Se Sorpsapostel. No. 104. Tweede Mad. Honderd en vierde jaargang. 1902. ZONDAG 31 ATTttTTSTTTS. PARLJSCHE BRIEVEN. PEÜILLEÏOK. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheels rjjk f 1, 3 Nummers f ®,0«. Afzonderlijke nummers 3 ets. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentlën t Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COSTER k ZOONVoordam 0 9. XIII. Parijs, 27 Augustus 1902. Reeds zijn wij in de laatste dagen van Augustus, schouwburgen en café's-concerts beginnen de heropening van het wintersaisoen aan te kondigen, dat toont ons den naderenden herfst, en wij kijken zeer verwonderd, want eigenlijk hebben wij nog niet eens zomer gehad, Eene maand vacantia is al haast voorbij, en wij zijn verplicht bet onzen kinderen in huis aangenaam te maken j.l. Zondag wilden wij de wielrijders-wedstrijden bjjwonen, maar de twee .velodromes" waren beide ver plicht, de .courses" tot later uit te stellen, omdat het den geheelen dag regende. Hoe het met de oogst zal zjj n weten wij nietwei bemerkten wjj dezen zomer veel minder vrnehten en jonge groenten op onze tafel, ver geleken bij andere jaren, en men beweert, dat de wijn oogst zal tegenvallen, en wij het volgende jaar den wijn duurder zullen betalen. In een land, waar zelfs de kleine kinderen wijn drinken, is de opbrengst van den wijn oogst eene levensvraag. In het Zuiden van Frankrijk zagen wij kinderen van nauwelijks één" jaar voederen met wijnsoep, dat wil zeggen brood zoo maar in den wjjn gepapt. Veel nieuws is hier helaas niet, de affaire Humbert behoort tot het verledene en kan enkel nog dienen in de schouwburgen als aandeel in de .Revues de fin d' année." Het sluiten der zusterscholen is ook achter den rug, gelukkig zonder bloedvergieten. Thans komt als nieuwtje den raad der ontevredenen om de belastingen niet te betalen, en het daardoor de regeering ongemak kelijk te maken. Zij, die dezen raad geven, gaan nit van de stelling, dat de Staat ons allerlei diensten bewjjst, en wij allen naar mate onzer krachten die diensten be talen door de opbrengst der belastingen wanneer dus de Staat ,in gebreke blijft ons de diensten te bewijzen, welke wij mogen verwachten, dan moeten wij ophouden die diensten te betalen. Dit is wel aardig bedacht, maar daarbij zal het wel blijven. Wij hebben hier directe en indireete belastingen. Willen de ontevredenen het der regeering werkelijk lastig maken, dan kunnen zij op de indirecte belastingen veel bezuinigen, zij behoeven b.v. niet te rooken, de tabak toeh is eene groote bron van inkomsten voor het landevenzoo de sterke drank, en hoevele artikelen van weelde zijn er niet, welke door de indireete belastingen worden getroffen. Zuinig en matig leven kan ieder, dat is gezond voor de beurs en het lichaam, dan betaalt men ook vanzelf indirect minder aan het land. Maar de directe belastingen niet te be talen, helaas men ziet wel, dat de heer Francois Ooppée, die vele dezen raad gaf, meer verstand heeft van mooie gedichten dan van het practische leven. Elk jaar krijgen wij van den ontvanger van ons arrondissement een groot vel wit papier, aan twee kanten volgedrukt, en daarop staat wat wij te betalen hebben, zooveel aan staat en zooveel aan gemeente. Een beetje later komt een ander i—mm—I» Roman naar het Duitsch van LUDWICH GANGHOFER DOOR W. ZAALBERG. Uitgave van H. J. W. BEOHT te Amsterdam verkrijgbaar a f 4,50 bij de Uitgevers dezer Courant. 33) Verschrikt boog Liesbeth zich over hem heen, streelde het koude veiband om zijn voorhoofd, en zei zachtjes .Kom, Peterman, je mot me nou niet praten Dat ko'je scha doen, weet je As je me nog een woordje zegt, dan ben 'k boos op je Zij nam eeD witten doek, die op het dek lag, en droogde zacht en bedachtzaam het bloedschuim van Hanspeters mondhoeken. En weer streelde zij hem het .dikke kopje." Toen lag hij kalm en stil, en onder het hoofdverband glansden zijne blanwe oogen als de oogen van een gezonde. .Die heeft 'n zacht handjemerkte de dokter op. .Zoo'n ziekeoppasseres zou 'k me laten welgevallen Die zou dèn Peter uit z'n bed halen ia den halven tijd Liesbeth richtte zich op, »o, dokter, kjjk 's, die hét ons zoo veel waldaden bewezen dag en nacht wil ik hierbljjven En graag De dokter lachte. .Nee maar Non loopt de wereld op 'r end'n menscb, die dankbaar is Kijk, kjjk, zoo nou en dan beleeft men weer wat nieuwsHjj stak Liesbeth de beide handen toe. .Non dus, meiBje Accep- tatus! Dat wil op z'n duitsch zeggen je bent angenomen als pleegzuster I Hier met de handjes Accoord, niet Een beter drankje kan ik Hanspeter niet voorschrijven!" Liesbeth wou hem reeds de handen reiken en trok ze weer terug. Met bealemd gemoed keek ze naar den jongen Waldhofer. »Je heb geljjk, kindje," zei vrouw AltenÖder. .dat mo'j allereerst Waldhofer vragen, wat ie 'r van denkt." .Vader, bedoel je, nou ja Roman moest de keel schrapen, omdat zijn stem heesch klonk, wat vader zal willen, weet ik niet papier voor den waakhond, vervolgens weer een voor het rijwielpaard en rijtuig honden wjj er niet op na, en poes en kippen worden gelukkig niet belast. Die aan slagbiljetten krjjgen wjj ongeveer in de maand Maart, daarop volgt in April de eerste aanmaning zonder kosten .Somruation sans frais', gedrukt op groen papier. Dit is een beleefd verzoek binnen de acht dagen een deel dei' belastingen te betalen, i Velen letten niet op dit groene papiertje, de ontvanger laat hen twee of drie weken met rust, en dan brengt do looper van het stadhuis,of wol een .gendarme" een blauw papiertje, dat is eene kleine aanmaning met kosten. Die kosten zjjn zóó gering, een paar .sons", dat velen die drie dagen uitstel ook nog laten verloopen, dan volgt acht of tien dagen later een geel gekleurd velletje papier, dat is de herbaalde aan maning de .Sommation itérative avec frais", dan worden de kosten al veel meer stuivers, en is het maar geraden te betalen, want anders komt een .Commandement" of dwangbevel, hetwelk natuurlijk weer duurder kost. Men ziet, hoe methodisch dit alles gaat, gewoonlijk is de ont vanger geen kwaad mensch, de ambtenaren op het stad huis doen wat zjj kunnen om aan arme lieden, die be leefd verzoeken om nitstel, dit zoo lang te geven als de wet slechts toelaat. Maar iemand van wien men weet, dat hjj geld heeft, en dat niet zou willen betalen, kan zeker zjjn, dat de aanmaningen geregeld op tijd zullen komen, en het eind is, dat men toch betalen moet. En al waren er duizenden en nog eeDs duizenden, die dit spelletje zouden willen rekken, en hunne belstingen ver doelen in twaalf porties, en zich iedere maand laten vervolgen, enkel met het doel dat de regeering zou komen te staan voor een leege schatkist, dan zouden zjj nog niet hun doel bereiken, want de .Banque de France" kan aan de regeering alle mogelijke voorschotten geven. Een lezer vroeg zelfs den journalist .Harduin" of hjj als huurder niet mocht weigeren de huur zjjner woning te voldoen, üoo zjjn eigenaar weigerde belasting te betalen maar zeer terecht deed de heer Harduin dien lezer be merken, dat de eigenaar, die weigert zich aan de wetten te onderwerpen, zichzelven onder bescherming dier wetten zou stellen om zjjn' huurder tot betere gedaehten te brengen, en de uitslag van al die wanbetalingen slechts kan zjjn, dat de beeren deurwaarders er het beste bjj varen zouden. Van zoovele betalingen sprekende, is de sprong tot een proces niet groot, en dit proces hangt den omnibus en de tramweg-maatschappijen boven hot hoofd. Sedert 1898 hebben wij eene nieuwe wet op de ongevallen .la loi sur les accidents du travail." Een der artikelen van die wet zegt, dat de arbeider, die een ongeluk krjjgt, zelf zjjnen geneesheer mag kiezen. Natuurlijk zijnde patroons verzekerd tegen die ongeva'len bjj Assurantie-Maatschap pijen. Deze laatste hebben eene ljjst van vaste doktoren, en men wordt beleefd verzocht zich tot die geneesheeren te wenden, maar het is een verzoek, de arbeider behoudt het recht den dokter te roepen, dien hjj wil. De assu- rantie-maatschappjjen hebben er belang bjj vaste genees- -.■■-v.wrwiTT.irmiiMT.M i i—n IHIHIHMWI111 »Je vader is een rechte boer'" viel de dokter lachend in: »as 'r wat in huis te doen is, dat 'n ander wil doen, dan hèt ie daar bezwaarlijk iets tegen." .Zeker, ja!" Roman knikte: .Hanspeter zal voor z'n verpleging iemand alleen voor zich motten nebben de lm in huis, die hebben allemaal d'r werk en zeker ja, ik denk, dat m'n vader 'r bljj om wezen zal, als Liesbeth hier bljjft. En ik, natuurljjk mjj zou 't heel aangenaam wezen voor Hanspeter En as mjjnheer de docter denktdan bljjf je, LiesbethNie waar Liesbeth sloeg toemaar in plaats van aan den docter reikte zij hare handen aan den jongen Waldhofer. En op eens zagen alle vier die in de kamer waren, verwonderd op, want er was iets merkwaardigs gebeurd Hanspeter had gelachen. Iemand, die maar een haarbreed van den raad des grafs verwjjderd is en die lachte 't Was wel is waar slechts een wat hu hu ha haua, als het ge kerm van een oude, vleugellam geworden uil, die in het duister van haar boom gevangen zit maar 't was toch lachen. En de dokter lachte mee. .Nou alzoo Kjjk m's an Zijn levenslichtje komt al weer an 't flikkeren We zjjn dus van 't sterven nog een goeje boereschoen af... niet waar, Peterman Vriendelijk raakte hjj de hand van den patiënt aan. »Je hebt heelemaal geljjka'je zoo n net pieegznstertje hebt, dan ku'je licht lachen. Den gan- schen dag zoo'n lief gezichtje te mogen ankjjken, dat helpt nog meer as dubbel eten en bindt je met een koord an 't leven." Liesbeth toeknikkend, die verlegen en met gloeiende wangen voor hem stond, nam hjj zjjn lederen tasch van het raamkozijn. .En nou doen wa'k zeg Niks praten... 't pieegznstertje ankjjken en anders heele maal niks Morgen kom ik terug." Hjj opende het venster nog, om frissche lacht in de kamer te laten, daarop ging hjj heen en nam den jongen Waldhofer mee. Terwjjl men die beide mannen buiten in de gang nog met elkander hoorde praten, maakte Hans peter met de hand een zwakke beweging. Liesbeth en haar moeder verstonden dadeljjk, wat hjj bedoelde, en allebei zetten zij zich bjj hem op de rustbank. Toen was hjj tevreden en verroerde zich niet meer. Na een poosje zei vrouw Altenöder tot Liesbeth .daar heeren te hebben, die voor haar optreden tegen een ge- ljjkvormig tarief, laat ons aannemen acht of tien franken voor elk ongeluk. Zoo die dokter een nauwgezet, stipt eerljjk man is, dan komt het voor het slachtoffer van het onheil er weinig op aan dat hjj dezen dokter neemt in plaats van een anderen en wanneer hij dan dikwjjls bij dien geneesheer zjjn moet, dan is dit voor de assu rantie eene groote bezuiniging, want zjj betaalt dan toch slechts éénmaal die acht of tien franken. Het kan echter ook gebeuren, dat de dokter, wanneer hjj vele andere patiënten heeft, en vooruit wetende, dat hij voor tien bezoeken niet meer krjjgt dan voor één of twee, den patiënt maar naar het gasthuis zendt. In zulk een geval wint de assurantie ook nog den apotheker uit, want alle Kosten komen dan op rekening van het gasthuis, dus van de openbare weldadigheid. Nu hebben de omnibus- en tram- wegmaatschappjjen niet slechts aan bun personeel den raad gegeven bij bepaalde doktoren te gaan, maar zjj hebben dien raad gegeven als bevel en dit in alle bureaux en kiosken aangeplakt. Dit bevel is dus bepaald in strjjd met het artikel der wet, en daarom heeft een geneesheer in naam van het syndicaat van parjjsche doktoren tegen deze handel wjjze der maatschappjjen protest aangeteekend, in alle kiosken deurwaarders gezonden om proces-verbaal op te maken van die aanplakbiljetten en vervolgens zal hjj de zaak voor de rechtbank brengen. De maatschappjjen antwoorden, dat zjj zich verzekerd hebben van de mede werking van kundige, eerlijke doktoren, dat zjj voor hunne administratie en boekhouding liever met een klein aantal geneesheeren te doen hebben in plaats van met eenige honderden, Het is thans aan de rechtbank om uit te maken wie geljjk heeft. J. M. T. Drankbestrijding voor 1O0V jaren. Er zjjn velen, die meenen, dat de voorschriften tegen het gebruik van wjjn in het Onde Testament ais de eerste pogingen tot drankbestrjjding zjjn te beschouwen. Maar die meening is onjuist want lang voor de ge boorte van Salomo was al herhaaldelijK door de wetgevers en schrjjvers van China gewaarschuwd tegen onmatigheid in het drinken van wijn. In het jaar 2285 vóór Christus moet een man bjj keizer- ljjke verordening uit China zjjn verbannen, omdat hjj de bereiding van sterken drank uit rjjst had uitgevonden. De oude Keizer Yu, wiens nagedachtenis nog altijd door de Ohineezen in hooge eere wordt gehouden, gaf zelf aan zjjn onderdanen een schitterend voorbeeld van onthouding door den wijn van zjjn tafel te verbannen. Hjj regeerde omstreeks 2200 v. Chr. en sprak zjjn oordeel over het verderteijjke van onmatigheid in de woorden »In lateren tijd zullen er mannen zijn, die door den wjjn hunne koninkrjjken verliezen. Die voorspelling werd in China juist bewaarheid aau het Vorstengeslacht, dat van Keizer Yu afstamde. Want toen dat Vorstenhuis ten onder ging, klaagde een der Prinsen.Het huis Yu is niet krachtig genoeg meer om het rjjk te regeeren. Onze vaderen verwierven zich kjjk 's rond 1" Zjj wees naar het speelgoed aan de wan den. .Men mot z'n kamertje bekijken, dan weet men hoe z'n hut is en weet, wie 't toebehoort Haar stem trilde, en met zachte hand streek zjj over het loden dekkleed, waarin zich twee hooge, lange ruggen ver toonden, alsof er twee boomstammen onder verborgen lagen. .0 mjjn beste Peterman en nou lig je me daar En wel zóó Hjj won spreken, maar Liesbeth lei hem de hand op den mond en toe schudde hij zwjjgena het hoofd, alsof hjj zeggen wou .maakt niks nit, moedertje, 'k heb 't graag gedaan Buiten voor het open venster vernam men babbelende stemmen op het erf. De huisgenooten waren thuisgekomen van de Rozenkrans, een paar anderen hadden hen ver gezeld en met opgewonden gebabbel werd het gansche verloop der gemeenteraadsvergadering nog eens doorge- kakeld, zoo luid, dat eik woord inde kleine kamer drong. 1'oen zjj hoorden, dat men heur huisje had verhuurd, zagen vrouw Altenöder en Liesbeth elkander met ver schrikte oogen aan, bleek en sprakeloos. Dak en haard verliezen, op de straat staan en weer zwerven moeten en niet te weten, waar een nienw thuis te zoeken die boodschap trof ze zoo plotseling en hard, dat ze elkander slechts met radeloozen blik konden zeggen, wat geen weg meer vond door de toegeknepen keel. Hanspeter, wiens ooren met den natten doek verbonden waren had slechts half gehoord. Maar hij zag de twee verschrikte, bleeke gezichten, en op eens scheen hjj alles te begrjjpen .Zjjn adem begon te hijgen, hjj wou zich oprichten, wou de hand van vronw Altenöder zoeken. .Niet zorgen, moedertje je mot niet zorgen mjjn bod heb 'k Wat hij verder zeggen wou, verstikte in een bloedgolf, die over zjjn lippen schoot. Bevend en onder tranen stamerend, duwde Liesbeth hem in het kussen terug. Zjj droogde zjjne lippen af, terwjjl vrouw Altenöder jammerde .stil wezen, Peterman, stil wezen! Om Godschristns wil bid 'k je, spreek me toch geen woord meer De dokter hèt 't ommers verboden Wat mjj betreft mag alles verloren wezen... as jij maar bij ons bljjftHmzen zjjn 'r genoeg in de wereld, maar j jj bent de eenige!" Buiten hoorde zjj het rusteloos ge-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1902 | | pagina 5