De Dorpsapostel.
ALKMAARSCHE COURANT.
Loting voor de Nationale Militie.
Grroote Veemarkten
te Alkmaar
op Maandag 3 en Woensdag
19 November a.s.
Nederland.
FEUILLETON.
No. 123. Honderd en vierde Jaargang. 1902.
Woensdag 15 Oct. 1993.
Tweede blad.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
ALKMAAR brengen ter kennis van belanghebbenden,
dat de bOTEKO der in 1902 alhier voor de lichting
van 1903 voor de Militie ingeschrevenen zal geBchieden
op Woensdag SS October a.s., ten Raadhui ze der
gemeente Alkmaar.
Zij worden mitsdien opgeroepen, om zich op dien dag
voor zooveel betreft de lotellngen wier laml-
Uenamen beginnen met de letters A tot en met
K des voormiddags te ÏO ureen met de let
ters 1. tot en met Z des namiddags te 1 are
aldaar te bevinden om te 1 o t e n en opgaven te doen
van de redenen van vrijstelling die zij ter zake van de
Militie vermeenen te moeten inbrengen.
Om vrijstelling wegens eigen militairen dienst of die
van broeders te verkrijgen, moet men overleggen een
paspoort of ander bewijs van ontslag, of een uittreksel
uit het stamboek of een bewijs van werkelijken dienst.
Ter bekoming van vrijstelling wegens broederdienst
moet men bovendien overleggen een getuigschrift van
den burgemeester, waaruit het getal zonen, tot het gezin
behoorende, blijkt.
Eerstgenoemd bewijsstuk kan, zoo het niet reeds in
gevolge art. 39, derde lid van het K. B. van 2 Dec.
1901 (Staatsblad N. 230) onder den Burgemeester berust,
ten minste tien dagen vóór den dag, waarop de zitting
van den militieraad wordt geopend, worden ingeleverd
bij den Burgemeester der gemeente in welke de loteling,
die vrijstelling verlangt wegens eigen militairen dienst of
wegens broederdienst, voor de militie is ingeschreven.
De opgave van een reden van vrijstelling bij de loting
ontslaat hem die vrijgesteld wenscht te worden niet van
de verplichting om bij den Militieraad de reden van
vrijstelling in te brengen, hetgeen in elk geval by dit
college moet worden gedaan op het daarvoor bestemde
tijdstip.
Zij die vermeenen vrijstelling te kunnen erlangen
wegens broederdienst moeten op Woensdag
19 Bfov. e.U., des voormiddags te 10 ure, op het raad
huis verschijnen vergezeld van twee bij den burgemees
ter te goeder naam en faam bekend staande meerderjarige
ingezetenen die de vereischte getuigenis kunnen afleggen
en het aldaar op te maken getuigschrift onderteekenen,
terwijl zij verplicht zijn de noodige opgaven voor het op
maken der stukken vóór 1 Blovember a.s. ter secre
tarie te verstrekken.
De lotelingen worden uitgenoodigd den oproepingsbrief bij
de loting mede te brengen.
Burgemeester en Wethonders voornoemd.
Alkmaar G. RIPPING, Voorzitter.
11 Oct. 1902. 0. D. DONATH, Secretaris.
Roman naar het Duitsch van LUDWIOH GANGHOPER
DOOB
W. ZAALBERG.
U i t g a v e van H. J. W. BEOHT te Amsterdam
verkrijgbaar a f 4,50 bij de Uitgevers dezer Courant.
47)
Dit haastige afbreken van het verzoeningsfeest scheen
Julie niet te verontrusten. Glimlachend keek zij met
haar onschuldige oogen naar hem op en zei, gedwee zich
voegend»as je zoo erg vroom bentdan motten we
nou ook gaan
»Zeker, ja 1" Hij drukte den hoed over het haar. Maar
toen bij de deurklink al in de hand had, keek hij met
gramstorigen blik Julie in het gelaat. En zijn stem
beefde in de woorden »één ding mo'je me nog zeggen
Julie
«Wat dan Zij glimlachte. Vandaag mag je alles
van me verlangen I"
,Is 't waar, dat.,, dat jullie Michiel geweest is bij de
gemeene kwajongensstreek, die zo bij den pastoor hebben
uitgehaald alsof hem niet de kleinste beweging harer
trekken mocht ontgaan.
Maar Julie werd niet rood, zij werd niet verlegen en
schrok niet. Rustig doorstond zy het onderzoek zijner
oogen en keek hem verwonderd aan alsof zij den zin
zijner woorden niet begreep. Daarop schudde zij eerst
het liefelijke kopje en langzaam als een kind, dat begint
te denken zei zeJa of ie 'r bij is geweest of niet
daar ben 'k zelf niet zeker van. Hem 'r toe in staat
achten mag men welhg is er zoo een Maar as 't
waar is, wat juffer Katrien beweert, dat de ruiten 's mor
gons vroeg om één uur gerinkeld hebbendan mot ie
onschuldig wezen."
«Zoo
«Ja! 'k Had 'er zooveel verdriet over, da'je hard tegen
me waart, weet je,en 'k kon 'r in 't geheel niet van
slapen... Zondagnacht. En daardoor kon 'k hooren, heel
precies, hoe ie 't thuis gekommen is. Je weet toch, da'k
bij moeder in de kamer slaap Ze zuchtte en glim
lachte een beetje heel lief. «En dan hoort men alles, wat
in de huisgang gebeurt. Ja en eerst daarna hét 't
twaalf geslagen op onze klok in de kamer. Meer he'k
niet kunnen getuigen.''
»Julie En dat is waar
«Wel zeker 1" verzekerde zij eerlijk en keek hem daarbij
in de oogen op een manier, die men «trouwhartig" pleegt
te noemen.
ZOM.
Nu Emiie Zola overleed, herinneren de bladen nog
eens aan de antwoorden, die de groote schrijver gaf op
de bekende reeks vragen, welke een jaar of tien geleden
de «Revue Illustrée'' aan een aantal bekende personen
deed.
Eén dier antwoorden is, dat Zola als «Militair feit dat
hij het meest bewonderde'' noemde «de gewone soldaat
die sterft zonder te weten waarvoor".
De eigenschap, die Zola in een man het hoogst stelde,
is de goedheid, in een vrouw de teederheid.
Zijn geliefkoosde bezigheid was de arbeid zijn ideaal
van gelukniets doen.
Op de vraag, welke dieren en vogels hij het liefst had,
antwoordde Zola «alle". Zijn «helden" waren «zij die
hun brood verdienen". Hij verafschuwde het meest «niet
begrijpen". De karakters in de geschiedenis die de ver
dediger van Dreyfus het meest verachtte, waren ver
raders. De gave die hij het liefst zou bezitten, was
die der welsprekendheid, de fouten waarvoor hij het ge
makkelijkst verschooning vond waren «alle, wanneer
men er berouw over heeft."
Zola's antwoord op de vraag «Hoe wenscht gij te
sterven?" was: «Plotseling!" en die trad maar al
te zeer in vervulling.
Door een Insect gedood.
Te Eekloo (Belgie) is een zestienjarije knaap Bekaert
overleden aan de gevolgen van een steek, tien dagen te
voren hem door een insect in 't gezicht toegebracht, het
welk onmiddellijk opzwol. Men vermoedt dat het insect
op een dood dier gezeten had.
De Campanile te Venetië.
Bij het opruimen der ruïne van de Campanile te
Venetië is gebleken, dat de muren aan den voet van den
toren smaller gemaakt waren, om de woning van den
torenwachter te vergrooten. Hierby is men zoo achteloos
te werk gegaan, dat de muren op verschillende plaatsen
geheel gescheurd waren, terwijl men niet gezorgd had voor
voldoenden steun.
Stem- machine.
Veel belangstelling wordt getoond door ministers,
kamerleden en staatkundigen in de etemmachine «Autovox"
door den heer K. de Vries Gzn., directeur der Nederl.
Meubel- en Houtwarenfabriek te Zaandam uitgevonden
en in een der lokalen van het ministerie van Binnenl.
zaken opgesteld. De machine is even vernuftig als be
knopt een met een kruk ronddraaiende cylinder, waarop
de namen der candidaten zijn bevestigd, besloten in een
metalen trommel met een langwerpige opening, waarvoor
bij het wentelen de naam van een candidaat zichtbaar
wordt, terwijl daarnaast een knop uitsteekt, die n et den
vinger moet worden neergedrukt om te stemmen. Op
den cylinder kunnen acht namen worden gesteld, doch
het toestel is zoo te stellen, dat elke kiezer slechts zoo
veel maal den knop kan neerdrukken als er vacaturen
te voorzien zyn. Verder drukken baat niet. Bij het druk
ken verspringt voor eiken naam het volgcijfer, zoodat
na afloop het aanbal stemmen voor iederen candidaat
slechts behoeft te worden afgelezen.
Tevens wordt het aantal stemmenden genumeroteerd.
Eerst wanneer de kiezer gestemd hebbende, uit de deur
van de cel treedt, is het toestel weer geschikt voor een
nieuwen kiezer en weerklinkt de contrölebel. Ook tot
blanco stemmen bestaat gelegenheid.
Toen kon Roman, alsof hij de schuldige was, haar blik
niet meer uithouden. Beklemd ademhalend staarde hij op
den grond en trok aan zijn hoed, zeggende «nou ja
we motten non gaanHij opende de deur en stapte het
voorhuis in.
Stilletjes lachend ging Julie achter hem aan en stak een
heel klein beetje het fijne rozige puntje van haar ton
getje tussehen hare lippen.
In de gang bleef Roman besluiteloos staan en greep
in alle zakken van zijn buis, alsof hij een of ander g
wichtig ding vergeten had. «O ja, juist, ja... 'k mot
nog naar Hanspeter om te zien, hoe 't 'm gaat."
Maar Julie greep hem flink bij het voorpand van zijn
buis, zeggend »'r is al geluid I We kommen te laat in
de kerk 1" Heel argeloos voegde zij er bij«en HanS'
peter hèt immers de beste verpleging."
«Zeker, ja Die zal 'r al wel weer wezen, die 1
't Is verstandig, da'k 'r weg blijf."
Met het hoofd vooruit, alsof het door storm en onweer
ging, marcheerde Roman den zonnigen weg op en nam
daarbij een pas aan zoo groot, dat Julie bijna trippelen
moest, om hem bij te blijven.
Op straat wou ze zijn haast beteugelen of was 't
een uiting harer hartelgkheid vleide zij zich in den
snel pas aan zijn arm en greep zijn hand.
Roman week op zij, alsof vuur zijn vingers had aan
geraakt. «Kom, laat dat nou 1 Je weet immers, da'je
moeder zoo iets niet lij'en mag. En dan op straatDat
de lui ons uitlachen
En de straat was toch leeg 1 Zij waren de laatsten van
alle kerkgangers.
Zwijgend had Julie die afwjjzing zich laten welgevallen.
Eerst na een poosje pruilde zij«loop heen, jij Wat
wrok jij lang na
«Ik ben, zooas 'k ben. En omkeeren kan 'k me niet.
't Liefste was 't me Hij verstomde en steeds haas<
tiger werd zijn tred.
De zon scheen warm, maar op verre na niet zoo warm,
dat men er een nat voorhoofd van krijgen kon. En des
niettemin nam Roman telkens weer zijn hoed af en streek
met zijn zakdoek langs zijn gezicht en rond om zijn hals.
De hitte, die in hem kookte, scheen te stijgen, hoe dichter
zij bij de kerk kwamen.
Herhaaldelijk keek Julie hem van terzijde aan. Al on-
derzoekender, al onrustiger werd haar blik. «Schatje, wat
hè'j, toch vroeg zij eindelijk, al de hartelijkheid eener
minnende ziel leggend in haar stem. «Kom, zeg 't me 1"
»'k Heb zooveel zorgen!" ontsnapte hem met bittere
knorrigheid. «Nou ligt die arme, goeie kerel thuis, en 't
heele huis is leeg as ie wat noodig hèt
«Die hèt ommers z'n verpleegster. Of niet?"
«Wat weet ik 'tMet van toorn bliksemende oogen
zag Roman zijn zacht bruidje aan en vervolgde«die kan
Verdronken.
Te Mnaseyck (Limburg) wilde de voerman Van
Heeswijk met zijn paard de Maas overzwemmen. Toen
hij zich in het midden van den stroom bevond, kwam een
rukwind opzetten en sleepte hen mede. Het paard bereikte
nog levend den anderen oever, doch de man is verdronken.
Vee-fokvereenlglngen.
By onderscheidene vee fokvereeniging in Noord
holland doet zich, volgens het »N. v. d. D." de behoefte
gevoelen aan meer onderlinge samenwerking. Beoogd
wordt een Provincialen Bond op te richten.
Eene commissie bestaande uit de heeren dr. Schey,
te Hoorn; W. O. Duim, te Wogmeer; Visser, te Berk
hout, en Huynink, te Twisk zal voorloopig in dien
geest reeds werkzaam was.
Veeliandel in Friesland.
De aanvoer van melk- en kalfkoeien was niet zoo
groot als verleden week, die van vette koeien daarentegen
grooter. De vetweiders zetten druk af, nu de staltijd meer
en meer nadert en het overwachte koude weder het stal
len zeker nog verhaasten zal.
Door de zeer sterke nachtvorsten (het vroor op éen
nacht bijna 1 centimeter dik) is bovendien het gras zeer
verminderd.
De handel in melk- en kalfkoeien was opgewekt, omdat
buitenlandsche kooplieden flinke aankoopen deden. Itali
anen en Spanjaarden kochten vooral fokvee Belgen melk
koeien en vette runden.
Vette kalveren, met stevigen handel, werden goed be
taald. Ook in stieren, waarvan de aanvoer aanmerkelijk
kleiner was, behoorlijk vlugge handel.
De handel in schapen en lammeren vrij opgewekt, met
goeden omzet en hoogere prijzen voor enkele soorten.
In vette varkens vlugge handel met hooge prijzen, ook
varkens voor export duur. Magere varkens en kleine
biggen goed gevraagd.
De aanvoer was350 vette koeien 800 melk- en kalf
koeien, 100 stieren, 250 pinken 300 vette kalveren
1500 graskalveren 4000 schapen en lammeren, 120 vette
varkens 600 vette biggen 250 magere varkens 700
kleine biggen.
De prijzen zjjn Vette koeien, le kwaliteit, 29—32
ct., 2e kwaliteit 2528 ct., 3e kwaliteit 19—22 ct.,
vette kalveren 26—37 ct., vette schapen 2326 ct.
stieren 24—27) ct., vette varkens 22J—25 ct.Londensche
biggen 2123 ct. per 1/2 Kilo.
Melk- en kalfkoeien f 125f 255, pinken f 65f 90,
graskalveren f 45f 70, nnchtere kalveren f7.50—f 10,
weideschapen f 18—f 22, lammeren f 15f 19, magere
varkens f 38—f 52, kleine biggen f 1.20 f 1.50 per week.
(N. v. d. D.)
Uitgeest. In de le vergadering van «Nut en
Genoegen" alhier, trad als spreker op de heer L. P.
Lamberts van Amsterdam. Zooals we dit van dien talent
vollen spreker gewoon zijn, waren ook nu weder zijn
ernstige en comische voordrachten in één woord voor
treffelijk. De hoofdnummers van 't programma waren
«De oude admiraal" van Werumeus Buning en «De
nalatenschap", onuitgegeven gedichten van J. van Maurik,
waarin op geestige en vermakelijke wijze de moderne
dichtkunst aan de kaak worde gesteld.
Inbraken.
In den nacht van 9 op 10 is te Zaandam op
twee plaatsen ingebroken aan den Westzanendijk. Bij den
smid Bezooyen zijn f 35 gestolen en een paar voorwer
pen bij Witkamp zijn de dieven gestoord, daar de be
woner ontwaakte.
toch nou evengoed in de kerk wezen Getelegrafeerd hèt
ze 't mij niet. En jij heb me toch niet laten nagaan om
te zien Weer veegde hij met den zakdoek over zijn
voorhoofd. «En nou kan ie daar liggen, de armé vent,
alleen en verlaten
Julie bleef staan en keek glimiaehend naar hem op.
«As 'r niemand thuis is, dan konden wij beide wel gaan
en Hanspeter verplegen Dat zou 'n christelijk werk
wezen I"
Jy en ik Daar bedank 'k je wèl voor Dat zou je
de rechte verpleging geven! Kom, voort!" Met aandrij
vende schreden marcheerde hij naar de kerk. »'k Hoop
dat ze bij 'm is en niet in de kerk
Hij keek over zijn schouder achteromlachte heesch
en maakte zijn stappen nog langer. Jnlie moest trippelen
om tegelijk met hem het kerkhof te bereiken. Bij de
kerkdeur waarvoor alle de vromen stondendie in de
kerk geen plaats konden vinden ontstond een weinig
gedrang toen Roman er door kwam. Julie klemde zich
vast aan zijn buis en lachend gaf zij de poffen die zij
aan beiden zijden kreeg met de ellebogen terug. Daar
zag zij tussehen de andere koppen het spotachtig grin
nikend gezicht van Michiel. Nog lachte zijmaar hare
duivenoogen schoten een toornigen blik naar den knecht.
Bij de eerste schrede in de kerk keek Roman zoekend
naar de bidstoelen in den uitersten hoek. Twee plaatsen
waren leeg. Met een zucht van verlichting want
leege plaatsen gaat men gemakkelijk voorbij doopte
bij de hand in het wijwaterbakje knikte zijn bruidje een
kort «gegroet" toe en wipte langs de trap zoo flink naar
de galerij op alsof hij naar de danszaal ging.
Daar de plaatsen van de hofstee Staudam zich in de
eerste rij bevonden, moest Julie de heele kerk door naar
voren loopen. Met neergeslagen oogen, zedig, zooals der
onschuld eigen is, en zonder haar rokjes ook slechts met
een heel klein heupbeweginkje te zwaaien ging zij tus
sehen al de haar opnemende oogen door. Wie haar zag,
moest een welgevallen in haar hebben. Alleen de heer
Felicianus Horadara hij stond in zijn wit koorhemd
reeds op den kansel fronste het voorhoofd. Hij had
juist de preek willen beginnen doch toen hij de telate
kerkgangster zagwachtte hij totdat ze haar bidstoel
bereikt had. Hier ontving de Staudamersche haar vroom
dochtertje met een woedenden blik.
En toen bekruiste de heer Felicianus zich en deed het
gebed voor de prediking.
Een bijzondere spanning scheen in de kerk te heerschen;
op vele gezichten zag men een lichten glimlach, op anderen
de uitdrukking van onrustige vreesachtigheid. Geen ge
fluister werd er gehoord maar men draaide de hoofden
en de oogen spraken. Allen verwachtten, dat men een
heel bijzondere preek zou krijgen ongeveer zoo, als
de pastoor er een gehouden had op den gebeurtenisrijken
ft
