De Dorpsapostel.
No. 126.
Honderd en vierde jaargang,
1902.
WOENSDAG
22 OCTOBER
Buitenland.
Laatste Berichten.
Nederland.
FEUILLETON.
ALKMMRSCHE 00I IUM.
Deze Courant wordt Dlnsd» g-, Do nderdag-
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaa» f O, SOfranco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer 3.
Prys der gewone advertentiën ij
Per regel f 0,13. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N/V. Boek- en Handelsdrukkerij
vlh. HERMs. COSTER ZOON Voordam C 9.
BEUjCJIlil. Te Charleroi is den 19 een langdurige
vergadering van het Nationale Comité der Belgische
mijnwerkers gehouden. Wat aldaar besloten isis nog
niet geopenbaard hoewel de .Petit Bleu'' (die echter
reeds herhaaldelijk genoopt werd overijld verspreide be
richten later te weerspreken) verzekert dat allen werk
lieden verzocht zullen worden het werk te hervatten
waarna opnieuw pogingen aangewend zullen worden bij
de patroons om loonsverhooging te verkrijgen.
DVlTSCHLilLlïV. Er is maar één roep over de
ontvangst, die Duitschland's hootdstad den Boerengene
raals bereid heeft. Onverschillig welk blad men opneemt,
men leest niet anders dan de uitspraakdat men te
Berlijn nog nimmer znlk een echten geestdrift gezien heeft.
Het sociale blad »Vorwarts" deelde eenige dagen ge
leden mede dat aan de militaire autoriteiten te Berlijn
het volgende bevel was gegeven
»Z. M. de Keizer heeft goedgevonden te bevelen dat
het den vertegenwoordigers der Regeering en den mili
tairen verboden is deel te nemen aan de ontvangst en
de bijeenkomsten der Boeren."
Van andere zijde is dit bericht tegengesproken en een
feit is hetdat verscheidene hooggeplaatste officieren
aan de welkomstbetoogingen hebben deelgenomen.
De Keizerzeker bevreesddat hij in deze drukke
dagen eenigszins op den achtergrond zoude geraken en
het vermoedelijk ook niet kunnende duldendat er
zoovele redevoeringen gehouden zijnwaarbij hij zelf
niet betrokken was heeft zijn voorzaten nog eens doen
leven in een inwijdingsrede bij een gedenkteeken voor
den Grooten KeurvorstFrederik Wilhelm dat te
Fehrbellin onthuld is.
»Een land dat zijne vorsten vereert zeide hij
»een volk dat hun gedenkteekenen sticht, dat land, dat
volk eeren zichzelf. Door den slag bij Fehrbellin legde
de Groote Keurvorst den grondslag voor de ontwikkeling
van de Mark Brandenburg en van Pruisen en sloeg hij
den eersten hamerslag voor de Duitsche Keizerskroon.
De geest van Fehrbellin is niet gedoofd. Hij openbaarde
zich in den strijd van den grooten Koning Frederik; hij
overleefde Jena en Tilsit en ten slotte was het den regi
menten van de Mark gegeven, onder Wilhelm I en zijn
heldhaftigen zoon, wiens geboortedag het heden is, mede
te helpen aan de heroprichting des Rijks."
ESHSKÏ.A.BTD. Te Londen is via Aden bericht
ontvangendat in een hevig gevecht in Somaliland
(Oostkust van Afrika) tegen den »gekken Mollah" een
majoor en een kapitein sneuvelden en een kolonel ernstig
gewond werd. Bericht wordt verderdat de Staats
secretaris voor Indië zich in verbinding heeft gesteld
met de Indische Regeeringaangaande het gewenschte
van het zenden van meer versterkingen uit Indië naar
Roman naar het Duitsch van LUDWICH GANGHOFER
DOOB
W. ZAALBERG.
Uitgave van H. J. W. BECHT te Amsterdam
verkrijgbaar a f 4,50 bij de Uitgevers dezer Courant.
50)
En op de straatbeschenen door de lachende zon
vroeg het zachte Juultje, ietwat geprikkeld lachend:
»waarom kijk je toch telkens om, alsof je dWoudhoeve
nog nooit gezien hadt
»Ik weet niet", mompelde Roman, wiens humeur zica
in de kerklucht eer verslimmerd dan verbeterd had,
»'k heb iedere keer mijn liefst genot gehad, zoo dikwijls
ik mijn huis angekeken heb en nou bevalt 't me in
't geheel niet.vader zal 't wel motten Jaten witten
in 't voorjaar."
Jnlie glimlachte vergenoegd en streek met den vinger
over de kanten van het gebedenboekterwijl ze zei
»'n beetje ja 'n beetjo mag ie zich wel oppoetsen de
Woudhoeve... na de paaschdagen."
Zoo Dunkje
Zwijgend gingen zij een eindje de straat langs, terwijl
voor hen de Staudamersche in druk dispuuttusschen
haar buurman en zijn vrouw, met de rozenkrans slingerde.
Toen zij afbogen naar den kant der weidegronden, uit
welker bruin winterkleed gedurende den nacht een bleek
waas van jong groen te voorschijn was gekomen zette
Jnlie een ernstig nadenkend geziebt en zei: wandaagin
de kerk he'k 't zoo bij mezelf overlegdwe konnen
op groene donderdag na de Kommnuie wel 't bruids
examen doenop zoo'n dagbedoel 'k neemt ie 't
niet zoo bijzonder nauw mijnheer de pastooren op
paaschzondag kon ie ons voor d'eerste keer afkondigen.''
Benauwd ademhalend knikte Roman stil en zweeg.
Lief lachend klemde zjj zich aan zijn arm en zag met
een liefdevollen blik uit hare duivenoogen naar hem op
en vroeg: »wat denk jij 'r van?"
Somaliland in verband met het vechten tegen den
>gekken Mollah."
Men heeft in het Engelsehe leger welgeslaagde
proeven genomen met het vervoeren van kanonnen door
middel van automobielen.
De kanonnen worden voortgesleept onder omstandig
heden waarin het vervoer door middel van paarden
onmogelijk zon zijn geweest en zij werden van Aldershot
naar Lydd vervoerd in de helft van den tijdwelke
daarvoor noodig zou zijn geweest als zjj door paarden
waren voortgetr >kken.
Alleen ondervond men moeilijkheden door weekheid
van den grond.
FRANKRIJK. De koleastaking duurt voort. In
het Noorder-bekken is het kalm, doch ernstiger is de
toestand in Pas-de-Calais, waar een opgewonden geest
heerscht onder de stakers. Het hevigst is de strijd in
hot Loire-bekken.
Oen 18 is het in Firminy tot een treffen gekomen
tnsschen een troep stakers eu gendarmes, die wagonla
dingen steenkool escorteerden. De stakers wierpen met
steenen zoodat de gendarmes verplicht waren hun sabel
te trekken. Eén arrestatie had plaats.
Den heer Ootte, secretaris van de nationale mijnwer
kersfederatie hoeft een algemeen overzicht gegeven van
den toestand der staking, waaruit te lezen is dat thans
nog 14,300 arbeiders aan het werk zijn.
In de werk-beurs te Saiut-Etienne is in een vergade
ring van stakers besloten zooveel mogelijk de transporten
van steenkool te verhinderen en te belemmeren. In ant
woord op deze bedreigingen heeft de prefect van het
Loiredepartement geschreven aan het federale comité, dat
hij van plan was elk steenkool-transport te doen be
schermen.
In het Garde-bekken breidt de staking zich zeer uil
VKS K3BU Kli A. Uit New-York wordt geseind:
»Uit Willemstad (Curasao) wordt gemeld datnaar
de leider der revolutionnairen in Venezuela verklaarde
de rebellen het gevecht eerst opgaven toen zij de over-
tniging hadden dat La Victoria onneembaar was en
Castro weigerde de stad uit te komen en ben aan te
vallen. De leider zegt dat de schuld voor de nederlaag
geheel valt op 1200 opstandelingen die een trein door
honderd man der regeering geëscorteerd, toeliet 500,000
rounds ammunitie in La Victoria te brengenzonder
dien trein aan te vallen of de bruggen te vernielen.
Hij verklaarde verder als bewijs dat de regeerings-
troepen ontzettend geleden hebbendat Castro de
opstandelingen niet achtervolgde. Hij erkent dat de
opstandelingen groote verliezen ledenmaar meent dat
Castro's troepen tot 3100 man verminderd zijn.
Matos heeft nog 9000 manhij werd niet uiteenge
slagen maar trok geregeld terug.
»Ja 'k mot eerst wetenhoe vader d'r over denkt."
»Die is alles goed. Bij die h'k al 's 'n appeltje opge
gooid onlangs, toe 'k beneden waBom jou."
>Nou jaa'j m ij daarbij niet noodig heb maak 't
dan maar met hem klaar E e n s mot 't
Zij hadden de heg bereiktwaarachter de Staudamer
sche reeds verdwenen was. Het zien van die heg scheen
in Roman een herinnering aan iets onbehagelijks te wekken.
Met knorrig gezicht rukte hij zijn hoed af en keek om.
Jnlie trok gekrenkt haar kersrood snuitje op. »Loop
heen", zei ze, »'k weet heelemaa! nie meer, wa'k an
je heb I wat kijk je toch nou al weer om
»Of soms Miehiel niet weer achteranslingert
»0 needie komt vandaag niet 1" zei ze snelalsof
dat een zaak wasdie ze zeker wist. Daarop greep zij
teeder zijn hand met een »Sehatje
Je moeder is ver vooruiten ze hèt niet graagas
je achter blijftdat weet je toch 1" Met een paar
flinke stappen was hij de heg voorbij.
In Julie's zachte dnivenoogen vonkelde een toornige
blik. Maar toen zij haar verloofde had ingehaald, lachte
zij weer.
Nu kwamen zij aan de plek, waar zij op den bewusten
dag van elkaer waren gegaan. Roman lachtte heesch
»ken je dit plekje nog?"
»Ja," fluisterde Julie met den oogopslag der berouw
volle zondares. »Hou me dat nooit na En la'en we dat
rusten laten 1"
»Zeg 'k dan wat?... 'k Heb ommers enkel gevraagd,
of je 't plekje kent
DaaroD spraken zij geen woord meer, tot zij de schut
ting vaD de hoeve Staudam reeds bijna bereikt haddeD.
Julie deed kleine pasjes eu wierp een spiedenden blik
naar hare moeder, die juist van de buurlui afscheid nam.
Toen klampte zij zich vast aan Romans arm en fluis
terde »ik zou 't je niet zeggen, moeder hèt 't verboden
maar de huishoudster van onze neef is 'r van door
gegaan, en na den eten mot moeder 'r heen en ik
blijf thuis." Een wonderljjk lachje veranderde tuu volle
haar snoezig, rozig kuiltjesgelaat en de kapellendenrtjes
in hare oogen openden zich, waarin het schitterde eu
gloeide: »Kom je 'n beetje?"
Be oorlogskosten.
LONDEN, 20 Oct. Minister Chamberlain verklaarde
in het Lagerhuis dat de Regeeriug nog niet heeft be
paald welke som door Transvaal zal moeten worden
bijgedragen in de oorlogskosten.
Be Wet gehuldigd.
BERLIJN 20 Oct. Iemand die in denzelfden trein
zat als De Wet deelt aan het »Berl. Tagebl." mede, dat
toen de trein des nachts te 2 uur in Hannover aankwam,
een talrijke menigte den generaal niettegenstaande het
nachtelijk uur opwachtte. De tiein werd als "net ware
bestormd, het publiek klom zelfs op de daken der wagons.
De Wet verscheen in zjjn hemd voor het raampje en
hield een korte toespraak die met donderende Hoch's
beantwoord werd. Onder het gezang der menigte verliet
de trein veel te laat het station. Ook te Essen werd
De Wet met warme betoogingen ontvangen.
Be Fngelschen In Somaliland.
ADEN 20 Oct. 460 Bombay-grenadiers vertrekken
van hier naar Somaliland waarschijnlijk reeds morgen.
LONDEN, 20 Oct. De onder-staatssecretaris van bui-
tenlandsche zaken, lord Cianborne, deelde in het Lager
huis mede dat aan kolonel Swayne meer versterkingen
zullen worden gezonden. Hij zeide te vreezen dat de
operaties tegen den Mullah van langoren dunr zouden
zijn en op grooter schaal gevoerd moesten worden dan
te voren werd vermoed.
Be werkstaking ln de V. S.
WILKESBAbRE20 Oct. De confentie der mijn
werkers voor de beraadslaging over president Roosevelt's
voorstel werd heden geopend. Er waren 650 gedele
geerden aanwezig. De heer Mitchell raadde sterk aan
het voorstel aan te nemen daar het deD mijnwerkers
een grootere rechtvaardigheid verzekert dan te verkrijgen
zou zijn door de voortzetting van den strijd.
Beroep op de Kroon.
De Minister van Waterstaat heeft de Gedeputeerde
Staten in de onderscheidene provinciën er op gewezen,
dat besturen, ot andere belanghebbenden, bij een beroep
op de Kroon net daartoe strekkend adres aan de Koningin
moeten indienen bij den Commissaris der Koningin in die
provincie.
Het blijkt herhaaldelijk voor te komen dat apellanten
met voorbijgaan van een dezer voorschriften hun adres
van beroep rechtstreeks bij de Koningin indienen. In
zoodanig geval leidde de begane informaliteit telkens tot
een niet-ontvankelijk verklaring.
De afdeeling Frïam van don Roomsch-Katholieken
Volksbond heeft op een der hoofdgrachten aldaar een
Geheel in zich zelf verloren keek Roman in dat ver
anderde gezicht, en langzaam schudde hij het hoofd,
alsof de sombere vraag in hem washoeveel gezichten
hou 'j 'r toch op na? Al weer 'n nieuw?
»Kom je
Met een stikstem, en zonder zelf te weten, wat hij
antwoordde, zei hy »Zeker kan 'k niet zeggen allicht,
dat Hanspeter me noodig het."
»Den Hanspeter? Zoo?... En ik?" Was het toorn,
die haar de tranen in de oogen dreef Of de krenking,
die haar teeder hart onderging Zeker wel het laatste,
want haar stem klonk zoo smartvol en daarbij zoo zacht
»ik mag zeker niks noodig hebben? Ben ik 'r dan voor
jon heelemaal nie-meer? En zou ik heelemaal geen recht
hebben
»Zeker! Recht op me, dat he' je!" Roman knikte
zachtjes met het hoofd, alsof er ook bij hem geen twijfel
bestoud aaa dit ernstig feit.
»En kom je'n Deetje Ja?"
Daar riep de Staudamersche van den kant van het
tuinhek: swat he'je nou? Be'je bij de rozenkrans al
weer nit op 'n Onze Vader 1Zoo'n verliefd volk
Onderwijl je 'n stap vooruit komt, draait de wereld zich
'n half maal om
»Hij het, juist gezeid, dat ie voor het eten naar huis
mot," antwoordde Jnlie, plotseling weer in de kinderlijke
Jnlie veranderd. Maar het waren geen kinderoogen waar-
meö ze van onder den rand barer hoed beteekenisvol
knikte, terwijl zij haar verloofde met geheel het voor
komen van zedige ingetogenheid de hand reikte. En zoo
luid, dat haar moeder het hooren kon, zeidesGod zij
met jetot Zondag 1"
Roman beantwoordde dien groet niet. Maar hjj greep
Jnlio's hand en keek haar met ernstigen biik in de oogen
als iemand die den weg over glad ijs, waaronder
zich de donkere zeediepte bevindt, niet weet; iets on
heilspellends besluipt hem, maar het is de weg zijns
levens, hij kan niet meer terug en moet vooruit.
Julie's kuiltjesgezichtje werd donker rood tot onder
den rand der hoed. »Wat ku'jij iemand ankijken Gi-
chelend maakte zij haar hana los dat moest bijna
met geweld gebeuren, want Roman hield vast eu liep
haar naar moeder. Wordt vervolgd.
