N ationale Militie.
De Dorpsapostel.
No. 138
Honderd en vierde jaargang.
1902.
Laatste Berichten.
BEOEDEEDIEMST
Woensdag 19 ÏVTov. a.s.,
Buitenland.
Aan belanghebbenden wordt in herinne
ring gebracht, dat het onderteekenen der
stnkken, opgemaakt voor vrijstellingen
wegens
moet geschieden ten Stadhnize alhier op
des voormiddags ÏO ure.
FEUILLETON
Deze Courant wordt Dlns da g-, Donderdag'
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f ©»8®franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,0G. Afzonderlijke nummers 3 ets.
WOENSDAG Telefoonnummer 3. 19 NOVEMBER.
Prfls der gewone advcrtentlën
Per regel f O,ld. Giooto letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N/V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOONVoordam C 9.
De Koning bad niets wan den aanslag gemerkt.
Onmiddellijk na den aanslag begaf de minister-president
zich naar het paleis om den Koning uit naam van het
ministerie zijn verontwaardiging te betuigen en namens
het geheele land geluk te wenschen met zijn ontsnapping.
Bij zijn verhoor heeft Rubino verklaard dat hij van
Londen kwam, waar hjj tevergeefs werk had gezocht.
Hij was door het Italiaansche gezantschap aan geld ge
holpen en had zich vervolgens door de Italiaansche Regee
ring laten aanstellen om de anarchisten na te gaan. Hij
werd evenwel ontslagen, omdat hij in de kaart der anar
chisten speelde. Te Brussel vond hij geen werk en besloot
daarom esn grooten slag te slaan.
Hij bevestigde dat hij Zaterdagochtend naar de St. Gu-
dulekerk was gegaan met het voornemen op den Koniug
te schieten, maar uit de kerk wegliep omdat hij bang
was bij het schieten soldaten te zullen raken. Daarop
vatte hij post in de Rne Royale om het voorbijtrekken
van den vorstelijken stoet af te wachten. Toen hij zich
gereed maakte om te schieten, gingen de rijtuigen juist
in den draf over, ten gevolge waarvan hij het derde rij
tuig trof.
Hij betreurt zijn daad niet en verklaarde geschoten te
zullen hebben op eiken sonverein welks ook.
In zijn zak werden gevond n prentbriefkaarten met
afbeeldingen van den Koning en de leden van het
vorstelijk hnis. De man beweerde geen medeplichtigen
te hebben. Bij een huiszoeking ten zijnent werden ook
enkele anarchistische bladen gevonden.
Rnbino bekende voornemens te zijn geweesteerst
aanslagen op de Koningen van Engeland en van Italiö
te ondernemen maar ten gevolge van allerlei moeiljjk-
heden had hij die plannen opgegeven, en Koning Leopold
als slachtoffer gekozen.
Ondanks de besliste ontkenning van Rubino gelooft
de politie dat hij op last van het Londenscbe anar
chistische comité handelde.
Rubino's geboorteplaats is Bitontoin de provincie
Bari. Hij is gehuwd en vadar van een kind van vier
jaar dat te Londen is.
Bij Namen is ten gevolet van een verkeerden wis
selstand een goederentrein op een personentrein geloopen.
Een waggon 3e klasse van dezen trein werd op een
tweeden personentrein geworpen, van welken vier wagens
omvielen. Zeventien reizigers zijn gewond van wie drie
zwaar.
MSI€}MIjA.SrD. Keizer Wilhelm verliet den 15
Sandringhamom een bezoek te brengen aan lord
Lonsdale.
De »Daily Mail" verneemt uit Johannesburg, dat de
val der mijnaandeelen kunstmatig veroorzaakt wordt door
financiers. Het blad zegtdat dit geschiedt om de
oorlogsbelasting te ontwijken, ofschoon de mijnen een
reusachtige waardeverhooging ondergingen; de Daily
Mail" noemt deze manoeuvre monsterachtig.
De »Times" heeft dmrentegen een artikel van zes en
een halve kolom waarin wordt betoogd dat Transvaal
geen oorlogsbelastiog moet betalen doch Engeland
omdat alleen de mijnindoslrie die belasting zou moeten
opbrengen daar de Boeren niets hebben om te betalen.
In een hoofdartikel steunt de »Times" deze opvatting.
De oogst-voornitzichten in Britsch Indië zijn vol
gens de laatste berichten van dan Onder-Koning over
het geheel gonstig.
Het aantal noodlijdenden die onderstand ontvangen
is aanmerkelijk verminderd. Het bedraagt nu 58,000.
De aanslag op den Koning van België.
BRUSSEL, 17 Nov. De Brusselsche politie heeft heden
bij het onderzoek, ingosteld in verband van den aanslag
op den Koning gepleegd, hedenmorgen gearresteerd in het
notei Waterloo, Keir Hrrdie, lid van het Lagerhuis, ver
moedelijk zonder identiteit te kennen.
Niettegenstaande het protest van den Engelschen socialis-
tisehen afgevaardigde die aanbood zjjn identiteit te be
wijzen, werd hij naar het bureau van politie geleid.
Toen op het politiebureau zjjn identiteit was vastge
steld, werd Keir Hardie onmiddellijk vrij gelaten. Hij
begaf zich toen naar de Eugelsche ambassade om protest
aan te teekenen.
Hardie vertoefde sedert verscheidene dagen te Brussel
en was voornemens zich naar Dnitschland te begeven
hij kwam nit Frankrijk.
BRUSSEL, 17 Nov. De »Patriote" deelt mede dat
Rnbino verklaard heeft aan een bewaker daf het niet in
zijn bedoeling lag Koning Leopold te treffen. Toen hij in
Londen was, wilde hij Koning Edward dooden. Het Lon
denscbe volk alleen verhinderde het mij. Ik zon vermor-
seld zijn wanneer ik den Koning gedood zou hebben. Ik
dnrfae niet."
Chamberlain te Birmingham.
LONDEN, i7 Nov. Een groote geestdrift heerschte
hedenavond te Birmingham ter gelegenheid van het hul
debetoon dat deze stad bracht aan minister Chamberlain,
ter oere van zijn aanstaand bezoek aan Zuid-Alrika, aan
welk huldebetoon alle politieke partijen deelnamen.
De lord-mayor leidde den feestmaaltijd gegeven in het
Stadhuis dat kwistig versierd was.
In antwoord op een dronk op zijn gezondheid zei de
heer Chamberlain, dat zijn reis diende om zaken te doen,
niet om parade te maken. Hij had een nationale geen
partij-zending te vervullen.
Vervolgens zeide de minister dat de [regeering van
Zuid-Afrika een intergrearend deel wenscht te maken
van het rijk, waarop allen zoo trotsch zijn. Nu moet
men niet verwachten dat alle bitterheid zal verdwijnen,
maar hij kon uit naam der regeering verklaren dat zij
alle lijden wenscht te verlichten. Bovenal moeten zij die
aan onze zijde hebben gestaan, edelmoedig en met wijs
beleid worden behandeld en mogen wjj niet vergeten
wat dezen leden. Een tweede, bijna even belangrijke
plicht is deze, dat zij die tegenover ons hebben gestaan,
gebracht moeten worden tot berusting in hun lot als
bnrgers van het rijk.
Ten slotte merkte spr. op dat de oorlog veel heeft ge
kost maar een nog zwaardere taak wacht. Da Regeering
«■BMnegayiawfffnBiyBcrinf.wETi 'ar. na
Kamer van Koophandel en Fabrieken.
VORKIliZIlftt.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter voldoening aan art. 10 al. 4 van het alge
meen reglement voor de Kamer van Koophandel en
Fabrieken, ter kennis van belanghebbenden, dat de ver
kiezing, tengevolge der periodieke aftreding van de heeren
A. Prins Az., S. de Lange P.Bz., II. P. Ibink Melenbrink
en Th. van Spall, als leden dar Kamer van Koophandel
en Fabrieken in deze gemeente, is bepaald op Donder
dag 3© STovember a.s., van des voormiddags ÏO
tot des namiddags 1 ure, in een der lokalen van het
stadhuis.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING Voorzitter.
15 Nov. 1902. C. D. DONATH Secretaris.
BFlaBIE}. Dan 15 is door een anarchist, den Italiaan
Rnbino, getracht een aanslag te plegen op Koning Leopold.
Niemand werd gewond, 's Morgens had eene plechtige
rouwdienst plaats ter eere der nagedachtenis der Koningin.
Bij het uitgaan der kerk werd door iemand nit de volks
menigte drie revolverschoten gelost op een rjjtu'g waarin
adjudanten en hofdames zaten. De graaf d'Oultrement
werd in het gezicht getroffen door enkele glasscherven,
die echter geene wonde veroorzaakten.
Do gendarmes chargeerden dadelijk op de menigte en
maakten zich meester van den dader, die naar een gang
van het gebouw der Barque de Brnxilles werd geleid;
hij werd daar ondervraagd en verklaarde Rubino te beeten
en Italiaansch onderdaan te zijn.
Inmiddels had zich een dichte menigte verzameld voor
het bankgebouw; voortdurend kloDk de kreet: »Dood hem!"
De dader werd in een rijtuig, door gendarmes en politie
agenten omringd, naar het dichtbijzijnde bureau van
politie geleid.
Het rjjtuig werd gevolgd door een dichte menigte die
riep: »Dood hem! leve de Koning!"
Toen het rytuig bij het politiebureau aankwam moesten
de gendarmes te paard opnieuw de menigte uiteendrijven,
om den toegang tot het bureau vrij te maken.
Roman naar het Duitseh van LUDWIOH GANGHOFER
DOOR
W. ZAALBERG.
Uitgave van H. J. W. BECHT te Amsterdam
verkrjjgbaar f 4,50 bij de Uitgovers dezer Courant.
61)
»Nee, nee Daar pas ik wel op 1 Mijn geld da's me heilig
weet je 1" Zij keerde het zakje geheel om en een glin
sterende golf van goud- en zilverstukken kletterde over
de tafel. »Rijk hier, bocheltje 1 Kijk bier 1" Met haar
dorre handen krabbelde zij in het geld en grinnikte:
»papierig hè'we ze me uitbetaald, die Oosterijkers
weetje 1 Maar 'k heb 't dadelijk omgewisseld. Eu nou
met je hand, hier, bocheltje, nou krijg je je geld!"
Hanspeter strekte do rustige handen nit, en daarop
telde de loterijbodin hem lachend, doch eenigszins on
vast, vijf gouden kronen op de harde eeltvlakken.
»Daar he-je ze weer, je vijftig markies! Je wot niks
verliezen, non je mij 't geluk gebracht bebtJe bent
'n goeie kerel ja Bent mij de liefste Ze grinnikte
»'n bietje angebrarid bè-je wel, weetje Je had een van
die nummers verrajen I De liefde is uitgekommen Op
dertien, ja 1 Maar de liefde hè je doorgestreken. En bij
de anderen he'je d'r naast gestapt Maar ik nou heb
ik uitgezorgd, woet je ik heb op twee nommers ge
zet, achthonderd mark hè'k gewonnen op 'n twaalf
en op 'n negen. Die he'j me in de gedachte gebracht,
jjj I De twaalf is 't apostelgetal... en de negen is voor
de aangebranden, die niet tot tien kunnen tellen Die
he jij me in de gedachte gebracht I Daarom mo' je' 'r
niks bij verliezen Lachend greep ze naar hem op en
streelde zijn aschvale wangen. »God vergelde 't je bo
cheltje I God vergelde 't je duizendmaal 1" Gichelend
strompelde zij naar de tafel en begon den geldhoop
weer in het zakje te doen.
Hanspeter hielp nog steeds de handen met do vijf
goudstukken uitgestrekt. De oogen brandend, de lippen
krjjtwit, zei hij maar neen dat was geen menscheu-
spraak, 't leek eer een heesch geblaf: »nee, 't kan niet
waar wezen wa' je me daar zegt dat mo' je me
bewijzen, jij 1"
Lachend, een paar maal er naast tastend, haalde de
loterybodin nit haar strooien taseb de Insbrticker krant
te voorschijn, schoof die Hanspeter onder den neus en
zei»Kyk dan zelf, a'je lezen kuntdaar staat 't I"
De hand om de vijf goudstukken sluitend, waggelde
Hanspbter naar de tafel en boog het ontstelde gelaat er
over. Onderwijl de bodin grinnikend de koord om den
hals van het welgevulde zakje wond, spelde hjj, zonder
geluid de lippen bewegend.
Daar stonden ze zwart op wit, de nommers der laatste
Inbrücker trekking 13 en 9, en 12, en nog twee andere.
Bevend richtte Hanspeter zich op, opende de hand,
liet de vijf goudstukken op den vloer rollen, en zonder
voider een enkel woord te sprekeu, waggelde hij de
kamer nit.
En achter hom ging het vrooljjke gegrinnik der lo-
terij-bodin.
Toen hij buiten kwam in de duisternis, zag hij op
naar de fonkelende sterren. En hij lachte heesch. «We
reldbolletjes! Wereldbolletjes!... 't Zal wel zoo
wezen Och ja
Hij kwam bij de Woudhoeve, staarde de stille muren
langs opwaarts en keerde weer om.
Hij kwam bij het huisje van vrouw Altenöder, staardè
de met luiken gesloten vensters aan en keerde weer om.
Het veld in. Over weiden en akkers, zonder weg en
zonder dool steeds in een kring rond als een arm
arm, ljjdend dier, dat kolderig geworden is.
Hij kwam voorbij de hooistelling waarin zjjn moeder
geslapen had; hij sprong over de akkerslooten, waarin de
»droppel-Maru8Chka" ten middagtijde had gerust en haar
brood in eenzaamheid gegeten had. En op de woud-
grens stond een rijshoop, een zwart wangedrocht gelijk.
Hanspeter hief de vuist op en schreeuwde: »denk je
soms, da'k bang voor je ben voor jon 1Menschen-
duivel!... Voor jou beu 'k nog lang niet bang!" Met
slaande vuisten, met het gansche gewicht van zijn lichaam
wierp hij zich op het donkere monster.
Toen de krakende rijsknssen vielen kwam bij half
tot bezinning en stortte snikkend op den grond neer.
Boven hem de vonkelende sterren. Om hem heen de
schoone lentenacht.
XXI.
In den vroegen morgen van groenen donderdag
't was nog grauw bniten, en jnist lei de keukenmeid
aan den open kenkenhaard het vnur aan kwam van
den anderen kant der hffsdeur een Btap, zoo zwaar, dat
alle gerei in den gang er van begon te trillen.
Hanspeter stapte op den keukendrempel, en zijn ge
bogen lichaam vulde het geheele deurkozijn.
«Keukenmeid wi'je me een stuk brood geven, ja?"
In de eerste oogenblikken was de meid zoo geschrok
ken, dat ze zich haast bekruist zou hebben. Zijn stem
had zij niet herkend die was heel anders als anders
en in bet twjjfelachtige licht van den vroegen mor
gen zag hjj er totaal zwartgrauw uit, terwijl het on
aangenaam vertrokken gelaat en het onhebbelijke lichaam
o ver togen werden door het schrille licht der haardvlammen.
Doch midden in baar schrik begon de meid te lachen.
»Wat wou je Een stuk brood
»Dai mo'je me geven." Hanspeter lachte, heel merk
waardig hoog en dun. »Om der liefde wil mo'je me dat
geven, weet je... want de liefde is gekommen... nou
hebben ze ze, de menschen
«Loop, malle kerel 1 Zog je al in de vroegte je heilige
spreuken op!" Zij sneed van het groote biood een stuk
af, nog dikker dan de plank, waaruit Hanspeter den
stoel voor mijnheer Feliciauus geschaafd had, en reikte
die hem over, zeggende: «daar he'j 'tas je niet
kunt wachten op de pap Wordt vervolgd.
