DREGGEN De Dorpsapostel. ZONDAG 23 NOVEMBER. No. 140. Tweede Mad. Honderd en vierde jaargang. zijn afedepoiieercl bij StadstimmerwerfOndegracbt. P. J. V-Hugten, Oadegracht hoek Klein Nieuwland. W". F. Adolf, Oudegracht hoek Hofstraat. P. Blaauw Riteevoort bij de Heilogrpoort. Achterpand WaaggebouwKaasmarkt. Gasfabriek, Kanaalbade (schaftlokaal). G. StolkerHeiligland Vlotbrug. Wed. Zervaas Zeglis tapperij. Overtoom Scbedeldoekshaven hoek Geest. Wortel, Kenoetnersingel bij de Hoevervaart. FBDILLEIX», HMItAIISCIIf 01 Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Za'terdagavond uitgegeven. Abonnementsprjjs per 3 maanden voor Alkmaar f O,SO franco door het geheele rjjk f 1, 3 Nummers f 0,00. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prys der gewone advertentlën Per regel f 0,13. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N/V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOONVond m O 9. Telefoonnummer 3. J. Bek PeperstraatBrugwachter. M. Helenius, Hoornsche weg, Priesche brug. J. F. Musbach Bierkade Café Kanaalzicht. J. Coppens, Verdronkeuoord naast Oafé Wapen van Munster. H. V. d. Sleesen Geesterweg B-irgerpoort. (in de stal). Bureau vau politie, Langestraat. C. DuiukerGeestersingel boek Druivenlaan. Alkmaar De Commis«ans van Politie 22 No». 1902. S. M. S. MODDERMAN Jr. Provinciale Staten van Noordholland. De uitgebrachte rapporten wdbe in drnk zullen verschijnen adviseerden tot. goedkeuring vau de on- lancs medegedeelde voordrachten van Gedep. Staten. Bij het voorgestelde pensioenreglement voor ambtenaren en bermbten bij den provincialen water-taat en hunne wednwen en weezen werden door de c rmmissie van onder zoek eenige wijzigingen wenschelijk geacht, o.a. tot het laten vervallen van de bepaling betreffende korting van traktementen daarvoor. De commissie sprak verder de weuschelijkheid uit, dat het vo rrbeuld van de provincie door gemeenten ten opzichte van hare ambtenaren ge volgd moge worden. Mede werd gnnstig geadvieee'd op de voordracht tot verleenen van een renteloos voorschot, van f 15'J,00U voor een aan tè leggen spoor weg over Sobellinkhout, Wijdenes, Oterleek. Hem en Veuhaiz n met de eindpunt n Blokker en Grootebroek, in aansluiting aan den spoorweg Hoorn EnkhnizeD. Met het onderzoek van de voordracht tot wijziging van bestuur voor de waterschappen in Noord-Holland en de verotdening, regelende het toezicht der Staten en van Gedep. S aten op de waterschappen iu Noord-Holland, was de commissie nog niet klaar gekomen. Zij stelde voor de comissie diligent te verklaren en de voordracht aan Ged-'p. Staten terug te zenden, om die alsnog ter kennis van de waterschapsbesturen te brengen. De heer J. Ingenohl vroeg aan bet einde der verga- Roman naar het Duitscn van LUUWIOH GANGHOFER DOOB W. ZAALBERG. Uitgave van H. J. W. BECHT ta Amsterdam verkrijgbaar a f 4,50 bij de Ui'gevers dezer Ooarant. 62) »De liefde moge 't je vergelden!" zei Hanspeter grin nikend, terwijl bij het brood in zijn buiszak drnkte, en voegde haar toe, »en zeg an Waldhrfer, da'k niet thuis kom voor van avond." «Blijl je soms een heelen dag in de kerk »Nee, neel... En kerk?... O ja Thans mo'je we'en, thans he'k mijn vertrouwen in m'n voe en 1 Ik kjjk in Ensdorp rond, en in Mitterwang, en in Hirsch- bichl I" Zgne oogeo brandden, en terwijl hij nog steeds grinnikte, stroomde het glinsterend over zijn vertrokken wangen. »As 'r niemand is, die je helpen wil, dan mo'je je zelt 'n beetje roeren Ja Gegroet meid ik weet niet, wie en laat de liefde je niet verdrieten, de liefde is gekommen 1" Hij keerde zich om. En hjj grin nikte nog over zijn schouder heen: «Gelijk hè'je meid... gelijk he'je vijttig mark, die zonen de kiuderen ki ij- gen in veertien jaar Alles beefde weer, toen hjj met zijn zwaar drennenden stap heeng ng. De meid, die zich haar eigen gezegde over geld, dat kinderen krjjgt, niet meer herinnerde, keek hem lachend na met in de eene hand nog het brood, in de andere het mes. «Vandaag het ie 't beet... nou mot de klap waker hem niet ontmoeten 1" Toen zij h9t mes wegleg gen wou, zag zij aan de kling een broodsnippertje han gen en nam het met de tong weg. Maar verschrikt spoog zjj het stukje weer uit eer zij slikte, had zjj zich nog herinnerd, dat zij nuchter bljjven moest. En wijl ook Hanspeter een der gezellen was, die vandaag heiligen dering aan Gedep. Staten inlicitingen over de levering van rioolbuizen aaa het gemeentebestuur van Texel door een Eugelsch frbrikant, tarwij 1 de inschrjjving van Hol- landsche cjjde bij die aanbesteding lager geweest was. Hg hrd dit gelezen in een ingezonden stukje in de »N. R. Ct." van 12 October, en vroeg nu, of deze gunning niet in strijd was met eene aansenrijving aan de gemeentebesturen, tot bevordering van de b nneulandscha industrie. De voorzitter antwoordde hierop, dat Gedep. Staten reeds van de zaak kennis droegen. Het O rllege kan er zich evenwel officieel niet in mengen, wjjl de gemeente besturen bij openbare aanbestedingen de gunning eigen machtig kannen verleenen. Voortzetting van de zitting aanstaanden Dinsdag 25 dezer. (N. v. d. D.) Bij den gememteraad van Amsterdam is inge komen een aanvra.e van de hreren J. E. van Nitt ik ingenieur te Amsterdam, J. E. vau N.ftrik en P. H. van Niftrik, bouwmeesters te Zaandam en Amsterdam voor het aanleggen en expioiteeren van eenen tramweg van Amsterdam over bet N rordzeekanaal bij de Hombrug naar Zaandam Koog aan de Zuin en Zaandijk, te be rijden met door electriscoe kraeht bewogen rijtuigen door middel van bovengrondsche geleidingen. Witte Kruis. In de vergadering van de Afdeeling «Schermer- horn en Mij»en" der Noord Hollandscoe Voreeniging »Het Witte Kruis" zijn tot afgevaardigden benoemd de heeren .- A. Weesh »ff en Th. J. Westerhof, tot plaatsvervangers de heeren J P Hermes en W. Brom. Te Hoorn is eene wmkelvereeni.ing opgericht van neringdoenden en werkgevers, teneinde den toestand van den middenstand zoov el mugeljjk te verbeterendoor het bestrijden van de coöperatie en naamlooze vennoot schappen in het winkeibedijjf. Het ge al leden bedraagt voorioopig 49. De vooi dracht aan H. M. de Koningin voor dijk graaf van deu r older Katwoude bestaat uit de heeren O. de Wit, B. Limmes en K. Kloojp, alien aldaar. Als heemraad van de Schager- en JViedorper Koggen is herkozen de heer A. Scnenk Dz., te Baisin- gerüoiu. Beets. Den 18 op weg naar Par merende, geraakte een met goederen beladen en met twee vurige rossen bespannen wagen in de ringvaart. Hoewel voer man en paaiden druipnat waren, bleven ze ongedeerd. Niettemin moesten de goederen, waaronder eenige manden fruit het ontgelden. Verder bleken er bij omgekomen te zijn een paar schapen een hond en zeventien stuks biggen. Gekweld door hevigen dorst geraakte nog in deze om geving i wee koeien door het ijs, welke spoedig wederom zoDd r eenig letsel op 't droge werden gebracht. Eiudeljjk nog verneemt men, dat zoo hier als elders, eenige waaghalzen reeds 'n nat pak, naar huis hebben gedragen. De onverwachte strenge vorst heeft in de omstre dag hadden, giag haar nog de bezorgde gedachte door het hoofd: «bij zal toch van 't brood me eten 1 Zoo on christelijk zal hij toch niet wezen Met het pap koken was het voorts ganw gedaan. Want alleen Waldhofer kreeg zijn ontbijt. Ade anderen in huis moesten wacbten tot zij nit de kerk kwamen. Onderwijl de burgemeester voor zjjn eenzaam bord zat, verscheen het gausche huispersoneel, de een na de ar der, en ieder bood hem de hand met de woorden: Onze herland hèt motten lijden èa het vergeven wil mij non ook vergeven, boer 1" »Nou ja. 't is my goed 1" zei de boer tot ieder. «Onze heiland hèt 't voorbeeld gege en, wij motten 't navol gen. Verbeter je nou ook, zu'jel" Daarop vroeg hij: «waar blijft den Hanspeter?" Maar de keukenmeid was de kamer reeds uit, en het overige personeel wist niets van hem af. Waldhofer lachte en zei «dien ha'k graag 's 'n ern stig woordje toegespro en, dat ie zich 'n beetje verstan diger gedraagt en juist hij blijft weg 1" Toen het dienstpersoneel weggingtrad Roman de kamer in, met een slapeloozennacht-gezicht en moe-e oogen. «Wil mij vergeven, vader 1" «Je beb me niks gedaan I" zei de oude, zijn zoon met een vri ndelgk gezicht aanziende, »'n beetje mal be'je wel geweest, in de laatste dagen. Maar ja weet nou, waar j' an toe bontje kunt nou weer 'n ander gezicht zetten 1" «Zeker, ja 1 'k weet nou waar 'k an toe ben 1" Maar Romans gezicht werd niet anders. Ondeugend glimlachend vroeg Waldhofer «hèt Julio al vergiffenis gevraagd 't Was een zeer bijzondere vroolijkheid, waarmee Ro man naar zjjn vader keek. Ze was als bjjilustige hnmor. »'k Zon denksn dat dat niet noodig is die verwijt mg niks!" Zelfs kon hij lachend zeggen: «die is zoo gord!" «Ja, jongen, die hèt 'n gemoed as 'n wjjwaterbakje." «Nee, vader, liever niet!" Roman was plotseling era ken van Hoorn aan vele bouwboeren reeds een onge- ende schade berokkend. Velden met suikerbieten treft men nog te «elde aan, nakend en bloot, waarvan het lof is afgesneden en verboerd en na wach'en om ge rooid en iogokuild te worden. De felle w nd, bjjna een storm gelijk, jaagde v »rst in veler wrniogen zoodat bjj nader onderzoek blijken zal dat zelfs binnen de mu ren, reeds veel is aangetist, waarop men niet zou hebben gerekend. Een voor velen schadelijk begin van den mo gelijk langen winter, helaas. Internationale Broederschap. Schagen. In den loop dezer week wer d alhier de vroeger vermelde bijeenkomst gehouden vanwege boven gen* ende Broederschap. Als sprekers traden op de heeren S Berman, ond-bn gemeester vau Schagen en Felix Ortt, beiden wonende op de kolonie te Blaricum. De heer Ber man vertelde in tene niivoerige rede hoe hij er toe ge komen was Christen anarchist te worden. Het <eeretaris ambt, dat van burgemeester en het bestuurslidmaatschap van verschillende vereenigingen bevredigden zijn werklust niet. Het burgemeestersambt noemde hij zelfs een rente niersbaantje. De lezing van verschillende werken op sociaal gebiod openden zijne oogen voor de groote ellende, die er op de wereld heerscht, de lezing van, «Naar het groote licht" maakten hem en zijn vronw Curisten-anarchisten. Leven volgens de leer van Jezns, zooals die in deBarg- le ie is neergelegd, noemde de heer Barman de oorwaarde vooreen geluïbig leven. Als vegetariër en g«hee!onthon ier bestreed hij in zijne rede ook het gebruik van alcoho lische dranken en vleesch. Felix Ortt vertelde in zijn inprovisatie waarom de In ternationale Broederschap redevoeringen ging honden door geheel het land enkel en alleen, omdat de ieden dier Bioederschap zich zoo g-lnkkig cevoelen en zij het ge heim daarvan in ruimen kring willen mededeelen. Ge lukkig leven zeide Oitt is leven volgens de inspraak van het geweten, is leven voor anderen. Hoe grooter het aantal wezens is, dat men gelukkig maakt, hoe grooter ook het eigen geiok zal zijn. Zelf met zoo weinig mogelijk genoegen nemen om aiideren maar te kannen he'pen, noemde hij den grooteu factor, die in den strijd naar geluk het meeste tot verover.ng daarvan bij k; n dragen. Aaa het debat nam slechts éan toehoorder deel. Deze verweet deu heeren, dat ze niet consequent handelden. Ze hadden op klompen moeten bomen en in katoenen klearen. Het leer toch hunner schoenen wordt alleen verkregen door het dooden van dieren de wol hunner klearen door het ruw bebandeien van schapen. Da heer Ort zeide het met zjjn geweten overeen te knnneu breDgen leeren schoenen te dragen en wollen kleeren. Zoodra zjjn geweten hem dat zon veibiedeo, zou hjj ook van beiden afstand doen. Ook hier was het alleen i-aar de vraag w t zyu geweten hem zegt daarvoor alleen leefde bij. De vrij volle zaal bleek het met de heeren der Broederschap lang niet eens te zijn. De eenige debater werd zeer luid toegejuichtde rede der heeren met een glimlach of spotwoord a ingeboord. stig geworden. »'n Wjjwaterbakje laat zich welgevallen, dat veel handen 'r in grijpen Zoo iets zon me toch niet anstaan bij iemand met wie men trouwen mot I" Hij ging naar de dear. Waldhofer schoen het bedeDkeljjke van zjjn vergelijking in te zien en lachte. «Maar wat is 'r nou Wacht je daD niet op Juiie? «Daar wacht ik niet op Die wacht op mij na de kerk." Buiten op straat gooide Roman het buis los als iemand, die cit de buurt vau een bakoven is ontsnapt. Vlet wijde stappen aldoor weer omkjjkendhaastte hg zich naar de kerk. Van alle vromen, die vandaag komen zonden, was hjj de eerste. Lang stond hij reeds op zijn plaats op de galerij, als de k.okkea bugonnen te laidsn. Glanzende zonnestralen omspeelden elkaar door de hooge, bont beschilderde ramen in de stille ruimte maar zjj vervroolijkten de ernstige stemming slechts weinig van de berk, welker zjjaltaren voor den goeden vrjjdag reeds met zwarte lakenkleeden waren omhangen. Alleen het hoogaltaar toonde nogde jonge dochter en jonge mannon ter eer, het rood der christeljjke vrengde. Maar alle vaandels en kruisen waren met zwart krip om- floersd, de voetstukken der heiligen met ljjkkleeden om hangen. En zooals de stemming in de kerk, was de hou ding van de vrouwen die er kwamen. Niets van de onrast en het gefluister van anders. Stil met neesgesla- gen oogen traden zjj de kerk binnenen niemand glnurde naar deu ander. Alleen de vrome Julie maakte eene uitzondering en wierp een flinken verspiedersblik naar de galerij op. Roman werd dien blik gewaar, en trots de berouw volle stemming die een gebroken hart op dezen dag vervullen moest vloog als 't ware een straal van innig pleizier over zijn gelaat. Mgnheer Felicianus bediende de hoogmis. Na de Come munie nam hij de hostiekelk uit den tabernakel, omhuldr den gouden voet met een witkanten doekje haalde ee een H. ouwel uit en ging naar de houten balnstrade, di-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1902 | | pagina 5