Broese's Almanak,
Ingezonden stukken.
Verschenen en voorhanden
Boekhandel
HERMS. COSTER ZOÖV
19 O 3,
Prijs: S5 Cents,
N/V. BOEK- en HANDELSDRUKKERIJ v/li.
voor Iedereen.
Gebonden in geheel linnen f 1,25 en in
sonple leder f n.75.
Deze Almanak, met, honderden illustratiën ver-
Broese's Almanak voor Iedereen zal zjjn een
Praetisch Handboek voor het Dagelij ksch
Leven, men oordeele slechts uit het hier volgende korte
uittreksel Uit den inbond
zen der posterijen en telegraphie, en dr. D. A. Kaake-
been, voorzitter van den Ned. Post- en Telegraafbond.
De oudste zoon, de heer Wenkebach nit Santpoort,
bracht daarna in eenige gevoelvolle woorden dank aan
de deelnemende ambtenaren voor de zoo onverwachte
uiting van vereering voor en erkenning van de verdien
sten van zjjn ontslapen vader, eene hnlde, die den zonen
en der bejaarde moeder het hart van vreugde vervult.
(Haarl. Gt
Barslngerhorn. Aan het hulpkantoor Kol hom
werd in de maand November f 1921,14 in de Rijkspost
spaarbank ingelegd in 70 inlageD. Drio nieuwe boekjes
werden in dit tydvak uitgegeven.
De schepen in de haven te K o 1 h o r n, met suiker
bieten bevracht, zijn ontscheept, de ladingen zijn per
spoortrein verzonden. De b eten vielen zeer medealleen
het bovenste gedeelte uit de vaartuigen bleek geheel be
vroren. De zee is vrij van ijstoch kunnen de schippers
nog niet vertrekken, daar het ijs in de haven nog zoo is,
dat men er nog op kan staan.
Tot lid van het bestuur van den polder
»de banne Ryp" van den Eilandspolder is gekozen de
heer H. Beets.
Onze Plantsoenen.
Aan de Vroede" Vaderen van
het stedeke Alkmaar.
Nauwelijks zijn de laatste bladeren gevallen of de bijl
ligt reeds weder aan den wortel der hoornen. Vele stem
men fluisteren hoeveel nog?'' andere waarom worden
alle mooie boomen omgehakt en maakt men toch een Hont
van wandelstokken", maar het blijft bij fluisteren, nie
mand verheft zijn stem. Waarom Omdat zij allen zeker
evenals ik, meenden, dat er niets meer te hakken viel, De
mooie Amerikaansche peppels zijn reeds lang verdwenen,
de dikke olmen volgden. De ze*en vette jaren zijn
voorbij, maar, helaas, nu moeten zelfs de' magere koetjes
worden geslacht.
Welk een proza-menschen moeten toch onze ivroede"
vaderen wel zijn Kunnen zij nooit eens gaan wandelen
zonder met nuchtere oogen rond te zien en te berekenen
hoeveel »klompenhout" er nog verkocht kan worden Is
er geen enkele die iets voelde voor de mooie gulbioeiende
jasmijnstruiken bij de Bergerbrug, welke allen, die aan
die zijde de poort binnenkwamen, nog een geur van lente-
weelde meegaven binnen de muren van het stedeke? Het
mooie geboomte rondom Alkmaar" wijd en zijd bekend,
is weldra een legende geworden, een parodie bijna.
Er is nu een »deskundig adviseur", maar van hem
scbynt men wel te moeten getuigen »wiens brood men
eet, diens woord men spreekt", de hakmanie althans blijft
dezelfde als vóór zijn aanwezigheid.
Er bestaat te Alkmaar ook een afdeeling van »de
Vereenicring tot bevordering van het Vrsemdelingen-
verkeer", deze stelt zich in andere steden ten doel de stad
zooveel mogelijk te verfraaien, hier schijnt zij mede te
werken aan dat wandalisme, of doet zij gedurende het
bakken altijd toevallig haar winterslaap". Waarom gaat
van haar niet een protest nit tegen deze verminking van
Hont en Plantsoenen Of vindt men wellicht de Berger-
brng met aanplakbord en omgeving zóó mooi dat alles
daaromheen moet worden omgehakt, om het schoonheids
gevoel van den vreemdeling, die van het station komt,
aangenaam aan te doen
Doch genoeg over dit alles. Al heeft ondergeteekende
ook weinig hoop, dat deze noodkreet iets meer zal zijn
dan de stem van een roepende in den woestijn, U, mijn
heer de redacteur, zeg ik dank voor de verleende plaats
ruimte.
Hoogachtend
UEd. dw. dr„
J. H. V. N.
Wij wilden de opname van bovenstaand niet weigeren,
doch mogen dan ook niet nalaten, op te merken, wat
een ieder wel weet buiten schrijver, dat ons gemeente
bestuur er natuurlijk niet op uit is, maar zooveel mogelijk
vklompenhout" te verkrjjgen, evenmin dat de bekwame
heer Springer, die ons gemeentebestuur voorlicht in zake
de verzorging van onze plantsoenen, eigen meening ver
loochenend, het »woord spreekt van hem, wiens brood
hij eet". Dat is uit den aard der zaak eene dwaze en den
schrijver weinig eerende veronderstelling. Wij zonden
voorts den inzender den raad willen geven, eens er op
na te lezen het hoogste belangwekkende rapport, dat de
vereeniging »Alcmaria" uitlokte van de heeren Copyns
en Koster inzake den toestand van onzen Hont en onze
Plantsoenenen de middelen om daarin verbetering te
brengen, dat de jjverige secretaris van genoemde vereeni
ging. de heer G. Looman, hem zeker gaarne ter inzage
zal verstrekken, en dat ook indertijd in zijn geheel in
ons blad werd opgenomen.
Hij zal daaruit kunnen zieu, dat fen opzichte b.v. van
onze singels een grief van genoemde ervaren deskun
digen is, dat men daarin maar alles voor het vaderland
weg heeft laten groeien, zonder rekening te honden met
de bedoeliog van den oorspronkriijken aanleg, wij meenen
van den heer Zocher, en in verband daarmede op tijd
op te lichten en te temperen. Waar nu zoovele jaren
laDg, uit verkeerd begrepen pieteit, zooveel is nagelaten,
zonden we dan niet verstandig doen, nu bekwame voor
lichting ons verzekerd is, deze eens eenige jaren aan het
werk te laten Misschien valt het resultaat nog wel mee,
Althans de groote opruiming, die men hield in de Zuider-
houtlaon, en nu pas weder in bet z.g. Gonwe-park heb
ben in beide gevallen voor bet overige geboomte en voor
den welstand znlke opmerkelijk gunstige resultaten, dat
wij met volkomon gerustheid den heer Springer aan het
werk zien.
Wij voor ons vreezon voor de teerhartigheid van den
schrijver van bovenstaand dat die in den loop van vol
gende jaren nog menigen schok zal hebben te doorstaan
er zal nog veel geboomte en struikgewas den weg van
de voorgangers moeten volgen wil er op den duur iets
goeds en fraais van onze plantsoenen terecht komen.
Hij pant3ere zich maar bij voorbaat 1
Red.
St. Pancras.
O v e r 1 e d e n.
8 Nov. Grietje Hopman, wed. Willem Keizer, 81 j.
11 Dirk de G.aaff Kz., 20 d.
INDEN
Sierd, is zoowel wat inbond als uitvoering betreit, op
ongeveer dezelfde wijze uitgevoerdals de ook in ons
land zoo bekende Almarianh Hachette. De kalender
zal echter geen NedTlunOscbe vertaling van dien almanak
zijn maar een echt Nederlandsch boek, waarin
voor een groot deel Nederlandsche zaken en toe
standen worden behandeld.
Een echt nationale kalender wordt door deze uit
gaaf in den bandal gebracht, daartoe dragen het laatste
portret van H M. Koningin Wilhelmina op den omslag
en de plaat, tegenover den binnentitel, voorstellende de
portretten der Koninklijke Familie en afbeeldingen der
Koninklijke Paleizen, het hunne bij.
stem werd een beetje scherper. »Maar om die? Nee!
Om die maak 'k geen drukteDie kon wat mij betreft
blijven, waar ze will By die twee daarbuiten is toch
niks te halen
»Zoo Inderdaad die hebben geen koe, dus krijg
je geen boterEa kippetjes hebben ze ook niet, die
eieren leggen 1" De hoogeerwaarde nam een slok nit den
koffiekop en veegde den mond af. »Heel christelijk, beste
Katrien Vandaag op goeie Vrijdag! Me dunkt, de
lampjes branden niet altoos.... bij jou!"
Katrien werd rood tot achter haar ooren. »Bpot niet
met me, Hoogeerwaarde," hernam ze, hare stijgende op
gewondenheid met geweld bedwingend »en meng me
niet het heilige graf met kippen en koeien door mekaar"
»Zoo Ik doe dat
»Ja, u 1" De meid wreef met haai boezelaar langs haar
gezicht, alsof zij voor een heeten haard stond. »Over de
huisjesflikster en haar dochter," zei ze, wil'k in't geheel,
geen woord verliezen. Lang blyft zo nooit in de buurt,
die twee, daar is voor gezorgd God zij dank I"
»Zoooo
Ja Katrien kwam bij de tafel en plantte haar vinger
er op. Maar dèu Hanspeter, die ontbreekt ook nog. Die
is niet te biecht gekommen 1"
Mijnheer Felicianus lachte. »Die zal misschien geen
zonden hebben 1 Wat zon ie dan biechten, de goeie kerel
»Zonden of niet... het biechtbriefje mot hier kom
men 1 Orde mot 'r wezen in onze pastorie En onzen
stoel hèt ie ook nog niet gebracht Die j In mekaar
zitten hèt ie gekund, niewaar 1 En nou is ie weer gezond
Dus had ie onzen stoel al lang weer kunnen repareerea
Gramstorig legde mynheer Eelicianns het halverwege
opgegeten broodje neer. Maar kalm zei hij»Wees te
vreden, Katrien I Voor zoover ik gehoord heb, heeft ie
'n heelemaal nieuwe voor je gemaakt. En die brengt ie
wel 1 Misschien maakt ie 'r een paaschgeschenk van
En laat me non rustig mijn ontbijt gebruiken Ja
»Nou ja Wat my betreft I Vandaag, omdat 't goeie
vrydag is, wi'k me inhouen en geduld oefenen 1"
»Zoooo
>Ja!" Katrien ging naar de deur. Met de klink in
de band bleef zij op den drempel staan. »Maar, wat ik
nog vragen wou
De hoogeerwaarde scheen te bespeuren, dat de hoofd
zaak du pas komen zou. »Katrieu," waarschuwde hij,
»laat me met rust!"
Alleen vragen wi'k, of u de zaak al kalm overwogen
hebt? Dat met 't consent voor den jongen Waldhofer,
meen ik
»Ja, bij alle duivels..." viel de heer Felicianus toor
nig uit en sloeg met beide handen op de tafel, dat do
kannen en kopjes er van daverden. Van sohrik over zijn
eigen uitval werd zijn gezicht bleek en viel hij in den
sofahoek terug.
Ook Katrien was sprakeloos, en een paar seconden
bleef het in de kamer zoo stil, dat men een speld had
kunnen hooren vallen.
Onderwijl de pastoor het halve broodje opraapte, dat
op het tapijt gerold was, bekruiste de keukenmeid zich
angstig en fluisterde zacht verwijtend: »lie»e Hoogeer
waarde! Non hebt u 'n bietje gezondigd! Dat moet u
toch niet doen 1"
vNes, nee.. Zijn stem beefde. »Mijnheer de pastoor
zelf! En vloeken! Op den h. goeien vrydag.. Zie nou
eens, hoever je mij brengen kunt met je eeuwige ruzie
maker y."
De keukenmeid kroeg de t.'anen in de oogen. »Maai
ik heb toch in het geheel geen rnzie gemaakt 'k Heb
't ommers alleen goud voor n bedoeld Hoe kunt u zieh
dan over zoo wat ergeren waar u toch weet, dat a
't van rrgernis altoos in de maas? krijgt!"
»Nu, fgoed hoor!" Mijnheer Felicianus werd deftig en
blies de stof van zjjn broodje: »wees nn zoo vriendelijk
en ga de kamer nit, Katharina!"
Zuchtend verliet juffer Katrien de kamer. Den gan-
schen voormiddag liet zij zich niet meer zien. Om haar
geestelijken heer te verzoenen en zijn prikkelbare maag
gaon last te veroorzaken, maakte zij met behulp van al
haar kookkunst een middagmaal klaar, zóó fijn en lek'
ker, dat het op de goede vrydagtafel van een kardinaal
had kunnen prijken.
Gedachten in de toekomst. Familiekroniek. Ver
jaardagen van het Koninklijk huis. Kalender voor
1908. Posterijen en Telegrafie. Kort uittreksel uit
de Zegelwet. Marktdagen in Nederland. Schaum-
burg en Mecklenburg. Ouze minister (met portretten).
Onze afgevaardigden (met portretten van de leden der
Tweede Kamer). Voorstelling van de grootte der
staten der aarde volgens het cijfer der bevolking. Iets
betreffende huwelijk, voogdij en erfopvolging, enz. Iets
over kiesrecht. Leger en vloot. De Hoofden der
Staten van Europa. De arts in huis. De Lustrum
feesten te Amsterdam in 1902. Dames modes in 1902.
Draadlooze Telegrafie. Eigenaardigheden onzer
Vorstinnen. De ramp der Antillen. Een paar
hondenrassen. Hoe men zich gedragen moet by ver
loving en huwelijk. De toekomst uit de hand te lezen.
Voor de huisvrouw. Onze musici. Bestuurbare
luchtballons. Eenige kaartspelen. Eenise boeken
van den laatsten tijd. De Tentoonstelling te Dusseldorf
in 1902. Ons Ameublement. Onze Bouwmeesters.
De oorlog in Zuid-Afrika. Vegetarische recepten.
Onze Teoneelspelers. Onze Operazangers. Uit
de lijnen der hand iemands karakter te lezen. Iets
over vingerringen. Verschillende soorten van sport.
Hoe men zich verdedigt. Moderne Stijl. Johann
Strauss. Eenige huisdieren. De lncifers-fabrikage.
Chrysanthemums. De muziek der natuar. Spiri
tistische leien. De Trans Siberische spoorweg.
Wereldgeschiedenis in 1902. De wapens van H. M.
Koningin Wilhlemina en van Pri s Hendrik. Voor
waarden omtrent de afgifte en het gebruik van kilometer
boekjes. Enz., enz.
Aan het slot komt bovendien een boeiende novelle
voor, getiteldGelouterd, uit het Hoogduitsch van
Karl Ed Klopper, zoodat Broese's Almanak
voor Iedereen werkelijk een „Elck wat wils"
zal ziju. In elk ex. komen Eindelijk twee
BONS voor, die recht geven op reductie voor
eene voorstelling der Neder 1. Opera, te
Amsterdam, Rotterdam, 's-Gravenhage of Utrecht.
Maar hoelang zij gedurende den maaltijd ook voor de
tafel bleef staan, met de handen gekruist over*haar boe
zelaar e— een woord van lof oogstte zij niet.
Das namiddags sloop zij telkens weer naar de kamer
deur en luisterde. Maar altoos weer vernam zij het ge-
klep der pantoffels, waarin de hoogeerwaarde rusteloos
de kamer op en neer wandelde, Eindelijk echter werd
het dan toch stiller achter de dear en een poosje later
kon Katrieu een geruisch hooren, dat veel geleek op het
trekken van een grove zaag door een droge plank.
Katrien kreeg een gevoel van verlichting. »God dank 1
Nou slaapt ie Nou hèt ie 't uitgeveegd
Ze sloop terug naar de keuken en ging aan 't werk,
opdat de koffie klaar zou staan, als de hoogeerwaarde
ontwaakte. Maar toen zij het kokende water over de
gemalen boonen gegoten jhad, hoorde zij in de gang de
zware laarzen kletteren. Verschrikt sprong zij de keuken
uit en zag den pastoor, voorzien van hoed en stok, de
voordeur openen.
»Maur, Hoogeerwaarde Mot n dan niet op nw kof-
fietje wachten
Mijnheer Felicianus gooide haar over fzijn schouder
toe »Neen 1"
»Mari' en Jozef!" stotterde Katrien. »En net heb 'k.
vandaag zoo'n goeie gezetEn nou bederft ze klaagde ze
»Boter, dan dat er een meuschelijke ziel bederft 1" klonk
het antwoord.
De zeldzame dettigheid van dit gezegde bracht de
keukenmeid geheel in de war. Angstig vroeg zo »heer
pastoor Om Christi wil 1 Is u ziek
vNeen 1"
»Maar waar loopt gij dan nou zoo gauw heen zon
der koffie
De toon dezer hooggaande bezorgdheid deed den heer
Felicianus zjjn plechtigheid matigen. Hij vroeg: »mot
ik je dan altoos aan den neus hangen, waar ik heenga
'k Wil oen beetje goed maken, wat ik vandaag in toorn
misdreven heb."
»Goedmaken
»Ja En daarom, loop me niet na ea bespionneer my
nietNaar te hopen is, breng ik vandaag wat tot
onzen lieven Heer, waarom Hij weer goed op mij wordt."
De Hoogeerwaarde trok de deur achter zich dicht, ter
wijl juffer Katrien in het donkere voorhuis met klimmende
bezorgdheid de handen in elkander sloeg »och heer, och
beer, och heer, nou doet ie vandaag vast en zeker wat
doms.. uit zuivere en christelyke liefde 1"
Een paar seconden nog stond zij radeloos, vervolgens
draafde ze naar haar kamer, wierp haar boezelaar haastig
af, sb :g een wollen doek om en bond de zwarte kap
over het grijze haar.
XXIII.
Mynheer Felicianus wandelde ia den milden zonne
gloed vaa den laten namiddag over het kerkhof.
Menscben verlieten de kerk, en andere kwamen, vrouwen
en kleine kinderen, om het heilig graf te bezoeken en
de bonte lampjes te zien branden.
Bij de kerkhofpoort ontmoette de pastoor de meid van
Waldhofor »hé, jij!" riep mijnheer Felicianus haar toe
»hoe is 't toch met jullie Hanspeter?"
De meid lachte; >bij dèn loopt 'r een streep door,
denk ik Of bij gaat bij de huisjosflikster in de heksen
school".
»Loop heen, jou domme gans 1" knorde de pastoor on
tevreden.
Ja, ja, 't onzichtbaar maken bèt ie al geleerd 1 Ieder
keer is s morgens vroeg z'n bsd verwoeld. Maar waar
ie den geheelen dag omdwaalt, dat weet geen mensch.
Db boer is 'r erg nijdig om, en soms scheldt ie 1"
Druk Herms. Oostei Zoon, Alkmaar.
