Nieuwj aarswenschen.
De Dorpsapostel.
No. 148.
Honderd en vierde jaargang.
1902.
V RIJ D A G
12 DECEMBER.
NIEUWJAARSWENSCHEN,
25 ets. a contant
Buitenland.
e r lan
In het nummer van ons blad, dat op den
Oudej aarsavond
(WOENSDAG 31 DEOüMBER) verschijnt (het
nummer van Donderdag 1 Januari
vervalt hierdoor), zal wederom gelegen
heid bestaan tot het plaatsen van
van 1 tot 5 regels.
Inrichtingen, welke gevaar, schade of hin
der kunnen veroorzaken,
FEUILLETON,
AlkJIVAIISIIII, COURANT.
Deze Courant wordt Dins da g-, Do nderdag-
en Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer 3.
Prjjs der gewone advertentiën ij
Per regel f 0,13. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N/V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON Voordam C 9.
BURGEMEESTER eu WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis:
dat heden op de gemeente secretarie ter visie is gelegd
het aan h=n ingediende verzoek, met de bijlagen, van
J. DAALDER Mz., wonende aldaar, om vergunning tot
het opnieuw in werking brengen van eene inrichting tot
het branden van koffie in een gebouwtje op het erf achter de
perceelen Brecstraat, wijk A, Ns. 9, 10 en 12, en dat op
Woensdag '24 December 1902, 's voormiddags te elf uur,
ten stadhnize gelegenheid wordt gegeven, om daartegen
bezwaren in te dienen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING. Voorzitter.
10 Dec. 1902. C. D. DONATH, Secretaris.
DIJITSCHIiAflID. Plotseling zijn de oogen der ge
heele wereld op Venezuela gericht. Maanden en nog eens
maandenlang heeft men elkaar daar te lande heftig be
streden en 't menschdom verbaasd en verbijsterd door de
meest tegenstrijdige berichten omtrent wederzjjdsche neder
lagen, doch de mogendheden gaven daarop geen acht, en
de berichten via New-York namen slechts een bescheiden
plaatje in de dagbladen in. Tnans is het echter veranderd
De rjjksk Dselier heeft den Rijksdag een memorie voor
gelegd, waardoor de eerste plotselinge geruchten over de
»Veneznelaansche qnaestie" begrijpelijker worden.
De kanselier deelt mede, dat door den bnrgeroorlog
aan verschillende Duitsche kooplieden en grondeigenaars
in Venezuela groote schade is toegebracht, omdat deels
gedwongen leenicgen van hen geëischt werden, deels goe
deren en oorlogsbenoodigdheden, vee en voorwerpen voor
verpleging zonder betaling aan hen werden ontnomen, en
zelfs hnnne huizen geplunderd, hunne landerijen verwoest
werden. Het bedrag dier schade werd 1898 tot 1900 be
rekend op 1,700,000 bollivares (franc-), en in den jongsten
bnrgeroorlog op drie milloen francs. Enkele der bena
deelden hebben have en goed verloren, en zijn geheel ge
heel geruïneerd.
De regeering van Venezuela toonde zich niet geneigd
Roman naar het Dnitsch van LUDWIOH GANGHOFER
DOOR
W. ZAALBERG.
Uitgave van H. J. W. BECHT te Amsterdam,
verkrijgbaar a f 4,50 bij de Uitgevers dezer Conrant.
70)
Ook Romans gemoedsstemming scheen in zwarte verf
gedoopt. Als iemand, die met wereld en menschen in
onmin is geraakt, daarenboven de tevredenheid met zich
zeiven verloor en reeds er over nadenkt, hoe aangenaam
het wezen zou, eindelijk eens rust te hebben, diep onder
den grond zoo steeg hij, met de handen in de bnis-
zakken, doelloos over de weiden nuar boven, hield den
rug gekromdalsof hij Hanspeter moest nadoen en
boorde zijn blik in den grond.
Slechts eenmaal, dicht bij den woudrand, bleef hy
staan, hief het gelaat op, keek lang naar het lager ge
legen huisje van vrouw Altenöder, zuchtte diep en wan
delde met wijde stappen verder. Op eens vernam hij nit
het wond komend een lachende mannestem. »Zoo, zoo,
jij Waarom schrik je dan zoo voor me Bè'je
weer an de mnizenmsserjj Ah ja, daar hèt men niet
graag getuigen bjj, is 't met
Een paar seconden was 't stil.
Daarop liet weer de laehstem zich hooren Ja, kjjk
me maar an 1 Ik ban niet bang voor je en je kruiden 1...
Ga, zoek verder, dat je de goeie vindt, die men noodig
hèt voor 't bezemsmeren 1''
Roman was bleek geworden. Hij trok de vuisten uit
hare verplichting tot vergoeiing dier schade na te komen.
Zij benoemde een commissie van enquête, maakte allerlei
bezwaren, kortom schoof de zaak op de langen baan en
kwam ten slotte met een voorstel voor deu dag, dat
Daitschland onmogelijk kon aannemen.
Daarbij komt nog, dat gedurende den burgeroorlog
vooral de Duitschers op vijandige wijze werden behandeld,
waardoor de indruk werd gewekt, dat de Duitschers in
Venezuela zonder bescherming aau de grootste willekeur
waren prjjsgegeven. Hoe gaarne da Duitsche regeering
ook met die van Venezuela vriendschappelijke betrek
kingen onderhoudt, zoo kan zij dit optreden van Venezuela
niet langer dalden. Van verdere onderhandelingen vei-
wacht zij geen gevolg, en daarom is aan de regee-ing te
Caracas een ultimatum overhand gd, waarin op de onmid
dellijke betaling van de verschillende schadeloosstellingen
wordt aangedrongen, en de verdere regeling van de tns
schen beide landen hangende geschillen wordt verzocht.
Indien op dit ultimatum niet spoedig een bevredigend
antwoord volgt, dan zal de Duitsche regeering tot haar
leedwezen genoodzaakt zjjn de zorg voor het doorzetten
van de Duitsche eiecben zelf ter hand te nemen.
KSTGEIiAND. Gelijk von Bülow den Rijksdag, heeft
minister Balfour het Lagerhuis omtrent de questie m et
Venezuela ingelicht. Engeland heeftin hoofdzaak dezelfde
grieven als Daitschland en is gelijk dit land, voornemens
met kracht op te treden.
De »Westm. Gazette" meldt: De regeering van Vene
zuela is geheel van middelen ontbloot. De bnrgeroorlog
hoeft belet dat in de laatste drie jaren de oogst kon wor
den binnengehaald; en dezo is zes tot zeven millioen pond
sterling per jaar waard. De schold van Venezuela, zoo
wel gewone als buitengewone is aanzienlijk.
Weet men nu bovendien dat Frankrijk een niet onbe
langrijke vordering heeft, die evenwel op het oogenblik
nog niet ter betaling aangeboden isdan kan men zich
voorstellen, hoe danig Venezuela in de moeielijb heden zit.
Nn president Roosevelt geweigeTd heeft tnsschen beiden
te komen, schjjnt er voor president de Castro geen andere
hnlp over te schieten dan die der Amerikaansche han-
kiers als deze helpen willen
VKHfEKÜKKA. Uit New-York wordt van 9 dezer
geseind
De bladen pnbliceeren een open brief van president
Castro bljjkbaar geschreven vóór de laatste verwikkelin
gen. De president zegt daarin, dat hij weigert hst bericüt
te gelooven dat Daitschland en Engeland zich gereed
maken op te treden met geweld in plaats van langs
diplomatieken weg. Hij betnigt de eerlijkheid van Venu-
zuela's bedoelingen en verklaart dat de vrede niet ver
af is, alsdan znllen al zijn beloften vervuld worden.
De president besluit aldus ik kan niet meer doen ik
heb de eer op den voorgrond gesteld en wil geen ver
ontschuldigingen zoeken om onbesuisde vijandschap te
ontwapenen door het aannemen van vernederingen, welke
de waardigheid der Venezuelaneu zonden beleedigen.
Ken ongalante wet.
In het jaar 1770 werd in het Engelsche Parlement
de volgende wet behandeld en eenstemmig aangenomen:
»Elke vronw, van welken leeftijd ouk van welken
de zakken en loerce met brandeudo oogen het woud in
Men hoorde het knakken van dorre takken, die door
een zwaren voet werden vertreden, en tnsschen de hoo
rnen verscheen de schrjjnwerkersgezel, die voor Michiel
Standam het «zevenhoutig schamel" getimmerd had, de
»val", waarmee men op stille-zaterdag Lde vleermoizen
vangt. Op den sohonder droeg bij een bundel van die
kromgegroeide beuketakken, waaruit men het, armstnk
voor een lenustoel snijdt. Toen bij den jongen Waldnofer
zag, knikte hij rem lachend toe en wenkte met een
hoofdbeweging naar het bosch toe. »Ga daar in I" zei
bij, »daar ku'je haar bekijken bij 't kruien zoeken
de hu sjeBÜikster d'r langstaart I" Hij kneep de oogen
dicht en glimlachte geheimzinnig. »'t Kon echter wel
wezen, dat 'r 't kruien zoeken gauw onmogelijk werd,
die twee I Licht morgen al
Romans vnisten bewogen zich krampachtig, alsof hij
lust had in de eerste opwelling van toorn er op los te
slaan «lafaard, stommerd riep hij den gezel, die hem
lachend voorbijging, na. »Je lijkt wel zaagmeel in plaats
van hersens te hebnen I Znlke onzinnige dingen ta ge
looven 1"
«Kijk 'r maar eens goed an!" riep de knecht over
zijn Bchonder langs «Ze hèt ommers 'r heele schort al
volOf denk je soms dat ze wat anders zoekt voor
sla op paasebzondag
«Een heel schort vol stotterde Roman. Tegenover
dit bewijs scheen voor een oogenblik do vastheid zjjner
overtuiging aan het wankelen te geraken.
Veranderde die twijfel in hem in hoop! Al grooter
werden zijn flikkerende oogen, terwijl hij 't hoofd
voorover gebogen, in het duistere wood staarde. «As 't
soms eens was zei hjj bevend zoo voor zich heen, als
een beschonkene, wiens gedachten hoorbaar worden. «Als
't waar was, dat?... Dan had 'k rust!... Van zoo een wil
men niksDan zou 'k weten, waar 'k an toe ben,
ja Ze kon me soms wat ingegeven hebben Die
stand of beroep, elke vrouw, al is zij nog zoo hoog ge
plaatst, elke vronw, getrouwd, weduwe of jonkvrouw
zijnde, die van den dag, waarop deze wet wordt uitge
vaardigd, met behulp van parfum, blanketsel, pomade,
valsch haar of hooge hakkei e en onderdaan van Z. Majes
teit tot een huwelijk of trouwbeloften, moet als be
driegster gestraft worden; vooral moet elk huwelijksaan
zoek, dat gedaan is door een man, wiens zinnen beneveld
werden door parfumeriën, ais ongeldig besch iuwd worden.
Het gebruik van parfum is voortaan slechts bij begrafe
nissen geoorloofd, daar men wel overtuigd mag zijn, dat
hjj znlke ernstige treurige gebeurtenissen zelfs de gevaar
lijkste vrouwen niet in een stemming zullen zijn, om
zich een slachtoffer te kiezen nit de treurende schare."
Nu is het 130 jaar later, maar in Eiigeland worden
nog steeds parfum, blanketsel, pomade, valsch haar, hooge
hakken en nog veel andere verleidende zaken gebruikt,
en geen wet verbiedt ze. Hebben ze wellicht thans de
gevreesde werking verloren
Ken vorstelijk rijtuig.
De Shah van Perzië heeft, bp zijn jongste bezoek
aan Europa, in Frankrijk een automob el besteld, die
onlangs onder geleide van den chauffeur, die bij den
Perzischen gezant dienst doet, uit Parijs naar Teheran
is verzonden. Het rijtuig dat geel met blauw gelakt is,
heeft den vorm van een koets in den tjjd van Lodewijk
XVIII. De lantaarns en stangen zijo van verguld koper.
Van binnen is het rij uig blauw bekleed. Het heeft 2
zitplaatsen, die men door op een veer te drukken in
een divan kan veranderen verder bevat het een schrijf
tafel, rookgerei, een klok en andere geriefelijkheden. Wil
de Sbah het doel van den tocht aangeven of wjjzigen,
dan heeft bij slechts op ten der aangebrachte knoppen
He drukken; dan klinkt een schel en verschjjbt de naam
van de plaats voor den bestuurder; 's avonds natuurlijk
verlicht. Dit rij'uig heeft een machine van 50 paardekrach-
ten en weegt 1500 kilo. Als prijs wordt 40,000 franca
opgegeven.
i)e langste man ter wereld,
Ugo genaamd, is op het oogenblik te Turjjn. Hij is 25
jaar ond, 2 M. 29 cM. lang en 201 kilogram zwaar. Zijn
voet is 59 cM. lang, de omtrek van zijn kuit 54 cM.
Een zijner broeders daarentegen werd als te klein afge
keurd voor den dienst. Bij zijn geboorte woog de reus
bijna zeven kilo. Hjj is volkomen gezond.
De kleinste mensch ter wereld
is Gantz te Fairfield in de V. S., 37 jaar ond, 14 kilo
zwaar en 45 cM. lang.
Hofberichten.
De Koningin en de Prins stellen zich voor den 17
in de residentie terng te keeren.
Kamerverkiezing Amsterdam,
District 111.
De uitslag der den 9 gehouden herstemming tns
schen de heeren P. J. Troelstra en J. W. IJzerman was
Aantal geldige stemmen 5992.
Mr. P. J. Troelstra (soc.-dem.) 3397 st.
J. W. IJzerman (lib.) 2595 stemmen.
Gekozen: Hr. P. J. TitOKUSTIJ V.
Met wijde sprongen stortte hij het wond in alsof het
gold de aan het rollen geraakte kogel van zjjn geluk
weer op te vangea doorzocht met brandende blikken de
kleurige sohemerschadnw onder alle boomeu stoof her
en der, sloeg met de vuisten de dorre takken af, die hem
den weg versperden en p otsehng stond hij als in den
grond gegroeid. Zijn adem hijgde zweetpareleD stonden
op zjjn heet voorhoofd, en zijne handen beefden. En niets
hijnee met de stille droomende boomen niet de
witte en sterrenbloempjesdie in de eerste warmte der
lente reeds nit den mosgrond waren opgerezen niet den
bovenden goudglans, waarmee de zinkende zon groette
door de oogen van 't wond hij zag nog slechts een
eenige Liesbeth.
Op een omgeworpen boom zat ze met het gelaat in
de handen, zoo geheel in zich zelve verzonken, alsof er
niets anders meer om baar bestond en heel do wereld
voor haar was te niet gedaan en ondergegaan. Van haar
zwarte haa /leebt was haar hoofddoek langs den nek naar
beneden gegleden en een vnnrroode zonnestraal omi randde
haar schouder, zoodat het ieek alsof het zachte jakja was
begonnen te glimmen en te gloeien. Het boommos, dat
zg veizameld had, en welks groen onder de wintersneeuw
brjna wit geworden was, lag uit haar schort gevallen in
bosjes voor hare voeten,
Angstige Btilte vervulde het woud. Alleen uit het dal
klonk nog het geruisch der beek gedempt op, als een
gewirwar van menschelijke stemmendie in de verte
wilden wegklinken.
In die stilte een enkele vogeltoon. Heel bedaard, alsof
't Blechts als proefneming was bedoeld voor het piep
stemmetje. 't Was een bergvink. Hij zat ergens in een
kruin verscholen. Hjj had in den langen winter in lang
met gezongen. Geen wonder dat hij zich thans op zjjn
lente en liefde eerst nog een beetje bedenken moest,
eer 't hem gelakte. Telkens brak hjj't weer af, dat zachte
piobeerende gepiep telkens begon hij weer opnieuw.
