Servië eo de andere Staten.
Runenschrift.
No, 79. fierste blad.
Honderd en vijfde jaargang.
1903.
ZONDAG
5 JULI.
FEUILLETON.
II ermiua.
ALKMAARSCUE COURANT.
Deze Courant wordt D 1 n s d a g-, Donderdag
en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f ©,80franco door het
geheele rijk f 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer 3.
Pr(js der gewone advertentlën
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.}
Brieven franco aan de N/V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOONVoordam C 9.
Hoe moet wel de houding zijn van de regeeringen van
andere volken tegenover den nieuwen Koning van Servië
Dat is inderdaad een niet zoo gemakkeljjk te bsantwoor-
den vraag. De weg tot den troon is hem geopend door
een afschuwelijke moordpartij. Wij wiilen aannemen, dat
bij, ofschoon steeds in betrekkin g staande tot de aanhan
gers van zijn huis, dat in 1859 van de regearing ver
vallen werd yerklaard, en met de vijanden van den thans
vermoorden vorst uit het hnis Obrenovits, aan dien moord
vreemd is gebleven en van de plannen daartoe geen kennis
heeft gehad. De vertegenwoordiging des lands roept hem
met algemeene stemmen tot de regeering, daarmee den
wensch van het leger bekrachtigende en blijkbaar hande
lende overeenkomstig het verlangen van het volk. Een
vreemde overweldiger, een indringer is hij dns niet. Hij
mag bet er voor honden, dat hij de gewilde persoon is,
In een plechtig Te Denm brengt men Gode lof voor de
uitredding door de vreeselijko gebeurtenissan in het oude
paleis aan Servië geschonken, thans door zjju komst op
den troon bekroond, en de hoogste geestelijke van de
landskerk spreekt den dank uit aan het leger voor den
dienst, dien het aan de natie heeft bewezen.
Nn had Peter Karageorgievits er de voorkeur aan kun
nen geven als eenvondig burger te Genève te blijven
wonen in plaats van als Koning Peter I te Belgrado
te resideeren. Hij had knnnen weigeren een kroon te
ontvangen nit de handen van moordenaars en den troon
te beklimmen, over het lijk van zijn vermoorden voor
ganger. Dat hij het niet deed, maar op de eerste roep
stem zonder aarzeling, zonder eenig beraad, zonder eenig
beding te maken of eenigo voorwaarde te stellen, naa r
Servië trok, zal hem in de schatting van velen niet doen
stijgen. Maar als hij nn eens meent zelfverblinding
en zelfoverschatting zijn onder zulke omstandigheden geen
zeldzaamheid dat hij door aanneming van de kroon
zijn vaderland een zeer grooten dienst bewyst en door
haar te weigeren het land zon blootstellen aan eindelooze
twisten, ongeregeldheden en burgeroorlog, daD zal toch
niet knnnen baweerd worden, dat die meeniDg zoo heel
dwaas is. De moorden zijn gepleegdde vorige toestand
is niet te herstellen wat gedaan is, is niet ongedaan te
maken. Ondanks allen afschnw van hetgeen er gebeurd
is, is het daarom een ernstige vraag, of het voor Servië
maar niet het beste is, dat Peter de kroon heeft aange -
nomen
fi. WfiRNfi R.
Vertaling
VAN
53)
Inga ging veel korter te werk, toen zij mot hare
moeder alleen was. »M»ma," zeide zij, »u weet wel,
Axel Hansen wilde ik niet en zon ik ook nooit genomen
hebben. Maar Koen wil ik hebben, van Koen hond ik,
en Koen neem ik, wat er ook gebeurt 1 Zeg dns maar
liever dadelyk ja't helpt u niets of n neen zegtwant
hg wordt in elk geval mp man en ik z ij n vrouw
Dezo even bondige als afdoende verklaring werd na-
tnurlyk krachtig ondersteund door den gunstigen indruk,
dien de jonge officier persoonlijk maakte. Mevrouw Lund-
gren bekende in stilte, dat hij toch een heel andere per
soonlijkheid was dan haar beschermeling Axel. Na eenige
tegenstribbeling gaf zij haar toestemming, zoodat er nog
dien zelfden avond een vroolijk verlovingsfeest op Lë,rk-
holm was gevierd.
't Was de volgende dag in den voormiddag. Philip
Röder bevond zich in zjjn hotel en in de plechtige stem
ming, die een groote gebeurtenis vooraf pleegt te gaan.
De bewnste ruiker stond op tafel, daar naast lagen de
handschoenen en de nog steeds onortbeerlijke Noorweeg-
sche spraakkunst. In onberispelyk visitekostuum liep hij
vol verwachting op en neer en verzuimde nooit een blik
in den grooten spiegel te werpen, telkens als hij dezen
voorbijkwam.
Philip had besloten, terstond na aankomst van de fa
milie met het bouquet daarheen te gaan en de eerste te
zijn, die Inga in haar geboorteplaats begroette. Hierop
zon zeker een nitnoodiging volgen, en dan ontwikkelde
het overige zich van zelf.
Die alleen op het tegenwoordige en de allernaaste toe
komst let, zal die vraag aanstonds toestemmend beant
woorden. Maar men kah de zaak ook iets hooger opnemen
en zich niet tot het tegenwoordige en de naaste toekomst
bepalen. Men kan er op wijzen, dat door aldus het rnwe
geweld te laten zegevieren en zijn doel bereiken het
geloof aan recht en zedelijkheid in heel het land op
treurige wijze wordt ondermijnd, en dat hoog en laag,
klein en groot er door wordt aangemoedigd om er zieh
in 't geheel niet over te bekom arren, op welke wijze
door welke middelen en langs walken weg zij het een
met bloed bevlekte, men tot zijn doel komt. Daarom
zou iemand ook kannen meenen dat het wellicht voor
de toekomst van het Servische volk al is het dan niet
de naaste toekomst heilzamer ware geweestals Peter
geweigerd had en dit volk de gevolgsn van hetgeen het
bedreef, waaraan het medeplichtig wts of wat het een
vondig toelietde ellende van inweadige twi3tenregee-
ringloosheidwanorde oproeren en bnrgeroorlogen had
moeten ondervinden.
Aan voorgangers op d)zen weg ontbreekt het Kiniag
Peter niet; hg heeft maar naar Rusland te zien. Keizer
Panl I werd in 1801 vermoord en zijn zoon Alexander
I volgde hem op. Van de talrijke samenzweerders ver
loren enkelen ambt of waardigheid, maar van vervolging
en straf kan geen sprake zijn. De groote keizerin Katha-
rina II, die omstreeks 40 jtrei vroeger door den moord
van haar echtgenoot Peter III zelve aan de regeering
kwam, was aan dien moord zelfs niet onschuldig, en
omtrent haar, die zoolang en zoo voorspoedig regeerde,
markt Schlosser op, dat haar geschiedenis Machiavelli en
zijn geestverwanten hierin gelijk goaft, dat de listigen en
de sterken, die voor geen misdaad terugdeinzen, door
God schgnen begunstigd te worden.
Het ligt in den aard der zaak, dat Peter I, die zon
der eenige bedenking zonder een eukele voorwaarde
de hem aangeboden kroon gretig aannam, niet kan den
ken aan het straffen van mannen, die aan Servië den
grooten dienst bewezen, die zijn troonsbestijging ten ge
volge had en waarvoor de metropoliet hen dankte. Inte
gendeel heeft hij sommigen hnnner reeds met bevordering en
onderscheidingen beloond. Zoo er in de richting van af
keuring of straf van de moordpartij of van eenige ver
eering van de nagedachtenis der slachtoffers iets gebeurt,
dan zal het alleen in schijn en voor den vorm wezen
Da nienwe koning die aldns de kroon aannam en den
stenn behoeft van hen die het feit pleegden, hielpen
Na lang wachten vertoonde zich aan het eind van de
straat een rijtnig, een open landauer, met twee vossen
bespannen. Op de achterbank zag men niets anders dan
twee opgezette parasols, boven de voorbank was de kap
opgeslagen, denkelgk tegen bet stof, waarvan de dames
op dien langen rit zeker last hadden gehad. Het rjjtuig
naderde schielijk en hield voor het hnis aan de overzijde
stil. De knecht kwam buiten en opende het portier. Nn
Philip lag met beide armen op de vensterbank en
verdraaide zich bijna den hals nu steeg mijnheer
Lundgren nit, en nu zijn vronw, en nn »zij"
Neen, nog niet! Nn sprong een slanke, jonge gedaante
ving nit het rijtnig, tilde de jonge dame daaruit, bood
haar den arm en volgde met haar de ondelni binnenshnis.
Den armen Röder werd 't groen en geel voor de oogen,
hij waggelde achteruit en had juist nog bezinning genoeg
om het venster dicht te gooien. Verstijfd en verstomd
bleef hij staan Was dat wezenlijk Koen, Koen Fern-
stein of een visioen nit de onderwereld
Niet lang zon hij hieromtrent in twijfel bljjven, want
de familie tegenover hem was het salon binnengetreden,
waar mjjnheer Lundgren den jongen lnitedant plechtig
in zijn eigen woning welkom scheen te heeten. Hij
schudde hem de hand, mevrouw bracht den zakdoek aan
de oogen, en Koen omhelsde Inga plotseling en gaf haar
een zoen, terwyl zij beide armen om zijn hals sloeg.
't Was dns waar
De kamer van het hotel werd thans het tooneel van
een zeer dramatische handeling. De bedrogen minnaar
raasde als een bezetene, wierp den nn geheel overbodig
geworden rniker in een hoek en slingerde daarop den
eenen handschoen rechts in de gordijnen en den anderen
links op de kachel. De rampzalige Noorweegscbe spraak
kunst plofte ook op den grond, en daarop vloog Philip
naar de schel en lniddo de alarmklok.
De ijlings toegeschoten kellner stond verbaasd te kijken
en dacht niet anders dan dat de altijd zoo bedaarde en
beleefde logee stapelgek was geworden. Deze schreeuwde
hem toe, dat hij op staanden voet de rekening wilde
hebben, dat hij geen dag, geen nar langer in die ellen
dige stad, in dat verwenschte land wilde big ven en dat
met de eerstvolgende stoomboot vertrok.
plegen, begunstigden of goedkeurdenkan niet anders.
En de vreemde mogendheden, wat znllen zjj doen
De meeste houten zich nit een gevoel van betamelijkheid
op een afstand. Engeland en Italië vooraan. De twee
meest belanghebbenden, Rusland en Oostenrijk-Hongarije,
hebben den nieuwen vorst zoo spoedig mogelijk erkend
en ten aanzien van zijn regeering de beste verwachtingen
en hartelijke heilwenschen uitgesproken. Dnitschland is
gevolgd met den wensch, dat Koning Peter er naar
streven zal de goede betrekkingen tusschen Dnitschland
en Servië te handhaven en vorder te ontwikkelen en dat
zijn regeering voor het land een tijdperk van vrede en
vooruitgang moge openen. Zon men wenschen, dat er
door de mogendheden een andere honding werd aange
nomen Da Italiaansche minister van bnitenlandsche
zaken heeft het jniste standpunt onomwonden aangeduid
door in de haast te zeggen, dat Italië met afkeer vervuld
is van het gruwelijk treurspel te Balgrado, maar dat
die gebeurtenissen met haar beestachtig karakter moeten
beschouwd worden als binnenlandsche aangelegenheden
van Servië.
Vreemde tnsschenkomst met wapengeweld om de
moordenaars te straffen zon bezwaarljjk iemand kannen
wensehen. Zulk een straf zon niet knnnen worden
toegepast zonder aanmerkelijk meer bloedvergieten
en daaronder van zoovelen die aan de moorden
van ld Juni onschuldig zijn. En wat zon het einde
kunnen zijn van die tnsschenkomst Aan het land
een regeering opdringen tegen den zin van het volk
of het brengen onder vreemde overheersching Zelfs al
ware hier een eendraohtig optreden van de machtigste en
meest belanghebbende mogendheden denkbaar, zon het
een even verwerpelijk zijn als het ander. Het Servische
volk zal zich zelf moeten redden nit den ellendigen toe
stand, waarin het geraakt is; en de vreemde staten dia
betrekkingen onderhonden met de tegenwoordige Servische
regeering, spreken daarmee geen goedkeuring uit over
hetgeen gebeurd is, maar doen dat hetzij in hnn eigen po
litiek belang hetzy in dat van hnn onderdanen, die met
Servië bandelen of bjj ondernemingen, in dat land belang
hebben, en omdat de tegenwoordige regeering, hoe zy dan
ook ontstaan is, en geen andere, feitelijk nn eenmaal is
de regeering van Servië.
Een nnr later was Philip Röder al op weg naar de haven.
Voor de tweede maal deed hij het geheele vrouwelijke
geslacht in den ban.
Te Riansdal ging alles ondertnsschen zijn gewonen gang.
Iets van belang gebeurde er niet, en wat er al zoo voorviel,
liep altijd even kalm en geregeld af. Sedert een paar
dagen was Bemhard terng en had het nienws van Koen's
verloving meegebracht, dat de familie te Raansdal zeer
verraste, maar niet minder verheugde.
»De Zeearend" lag weer in de fjord, daar prins Sas
sen burg met zijn gasten op Alfheim teruggekeerd was,
en voorloopig bevond Ohristiaan Knnz zich nog op Eds-
viken. Met het vorstelijke jicht zon hij naar Hamburg
oversteken een gunstbewgs, waarop hij niet weinig
trotseh was. De »Zeearend" was echter met een vreemden
stnnrman binnengeloopen. Harald Thorvik had, zooals
men verna u, bij een val een vrij erge hoofdwond opge-
loopen, die hem een poos ongeschikt voor zijn werk maakte,
en was te Drontheim achtergebleven.
Het begin van September bracht een reeks warme, zon
nige dagen, een soort van nazomer, die het nooische land
schap nog eens in ai zyn schoonheid liet zien, eer de
herfststormen zich aanmeldden. In den tnin van de pastorie
bloeiden asters en dahlias en Hildnr, die daarvan al eeni-
gen had afgesneden, ging langzaam van het eene bloembed
naar het andere om een rniker te schikken, maar zij deed
dit hall werktuiglijk en als in gedachten verloren.
Dien morgen had zij een brief van Inga gekregen, het
antwoord op haar felicitatie, en elke regel daarin getuigde,
hoe overgelukkig de jonge verloofde zich voelde. Koen
had er een postscriptum bijgevoegd, een groet aan zijn
aanstaande familie, en ook deze was als 't ware één juich
kreet. Hildnr moest onwillekeurig aan haar eigen ver
loving denken waarbij 't zoo geheel anders was toege
gaan. Bernhard's aanzoek, haar jawoord, de toestemming
van haar vader, alles was zoo stil en ernst;g in orde ge
komen, en tooh had zij zich toen zoo innig, zoo onuit
sprekelijk gelukkig gevoeld. Ze achtte zich nóg zoo on
metelijk ryk in het bezit van dien besten man en zon
met niemand anders in de wijde wereld willen rnilen.
Die man zon nn haar echtgenoot worden, al binnen zes