Runenschrift. No. 83. Honderd en vijfde jaargang. 1903. WOENSDAG 15 JULI. Buitenland. FEUILLETON. II e r m i u a. 5?) ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaab f O,SOfranco door het geheele rjjk f 1, 3 Nummers f O,DB. Afzonderljjko nummers 3 ets. Telefoonnummer 3. Prfls der gewone advertentlën t Per regel f 0,13. Grootejlefcters? naar plaatsruimte. J Brieven franco aan de N/V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOONVoordam C 9. DUITSCHIiA.3ÏD. Keizer Wilhelm is den 11 uit Swinemtlnde naar Bergen iu Noorwegen vertrokken. Niettegenstaande dit feit, dat geheel in overeenstem ming is met de mededeeling in de Nord-Deutsehe, dat er geen sprake van geweest is dat de Keizer zijn reis zou uitstellen om eventueel de begrafenis van den Paus bij te wonen, schijnt toch de mogelijkheid niet uitgesloten dat de Keizer naar Italië zal gaan. Keizer Wilhelm heeft een adjadant als buitengewoon afgezant met een eigenhandigen brief van hem naar Rome gezonden, om berichten in te winnen omtrent den toestand van den Paus. Die afgezant moet, naar men verzekert, tot 's Pausen neef, graaf Pecci, hebben gezegd, dat da Keizer, ondanks de ofBciaele tegenspraak, toeh voornemens is, ingeval de Pans overlijdt, zelf de begrafenis bij te wonen. ITALIË. In den toestand van dan Paus komt eigenlijk geene verandering. De bulletins vermelden zelfs oenige verbetering, wat de ziekte betreft, maar de krachten van den lijder nemen langzaam af. Op 's Pausen verzoek wor den dagelijks eenige kardinalen toegelaten, en deze be zoeken schjjnen den Paus niet te veel te vermoeien. Het bulletin van den 13, 's morgens 9 nar, luidt Vóór middernacht was de Pans kalm, doch daarna kwamen bnien van onrustigheid voor. Het onderzoek van de borstholte duidde echter geen verandering in den toe stand aan zooals die eergisteren is vastgesteld. De nier- werking is nog steeds gebrekkig. De algemeene toe stand was wat neerslachtig. Pols 82, ademhaling 32, tem peratuur 36.2 gr. TUBKIJG. Uit Constantinopel werd den 12 geseind Er wordt melding gemaakt van een gevecht tnsschen Turksche en Bnlgaarsche troepen nabij de grens. De Tnrken beschuldigen de Balgaren de grens te zjjn overgetrokken. De ministerraad werd gisteravond in bui tengewone zitting bijeengeroepen. Er zijn nienwe troepen onder de wapenen geroepen. ZDKD-AFBIHA. Generaal Botha die te Kaapstad is aangekomen om zjjne vrouw en anderen af te halen, heeft tot een vertegenwoordiger van Renter's agentschap gezegd dat het onnoodig is in het bollenland arbeids krachten te zoeken voor de mjjnen. Op het oogenblik is slechts de ontwikkelingsarbeid aan den gang, en wordt geen delving gewenscht door de mijneigenaars. Botha sprak de overtuiging uit, dat genoeg arbeids krachten in Afrika zijn voor de gouddelving zoowei als voor de uitbreiding der mijnen. Maar tevens is hij over tuigd, dat de magnaten, die bij de mijnen belang hebben, de markt bewerken om den invoer van Aziatischs mijn werkers te verkrijgen. WËBNËB. V EETALING VAN Sylvia huiverde ja, wèl had zij gebeefd en gesidderd in die sombere eenzaamheid, maar ze antwoordde slechts zacht»Gjj hebt 't ons zoo bitter verweten, dat Joachim Hohenfels door zijn eigen lamilie als een vogelvrij verklaar de, als een verstooteling is behandeld, dat deze hem tot dat zwervende, rnstelooze leven heeft gedwongen. Toen wilde ik hem toch nog een afscheidsgroet brengen. Hij was mijn oom en jouw vader Jouw vader Dit gezegde verried meer dan 't moest verraden, en Bernbard begreep 't. Diep ademhalende, zeide hjj»Ik dank je Zjj spraken halfluid, en toch was er geen luisteraar in de nabijheid, alles rondom duister en stil, de ernstige, rustige schoonheid van den noorschen zomernacht. Aan het uitspansel flikkerden de groote sterrenbeelden, zoo hoog, zoo eindeloos ver, al de kleinere sterren verbleekten in den maneschijn, die hemel en aarde bestraalde. Men kon al de bergen van Raansdal onderscheiden, elke top toekende zich scherp tegen de lnoht af. »Gy gaat zoo dikwijls naar Isdal," hernam Sylvia. »Waarom toch altijd dóarheen P Waarom wekt ge die herinneringen altjjd weer op Laat ze eindelijk rosten »Dat kan ik niet," zeide Bernhard, somber en bedaard. »Denkt ge, dat 't gelukkige uren zijn, die ik in Isdal door breng? En toch word ik onwillekeurig telkens weer daarheen gedreven. Je vader heeft mij op het kerkhof ge zegd Gij zyt denzelfden weg gegaan wacht je voor Spoorweg-ongeluk. Een goederentrein is in het gebergte van Colorado, ontspoord en van eene hoogte van 2000 voet in de Ar- kansasrivier gestort. De machinist, de stoker en de conducteur kwamen om het leven en de wagens werden met al wat er in was vernield. Hitte te New York. Te New-York hondt de felle hitte aan en Vrijdag zijn er 38 menschen aan gestorven, terwijl honderden ziek werden. Daar het in de huizen niet uit te houden is om te slapen, laat de overheid des nachts de parken open. Weldadigheidsvereenigingen zorgen er voor, dat ook de armen ijs kannen krijgen. Er vallen zooveel paarden flauw, dat zij een ernstige belemmering opleveren voor het verkeer. Bij de hitte komt in geheel New-Jersey nog eene las tige en gevaarlijke mnskietenplaag. Men heeft petroleum te baat genomen (dat men over de poelen uitstort), om de dieren te verdelgen, maar dat schijnt weinig te helpen. Vergiftiging. Een haast ongelooflik bericht komt uit Krakau. Daar zijn volgens het »Berl. Tagdblatt", twee lieden gearresteerd, die aan Jood^che kinderen vergiftigdo bon bons uitdeelden. Zij moeten leden eener bende zijn, die gelijktijdig in verschillende plaateen »opereert''. Vele kin deren moeten ernstig ziek zijn en zelfs zonden enkele reeds zijn gestorven. Benoeming van een Paus. De benoeming van een Pans plaats hebbend in het conclave of de gesloten bijeenkomst van kardinalen, ge schiedt met bijzondere ceremoniën. Het N. v. d. D. meldt daaromtrent De bijeenkomst wordt gehouden op het Vaticaan, waar, in een der galerijen van het uitgestrekt gebouw, evenveel cellen worden afgeschoten als er kardinalen deelnemen aan de stemming. Het volledig college bestaat uit 70 leden. De cellen zijn bij 4 bij 3 meter groot. Zjj worden ge nummerd en bij loting toegewezen. Den eersten dag, vóór er eenige stemming is gehouden, mogen de kardinalen in hnn cel bezoeken ontvangen van geestelijken, gezanten, enz. Maar tegen den avond laat de Kardinaal-Deken een klok lnideo. Dan moeten alle bezoekers het gebonw ver iaten en niemand mag er meer in of nit. Deuren en vensters van het paleis worden dicht ge maakt alleen blijft boven aan de vensters een gedeelte open voor het licht. Aan de eenige opengebleven toegang van het paleis, de hoofdingang, staat een sterke wacht. De Kardinalen ontvangen hnnne maaltijden viermaal per dag. Maar, volgens de onde reglementen moet, als er niet binnen drie dagen een Pans is gekozen, hun menn worden verminderd tot ééo gerecht en Da verloop van vijf dagen mogen zij niets hebben dan brood, wijn en water. Iedere kardinaal heeft twee »conclavisten'' bij zich een geestelijke en een leeke bediende. Voorts zijn er in het paleis: 6 ceremoniemeesters, 3 sacristjjneD, een biecht- z jj n uiteinde I Hij heeft immers altijd gelijk en ik ik heb al meer dan eens aan dat eind gedacht." Sylvia hief verschrikt het hoofd op. »Beinhard. In 's hemels naam is 't al zoover met je gekomen «Ja 1" zeide hij op doffen toon. De trotsche, weerspan nige man, die tegenover zijn oom allen innerlijken strijd loochende, die het voorgevallene als een geheim voor zijn aanstaande verborgen hiel J, die man bekende hier de waar heid voor de oogen, die als in doodsangst tot hem opzagen. Maar zijn stem werd zacht en zelfs teer, toen hij nn vroeg: »Zondt gij dat naar vinden, Sylvia? Zondt gij mij wezenlijk betreuren Een snik was haar antwoord en met beide handen om klemde zij zjjn arm, alsof zij hem wilde beschermen en tegenhouden. »Ge moet weg, BernhardWeg nit deze omgeving, nit dit land! Rnk je los ten koste van eiken prijs!" »Van wie en wat Tech niet van het meisje, aan wie ik mijn woord en tronw heb verpand en dat onvoor waardelijk op mij vertrouwt Sylvia's handen gleden langzaam langs zjjn arm neer. »Hebt gij van Hildnr Eriksen gehouden »Neeu antwoordde hij met stugge oprechtheid. »Maar ik kon dat leven alléén niet langer uithouden, ik had iemand noodig die mij hielp om 't te verdragen, en toen heb ik mijzelf aan banden gelegd. Om 't even, ze wordt mijn vrouw en meesteres op Edsviken dan heb ik mg althans van mijn echnld gekweten." Zijn oogen dwaalden met een zonderlinge uitdrukking in het verschiet af, waar de ijstoppen van Isdal boven de anderen uitstaken. De maan was gestegen, haar stralen bereikten nn het dal, waarin de Raan bruisend neer stortte. Men zag duidelijk de zwarte dennen en haar rotsige bedding. Als een glinsterende slang kronkelde zij voorwaarts, nn zich verschnilend in de schaduw van de bergen, dón weer blinkend en schitterend te voorschijn komend. Lnider dan straks klonk baar brnisen en rni- schen, nu weer wat harder, dón weer wat zachter, en daartnsschen drongen enkele tonen tot hen door 7an het vader, 2 secretarissen, 2 dokters, een apotheker met twee bedienden, een heelmeester, 4 barbiers, 24 knechts, een schrijnwerker, een slotenmaker en een metselaar, ieder met een knecht, een glazenmaker, een loodgieter, alsmede de koks en hunne helpers. De kardinalen lezen de Mis in hun bijzonder vertrek, waar een altaar is, en zij komen tweemalen per dag bjjeen in de Sirtijnsche kapel om te stemmen na telkens voor het altaar te hebben gezworen, dat zij stemmen vol gens hnn geweten. Gedurende het »Conclave" worden de dringendste aan gelegenheden der kerk afgedaan door den Kardinaal- Deken, bijgestaan door drie andere Kardinalen. Hij hondt daartoe gemeenschap met de buitenwereld door eeD klein luikje in een der vensters. De verkiezing geschiedt een enkele maal bij acclamatie, als al de Kardinalen éénstemmig één nit hun midden tot Paus aanwijzen, maar meestal by stemming. Na gezworen te hebben volgens plicht en geweten te stemmen, leggen de Kardinalen hnn opgevouwen stembrief, welke den naam van den gekozene en den kiezer bevat, in een kelk. Als geen candidaat het vereischte aantal stemmen (twee derden) op zich heeft vereenigd, worden de biljetten terstond verbrand. Heeft een kardinaal de vereischte stemmen verworven, dan worden de stembiljetten ge ünificeerd en daarna wordt de nienwe Pans uitgeroepen. Als het kiezen lang dunrt, zonder dat men tot een beslnit komt, kan men overgaan tot «accassie", waarbij dan ieder kardinaal, zoo hij wil, op een tweede biljet een anderen dan de door hem ge'üozon candidaat, maar die reeds een zeker aantal stemmen verwierf, aanwijst eD de kardinaal, die aldns twee derden der stemmen verwierf, wordt dan tot Pans uitgeroepen. De volksmenigte, die buiten op det St.-Pietersplein staat, kan zien, hoe het met de verkiezing staat aan den rook nit het »Conclave". Zoodra de stembiljetten zijn nagezien, worden zij ver brand, in een kachel, welke bij een venster in eeD hoek van de kapel staat. Als er niemand is gekozen, geschiedt dat verbranden met vochtig stroo, zoodat men buiten veel rook ziet. Is daarentegen een der oandidaten gekozen, dan verbrandt men het papier zonder stroo. Maar ook dan is er soms nog een weinig rook en de menigte blijft in het onzekere tot de definitieve aankondiging. Deze geschiedt van een der galerjjeu af, waar de eerst® kardinaal-diaken met lnider stem het volk verkondigt, wie tot Hoofd der Kerk is aangewezen. Daarbij worden oos briefjes met den naam van den nieuwen Pans onder het volk gestrooid. In de Sixtjjnsche kapel, waar de stemming geschiedt, staat op de hoogste treden van het altaar de stoel voor den nienwgekozen Paus gereed. Langs de wanden van het presbyterium staan de zetels van de kiezers. Boven eiken zetel is een baldakijn, van groene zijde bij de kar dinalen, die door den voorlaatsten, van violette zijde bjj hen, die door den laatsten Paus zijn gekozen. Terstond na de verkiezing laat men, door aan een koord te trekken, huiveringwekkende lied, dat beiden kenden sedert het nar, toen zij samen bij den rnnensteen waren geweest. »Bemhard," begon Sylvia weer op smeekenden toon, »ontruk je aan die herinneringen bljjf niet in de nabij heid van dat graf 't zou je ongeluk zjjn. Denk aan mij, denk ook aan Werdeek, je onden kapitein, en aan wat hjj je voorspeld heelt. Wilt ge hier lafhartig en wer keloos aan je eind komen, terwjjl daar buiten in de wereld misschen een hooge betrekking voor je is weg- gelegd De jonge man zag verrast op. »Weet ge, wat Wer deek aan je vader heeft geschreven »Papa gaf mij dien brief. Gjj beschonwt hem nog altjjd als je vijand maar als ge hem toen eens gezien hadt Als ge toen waart gekomen »Dan had ik j o n weergezien viel Bernhard in, »en dan zon alles anders geloopen zjjn. Dat's nn voorbij voor gotd voorbjj «Waarom? Omdat gij je vergist hebt? Eén jaar van je leven is daarmee maar verloren gegaan, en ge zjj t nog zoo jong." «Maar ik ben gebonden. Laat mij met rust, Sylvia Ik mag niet, ik wil niet hoort ge, ik wil met! Moet ik een meineedige, een verrader worden «Neen, dat zult ge niet. Installeer je vrouw op Eds viken, zooals ge haar beloofd heb, maar keer zelf naar je beroep en in de maatschappij terng. Hildnr deelt dan het lot van alle zeemansvrouwen, die haar man nooit langer dan eenige maanden bjj zich hebben, een lot, dat ook Koen's verloofde zich moet ge'roosten. Dit kunt en moogt ge van baar eischen. En na elke zeereis komt ge immers bjj haar terng." Bernhard staarde haar als half versuft aan. Aan deze oplossiDg had hjj nooit gedacht, Hilder tot vronw nemen dit stond tot dusver voor hem geljjk met zijn ver banning naar Raansdal. Nu werd hem een uitweg ge wezen, een terugkeer naar het leven, naar de wereld, waarnaar hij zoo vnrig verlangde. Maar deze vereischte in de eerste plaats onderwerping, en hiertegen kwamen al zjjn trots en onbuigzaamheid opnieuw in verzet.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1903 | | pagina 1