HUISHOUDELIJK ABC.
B
C
G
G
0
Q
T
aal. k
W
X
1
E. W. Vet—Elzas, Laat 69.
FeijenPayglop.
EUTER,
MGebr. SÏuijter in Rijwielen.
O. Engelander.
IJS en BROERS.
M. DE WILD, Alkmaar.
Banketbakkerij. Kokerij.
JT. IIJacobs,
Sclioenhandel Schoenmakerij.
Goedkoopst adres van Alkmaar.
O. LEVERT,
MODERNE MEUBELEERING.
Y E E R E N-, KAPOKBEDDEN
Gebroeders BRUNKLAUS.
YAN DER WAL.
ezers en Lezeressen.
Broodbakkerij „Alcmaria Victrix".
ERREKIJKERS
Prima! Prima!
MARINEKIJKERS
Billijke
prijzen.
Beste adres voor Koloniale Waren
RITSEVOORT 42. A. NIESSEN.
ZERWAREN,
Comestibles en IJskandel.
A
liHMAARlCHB JOIVOEIS
Verpakt In lnxe trommeltjes.
Oudste Adres. BANKETBAKKEKIJ.
Opgericht 1780.
J. B. SOECKERLangestraat, A 20.
Nieuwe KOLK. MAGHARINti,
gerookte Z A M en alle soorten minerale
Bronwateren bij <3. M. J. BAHKEli,
Prima nieuwe Verdronkonoord.
TiCldselie grasboter, 7© ets per 5 ons.
li»n( 157, ALHMAAR, Hoek Payglop.
Soliedste adres voor:
Heeren- en Kinder-Confectlecn
Hlcedlng naar Baat.
D
Steeds verkrijgbaar
alle soorten Busgroenten. 6 Ponds Bussen
55 ets. 2 Ponds Bussen 28 ets.
Aanbevelend, Wed. B. F. BKIIDF1H.KR
op 't HOF.
E
enig adres van Hoks- en Banketbakkers-
bulzen, witte en gele Slagersjassen,
Hachlnlstjasscn enz.
F
I
Nergens koopt men zulke elegante en sterke
SCHOENEN als bij
A. VAN DIJK,
Haagsche Schoenwinkel
Langestraat, hoek Pastoorsteeg.
J
K
Achterdam 21, ALKMAAR.
Goedkoopst adres voor reparatiën van Rijwielen.
Levering van Rijwielen,
Banden en bcnoodigdheden.
achter de Vischmarkt.
TAPIJTEN. GORDIJNSTOFFEN.
L
Het goedkoopste adres voor
en Batrassen is bij
oedkoope Drogisterij van N 1 K R O P
KLOTHOÜBKR, Langestraat 83,
ALKMAAR, in Drogerijen, Specerijen, Verfwaren.
Binnen- en Buitenlandsche Specialité V e r b a n d-
en Ziekenverpiegings-Artikolon.
H
Brood-, Koek- en Banketfabriek, Nieuwesloot B 11,
Schapensteeg. Door de groote omzet., altijd verseb
goed. Fjjne Cacaopoeder, geurige Vanille
stokjes, 5 Cents.
Drinkt uitsluitend u Koffie en Thee van
F. ELZAS,
Achterstraat B 27 Alkmaar, munt uit in kracht
en geur. Voordecllgst in prijs.
Grootste voorraad, laagste prijzen. Onderdooien
en reparatio scherp eoncurreerend. Magazijn van
Sportkarren VoetballeuKamerbuksen en Naai
machines. Rit se voort, ALKMAAR.-*
Heeren Café- en Hotelhouders worden attent
i gemaakt op de fijn smakende Cadetjes en Hleine
Ijuy voor hunne tafels.
Adres J. TERHAAH, Ritsovoort 43.
nze nikkelen Thee- en Kolfieserviezen worden met
schriftelijke garantie verkocht.
Grootste sorteoring lepels, vorken en messen
bladen, olie- en azijn- en znurstellen, kristalwaren.
II. BOSSERT ZOON, Huigbrouwersteeg.
P
rachtvol is de collectie zwarte en gekleurde japon-
stoffen, in het MANUFACTURENMAGAZIJN
»de Allemansgading" van
B. UlIlJPKIB, Kraanbuurt, A. 14.
Alles beneden iedere concurrentie.
Het goedkoopste adres voor Naaisters- en
Kleermakers Fournituren in het magazijn
»de Zon'', Achterstraat B. 22.
R
uime sorteering in speelgoederen, galanterlën
en Iiuxe Artikelen, alsook in Spiegels.
Eenig adres voor Poppen maken.
F. PKRRIN,
Mient 17, ALKMAAR.
s
teeds vindt men een prachtig assortiment der nieuw
ste zwarte en gek]. MODESTOFFEN, fijne
f a n t a i s i e- en Dienstbodenkatoentjes, ROKKEN,
Blouses, Corsetten, Boezelaars, Handschoenen, Kanten
Kragen, Dames- en Kinderkousen, gemaakte Onder
goederen e. z v. in het
KANCl FISTRA AT 14.
E. H I LCKM ANN.
u
itgebreide sorteering in Paraplule's
Hoeden, Petten en Barets.
Concur roerende prijzen.
Aanbevelend, A. D. RIJNAART,
Mient B 20, Alkmaar.
Firma UK
en Comestibles.
Vraagt NIESSEN's Jodenkoekjes (iets fijns
en zeer voordeelig) on de echte Hoornsche Boter
sprits a 12 ets. per ons.
Kplnes en Blrolrs a 14 ets. per ons.
IJ
Gereedschap,
Huishoudelijke Artikelen.
z
G. H. VAN DKR VF1F1N,
Alkmaar.
Ik verzoek u dit aan te nemen op mijn woord
Hij beheersehte zieh met geweld. Onder alle omstan
digheden zouden Sassenburg's gezegden waarschijnlijk een
ernstigon plicht hebben uitgelokt. Hohenfels was de laatste
om zich dergelijke opmerkingen te laten welgevallen
maar hij gevoelde zich schuldig tegenover den man, wien
hjj de liefde van zijn aanstaande had ontroofd al ver
moedde dezenaar hij meendehiervan nog niets.
Het gesprek verstomde. Bernhard was naar den runen-
steon gegaan en hield een paar minuten den blik daarop
gevestigd. Sassenburg's houding was hem onverklaarbaar,
hij wist immers niets van Sylvia's bekentenis; maar als
het gesprek op dien toon voortging kon hij zich toch
niet langer beheerschen. Hij zag ook niet, dat de drei
gende uitdrukking in Sassenburg's oogen meer en meer
toenam en zijn hand zich nog steeds met den haan van
het geweer bezig hield, toen hij opnieuw begon
»Ge schijnt de runen daar te bestudeeren die raad
selachtige teekens die door geen sterveling zijn op te
lossen 1 Maar misschien zijt gij een van de ingewijden
die dat schrift kunnen verstaan en dan hun eigen nood
lot daarin lezen Zóo luidt immers de sage
»Ja, zóo luidt de sage 1" zeide Bernhard somber. Hij
zag nog altijd niet opanders had hij waarschijnlijk wel
gemerktdat in den man die slechts een paar stappen
van hem afstond met het geladen geweer in de hand
ies ontzettends woelde en gistte.
„De runen van ons lot 1" hernam Sassenburg schim
pend. »De een leest daarin, hoe hij leven de ander
hoe hij sterven zalMaar niemand weet, hoe gauw zijn
sterfuur d&ar is niet waar, mijnheer van Hohenfeh?''
Deze hief het hoofd op met een ietwat knorrige be
weging. Laten we toch niet langer komedie spelen met
elkaar Waarom spreekt ge niet met ronde woorden
Ge weet wat hier is voorgevallenanders kon ik uw
gezegden niet begrijpen. Ge kent de plek, waar mijn
vader den adem heeft uitgeblazen.''
»Waar Jochem den adem heeft uitgeblazen herhaalde
Sassenburgbljjkbaar getroffen. «Ja, ik weethoe hij
stierf, maar waar Is dat soms hier in Isdal geweest?"
»Dé,ar bjj den runensteen vond ik hem, badende in
zijn bloed 1''
Alfred ontroerde zichtbaar. Langzaam liet hij den arm
met het geweer zinken, zoodat de loop op den grond rustte.
»Ik heb dit vroeger voor u verzwegen," ging Bern
hard voort. »'tViel mij zoo hard daarover te spreken
maar hier kan ik niet liegen."
Sassenburg antwoordde niethij was een paar schreden
achternitgeweken en de dreigende uitdrukking op zijn
aangezicht maakte voor die van afgrijzen plaats. Onaf
gewend staarde hij op die plek, alsof hij zijn vriend daar
zag liggen met den kogel door het hart en toen
gleed het wapen hem uit de hand en op den grond.
Beiden zwegen. Eindelijk vroeg Sassenburg op gesmoor-
den toon.
Waarom hebt ge mij dit niet terstond gezegd P"
»Ik dacht, dat ge 't wist. Ge ziet, dat deze plek
voor mij nog een bijzondere beteekenis heeft. Ik ben
dikwjjls hier geweest en kwam heden om afscheid te
nemen. Mjjn vader was in uw jeugd uw beste vriend, hebt
ge mjj gezegd, dan zult ook gjj hem hier zekor met
droefheid herdenken. Vaarwel, prins Sassenburg!
De prins was alleen achtergebleven. Hij stond nog
altijd op dezelfde plaats en nog altijd drukte zijn aange
zicht schrik en ontzetting nit.
»Was dat jouw stem, Joachim, die mij waarschuwde
mompelde hij. Hier had zijn arme vriend dus de gewenschte
rust gevonden!
Langzaam stapte hij op de rots toe, terwijl zijn oogen
het grauw, verweerd gesteente, als 't ware trachtten te
doorboren.
Zóo bleef hij een geruime poos staan, maar nu keerde
hjj zich om met een half bitteren half minachtenden
glimlach om de lippen.
»Eon tweede ongeluk op de jacht hier in Isdal
zeide hij binnensmonds, als in antwoord op een in het
geheim gevoerde tweespraak. »Dat gelooft niemandIk
wil niet als lafaard bekend staan, ik wil niet bepraat en
bebabbeld worden er zal nog wel een andere uitweg
te vinden zijn
Hij nam zijn geweer van den grond op en met een
snelle beweging, alsof hij aan een verzoeking weerstand
moest bieden, wierp hij 't ver van zich af in de schui
mende Raan. Een paar seconden bleef het wapen nog
zichtbaar op de oppervlakte van het dwarlende water:
toen verdween 't in de diepte.
De volgende dagen waren er te Raansdal twee nieuw-
sen, die in de kleine plaats waar zoo zelden iets bijzon
ders gebeurde, van mond tot mond gingen.
Vooreerst gaf Alfheim aanleiding tot verbazing. De
baron van Hohenfels was met zijn dochter onverwachts
vertrokken een gewichtige tijding op staatkundig gebied
riep hem terug. Dit was zeer begrjjpeljjk in zijn betrek
king als minister maar des te meer verwondering wekte
't, dat prins Sassenburg op Alfheim achterbleef en zijn
gasten niet vergezelde, zooals reeds lang het plan was
geweest. Het scheepsvolk van den »Zeearend" hield toch
stijf en sterk vol, dat de prins met freule Hohenfels
verloofd was waarom liet hij zijn aanstaande dan nu
alleen met haar vader wegtrekken Zij hadden de terug-
reis niet eens met den «Zeearend" gedaan, die toch ge
reed lag in de fjord, maar waren per rijtuig over de ber
gen naar de kust gebracht, waar zij zich aan boord van
een stoomboot hadden begeven. Hoofdschuddend en met
allerlei gissingen en vermoedens vertelde de een dit aan
den ander.
Het tweede nieuws ging de Raansdalers meer van nabij
aan, dóar 't hun dominee ea zijn dochter betrof. De verloving
van de laatste was verbroken en dit was iets ongehoords hier
te lande, waar men het trouwen altijd zonder éenig bezwaar
daarop had zien volgen. De algemeene verontwaardiging
richtte zich tegen Bernhard Hohenfels, hoewel deze niets
daarvan zag of hoorde, daar hjj Edsviken nog niet weer
verlaten had. Zijn op handen zijnd vertrek en de be
schikkingen voor zijn bezitting, die hjj hier achterliet,
namen al zijn tijd in beslag. Voorloopig wilde hij naar
Kiel gaan, waar hjj Koen vinden zou, daar de »Vineta"
nog altjjd hier in de haven lag en op haar verdere be
stemming wachtte.
Cbrisfiaan Knnz vernam nu ook, dat hij niet met den
»Zeearend", maar met de «Freya" en zjjn meester naar
zjjn eigen land zou terugkeeren. De Twee Noorweogsche
matrozen zouden op die vaart nog in dienst bljjven,
maar dan met de eerste de beste stoomboot huiswaarts
keeren.
't Was in de morgenuren van een somberen, al herfst
achtig guren dag. Harald Thorvik stond aan do landings
plaats met den stuurman, die nu in zijn plaats op den
»Zeearend" was aangesteld en dien hij nog uit Dront-
heim kende. Het vorstelijke jacht lag al te stoomen, het
soheepsvolk was op het verdek en juist stiet een boot
met de bedienden van den prins van land, terwjjl nog
een paar anderen daar wachtten.
»En wilt ge juist vandaagvertrekken vroeg Thorvik.
»We krijgen storm, misschien al in den namiddag, maar
stellig van avond."
»Ja, de stormsignalen ziet men ook al aan de kust,"
was het antwoord. »De kapitein heeft dit van ochtend
op Alfheim laten melden, maar de boodschap kwam van
daar terug«Ons vertrek bljjft op tien uur bepaald
»Zoo En waarheen gaat de reis?"
«Naar buiten in het ruime sop. Toen de kapitein
gisteren boven op den berg was, heeft de prins hem ge
zegd, dat hjj een paar dagen op zee wilde kruisen en
dan naar Alfheim teruggaan. Van vertrekken is nog
geen sprake."
Harald wilde antwoorden, toen de kapitein, die ook
nog aan land was, hen passeerde en den groet van zjjn
gewezen stuurman beantwoordde.
«Goedendag, Thorvik!" zeide hij vluchtig. »Wjj gaan
varen, maar ik voorzie een stormachtige reis."
Ja, kapitein 1" Harald zag bedenkeljjk naar de dikke
lucht. »'l Zal in volle zee hard genoeg waaien
«Dat denk ik ook, maar de prins heeft 't zich na eens
in het hoofd gezet vandaag te vertrekken en wil van
geen uitstel hooren. Er blijft dus niets anders over dan
te gehoorzamen. Adieu, Thorvik
Hjj wenkte den stuurman en steeg met hem in de
tweede boot, die hen aan boord bracht. Harald zag hen
nog even na en wendde daarop zjjn schreden naar de
pastorie, om hier afscheid te nemen. Hjj wilde dien dag
ook weggaan mot de fjordboot, die omstreeks twaalf nur
afvoer, maar slechts tot aan de wisselplaats aan de kust,
waar hjj den nacht moest overbleven, daar de boot voor
Bergen hier eerst den volgenden ochtend in de vroegte
aanlegde, Hjj trof alleen den predikant thuis. Hildur
was naar een visschersgezin te Langnaes gegaan, waar
de man ziek lag. De predikant ontving den vertrekkende
vriendeljjk, maar was over het geheel stil en gedrukt.
Hjj was zoo gelukkig geweest met die aanstaande ver
bintenis, die al zjjn wensehen scheen te zullen vullen
en 't viel hem nu hard zija hoop en verwachtingen
vernietigd te zien.
Harald was even ernstig en kort van stof als altjjd;
hjj verzocht Hildur van hem te groeten en nam na een
half nnr afscheid.
Hii had Hildnr niet weergezien sedert hnn ontmoeting,
die zoo rijk aan gevolgen was geweesten wist niet eens
hoe hij zich hield onder de scheiding, welke misschien wel
alleen door zijn mededeeling was uitgelokt. Toch be
rouwde 't hem niethjj had gedaan wat hjj als zjjn
plicht beschouwde maar zoo geheel zonder afscheid heen
te gaan kon hjj toch niet over zjjn hart verkrjjgen!
Zjj zou zeker al op den terugweg zjjn dan konden ze
elkaar niet miBloopen en na een korte aarzeling sloeg
hjj den weg langs het strand in.
Wordt vervolgd.
