Uitloting.
FEUILLETON,
DELICIA
"BUITENLAND.
AT/K1WA ARSCHE COURANT.
&evonden ¥oorwerpen.
Gemeenteraad van Alkmaar.
HILBEiRTA.
Eerste kennismakingen van de
Russen met Mantsjoerije.
Gemengde Mededeelingen.
No. 57. Honderd en Zesde Jaargang. 1904.
Woensdag li Kiel 1904 Tweede blad.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter kennis van belanghebbenden dat bij de heden
gehouden altloting van- obligaties in de geldleenin-
gen ten laste dier gemeente, aangegaan krachtens raads
besluit van
1. 29 Juli 1892, No. 1, goedgekeurd door Gedeputeerde
Staten vac Foordholland bij besluit van 3 Augustus
d.a.v. No. 14, zijn getrokken de Ns. 18, 25, 41,
49, 56, en 97. (3V2 pet. leening);
2.18 Januari 1893, No. 2, goedgekeurd door Gedepu
teerde Staten van Noordholland bij besluit van 25
Januari d a.v. No. 14, zijn getrokken de Ms. 17,31,
45, 57, 91, 126, 15Ó, 169, 174, 178, 189,
en 204. (3V2 pet. leening)
3. 9 Oc'ober 1895, No. 27, goedgekeurd door Gedepu-
teerde Staten van Noordholland bij besluit van 16
October d.a.v., No. 45, zgn getrokken de Ms. 21,
24. 38, en 42. (3 pet. leening)
4. 1 Maart 1899, No. 3, goedgekeurd door Gedepu
teerde Staten van Noordholland bjj besluit van 22 Maart
d.a.v. No. 56, zjjn getrokken de Ms. 19, en 46.
(3V2 pet. leening)
5. 30 Mei I960, No. 4, goedgekeurd door Gedeputeerde
Staten van Noordholland bjj besluit van 6 Juni 1900
No. 33, zijn getrokken de Ms. 45, en 48. (4 pet lee
ning)
6. 16 April 1902, No. 4, goedgekeurd door Gedepu
teerde Staten van Noordholland bij besluit van 7 Mei
d.a.v. No. 15, zijn getrokken de Ms. ÏO, en 57.
(31/, pet leening)
Welke obligaties, waarvan die van de leeningen sub,
1, 2, 4, en 6 ieder groot duizend gulden, en die van de
leeningen sub 3 en 5, ieder groot vijf honderd gulden,
met de onverschenen coupons ten kantore van den Gemeen
te-ontvanger te Alkmaar of de Kasvereeniging te Amsterdam
ter betaling aangeboden kunnen worden, die van de
leeningen sub. 1 en 2 genoemd, op of na 1 October 1904,
die van de leeningen sub 36 genoemd, op of na 1 Novem
ber 1904, van welke dagen zij geene rente meer afwerpen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
5 Mei 19Ö4. DONATH, Secretaris.
Te bevragen aan het bureau van politie op werkdagen
des morgens tusschen 9 en 12 uur
Twee rozenkransen, een trap, een zwarte rok met grijze
blouse, een honden halsband met penning, een droogzeil,
een gouden damesringetje, twee knipmesjes, een ringetje,
waaraan sleuteltje en schoenhaakjes, een duimstok, een
lorgnet in etui, eenige vrouwenzakken, een zilveren speldje,
een fransch geldstuk, drie portemonnaies met eeuig geld,
een huissleutel, een haaroorbelletje met goud gemonteerd,
een wandelstokeen parapluie, een paardendeken, een
blauwe kropduif, een gouden heeren-remontoir-horloge,
een zilveren dames-remontoir-horlog.e
Alkmaar, De Commissaris van Politie
6 Mei 1904. S. M. S. MODDERMAN Jr.
Vergadering op Woensdag, II Mei 7994, des
namiddags te één uur.
Punten van behandeling
1. Lezing en vaststelling der notulen van de vorige
vergadering.
Mededeelingen.
Ingekomen stukken.
2. Vaststelling suppletoir kohier straatbelasting, dienst
1903. (Bjjlage No. 39).
VAN
MARIE CORELLI
DOOR
22)
HOOFDSTUK V.
Den volgenden morgen stond Delicia om zes uur op
en msakte een rijtoer in het Park, lang voordat de
fatsoenlijke" menschen op waren. Vergezeld van haren
staljongen en Spartan, die vrooljjk in het gras buitelde,
reed ze onder de donkere schaduw van de boomen en
dacht nog eens over hare verhouding tot haren ochtgenoot.
Ondanks haar verdriet en hare bezorgdheid, had ze
heel goed geslapen; want aan een zuiver geweten en een
rein hart, vereenigd met eene goede gezondheid, wordt
de Blaap nooit ontzegd. Moeder Natuur beschermt in het
bijzonder hare oprechte en eerlijke kinderen zjj houdt
hun gelaat jong, hun oog helder, hun geest elastisch,
hun temperament gelijkmatig. Deze morgen werkte heil
zaam op Delicia's kommer, de zon wierp haar gouden
glans op het groene gebladerte, de twijgen ruischten dank zij
een zacht windje, de bloemen verspreidden hare zoetste
geuren, en het vogeltje zong zijn dankbaar morgenlied.
Terwjjl ze daar zoo op hare mooie merrie Phillida reed,
waaraan ze bijna even gehecht was als aan haar trouwen
Spartan, en die ze gekocht had voor hel honorarium van
een van haar eerste werken gevoelde ze zich meer dan
ooit ontvankelijk voor de weldadige indrukken der liefe
lijke natuur. Ze merkte alles opvan de kleine, witte
wolkjes, die zich als sneeuwbergen verhieven aan den
verren horizon, tot de madeliefjes met haar gouden hartjes,
toe, die met al de vrijmoedigheid van een oude vriend
schap naar de pas verrezen zon keken. Da frissche mor
genlucht en de inspannende beweging gaven haar gelaat
3. Voorstel van B. en W. in zake financieelen steun
stoomtram Schagen—Zijpe—Alkmaar. (Bijlage No. 40).
4. Herbenoeming van een stads-vroedvrouw. (Bijlage
No. 41)
5. Voorstel van B. en W. met betrekking tot tolheffing
op den weg van Alkmaar naar Egmond aan den
Hosf (Bijlage No. 42).
6. Benoeming van een lid der commissie van toezicht
op het lager onderwijs. (Bijlage No. 43).
7. Voorstel van B. en W. naar aanleiding van een adres
van de Timmerlieden-vereeniging ♦Verbetering door
eandracht'' en der gecombineerde bouwvakken, afd.
Alkmaar van den R. K. Volksbond (Bijlage No. 44).
8. Behandeling van het primitief kohier van den hoof-
deljjken omslag, dienst 1904.
i.
In afwachting van den ernstigen strijd tusschen de
Russische en de Japansche legers in Mantsjoerije kan
een herinnering aan de eerste kennismaking van de
Russen met dit voor hen zoo begeerlijke land niet on
gevallig zijn. Wij vinden die in de merkwaardige auto
biographic Autour d' une vie van prins Peter
Kropotkinegeboren in het adellijke „Ridderkwartier''
te Moskou page aan het Keizerlijk hof te Petersburg,
officier en wetenschappelijk verkenner van oostelijk
Siberië en Mantsjoerije in dienst van de Russische
regeering, later met haar in oorlog, gevangen, ontvlucht,
ter dood veroordeeld, zwervende in West-Europa.
Het was in 1863, dat Kropotkine den voet zette in
het land, dat thans het terrein wordt van een der ge
wichtigste oorlogen, die de nieuwere geschiedenis kent,
en dat vóór hem nooit eenig Europeaan had betreden.
Reeds vroeger had de doortastende Nicolaas Moeravief,
men zou bijna kunnen zeggen ondanks de regeering te
Peters burg, althans zonder haar steun, het Amoergebied
in bezit genomen, ten noorden van de schoone rivier,
waarvan de vruchtbare oevers bij zachter klimaat de
arme bewoners van het koude Siberië sedert twee
eeuwen voortdurend hadden aangetrokken. Op het oogen-
blik, dat Japan zich voor het wereldverkeer ging open
stellen meende Moeravief voor Rusland een sterke
stelling te moeten innemen aan de kusten van den Stillen
Oceaan maar hij had te Petersburg bijna iedereen tegen
zichden minister van oorlog, die geen manschappen,
den minister van financiën, die geen geld beschikbaar
had, en vooral den minister van buitenlandsche zaken,
wiens hoogste streven bestond in het vermijden van
diplomatieke moeilijkheden. Moeravief moest dus wel
handelen op eigen verantwoordelijkheid, en snel han
delen ook, om de diplomaten van West-Europa te
plaatsen tegenover het „fait accompli".
Zoo ging het en zoo gaat het nog in het onmetelijke
rijk, dat gezegd wordt door den Tsaar te worden ge
regeerd. Hoe Moeravief te werk ging, wordt ons als
volgt verhaald, en werpt een eigenaardig licht over den
oorsprong en den aard van de bevolking dezer streken:
Hij wenschte langs de oevers van de Amoer tot aan
den Stillen Oceaan en van haar groote zijrivier de
Oesoeri Russische kolonies te vestigen. Het dunbevolkte
Oost-Siberië kon daarvoor de noodige menschen niet
leverendaarom nam hij zijn toevlucht tot veroordeel
den en dwangarbeiders. Hij schonk hun de vrijheid,
sprak hen zelf toe bij hun vertrek, en vermaande hen
ginds in vrijheid een nieuw leven te beginnen, het land
te bebouwen en er Russischen grond van te maken. De
Russische vrouwen zijn gewoon haar tot dwangarbeid
veroordeelde mannen in Siberië te volgenmaar onder
de aldus bevrijde nieuwe kolonisten waren ook onge-
trouwden. Ook hier wist Moeravief raad hij stelde alle
tot dwangarbeid veroordeelde vrouwen in de gevange
nissen van Oost-Siberië in vrijheid, en noodigde haa.
uit onder haar mannelijke lotgenooten een echtgenoo
te kiezen. Daar de tijd drong, was men wel verplicht
eene gezonde kleur, en terwijl ze daar zoo sierlijk op
hare vrooljjke Phillida reed, die ook wist, dat het een
bijzonder schoone morgen was, kreeg ze een gevoel alsof
het nieuws, dat ze gisteren zoo onverwacht en met te
genzin had gehoord in den jnwelierswinkel in de Bond-
straat, slechts een benauwde droom was geweest en niets
meer. Nadat ze een nnr gereden had, keerde ze snel naar
huis terng en toen ze binnenkwam, hoorde ze dat haar
heer en meester" nog niet was opgestaan. Ze verwis
selde haar rjjkleed met eene eenvoudige witte ochtend
japon, en ging naar hare studeerkamer om hare vele
brieven te lezen, en maakte de aanteekeningen voor haren
secretaris, opdat hij ze beantwoorden kon. Ze was hier
mee nog bezig, toen Carlyon langzaam, slaperig en in
een slecht hnmeor naar beneden kwam.
♦O, ben je daar eindelijk, Willy?" zei ze, terwijl ze
hem vroolijk aankeek. ♦Je bent gisteren laat thuisge
komen, is het niet, en nu nog wat vermoeid
Hij stond een oogenblik stil en verwonderde zich, waarom
ze hem haren gewonen morgenkus niet gaf.
♦Het was niet zoo erg laat", zei hjj bits. >Het was
even half één. Je hebt dikwijls langer op mij gewacht.
Maar ik heb gisteravond nog op je deur geklopt, en je
gaf geen antwoord, je moet dus wel erg vast geslapen
hebben," zei bjj op verwijtenden toon.
Delicia bleef kalm in den brief lezen, dien ze in de
hand had, legde hem daarna terzijde, en zei
♦Ja, dat denk ik ook. Je ziet dat ik altijd nog al hard
werk, en nu is de natuur zoo goed en geeft mjj rust,
wanneer ik die noodig heb. Je werkt ook wel hard, Willy,
maar op oene geheel andere manier je jaagt allerlei
vermaken naHet is waar, dat zulk werk wel het
zwaarste is, dat ik ken. Daarbij is de tredmolen nog
niets Het is dus ook geen wonder, dat je vermoeid bent.
Het ontbgt is klaar, zullen we naar beneden gaan Ik
heb van morgen reeds een nnr gereden en ik heb een
ontzettendan honger. Ga je mee
Zij ging het eerst naar beneden, hij volgde haar lang
zaam en was maar weinig op zijn gemak. Hij miste iets
in de manieren van zijne vronw, iets onbepaalds, waarvan
hij zich nc ook geen rokenschap kon geven, maar dat
haar altijd gekarakteriseerd had. Het was, als ware er plot.
de huwelijksformaliteiten en plechtigheden te bekorten.
Hij liet de paren rangschikken langs den oever, zegende
hen en sprakIk verbind u in den echt, kinderen.
Zijt goed voor elkander, mishandelt uw vrouwen niet
en weest gelukkig De bisschop van de Amoer Inno-
centius heeft later deze huwelijken wettig verklaard en
de kinderen in de Kerkelijke registers doen inschrijven.
Toen deze bron van kolonisten nog niet rijk genoeg
bleek te vloeien, plaatste Moeravief eenige duizenden
soldaten uit de bataillons van discipline als «aangeno
men zonen" in de Kozakken-gezinnen. Zij hebben
minder voldaan dan de ontslagen gevangenenmaar
geen dezer beide soorten van kolonisten kon er in
slagen een voldoenden oogst te winnen om althans in
eigen onderhoud te voorzien. Jaarlijks moest een ge-
heele |vloot van ongeveer 150 riviervaartuigen enorme
hoeveelheden meel, vleesch, zout enz. aanvoeren ten
behoeve van de nederzettingen langs de oevers. Als
men bedenkt, dat de bebouwbare grond moet veroverd
worden op het dichte natuurwoud, dat de ontzettende
plasregens van de Juli-moussons bijna geregeld jaar-
lijksche overstroomingen veroorzakenen millioenen
vogels hun deel van den oogst komen nemen, dan
wordt de onmisbaarheid van deze rechtstreeksche hulp
begrijpelijk. Wordt vervolgd
Uit Servië. De Servische Koningsmoordenaars
krjjgen het loon, dat hnn toekomt. Sinds hnn vreeseljjk
bedrjjf is 't met de rust in hun land, en waarschijnlijk
ook in hnn hart, treurig gesteld. Nn weer komt tot ons
het bericht, dat een verandering van regeering aan
staande zou zijn. De verhouding tusschen het radicale
gouvernement en de samenzweerders zou gespannen zijn,
terwijl de samenzweerders zelf in twee partgen zouden
verdeeld zijn.
Men zegt, dat de Koning de grondwet zal schorsen en
den vroegeren minister Geutschitch terugroepen. Ook
wordt meer en meer erover gesproken dat de Koning
afstand zou doen van den troon. De correspondent van
de ♦Zeit." bericht, dat ofschoon deze geruchten zeer
vaag zjjn, er toch zekere grond niet aan ontbreekt.
Het gedenkteeken te Paardekraal. Dit
gedenkteeken, een zoo mooie herinnering in de geschie
denis van de Transvaal, kon in den jongsten Anglo-
Boeren oorlog geen genade vinden in de oogen der Engel-
schen het werd verwoest. Thans wordt echter gemeld,
dat het is hersteld, althans wat het gedenkteeken zelf
betreft; de steenen die er indertjjd om heen gelegen
werden elke Boer droeg er een aan zijn verdwenen,
waarschijnlijk tijdens den oorlog naar Durban gebracht
gebracht en daar in zee gegooid. ♦Waar", zegt de Volks
stem, ♦de historische data waren uitgebeiteld heeft men
(aan alle vier zijden) een marmeren plaat ingelaten,
waarop dezelfde feiten vermeld staan, als voorheen, ter
wijl ook het traliewerk geheel hersteld is. Niets doet
vermoeden, dat het monument beschadigd was, behalve
de afwezigheid van den steenhoop er onder. Misschien
zou dit verlies hersteld kunnen worden, als de zee hare
schatten wilde opgeven en hare geheimen openbaren 1"
Uit het. Engelsche Lagerhuis. De familie
Chamberlain heeft weer eens een veer moeten laten.
In de zitting van het Lagerhuis werd den kanselier van
de schatkist, den zoon van Joe, voor de voeten geworpen,
dat hij zich had laten beïnvloeden door de protectionis
tische partijwaarvan zijn vader de leider is.
Deze beschuldiging werd herhaald door Mac Kema
die er bijvoegde, dat de kanselier van de schatkist aan
verschillende leden van die partij de plannen der regeering
had bekend gemaakt. Door deze onbescheidenheid
worden de enorme aankoopen verklaard van alle soorten
tabak, die onder de nieuwe wet vallen. De heeren
Chamberlain vader en zoon hebben beide deze beschn-
digingen heftig tegengesproken. De wet werd na deze
rumoerige zitting met eene meerderheid van 77 stemmen
aangenomen.
Frankrijk met Engeland verbonden. Sedert
het sluiten van het Engelsch-Fransch verdrag is het
seling een sterke stroom tnsschen hen ontstaan, die haar
noodzaakte aan den eenen kant te bljjven en hem aan
den anderen.
Hjj ging haar nauwkeurig na, terwjjl ze thee zette, en
vlug de ontbijttafel een vroolijk aanzien gaf, door hier
eene vaas bloemen te plaatsen en daar een schaaltje fruit;
daarna overhandigde ze hem zijne nieuwsbladen alles
met dezelfde nauwgezetheid en vriendelijkheid.
Spartan schijnt knorrig te worden," merkte hij op,
terwjjl hg de krant ontvouwde. ♦Toen ik gisteravond aan
je deur klopte, liet hg mij zjjne tanden zien en begon te
grommen. Ik wist niet dat hg zoo kwaadaardig kon zjjn."
Delicia keek haren hond vermanend aan.
O, Spartan 1 Wat hoor ik van je?" zei ze, waarop
Spartan zijn kop liet hangen, en zich niet durfde ver
roeren. Ken je je meester niet, als hij 's avonds laat
thuiskomt Hield je hem voor een dobbelaar, Spartan
Dacht je dat hjj in slecht gezelschap geweest was Foei,
schaam je wat, ik dacht, dat je wel beter wist, oude
jongen
Spartan keek beschaamd voor zich, maar niet zóó als
Baron Carlyon. Hjj schoof op zjjn stoel heen en weer,
kleurde tot achter zjjne ooren, en maakte heel veel be
weging met het open- en dichtvouwen van zjjne krant
eensklaps werden .zjjne gedachten hem te machtig; hjj
werd boos, zonder dat hjj wist op wien, en zooals een
egoïstisch man pleegt te doen, viel hjj de vrouw aan,
die hjj dageljjks veronachtzaamde.
♦Gisterenavond hoorde ik iets, dat mjj erg ontstemde,
Delicia", zei hjj, terwjjl hij zich zeer fijn beschaafd voor
deed. Het gold jou, en ik wenschte je daarover eens te
spreken."
Zoo zei Delicia, terwjjl ze hem ternauwernood aan
keek.
♦Ja." En al brommend en Btotterend begon hjj
Je weet je bent eene vrouw en daarom moest je
heel voorzichtig zjjn met hetgeen je schrjjft. Een heer
vertelde mjj gisteravond, dat er eenige sterke uitdruk
kingen je weet wel, wat ik bedoel in je laatste
boek voorkomen en hjj zei mjj, dat het de vraag was of
eene vrouw, die eenig begrip van welvoeglijkheid had,
wel zulke dingen behoorde te schrijven."
Wordt vervolgd.
