sisi
BUITENLAND.
EEUIL L E TON,
DELICIA
Honderd en zesde jaargang.
Zondag 19 Juni 1904»
33 33 3F1. "X"
Gomengde Mededeelingen.
NO. 78. »erde Mad.
ALK1AARSCHE COURANT.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter kennis van belanghebbenden, dat zij, die na
afloop der zomervacantie hunne kinderen de Burger -
school of de Meisjesschool wensehen te laten bezoe
ken, daarvan aangifte moeten doen vóór of op lft
Juli e.k., bij de hoofden dezer scholen, onder overlegging
van het geboorte- en inentingsbewijs van het betrokken kind.
De leer'ingen moeten den leeftijd van zes jaren hebben
bereikt. Kinderen, die binnen de eerstvolgende zes maan
den na het tijdstip der toelating, voor de Burgerschool
op den Dinsdag, volgende op den 3den Maandag in
Augustus en voor de Meisjesschool op den Dinsdag vol
gende op den 4den Maandag in Augustus, dien leeftijd
zullen hebben bereikt, kunnen, onder goedkeuring van
Bnrgemeester en Wethouders, op de genoemde scholen wor
den toegelaten.
De gelegenheid tot aangifte voor de Meisjesschool,
van welke school het onderwijs gegeven wor
dende ln de 7e klasse aansluit aan dat van
de Rijks Hoogere Burgerschool, bestaat aan de
woning van het hoofd dier school, aan de Ondegrae'nt,
op Maandag en Ronderdag van half één tot
half twee ure en voor de Burgerschool aan het
schoolgebouw in de Brillesteeg eveneens op Maandag
en Oonderdag van half één tot half twee ure.
Zij uoodigen belanghebbenden uit, hunne aanvragen
niet tot het laatste oogenblik nit te stellen.
Bnrgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
9 Juni 1904. DONATH, Secretaris.
Re ramp te Mew-ïork.
Met een enkel woord is in ons vorig nummer reeds
melding gemaakt van de ontzettende ramp, die New-York
in rouw gedompeld heeft. Sedert zijn een menigte bij
zonderheden bekend geworden, waarvan wij hier een
en ander laten volgen.
Zooals in Amerika meer geschiedt, was door een
Luthersch Kerkgenootschap te New-York een iandelijk
feest georganiseerd op Long Island Sound, en een 1200
leden van het genootschap, mannen, vrouwen en kin
deren hadden zich 's morgens te negen uur te New-York
op de «General Slocum" ingescheept, met het heugelijk
vooruitzicht van een dag bij mooi weer op de rivier
en in de bosschen. Het vaartuig was een rivier-stoom
boot, met drie dekken boven elkaar, die alle stampvol
met passagiers waren. In het Hell Gate kanaal, op
eenigen afstand nog van Long Island Sound, werd
plotseling ontdekt, dat rook en vlammen uit het voorste
gedeelte van het schip opkwamen. De kreetBrand
klonk onheilspellend over het dek, en vóór nog iemand
recht wist wat er gebeurde, bood de gansche boot een
helsch schouwspel van vechtende mannen, halfwaan-
zinnige vrouwen en in doodsangst gillende kinderen,
die in razernij streden om aan de blakerende vlammen
en den gulpenden rook te ontkomen. Men zag moeders,
die smeekend om hulp, waar niemand hulp kon bieden,
hun kinderen omhoog hielden en ze overboord wierpen,
wanneer de kleertjes der kleinen reeds begonnen te
zengen en te branden. Vaders trachtten voor hunne
dierbaren de niet zeer talrijke en ondoelmatig geborgen
zwemgordels te bemachtigen. Bij honderdtallen spron
gen de menschen in het water om den afgrijselijken
dood door verbranding te ontkomen. Anderen hingen
aan de reelings en de raderkasten van de boot, tot zij
uitgeput moesten loslaten. Een deel der verschansing,
waartegen een razende menigte stond samengedrukt,
brak op een gegeven oogenblik en de menschenmassa
stortte hulpeloos, velen verpletterd door anderen, die op
hen vielen, in de golven. Intusschen stoomde de boot
met volle kracht door naar het North Brother Island
waar de kapitein, toen hij zagdat aan blusschen,
VAN
MARIE OOEELLI
DOOR
87)
Za zweeg een oogenblik ze had haar gelaat afgewend,
zoodat Valdis de tranen, die haar over de wangen
vloeiden,, niet zien kon. Daarna sprak ze kalm, terwijl
ze hem hare hand toestak
„Mijn goede vriend, ik ben innig bedroefd I Ik geloof
dat gij mij kent, en daarom znU ge instinktmatig ge
voelen wat ik ljjd Ik ben een ongelukkig mensch ik
verwerf liefde, waar ik ze nooit gezocht had, en ik heb
liefde gegeven, waar ze niet gewaardeerd is. Baten we
er nn niet meer over spreken. Gij zijt een moedig man
gjj hebt uw werk, uwe kunst, en uwe loopbaan. Gij
zult, hoop ik, spoedig vergeten, dat Delicia ooit bestaan
heelt. Een paar dagen geleden zou ik uwe liefde nog
als eene onvergeefljjken hoon voor mjju huwelijksleven
beschouwd hebben; maar nu ik weet, dat mijn
huwelijk niets anders dan een vertooning is geweest,
eene duivelsche bespotting van dien heiligen bond nn
ben ik niet in staat er n een verwijt van te maken.
Sommige vrouwen, die niet zoo in het hart geraakt
waren als ik, door de schromelijke ontrouw aan haar
gepleegd, zonden zich bij uw bekentenis in uwe armen
werpen, en uwe liefde met wederliefde vergelden maar
dat kan ik niet. Ik heb geen liefde meer, en als ik ze
nog koesteren kon, dan zon ik nog niet zoover den
eerbied, dien ik aan mijzelve verschuldigd ben of
niet te denken viel, besloten had haar te laten stranden.
Op het strand van New-York, zoowel als dat van Long
Island, sloeg inmiddels een opgewonden menigte het
vreeselijk schouwspel gade. Stoombooten en sloepen sta
ken bij tientallen tegelijk van wal en naderden zoo
dicht mogelijk het brandende schipmet riemen en
touwen werd nog menigeen uit het water gehaald en
velen zouden nog van een wissen dood zijn gered,
wanneer niet, zooals altijd bij rampen als deze,
de ongelukkige slachtoffers in hun doodsangst voor
elkander redding onmogelijk hadden gemaakt. Het
stranden van de boot, waarvan velen hun behoud
verwachtten, bracht nog meer ongeluk. Het bovendek
stortte namelijk in, door den schok, waarmede de boot
op het land liep, en velen die zich, door schrik verbijs
terd of bewusteloos, maar toch ongedeerd, op het dek
bevonden, stortten omlaag in het hol van het schip dat
een vlammenpoel was geworden. Omtrent de oorzaak
van den brand verkeert men in onzekerheid, zoodat men
moet afgaan op de verwarde verklaringen van enkele
geredden. Sommigen zeggen, dat in de tweede klasse
kajuit het vuur ontstondanderen dat de bekleeding
van de ketels vlam vatte. Er zijn er ook, die beweren
dat de ketels zijn gesprongen en dat het brandende schip
in tweeën brak. Het schouwspel aan beide oevers van
de passage tusschen Long Island en New-York was
hartverscheurendvreeselijk verminkte en verkoolde
lichamen, meest van vrouwen en kinderen, werden aan
gespoeld en op hoopen geworpen, als waren ze wrakhout.
Moeders werden gevonden, die hun kinderen nog in
de armen klemden, meisjes die elkaar omstrengeld hielden.
Een groot aantal ambulances, dokters en verpleegsters
waren dadelijk op het strand aanwezig om de geredden,
die nog een sprank van leven toonden, bij te brengen
of de gewonden te verbinden. Enkele der geredden,
die zelf niet wisten hoe zij in veiligheid waren geraakt^
bleken geheel ongedeerd en hun kleeren waren droog;
zij moeten waarschijnlijk, nadat de boot reeds gestrand
was, aan land gesprongen zijn. De niet zeer groote
bemanning moet op drie na gered zijnde stewart had
al het door hem reeds geïnde geld in een gordel om
het lijf gebonden. De kapitein Van Schaick is mede
geredvolgens sommigen had hij de boot reeds veel
vroeger kunnen doen stranden. Hijzelf verklaart echter
dat toen hij op het strand van New-York aanhield hem
beduid werd, daar niet te naderen met het oog op de
daar gebouwde olietanks. Verder zegt hij dat toen hij
de kreet »bran<l" vernam, hij oogenblikkelijk van de
brug naar voren is geloopen om te zien wat er aan de
hand was; hij had inmiddels reeds bevel gegeven de
brandbluschapparaten in werking te stellen, terwijl hij
den loods Vanwart last gaf op de kust aan te houden.
Op de trappen bij de kajuit vond hij reeds een massa
door panischen schrik bevangen vrouwen, die hij vruchte
loos trachtte te kalmeerentevens moest hij op eigen
behoud bedacht zijn, want zijn pet en zijn jas stonden
reeds in brand, fierst slaagde hij er in zijn brandende
kleeren nat te houden, doch toen het schip op vijftig
voet afstand van den wal was, stond hij op verschillende
plaatsen weder in vlam en sprong overboord. Er schijnt
intusschen op het gedrag van den kapitein bij deze ramp
veel af te dingen te zijnhij moet thans gearresteerd
zijn. Het totaal der omgekomenen is nog niet met juistheid
op te geven, men schat dat er 500 Zondagsschool-leer
lingen, 100 onderwijzers en 1000 bloedverwanten, vrien
den en leden van het Luthersche kerkgenootschap aan
boord waren. Het aantal dooden moet reeds 500 bedragen,
doch men vreest binnen in het half gezonken schip
nog meer lijken te zullen vinden. Het vaststellen van
de i dentiteit der lijken is zeer moeilijk, en het wanhopig
zoeken van sommige geredden naar hun bloedverwanten,
die zij te midden van de worsteling om het leven het
laatst hebben gezien, is hartverscheurend.
De werking der J a p a n s c h e k o g e 1 s. Over
de verwondingen in den oorlog schrijft de oorlogscorres-
pondent van de »Rasskia Wedomoati", te Moskou ver
den eerbied, dien gij voor eene vrouw hebt, vergeten".
„O, mijn innig geliefde, myn heilige! Vergeef mij!"
riep Valdis, terwijl hij zich zoo klein tegenover deze
grootsche vronw gevoelde. Ik had mijn geheim moeten
bewaren; ik moest er nooit over gesproken hebben!*'
Ze keek hem oprecht aan, de tranen blonken nog in
hare oogen en een droeve glimlach speelde om haren
mond. „Dat weet ik niet", zei ze. „Als eene vrouw zoo
heel bedroefd is en zich zoo eenzaam gevoelt, alsof ze
plotseling te oud en te stram was geworden om nog een
vriend in de wereld te knnnen bezitten, o dan is het
eene heerlijke gedachte te weten, dat er nog één is, die
haar liefheeft, al mag ze die liefde ook nooit beant
woorden. Zoo gevoelde ik mij van avond, en daarom kan
ik niet zoo boos op u zjju, als ik eigenlijk behoorde
Ze zweeg een oogenblik; daarna legde ze hare hand
op zijn arm en zei
„Het wordt donker, mijnheer Valdis, wilt gij mij thuis
brengen? Mijne kamers zijn dicht bij het strand, ze zijn
slechts een paar minuten van hier".
Zwijgend keerde hij zich om en liep naast haar voort,
Door de donkere wolkenmassa brak van tijd tot tijdeen
enkele ster, maar weldra verdween ze weer; en de plechtige
maat van het eentonig golfgeklots klonk hun als een
lijkzang in de ooren.
„Waar logeert ge?' vroeg Delicia.
„Nergens", antwoordde hij snel. „Ik ga van avond
weer naar de stad terug
Ze spraken verder niet, ze liepen langzaam de pier af,
daaina nog een klein eindje den straatweg op, terwijl
Spartan vroolijk voor beo uitsprong en al zijn best deed
om zijn meesteres te toonen, dat hp, ofschoon ze nog
maar een paar nur te Broadstairs waren, toch reeds wist,
waar ze woonden. Voor het hótel gekomen, bleef Delicia
staan en stak Valdis hare beide handen toe.
„Vaarwel, mijn goede vriend zei ze. „Vaarwel voor
schijnend, dat de meeste der in den slag bij Koelient-
sching gewonde soldaten, die hij gezien heeft, kwetsuren
aan de handen of voeten hadden en in zeer vele gevallen
aan de linkerhand, wat een gevolg is van de houding
bij hot schieten. Voorts wijst de correspondent er op,
dat de meeste Russische gewonden verscheiden wersten
hadden af te leggen, alvorens zij verbonden konden worden.
Natuurlijk is dat slechts met betrekkelijk lichtgewonde
lieden mogelijk de zwaargewonden moeten achterblijven.
De Japansehe kogel wordt door dezen corespondent een
»humane kogel'' genoemd, voorzoover men dat adjectief
kan voegen bij het begrip van verdelgingsmiddel. De
wonden door deze kogels teweeggebracht, zouden voor
het meerendeel der gevallen niet doodelijk zijn Per
soonlijk zegt de genoemde correspondent heb ik
een gewonde gezien, die door 22 kogels getroffen was
en nog twee weken leefde en zijn dood was nog het
gevolg van het te laat aanleggen van een verband.
Voorts deelt hij het merkwaardig geval mee van een
kozak, die een kogel in de borst had gekregen en nog
40 wersten te voet kon afleggen. Daarentegen zijn de
door artillerievuur veroorzaakte wonden bijna altijd doo
delijk. Tal van Russische gewonden zijD door de Japanners
verbondenzij werden dan op voortreffelijk ingerichte
brancardsdoor Ohineesche koelies gedragen, vervoerd.
Ook de Ohineesche bevolking gedraagt zich tegenover
gewonden zeer msnschlievend. Dit laatste werd dan cor
respondent door verschillende oflieieren verzekerd en zij
verzochten hem dit bekend te maken.
Bedriegerij door beambten van den
Transsiberischen spoorweg. Tengevolge van
het optreden der Keizerin-Moeder is in Rusland een groot
schandaal aan het licht gekomen. H. M. had herhaal
delijk groote bedragen aan de afdeelingen van het Roode
kruis in het Verre Oosten verzonden, maar tot haar
ergernis en verdriet hadden die gelden nimmer hnn be
stemming bereikt.
Op haar aandringen werd een streng en volledig onder
zoek ingesteld en nu kwam het uit, dat de beambten van
den spoorweg stelselmatig en tegen goeden prijs het be
drijven van verduisteringen en diefstallen begunstigd had
den. Er was op alle voorraden voor minstens 30 procent
verdonkeremaand geworden. In 't geheel was er voor on
geveer 70 000 000 roebel zoek gemaakt. Een grondeigenaar
had geld gegeven voor den aankoop van een volledigen
ambnlancetrein. Bjj toeval kwam deze edelmoedige man te
weten, dat men dien trein nimmer gekocht had, maar
dat een van de ambtenaren, die zijn gift verduisterd had,
dezelfde man geweest was, die hem ter eere een feestmaal
had aangericht.
Verlos ons van den ambtenaar, Heer 1" is een zinsnede,
die elk welmeenend Rus in zijne gebeden behoord in te
lasschen. De tsjinofnik is en blijft de kanker van den Staat.
»S e r v i wast in aanzien 1" Te Belgrado heeft
een plechtige dankdienst plaats gehad in de kathedraal
ter eere van den verjaardag der verkiezing van den
nieuwen Koning. Den Koning is daarop hulde gebracht
in den nieuwen konak. De burgemeester van Belgrado
sprak hem toe en koning Peter antwoordde, dat de ont
vangst in zjjn geboortestad bij zijn terugkeer hem de
kracht gegeven had om de zware taak op zich te nemen,
die hem wachtte. Met bevrediging stelde Koning Peter
vast, dat met de achting voor de Grondwet en voor de
wetten op de orde de voorwaarde teruggekeerd was voor
de stoffelijke en zedelijke ontwikkeling van het land.
Over de handhaving van de straf bepalingen op het gebied
van moord en doodslag heeft Zijne Majesteit gezwegen.
Servië wast in aanzien, zeide Koning Peter, en daar
door is de toekomst verzekerd. De Koning eindigde met
de verzekering, dat zjjn leven aan het welzijn van het
vaderland was gewijd.
Een conflict in Canada. Graaf Dundonald is
ontslagen als bevelhebber van de Canadeesche militie,
wegens oneenigheid met het Canadeesche kabinet. Gene-
een langen tijd, want ge weet, dat het ook voor u het
beste is, dat ge mij zoo weinig mogelijk ziet".
„Is het noodzakelijk, dat ge mij nog meer doet ljjdon
vroeg Valdis onvast. „Ik zal u in alles gehoorzamen;
maar verban mij niet geheel".
Ze keek hem ernstig, met een somberen, doch vrien
delijken blik aanhaar gelaat was bleek en kalm als
dat van een marmeren heilige in de nis van een bidkapel.
Zijn hart sloeg onstuimig al zjjn hartstocht en teeder-
heid kwamen weer boven. Hij zou zpn leven gegeven
hebben om haar een oogenblik lijden to besparen toch
maakten haar stomme droefheid, en hare heilige kalmte
hem voor een oogenblik sprakeloos. Hij boog zich, vatte
hare handen en bracht ze vol eerbied aan zijne lippen.
„Vaarwel dan Delicia zei hij„vaarwel edele vronw,
mijne liefde zal onveranderlijk blijven 1 God beware u 1
God zegene u 1''
Hij liet hare handen weer even snel los, als hjj ze
gevat had. Hij nam zijn hoed af, en keek haar met
ontbloot hoofd in het schemerachtig avondlicht aan, als
zag hij haar voor het laatst. Toen keerde hij zich snel
om en was verdwenen. Gedurende een oogenblik bleef
Delicia onbeweeglijk staan, eu keek hem na terwijl hij
snel voortliep, ze liet hare hand op Spartans kop rusten,
die een vurig verlangen te kennen gaf om hem na te
springen en den vertrekkenden vriend terngtebrengen.
Toen overviel haar een kille huivering. Ze ging in huis
en sloot zichzelf gedurende een uur in hare slaapkamer
op. Toen zij later naar beneden ging waren hare oogen
rood van tranen maar op haar gelaat lag een uitdrukking,
als had een engel haar getroosL Gedurende het overige
van dien avond was z i kalm, ze ging voor haar
venster zitten en staarde naar den bewolkten hemel, die
slechts van tijd tot tijd helder werd, en dan duizenden
sterren boven de oneindige watervlakte deed schitteren.
Wordt vervolgd.
