BUITENLAND.
F EUILLETQN.
DELICIA
BINNENLAND."
No. 89. Tweede Blad.
Honderd en zesde jaargang. Woensdag 27 Juli 1904.
Gemengde MededeeLingen.
HILBER.TA,
Nieuw stijdingen.
ALKMAARSCHE COURANT.
Tan het Balkan-schiereiland.
Uit Constantiuopel komt een bericht, dat veel te den
ken geeft. Baron Calice, de deken van het »corps diplo
matique" aan den Gouden Hoorn, de gezant van Oosten-
rijk-Hongarjje bij de Porte, heeft zjjn ontslag aangevraagd.
Bjjna een kwart eeuw vertegenwoordigde Calice de Mo
narchie in Turkjjebij was een der groote mannen van
de hervormingsbeweging, en juist van hem, die van land
en volk zulk een uitstekend kenner was, werd voor de
hervormingen in Macedonië veel verwacht.
Volgens de telegrammen uit Weenen wordt zijn heen
gaan als een veeg teeken beschouwd. Blijkbaar acht
Calice den toestand in den Balkan zeer ernstig en ver
wacht hjj nieuwe uitbarstingen. Hij heeft die al zoo vaak
bijgewoond en al zooveel gedaan om ze te bezweren, dat
hij het eindelijk moede wordt.
Daarbij komt, dat de verhouding tusschen de Rsgeering
te Weenen en den gezant te Constantinopel ook niet zoo
gunstig meer is. De Regeering te Weenen wil liefst zoo
min mogelijk gestoord worden in haar rust. Zij heeft de
handen al zoo vol met binnenlandsche quaesties. Baron
Calice wist dat wel, en handelde er naar. Maar in de
laatste jaren, nu Oostenrijk bij de invoering der hervor
mingen vanzelf meer op den voorgrond trad, moest de
gezant die rust wel eens storen.
Thans acht hij het oogenblik gekomen om heen te gaan.
Hjj zeide nog onlangs: »De Macedonische quaestie is
slechts op te lossen met bloed en met staalhet tijdperk
van hervormingen is voorbijen de nieuwe tijd, die
komen zal, heeft mannen noodig, krachtige, jonge man
non, die vertrouwen hebben in de toekomst."
Het vertrouwen van baron Calice is in do vier-en-
twintig jaren van zijn gezantschap aan den Gouden Hoorn
zoo herhaaldelijk geschokt, dat hij geen moed meer heeft,
nu de mislukking van zijn lievelingsgedachte, verbetering
door hervorming, aanstaande is, nog langer zijn ambt te
bljjven waarnemen.
Engeland en zjjn nieuwe koloniën. Wat
Engeland voor een goede klant aan de Zuid Afrikaansche
spoorwegen heelt, leeren o.a. de volgende cijfers, die de
Z. A. Post geeftIn de maand Juni j.l. zijn uit Enge
land naar Zuid-Afrika gebracht locomotieven ter waarde
van f 506,940, terwijl er van Januari-Juli voor f 3,860,676
werd betrokken. Aan landbouw-stoommachines kocht Zuid-
Afrika verleden jaar voor f 212,856 van Januari tot
Juli. Gedurende hetzelfde tijdvak van dit jaar voor
f 140,820. De Kaap voerde in of door voor een waarde
van f 330,000,000 van 1 Juli L903-30 Juni 1904. Moet
Nederland niet zorgen daar eenige millioenen deel aan te
krjjgen 1 De Duitschers en Amerikanen verstaan die
kunst wel
VAN
MARIE CORELLI
DOOR
52)
Zoo gingen de dagen van de heerlijke Junimaand en
de warme eerste weken van Juli voorbij. Op een morgen ging
Delicia weer naar hare studeerkamer om het laatste ge
deelte van haar werk, dat haar, dat gevoelde ze instinct-
matig, veel hooger in de koude schatting van de critiek
zou verheffen,"dan ze nog ooit geweest was, te voltooien.
Een gevoel van matheid, van overgroots vermoeidheid
maakte zich van haar meester een gevoel, dat ofschoon
drnkkend toch iets aangenaams had en dat ze voor
haar huwelijk, toen ze nog de Delicia Vanghan was, die
haar hart niet aan een ander gegeven had, zoo dikwijls
gekend had, als ze haren helderen geest na een inspan-
nenden arbeid eenige rust gunde. Het was alsof die
dagen weer terugkwamen, toen ze de wereld verbaasd had
door haar genie en hare gaven door iedereen bewonderd
werden de wolken van angst en vrees scheneD plotseling
weggevaagd en haar leven leek weer even kalm, rustig
en rein alsof het nooit door de schaduw eener valsche
liefde verduisterd was geweest. De zon wierp hare warme
stralen over hare schrijftafel, en deed papier en pennen
schitteren Spartan strekte zich weer op zijn eigen plaatsje
in de vensterbank uit, en liet een zacht tevreden gebrom
hooren. Met stralende oogen en een glimlach op de
lippen schreef Delicia het slot van haar werk. Haar
hoofd was helderder dan ooit schoone gedachten
vloeiden haar nit de pen, die alle in de duidelijkste
en sierlijkste bewoordingen werden neergeschreven, zonder
dat het haar eenige moeite kostte.
Plotseling sprong ze opeen krachtig geluid trof
haar oorwas het een ver verwijderd golfgeklots of
waren het de machtige, ruischende tonen van een groot
orgel. Ze bon het niet uitmaken. Terwijl ze met alle
inspanning trachtte te luisteren, werd ze plotseling ver
blind door het schitterende zonnelicht, dat door hare
ruiten stroomde. Hoe vreemd 1 Welk een heerlijk tafereel
vol licht en gloed en warmte zag ze met gesloten oog
Een onbeschrjjfeljjke smart deed haar plotseling ineen
krimpen.
»0, SpartanSpartanriep ze angstig uit.
Met een grooten sprong gehoorzaamde de hond aan
hare stem, hij sprong tegen haar op, en legde zijn
grooten behaarden poot op hare borst. Krampachtig eloeg
ze hare armen om hem heen, alsof hij haar eenige vriend
Engeland en Perzië. In Teheran heeft een
ernstige twist plaats gehad tusschen de Persische douane
autoriteiten en Engelsche oflicieele personen. Voor twee
maanden namen de Engelschen de eilanden Tuneb en
Abumusa in het Oostelijk gedeelte van den Perzischen
zeeboezem in bezit en plantten daar de Engelsche vlag.
Den Engelschen behoort de eilandengroep Rasen Knmu,
die zij in het begin van de vorige eeuw aan roovers ont
namen. De hierboven genoemde eilanden zijn echter Per
zisch bezit.
Toen de eerste minister telegrafisch van de in bezit
neming der eilanden in kennis gesteld werd, beval hij
oogenblikkelijk, dat de Engelsche vlag van de eilanden
zou verwijderd worden en dit bevel werd door de aan
wezige tolbeambten uitgevoerd. Aan den anderen kant
beging Perzië een groote politieke fout. In hetzelfde deel
van den Perzischen zeeboezem ligt het eiland Dalna, dat
den Arabischen Schech Abu Dabi toebehoort, die telken
jare het toezicht laat houden op de parelvisscherij in
de wateren van het ei and.
De Perzische beambten wilden het eiland onder hun toe
zicht hebben. Schech Abu Dabi beklaagde zich daarover
bg de Engelsche autoriteiten wier bescherming hij ge
niet en de Perzische beambten moesten hun vlag weer
wegnemen. In Teheran is men van meening, dat het
conflikt in het Engelsche parlement ter sprake zal komen.
De afloop van de twist zal afhangen van de houding der
Perziche regeering. Engeland maakt gebruik van het feit,
dat de algemeene belangstelling op de gebeurtenissen in
bet verre Oosten gericht is, om zich van nog meer pun
ten in Perzië meester te maken.
De Engelschen in Thibet. Generaal Macdo-
nald heeft 18 dezer den Karola-pas bezet, zonder ernstigen
tegenstand te ontmoeten. De expeditie verloor een inlandsch
soldaat gedood en twee werden gekwetst. Onder de gesneu
velde Thibetanen was iemand, die in blauwe zijde gekleed
en vermoedelijk een persoon van gewicht was. Op zijn
lijk werden brieven gevonden.
De expeditie is de hoofdstad van Thibet thans op 145
K.M. genaderd.
De ellende van den oorlog. De gevolgen van
den oorlog doen zich in Rusland, naar Poolsche bladen
verzekeren, reeds zeer scherp gevoelen. Ten gevolge van
de economische depressie zijn te Warschau 36,000 man
nen werkloos, te Lodz 10,000, in Kalisch 8000. In andere
fabrieksdistricten moet de toestand niet minder treurig
zijn. En tot overmaat van ramp stijgen de prjjzen der
levensmiddelen sterk.
Botsing van automobielen. De automobiel
van de koningin-weduwe Margareta van Italië is op weg
van Gressonev naar Stnpinigi ia botsing gekomen met
een po3tantoaiobiel. Het rijtuig van de Koninin werd
zwaar beschadigd. Zij zelve en haar gezelschap kwamen
er echter met den schrik af en konden den tocht in een
andere automobiel voortzetten.
was met een zwaren slag viel ze achterover in haren
stoel. Delicia was niet meer I
Zoo vonden ze haar een uur later, hare koude
handen hielden Spartans rnigen poot nog vast omklemd
terwijl hg, arm, trouw beest, geduldig wachtte tot zjjne
meesteres weer ontwaken zou, en haar vriendelijk oog
zijn angstig vragenden blik zou ontmoeten. Zij zag er
ook uit, alsof ze slechts voor eenige oogenblikken inge
sluimerd was, ze had nog een blos op de wangen en
de kille doodskoude had zich nog niet van haar meester
gemaakt. Aanvankelijk durfde niemand den hond aan
raken, maar eindeljjk gelukte het door vriendelijke woorden
en door hem allerlei lekkernijen voortehouden hem naar
de binnenplaats te brengen, vanwaar men ver in het rond
zijn wanhopig gehuil kon hooren. Hjj was «maar een
hond» de schoonste gave, het verstand, miste hij, daar
om kon hjj zich ook door redeneeren niet troostendat
voorrecht heeft alleen de mensch, die maar al te dikwijls
meent zich over zijn verlies te moeten heenzetten, door
nieuwe banden aanteknoopen. Maar hij had een eerlijk
hart, die goede Spartan 1 Dit bezit benijdde men hem niet,
een fatsoenljjk mensch gaf er niet om, het was boven
dien ook nutteloos, men kon het immers niet koopen en
verkoopen. Toen alle dagbladen een hoofdartikel
wijdden aan «Delicia Vaughan» en vertelden hoe eene
hartaandoening plotseling een einde gemaakt had aan
hare roemvolle loopbaan, keerde Baron Carlyon in allerjjl
naar de stad terng, om bij de begrafenis tegenwoordig
te zijn en het testament te hooren. Maar hij ondervond
dat zijne tegenwoordigheid best gemist kon worden. Het
publiek, dat is hare lezers, die smartelijk getroffen waren door
het verlies van een hnnner beste schrgfsters, hadden op
zich genomen om de teraardebestelling dezer «onvrouwe
lijke» vrouw zoo plechtig en indrukwekkend te maken,
als^ ooit die van een koning of keizer geweest was.
Duizenden volgden het Ijjk naar het rustige Mortlake-
kerkhof, waar Delicia zich lang geleden een eigen graf
gekocht hadhonderden onder deze duizenden konden
hunne tranen niet weerhouden, en herinnerden elkander
hare goedheid en hare mildheidzij spraken over den
troost en zegen, die zjj in haar korte leven onder zieken
en bedroefden verspreid hadnooit zouden ze zulk eene
ware, medelijdende vriendin weer vinden. En toen het
bekend werd, dat haar geheele vermogen, met al de
schatten, die hare boeken nog zouden opbrengen, gelijke
lijk verdeeld zou worden onder de armen en gebrekkigen
in de verschillende wjjken van Londen, met de nauw
keurige en volledige opgave hoe en wanneer het vermogen
uitbetaald moest wordon toen bleef geen hart ongeroerd
en menig oog, waarin in jaren geen traan was gezien,
stortte nu tranen van dankbaarheid en men sprak van haar
met die bewonderende vereering en liefde alsof ze eene
heilige ware geweest. De Pers maakte er zich niet moeiljjk
Vliegmachines. De heer Holland, da Ameri-
kaansche uitvinder van de naar hem genoemde onder-
zeesche boot, beweert dat zjjne nieuwe vliegmachine zoo
volmaakt is »dat zij in vijf jaren tijds even algemeen ge
bruikt zal worden als nu het rijwiel." Het toestel bestaat
uit 4 vleugels, van 3 M. lengte elk, die aan de schouders
en heupen bevestigd en door handvatten en trappers in
beweging gebracht worden. De machine weegt ongeveer
20 pond. Het raam is van aluminium en staaldraad, en
het overtrek der vleugels van zjjde. De vlucht moet
ondernomen worden van een kleine verhevenheid af. De
heer Holland beweert verder dat alleen de eerste vleugel
slagen eenige inspanning vereischen, na de eerste slagen
kan de vliegende zoo licht en zeker voortzweven »als
een vogel"en met een inspanning die niet veel grooter
zou wezen dan men om te fietsen gebruikt, zou men er
met gemak in slagen, 65 tot 80 K.M. in het uur af te
leggen. Da heer Holland die binnenkort zijne kunsten
aan de Newyorkers denkt te vertoonen, heeft meer dan
40 jaren aan vliegmachines gewerkt.
Een uitdaging tot oen tweegevecht.
Voor de rechtbank te Brnnswjjk had zich dezer dagen
baron Rudolf van Bodungen, vroeger leeraar aan een
landbouwschool aldaar, te verantwoorden wegens het
verzenden van een uitdaging tot een tweegevecht. De baron
had het herhaaldelijk met een van de oudere leerlingen
aan den stok gehad, wat hem zoo verbitterde dat hij den
jongen uitdaagde. Aan de dagvaarding had de strijd-
lustige paedagoog geen gevolg gegeven, waarom do recht
bank besloot, hem in hechtenis te laten nemen.
Dc sluiting van het zlttingfaar
der Staf en-Wener aal.
Zaterdagmiddag is in eene Vereenigde Vergadering van
de beide Kamers der Staten Generaal, onder voorzitter-
sch p van den heer Schimmelpenninck van der Oye, de
zitting in naam van de Koningin door den Minister van
Binnenlandsche Zaken gesloten.
De Minister Dr. A. Kuyper, binnengeleid door eene
Commissie, bestaande nit de heeren Kist, Duymaer van
Twist, De Stuers, Woltjer, Van Veen en Smidt hield
daarbij de volgende rede
Mijne Heeren
Gedurende deze zitting der Staten-Generaal kwameu
onderscheidene maatregelen van wetgeving tot stand.
Eene met Frankrijk gesloten overeenkomst betreffende
den wederzijdschen invoer nit onze koloniën, werd door
u goedgekeurd.
De beschikbaarstelling van gelden voor den bonw van
Tnchtscholen bracht de Kinderwetten een stap nader tot
hare invoering.
meezij had ternauwernood een woord van medolijden
over haar vroegtjjdig heengaanze sprak op een toon
van haar zooals die, welken wjjlen Edward Fitzgerald
aaunam, toen hij over Engelands grootste dichteres
schreef: «Mevrouw Barrett Browning is dood. Goddank,
nn krjjgen we geen Aurora Leighs meerDit is de
algemeene toon, die mannen aannemen, die het verstand
en het gevoel niet hebben, om eene Aurora Leigh te
begrijpen, natuurlijk nog veel minder om een dergelijk
kunstwerk te schrijven. Hoe het zij, het pnbliek liep
storm om haar laatste werk j en toen hare lezers
hst kenden, ging er maar ééne stem van bewondering
op, die al het alledaagscho persgebabbel overstemde
en menig schrgver, die zich niet stoorde aan hetgeen de
nieuwsbladen schreven, wijdde een woord van lof en
waardeering aan de nagedachtenis van de begaafde schrjjf-
ster. Delicia s naam werd na haren dood nog meer ge
noemd dan in haar leven. Slechts één sprak over haar
met eene in het oog vallende onverschilligheid en min
achting dat was Carlyon. Zjjne verontwaardiging bij het
vernemen, dat haar geheele fortuin aan inrichtingen voor
weldadigheid ten goede kwam, was te groot dan dat hij
ze had kunnen verbergen. Hij beschouwde zijne toelage
van drieduizend gulden jaarlijks als eene beleediging en hjj
werd een warm voorstander van de tyrannieke theorieën
van den hooggeroemden Dnitschen wetgever, die een
wet van kracht wil doen zijn, die onrechtvaardig bepaalt,
dat al de verdiensten van de vronw onvoorwaardeljjk ook
haren echtgenoot toebehooren. Hij vond, dat de samen
steller van zulk eene wet een buitengewoon gevoelig
mensch moest zjjn, en hjj wenschte vurig, dat ook weldra
zulk eene bepaling in het Engelsche wetboek zon worden
opgenomen. Hjj vergat al de liefde van Delicia hg dacht
niet meer aan hare schoonheid, haar verstand, haar on
baatzuchtigheidhjj herinnerde zich niet één van de
talrjjke gelegenheden, waar zij haar eigenbelang en haar
eigen gemak geheel op den achtergrond stelde, om niet
één wensch van haren echtgenoot onbevredigd te laten.
Al hare liefde, al hare toewijding kon niet opwegen
tegen zjjne edelmoedigheid zulk eene onvronweljjke vronw
met zijn naam te hebben willen vereeren. Maar lang
zaam, heel langzaam, niemand wist hoe, alleen barones
Brancewith, die het hem nog nooit vergeven kon, dat
hjj haar zoo weinig hoffeljjk behandeld had, toen hjj eens
klaps zijne belofte, met haar naar hnis te znllen rjjden,
weer introk, alleen barones Brancewith wist misschien
hoe het langzamerhand bekend werd, welk een leven
Carlyon geleid had, hoe zelfzuchtig hjj geweest was, en
aan welk eene grenzenlooze ontrouw hij zich tegenover
zjjne onschuldige, beminneljjke vrouw had sehuldig ge
maakt. s
(Siot volgt.)
