BUITENLAND.
Honderd en zesde jaargang.
1904
V RIJ D A G
29 JULI.
Hinderwet.
Algemeen Overzicht.
Gemengde Mededeelingeu.
NO. 90. Eerste blad.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donder dat;-
an Zaterdagavond uitgegeven, Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,89franco door het
geheele rgk f 1,
3 Nummers 1 O,O0. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Velefoonnm
ter 3.
Frys der gewone advertentiën i
Perl*regel Groote|letters naar plaatsruimte.
Brieven frjancojaan de N/V.^Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER k ZOONVoordam C 9.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaab
brengen, ingevolge art. 8 der Hinderwet, ter openbare
kennis, dat zij bij hun besluit van 26 Juli 1904
No. 125, onder voorwaarden vergunning hebben verleend
aan CORN. SCHIPPER aldaar, tot het uitbreiden
van zijne bestaande koekbakkerlj door het "plaatsen
van een stoommachine en het verplaatsen van een gas
motor in het perceel Laat, wjjk A, no. 57.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
27 Juli 1904. L. van der VEGT, lo. Secretaris.
In arren moede kan 't soms gebeuren, dat de mensch
zich afvraagt, of 't dan niet waar is, dat er een gerechtig
heid bostaat, of 't dan maar een verzinsel is, dat slechte
daden geen zegenrijke gevolgen kunnen hebben. Op het
groote wereld-tooneel schijnt 't soms dat de boosheid
triomfeert, dat het recht ondergaat door de kracht van
den tegenstander. En de mensch vergeet daarbij zoo licht
zijn eigen kortzichtigheid hij bedenkt niet, dat al mogen
soms wolken trekken voorbij de zon der rechtvaardigheid,
er toch weer een dag zal komen, waarop deze onbelem
merd schijnt.
Er zijn intnsschen ook gevallen, waarin de oogst van
het zaad der misdaad voor een ieder zonder eenige moeite
is waar te nemen. Een voorbeeld daarvan Men wende den
blik naar het land der moreele anarchie, naar Servië,
waar aan de hand der huidige regeerders kleeft het bloed
van een vermoorden koning en een doorpriemde
koningin. Die misdaad drukt zwaar op het land en eiken
dag wordt daaraan gewroken het snoode bedrijf.
Wij hebben den tijd gekend, waarin Servië een naam
had van goeden klank. Niet 't minst in Nederland De
belangen van het Rijk werden er zoo uitmuntend be
hartigd door haren consul-generaal te Amsterdam, den
heer Merens. Deze behoort tot de bekende ingezetenen
van de hoofdstad, die er de kunst beschermt en bij tal
van gelegenheden op den voorgrond treedt. Hij deed alles
om Servië in ^aanzien te doen winnen. Was er een be
langrijk consulair rapport over het door hem vertegen
woordigde land, hij ging er mee naar de dagblad-bureaux
en al zuchtte daar dan wel eens de redacteur van de
afdeeling »Buitenland", dat de komst van den heer Me
rens een paar nnr vertaalwerk in zijn gevolg had, het doel
werd niettemin bereiktde aandacht werd weder op het
land gevestigd en de lnst om daarmee handelsbetrekkingen
aan te knoopen werd erdoor aangewakkerd. Zelf heeft de
heer Merens ook belangrijke geschriften over den commer-
eiëelen toestand van Servië in het licht gegeven en mede
was 't aan zijn tusschenkomst te danken, dat een groote
sigarenfabriek in ons land voor een aanzienlijk bedrag
van hare producten naar Servië kon zenden. De heer
Merens was altijd op zijn postop het hof-bal ten Paleize
in zjjn mooie staatsie-gewaad wist hij evengoed te doen
spreken over Servië als in de bescheiden woning van
den journalist, dien hjj wist op te wekken zijn aandacht
aan dat land te wjjden, waarvoor de belooning nn nog
wel op^ een jas-lapel ia te vinden. Aldas kwam 't dat
Servië in Amsterdam hoog stond aangeschreven.
Nu is dat alles zeer veranderd. Het land is ten prooi
aan heftige onderlinge verdeeldheid. Soms zoekt de regee
ring haar kracht in onbeschaamdheid door openlijk dege
nen te begunstigen, die aan den moord schnldig staan.
Dan tracht zij weer alle sporen van de misdaad uit te
wisschen door b.v. de garderobe van Koningin Draga te
verbranden en den ouden konak te sloopen en op de
plaats daarvan een plantsoen aan te leggeD. Of de tegen
woordige vorst onderneemt een reis door zjjn land, opdat
het buitenland zal weten, hoe popnlair Peter I wel is
alsof t niet algemeen bekend ware, dat er nog genoeg
nobele Serviërs zijn, die nooit hun trouw zullen kannen
geven aan een vorst, die in het land is gehaald door
sluipmoordenaars.
Van nienwe moeilijkheden wordt in de laatste dagen
melding gemaakt. Het scbjjnt, dat er een republikeinsche
agitatie in voorbereiding is, terwijl bovendien de socia
listen, die tot dusverre slechts een onbeteekenende rol
in Servië vervulden, hebben besloten een krachtige be
weging tegen de huidige regeering te ondernemen. Uit
Belgrado is wel-is-waar geseind, dat de actie der repu
blikeinen en socialisten bij de bevolking niet in 't minst
weerklank vindt, doch over zoo iets kan beter uitspraak
gedaan worden door den tjjd dan door een door de Re
geering geïnfluenceerd telegram.
Wat ook niet mag onderschat worden is, dat zich in
den laatsten tijd een zoogenaamde »boeren-parttj" heeft
gevormd. Deze beschikt reeds over een eigen orgaan, de
lrpshi Serjah, en aan het hoofd daarvan staan mannen,
die tot hiertoe nog weinig van zich hebben doen spreken,
wat voor Servië de beteekenis heeft, dat hun naam nog
niet is bezoedeld. De hoofdleider is Ikoertovitch, oud-
cavalerie-officier, oud consnl-generaal van Servië te Oes-
koehvele jaren was hij een gunsteling van Koningin
Nathalie, zonder echter ooit een werkzaam aandeel aan
de politiek te hebben. Men zegt van hem, dat hij zeer
rijk is en eenigermate de eigenschappen van een dema
goog heeft, die hem alleszins geschikt maken om de lei
ding te voeren van een partjj, die vóór alles voor eene
betere behartiging der landbouwbelangen wil waken.
Van deze nieuwe groep hebben sommigen grootsche ver-
wachtingen.Voor het ver wezen] jj ken daarvan zal het noodig
zjjn, dat zij zich aanstonds schrap zet om niet door den mi-
nisteeriëelen stroom te worden meegevoerd.Wat Servië vóór
alles noodig heeft is een onafhankelijke partij, die zich
ten doel stelt de moreele en materiëele verheffing van
het ongelukkige land en daartoe volkomen breekt met
de noodlottige tradities. Eerst als znlk een partij den
boventoon weet te voeren zal er vergiffenis mogeljjk zijn
voor een rjjk, dat zoo zwaar voor zijne zonden heeft
geboet.
Zooals op het oogenblik wordt voortgescharreld kan
slechts voortwoekeren de moreele anarchie, die het land
ten verderve moet voeren.
Op het oorlogsterrein inOost-Azië steeds
weder nienwe échec's voor de Rassen. De sterke stel
lingen bij Ta-sji-sjao hebben zjj moeten ontruimen en
Nioe-tsjwang hebben zij aan de Japanners moeten prjjs
geven.
Aan de Matin wordt omtrent deze krjjgsoperatiën
gemeld Zondagavond om zes unr verdubbelde het schieten
in hevigheid, het gevecht scheen zich te verplaatsen van
het zuiden naar het oosten. De henvel die Ta sji-sjao
beheerscht en waarop de granaten neerhagelden, scheen
in vuur te Btaan. Men kreeg toen zeer sterk den indruk,
dat de Russen het onderspit zouden delven alleen het
vallen van den nacht was oorzaak, dat de strijd, die
zestien unr duurdegestaakt moest worden. Naar 't
schjjnt waren de Russen, die in 't zuiden hardnekkig
weerstand boden, oostwaarts teruggedrongen. Het gerncht
gaat, dat zjj in het noorden afgesneden en omsingeld
zouden zijn. Nioe-tsjwang is door de Rassen ontruimd.
De aanzienlijke Chineezen dragen zorg voor de hand
having der ordeinlandsehe patronilles doorkruisen de
stad. De Russische haodelsvlwg 7ervangt de oorlogsvlag
op de Russische gebouwen. Het spoorwegstation staat in
brand, een dikke rookkolom stijgt er nit op. In de stad
is men zeer bedrukt. Waarschijnlijk zullen de Japanners
Maandagavond hier zijn.
Een Russische lezing, nit Liao-jang afkomstig, luidt
als volgtDen 22en, 's avonds om acht uur, hadden do
eerste gevechten plaats ten zuiden van Ta-sji-sjao den
23en, 's ochtens om zes uur, beschoot de Japansche artillerie
de stelling ten zuidoosten van Ta-sji-sjao. Het artillerie
gevecht duurde dertien nren. De infanterie hield om
negen uur met schieten op. Den 24on werd het gevecht
op hetzelfde nur en in dezelfde omstandigheden hervat,
het duurde vijftien uren. Drie Russische batterijen werk
ten saam tegen hetzelfde doel en brachten den vjjand
zware verliezen toe. Een bergbatterij trok den vjjaude-
lijken rechtervleugel om, nam dezen van terzjj onder
vuur en bleef tien minnten lang in een zeer gevaarlijke
stelling staan. Tegen tien nnr in den avond begon een
gevecht met de bajonetdat tot middernacht dnnrde.
De sterke overmacht van de Japanners dwong toen de
Rossen, hun stellingen te ontruimen in den nacht van
den 25en. Ta-sji-sjao is niet ontruimd. Twee compagnieën
van het Siberische regiment hebben vooral veel geleden,
twee kolonels, die onder het vjjandelijk vunr een aanval
leidden, zjjn zwaar gewond.
De Rassen beweren, dat hun terugtocht in volkomen
orde heeft plaats gehad. Dit is ten minste iets, hoewel
dat voortdurend terugwijken wel een zeer bittere pil is.
Ten overvloede worden de Russische gelederen na ook nog
geteisterd door koorts en dysenterie, zoodat 't er werke
lijk niet zeer hoopvol voor hen uitziet.
Op zee blijven de bedrijven der Russen groote ergernis
wekken. In de Roode Zee is beslag gelegd op de Scandia
en de Ardova, waarvan de bemanning naar Odessa is
vertrokken. De Formosadie door do Smolensk werd
aangehouden, is weder vrjjgelaten.
In Amerika is men zeer verbolgen wegens het beslag
leggen op de Amerikaansche lading van de Arabia der
Hamburg-Amerika- lijn. Ook de Calcbasvarende van
Paget Sound naar Japan, is aangehouden.
In verband met het optreden der Russische kruisers
hield gisteren vóór de bijeenkomst van het Engelsche
Lagerhuis de commissie voor de landsdefensie een lang
durige vergadering aan het departement van Buitenland-
sche Zaken, onder voorzitterschap van minister Balfour.
Ook Lord Roberts, generaal Lyttleton, Prins Louis van
Battenberg, Austen Chamberlain en do procureur-generaal
Finlay waren aanwezig.
De tegenwoordigheid van Sir Finlay, die deze ver
gaderingen gewoonlijk niet bjjwoonï, wordt daaraan toe
geschreven, dat het comité de hangende quaestio met
Rusland ter sprake heeft gebracht, waarbij de procurenr-
generaal van advies heeft gediend omtrent ingrijpende
vragen, het volkenrecht betreffende.
den Boulevard type.
Te Lyon is dezer dagen in armoede iemand gestorven,
die tegelijkertijd dichter en oljjven-verkooper was; hij
heette Jehau Sarrazin, en was eenige jaren geleden een
zeer bekend persoon op de Parjjsche Bonloyards. Zjjn
er onder onze lezers, die te Parijs goed bekend zijn, dan
zullen zij bem stellig wel eens hebben gezien. Een
twintigtal jaren geleden zagen de bezoekers, die op de
terrassen voor de bierhuizen zaten, behalve de gewone
verkoopers van nongat, andere lekkernijen en de meest
verschillende snuisterjjen, geregeld een grooten jongen
naar de tafeltjes marcheeren, een jongen met een ernstig
en zachtmoedig niterljjk, met min of meer prnilende
lippen, omgeven door een schaduwtje van haartjes, „zijn
snor', en op de neus een soort lorgnet. Onder den arm
droeg hij een helder wit servet en in de hand een mandje,
waaruit vele^ langwerpige groene vruchten n verleidelijk
tegenlachten. „Wilt u olijven?'' vroeg hij dan met
weifelende stem, en een beleefden groet. Deze, voor de
bierhuisbezoekers ongewone vraag, trok door de nieuwig
heid de aandacht en wanneer een bezoeker iets van hem
noodig had, plaatste de jonge koopman zijn mandje op
een tafeltje en de operatie begon.
Uit zgn zindelijk servet kwam een vierkant stukje
papier te voorschijn, waar iets op gedrukt was. Het
werd bij de vier hoekjes opgeblazen en nu werden de
olijven voorzichtig op het geïmproviseerde presenteerblad
gelegd, hij kreeg zijn twee sous, groette en ging heen.
De koopers namen het papiertje en begonnen het, als
de olijven op waren, te lezen. Het luidde
„Gegroet, goedenavond en goedennacht van Jehan
Sarrazin, die dichter en tegelijk verkooper van beste
olijven is, welke waarschijnlijk nergens beter zijn te
krijgen. Het leven is ons gegeven om het in vroolgk-
heid door to brengen. Ik kom uit verre en vreemde
landen. Wie wil er voor twee sons olijven
JEHAN SARRAZIN.
De bezoekers hadden er dan meestal pleizier in, en
van terzijde zagen ze den olijvenkoopman, als hij weder
voorbij kwam eens aan, die dan met dezelfde zachte
stem zeide„Kan ik u misschien dienen met gedichten
Hier heeft u mijn laatste sonnet."
Da poëzie en 't kruideniersvak aldns vereenigd dat
trok do aandacht en men ging al spoedig naar hem in-
formeeren.
Waar hij vandaan kwam Uit Lyonwaar hij nu
ook gestorven is. Hij had geen bepaalden zin in iets gehad
en was maar in de industrie gegaan. Zjjn vader was zeer
bekend in Lyon. Ook hjj ging van tafeltje naar tafeltje
om zjjn fruit ten verkoop aan te bieden.
Zjjn zoon ging op twintigjarigen leeftijd naar Parjjs en
begon hier een zaakje. Jehan Sarrazin wist met zijn
handwerk zooveel te verdienen, dat hjj een winkeltje kon
opzetten. Toen had hjj 't plotseling in zjjn hoofd ge
kregen om hooger op te gaan hjj werd impressario.
Dicht by hem in de buurt was een verbazend slecht
café concert-gezelschap gevestigd, waar de toeschouwers veel
meer lawaai maakten dan de zangers. Daar ontbrandde
het genie van Sarrazin en onder den naam van Jean de
la Butte betrad hjj do impressario-loopbaan. Eens trad
hier een meisje op met rood haar en scherpe trekken, die
bnitengewoon welluidende tonen wist voort te brengen en
geestig en spottend,'met iets van een Engelschen clown,
allerlei liedjes voordroeg. Het publiek, dat anders nooit
naar de zangers lnisterde, was nu een-en-al aandacht.
»Zjj is hier een maand geweest", zei Sarrazin. »zjj
is by het Eldorado geweest, bg het Eden-concert on
opgemerkt, onbesproken. Ik help haar en als zij nog een
maand wil big ven tegen drie francs per dag dan is
haar toekomst verzekerd."
Men was daarop naar Sarrazin gegaan, had Yvette
Gnilbert, zoo heette zg, gehoord en had haar in de bladen
geprezenvan dit kleine tooneel ging ze naar de wer-
kelgke planken en twee jaar later verdiende zg 800
francs per avond. Nu kent iedereen haar.
Zaken zgn zaken, maar de kennis van zaken ontbreekt
dichters. Sarrazin leerde den tegenspoed in al zgn zwaarte
kennen raakte uit zgn betrekking en op een goeien
dag was hg zonder vuur of dak.
Toen dacht hg aan zgn ouden straatkreet»Wie wil er
oigven
Jehan Sarrazin nam weder zgn oude handwerk op,
met zgn verzen in den zak en zgn oljjven in zgn mandje.
Men vond den ouden impressario op de Boulevards terng.
Slechte tgden 1" bromde hg, »om vruchten uit het
zonnige zuiden te verkoopen Ik heb 't niet warm
maar ik maak nog altgd vloeiende verzon. Ik zelf, ja ik
verzeker het u ik zelf heb een gedicht gemaakt op
Charles DWilt u oigven
Grootvorst Boris. Men herinnert zich het ver
haal van Fransche kranten, een tgd geleden over de
vrgheden die grootvorst Boris zich in Koeropatkine's
kamp veroorloofde, en de wrgvingen, dientengevolge,
tusschen den prins en den opperbevelhebber. Er werd bjjge-
voogd dat het zelfs tot handtastelgkheden gekomen was.
Een telegram meldt nn dat Alexejef den jeugdigen
grootvorst aan Koeropatkine heeft toegevoegd. De gevolg
trekking die het Russische telegraafagentschap hieraan
vastknoopt namelgk dat nit deze benoeming de onjuist
heid der geruchten blijkt is klaarblgkelgk weer bere
kend op de naïeveteit van Russische lezers. Men zou den
maatregel van Alexejef ook wel kunnen uitleggen als een
