JgJSIiïLfö
tfi
BUITENLAND.
FEUILLETON.
No. 92. fierste blad.
Honderd en zesde jaargang.
1904.
WOENSDAG
3 Augustus.
Algemeen Overzicht.
ALKHAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt filnsdag-, Iloaderdag-
*n Zaterdagavoad uitgegeven. Abcinsementgprgs
per 3 maanden voor Alkmaar f O,SOfranco door het
geheele rjjfc t 1,
S Nummers t 0,0«. Afzonderlijke nummers 9 ets.
at
fclcfoonnumner 3.
Prj]s der gewone advertentlëa i
Per"regel f(©,15, Grootejjlefcters naar plaatsruimte.
Brieven f rja n c o£ san de N/V."Boek- en Handefadrukkerg
v/h. HERMs. COSTER ZOONVoordam 0 9.
Met het voorspellen van den uitslag eener verkiezing
gaat 't als bij de wedrennen wanneer de courses in aan
tocht zijn, dan hebben velen een besliste meening omtrent
de paarden, die kans hebben van winnen, maar als het
oogenblik van de race is aangebroken, dan voelen zij
eerst hoe al hnnne profetieën niet meer zijn dan een
dnbbeltje op z'n kant en als de nitkomst is geljjk zij
die hadden verwacht, dan zeggen zij bij zichzelf na
tuurlijk niet aan anderen, want dat zon verzwakken het
geloof in hunne deskundigheid dat 't toch wel aardig
is om er zoo mooi door to rollea.
De Presidents-verkiesing in de Ver-
eenigde Staten van Noord-Amerika geeft
een dergeljjk verschijnsel te aanschouwen.
Eerst scheen 't bniten kjjf, dat President Roosevelt zou
worden herkozen. Ook wij, die verschillende buitenlandsohe
bladen onder de oogen krijgen met allerlei kansbereke
ningen, twijfelden daaraan geenszins. Maar hoe meer
het tijdstip der electie nadert, des te meer dingt zich
de overtuiging aan ons op, dat 't toch niet goed is de
candidatnur van rechter Parker, den uitverkorene der
Democraten, zoo geheel te onderschatten, 't Mag waar
wezen, dat Parker niet beschikt over de bekwaamheden
van zgn tegenstander, maar daartegenover staat, dat hij
verschillende eigenschappen heeft, die hem in Yanfeee-
oogen wel bijzonder begeerlgk moeten maken.
Vooreerst heeft zeer voel indruk gemaakt zijn telegram
aan de Democratische Conventie te St.-Louis, waarin hij
onomwonden zei, dat hij slechts candidaat wilde zijn als
voorstander van den gouden standaard en dat men hem
niet moest nemen, wanneer men daarvan niet was gediend.
Waar men gewoon is, dat iemand, die dringt naar een
hoog ambt, zjjne politieke overtuiging in velerlei bochten
wringt om maar geen stemmen te verliezen, stond men
eerst vreemd te kijken van zoo'n ruiterlijke verklaring.
De uitwerking ervan was als van een granaat, die in een
dames-kransje wordt geworpen. Doch toen men van den
schrik bekomen was, ontkwam men niet aan de bekoring
van het kranige van znlk eene houding en op het oogen
blik staat 'tin Amerika bij velen vast, dat als men een
man van karakter wil hebben, die onder alle omstandig
heden voor zjjne meening durft uitkomen, men bij rechter
Parker moet wezen.
Dat is al een groot voordeel voor deze candidatnur.
Maar de voorstanders daarvan hebben nog verschillende
andere pjjlen op hnn boog.
Parker is een man, die geheel door eigen energie zich
zoo heeft opgewerkt. Hjj is begonnen als onderwijzer,
daarna ging bij in den handel, vervolgens werd hjj notaris.
Wat hij ook aangreep, altijd was het sncces aan zijne zijde.
Na vjjf jaar notaris te zijn geweest werd hjj lid van het
opperste gerechtshof en in 1898 werd hij tot president
daarvan gekozen. Hij kocht het landgoed »Rosemouth"
aan den Hndson, gelegen aan de zuidelijke helling van
de Catskill-bergen, die elk Amerikaan kent vanwege de
(1)
't Is nog vroeg in de morgen. Het Juli-zonnetje
■werpt reeds helle lichtbundels op de helling der grauw-
groene duinen, terwijl de licht-blauwe zee zacht-brui-
send haar geheimzinnig morgenlied zingt. Vroege kerk
gangers .begeven zich reeds naar het in 't licht-groen
verscholen kerkje te Rinnegom welk lief bedehuis,
in zuiver Duits-gothiese stijl opgetrokken, frappant mooi
met zijn laag, spitse toren de vlakke perspectief breekt.
Reeds banen zich, al schellende, enige fietsrijders een
weg door de vrome schaar, die niet al te spoedig voor
zoo'n «lastpost" op zij gaat, tot de zwaar-rollende en
stootend-hotsende «bus" (2) een brede rijgeul in de mati-
neuze kerkgangers vormtwelke geul echter onmid-
dellik weer dichtvloeit. Het strand is nog zo goed
als verlaten. Geel-wit spreidt het zich als een reusach
tig laken uit, hier en daar dragende een geïmproviseerd
fort of wegglooiende in een vrij breed zand-kanaal, de
vorige dag door speel-nijvere kinderhanden, naar kinder-
fantaisie ontworpen, daar uitgevoerd.
De zon stijgt al hoger aan de strak-blauwe hemel.
Enige verre wandelaars, met grijs bestoven schoenen,
gaan zeewaarts, om hun Zondag geheel of gedeeltelijk
door te brengen in strand-dolce-far-niente. De mond
voorraad, in een mandje of klein papieren pakje opge
borgen, bengelt aan de rechter- of linkerhand. Spoedig
volgen meerderen, fietsrijders en- rijderessen, sommigen
vrolik zingende, anderen druk pratende, doch allen blijde,
eindelijk de blauwe zee voor zich te zien, het lokkende
doel van hun Zondagstochtje. Men kan het velen aan
zien, dat de entree van het «zeedorp" hun meevalt. De
(1) In vereenvoudigde spelling.
(2) Omnibus, rijdende van Egmond aan Zee naar
Castrikum.
avonturen van Rip van Winkle. In Amerika is de keuze
van juist dit landgoed een factor, die meetelt: het werkt
op de verbeelding van de menechen en men pat daaruit
nieuwe bewijzen voor den onaf hankeljjkheidszin van Parker.
Herhaaldelijk zijn in den loop dor jaren pogingen ge
daan om den rechter op het politieke tooneel te brengen.
Een hooge positie in het Kabinet van Cleveland, ook een
Senaatszetel te Washington werden hem aangeboden, maar
Parker wilde niets daarvan weten, want hij zou dan
moeten opofferen de liefhebberijen in zijn vrijen tijd,
waaraan hjj zeer gehecht is.
Die liefhebbergen doeu het hart van den zoo ontvanke-
lijken Amerikaanschen kiezer sneller kloppen.
Luistert maar ais Parker zich niet met de rechtspraak
bezig houdt, is hij boer. De vruchten van zijn landgoed
genieten een zeldzame reputatie, zijn koeien zijn de trots
van het geheele district. Wanneer de hooitjjd is aange
broken doet de rechter zelf jjverig mee dat zijn voor
he m de dagen van het grootste geluk.
Wij zijn echter nog lang niet uitgeput. Parker heeft
ook iets van onzen bekenden Kees Dndok de Wit op
Slangenvecht. En waar zelfs in het bezadigde Holland
de eigenaardigheden van »Kees den Tippelaar'' hem vele
vrienden hebben bezorgd, kan men zich voorstellen, dat
in Amerika het ietwat-buitenissige aan de candidatnur
van Parker zeer ten «oede komt. Toen b.v. een verslag
gever der Associated Press hem het bericht kwam brengen
van zijne candidaatstelling trof hij dezen aan, zwemmende
in de Hudson en duikende als een otter men mag
er zich van overtuigd houden, dat deze enkele mededeeling
tal van Yankees zal bewegen op dezen man te stemmen.
De pers is ook bijna uit.slnitend op zijn band. Parker
heelt het groote voordeel, dat men ten aanzien van zijn
daden nog in blijde verwachting kan leven, terwijl Roo
sevelt gedurende zjjn bewind wel velen voldaan heeft,
maar aan den anderen kant ook velen heeft teleurgesteld.
Dat is het gewone verschijaselzijdie al eenigen tijd
in een regeerend collega zitting hebben, hebben meer te
verantwoorden dan anderen, die met een schoone lei
beginnen.
Inmiddels heeft President Roosevelt by de ontvangst der
mededeeling, dat de Republikeinen hem andermaal can
didaat hebben gesfeld, nogmaals verklaard, dat hg, bij
aldien hjj wordt gekozen, geen verandering zal brengen
in zjjn politiek, die zulke goede uitkomsten heeft opge
leverd. Tot een matig protectionisme is hjj bereid en
de handhaving van de leer: «Amerika voor de Ameri
kanen' is bg hem in veilige handen. Wel doet hg zekere
concessies aan het imperialisme, b.v. door de verklaring,
dat hg hetAmerikaansche gezag op de Philippijnen zal
bandbaven, ten einde aan de inboorlingen de vrgheden,
die zg thans genieten, te verzekeren, doch dit imperialisme
heeft niet het gevaarljke karakter van het Engelsche en
de wereldvrede zal daardoor niet in gevaar worden
gebracht.
Alles bg elkaar genomen kan niet anders gezegd wor
den dan dat de Amerikanen zich nog wel eens tweemaal
mogen bedenken aleer zg hesluiten Roosevelt van bet
Prins-Hendrikstichting met het Wertheim-Paviljoen ter
ene en het Café »Zomerlust" ter andere zijde, mogen
dan ook wel bekeken worden, terwijl de villa «Cathe-
rina" als «dritte im Bunde" de inkomst der jonge bad
plaats mede wel verfraait.
Langzamerhand vult zich het wachtende strand èn
met de reeds gearriveerde dagjes-mensen èn met de
vaste schaar der badgasten. Deze laatsten bewegen er
zich als op eigen gebied; zij zijn immers de «kern»
van de strandbevolking. Sommigen nemen met zekere
gewichtigheid plaats in hunne strandstoelen, anderen
vleien zich met een geoorloofde nonchalance neder op
het droge strandzand, dat de gelukkige eigenschap bezit,
bij 't opstaan weer volgaarne, zonder de gewone aan
sporing van druk-kloppend handbeweeg, naar «moeder
de aarde» te willen terugkeeren. Gelukkig, de nuffige,
veeleisende en overheersende badplaats-koningindie
mondaniteit heet, heeft hier nog niet in volle triomf
haar ijdelheids-intocht gedaan. Men beweegt zich hier
nog op los-vrije en gemoedelike wijze.
Wij missen hier dan ook nog wel een bont-schitte
rende parade, wandelen niet over een beasfalte boule
vard en genieten ook niet van een pier-zee-vergezicht,
doch we behoeven nu ons ook niet bevreesd te maken
voor een brand, zooals dezer dagen woedde op de «South-
Paradepier» in de Engelsche badplaats Southsea. Ook
behoeft een twede Dr. Gerhardt ons niet te beschuldi
gen van dierenmishandeling, zooals helaas wèl te Zand-
voort noodig scheen. Daar toch werden, gelijk Dr. Ger
hardt schreef, de ezels en paarden, dat hoognoodige
levende strandmateriaal voor een goed gerenommeerde
badplaats, zoowel door de verzorgers als de Zondags-
ruiters mishandeld. Mocht hier ooit ook eens die on
misbare dierlijke strandstoffering komen, dat men
dan bedenke, det ezels en paarden ookgevoels-
zenuwen hebben
Inmiddels is het steeds drukker geworden. Fiets en
rijtuig, ja zelfs auto's brengen altijd nog meerdere be
zoekers, die zich over het mooie strand verspreiden.
Baden worden genomen, waarbij de badman flink op
zijn «qui-vive» is en steeds de reddingsboot bij de hand
ligt, terwijl reddingsgordels mede op het strand aan-
Witte Huis te verdrgven. Onder zgn bestuur is het pres
tige van de Vereenigde Staten stellig vooruitgegaan en
't is altgd nog de vraag of dat ook zon geschieden
onder rechter Parker, ook al duikt deze als een otter in
de Hudson-rivier.
De berichten van het o o r 1 o g s t e r rein in Oost-
A z i bevestigen, dat de Japanners uit het zniden, zuid
oosten eD oosten blgven oprukken. Men verwacht een
groot artilleriegevecht tnsschen Ta-sji-tsiao en Hai-tsjeng.
De Russische opperbevelhebber moet voornemens zgn,
het oprukken van den vgand zooveel mogelgk te belem
meren door telkens artilleriegevechten te leveren. En
men schijnt zich te troosten met de overweging dat
naarmate generaal Okoe'e troepen verder noordwaarts
komen, zij de voordeeleu van het terrein verliezen.
Het laatste telegram van generaal Koeropatkine aan
den Czar is van den volgenden inhoud: Van onze zuide-
lgke troepenmacht is de linker-voarhoede op Hai-tsjeng
teruggetrokken, na een hardnekkig gevecht bg Santsjensi.
Tegen de reebter-voorhoede heeft de vgand geen aanval
ondernomen. Het bleef bg een artillerie-gevecht. By
Simoetsjeng werd het gevecht gestaakt op 31 Juli om 8
nar 's avonds. De Rassen bielden toen hun stellingen nog
bezet. Berichten over wat er aan den uitersten rechter
vleugel is gebeurd, zijn nog niet ontvangen. De oostelgke
afdeeling van de Russische troepen houdt eveneens hare
stellingen in den Janselin-pas nog bezet. Graaf Keiler,
die aanvoerder was van deze afdeeling, koos de batterg,
welke het meest aan het vuur was blootgesteld, als waar
nemingspost. Hg werd om drie nar 's middags doodelijk
gewond en is, na nog twintig minuten geleefd te hebben,
bezweken.
Nemirowitsj Daasjanko, de bekende oorlogscorrespon
dent, laat zich zeer vleiend uit over de Japanscbe taktiek.
«Ondec welke ontmoedigende omstandigheden," zegt hg,
«hebben onze troepen te vechten, terwg'zg weten, dat de
Japanners betere artillerie hebben en beter voorbereid
zgn, in eik opzicht. Onze geweren mogen goed zgn, maar
die van den vgand zgn beterde onze schieten goed,
2700 M. ver, de Japausche nog beter4000 M. Wg
hebben weinig bergartillerie, de Japanners hebben er
massa's van en verplaatsen haar met het grootste gemak.
De geheimzinnige wgze, waarop de vgand opereert, is be
wonderenswaardig. Wg weten nooit, aan welken kant
zg ons aanvallen. De ruilerg, met welke wg in het begin
van den oorlog den draak hebben gestoken, rent het heele
land af."
De correspondent van do Roes verklaart dat de Rus
sische officieren zich verbaasd toonen over de behendig
heid en schranderheid van generaal Koeroki die, zeggen
zg, in staat schijnt te zgn om zgne troepen sameu te
trekken op welk punt en welk oogenblik hg maar wil.
Port-Arthor bljjtt zich nog steeds handhaven. De
laatste gevechten moeten zeer heftig zgn geweest en aan
beide kanten moeten weer zeer zware verliezen zgn ge
leden, maar nog altgd is de stad niet in handen der
Japanners.
wezig zijn. t Is nog niet lang geleden, dat dit anders
wasgelukkig, dat die tijd voorbij is
In de namiddag, tussen vier en vijf uur, is het
wel 't bewegelikste op Egmonds strand. Inwoners, bad
gasten en dagjesmensen zitten, liggen of bewegen zich
op en over de geel-wit-zachte zee-boulevard. Een le
vendige, recht vrolike aanblik levert dan het strand! Wan
neer men op de z.g. «Werf» staat, d. i. vlak aan de
trap, tussen het mooie pension «Belvédère» en het
Badhotel «Zeezicht», dan heeft men een pittoresk ge
zicht, een schilderij van bonte mengeling Hier groepjes,
liggende of half-zittendedaar een stilstaand, druk ges
ticulerend gezelschapje; ginds een file van strandstoelen,
welke overigens tusschen de massa verspreid staan
meer naar achteren de witte badwagensterwijl een
paar kiosken de voorgrond vormen en achter dat alles
de zacht-gerimpelde zeewelker blauw licht vervloeiend
wegdeint in een wazige horizonwaaraan een paar
rookwolkjes van voorbijstomende zeeboten.
En dalen we de gemakkelijke trap af, dan zien we
vaak lachwekkende toneeltjes afspelen.
Daar staat een groep dagjes-mensen. Men kan het j
hun aanzien, ze zouden ook wel eens gaarne in het water, i
al was het maar voor een voetbad. De heren beginnen
zich reeds te ontdoen van hun schoeisel, en de dames
Een verlegen lachje, een zijdelingsch aanstootje «Kom
toe dan! Nog eens een gicheltje, dan de handen
gaan naar beneden de schoenen zijn uitde kousen
daar gaat het alroodkleurend lachendnaar het
water. De tenen er in hie Een sprongetje terug
nog eens geprobeerdja nu lukt het. 't Gaat verder
Een rimpelgolfje klotst tegen 't blote been een gil
letje nu gaan de rokken een beetje hoger op de
vrees ook nog wat anders is weg en als de
voetbadende schone(n) voldaan het koele nat weer
verlaat(en) is haar goed van onderen ferm natzo 1
kranig heeft (hebben) de aanvankelik aarzelende(n) zich
geweerd.
«Kom er inkerel't Is verd lekkerEn het
water is zoo helder. Ik heb het in Scheveningen nooit
zo aangetroffenDe wachtende vriend laat zich
