ONGEVALLEN.
Een Familievloek.
ALKMAARSCHE COURANT.
Kennisgeving van
Bü ITE N LA N D.
FEUILLE TO N.
jfl o ivxa. isr
BINNENLAND.
Enfemia Gravin van Adlersfel(l--Ballestrem.
Gemengde Mededeelingeu.
Nieuw «tijdingen.
No. 110. Honderd en Zesde Jaargang. 1904.
Woensdag 14 Sept. 1904, Tweede blad.
De BURGEMEESTER van ALKMAAR brengt
onder de aandacht van belanghebbenden, dat niet alleen
krachtens artikel 61 van de Ongevallenwet 1901
door den werkgever in wiens verzekeringplichtige on
derneming aan een verzekerde een ongeval in verband
met de uitoefening van het bedrjjf overkomt, of door
hem, die den werkgever ter plaatse van het ongeval verte
genwoordigt, uiterljjk binnen tweemaal vierentwintig uren
aangifte van het gebeurde moet worden gedaan ten posi-
kantore, maar dat BOVMWÜHKM krachtens artikel 12
van de Veiligheidswet het hoofd of de bestuurder
van elke inrichting, waarin eenige tak van fabrieks- of
haudwerksnjjverheid wordt uitgeoefend (onverschillig dus,
of het bedrijf al of niet in de Ongevallenwet is opge
nomen) verplicht is van elk in zijn bedrijf aan een per
soon overkomen ongeval binnen driemaai vierentwintig
uren nadat het ongeval heeft plaats gehad, of nadat de
gevolgen van dat ongeval zich hebben geopen
baard schriftelijk (bij een formulier, dat in den boek
handel verkrijgbaar is) aan den burgemeester kennis
te geven.
Overtreding van genoemd art, 12 der Veiligheidswet
wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste eene maand
of geldboete van ten hoogste honderd gulden.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
De nieuwe gouverneur-generaal van Finland.
Te Helsingfors heeft de nieuwe Gouverneur-Generaal
van Finland, Obolenski, Zaterdag eene deputatie uit ver
schillende deelen en standen van Finland ontvangen en
werd hij uit haar naam toegesproken door don Opper-
predikant" Johanson, die, na uitgeweid te hebben over
de onvergetelijke weldaden van Keizer Alexander I, al
dus voortging
»De herinnering aan het gelukkig verleden heeft ons
in de laatste moeilijke tijden de hoop geschonken, dat,
welke veranderingen de Keizer in de betrekkingen tusschen
Finland en Rusland ook noodig achtte, Z. M. echter niet
bedoelde, de aan het Finsche volk (door Alexander I.)
gegeven bevestiging der Rijksverordeningen en Grondwetten
te veranderen. Deze hoop is thans bijzonder verlevendigd
door de aankondiging in Z. M.'s rescript aan Uwe
Excellentie, dat do Keizer voornemens is in ons gebied de
binnenlandsche wetgeving en het bijzondere bestuur iu
stand te houden, welke Finland sedert zijne vereeuiging
met het Russische Rijk bezeten heeft. Het Finsche volk
wenscht tegenwoordig vurig het tot stand komen van
normale toestanden. De Laudsstenden zijn ongetwijfeld tot
offers bereid om verbetering van den toestand overeen
komstig de levensvoorwaarden van ons gebied en de
rechtsbegrippen onzes volks te erlangen. Z. M.'s Finsehe
onderdanen wachten met ongeduld op den dag, waarop
hun, na herstel van eendracht en vertrouwen, de moge
lijkheid geschonken worde om aan de voeten des Keizers
de beste gave van onderdanen neder te leggen s innige,
oprechte liefde.''
Na voorts den Gouverneur verzocht te hebben in dezen
geest zjjn veel vermogenden invloed te doen gelden, zijne
aandacht te wjjden aan de plaatselijke toestanden, wetten
en begrippen, eindigde de redenaar:
»Dan zal U. E. zich er van overtuigen, dat in Finland
een volk leeft, hetwelk eerljjk jegens Ileerscher en Rijk
zijn plicht vervullen wil en tevens, zijne zelfstandigheid
als natie bewarende, arbeidt tot roem der Finsche bescha
ving en van het algemeene welzijn op de door onze
voorzaten gelegde grondslagen."
Deze aanspraak, iu de landstaal gehouden en door een
Senaatslid vertaald, werd door prins Obolenski in het
VAN
18)
Er kwam een wonderbaarlijke, zachte trek over Gustaaf
Adolf'sdoor de zon zoo verbrand gelaattoen hij
na eenige minuten van doodeljjke stilte zijn rechterhand
rustig op Christine's hoofd legde en bjjna weemoedig zei
bO Christine, welko gedachten uit lang vervlogen
tijden wekt gij weer bij mij op. Zie mij aan. Het leven
heeft mij hard aangepakt, het is begonnen met mijn haar te
doe*n grijzen en het heeft mijn aangezicht gerimpeld gij zijt
schoon gebleven zooals ge toen waart."
En ik bleef u trouw", hernam zij zacht.
♦Trouw", antwoordde hij diep geroerd; »wjj koningen
hebben slechts enkelen, die ons trouw bljjven in deze
beteekenis, dat zij het niet uit plichtgevoel blijven, of
tot zoolang als zjj er hun voordeel mee kunnen doen.
Maar laat ons daarover niet spreken herinnert gij u,
dat er meer dan tien jaren zijn voorbijgegaau sedert
sedert ik u het eerst zag en liefkreeg, zooals mannen
van mijn karakter slechts eenmaal plegen lief te hebban."
»Ja, ik herinner mij dat", zeide zij bijna treurig. »Ik
heb die jaren geteld, en de maanden en de weken en de
dagen en dikwijls ook de lange nachtelijke uren. Maar
de altijd voortvliegende tijd was niet bij machte mijn
liefde te verkoelen, die voor u, mijn koning, in mijn hart
aangroeide. Het noodlot heeft ons wel van elkaar ge
scheiden, uw koningsplichten, of liever Oxenstierna's
wreede politiek, hebben ons wel van elkaar doen zjjn en
onze harten gebroken, maar ik behoor tot dat soort
menschen, die slechts eenmaal lief hebben en hunne
Russisch beantwoord. Hjj verklaarde overtuigd te zijn,
dat de Keizer het Finsche volk liefhad en het welzijn van
dat volk beoogde. Het bovenbedoelde rescript was voor
het overige duidelijk en vereischte geen toelichting, doch
men moest het begrijpen en opnemen niet alleen met het
verstand, maar ook met het hart. En daarop ging de prins
aldus voort
♦Overeenkomstig 's Keizers aanwijzingen zijn tijdens
mjjn Gouverneursschap in 't geheel geen nieuwe maatre
gelen te wachten, waardoor de thans reeds ingevoerde
regeling van bet Staatsleven zou worden veranderd, en
ik vertrouw, dat het gaan zal zonder het opwerpen van
quaestiën, die der bevolking het hoofd zonden kunnen
warm maken.
»Iu 't laatste verleden hebben zich stemmen doen hooren,
als veroorzaakte de handelwijze der Regeering en harer
dienaars ontevredenheid onder de Finnen. Is het echter
niet bij hen opgekomen, dat hieraan de Finlanders zelf
niet zonder schuld zjjn Herinneren wij ons de onrecht
vaardige aanvallen op Rusland in de buitenlandsche on
revolutionnaire Ptrs, waaraan zich gelijk men weet ook
stemmen nit Finland paarden. Dit moest natuurlijk eiken
Rus ergeren en in 't bijzonder het hart des Keizers
bedroeven hetwelk van liefde tot Finland en van
wenschen voor zijne welvaart vervuld is. Ik houd
niet van wereldburgers en heb achting voor do Finnen
wegens hun verknochtheid aan vaderland en binnenland
sche openbare orde. Als Rus verzoek ik echter om geljjke
achting voor mijne gevoelens en eisch ik achting voor
den Russischen landaard.... Gij kent mij tot dusver
alleen door uitingen der Uusland niet welgezinde nit
landsche, en der Russische revolutionnaire Pers. Tracht
mjj nader te leeren kennen door onmiddellyk verkeer
met mij, niet alleen bij gornchte, maar ook door mijne
handelingen, en ik hoop, dat gij in mij een welgezind
man zult vinden, die in nwe behoeften steeds treden zal.
Ik ben overtuigd dat wjj met gerjjpt verstand en
in eenvondigo waarheid een eervollen weg der eensge
zindheid vinden zullen, die ook onze jeugd van voor haar
gevaarlijke neigingen redden kan."
De Engelschen in Thibet. De correspondent
van de Daily Telegraph te Lhassa seint, dat de plechtige
onderteekening van het Engelsch-Thibetaauache verdrag
heeft plaats gehad in de groote zaal van het paleis, de
Potala. Reeds vroeger stond vast, dat het verdrag getee-
kend zou worden; de bezwaren, door de volks ;ergadering
geopperd, zijn vermoedelijk slechts te berde pebracht om
den schijn te redden. De correspondent vindt het een
mooi ding, dat Eugeland deze kwestie tot een bevredigende
oplossing heeft gebracht, en schrjjft dit toe aan het beleid,
het geduld en de inschikkelijkheid van Younghusband.
De amban en veel Thibetanen geven te kennen, dat de
vlucht van den Dalaï Lama naar Mongolië gelijk staat met
afstand doen van de regeering.
De kroning in Servië. De kroning van koning
Peter zal duren van 20 tot, en met 22 September. Den
eersten dag worden de in Parijs vervaardigde kronings-
insigciën plechtig overgebracht naar de kathedraal van
Belgrado om er gewijd te worden en vervolgens naar den
konak teruggebracht. Den tweeden dag wordt de koning
in de kathedraal gekroond, na zich te paard, vergezeld
van zijn zonen, de piinsen George on Alexander, daar
heen begeven te hebben. De kroningsplechtigheid zal
meer dan twee uur duren, 's Middags defileeren verschil
lende lichamen, deputaties en hooge ambtenaren voor den
koning iu de groote feestzaal, 's Avonds galavoorstelling
in den schouwburg. Den derden dag revue, receptie ten
hove, volksspelen en dergelijke.
Aan vorsteljjke bezoekers zullen de Belgraders zich
niet vergapen bij al dat moois. Hun aantal bepaalt zich
tot drie den graat van Tnrijn, vertegenwoordigende den
koning en de koningin van Italië en prins Danilo van
Montenegro mot zijne gemalin. De Bulgaarsche vriend,
die zeker heette te zullen komen, wordt vertegenwoordigd
door een aide de camp en het hoofd van zijn kabinet.
De overige hoven, voor zoover zij belangstellen in de
plechtigheid, toonen dat door hun diplomatieke vertegen
woordigers.
De gevluchte prinses. De Vorwarts, die eerst
tegensprak, dat prinses Louise van Coburg tijdens haar
vlocht te Berlijn vertoefd heeft, geeft thans toe, dat het
Uil ininnii 'wwiftMiiinii i
liefde niet vergeten."
Vergeten o neen", riep de koning geestdriftig.
De gouden droomen van do liefde der jeugd vergeet men
nooit en tot aan 't avondrood van het leven duurt de
herinnering daaraan voort. Maar ik mag niet klagen,
koningen mogen niet droomen."
♦En zijt gij gelukkig geworden, Sire vroeg Christine
zacht.
Ik moet 't wel een geluk noemen, dat eaue schoone
vrouw mijne gemalin werd," antwoordde Gustaaf Adolf
nadenkend. ♦Maria Eleonora en ik hebben elkaar zeer
zeker lief, maar haar geest heeft eene andere richting
dan de mijne. Caristine, met u te zamen op Zwedens
troou haddon wij de wereld oveiwonnen zoo mocht 't
evenwel niet zijn. Doch mijn eenig kind, de erfgename
van den troon, heb ik naar u Christine genoemd weet
ge nu, dat ik u niet vergeten heb."
Zonder ook maar een enkel woord te kunnen spreken,
staarde zij hem aan en 't was wonderbaarlijk hoe haar
anders zoo koud schjjnende oogen nu gloedvol vermochten
te schitteren. Eene fijne blos overdekte hare wangen en
verhoogde hare schoonheid zeer.
Zijt gij gehuwd vroeg de koning daarop.
Sedert vier maanden, Sire."
♦Dan kan ik u nu ook dezelfde vraag doen zijt gij
gelukkig
Zander antwoord te kunnen vinden, bleef Christine een
oogenblik staan, daarop zeide zij zacht en snel
Mjjn gemaal is goed en edel maar ik nam zijn
aanzoek niet nit liefde aan. Het ging alles zoo vlug in
zjjn werk in enkele dagen had onze verloving en ons
huwelijk plaats. Het was in Weenen."
En wat deed u de u .geboden hand aannemen, [daar
gij toch, eene gravin Gaborsty, rijker on schitterender
hnweljjk badt kunnen doen."
Christine haalde zwaar en diep adem vóór zij antwoord gaf.
Hoe zal uw oordeel over mij zijn na mijne beken
tenis", zeide zij aarzelend. ♦Ik had van u afgezien, Sire,
bericht, meldende dat de prinses met Mattachich verleden
week van Woensdag tot Zondag in de woning van dr.
Südekum heeft doorgebracht, juist is. Zij werden ver
gezeld door een zekere vrouw Stöber, die de leiding had
van da cantine der gevangenis, waar Mattachich zijn straf
uitgezeten heeft. De vluchtelingen vertoonden zich al die
dagen niet buitenshuis. Zij onderhielden zich slechts met
den socialistischen afgevaardigde en zijn echtgenoote en
ontvingen geen bezoeken van, vreemden. Zaterdagmiddag
werd een automobiel besteld. De chauffeur kreeg in
opdracht vier personen naar den Harz te brengen, Hot
gezelschap vertrok op klaarlichten dag. Allen droegen
antomobielcostuums en blauwe brillen. De dames had
den dichte sluiers omgebonden. De tocht ging eerst
tot den Harz, waar rost genomen werd en vandaar naar
de Fransehe grens. In Frankrijk werd de reis gedeelte
lijk per spoor gedaan. Ter wille van de veiligheid hielden
zjj zich 4 dagen te Parjjs op. In Frankrijk liet de prinses
zich door 4 geneetheeren 2 Fransehe en 2 Zwitsersche,
allen specialiteiten op het gebied der psychiatrie on
derzoeken. Deze hebben na lang beraad verklaard over
4 of 5 weken een uitvoerig verslag over hun onderzoek
uit te zullen brengen. Eerst wanneer de prinses zeker
weet, dat z'i niet naar een inrichting behoeft te gaan,
zal zij haar verblijfplaats bekend maken.
De koelies voor Zuid-Afrika. In de Chinee-
sche provincie Shantung moet eene wijdvertakte volks
beweging zijn ontstaan tegen den verderen uitvoer van
koelies naar Zuid-Afrika. De Tao-Tai ontvangt dreig
brieven, waarin gezegd wordt, dat het Chineescho volk
onkundig gelaten is van de waarheid dat de koelies veel
minder verdienen dan de Kaffers, dat de sterfte onder
hen 25 pCt. is en dat'zij als slaven behandeld worden.
In aanplakbiljetten wordt te keer gegaan tegen de En
gelschen, die Chineesche koelies met valsche voorspiege
lingen naar Zuid-Afrika lokken.
Shantung is nu voor de aanwerving van koelies geslo
ten, en geheel China zal het denkelijk worden, wanneer
de voorwaarden van het aanwerven niet aanmerkelijk
worden gswijzigd.
Het optreden van Japansche oorlogs
schepen. Na de klachten van Engelsche schepen over
de aanhoudingen door Russische oorlogsbodems, komen
nu Fransehe klachten over het optreden van Japansche
oorlogsschepen.
De Fransehe pakketboot ♦Océanien" werd bij het verlaten
van Yokohama aangehouden door vier Japansche oorlogs
schepen. Ondanks de Fransehe vlag werd het schip door
de Japanners doorzocht en vervolgens gingen zij heen
zonder eenige verontschuldiging te maken.
De groet van de Fransehe vlag word niet eens door
de Japanners beantwoord.
Een zonderling te Ne w-Y o r k. Te New-York
leeft tegenwoordig iemand geheel van gras. Geen dokter
kon hem meer helpen, en toen zegt bij op de gedachte
te zijn gekomen, enkel op gras en water te gaau teren.
Dat heeft hem zjjn gezondheid teruggegeven.
Hij gebruikt dagelijks zes pond gras en twee gallon
water. Als nagerecht neemt hij wel eens een distel.
Een burgermansfortuintje in wandel
stok k e u. De veilingen van den inboedel des gefail-
leerden markies Van Anglesey duren voort. Laatstelijk
is zijne verzameling van 190 wandelstokken onder den
hamer gekomenze hebben f 13000 opgebracht. Ver
scheidene zjjn met edelgesteenten versierd. Uit den knop
van één dier stokken kan men, op een veer drukkende,
een ezelskopje doen opschieten, dat de ooren beweegt,
uit een ander een snavelklepperend eendekopje enz.
B. en W. van Zaandam stellen den Raad voor, de ver
ordening op de publieke vermakelijkheden in dezer voege
aan te vullen, dat voortaan ook aan belasting zullen
ondeihevig zijn muziekdoozen, gramophone's, phonografen
en dergeljjke automaten, waarvoor de heffing per maand
van f 1.50 tot f 7.50 bedraagt, al naar gelang de grootte
der lokalen waarin zij worden bespeeld.
maar ik zwoer tevens niet te sterven, vóór ik n nog
eenmaal had gezien en sinds ik wist, dat gij te Rilgen
waart geLnd, brandde het in mij van verlangen naar u,
naar een enkelen blik uwer oogen en al mijne gedachten
bepaalden zich slechts hierbij, hoe ik u zou kunnen zien
en spreken. Toen kwam de jonker van Ulmenried en hij
kreeg mij lief, zooals reeds zoovelrn vóór hem mjj hadden
liefgehad, die miin aangezicht slechts hadden aanrchouwd
en door mjjn ongelukkige schoonheid werden overwonnen.
Ik wist echter, dat 't u moeielijk zou gelukken tot
Weenen door te dringen, wel moest 't n noodig voor
komen q van Saksen meester te maken en daarom
om dichter bij u te zijn, mijn koning, heb ik de hand
aangenomen van jonker Van Ulmenried en ben ik hem
als zijne vrouw gevolgd. Het was een zeer zware strijd."
Dat was onrechtmatig", zeide de koning, onom
wonden. Wie gaf u 't recht om aldus met een men-
schenlot te spelen."
Zij bleef hierop het antwoord schuldig, zuchtend be
dekte zij handenwringend haar gelaat.
En met dozen man gingt gij naar het altaar, hem
trouw zwerende, liefde en gehoorzaamheid", ging de
koning ernstig voort. ♦O, Christine, hoe diep gezonken
moet ik u terugzien. Ik zeide u wel, dat ik u in mijn
hart niet vergeten had, maar toen ik naast de koningin,
mijne gemalin, aan 't aliaar stond, toon zwoer ik mijn
eed met het heilige voornemen ^lien te houden. Als eea
dierbare doode leefde gjj in mijne herinnering voort, aan
wie te denken geen trouwbreuk is tegenover de levende."
Sire, gjj kent het vrouwenhart niet," zeide Christine
treurig.
Het is een wonderlijk ding en daarom moest gij niet
zoo streng oordeelen. Tien jaren lang heb ik naar een
woord van n gesmacht, op dit oogenblik heb ik dat woord
gehoord, en 't heeft mij gezegd dat de verstreken jaren
niet door u zijn vergetenmijn liefste wensch is nu
vervuld en het zal mij helpen het vorder gedeelte van
mjjn leven in dit jammerdal geduldig te dragen."
Wordt vervolgd.
