Op ongewissen bodem, binnenland! AÏKMAARSCHE COURANT. BUITENLAND. FEUILLETON. Gemengde Mededeelingen. Nieuwst ij dingen. No. 28. Honderd en Zevende Jaargang. 1905. Vrijdag 3 Maart Ken eigenaardig middel van verweer. Onder de Italiaausche spoorwegbeambten te Rome, Flo rence, Livorno, Verona, Milaan, enz., is eene »obstructi- onistische" bawoging gaande, welke schier even erg is als eene staking. Het obstructionisms bestaat daarin, dat door hen al de spoorwegieglementen met groote gestrengheid ten volle worden toegepast. Die reglementaire bepalingen zijn, wanneer men er zich letterknechtig aan houdt, zeer ingewikkeld en uitvoerig, zoodat er veel tjjd mee verloren gaat en er vertragingen ontstaan, welke veel rchade ver oorzaken voor den handel. Hoe 't thans toegaat bljjkt treffend uit een correspon dentie van Zondag in het Berliner Tageblatt, waarin 't o. a. heet Het station te Rome biedt heden een schouwspel tot nu toe ongekend. Natuurlijk hadden de gebeurtenissen, waarvan de spoorweg-beambten de helden zijn, een groot Zondagspubliek gelokt. Tusschen elegante dames en hare begeleiders verdrongen zich, als schapen zonder herder, arme Abruzzen-boeren met vrouwen en kinderen, bepakt en beladen. De menigte liep over a'le rails, stond om de machines en ontving met gejuich de enkele treinen die in slakken-tempo binnenkropen. Wie met een trein mee mocBt, was er slecht aan toe. D j wachtkamers waren vol vrouwen en kinderen, die uren reeds wachtten. Mannen speelden kaart, vermaakten zich op zeer luidruchtige wjjze. De stemming van het publiek is zeer vrooljjk, omdat de spoorweg-beambten rijkelijk voor amusement zorgen. Na eindeloos signaal.gefluit komt een trein-slak aange kropen. Ironisch gejubel begroet het zwarte monster, dat in zjjn hulpeloos tempo niets verschrikkelijks heeft. Van alle zijden worden er grappen gezegd aan het adres van het personeel. »Adagio", »Piano" roept het publiek. Al vloekende en razende verlaten de reizigers den trein. Zij komen maar drie uur te laat aan. Een heerljjk tooneel vol Rembrandtiek licht-effect speelt zich af in een goederenwagen, die, wanneer de hemel bet wil, gehaakt zal worden aan een trein, die zelfs nog niet in embryonalen toestand verkeert. Deze trein had reeds uren geleden moeten vertrekken. In deze goederenwagens zjjn twee of drie man bezig, met brandende lampen rond- loopende, zeven, zegge zeven, pakken te tellen, weer te tellen, te registreeren, om daarna hunne registers te ver gelijken. En dit tooneel, afgespeeld voor de oogen van het publiek, is doorspekt met zooveel grappige dialogen en leuke zetten, dat elk oogenblik luid gelach klinkt. Voor de twintig centesimi, welke een perronkaart kost, is beter amusement onmogelijk. Het beeld, dat het station biedt, heeft iets bizars, ongewoons, en phantastisch. Boven de menigte, die overal rondkrioelt, steken hier en daar roodo vederbossen uit van de karibinieri. Doch de karibinieri zeiven bewegen zich niet, schjjnen aan den grond vast genageld. Des te vrooljjker zijn de spoorweg-beambten, die groepjes vormen en giegeleo als er niet op ben gelet wordt. Anders zjjn zjj één en al ernst en gaan zij geheel op in de vervulling van hun dienst. De obstruotie slaat in, treft doel. De trein van Frascati had gisteravond zeven uur werk. Te voet kan dit traject afgelegd worden in twee uur 1 Op alle ljjnen is de ver traging aanzienlijk. Het publiek begint zijn geduld te verliezen en tracht zelf raad en hulp te schaffen. Vijf honderd arme dagloo- ners die naar Ancona wilden en 's morgens vroeg tever geefs wachtten op het vertrek van den trein, wilden het personeel te ljjf gaan. De politie kwam toen tusschen- beide en nam vijf man gevangen. In Genua en Pisa schijnt het personeel te weigeren mee te doen aan de obstructie. De spoorweg beambten zijn onuitputtelijk in het beden ken van nieuwe obstructie-middelen. Vóór het vertrek van een trein worden enkele wagons plotseling bestormd door een leger beambten. In het zweet huns aaneohjjns poetsen zjj de coupé's van binnen en buiten, tot alles als Uit het Duitsch van Lndwlg Ranghofer. 39) »Och, niets van beteekenis Een beetje kou heeft het beest opgedaan. Het wrjjven en de cognac hebben hem weer op de been geholpen I'1 zei Purtscheller. Op dit oogenblik kwam de keukenmeid met de soep binnen. Wat zeg je er van, Raphael? Bij mij gaat alles als van zelf, pas ben ik binnen, of het is: Tafeltje dek je 1 Daar kan men in menig huis een voorbeeld aan nemen." Purtscheller klopte zjjno vrouw op de wang. »Goed zoo, Lino! Ja, Raphael, zoo'n vrouw heeft niet ieder!" »Daar hebt ge gelijk aan, heer Purtscheller!" Karlien bloosde. Wat zag ze er lief uit met dat blosje. Daar zag Purtscheller dat voor twee gedekt was. »Maar Lino, heb je nu weer gewacht I Het is al half vier. Hoe dikwjjls heb ik je gezegd, dat je niet wachten moetdat is niet goed voor je!" »Maar het smaakt mij niet, als ge er niet bjj zjjt." »Nu ja, het is goed, dat je veel van je man houdt, maar je moet toch verstandig zijn En nu kun je hier niet blijven, ik heb met Raphael gewichtige zaken te bespreken, en daar passen geen vrouwen bjj." »Er is geen haast bij, heer Purtscheller," viel Raphael in, »ik kan wachten tot die goede vrouw gegeten heeft." »Neen, neen, laat ik je niet storen," sprak Karlien, »ik kan later eten of beneden in de keuken." Zjj ging naar de deur der slaapkamer. Met haar knaapje, dat nog maar half uitgeslapen was, kwam ze terug. een spiegel blinkt. De deuren worden gesmeerd, de sohar- nieren van roest ontdaan, de kussens uitgeklopt, kortom, de schoonmaak-woede neemt geen einde. Dan komt de tweede wagon aan de beurt, enz. enz. Op een tusschen- station wordt, om een paar colli's te laden, deze met angstige zorgvuldigheid te registreeren, uren lang stil gehouden. Om verder tijd te winnen, doen de controleurs net alsof zjj geen besef hebben van het bestaan van bui- tenlandsohe rondreis-biljetten. De avond-sneltrein van Rome naar Napels kwam op deze wjjze meer dan vier uren te iaat ia Napels aan. Zeer slim zijn de beambten, belast met het afgeven van de plaatskaarten. Zjj moeten de loketten open houden tot tien minuten voor het vertrek van den trein. Zjj zjjn zeer langzaam in het uitgeven der kaartjes, zoodat slechts enkele reizigers geholpen kannen worden. Tien minuien vóór den vertrektijd wordt het deurtje met een smak dicht geslagen, en de menschen kannen razeu en tieren zoo hard ze willen, kaartjes worden niet meer afgegeven voor dien bepaalden trein. Deze beambten houden zich strikt aan hunne voor schriften Natuurljjk vertrekt de trein eerst uren later. De afgevaardigden voor de Kamer zjjn van dezen toe stand ook het slachtoffer geworden. Zjj reizen op perma nente kaarten. De controleurs maakten aanmerking op onvoldoende onderteekening en de afgevaardigden bleven nu staan Al deze tragi-komische gebeurtenissen worden door het trein personeel begroet met ironische voorkomendheid'Tot ieder die hooren wil zeggen zjj»Wat wilt gjj dan? Wjj houden ons aan de reglementen Wij handelen alleen in het belang van den dienst." De houding van den stationschef en de ingenieurs te Rome zjjn boven eiken lof verheven. Aan hun waakzaam heid alleen is het te danken dat geen ongelukken ge beuren. Een aantal treinen, vooral in Rome, zjjn tjjdeljjk uit gevallen. De pers en de publieke opinie hebben stelling geko zen tegen de spoorweg-beambten. Het volksblad Messa- gero schrjjft >Een openlijke staking zou ten minste een mooie daad geweest zjjn en had wellicht geleid tot posi tieve resultaten. Aan de obstructie daarentegen ontbreekt elke geniale gedachte. Het land verzet zich thans tegen de spoorweg-beambten, die zonder goede redenen de be langen van de samenleving bedreigen. Wordt deze grap niet een drama De Fransche Protestanten en de sohei- ding van Kerk en Staat. De Figaro is op het denkbeeld gokomen aan verschillende invloedrijke Protes tanten, zoo rechtzinnigen als liberalen te vragen wat zjj van de aanstaande scheidin? van Kerk eu Staat dach ten, als de heeren Edmond Stapfer, predikant te Passy en deken der Protestantsche Godgeleerde Faculteit Roberty, predikant der Ovatoire-kerkbaron Fernand de Schickler, lid van den Ceutralen Raad der Hervormde Kerken in Frankrijk enz., die, zegt het blad, zjjn onuit puttelijk vermogen en onu tputteljjke weldadigheid, al zjjne geestkracht en 't grootste gedeelte van zjjn tjjd aan de verdediging van zjjn godsdienst wijdt"; Armand Lods, rechtsgeleerde, lid van de Uitvoerende Synodale Oommissie der Luthersche KerkJacques de Pourtalès, lid der Luthersche Synode. Al deze heeren verklaarden zioh in meer of minder sterke bewoordingen tegen de scheiding, doch meer dan een verkoos het door de commissie uit de Kamer in over leg met de Regeering gereed gemaakte ontwerp beslist boven dat des heeren Combes, schoon het niet recht vaardig genoeg achtende. De heer de Schickler oordeelde, dat de Protestanten bjj de scheiding meer zonden ver liezen dan de Roomschen. Zjj zouden jaarljjks dienten gevolge in een bedrag van acht ton gouds hebben te voorzien en er zijn nauwljjks tusschen de 700,000 en 800.000 Protestanten in geheel Frankrjjk, van wie de meesten arm zjjn. De predikanten hebben nu reeds moeite om rond te komen. Wat zullen zjj dan beginnen na de scheiding de ouden met het hun toegedachte belachljjk lage pensioen, de jongen, wanneer zjj niet op de mildheid der gemeenteleden staat kunnen maken Volgens de «*«3 —bHU rfiip "Wfiulf I ilimran »Geef hem even hier I" zei Purtscheller. Karlien aarzelde. »Hjj is niet goed uitgeslapen, en dan schreit hjj licht »Zd ik dan niets aan mjjn jongen hebben Sedert van morgen niet gezien. Hier er mee I" Partscheller nsm den kleine, kittelde hem onder de kin en de armpjes, wierp hem in de lucht en ving hem lachend weer op een spel, waardoor de kleine Toni in angstig geschrei uitbrak. »Mooi! Daar huilt hjj weer, terwjjl ik hem nanweljjks aanraak! Daar heb je hem, dien echreeuwleeljjk Breng hem weg Zwjjgend nam Karlien het kind op den arm, kuste het betraande gezichte en drukte zjjn kopje tegen haar borst. Zjj verliet het vertrek en ging naar beneden. »Zoo sprak Purtscheller, terwjjl bjj achter de tafel ging zitten, »laat ons dadeljjk beginnen! Ik houd er niet van, veel over een zaak te praten Hij bond zjjn servet voor en vulde zjjn bord met soep. »Wil je meeëten Raphaël »Dank, heer Purtscheller, ik eet niets I" »Een glas wijn dan?" »Dank, heer Purtscheller, ik drink niets »Laat het dan I" Purtscheller leegde zjjn glas en be gon te eten. 'Om nu op de zaak te komen ik wil je wat laten verdienen, Raphaël I" De oude man boog, zoodat het hoofd op den stok terecht kwam. »Wat daar boven op den berg gebeurt, zul je wel gehoord hebben »Dat heb ik gehoord en gezien Die arme menschen daar boven Ja, 't is ellendigEn mjjn wond ziet er uit, dat iemand het hart bloedt! Een paar honderd stammen zjjn reeds omgeworpen. En als ik met het voorjaar niet nog meer wil verliezen, moet ik van den winter alles laten omhakken. Zelf heb ik daarvoor geen tjjd. Daarom heb ik je laten komen, om te hooren of je niet een hout handelaar weet, die alles koopt zooals het daar staat, en nieuwe wet zullen do Protestanten de meeste hunner kerken van den Staat voor veel geld moeten huren en vermoedeljjk ook moeten onderbonden, daar de wet de eigenaars er niet toe verplicht. De beer de Schickler verklaarde, dat het met de scheiding er alleen om te doen was de heftige godsdienstloozen tevreden te stellen. Genoemde heer behoort echtor tot de liberale partij. De staking van de Belgische mjjnwer- k e r s. Terwjjl volgens een bericht uit Charleroi vau Maan dag 33,000 mjjnwerkeis staakten, en er dynamiotaanslagen hadden plaats gehad te Courcelles, is de toestand in de kolenbekkens van België Dinsdag nog verergerd. De staking heeft zich uitgebreid en is in vele streken alge meen. Te Grand Horme, waar de beweging uitgebroken is, en nu al vier weken gestaakt wordt, beweren de werklui, dat zjj het gomakkeljjk nog twee maanden kunnen volhouden. Maxim Gorki. De bekende Russische schrijver is ten slotte dan toch vrjjgelaten. Maandag is hjj te Moskou aange komen. Hjj werd in het station door zjjn vrouw, die van de politie de mededeeling had gekregen, dat zjj haar man te Moskou kon ontmoeten, een zoon en vele vrienden begroet. Slechts enkele oogenblikken waren voor de begroeting beschikbaar, daar Gorki terstond naar Riga moest vertrekken. Mevrouw Gorki had verzocht, dat haar man den nacht in eigen huis zou mogen doorbrengen, maar dat werd verboden. Prinses Louise vanCoburg. De Temps be vat een artikel over den geestestoestand van prinses Louise van Coburg, die thans te Parjjs vertoeft. De artsen, die in den laatsten tjjd dikwjjls met haar samen zjjn geweest in het Westminster hotel, waar de prinses logeert, moeten van oordeel zjjn, dat er van een stoornis der verstande- ljjke vermogens bjj de prinses geen sprake is en dat men haar niet in een gesticht zou mogen opsluiten. De schrjjver van bet artikel verzekert met stelligheid, dat het rapport der beide zenuwartsen, dat weldra zal uit komen, haar geheel gezond van hoofd zal verklaren. De doktoren hebben met haar gesproken over allerlei onder werpen, waarop zij het gesprek als vanzelf brachten. De prinses sprak vrjjuit, toen zjj de doctoren eenige malen had ontmoet. Zjj maakt, volgens het zeggen dezer heeren, een aangenamen indruk, zeer ontwikkeld, met een be slisten smaak. Verder vertoont zjj allerlei eigenschappen, die bjj vele gezonde vrouwen voorkomen en die bjj haar zeer verklaarbaar zjjn, als men haar afkomst in aanmer king neemtzoo verleert zjj gaarne te veel geld en is zjj soms grillig van humeur. Als men een vrouw om die redenen zon opsluiten dan bleven er geen gezonden genoeg over om de krankzinnigen op te passen, zeggen de doctoren. Koude in Klein-Azië. Klein-Azië wordt door een verschrikkelijke koude geteisterd. Zware sneeuwval, een lawine zelfs hier en daar, brengen bittere ellende onder de bevolking en een aantal sterfgevallen zjjn het gevolg ervan. Schuldeischers en Hongaarsche Kamer leden. Bjj het betalen van het eerste kwartaal der toelagen van de Hongaarsche Kamerleden moet gebleken zjjn, dat op de toelage van niet minder dan 164 Volks vertegenwoordigers beslag was gelegd ten behoeve van schuldeischers. De mode en de oesters. De mode gebiedt zelfs over de oesters. De Colne Fishery Company, een groote maatschappij voor de oesterteelt in Engeland, maaktsleohte zaken. Vooreerst is tren tegenwoordig in Engeland bang voor besmetting door oesters, en nu, sedert Kerstmis, de verkoop buitenslands toeneemt, heeft de maatscbappjj er mee te kampen, dat men haar oesters te klein vindt. De mode verlangt tegenwoordig groote oesters, tweemaal zoo groot als de standaard-oesters, die de maatschappij levert. Pensioneering van onderwijzers. Het hoofdbestuur van den Bond van Nederlandsche Onderwijzers heeft een adres gerioht aan de Tweede Kamer naar aanleiding van de wetsontwerpen tot regeling ran mjj het geld terstond in klinkende munt uitkeert. Zestig duizend mark is zoo'n prachtig bosch gemnkkeljjk waard, dan blijft er nog een goede winst overWeet je niet zoo iemand Ik zal je vjjf procent provisie geven." Raphaël zweeg. »Nu, spreek dan 1'' »Een half procent ben ik gewoon bjj een eerlijke zaak. Nu wilt gjj me vjjf geven. Dan had ik drie duizend mark, dat was een prachtige zaak voor Raphael Jammer, dat het niet gaan zal Partscheller stoof op. »Oade domkop, waarom niet P" »Ond ben ik," sprak Raphaël kalm, »maar dom ben ik niet, doch een verstandig mensch, die oogen in het hoofd heeft, en weet wat een goede zaak is." »Waarom kan deze zaak niet gebeuren »Omdat er geen houthandelaar te vinden is, die voor dat bosch zestig duizend mark geeft." »Wat je zegt!" Lachend leegde Purtscheller zjjn glas en schonk wear in. »Nu ben ik toch nieuwsgierig. Hoe veel, denk je, zal men er dan voor geven »Voor vijftien duizend mark zou het misschien gaan." Partscheller wilde opstuiven, maar daar kwam de moid met het gebraad, en bjj dat gezicht verdween zjjn eigernis. Toen de meid weg was, zei hjj lachend: »Nu, mjjn waarde, ik praat er niet meer over. Als gjj de zaak niet doet, doet een ander het." »Ik hoop, dat gij een ander vindt." »En geen cent laat ik vallen. Mijn zestig duizend mark wil ik hebben, ik heb ze noodig »Zestig duizend mark hebt ge noodig vroeg Rap haël half lachend, half verschrikt, »ik dacht, dat ge acht en veertig duizend noodig hadt." Partscheller werd rood over het gansche gelaat, doch hjj speelde den verwonderde. Hoezoo?" »Wel, omdat je toch tegen nieuwjaar de hypotheek aan Schlossbrau moet voldoen." Partscheller wierp mes en vork op de tafel. »Heeft hjj dan zjjn sohelmenstreek reeds overal rondgekreten Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1905 | | pagina 5