Op ongewissen bodem,
binnenland!
AÏKMAARSCHE COURANT.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Gemengde Mededeelingen.
Nieuwst ij dingen.
No. 28. Honderd en Zevende Jaargang. 1905.
Vrijdag 3 Maart
Ken eigenaardig middel van verweer.
Onder de Italiaausche spoorwegbeambten te Rome, Flo
rence, Livorno, Verona, Milaan, enz., is eene »obstructi-
onistische" bawoging gaande, welke schier even erg is als
eene staking. Het obstructionisms bestaat daarin, dat door
hen al de spoorwegieglementen met groote gestrengheid
ten volle worden toegepast. Die reglementaire bepalingen
zijn, wanneer men er zich letterknechtig aan houdt, zeer
ingewikkeld en uitvoerig, zoodat er veel tjjd mee verloren
gaat en er vertragingen ontstaan, welke veel rchade ver
oorzaken voor den handel.
Hoe 't thans toegaat bljjkt treffend uit een correspon
dentie van Zondag in het Berliner Tageblatt, waarin 't
o. a. heet
Het station te Rome biedt heden een schouwspel tot
nu toe ongekend. Natuurlijk hadden de gebeurtenissen,
waarvan de spoorweg-beambten de helden zijn, een groot
Zondagspubliek gelokt. Tusschen elegante dames en hare
begeleiders verdrongen zich, als schapen zonder herder,
arme Abruzzen-boeren met vrouwen en kinderen, bepakt
en beladen. De menigte liep over a'le rails, stond om de
machines en ontving met gejuich de enkele treinen die
in slakken-tempo binnenkropen. Wie met een trein mee
mocBt, was er slecht aan toe. D j wachtkamers waren vol
vrouwen en kinderen, die uren reeds wachtten. Mannen
speelden kaart, vermaakten zich op zeer luidruchtige wjjze.
De stemming van het publiek is zeer vrooljjk, omdat
de spoorweg-beambten rijkelijk voor amusement zorgen.
Na eindeloos signaal.gefluit komt een trein-slak aange
kropen. Ironisch gejubel begroet het zwarte monster, dat
in zjjn hulpeloos tempo niets verschrikkelijks heeft. Van
alle zijden worden er grappen gezegd aan het adres van
het personeel. »Adagio", »Piano" roept het publiek. Al
vloekende en razende verlaten de reizigers den trein. Zij
komen maar drie uur te laat aan.
Een heerljjk tooneel vol Rembrandtiek licht-effect speelt
zich af in een goederenwagen, die, wanneer de hemel bet
wil, gehaakt zal worden aan een trein, die zelfs nog niet
in embryonalen toestand verkeert. Deze trein had reeds
uren geleden moeten vertrekken. In deze goederenwagens
zjjn twee of drie man bezig, met brandende lampen rond-
loopende, zeven, zegge zeven, pakken te tellen, weer te
tellen, te registreeren, om daarna hunne registers te ver
gelijken. En dit tooneel, afgespeeld voor de oogen van
het publiek, is doorspekt met zooveel grappige dialogen
en leuke zetten, dat elk oogenblik luid gelach klinkt.
Voor de twintig centesimi, welke een perronkaart kost, is
beter amusement onmogelijk. Het beeld, dat het station
biedt, heeft iets bizars, ongewoons, en phantastisch. Boven
de menigte, die overal rondkrioelt, steken hier en daar roodo
vederbossen uit van de karibinieri. Doch de karibinieri
zeiven bewegen zich niet, schjjnen aan den grond vast
genageld. Des te vrooljjker zijn de spoorweg-beambten,
die groepjes vormen en giegeleo als er niet op ben gelet
wordt. Anders zjjn zjj één en al ernst en gaan zij geheel
op in de vervulling van hun dienst.
De obstruotie slaat in, treft doel. De trein van Frascati
had gisteravond zeven uur werk. Te voet kan dit traject
afgelegd worden in twee uur 1 Op alle ljjnen is de ver
traging aanzienlijk.
Het publiek begint zijn geduld te verliezen en tracht
zelf raad en hulp te schaffen. Vijf honderd arme dagloo-
ners die naar Ancona wilden en 's morgens vroeg tever
geefs wachtten op het vertrek van den trein, wilden het
personeel te ljjf gaan. De politie kwam toen tusschen-
beide en nam vijf man gevangen.
In Genua en Pisa schijnt het personeel te weigeren mee
te doen aan de obstructie.
De spoorweg beambten zijn onuitputtelijk in het beden
ken van nieuwe obstructie-middelen. Vóór het vertrek
van een trein worden enkele wagons plotseling bestormd
door een leger beambten. In het zweet huns aaneohjjns
poetsen zjj de coupé's van binnen en buiten, tot alles als
Uit het Duitsch
van
Lndwlg Ranghofer.
39)
»Och, niets van beteekenis Een beetje kou heeft het
beest opgedaan. Het wrjjven en de cognac hebben hem
weer op de been geholpen I'1 zei Purtscheller.
Op dit oogenblik kwam de keukenmeid met de soep
binnen.
Wat zeg je er van, Raphael? Bij mij gaat alles als
van zelf, pas ben ik binnen, of het is: Tafeltje dek je 1
Daar kan men in menig huis een voorbeeld aan nemen."
Purtscheller klopte zjjno vrouw op de wang. »Goed zoo,
Lino! Ja, Raphael, zoo'n vrouw heeft niet ieder!"
»Daar hebt ge gelijk aan, heer Purtscheller!"
Karlien bloosde. Wat zag ze er lief uit met dat blosje.
Daar zag Purtscheller dat voor twee gedekt was. »Maar
Lino, heb je nu weer gewacht I Het is al half vier. Hoe
dikwjjls heb ik je gezegd, dat je niet wachten moetdat
is niet goed voor je!"
»Maar het smaakt mij niet, als ge er niet bjj zjjt."
»Nu ja, het is goed, dat je veel van je man houdt,
maar je moet toch verstandig zijn En nu kun je
hier niet blijven, ik heb met Raphael gewichtige zaken
te bespreken, en daar passen geen vrouwen bjj."
»Er is geen haast bij, heer Purtscheller," viel Raphael
in, »ik kan wachten tot die goede vrouw gegeten heeft."
»Neen, neen, laat ik je niet storen," sprak Karlien,
»ik kan later eten of beneden in de keuken." Zjj ging
naar de deur der slaapkamer. Met haar knaapje, dat nog
maar half uitgeslapen was, kwam ze terug.
een spiegel blinkt. De deuren worden gesmeerd, de sohar-
nieren van roest ontdaan, de kussens uitgeklopt, kortom,
de schoonmaak-woede neemt geen einde. Dan komt de
tweede wagon aan de beurt, enz. enz. Op een tusschen-
station wordt, om een paar colli's te laden, deze met
angstige zorgvuldigheid te registreeren, uren lang stil
gehouden. Om verder tijd te winnen, doen de controleurs
net alsof zjj geen besef hebben van het bestaan van bui-
tenlandsohe rondreis-biljetten.
De avond-sneltrein van Rome naar Napels kwam op
deze wjjze meer dan vier uren te iaat ia Napels aan.
Zeer slim zijn de beambten, belast met het afgeven van
de plaatskaarten. Zjj moeten de loketten open houden tot
tien minuten voor het vertrek van den trein. Zjj zjjn zeer
langzaam in het uitgeven der kaartjes, zoodat slechts
enkele reizigers geholpen kannen worden. Tien minuien
vóór den vertrektijd wordt het deurtje met een smak
dicht geslagen, en de menschen kannen razeu en tieren
zoo hard ze willen, kaartjes worden niet meer afgegeven
voor dien bepaalden trein.
Deze beambten houden zich strikt aan hunne voor
schriften Natuurljjk vertrekt de trein eerst uren later.
De afgevaardigden voor de Kamer zjjn van dezen toe
stand ook het slachtoffer geworden. Zjj reizen op perma
nente kaarten. De controleurs maakten aanmerking op
onvoldoende onderteekening en de afgevaardigden bleven
nu staan
Al deze tragi-komische gebeurtenissen worden door het
trein personeel begroet met ironische voorkomendheid'Tot
ieder die hooren wil zeggen zjj»Wat wilt gjj dan?
Wjj houden ons aan de reglementen Wij handelen alleen
in het belang van den dienst."
De houding van den stationschef en de ingenieurs te
Rome zjjn boven eiken lof verheven. Aan hun waakzaam
heid alleen is het te danken dat geen ongelukken ge
beuren.
Een aantal treinen, vooral in Rome, zjjn tjjdeljjk uit
gevallen.
De pers en de publieke opinie hebben stelling geko
zen tegen de spoorweg-beambten. Het volksblad Messa-
gero schrjjft >Een openlijke staking zou ten minste een
mooie daad geweest zjjn en had wellicht geleid tot posi
tieve resultaten. Aan de obstructie daarentegen ontbreekt
elke geniale gedachte. Het land verzet zich thans tegen
de spoorweg-beambten, die zonder goede redenen de be
langen van de samenleving bedreigen. Wordt deze grap
niet een drama
De Fransche Protestanten en de sohei-
ding van Kerk en Staat. De Figaro is op het
denkbeeld gokomen aan verschillende invloedrijke Protes
tanten, zoo rechtzinnigen als liberalen te vragen wat
zjj van de aanstaande scheidin? van Kerk eu Staat dach
ten, als de heeren Edmond Stapfer, predikant te Passy
en deken der Protestantsche Godgeleerde Faculteit
Roberty, predikant der Ovatoire-kerkbaron Fernand de
Schickler, lid van den Ceutralen Raad der Hervormde
Kerken in Frankrijk enz., die, zegt het blad, zjjn onuit
puttelijk vermogen en onu tputteljjke weldadigheid, al
zjjne geestkracht en 't grootste gedeelte van zjjn tjjd aan
de verdediging van zjjn godsdienst wijdt"; Armand
Lods, rechtsgeleerde, lid van de Uitvoerende Synodale
Oommissie der Luthersche KerkJacques de Pourtalès,
lid der Luthersche Synode.
Al deze heeren verklaarden zioh in meer of minder
sterke bewoordingen tegen de scheiding, doch meer dan
een verkoos het door de commissie uit de Kamer in over
leg met de Regeering gereed gemaakte ontwerp beslist
boven dat des heeren Combes, schoon het niet recht
vaardig genoeg achtende. De heer de Schickler oordeelde,
dat de Protestanten bjj de scheiding meer zonden ver
liezen dan de Roomschen. Zjj zouden jaarljjks dienten
gevolge in een bedrag van acht ton gouds hebben te
voorzien en er zijn nauwljjks tusschen de 700,000 en
800.000 Protestanten in geheel Frankrjjk, van wie de
meesten arm zjjn. De predikanten hebben nu reeds moeite
om rond te komen. Wat zullen zjj dan beginnen na de
scheiding de ouden met het hun toegedachte belachljjk
lage pensioen, de jongen, wanneer zjj niet op de mildheid
der gemeenteleden staat kunnen maken Volgens de
«*«3 —bHU rfiip "Wfiulf I ilimran
»Geef hem even hier I" zei Purtscheller.
Karlien aarzelde. »Hjj is niet goed uitgeslapen, en dan
schreit hjj licht
»Zd ik dan niets aan mjjn jongen hebben Sedert van
morgen niet gezien. Hier er mee I" Partscheller nsm
den kleine, kittelde hem onder de kin en de armpjes,
wierp hem in de lucht en ving hem lachend weer op
een spel, waardoor de kleine Toni in angstig geschrei
uitbrak.
»Mooi! Daar huilt hjj weer, terwjjl ik hem nanweljjks
aanraak! Daar heb je hem, dien echreeuwleeljjk Breng
hem weg
Zwjjgend nam Karlien het kind op den arm, kuste
het betraande gezichte en drukte zjjn kopje tegen haar
borst. Zjj verliet het vertrek en ging naar beneden.
»Zoo sprak Purtscheller, terwjjl bjj achter de tafel
ging zitten, »laat ons dadeljjk beginnen! Ik houd er
niet van, veel over een zaak te praten Hij bond zjjn
servet voor en vulde zjjn bord met soep. »Wil je meeëten
Raphaël
»Dank, heer Purtscheller, ik eet niets I"
»Een glas wijn dan?"
»Dank, heer Purtscheller, ik drink niets
»Laat het dan I" Purtscheller leegde zjjn glas en be
gon te eten.
'Om nu op de zaak te komen ik wil je wat
laten verdienen, Raphaël I"
De oude man boog, zoodat het hoofd op den stok
terecht kwam.
»Wat daar boven op den berg gebeurt, zul je wel
gehoord hebben
»Dat heb ik gehoord en gezien Die arme menschen
daar boven
Ja, 't is ellendigEn mjjn wond ziet er uit,
dat iemand het hart bloedt! Een paar honderd stammen
zjjn reeds omgeworpen. En als ik met het voorjaar niet
nog meer wil verliezen, moet ik van den winter alles
laten omhakken. Zelf heb ik daarvoor geen tjjd. Daarom
heb ik je laten komen, om te hooren of je niet een hout
handelaar weet, die alles koopt zooals het daar staat, en
nieuwe wet zullen do Protestanten de meeste hunner
kerken van den Staat voor veel geld moeten huren en
vermoedeljjk ook moeten onderbonden, daar de wet de
eigenaars er niet toe verplicht. De beer de Schickler
verklaarde, dat het met de scheiding er alleen om te
doen was de heftige godsdienstloozen tevreden te stellen.
Genoemde heer behoort echtor tot de liberale partij.
De staking van de Belgische mjjnwer-
k e r s. Terwjjl volgens een bericht uit Charleroi vau Maan
dag 33,000 mjjnwerkeis staakten, en er dynamiotaanslagen
hadden plaats gehad te Courcelles, is de toestand in de
kolenbekkens van België Dinsdag nog verergerd. De
staking heeft zich uitgebreid en is in vele streken alge
meen. Te Grand Horme, waar de beweging uitgebroken
is, en nu al vier weken gestaakt wordt, beweren de
werklui, dat zjj het gomakkeljjk nog twee maanden
kunnen volhouden.
Maxim Gorki. De bekende Russische schrijver is ten
slotte dan toch vrjjgelaten. Maandag is hjj te Moskou aange
komen. Hjj werd in het station door zjjn vrouw, die van
de politie de mededeeling had gekregen, dat zjj haar
man te Moskou kon ontmoeten, een zoon en vele vrienden
begroet. Slechts enkele oogenblikken waren voor de
begroeting beschikbaar, daar Gorki terstond naar Riga moest
vertrekken. Mevrouw Gorki had verzocht, dat haar man
den nacht in eigen huis zou mogen doorbrengen, maar
dat werd verboden.
Prinses Louise vanCoburg. De Temps be
vat een artikel over den geestestoestand van prinses Louise
van Coburg, die thans te Parjjs vertoeft. De artsen, die
in den laatsten tjjd dikwjjls met haar samen zjjn geweest
in het Westminster hotel, waar de prinses logeert, moeten
van oordeel zjjn, dat er van een stoornis der verstande-
ljjke vermogens bjj de prinses geen sprake is en dat
men haar niet in een gesticht zou mogen opsluiten. De
schrjjver van bet artikel verzekert met stelligheid, dat
het rapport der beide zenuwartsen, dat weldra zal uit
komen, haar geheel gezond van hoofd zal verklaren. De
doktoren hebben met haar gesproken over allerlei onder
werpen, waarop zij het gesprek als vanzelf brachten. De
prinses sprak vrjjuit, toen zjj de doctoren eenige malen
had ontmoet. Zjj maakt, volgens het zeggen dezer heeren,
een aangenamen indruk, zeer ontwikkeld, met een be
slisten smaak. Verder vertoont zjj allerlei eigenschappen,
die bjj vele gezonde vrouwen voorkomen en die bjj haar
zeer verklaarbaar zjjn, als men haar afkomst in aanmer
king neemtzoo verleert zjj gaarne te veel geld en is
zjj soms grillig van humeur. Als men een vrouw om
die redenen zon opsluiten dan bleven er geen gezonden
genoeg over om de krankzinnigen op te passen, zeggen
de doctoren.
Koude in Klein-Azië. Klein-Azië wordt door
een verschrikkelijke koude geteisterd. Zware sneeuwval,
een lawine zelfs hier en daar, brengen bittere ellende
onder de bevolking en een aantal sterfgevallen zjjn het
gevolg ervan.
Schuldeischers en Hongaarsche Kamer
leden. Bjj het betalen van het eerste kwartaal der
toelagen van de Hongaarsche Kamerleden moet gebleken
zjjn, dat op de toelage van niet minder dan 164 Volks
vertegenwoordigers beslag was gelegd ten behoeve van
schuldeischers.
De mode en de oesters. De mode gebiedt zelfs
over de oesters. De Colne Fishery Company, een groote
maatschappij voor de oesterteelt in Engeland, maaktsleohte
zaken. Vooreerst is tren tegenwoordig in Engeland bang
voor besmetting door oesters, en nu, sedert Kerstmis, de
verkoop buitenslands toeneemt, heeft de maatscbappjj er
mee te kampen, dat men haar oesters te klein vindt. De
mode verlangt tegenwoordig groote oesters, tweemaal zoo
groot als de standaard-oesters, die de maatschappij levert.
Pensioneering van onderwijzers.
Het hoofdbestuur van den Bond van Nederlandsche
Onderwijzers heeft een adres gerioht aan de Tweede Kamer
naar aanleiding van de wetsontwerpen tot regeling ran
mjj het geld terstond in klinkende munt uitkeert. Zestig
duizend mark is zoo'n prachtig bosch gemnkkeljjk waard,
dan blijft er nog een goede winst overWeet je niet
zoo iemand Ik zal je vjjf procent provisie geven."
Raphaël zweeg.
»Nu, spreek dan 1''
»Een half procent ben ik gewoon bjj een eerlijke zaak.
Nu wilt gjj me vjjf geven. Dan had ik drie duizend
mark, dat was een prachtige zaak voor Raphael
Jammer, dat het niet gaan zal
Partscheller stoof op. »Oade domkop, waarom niet P"
»Ond ben ik," sprak Raphaël kalm, »maar dom ben
ik niet, doch een verstandig mensch, die oogen in het
hoofd heeft, en weet wat een goede zaak is."
»Waarom kan deze zaak niet gebeuren
»Omdat er geen houthandelaar te vinden is, die voor
dat bosch zestig duizend mark geeft."
»Wat je zegt!" Lachend leegde Purtscheller zjjn glas
en schonk wear in. »Nu ben ik toch nieuwsgierig. Hoe
veel, denk je, zal men er dan voor geven
»Voor vijftien duizend mark zou het misschien gaan."
Partscheller wilde opstuiven, maar daar kwam de moid
met het gebraad, en bjj dat gezicht verdween zjjn
eigernis. Toen de meid weg was, zei hjj lachend: »Nu,
mjjn waarde, ik praat er niet meer over. Als gjj de zaak
niet doet, doet een ander het."
»Ik hoop, dat gij een ander vindt."
»En geen cent laat ik vallen. Mijn zestig duizend
mark wil ik hebben, ik heb ze noodig
»Zestig duizend mark hebt ge noodig vroeg Rap
haël half lachend, half verschrikt, »ik dacht, dat ge acht
en veertig duizend noodig hadt."
Partscheller werd rood over het gansche gelaat, doch
hjj speelde den verwonderde. Hoezoo?"
»Wel, omdat je toch tegen nieuwjaar de hypotheek
aan Schlossbrau moet voldoen."
Partscheller wierp mes en vork op de tafel. »Heeft
hjj dan zjjn sohelmenstreek reeds overal rondgekreten
Wordt vervolgd.)