Verjaring van Schuldvorderingen. Op ongewissen bodem. No. 44. Honderd en zevende jaargang. Zondag 9 April 1905. Van Week tot "Week. FEUILLETON. ALKMAARSCHE COURANT. BURGEMEESTER en WETHOUDERS vanALKMAAK, herinneren belanghebbenden er aan, dat de schuldvorde ringen over het jaar 1904, ten laste der gemeente, inge volge de Wet van 8 November 1815(Staatsblad No. 51) vóór of op den laatsten Juni a.s., moeten zjjn ingediend, bjj gebreke waarvan zij verjaard en nietig zjjn. Voor zoover vorderingen nog moeten inkomen, wordt vroegtjjdige inzending aanbevolen. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter. 6 April 1905. DONATH, Secretaris. Ons verder onderhoud Biet het Kamerlid Melchers. Zooals wij in ons nummer van den 26en Maart meedeel den de heer Melchers had ook nog de welwillendheid ons zijne meening kenbaar te maken over den politieken toestand van het oogenblik en over den vermoedeljjken uitslag van de Juni-verkiezingen. Dit gedeelte van het interview laten wjj hier thans volgen. Hoewel 't eigenlijk overbodig is, daar een interview de persoonljjke meening van den geïnterviewde weergeeft, willen wij zekerheidshalve toch nog doen nitkomen dat in onderstaande regelen de beer Melchers aan het woord is en wjj slechts phonografDobe diensten hebben bewezen niet gaarne zonden wjj alles onderschrijven, wat de beer Melchers ons zeidein sommige opzichten staat zjjn ge voelen jnist lijnrecht tegenover het onze. Doch dat is voor ons geen bezwaar, vooral niet, waarde heer Melchers op politiek gebied iemand is. die wel het recht heeft een woord mee te spreken. Wjj zitten in het moeras dns begon de heer Melchers ongeveer. De zaak van den vooruitgang in de richting der democratie en van de hervormingspolitiek is er door het ministerie- Knyper beslist op achteruitgegaan. Het ministerie-Borgesins maakte althans nog verschillende sociale wetten en al bevredigden deze niet ten volle de eiechen der arbeidersklasse, door het ministerie-Knyper is in deze vier jaren zoo goed als niets gedaan. Wat de poli. tieke verhoudingen nog onzuiverder maakt en eene redeljjke partjjgroepeering belet is, dat het conservatisme, waardoor Dr. Koyper aan het bewind is gekomen en waarop dit ministerie stennt en specnieert, zjja naaktheid bedekt me t den mantel van den godsdienst. De gevolgen ervan zjj n de onvruchtbare arbeid van dit Kabinet en het verloren gaan van de democratische elementen in de Christelijke partgen voor de zaak van den voornitgang, zooals bljjkt uit de houding van Ds. Talma in en bniton de Kamer en het zwjjgen van .Patrimonium", dat voorheen nog wel eens soeiale eischen liet Looren maar nu terwille der coalitie-politiek moet wachten en gednld oefenen. Ik ben van meening dus ging de heer M.lchers voort dat in de kringen der Christelijke arbeiders de teleurstelling over de tegenwoordige regeering reeds nu groot is. Doch het ministerie heeft nog niet lang genoeg teleurgesteld Uit het Duitsch TAN Xiudwlg Qanghofer. 54) .Kjjk, wat slaapt uw kindje lekker I" fluisterde de boerin, die gedurende den brand op deu kleinen Toni had gepast. »En goede slaap is kindergeluk 1" Zjj stond op, om de moeder haar plaats af te staan. .Harteljjk dank, buurvrouw 1" sprak Karlien en drnkte de handen der oude vrouw. Daar oogen vulden zich met tranen, terwjjl ze zioh over haar kind boog en met zachte hand zjjn lokken streelde. De boerin wilde over de ramp van den nacht beginnen, doch Aarlien zag haar smeekend aan en fluisterde: .Och bnurvronw, laat ons liever niet praten, het kind kon wakker worden 1" Zjj liet zich doodmoe in den leunstoel zinken. .En, nietwaar, ik mag nog een poosje bljjven het is hier zoo stil en zoo warm... en dat doet mjj goed I Mag ik nog wat big ren .Welzeker, zoo lang ge wilt! Natnnrljjk, den geheelen nacht bjj het ijskoude water I Dat gaat in 't bloed I Ik zal ganw wat warms voor n maken. Hebt ge zin in een goed kop koffie .Heel graag, buurvrouw maar het is niet nood zakelijk »Ja zeker 1 Ja zeker 1 Dadeljjk!" En badrjjvig trippelde de oude vrouw naar de keuken. Karlien wilde bet kleine handje van haar kind vatten maar eerst blies ze tegen haar vingers, omdat ze zoo kond waren. Nu zat zjj onbewegelijk, diep ademhalend met bet hoofd achterover gelennd. Uit den baard, waarin het vnur knetterde, stroomde de warmte tegen haar lichaam en haar gelaat. Het rillen barer leden om deze arbeiders de conclusie te doen trekken, waartoe zjj eenmaal komen moeten, en die niet alleen voor de politieke verhoudingen doch ook voor het bestaan van hnn godsdienst van groote beteekenis zal zijn. Niets acht ik gevaarljjker voor het Calvinistisch geloof in het bjj - zonder en het Christelijk geloof in het algemeen dan een regeeringsbeleid als dat van Dr. Knyper, met zjjne totale afwezigheid van eenig leidend chrisceljjk beginsel en zjjne taktiek om al wat reactionairs geschiedt met een beroep op .christelgke grondslagen" goed te praten. .Hoe denkt U dat de verkiezingen dezen zomer zullen uitvallen Waarop de heer Melchers antwoordde: Ik geloof, dat Dr. Knyper aan het bewind zal blijven. En wel om ver schillende redenen. Da Christelgke arbeiders gaan na nog met hem mede. Door de onderwjjzers-pensioenwetten en de sohoolwet-novelle is bovendien gezorgd, dat het minis terie bjj de verkiezingen niet al te zwak staat. Dr. Koyper zal voorts den steun hebben van de Christelijk-Historischen en de noch aan invloed noch aan getalssterkte te schatten Nationaal-Historischen.Het Kabinet, dat na de verkiezingen optreedt, zal vermoedeljjk wat meer beslist conservatief en wat minder olericaal getint zjjn. Het zon mg niet verwonderen als de invloed van den heer De Savornin Lohman nog wat meer toenam ten koste van dien van Dr. Koyper. En toen ging de heer Melchers weer voortDe Chris telgke" democratie, die nu feiteljjk al verstikt is door de omarming van het conservatisme, heeft nooit haar eigen oorsprong begrepen en sterft nu aan dit misverstand. Dr. Knyper heeft altjjd gepoogd de democratische nei gingen, eertijds door hem aan den dag gelegd, te verklaren nit en te verdedigen met een beroep op den persoon en de uitspraken van Jezus. Deze fout wreekt zich nu in de politiek. Want de democratie is van maatschappeljjken oorsprong, zij komt voort uit verhoudingen en belangen, nit het feit, dat de kapitalistische maatschappij misstanden met zich meebrengt, die, voorzooverre de wetgever dat kan, alleen knnnen worden weggenomen, als de belang hebbenden in zoo groot mogeljjk aantal invloed hebben op de wetgeving. De arbeiders, die Dr. Knyper volgden toen hg nog democraat was, zijn altjjd 't geloof voorop big ven stellen. In zooverre was hun goede trouw grooter dan die van han meester, die zjjn in Christus' naam gepredikte democratie prjjs gaf ter wille eener conserva tieve coalitie. Maar zoo werden zij tevens vastgebonden met een koord, waarmee Knyper ze naar gelang van eigen wisselende inzichten, of politieke berekeningen kon trekken waarheen bjj ze wilde hebben. Feiteljjk hebben de Christelgke arbeiders, waaronder veel kiezers, het mi nisterie in handen. Doch zjj kannen zich nog niet ont trekken aan den biologeerenden invloed van Dr. Koyper, zij zullen daartoe den beker eerst tot den bodem moeten ledigen. Ook over de liberale partjj was de heer Melchers niet best te spreken. Een eendrachtige liberale partij is er, volgens hem, feiteljjk nooit geweest. In zooverre was verdeeldheid eerder bare historische eigentchap dan .con centratie". Ware zjj vroeger meer homogeen geweest, hield op, haar wangen klenrden zioh en na allen angst en nitpntting van den nacht sluimerde ze in. Doch ook in den slaap vas zij onrustig. Slechts eenmaal glim 1> chte ze in den droom en daarbij floisterden haar lippen .Mathes! dank, Mathesl" Zes slagen deed de kleine hangklok hooren, doch moeder en kind bleven sluimeren. Toen de boerin met de dampende koffie kwam, moest ze beiden wekken. XI. Op de straat werd het weer levendig. De ossen trokken met zwaren tred, de boerenwagens ratelden en de men- sohen gingen naar hun werk. De nog maar half vervlogen rook der beide brandplaatsen lag als een sluier over het gan- sche dal en de onaangename genr van verbrand meel vervulde de lucht. Dat was geen morgen om de menscben vroolgk te Btemmen en toch gingen de lieden op straat elkaar met vergenoegde geziehten en lachenden groet voorbg. Ieder verheugde zich, dat het onheil niet Zijn huis getroffen had. Natuurljjk sprak niemand dat nit en wanneer ze op straat bij elkander stonden en over den brand praatten, dan schudden ze ernstig het hoofd en spraken breedvoerig over het medeljjden, dat ze met de getroffenen gevoelden. Purtscheller-Toni zou de schuur tegen het voorjaar wel weer laten opbouwen, en al had hg ook een paar duizend mark aan gereedschappen en wintervoer verloren, bjj zon de schade wel weer te boveo komen, oordeelde men. Maar de bakkerin, die tot den bedelstaf gebraoht wasl Wat moest die arme vrouw beginnen. En daarenboven was ijj van den doorgestanen angst zoo zwak en ellendig, dat men voor haar .dikke" gezondheid en zelfs voor haar leven vreesde. Tenminste de dokter, dien George nog in den nacht gehaald had, had een bedenkeljjk gezicht gezet. Nog vóór het aanbreken van den dag had dit bericht zich in het dorp verspreid, en in de morgenschemering kwamen aan de smederjj voortdurend menschen, die nit nieuwsgierigheid of uit medelijden naar den toestand der bakkerin wilden vragen. Stil pratend stonden ze voor de dan zou zjj sommige eischen van het liberale beginsel hebben kunnen doorvoeren zoo de scheiding van kerk en staat, een belastingstelsel naar draagkracht enz. De liberale partjj dus ging de heer Melchers voort heeft met de invoering van het twee kamer-stelsel, de verlaging van den kiesrecht-censns, baar kanalen- en spoorwegpolitiek en het door haar opgebouwde belasting stelsel voorzien in de politieke en oeconomische behoeften van de opkomende burgerklasse, die d stjjds bezig was door handel en verkeer groot en machtig te worden. Toen die taak ongeveer vervuld was kwam de arbeiders beweging op, tegeljjk met de zich ontwikkelende industrie. Deze arbeidersbeweging was in Nederland door de oeco nomische achterljjkheid en de godsdienstige verdeeldheid van bjjzonderen aard. Tegenover haar heeft de liberale partjj haar eigen historische taak nooit recht begrepen. Het liberalisme als wjjsbegeerte gelooft, beweert althans te gelooven, in een evolutie der maatschappij en ver werpt daarom het dogma als vasten maatstaf. Omdat de opkomende burgerklasse, zelf vrjj geworden door eene politieke en oeconomische revolutie, den groei in de maatschappij waarnam moest zjj breken met de uit vroegere eenwen van langzame en daardoor ontzichtbare ontwikkeling afkomstige beweringen als zon het maat schappelijk leven aan vaste vormen gebonden zjjn. Daarom had de liberale partjj tegenover de opkomende arbeiders beweging minder vreesachtig en minder conservatief moeten staan. Dat heeft zy' intnsschen niet gedaan, al te lang hielden velen harer leden vast aan het leerstuk van Staats onthouding. Toen echter onder den invloed van de propaganda der sociaal-democraten de enqnöte werd gehouden, waaraan de naam van den heer Kerdjjk is verbonden, en daaruit was gebleken de noodzakelijkheid van bemoeiing van den wetgever met verschillende sociale toestanden, was de splgtzwam ontstaan, die de bnrgerljjke partjjen nit el kander moest drjjven. In een land zonder antithese zon men deze groepeeringen hebben gekregen vóór of tegen sociale hervorming nn heeft men gekregen een dubbele verdeeling eene langs de ljjn, die Dr. Knyper pousseert, omdat hg er belang bjj heeft en eene langs de werkeljjke ljjn, die den voornitgang scheidt van het behoud en sociale aangelegenheden in de Kamer voortdurend aan het licht komt. De fout der Unie-liberalen is thans, volgens den heer Melchers, dat zij zich met den rangvan middelmoot, va n verbindingsteaken tnsschen oud-li beralrn en vrjjzinnig- demokraten ,tevreden stellen. De groep-Borgesius vindt bjj niet beslist genoeg in hare handelingen, zjj hinkt te veel op twee gedachten en heeft daarbjj nog altijd hoop de Christeljjk-Historischen met zich mee te krij -en. Daaraan sohrjjft de heer M. de met de liberale traditiën str jjdige houding van sommigen hunner bg de laatste behandeling der Hooger Ouderwjjswet toe: men denka aan het amen dement—Schokking in zake de Theologische faculteit. Als het liberalisme terugkreeg het geloof in de evolutie der ma8tschappg, en daarnaar handelde dan zoo ging de heer Melchers voort zou er nog propa- werkplaats om te gluren door de dear, die George 's nachts half had ingedrukt of ze belegerden de kleine vensters om een blik naar binnen te werpen Voor het venster, dat op den mcestnin der smederjj uitzag, had Broni zioh een plaatsje veroverd, en daar stond ze met kloppend hart en donkerrood gelaat, gluurde nn eens met ingebonden adem naar binnen, en trok dan weer verschrikt het hoofd terug, alB ze binnen iets zag bewegen. Het werd al lichter. .Ja, ik moet toch naar hnis 1" fluisterde Broni af en toe, maar het .medelijden met de bakkerin" was zoo sterk, dat ze niet kon be-luiten heen te gaan. Alle andere nieuwsgierigen gingen huiswaarts alleen Broni talmde nog, zonder recht te weten, waarop ze eigenljjk wachtte. Achter haar in den tain klonken de bjjlslagen der beide timmerlieden, die bjj net eerste morgen grauwen begonnen waren de posten voor de nieuwe deur te tim meren, die men in do kamer van George moest inzetten om de bakkerin nit de werkplaats naar een geschikter verbljjf over te brengen. Voor aan het bnis waren ook reeds de metselaars bezig om met zoo weinig mogeljjk godruisoh de denropeniDg te 'erwijden. Toen George nog vóór het aanbreken van den dag de werklieden van den brand had weggehaald, waren ze gewillig met bem mee gegaan, ofschoon de belofte van loon te ontvangen, dis Georg- ben deed, zeer onbestemd was. »Ik zal wel eens betalen I" had bg gezegd. .Wanneer? Dat weet ik zelf nietMaar ik kan toch die arme zieke vronw niet in de werkplaats op den grond laeen liggen 1 Wees zoo goed, en help mjj wat 1" Terwjjl de timmerlieden in den tuin vljjtig op de balken loshakten, kon Broni alles verstaan, wat ze met halflnide stem spraken over de moeite, die George zou hebben om voor zich zelf, de bakkerin, en haar dienst bode, die bjj toch voor de verpleging der ziese vrouw niet missen kon, den kost te verdienen. .Men moest hem wat tegemoet komen," meende de timmermansbaas, .en zien, dat de menschen hem weer werk brengen I" Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1905 | | pagina 5