No. 106.
Honderd en zevende jaargang.
1905.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR, EN OMSTREKEN.
m
Groote PAARDENMARKT
op Maandag i Sopioier 1905.
binnenland/
DONDERDAG
Prijs der gewone advertentiën
24 AUGUSTUS.
B ÏÏITENLAND.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80 franco door het geheele Rijk f I,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HERMs. COSTER ZOONVoordam C 9.
te T .TPST MAAH y
Algemeen Overzie ht.
Gemengde Mededeelingen.
Uit de Pers.
De Engelsche minister Brodrick is een van die men-
schen, die rondgaan door de wereld, gewapend met een
pantser, waarop allerlei pijlen, die een ander zonden
verwonden, afstuiten. In het gewone leven moge de
omgang met menschen, die zich zoo bitter weinig van
alles aantrekken, niet aanlokkelijk zjjn, als minister
is deze geaardheid wellicht de eenige uitweg om de
zware ministeriëele portefeuille niet weer eiken dag met
nieawe, diepe zuchten op te nemen.
Minister Brodrick gedraagt zich in het Parlement
om do oppositie tot wanhoop te brengen. Als een afge
vaardigde een uur lang hem allerlei bittere verwijten
heeft gedaan, dan kan hjj soms opkijken met het verbaasde
in zijn blik van»Heeft the Honorable Gentleman 't soms
tegen mjj Waar hjj te voren met zjjn gedachten is
geweest, houdt hjj zorgvuldig geheim, maar meesterljjk
weet hjj zich den sohjjn te geven, dat ze niet waren bjj
»het standje". En wanneer 't de oppositie eens gelukt,
door tjjdeljjke afwezigheid van der Regeering getrouwe
leden, aan den heer Brodrick een échec te bezorgen, dan
toont hjj geen ontsteltenis, maar gaat kalm zjjn gang:
hjj zal zelf zjjn tjjd wel kiezen om heen te gaan.
Nu heeft de minister, wat het Parlement aangaat,
rust. Maar op vacantie lijkt 't toch nog niet veel.
In Transvaal heeft hjj pas aan Lord Selborne de
teugels van het bewind in handen gegeven, wat nogal
goed scbjjnt te gaan, en daar kwam hij weer in conflict
met den onder-koning van Britse h-I n d i
Lord Curzon. Die Lord was bljjkbaar te lang aan
het bewind gebleven, al sinds 6 Januari 1899. In de
eerste jaren van zjjn bestuur was men te Londen zeer
over hem tevreden, maar langzamerhand is dat onder
koningschap hem te veel naar het hoofd gestegen. Ver
getende, dat hjj koloniaal bestuurder moest zjjn, is hg
zich gaan gedragen als een Romeinsch pro-consul.
Ondanks de pest-epidemieën, hongersnoodeu enz,, was
hjj niet zoozeer op binneniandsche horvormingen bedacht
als wel op veroveringen naar buiten. Hjj werkte tege-
ljjkertjjd in de richting van Afghanistan en den Himalaya,
organiseerde den veldtocht in Thibet, de demonstratie
aan do Perzische Golf, enz. En toen hjj onlangs een
binneniandsche hervorming begon, was het een verande
ring in het bestuur van Bengalen, welke niemand naar
den zin was en waardoor hij zoo impopulair werd, dat
men het wecscheljjk achtte hom door een ander te
vervangen.
Minister Brodrick had zich ook wel het liefst buiten
deze soesah gehouden. Maar Lord Curzon betoonde zich
tegenover hem zoo obstinaat, dat 't nu zelfs dezen kond-
bloedigen minister te erg werd. Er ontstond geschil
over de benoeming van een militair lid van den Raad
van Indië en toen de onder-koning nu eens niet zjjn zin
kon doordrijven en daarom met heengaan dreigdezei
Brodrick met onverstoorbare kalmte>Doe wat ge niet
laten kunt" waarop Lord Curzon van onder-koning
tot gewoon burger werd.
Zjjn opvolger, Lord Minto, is Gouverneur van Canada
geweest van 1898 tot 1904. Hjj heeft een eervolle hrjjgs--
mansloopbaan achter zich en nam deel aan den veldtocht
in Afghanistan van 1879, aan den veldtocht in Egypte van
1882 en het dempen van den Canadeeschen opstand in
1885. Daardoor stemt hjj beter overeen met Lord
Kitchener dan Lord Curzon deed. Als gewezen militair
Kabinetschef van Lord Lansdowne, toen deze Gouverneur
van Canada wasis hjj in conservatieve kringen zeer
gezien.
Wat er echter zal gebeuren wanneer 't in Engeland
met het rjjk der conservatieven uit zal zjjn 1 Zoo heel
lang zal dat niet meer duren.
In Dnitschland zjjn er nog altjjddie het bezoek
van de Britsche Kanaalvloot maar half-
aangenaam vinden. Voor dergelijke gevallen heeft men
bjj onze naburen een radicaal middel. An allerhöchste
Stelle laat men eerst de pers en de bnrgerjj wat mop
peren doch wanneer dat lang genoeg geduurd heeft
komt de Norddeutsche Allgemeine zeggendat 't nu
welletjes is geweest. Zoo ook thans weder. Het blad
schrjjft nameijjk
»De komst van het Britsche eskader en van de
Britsche zeelieden geschiedt in antwoord op de bezoeken,
die in de laatste jaren door Daitsche oorlogsschepen
veelvuldig aan Engelsche havens gebracht werden. De
bevolking dezer havens heeft onze officieren en man
schappen steeds met achting en vriendelijkheid bejegend
en de Engelsche officieren hebben er steeds voor gezorgd,
om onzen officieren en manschappen het verblijf aange
naam te maken in overeenstemming met de omgangs
vormen die tusschen beschaafde volken geijkt zijn en
voortdurend worden toegepast in de door vreemde schepen
aangedane havens."
De Norddeutsche verklaart vervolgensdat niet
alleen de officieels kringen in Engeland en Duitsch-
land, maar ook alle bezadigd denkende Britten en Duit-
schers den wenech koesteren, dat het bezoek der Britsche
vloot moge strekken tot bevestiging van de onderlinge
achting van de leden dezer twee groote, beschaafde volken.
Ten besluite zegt zjj op waarschuwenden toon »Wie de
vervulling van dezen wensch op wat voor wjjze ook
tegenwerktdoet mede aan pogingen die noch met de
eischen van het gastrechtnoch met de positie van oen
machtig volk zouden strooken.''
Ziezoonu weet men 't 1
Zoo pijnlijk als gisterenmorgen de verrassing was bij
het bericht, dat de vredes-onderhandolaren
te Portsmouth dien dag niet zouden samenkomen,
zoo verblijdend waren de telegrammen, die in den loop
van den dag uit Amerika aankwamen. In een officieus
communiqué werden daarna nog de berichten der dagblad
correspondenten bevestigd dat lnidde namelijk
In wel-ingelichte kringen wordt een finale breuk on-
mogeljjk geacht. Het is bekend, dat door President
Roosevelt's voorstel aan Japans eischan tot vergoeding
van kosten zou kunnen worden voldaan en tevens Rusland
worden in staat gesteld om aan de wereld te verklaren,
dat het geen voetbreed gronds heeft afgestaan, noch een
kopeke aan oorlogsschadeloosstelling betaald. In 't kort
gezegd komt het voorstel neer op het denkbeeld, dat
Rusland Sachalin geheel of gedeelteljjk terngkoope voor
eene som welker bedrag, indien de oorlogvoerenden het
er niet over eens kunnen worden, op een of andere later
te bepalen wjjze bjj arbitrage worde vastgesteld. Het koop
geld en de sommen door Japan van China voor den af
stand van den Oosterspoorweg en van Rusland voor
't onderhoud der gevangenen te ontvangen zouden geljjk
staan met het totaal van Japans oorlogskosten. Feiteljjk
komt dit neer op een prjjsgeven van art. V door Japan
en van art. IX door Rusland.
's Middags gingen in alle landen de heeren van de
Beurs met glundere gezichten naar den tempel van Mer-
curius. En den speculanten, die 's morgens nog hadden ge
bibberd omdat een afbreken der onderhandelingen de
koersen zou hebben doen dalen, voelden zich weer een
een hart onder den riem gestoken. Er was reden voor. In het
typische Benrs-Nederlandsoh heette het eenige nren later
,,Op verhoogde koersen bleef de stemming vast. Vooral
Russen trokken de aandacht door een zeer vast verloop."
De thermometer van de Beurs is maar zeidon in de
war. Hjj is even gevoelig als vertrouwbaar. Het rjjzende
kwik is de rjjzende hoop. Moge ook ditmaal de Beurs de
komende gebeurtenissen goed hebben ingezien 1
Donderdagmorgen, 't Is toch nog niet zoo vlot t e
Portsmouth gegaan als werd gehoopt, wat echter
niet wegneemt, dat men zich op den goeden weg bevindt.
Na 's morgens geopend te zjjn werd de conferentie te
ruim 12 uur geschorst. Deze verdaging was een gevolg
van het verschil van meening omtrent den tekst van het
protocol. De Russen wilden eenige wjjzigingen, waarin
de Japanners, naar men meent, niet wilden toestemmen.
Besloten werd toen het protocol geheel te lezen en over
de betwiste punten in de conferentie te beslissen. Deze
arbeid was nog niet afgeloopen toen de zitting verdaagd
werd tot half drie.
De conferentie heropende haar vergadering te twee
uur, een half uur dus voor den vastgestelden tjjd. Te
balfvier werd zjj verdaagd tot Zaterdag.
Men is dus nog niet geheelwaar men wezen moet
doch waar men nu wel komen zal. De algemeene indruk
isdat de grootste moeieljjkheden dank zjj President
Rooseveltvoorbij zjjn en dat men nu ook met niet al
te veel moeite wel de laatste zwarigheden zal te boven
komen.
In Mantsjoerije. De legers der Russen en
Japanners in Mantsjoerije zijn gereed tot krachtig her
vatten der vijandelijkheden. Het Japansche leger, zoo
wordt uit Tokio bericht, heeft ontzaglijke versterkingen
ontvangen en het is reeds eene heimelijke beweging
begonnen. Generaal Linjewitsj is ook geheel gereed met
zijne verdedigingswerken. Zijn leger telt nu tusschen
de 400.000 en 5U0.000 man. De regentijd is thans
voorbij en de Russen doen in sterke afdeelingen ver
kenningen. Nog steeds komen treinen met troepen uit
Rusland aan en ook langs de Turnen worden verster
kingen gezonden.
Men kan de belangrijke beweging van het Japansche
leger niet beschrijven, maar het zal eerlang met groote
kracht kunnen optreden.
Wat een zegen zou 't zijn, wanneer al die troepen
naar hunne haardsteden konden terugkeeren l
De hervorming in Rusland. Naar men
verzekert, zal de Rijksdoema dadelijk na opening zich
bezig houden met de volgende vraagstukkende positie
der steden, de boerenhervorming, de quaestie der Israë
lieten, invoering van leerplicht (geen overbodige zaak
in een land, waar in 't geheel 20 menschen op de hon
derd lezen en schrijven kunnen), wijziging van de posi
tie der zemstwo's.
De eerste zitting zal met buitengewone plechtigheid
worden geopendverschillende leden van het Keizerlijk
huis, alle leden van den Rijksraad, de ministers, de
vreemde diplomaten, enz. zullen er bij zijn. Twee weken
vóór de opening komen de leden bijeen 'om hun geloofs
brieven te overhandigen.
De Keizer en zijn kind. De Petit Bleu zegt, uit
goede bron de twee volgende anecdoten te hebben ont
vangen, »die doen zien hoe kinderachtig (ware «kinder
lijk" hier niet juister), van karakter de Czar is en hoe
gemakkelijk spel de invloed van zijne reactionnaire
raadslieden wel moet hebben met dezen Keizer, wiens
kleine persoonlijke zorgen hem aftrekken van de belangen
van den Staat en die zich minder bekreunt om de ergste
nooden van zijn Rijk dan om den groei van zijn zoontje."
Na den geweldigen slag van Liao-jang werd uit Mant
sjoerije een generaal afgezonden om den Czarjverslag te
doen van die vreeselijke worsteling. De generaal was
juist tot het droevigste gedeelte van zijn verhaal gevorderd,
toen hij tot zijn groote verbazing een glimlach zag spelen
om de lippen des Keizers, die hem zeide»Wat ik zeg
gen wil, generaal, weet gij, dat mijn kleine Alexis twee
tanden heeft gekregen."
Op een anderen dag vergaderde de Rijksraad over het
Doema-ontwerp. Een der ministers zette zijne meening
over deze ernstige zaak uiteen. Plotseling viel de Czar
hem in de rede, uitroepende: «Aloesjka maakt 't heel
goedHij is vanmorgen gewogen. Hij weegt 18 pond
Uit Oostenrij k-H o n g a r ij e. De Oostenrijksche
Regeering zal, indien er niet ter elfder ure verbetering
komt in de Hongaarsche crisis, geen definitieve handels
traktaten sluiten, maar al de bestaande traktaten
voor een jaar verlengen. Te Ischl heeft onder voorzit
terschap van den Keizer een «kroonraad" plaats, waaraan
de Oostenrijksche en Hongaarsche Minister-Presidenten
en de gemeenschappelijke Ministers van Buitenlandsche
Zaken, Oorlog en Financiën zullen deelnemen. Er zal
nog een poging worden gedaan door militaire concessies
de vorming van een parlementair Hongaarsch Ministerie
mogelijk te maken.
Volgens vertrouwbare berichten evenwel blijft de Kei
zer in de hoofdzaak (handhaving der Duitsche commando
taal) onverzettelijk.
Het geteisterde Spanje. Uit Spanje komen
nog droevige berichten. De alcade van Osuna meldt,
dat in zijn district vrouwen en kinderen langs den weg
liggen te sterven van honger. Te Ecija zijn de bakkers
winkels door het volk geplunderd.
Duitschland's koloniaal bezit. Uit Berlijn
wordt aan de Rappel geseind, dat naar aanleiding van
den ernstigen toestand in de Duitsche koloniën, de
regeering besloten heeft den Rijksdag tot een buiten
gewone zitting bijeen te roepen. De Rijkskanselier zou
een crediet van 100 millioen mark vragen en de mach
tiging om 50.000 mannen te mobiliseeren tot steun van
de troepen in Afrika.
Een schrale oogst. Kort geleden heeft Sven
Hedin een oproep aan Zweden in Amerika gericht om
vijf millioen dollar in te zamelen voor Zweden's verde
diging ter zee. Volgens een Zweedsch blad, dat te
Chicago uitkomt, is er in het geheel een kleine dertig
dollar opgehaald. De Amerikaansche Zweden vinden
niet, dat hun moederland in nood verkeert.
Niet navolgenswaard. Te Kaschau (Hon
garije) is op een redactiebureau met woede gevochten
tusschen officieren aan den eenen kant en redacteuren
en zetters aan den andere. Zekere luitenant Borsitz had
onlangs inspectie gehouden in een slaapzaal in de
kazerne, en toen had een reservist in de Hongaarsche
inplaats van in de Duitsche taal «Geef acht t" geroepen.
De luitenant rapporteerde dit. Een locaal blad vermeldde
de geschiedenis, waarop de luitenant met zijn kameraden
het redactiebureau bestormde. De zetters kwamen mee
vechten en toen trokken de officieren hun sabels,
waarop een der redacteuren een revolverschot loste.
Drie personen werden in het gevecht gewond.
De bestuurbareluchtballon. Santos Dumont
heeft te Trouville zeer goed geslaagde proeftochten ge
daan met zijn nieuwen bestuurbaren luchtballon «No.
14." De schroef is, in plaats van aan den achterkant, meer
naar voren geplaatst, dicht bij den motor, zoodat het
gevaarte er meer door voortgetrokken dan geduwd wordt.
Een opgewonden menigte juichte de evolutiën boven
strand en zee toe. De ballon hield zich bestendig op
een hoogte van vijftig meter.
Eindelijk teruggevonden. Naar men uit
Grindelwald meldtis in een scheur van den boven-
gletscher door een gezelschap toeristen een lijk gevonden,
dat er zeer lang scheen gelegen te hebben. Men houdt
het voor dat van eenen dr. Haller uit Bern, die onge
veer 25 jaar geleden op een tocht van den Grimsel
naar Grindelwald met twee gidsen verdween.
Een Sultan, die nog zoo'n slechten
smaak niet heeft. Alice Roosevelt, de dochter des
Presidents, sedert eenigen tijd op de Philippijnen, heeft
den Sultan der Soeloe- of Solo-eilanden zoozeer bekoord,
dat hij om hare hand aanzoek deed. Zij toonde zich even
verrast als vereerd, maar waagde de onderstelling, dat
Z. M. aan zijn half dozijn gemalinnen wel genoeg zou
hebben en bedankte.
In den komkommertijd. Een Amerikaansche
courant vertelt van een machine, uitgevonden dooreen
ingenieur uit Pitsburg. Met deze merkwaardige machi
nerie kan men maar eventjes drie duizend vruchten
taarten per uur fabriceeren en een paar mannen zijn
er slechts noodig om de machine te bedienen. De ver
schillende schotels worden gevuld met deeg, dat geheel
gaar weer te voorschijn komt, dan worden de vruchten
er op gelegd, geheel gereed komt het gebak uit de
tweede oven, een bijzonder vernuftig uitgedacht me
chaniek bestrooit de taart met de noodige suiker en
nu is de lekkernij gereed om naar de klanten gebracht
te worden.
Vervroegde winkel-sluiting.
Zooals onze lezers weten zijn te Alkmaar pogingen
aangewend om uit te vorschen, in hoeverre een alge
meene sluiting der winkels 's avonds te 9 uur mogelijk
en gewenscht was te achten. De Alkmaarsche Winke
liers-Vereeniging benoemde tot dat doel een enquête
commissie en deze heeft zich inderdaad alle moeite
gegeven om zich van haar mandaat, in den vorm,
waarin 't haar werd verstrekt, zoo volledig en nauw
gezet mogelijk te kwijten. Haar rapport is dan ook zeer
lezenswaard.
De conclusie, waartoe deze Commissie is gekomen,
is voor de voorstanders eener vervroegde sluiting vrij
troosteloosimmers, haar slotsom luidt dat voor Alkmaar
nog niet de tijd is gekomen om eene algemeene sluiting
der winkels ten 9 uur in te voeren.
Al is 't dan ook in de persrubriek, toch willen wij
hier even zeggen, dat 't ons zeer heeft verbaasd, dat
iedereen zich bij deze conclusie moedeloos schijnt te
hebben neergelegd, zoodat 't er uitziet, alsof deze zaak,
die in zooveel andere plaatsen in den lande zich gelei
delijk terrein weet te veroveren, hier maar aanstonds
voor goed van de baan is. Zelfs geen enkel Ingezonden
Stuk, terwijl toch wel voor minder belangrijke dingen
naar de pen wordt gegrepen, hebben wij naar aanleiding
van deze uitspraak ontvangen, 't Is alsof de voorstanders
van vervroegde winkelsluiting zich plotseling gesteld
zien tegenover een hoogen muur en zij geen enkel
hulpmiddel binnen hun bereik zien om een poging
te wagen, dien te beklimmen.
Wij zouden haast durven zeggen, dat men zich nu
wel wat al te spoedig heeft laten intimideeren. Had er
dan iemand in gemoede verwacht, dat de enquête tot
onmiddellijk resultaat zou hebben gehad, dat pardoes
tot de vervroegde sluiting kon worden overgaan? Als
de overtuiging zoo algemeen ware, dan zou een enquête
vrijwel overbodig zijn geweest, immers, dan zou men
ook zonder haar al vroeger tot zulk eene sluiting zijn
gekomen.
Neen, wat de enquête heeft geleerd, is diter zijn
tegen eene 9-uurs-sluiting velerlei bezwaren en daar
onder zijn er gegronde. Nu men dat mot zekerheid
weet vermoeden liet 't zich natuurlijk al te voren --
nu moet niet dadelijk alles overboord geworpen, maar
moet men streven naar middelen om die bezwaren te
ondervangen.
Zonder hierop nu verder te willen ingaan, willen wij
één bezwaar releveerenmen wil wel meedoen, mits
men maar de zekerheid heeft, dat de vakgenooten ook
om 9 uur sluiten en zich aan die belofte houden. Zie
daar een ervaring, die ook precies zoo elders is opgedaan.
En daar zoekt men deze zwarigheid uit den weg te
ruimen.
Reeds sinds eenigen tijd is in ons bezit een Sociaal
Weekblad, waarin Dr. D. van Embden in een hoofd
artikel een uitwerking geeft van de gegevens, bijeen
gekomen naar aanleiding van circulaires met vragenlijs
ten, rondgezonden en daarna ingezameld door de „Ver
eeniging voor vervroegde winkelsluiting" te 's-Graven-
bflge.
Wat de patroons antwoordden wordt in dit artikel
aldus saamgevat:
Allereerst zij vermeld, dat van de 999 winkeliers
patroons, wier antwoord in handen der vereeniging
kwam 821, dus 82,1 pet. zich verklaarde vóór en
178 dus 17,8 pet. zich verklaarde tegen een regeling
der vervroegde winkelsluiting. En van die 821 voor
standers begeerde wederom een groote meerderheid,
n.l.: 702, uitdrukkelijk een regeling door wet of ge
meenteverordening, terwijl 119 voorstanders der slui
ting omtrent den aard der regeling óf geen voorkeur
hadden óf zich voor onderlinge overeenkomst ver
klaarden.
Voor zoover de voorkeur voor wet of verordening
werd toegelicht, kwam dit antwoord onveranderlijk
neer opomdat alleen dkn de naleving voldoende
gewaarborgd is.
Voor zoover vraag 9 (langer werken op sommige
tijden) bevestigend werd beantwoord, hetgeen door
520 personen geschiedde, werd achter vraag 10 door
483 personen ingevuld de Zaterdag, door een 70-tal
diverse opgaven alsSt -Nicolaastijd, Zaterdag en
Woensdag, dagen aan feestdagen voorafgaande, e. a.
Van de 483 genoemden, gaven er 3 voor den Zater
dagavond een sluitingstijdstip te 1 uur op, 209 een
te 12 uur, 59 een te 11 uur, do overigen een vroe
ger uur. Deze uitzonderingen zouden natuurlijk in
elk bedrijf met behoedzaamheid geregeld moeten
worden.
De verschillende uitspraken worden daarna geclassi
ficeerd in tabellen wie daarin belang stelt schaffe
zich het desbetreffende nummer van het Sociaal Week
blad aan, 't is dat van 1 Juli j.l. waarna de eind
conclusie luidt:
Welk een misstanden bevatten die cijfers; welk
een eindeloos eentonigen en afmattenden werkdag
voor patroon en bedienden beiden, ligt in een der
tabellen uitgedrukthoezeer wordt aan die velen de
gelegenheid tot ontwikkeling, tot lectuur, tot politiek
leven, tot ontspanning, benomenwelk een massa
levensgenot moeten zij door deze absurde toestanden
ontberen; en dat, terwijl een verstandige regeling
van het wettelijk sluitingsuur niet eens hun ver
dienste verminderen zou.
Lees de tabellen gezamenlijk, en gij hoort hen
luide roepen om de bescherming der wet, om den
beschermenden dwang der wet, die hen inderdaad
vrij zal maken; vrij van de geweldenarij der wette
loosheid, vrij van het juk der „vrije" concurrentie.
De Haagsche vereeniging stelt zich voor, met een
beroep op bovenstaand materiaal, aan de autoriteiten
te verzoeken, deze bescherming van wet of gemeente
verordening, waar noodig na nadere raadpleging der
betrokken groep, eindelijk ook ten onzent te verleenen.
Moge zij gehoor geven aan die roepstem.
En gaan wij nu eens rondkijken te Amsterdam. Men
heeft in ons blad kunnen lezen, hoe daar door den
voorzitter, waarnemend secretaris van het comité ter
verkrijging van een wettelijk vastgesteld sluitingsuur
voor winkels en magazijnen, een adres gelicht werd
tot den Raad naar aanleiding van het rapport, uitge
bracht door de „commissie tot onderzoek, in hoeverre
en voor welke soorten van bedrijven in de gemeente
Amsterdam een verordening wenschelijk is tot vaststel
ling van een sluitingsuur'Yolgens dat adres zou uit
het rapport blijken, dat de Amsterdamsche winkeliers
in overgroote meerderheid verklaarden, voorstanders te
zijn van de wettelijke winkelsluiting, dat de argumenten
der tegenstanders uitvluchten zijn en een gevolg van
behoudzucht, en dat daar, waar het sluitingsuur door
de wet werd vastgesteld, het vroegere uur van sluiten
