No. 115.
Honderd en zevende jaargang.
1905.
DAGBLAD VOOR AT,KMA AB. EN OMSTREKEN.
Duitscliland als koloniale mogendheid.
MAANDAG
4 SEPTEMBER.
BUITENLAND.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80 franco door het gelieele Rijk f I,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.jV. Boek- en Handelsdrukkerij
v h. HERMs. COSTER &T ZOONVoordam C 9.
Algemeen Overzicht.
Gemengde Mededeelingen.
COURANT.
Lodewjjk XIV en Napoleon I konden niet dulden, dat
op dit wereldrond iets van eenig belang gebeurde, zonder
dat zjj er in werden gekend. Keizer Wilhelm II duldt
dit evenmin.
Waartoe deze politiek van interventie bij beide eerst-
genoemden geleid heeft is genoeg bekend. Stroomen
bloed heeft het gekost. Verwonderlijk is hetindien op
het wereldtooneel een krachtig persoon verschjjnt, wordt
steeds een meerderheid gevonden die ljjf en have waagt,
om hem in zjjne plannen te steunen. Ter wille van
plannen, zelfs wanneer een gewoon menschonverstand,
in de uitvoering geen heil hoegenaamd ziet, en dio later
volkomen doelloos en schadeljjk bljjken te zijn, offert
de menigte wier schaapachtige lammerennatnur door de
geschiedenis telkens gestaafd wordt, blijmoedig zich op,
mits de plannen ten uitvoer worden gebracht, door vorsten
of veldoversten met suggestief vermogen toegerust.
De politiek van interventie van den Duitschen Keizer,
o.a. gebleken thans by de regeling der Marokkaansche
aangelegenheden, heeft tot nu toe gelukkig tot geen
vredesstoornis geleid. Alleen de Hottentotten en Herero's,
die in de zegeningen van het Daitsch bestuur niet willen
gelooven, hebben er een voorproefje van, wat het zeggen
wil, tegen Daitschland zich te verzetten. Zjj znllen hnn
ongeloof in de zegeningen hnnner nieuwe heerschers met
den dood moeten bekoopen.
Telkens worden nieuwe credieteu toegestaan en de
troepen aangevnld, zooals men uit de courantenberichten
kan opmerken.
Zelfs schjjnt het plan te bestaan, om tegen de on
willige Herero's het zelfde middel toe te passen als den
Engelscben tegen de Boeren zooveel succes bezorgdede
concentratiekampen.
Indien de Spanjaarden uit Alva's tjjd weder op aarde
konden verschjjnen, zouden zjj misschien groote oogen
opzetten, als zij dit moderne onderwerpingsmiddel zagen.
Hierbjj vergeleken, zjjn de gruwelen, van Naarden en
Haarlem vermeld, slechts kinderspel.
De politiek van interventie, door Daitschland toegepast,
gaat gepaard met een ander wel beraamd plan, het vesti
gen en uitbreiden van koloniën. Hiermede begon men nog
kort geleden, in 1884, Wel had de groote Keurvorst
Prederik Wilhelm I reeds twee eeuwen vroeger, in 1682,
een compagnie gesticht, met hetzelfde doel, en twee sche
pen naar de kust van Gninea gezonden, maar 30 jaren
later, werd deze compagnie geliquideerd. Tot 1884 hul
digde men officieel da meening, dat het veroveren van
koloniën het leven van een Pommersch grenadier niet
waard was. Welk een ommekeer in de pnblieke opinie heeft,
in weinige jaren, niet plaats gegrepenMet Duitsche
voortvarendheid werd op tal van plaatsen, in Australië
en in Afrika, de vlag geheschen. Zoowel in Kamernn, te
Angra-Pequena als op de kust van Guinea. Op het gebied
van den Saltan van Zanzibar werd de «Deutsche Oat-
afrikanische Gesellschaft" gestieht. Iu 1885 worden de
Marshall-eilanden bezet. Zjj zjjn het uitgangspunt van
nieuwe annexaties, op de Salomon-eilanden en van den
Bismarck-afchipel. In 1897 wordt in China Kiao Tcheou
gepacht, en in 1899 worden de Mariannen-, Karolinen- en
Palaos-eilanden in bezit genomen. In Brazilië vestigden
zich veel Dnitschers. In 1899 neemt de Rijksdag een wet
aan, ten doel hebbend den stroom van landverhuizers, die
anders naar Amerika afvloeide (en waardoor de nationa
liteit dus verloren ging) naar Zuid-Brazilië te leiden, naar
Rio Grande do Sul, Santa Oatharina, Parana enz. De Ham-
bnrgscho Mjj. tot koloniseering van Zuid-Brazilië is een
krachtig middel om de regeering daarin te steunen.
De voornaamste bezitting is die van West-Afrika. In
1890 werden de grenzen daarvan vastgesteld. De kolonie
heeft een oppervlakte van een millioen vierkante kilometers
en strekt zich nit van het Victoria-meer tot de zee.
Twee vjjfden van dit gebied, dat een lage kuststreek en
bergketens van 5000 meters hoogte in zich slnit, sehjjnen
geschikt te zjjn voor cultuur van verschillende tropische
gewassen. In zeer korten tgd heeft Daitschland zich ont
wikkeld. Niet slechts op industrieel gebied. Een handels-
v oot werd gebouwd. 462 stoomschepen varen jaarljjks
onder Duitsche vlag door 't Suezkanaal. Bovendien is een
marine aangeschaft, die van beteekenis wordt
Handelsverdragen worden gesloten, geljjk onlangs nog
met den Afrikaansohen potentaat keizer Menelik. In één
woord, overal op de wereld, zjjn Dnitsche kantoren ont
staan, en ,s de regeering er op uit, om de Dnitsche be
langen krachtig voor to staan en te intervenieeren, als
zg slechts vermeent, dat die het minste worden geschaad.
Deze dingen kunnen wy met het meeste genoegen op
zioh zelf vermelden en aanschouwen, indien in deze zneht
tot uitbreiding geen voortdurend grooter wordend gevaar lag.
Immers, thans, nn behalve de Noord- en Zuidpool de'
oppervlakte der aarde ongeveer verdeeld is, en geen 'on
beheerde eilanden meer in bezit kunnen genomen worden
ligt het voor de hand dat de koloniale partjj in Daitsch
land op de kaart van Nederlandsch-Indië het oog ge
vestigd heeft. Duitsche koloniën werpen al spoedig voor
deel af, omdat door toltarieven aanstonds de handel met
andere natiën in hooge mate belemmerd wordt. Het
tarief op de Marshall-eilanden is in 1904 verdubbeld,
onkel en alleen om concurrentie van Sydney uit, te weren
Naar ons toeschjjnt, is het gevaar, dat Nederland als ko
loniale mogendheid bedreigt, belangrijk toenemende.
Pinancieele overwegingen, handelsbelangen, zuoht tot
rjjkdommen, zelfs terwgl men in het midden laat, hoe
en op welke wjjze die worden verkregen, beheerschen
tegenwoordig de individuën en de regeeringen.
Nu is het voor onze bewindslieden bjj uitstek moeielgk
om het inderdaad niet denkbeeldig gevaar te ondervangen.
In bnitenlandscho tgdschriften treft men herhaaldelijk
nu de meening aan, als stonden wjj thans reeds onder
Dnitschen invloed. Zoo leest men b.v. in de National
Review van Juli 1905, dat de Postal-Union de eerste stap
is, de Customs-union de tweede, en de Naval-conventlon
tusschen Nederland en Daitschland, de derde stap.
De binnenlandsche politiek hier te lande, die een ver
deeldheid deed ontstaan welke een scherp karakter vaak
aanneemt, de berooide stand der geldmiddelen, die de
belasting tot een hoogte-peil doet stjjgen, hetwelk de
draagkracht te boven gaat, terwgl do verhooging van de
vermogensbelasting het eenige redmiddel zal moeten zjjn,
de toepassing van een omslachtige sociale wetgeving, die
groote uitgaven veroorzaakt, het zjjn alle redenen, die de
uitgaven noodig tot behond des lands en der koloniën
niet weinig tegenwerken. Toch zit er niet anders op, dan
met het oog op de groote belangen die er bij betrokken
zijn, tot behoud der koloniën, een wel toegeruste, naar de
eischen des tjjds ingerichte torpedo-vloot te bestellen,
vooral nu de ondervinding in den Russisch-Japanschen
zeeoorlog het nut ervan meer dan vroeger aan het licht
gesteld heeft. A. P. H. d. L.
Onder onze lezers zijn er zeker verscheidene, die op
een der avonden van de afgeloopen week in de «Har
monie" een opvoering hebben bijgewoond van «De vijf
stuivers van Lavarède." Een pracht van 'n kermis-stuk
Ontleding kan 't natuurlijk niet gedoogen, maar de
schrijver of bewerker zal zulk een pretensie ook niet
hebben. Hij heeft niets anders beoogd dan een zaal met
menschen een ganschen avond aangenaam bezig te
houden en dat is hem voortreffelijk gelukt. Vooral het
eerste bedrijf was buitengewoon vermakelijk en Spree
speelde daarin met een verve en een humor, die ruim
schoots het daverend applaus waard waren.
Armand Lavarède, die een reis om de wereld gaat
doen met vijf stuivers op zak, beweerde van zijn ambt
journalist te wezen. Ja, ja, wat zich daar al niet voor
uitgeeftToch was deze tooneel-journalist niet van de
ergste soort: hij was althans zoo vriendelijk z'n ver
leden te openbaren, te vertellen hoe hij zoowat voor
alles was mislukt, hoe de twaalf ambachten met de
dertien ongelukken op hem pasten Aldus was ieder
in staat te beoordeelen, welk vleesch men in de kuip
had en uit het verleden conclusies voor het heden te
trekken. En die conclusies maken 't begrijpelijk, dat
men in heel het verdere stuk geen oogenblik in Lavarède
ook maar het allerkleinste vonkje heeft ontdekt van
het feu saoré, dat ieder beoefenaar van een vak en dus
ook den journalist behoort te bezielen. Zoo sterk was
dit, dat in al de vele bedrijven men zelfs nooit een pen
in handen zag van den «journalist" Lavarède, dat hij
veel ondervond maar er nooit een syllabe over schreef,
dat hij liever bedriegerijen pleegde (al was 't dan ook
bij Chineezen) dan dat hij met zijn pen in zijn onder
houd voorzag.
Aldus beschouwd wordt Lavarède een bittere pil om
te slikken voor andere pseudo-journalisten met zichzelf
stelt hij ook hen op de kaak.
De echte journalisten de waardige mannen van
het zoo mooie vak hebben op het oogenblik onuit
puttelijke stof in de waarschijnlijke gevolgen
van den vrede van Portsmouth. Men beseft,
dat deze vrede niet anders is dan een pauze in het
grootste sensatie-drama van deze eeuw, het scherm is
nu neergelaten, maar straks zal 't weer omhoog gaan,
en wat zal men dan te aanschouwen krijgen? Ook in
het nieuwe bedrijf zullen de hoofdfiguren zijn Rusland,
Japan en China, maar 't is niet onmogelijk, dat de
vereenigde .Maten, Engeland, Duitschland en Frankrijk
meer op den voorgrond zullen treden dan zij tot dusverre
gedaan hebben. Met het einde van den oorlog tusschen
Rusland en Japan keert niet alles tot den toestand van
vroeger terug, vele en velerlei zullen daarvan de ge
volgen zyn.
De verrassende toegeeflijkheid van Japan op het stuk
ciei schadeloosstelling wordt iets minder onbegrijpelijk
nU ^e.n- van versclleidene kanten verneemt, datJapan
van China den spoorweg vanHankau naar
Kanton zal verwerven. Dit bericht geeft de
Brusselsche Petit Bleu aanleiding tot de klacht, dat «wij
Belgen het gelag zouden moeten betalen". De
zaak met dezen spoorweg wij schreven er onlangs
reeds over zit namelijk zóó in elkaar. In 1898 ver
wierf de Amerikaansche dusgenaamde Chinese Develop
ment Company van de Chineesche Regeering concessie
tot het aanleggen van een 1000 K. M. lange spoorlijn
tusschen Hankau en Kanton. Doch niet lang daarna
ontstond er onder de Chineezen een soort van nationale
jewegmg orn die Amerikaansche maatschappij het land
uit te dringen. Zij brachten een [aanzienlijk kapitaal
bijeen en bewogen ten slotte de Regeering te Peking,
gezegde concessie in te trekken. Hiertoe achtte deze
Regeering zich bevoegd krachtens een bepaling in het
concessie-contract, luidende dat de Amerikaansche maat
schappij hare rechten niet aan ondernemers van andere
nationaliteit mocht overdoen. Tegen deze bepaling had
de Ch. D. Cy. gezondigd, door een groot deel harer aan-
deelen aan Belgen te verknopen. De Chineesche Regee
ring deed te Washington verklaren, dat zij wegens die
deelneming van Belgisch kapitaal verplicht was de con
cessie in te trekken en hoewel de machtige bestuurder
der Ch. D. Cy., Pierpont Morgan, bewerkte, dat de Ame
rikaansche Regeering tegen de verklaring der Chineesche
protesteerde en bij dit protest geruimen tijd bleef, hield
China voet bij stuk, zoodat Morgan ten slotte moest
zwichten en de algemeene vergadering der Ch. D. Cy.
den 29sten Augustus j.l. den afstand der concessie aan
China goedkeurde tegen de, wat de Petit Bleu noemt,
schrale schadeloosstelling van 6.750.000 dollars.
Maar de Chineezen zullen den herkregen spoorweg
niet zelf behouden, doch hem aan Japan overdragen en
wel, naar 't heet, ter belooning voor de diensten, welke
Japan aan China bewees in 't verjagen van de Russen
uit Mantsjoerije. Men is te Oysterbay vanwaar dit
bericht afkomstig is van oordeel, dat deze concessie,
met al de daaraan verbonden voordeelen, Japans handel
en strategische positie zeer te stade komt. Daar Japan
nog meer spoorweg-concessies in China bezit en nu
een nieuwe lijn van zoo groote waarde er bij krijgt,
zal het nagenoeg 't geheele spoorwegnet van Cliina
onder zijn beheer geplaatst zien. Wie de spoorwegen
van een land beheert, dus teekent de Haarl. Ct. hierbij
aan, beheerscht ook den handel en in verderen zin ook
de politiek van dat land. Zulk een heerschappij schijnt
Japan thans over China op 't punt te verkrijgen en
wanneer daarom de Japansche pers jeremiëert, dat de
prijs van den vrede niet geëvenredigd is aan de offers
des oorlogs, is dit een verwijt, dat de Regeering, wan
neer zij den geschikten tijd gekomen acht, licht zal
kunnen) ontzenuwen.
Dat is zeker een beschouwing, die een verklaring
kan geven van wat voor menigeen tot dusverre onver
klaarbaar bleef.
Dan is er een artikel te citeeren, dat een merkwaar
dige rehabilitatie bevat, 't Is van de hand van den
militairen medewerker van de Times, iemand van veel
gezag. Hij brengt, wat zeker ieder met hem doet, hulde
aan de Japansche krijgers in den afgeloopen oorlog.
Maar hij schrijft verder dingen, die anders klinken dan
men gewoon is te hooren. In een helder licht stelt hij
namelijk, onder welke ongunstige omstandigheden de
Russische troepen van den beginne aan moes
ten strijden en verklaart daaruit hun nederlaag. Ondanks
de noodlottige positie, waartoe de diplomatie de Rus
sische wapenen gedoemd had en ondanks het volkomen
gemis aan geestdrift bij de onderdanen van den Czar
voor dezen oorlog, heeft de grijsgejaste soldaat uit de
vergelegen steppen dapper en eervol gevochten. Deze
criticus, schrijvend in een Engelsch blad, dat door geen
ander in kleineering van Rusland overtroffen wordt,
erkent ruiterlijk, dat, daargelaten de quaestie der aan
voering, geen enkel ander leger ter wereld 't er beter
zou hebben afgebracht tegen zulk een geweldigen vijand
en dat voorzeker geen ander leger zoo onwrikbaar
ware gebleven onder zulk een reeks van overstelpende
rampspoeden.
Dat een leger achttien maanden lang op 't oorlogs
veld bleef zonder door een zweem van succes bemoedigd
te worden; dat het de helft zijner manschappen verloor
en dat het desniettemin kracht en lust behield om tot
het uiterste door te vechtendat getuigd meer dan
boekdeelen kunnen doen van de hechtheid der Russische
legerscharenen wie dit niet inziet, toont volslagen
onkunde in de dingen des oorlogs.
Men ziet 't: het ,,eere den overwonnenen'' is de
wereld nog niet uit!
Engeland en Japan. De Times maakt bekend,
dat het nieuwe verdrag tnsséhen Engeland en Japan den
12en dezer te Londen onderteekend ie. De Times gelooft,
dat het nieuwe verdrag den grondslag van het oude heeft
verbreed en strekking en duur van het verbond, dat op
het verdrag van 30 Januari 1902 berust, vergroot. Ofschoon
het van strikt verdedigenden aard is, zal het afdoende de
handhaving van het territoriale status quo in Azië
verzekeren en zorgen voor gezamenlijke verdediging van
beide partgen tegen een vijandeljjk optreden van een
of meer mogendheden. In geen aanvallenden geest ont
worpen en voor geen aanvallend doel bestemd - zoo
eindigt de Times haar mededeeling kan het verdrag
niet anders dan een machtige waarborg blijken te zijn
voor het behond van den vrede in Azië en middelljjk in
de geheele wereld.
Keizer Wilhelm endeEngelschevloot.
Admiraal Wilson, bevelhebber van de Engelsche vloot
die in de Oostzee vertoeftheeft aan Keizer Wilhelm
geseind »Het zg mjj vergund, Uwe Majesteit als admiraal
der Britsche vloot mede te deelonwelk een groot ge
noegen mjjne officieren gesmaakt hebben door de ont
moeting met lmn kameraden van U wer Majesteits vloot."
Da Keizer antwoordde droogjes»Het doet mjj veel ge
noegen te vernemen dat gjj het een genoegen vondt
uwe kameraden van de Dnitsche vloot te ontmoeten.
Wilhelm II, admiraal."
De vleeschnood bjj onze buren. Het schijnt
dat de Prnisische steden gemeenschappelijk een beweging
op touw zullen gaan zetten ter bestrjjding van den
vleeschnood. Uit Frankfort a/M. wordt nl. bericht«Het
stedelijk bestuur heeft op een voorstel van den gemeente
raad om bij de regeering aan te dringen op openstelling
der grenzen het volgende antwoord gezonden: «Aan den
gemoontoraad wordt medegedeeld dat het bestuur aan
den rijkskanselier en den minister van landbouw een
schrgven heeft gericht met het verzoek met alle ten
diensto staande middelen mede te werken tot verlaging
der hooge vleeschpryzen in de eerste plaats door het
bestaande verbod van vee-invoer op te heffen." Het
Franforter stedeljjk bestuur heeft tegeljjkortjjd zich ge
wend tot de grootste Pruisische steden met de vraag of
deze geneigd waren gezamenlyk aan te dringen op maat
regelen tot vermindering van de dnurte van het vleesch.
De opperburgemeester van Maagdeburg heeft zjjn mede
werking reeds toegezegd.
De prjjzen der levensmiddelen in Enge
land. Het schijnt, schrjjft de Londensche correspondent
van het N. v. d. D., dat, nevens de werkeloosheid, die in
den aanstaanden winter in Engeland dreigt, nog zal komen
eene algemeene rjjzing in de prjjzen der voornaamste
levensmiddelen. Voor -sommige artikelen is die reeds ge
komen. Spek, een artikel dat alle werklieden in Engeland
gebruiken, is ten gevolge van schaarschte duurder ge
worden kaas, is eveneens in prjjs gestegen en dat is
ook een algemeen voedingsmiddel. Boter is zóó duur ge
worden, dat vele werklieden daarvan zich nu reeds
onthouden. Sardines zjjn schaarsch en dunr en met andere
artikelen schjjnt het denzelfden weg te gaan.
In West Ham (bjj Londen) is het aantal werkloozen
reeds zoo groot, dat de overheden de toekomst donker
inzien. Opruiers houden er dageljjks bjjeenkomsten, waar
redevoeringen gehouden worden, waarin den arbeiders
openljjk de raad gegeven wordt zichzelf in de winkels
te gaan helpen. Gelukkig, dat aan zulke taal niet altjjd
gevolg gegeven wordt.
Voor President Roosevelt. De heer Paul
Baudrydirectenr-generaal van de «Mutual Life" te
Parjjs, heeft aan de Fransche dagbladen een brief ge
schreven voorstellende eene inschrjjving te openen voor
de Pers der gansche wereld, ten einde den President der
Vereenigde Staten een paleis aan te bieden, te Portsmouth
te stichten, met het opschrift«Aan President Roosevelt.
De dankbare wereld." Vindt het denkbeeld ingang
dan schrjjft hjj zelf in voor 10.000 francs.
Zionisten. Zangwill heeft een manifest uitgegeven,
waarin hg het streven van de Jewish Territorial Orga
nisation, (Vereeniging van het Joodsche land) uiteengezet.
Men, weet, dat op het congres te Bazel een minderheid
van Zionisten zich afgescheiden heeft. Deze minderheid
wil in elk geval een land voor Israëlieten zoeken en
niet wachten tot Palestina het wordt. In het manifest
zegt Zangwill, dat men, lid van de nienwe vereeniging
wordende, geheel vrjj bljjft tegenover het Zionisme men
kan er ook toe hooren. Het doel is een zelfstandig ge
bied te verkrjjgen voor de Israëlieten, die niet kunnen
of willen blijven in het land waar zjj nu wonen. Tot dat
doel wil de vereeniging zich in verbinding stellen met
regeeringen en openbare particnliere instellingen, en ban-
kon, arbeidsburean's enz. stichten. Zangwill zegt verder,
dat er jaarljjks honderdduizend Israëlieten uit hun land
verhuizen voor hen moet een vaderland gevonden worden.
Markies Ito. Markies Ito, de vermaarde Japansche
staatsman, is van nederige afkomst. Zjjn vader was een
tuinman en hjj wordt beschouwd als de armste Eerste
Minister of gewezen Eerste Minister, die er ooit in eenig
land is geweest. Hjj kwam naar Europa als «blind
passagier", verscholen in een baal zijde aan boord van
een naar Liverpool bestemd schipwaarin hg zes-en-
dertig uren verborgen bleef. Ito vluchtte toen nit zjjn
land om te ontkomen aan de vervolgingen der conser
vatieve partjjdie hem haatte om zjjn vrjjzinnige denk
beelden en zjjne pogingen om Japan te brengen tot de
Westersche beschaving. Thans is hjj misschien van alle
Japanners het meest «Westersch" in zjjn doen en laten,
en hjj is gewoon eiken dag vgf uren te besteden aan
het lezen van Europeesche bladen en tjjdsohriften.
De royale Sultan. Donderdag zjjn aan het
Tnrksohe leger de gedenkpenningen uitgereiktwelke
Sultan Abdul Hamid liet slaan ter herinnering aan den
mislukten aanslag op zijn leven en den gedenkdag zjjner
troonsbestijging. De hoofdofficieren ontvingen gonden
medailles, de andere officieren zilveren en al de soldaten
van het leger zilveren modailles van kleiner model
een heele uitgaat weder
Do cholera in Daitschland. De politie te
Hamburg verbood tot nadere aankondiging het vervoer
van Russische landverhuizers over Hamburg, met het oog
op de uit Rusland gemelde cholera-gevallen. De Hambnrg-
Amerikaljjn trof in verband hiermede maatregelen, opdat
de Rassrsche landverhuizers tot nadere aankondiging niet
moer naar Hamburg zullen worden gezonden. Uit Bremen
wordt gemeld: Tengevolge van een te Hamburg vastgesteld
geval van cholera werd door het bestnur van het Ame
rikaansche immigratie-bureau een besluit uitgevaardigd,
waarin bepaald wordt dat de tosscbendekspassagiers, die
voor de Vereenigde Staten bestemd zjjn, voorzichtigheids
halve, zich zes dagen voor het aanvaarden der reis in de
haven van inscheping moeten bevinden. De Reichsameiger
deelt mede, dat tot des middags 2 September in Pruisen
in het geheel 43 gevallen van cholera zijn bekend ge
worden, van welke 17 met doodeljjken afloop. Het aantal
stroomgebieden, dat in aanmerking komt om er waar
nemingsposten te plaatsen bedraagt, thans 23. Zjj strekken
zich nit tot Koepenick bjj Berlijn.
Verregaande roekeloosheid. Te Greenville
in Ohio steeg Donderdag zekere John Baldwin met een
ballon op, evenals hg meer gedaan had, acht dynamiet-
patronen medenemende om tot vermaak der toeschouwers
achtereenvolgens te laten vallen en ontploffen. Ditmaal
echter zjjn zij op eene hoogte van duizend voetalle te
gelijkin het schuitje ontploftten aanschouwe van
15000 menschenonder wie zjjn eigen vroaw en drie
kinderen. Op vrjj groote afstanden vond men stukken
van zjjn lichaam enz. verspreid.
Geldverspilling. De weduwe van den Ameri-
baanschen miliionnair Cornelius Vanderbilt heeft, bjj het