Honderd en zevende jaargang.
1905.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Dit niinr Deslaat uit 2
jVo. 120.
ZATERDAG
9 SEPTEMBER.
Van Week tot Week.
BUITENLAN D.
BINNENLAND.
Déze Courant wordt eiken avond behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80 franco door het geheele Rijk f I,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoon nummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v h. HERMs. COSTER ZOON Voordam C 9.
Algemeen Overzicht.
Gemengde Mededeel! n gen.
Uit de Pers.
Nieuwst ij dingen.
COURANT.
C rit lek.
Wat de critici al niet op hun geweten bebbeu 1 Al-
tjid volgens de menechen, die door hen ongnnetig zjju
gecritÏBeerd.
Ze vernietigen wat nauw ontloken is ze ontmoedigen
waar moed-insprektn juist zoo gewenscht was ze beder
ven allerlei genot voor bet volgzame publiek
En dan ia de critiok zoo vaak in handen van onbe
voegden, zooals zoo gaarne beioogd wordt door hen, die
meenen iets zoo heel goed te kunnen, terwijl de criticus
daarin zooveel te laken heeft.
't Is een eindeloos terrein van debatten.
Dit is alleen zeker; de critiek is de groote factor,die
de menschen wakker houdt, die hun voldoening geeft
van werkeljjk goed werk, die voorkomt het voortwoekeren
van verl dat niet deugt. Eu een troost is verder dit
partjjdige critiek handhaaft zich op den dunr toch niet.
Daarvoor zjjn er te veel critici, waarvan de groote meer
derheid toch niet met elkaar onder één hoedje spoelt,
zoodat bet publiek er wel toe komt te beslissen tnssohen
du verschillende oordeelvellingen. Want de hoogste rech
ter bljjft toch altijd het publiek, dat over het algemeen
wel volgzaam is, maar die volgzaamheid slechts zoo lang
betoont als het bevindt goed voorgelicht te worden. Een
criticus, die altijd en alles prijst, beeft evenmin gezag
als een, die nn nooit eens wordt getroffen en nooit eens
wat vindt om te roemen. Dat weet de criticus zelf het
best en 't is voor hem een prikkel te meer om altjjd de
eevijjkbeid te betrachten.
Wie dat bedenkt zal met verbazing kennis nemen van
een brochuretje, getiteld .Kritiek", geschreven door den
heer Jan Sol te Amsterdam, »de apotheker, die ook aan
zang doet", zooals De Telegraaf zich uitdrukt. De heer
Sol stelt zich niet op het standpunt van wijlen den
Arnhemschen mnziek-directenr Coster, die de muzikale
critiek »een voortwoekerend kwaad" noemde, en haar
het liefst nit de couranten gebannen zag, neen, hjj acht
baar »zeer zeker noodig". Doch eischen, die hg aan haar
stelt neen maar, die meneer Sol weet 't I
Vooreerst betoogt hg de wenschelijkheid dat muziek-
redecteuren of muziekrecensenten alleen worden aange
steld op advies van een commissie van muziek-autoriteiten,
te vormen nit de op te richten Algemeene Nederl. Toon-
konstenaars-vereeniging, welke commissie een examen zou
afnemen naar de bevoegdheid van den criticus. Zjj zou
desgewenscht die bevoegdheid ook honoris causa kunnen
verleenen, daar aan verschillende groote bladen tegen
woordig muziekrecensenten vgn verbonden, die in hnn lang
durig optreden als zoodanig zich hebben doen kennen en
waardetren als zeer respectabele beoordeelaars, niettegen
staande zjj van huis uit niet bepaald vakmenschen waren
dezulken zouden moeten worden gehandhaafd, bjj wjjze
van overgangsmaatregel." De onpartgdigheid der critici
dient gewaarborgd te worden door de onafhankelgkheid
hunner positie, welke hun blad hun moet verschaffen,
zoodat zij zich geheel kunnen wgden aan hun taak en da
daarvoor vereischte studies. De kunstenaars zouden van
hun kant bet publiek kunnen voorlichten en bekend
maken dat deze of gene beoordeelaar hun vertrouwen
niet bezit of niet langer bezit, en zjj zonden bjj de
directie van het blad moeten aandringen op diens ont
slag en zjjn vervanging. De schrjjver meent, dat, om
aan financiëele bezwaren tegemoet te komen, best twee
ot drie bladen eenzelfden beoordeelaar zonden kunnen
aanstellen en een kritiek van dezelfde hand publiceeren.
Do provinciale en zuiver plaatselgke bladen moeten zich
tevreden stellen met gewone verslagen of citaten van de
critici der groote bladenvoor de kunstenaars heeft
alleen de groote pers beteekenis.
Over het naïeve van dit betoog behoeven wjj zeker
met veel te zeggon. Het culmineert in de bewering, dat
provinciale bladen zich zouden moeten tevreden stellen
met citaten van de critici der groote bladenZiedaar de
echte verwaton groote-stads-man, die de merschen in de
provincie zoo ongeveer als Kaffers beschouwt, die maar
moeten nababbelen wat anderen hun voorkauwen. En als
meneer Sol in de provincie gaat zingen, dan vindt bjj
zeker ook, dat hjj 't met die Kaffers niet zoo nauw behoeft
te nemen en dat ze wel alles zullen slikken 1 Ja, dan
is t wel gemakkeljjk als den provincialen critici een
slot op den mond wordt gelegd.
Er zal wel niemand zijn, die dit kinderlgk advies zal
opvolgen. Wjj in de provincie zjjn dankbaar als de mannen
en vrouwen van talent uit de groote steden tot ons komen
en ons doen genieten van hunne gaven, die aan ons mis
schien nog beter besteed zjjn dan aan de bewoners der
groote steden, die zooveel krggen te hooren en te zien.
Maar wanneer zjj ons geringschatten en een loopje met
ons denken te kunnen nemen, dan vergissen zg zich deer-
Ijjk. Al is 't dan ook maar in de provincie, er zjjn daar
ook nog criiioi, die zich geen knollen voor citroenen laten
verknopen
Voor hen die propaganda maken voor de vredes-idee,
heeft de oorlog tusschen Rusland en Japan
weder kostbaar materiaal geleverd.
Eerst de ontzettende lijdenstafereelen in Mantsjoerjje
waarbjj kostbare levens verloren gingen op hartverscheu
rende manier. Eu thans de aanblik van de beide
landen, die met elkaar hebben gekampt 1
Over den toestand in Rusland hebben we geen bij
zonderheden mede te deelengeen nummer van de
courantwaarin niet een of meer berichten staan over
moord brand verwoestingvernieling. Thans bljjkt
echter ook, wat de Japanners met hnnne bekende terug
houdendheid zoolang hebben verheeld dat nameljjk hnn
land zwaar heeft geleden door den oorlog. De oogst is
slecht uitgevallen wat niet te verwonderen valtwaar
zoo velen van eiken leeftjjd naar het oorlogsterrein
werden gezonden.. Men vreest bovendien een tjjdperk
van financieele moeilijkheden ook omdat de regeering
in de gegeven omstandigheden niet veel bereidwilligheid
zal vinden voor het plaatsen van een binnenlandsche
leening, terwijl toch het terugbrengen van een leger van
bjjna een millioen menschen verscheiden millioenen zal
kosten. De handel wordt door al die ongunstige fac
toren verlamd.
De regeering te Tokio heeft blijkbaar ingezien dat
verdere strjjd met Rusland zou leiden tot verdere uit
putting en zoo heeft zg alles gedaan wat in haar ver
mogen was om den oorlog op eervolle wjjze te beëindigen.
Maar daardoor heeft zjj de hartstochten opgewektdio
anders nog wel een tjjdlang zouden zjjn bljjven sluimeren.
En droevig zijn daarvan de gevolgen.
Niet alleen tcch hebben de oproerlingen zioh bepaald
tot aanvallen op de redactiebureelen en op de gebouwen
der gestelde machten. Neen, ook tegen de Christenen en
de buitenlanders hebben zg zich gebeerd. Tien Christelijke
kerken zjjn te Tokio verwoest en men kan een gevoel
van ongerustheid voor de veiligheid der talrjjke Russische
krjjgsgovangenen te Matsoejama en elders niet bedwingen-
al mag men vertrouwen dat de Keizerlijke Regeering
flagrante schendingen van het volkenrecht zal weten te
voorkomen. Niet zonder bezorgdheid moet men ook
denken aan hetgeen baron Komoera en diens ambtgc-
nooten die zoo juist te Portsmouth de gehoorzaamheid
aan de bevelen van hun Souvereinwellicht ditmaal
tegen de inspraak van hun gemoed, nakwamen, bjj hun
terugkeer in 't vaderland verbeiden mag.
Wel hebben de censoren gelijk gehad, dat ze de be
richten over de oproerigheden vasthielden in de hoop,
dat er tegelykertijd van orde-herstel zou zjjn melding te
maken. Want 't is niet anders dan de Haarl. Ct. zegt
«Voor hen, die van den beginne aan in dezen oorlog
met Japan sympathiseerden, moet de onwaardige houding
van 't Japanscho publiek na het sluiten des vredes wel
een bittere teleurstelling zjjn. En zij, die zich door Japan's
betoonde correctheid in dtn oorlog en zjjn gematigdheid
bjj de vredesonderhandelingen van hun oorspronkeljjke
meening lieten afbrengen, znllen weer tot hun onde ge
loof vervallen, dat de Japanners een Jesrzaam en schran
der, doch in den grond barbaarsch gebleven en van jjdel-
heid opgeblazen volk zjjn.
Als bai baren is het brandstichtende volk van Tokio
te keer gegaan en de geheele beweging spruit voort uit
gekrenkte nationale jjdelheid. Dat volk vindt, dat Rusland
niet genoeg vernederd is."
Een stormachtige zitting wordt verwacht van den Land
dag, waar de radicalen pogingen zullen doen om het
Kabinet ten val te brengen en de vredes-onderhandelaren
te straffen. Bovendien is het gevaar niet denkbeeldig te
achten, dat de algemeene wrevel ook de veldheeren en
soldaten in Mantsjoerjje aantast. Men verneemt al,
dat de rustverstoorders te Tokio in een telegram aan
maai schalk Ojama dezen bezworen hebben den strjjd voort
te zetten. Daarenboven zjj herinnerd aan die ongelukkige
bepaling, dat de wapenstilstand pas na de bekraohtiging
van het Vredesverdrag zal intreden. In (Noord-Korea ie,
zoo men weet, nog op 1 dezer gevochten en uit Tokio
wordt gemeld, dat de troepen op Sachalin den 30sten
Augustus het overschot der Russische verdedigers van
dat eiland bjj Naiboeti op de Westkust na een scherp
gevecht van vjjt uren verslagen hebben.
Uit Tokio zelf luiden de berichten iets kalmer. Een
der beste middelen tegenover een oproerige menigte is nog
altjjd geweest daarop de stialen eener brandspuit te rich-
ten in Japan is de natnnr te hulp gekomen en heeft
hetzelfde effect teweeggebracht door zware stortbuien,
die de menschen naar huis hebben gejaagd. Doch wat zal
er gebeuren, als de regenwolken zich ontlast hebben en
het mooie weer de menigte weer naar buiten drjjft
Zaterdagmorgen, De Japansche regeering doet con
cessies aan den volkswensch zjj heeft besloten tot on-
wjjlde openbaarmaking van het vrede s-
tractaat. Laat ons hopen, dat daardoor zal worden
bggedragen tot terngkeer var. de rust. Dat zjj nog niet
in den lande heerscht moge hieruit blgken, dat te Kobe
het standbeeld van markies Ito van zgn voetstuk is
gerukt en door de straten is rondgeslenrd.
Hoe 't te Tokio is toegegaan blgfce uit het volgende
telegram over den aanval op de woning van den minister
van binnenlandsche zaken.
Een der manifestanten, die een fakkel droeg, kon achter
het gebouw komen en slaagde er in, het in brand te
steken. De politie chargeerde daarop met de blanke sabel,
maar de menigte liep wat verder terug bjjeen en steenigde
de toegesnelde brandweer. Mtn heeft het personeel van
den minister knnnen redden. Bij het vallen van den
avond verhchtte de vuurgloed een ijzingwekkend tooneel:
de huilende menigte, met steunen werpend naar politie
en brandweer en onophoude! jjk gechargeerd door de agenten.
Het is zeker dat er 1 doode en 14 zwaar gewonden zgn
gevallen, ongerekend de licht gekwetsten.
De betooging, tegen 8 September aangekondigd, zou
nog belangrijker zjjn. Een manifestant zeide tot een jour
nalistWjj willen de aandacht des Keizers trekken; wjj
willen dat hjj bet vredestractaat verscheure, want zjjne
omgeving belet hem het ware gevoelen des volks te kennen,
over de smadelijke manier waarop de vrede is verkregen.
De vernieling der kleine politiekiosken duurde tot
middernaoht. Men schat dat hierbij een 15-tal gewonden
vielen. Een groote menigte vulde de straten en sloot zich
bjj de manifestanten aan. Afdeelingen van de keizerljjke
garde werden in den loop van den avond opgeroepen, om
de voornaamste punten te bezetten en de regeeringsge-
bouwen te beschermen.
Het vertrek van den heer Witte. Aan
den Russischen Minister Witte is bjj zgn vertrek uit
Portsmouth op buitengewoon harteljjke wjjze uitgeleide
gedaan. Men verdrong zich om hem de hand te drukken,
wierp hem met bloemen en drukte hem zelfs kostbaar
heden en edelgesteenten in de band.
Frankrijk en Marokko. Een Havas-berichtbrengt
de mededeeling, dat de Marokkaansche regeering aan den
Franschen gezant te Fez mededeelde, dat zij alle Franscbe
eisohen, naar aanleiding van het gebeurde met den Algerjjn
Boe Mzian El Miliani, inwilligde. De Sultan bad deu
grootvizier, Si Feddul Garnit, opgedragen zioh persoonljjk
naar den beer Saint-Recé Taillandier te begeven, hem
de verontschuldigingen der regeering van den Sherif aan
te bieden en hem de bestraffing en bet ontslag van den
eohnldigen Kaid mede te deelen. De gezant antwoordde:
dat bjj in naam der Republiek de verontschuldigingen en
beloften van genoegdoening van den Makhzen aannam,
en van de verzekeringen voor de toekomst akte zou nemen.
Daarmede is het incident op bevredigende wjjze opgelost.
In Frankrjjk toont men zich zeer voldaan daarover.
De toestand te Bakoe. Een Russische olie
firma te Londen heeft een particnlier telegram ontvangen>
meldende dat het tuighuis te Bakoe in de lucht was ge
vlogen. Er werd groote schade aangericht en vele men
schen zijn gewond. De militaire overheid te Tiflis heeft
met bjjzondere treinen kanonnen naar Bakoe gezonden.
In den noordeljjken Kankasus is de beweging van de
Tartaren voornameljjk tegen de regeering gerioht. Alle
nafta-raffinadergen te Bakoe zgn, volgens de laatste be
richten, in de asch gelegd en de andere fabrieken en
werkplaatsen gesloten. De prjjzen van petroleum, benzine
en residn zjjn ontzagljjk gestegen en de voorraad zal in
enkele dagen in het zuiden van Rusland nitgepnt zgn.
Balachami is geheel afgebrand. De Tartaren nemen alles
mee wat maar eenige waarde heeft. Het fort Bibi Rebat
staat nog in brand, 's Nschts wordt in de straten van
Bakoe geschoten. De benrzen en banken zgn gesloten, er
worden ontzagljjke verliezen geleden.
Hoogleeraren en studenten in Rus
land. Nu in Rusland het nieuwe academische jaar be
gint, zag de overheid gaarne, vooral nu het intusschen
vrede is geworden, de lessen hei vat, waarvan tot nu too
zoowel de leerlingen als de hoogleeraren bjj wjjze van
protest tegen de bestaande politieke toestanden verlof
hadden genomen, zoodat in het laatste halfjaar het Hoo-
ger Onderwjjs in Rusland bjjna overal heeft stilgestaan.
Nu moet Gouverneur-Generaal Trepoff voornemens wezen
daaraan een einde te maken, en wel op zjjne gewone,
hardhandige wjjze. Hjj zal nameljjk den hoogleeraren
bevel doen toekomen onverwjjld weder met het onderwjjs
te beginnen, onder bedreiging met ontslag bjj weigering.
En desgeljjks zullen de studenten bevel ontvangen de col
leges weder te komen bezoeken, wjjl zg anders eenvoudig
van de rol zullen worden geschrapt. Dat belooft dus wat.
Aardbeving in Italië. Er komen ernstige
berichten over de aardbeving te Stefanoni. Men vreest
dat meer dan 100 menschen onder de pninhoopen begra
ven zjjn. Ook Piscopo en Tricarni zjjn verwoest. Te
Messina heeft een zware aardschok alleen schade aange
richt. Te Reggio, Oatanzaro en Monteleone (Calabrië)
zgn veel huizen gescheurd, te Monteleone 7 dooden en
veel gekwetsten. Ook het district Nicastro is verwoest.
Hongersnood in Britsch-Indië. Uit Lahore
wordt geseind, dat de prjjs der levensmiddelen stjjgt, het
geen een zeker teeken is voor hot aanstaande gebrek. De
weerkundigen zien ook geen beter weer komen. De hon
gersnood in Rajputana dreigt de ergste te worden dien
men in de geschiedenis van Engelsch-Indië kent. Op
groote schaal begint de bevolking reeds het land nit te
trekken. Men is un ook bang voor cholera, die dikwjjls
aan den uittocht van groote scharen gepaard gaat.
De vleeschnood in Duitschland. De Keul-
sohe gemeenteraad heeft zich Woensdag bezig gehouden
met de vleeschnood quaestie. Door eenige leden was een
voorstel ingediend, luidende: »De gemeenteraad vraagt
den opperburgemeester een verzoek te richten tot de be
voegde autoriteiten, waarin dezen verzocht wordt die
maatregelen te nemen, welke leiden knnnen tot opheffing
of vermindering van den vleeschnood, in het bjjzonder
de gedeeltelijke opening van de Nederlandsche grenzen voor
slachtvee, met naleviDg van de noodzakelyke sanitaire
waarborgen. Breedvoerig is over dit voorstel gesproken.
En de stemming was er wel voor. De opperburgemeester
deelde echter mee dat de stad Frankfort a/d Main 'thans
denkt over een actie van de sted-m gezamenlijk. Keulen
zei reed» haar medewerking toe. In afwachting van het
tot stand komen van dezen steden-dag liet de raad het
voorstel ruster. De burgemeester van Berlijn deelde in
de Woensdag gehouden zitting van den raad mee, dat
ook Berljjn zal deel nemen aan dezen steden-dag.
Nieuwe standbeelden te Berljjn. Ook onze
Oranjevorsten zullen nu in het keizerlijk paleis te Berlijn
vereeuwigd worden. De Duitecbe keizer heeft een nieuw
plan ontworpen ter veifraaiing van het paleis. De meer
dan levensgroots beelden van Willem don Zwjjger, van
Maurits en Frederik Hendrik en van stadhonder Willem
II, znllen in brons worden opgesteld.
Onder vrjjdenkers. De vrijdenkers te Parjjs
hebben Woensdag flink gevochten. De vergadering was
zeer kalm begonnen. Lozano hield een eindelooze rede,
waarin hjj de samenwerking voorstelde der vrjjmetselarjj,
der voorstanders van den vredo en der vrjjdenkers. Daarna
kwam de burgeres Sorgue vragen, welk antwoord er aan
het ministerie van justitie was verkregen op bet verzoek
betreffende Malato. En het rumoer begon. Een sterke
baas Paraf-Javal verscheen op het podium en werd met
vjjandig ramoer begroet. Ik zal spreken of niemand zal
spreken, was zgn fiere antwoord. Vuisten bedreigden
den anarchist, doeb onmiddellijk schaart zich een lijfwacht
om hem, de estrade wordt bestormd, een troepje menschen
valt er af Paraf-Javal is trotsch blijven staan. Hjj
wil dat het gansche congres naar het ministerie van
justitie zal gaan. «Het beste middel om bastilles te
nemen, zegt hg, bljjft toch, er op los te trekken." Er
wordt geapplaudisseerd en iedereen gaat wat eten.
Een variété voor dames. De eigenares van
het »Brighton Hippodrome" te Londen is van plan een
variété voor dames te openen, waar alleen dames toegang
zullen hebben.
Mrs. Barrasford, de eigenares van het circus, beeft in
haar jarenlange hippodrome ervaring opgemerkt, dat de
dames nog meer van variété-bezoek honden dan de heeren.
Daar echter duizend en nog eens duizend jonge dames
geen heer hebben om haar naar het circus te vergezellen,
wil zjj er een oprichten, alleen voor dames bestemd en
waar dus iedere dame zonder geleide komen kan.
Iiijtatraffen.
Door eenige Nederlandsche pers-organen zgn beschou
wingen vastgeknoopt aan het bericht, dat in Denemarken
bjj wjjze van proefneming voor zes jaren tjjds wederom
de geeseling is ingevoerd, meer bepaaldeljjk met het doel
geweldpleging van deu sUrkere op den zwakkeie en on
tuchtige handelingen tegen te gaanHet Centrum teekende
hierbij aan, dat, indien de proef goed mocht slagen, het
zaak zgn zon elders het voorbeeld van Denemarken te
volgen en niet meer in naam der beschaving den aan
randers van eer en leven vrij spel te laten.
Daartegen kwam de Arnh, Ct, in verzet. Zjj aohtte het
gewenscht, maar aanstonds tegen elke neiging tot weder
invoering van ljjfstraffen in Nederland ten krachtigste
protest aan te teekenen, »omdat znlke straffen immoreel,
menschonteerend, en als doodstraf, onherstelbaar zjjn*.
Het blad merkte verder op, dat het een te hoog denk
beeld van het beschavingspeil in Nederland had, dan dat
het wederinvoering van lijfstraffen mogelijk acht. Toch
zou het van Het Centrum wel eens willen vernemen,
waarin «het resultaat* alzoo moet bestaan, hetwelk het
in Denemarken wil afwachten om ook voor Nederland
bet »volgen van dit voorbeeld* aan te bevelen.
Op die vraag blijft Het Centrum het antwoord niet
schuldig. »Het resultaat" zou kannen blgken nit een
aanmerkelijke verminderingen van het aantal aanrandingen
van eer en leven. Overigens verdedigt het Katholieke
blad nader zgn standpunt, daarbjj opmerkende naar
aanleiding van de bewering der Arnh, Ct. omtrent het
«onherstelbare"
Een zonderlinge redeneering. Dat de doodstraf on
herstelbaar is, valt niet te weerspreken, en wjj willen
der Arnhemsche wel de verzekering geven, dat ook d&Arom
vooral, een voorstel tot wederinvoering dier straf bjj
ons op ernstig verzet stuiten zou. Het standpunt, dat
minister Loeff te dezen aanzien innam, hebjjen wjj
steeds van harte toegejuicht. Maar dat een gevoelige
kastjjding «even onherstelbaar" zou wezen, kan het
blad toch niet volhouden. Met hetzelfde recht zou
men gevangenisstraf en het nadeel door den eenzaam
opgeslotene aan lichaam en geest ondervonden, onher
stelbaar kunnen noemen. Maar imoreel en menschon
teerend zjjn de ljjfstraffen dan tooh zeker, zal de
Arnhemsche ons tegen werpen.
Nu is een von tweeën waar: de overheid heeft bet
recht te straffen, of zij heeft het niet. Heeft zjj het
niet, dan is alle straf uit den booze en moet men
justitie en politie maar afschaffen. Heeft zjj het echter
wèl en wjj vermoeden dat de Arnhemsche dit voor
hands zal willen beamen dan zien wy geen essen
tieel verschil tusschen het leed, dat een strafschuldige
wordt aangedaan door hem te weken, of maandenlang
in een enge cel cp te sluiten, of door hem zjjn vergrjjp
met een grooter of kleiner aantal stokslagen te doen
boeten. Het ondersoheid is dan slechts van pract'sehen
aard. De geoseling zal vermoedeljjk voor een zeker
aantal personen meer afschrik wekkende kracht hebben
dan een tjjdeljjke vrjjheids-berooving en daardoor in
vele gevallen de misdaad voorkomen.
Ten slotte z-gt Het Centrum, dat, zoolang het begrip
«schuld" gehandhaafd bljjtt, z. 1. de overheid het recht
hebben zal de schuldige te doen voor zgn misdrgf. En
wanneer het voor de veiligheid, voor de eer en het leven
van zwakkere personen vooral noodzakeljjk bljjkt, dat in
zekere gevallen op een andere wijze wordt gestraft, dan
tot dusver gebroikelijs was, eu een gevoelige tuchteging
degene treft, die zich aan den zwakkere veigrjjpt, dat
ziet Het Centrum niet in, dat daardoor de immoraliteit
zou worden bevorderd ot de menschheid onteerd.
De heeren K. de Vries Cz., K. Baas Gz. G. van
Heyningen, H. van Pelt, P. Latenstein, E. van de Stadt Cz.,
C. Th. Kamphuijs, J. van Heek en J. A. Buijs, allen
Raadsleden te Zaandam, en te zamen vormende de op
positie tegen de aangenomen havenplannen, hebben tot
den burgemeester dier gemeente het verzoek gericht