No. 423.
Honderd en zevende jaargang.
1905.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Manier van reizen ia 15.
WOENSDAG
13 SEPTDMBüE.
Stemming.
BUITENLAND.
Deze Courant wordt, eiken avond behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80 franco door het geheele Rijk f I,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N, V. Boek- en Handelsdrukkerij
vli. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Algemeen Overzicht.
ALKMAARSCHE COURANT.
De BURGEMEESTER vaa ALKMAAR maakt bekend,
dat op Dinsdag den 26 September a.g. eene stemming zal
plaats hebben ter benoeming van een lid van den
Uenecntcrnad te Alkmaar voor het derde kiesdis
trict en wel nit de volgende Oandidaten
BÜIJSEN, van C.
FENIJN, J. A. B.
De stemming vangt aan des morgens 3 ure en duurt
tot des namiddags 5 ure.
Het bureau zal zitting houden in den Nieuwen
Voelen in de Doelenstraat alhier.
De inhoud vau art. 128 van het Wetboek van Strafrecht
luidt
Hij, die opzetteljjk zich voor een ander uitgevende,
aan eene krachtens wctteljjk voorschrift uitgeschreven
verkiezing deelneemt, wordt gestraft met gevangenisstraf
van ten hoogste één jaar.
Alkmaar, 13 Sept. 1905.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
Japan begint in zaken van oproer Rasland naar de
kroon te steken. Druppelsgewijze vloeien de berichten
over de onlusten te Tokio, maar zoo langzamer
hand lekt toch de waarheid nit en we zjjn nu al zoo
ver, dat we weten, dat in Japan's hoofdstad door de
manifestanten 118 politie-kiosken, 200 tramwagens, 8
Roomsoh-Katholleke kerken en «verscheidene" scholen zjjn
verbrand, terwjjl nog bovendien 27 andere politie kiosken
benevens »eenige" woningen van regeeringspersonen werden
vernield. Zoo'n lijstje kan meetellen. Een onderscheid met
Rasland is echter, dat in Japan tot dusverre nog geen
bommen en granaten in de gelederen der oproerigen zijn
geworpenin plaats van Kozakken, die met wellust
schieten op de menigte, heeft men er politie-agenten en
militairen, die zich bedienen van de sabel, het oud-vader-
ljjke wapen. Maar die sabels zjjn dan ook te pas gekomen
er zijn eenige duizenden gewonden.
En nog is de regeering niet, waar zjj wezen wil.
In de aangekondigde groote meeting te Osaka toch
werd een motie aangenomen, waarin de eisch wordt ge
steld, dat het vredes-tractaat zal worden
verbroken en de regeering zal aftreden. Enkele
ongeregeldheden zjjn ook hier voorgekomen; 40 personen
werden licht gewond, een ernstig.
Het aangevraagde ontslag van den minister van binnen-
landsohe zaken, Yoshikawa, is, zooals wjj reeds meldden,
geweigerd. Volgens het gewone gebruik hebben de minis
ters don Mikado een officieele erkenning van bunne tekort
komingen voorgelegd. Zjj wijzen op de noodzakelijkheid
om den staat van beleg te handhaven, maar onderwerpen
aan het oordeel van den Keizer de vraag of zij aan bet
bewind zullen blijven dan wel zullen heengaan. De Keizer
antwoordde daarop met het advies, dat zjj op hun respec
tiove posten moeten bljjven.
Verder is er nog een heel klein telegram uit Tokio,
dat er, zoo zonder eenige nadere toelichting, verbazend
Tegenwoordig nu het reizen zoo gemakkelijk en goed
koop is, terwijl zooveel menschen op reis gaan (de trams
naar Egmond aan Zee konden op sommige dagen het
reislustig publiek bijna niet vervoeren) loont het mis
schien ae moeite in herinnering te brengen de moei
lijkheden van vroeger dagen.
Wij nemen daartoe een Fransche reisgids ter hand
van 1815, gedrukt bij E. Maaskamp te Amsterdam en
getiteld: „De reiziger in de Vereenigde Nederlanden,
onmisbaar werk voor ieder, die een reis maakt in dat
land."
1815 was een woelig jaar. 18 Juni is een geschied
kundige gedenkdag gebleven. In de velden van Waterloo
vertoonde de soldaten-keizer zich nog eenmaal en voor
het laatst in al zijn glorie aan het hoofd der dapperste
legerscharen, die er ooit geweest zijn, te midden zijner
juichende veteranen, die zoolang de wereld met den
schrik hunner daden vervuld hadden. Reeds toen Napo
leon Wellington bijna tot wijken had gebracht, ver
scheen plotseling het Pruisische leger, dat hem een
verpletterende nederlaag bereidde. De keizer vluchtte
naar Parijs, deed afstand van den troon, gaf zich over
aan de Engelschen, die hem naar St.-Helena vervoerden,
waar hij in 1821 overleed.
Het was onrustig in dien tijd. In de reisgids van 1815
merkt men niets omtrent deze toestanden. Misschien
werd hij uitgegeven na Juni, toen de kalmte was terug
gekeerd.
Men feisde in Holland op twee manieren, te land en
te water. Wel is waar kon men overal een rijtuig nemen,
maar dat was zeer kostbaar; overigens waren er veel
landstreken waar de wegen, slecht en onbegaanbaar,
vooral in de lente en den herfst het vervoer zeer moei
lijk maakten. De twee eenige straatwegen in ons land
waren die van Scheveningen naar Den Haag en van
Amsterdam naar Haarlem, terwijl de weg van Haarlem
naar Den Haag bestraat werd. De regens en de dikke
mist werkten ook nog mede tot een van nature
smerig en drassig terrein, ongeschikt voor voertuigen.
Op de meeste wegen, vooral van Duitschland naar
Amsterdam, bestonden er „postwagens" evenals in
Duitschland. Van Osnabrück, Naarden en Utrecht (de
schrijver weet niet of hetzelfde toegepast wordt in de
andere grenssteden) waren de posthouders gerechtigd
aan de per post reizende passagiers een briefje af te
geven, wat men noemde „postbriefje" en dat een dubbej
mysterieus uitziet. Het luidt nameljjk: «Het pantserachip
Mikasa is in brand geraakt en gisterenmiddag te half
drie gezonken." Is dit een op ziebzelf staande catastrophe
of zit er meer achter? Als de censor zich ni8t haast
meerdere bijzonderheden door te laten, denken wjj er bet
onze van.
In Rusland is men nu zoo ver, dat men aan het schuld-
belgden is in verband met de onlusten inden
Kaukasu£. Een hoofdambtenaar van het Russische
ministerie van financiën, de heer Timirjasef, heeft in een
interview met een medewerker van de Roess gezegd:
»Ik begrjjp volkomen dat men de regeering verwjjten
maakt. Maar het ministerie van financiën kan geen ver
wijt treffen. Men beweert dat wjj niets gedaan hebben.
Maar wat konden wjj doen
«Zoowel de minister als ik hebben herhaaldelijk de
aandacht op den toestand gevestigd. Meer konden wjj
niet doen, daar wjj geen administratieve macht hebben.
«Van bet begin af, waren krachtige maatregelen noodig.
Men had den brand in den aanvang moeten blusschen.
In plaats daarvan werd geschreven, en nog eens geschreven.
De oproerige elementen waren in dien tjjd aan zich zelf
overgelaten en konden hun gruweljjk werk volvoeren.
«De petroleuin-industrieelen hebben herhaaldelijk de
instelling van een veiligheidsdienst gevraagd, op hunne
kosten. Dat werd steeds geweigerd. Waarom? Klaar
blijkelijk omdat men hen niet vertrouwde, en uit gewoonte
een bijgedachte zocht achter hun verzoek.
«En nn is de toestand, dat industriëelen zelf voorstellen
moeten doen, voor de beveiliging van ban eigendom,
reeds bedroevend. Voor een goed georganiseerden staat
is de eerste voorwaarde, dat er waarborgen zjjn voor de
orde, voor leven en welzjjn en bezit van de onderdanen.
«Ik kan mg niet verklaren, waarom in een zoo belang
rijke streek als het petrolenm-rayon de orde niet kan
worden gehandhaafd. Ik begrijp wel, dat dit in het ge
heele land niet mogelijk is daarvoor is het te uitge
strekt. Maar do petroleum-streek is ongeveer 2500 Des-
jatins groot. En op zulk een klein gebied zou de orde
niet te herstellen zjjn
De Russische censor schijnt onder al die JobBtjjdingen
het hoofd verloren te hebben. Zóó kunnen wjj alleen
verklaren, dat hij het artikel van de Roest niet schrapte
en ook het volgende telegram doorliet: «Naar uit Zarizyn
gemeld wordt is daar sedert gisteren de petroleumhandel
gestaakt. De toestand der oonsumenten is kritiek. Ook
in Astrakan staakten de petroleum-firma's de levering
van brandmateriaal aan de soheepsreeders, met wie zjj
geen contract hebben, daar zij de staking van transporten
uit Bakoe vreezan. De reeders staan thans voor de nood
zakelijkheid de stoombootdiensten te staken, en hunne
matrozen en arbeiders te ontslaan, waardoor opnieuw
duizenden broodeloos worden. Iu Baskoontsjak zjjn de
zoutindustriëelen om dezelfde redenen genoodzaakt den
arbeid te doen ophouden, wat weer tot staking in de
visEcherij-nijverheid zal leiden; dit zal ontzettende ver
liezen voor hot geheele gebied veroorzaken. De gouverneur
stelde aan de groote potrolemn-firma's voor, een depót
van 600,000 Pood naphta voor de behoeften der reeders
en der zout-industriëalen aan ta leggen."
Van andere zjjde wordt nog gemeld, dat do verschillende
petroleum-firma's hebben besloteu het werk niet te her-
vatton voor zoover er van hervatting sprake kan zijn
alvorens de regeering volkomeu de veiligheid waar
borgt. En zij eischen tevens de varwjjdering van alle
Tataarsche boeren nit het gebied, omdat zjj daarin een
bljjvoad govaar zien voor de rustige ontwikkeling der
Voorts ontwaponing van alle Tataren zonder
voordeel had, ten eerste met spoed vervoerd te worden en
ten tweede geen enkele moeilijkheid te hebben met het
aantal paarden. Men had slechts zijn briefje te laten zien,het
geen gewoonlijk vervat was in de volgende bewoordingen
«Werden bij dezen alle posthouders tusschen
en gelast, deze extra-ordinaire Postchaize met
personen en haar bagagie op 't spoedigste bij dag of
nacht na derzelver welgevallen met goede paarden
voort te brengen. De betaalinge daarvan is nier ten
comptoire gedaan en zal ieder zijn contingent op Rekening
valideeren. Actum etc.
Nam men bv. een biljet om van Osnabrück naar
Naarden te gaan met 4 paarden, die in iedere pleister
plaats verwisseld werden, dan betaalde men den be
paalden prijs van 50 écus, en bovendien 16 groot
voor den postsecretaris. (100 groot 1 rijksdaalder).
Daarentegen kostten de bewijzen van Naarden naar
Osnabrück 50 hollandsche daalders. Het is vreemd, dat
ofschoon de afstand dezelfde was, men meer moest
betalenmaar men diende zich aan de plaatselijke
omstandigheden te onderwerpen. Ging men bv. met
den postwagen van Amsterdam naar Osnabrück, dan
waren er van Amsterdam tot Utrecht 4 posten, (de
«posten" zijn in Holland 2 mijlen lang, evenals in
Frankrijk, doch in Duitschland 4 mijlen). Van Utrecht
naar Amersfoort 2, van Amersfoort naar Holten 8} en
van Holten naar Delden 2J posten. Delden had in dien
tijd 1098 inwoners. Een andere route was van Amster
dam naar den Helder. Men passeerde dan Haarlem,
Beverwijk, Alkmaar en 't Zand. De afstand bedroeg 19j
mijl. 's Winters was echter de gewone weg van Haarlem
naar Beverwijk onberijdbaar en dan was men genood
zaakt te gaan over Overveen en Bloernendaal, wat f
post verschil opleverde.
Beverwijk was eertijds een plaatsje met 1640 inwoners
in de nabijheid van het Y. Er was een krankzinnigen
gesticht.
Alkmaar, een plaats van 9000 inwoners, wordt gunstig
beschreven. De stad is zeer regelmatig gebouwd. De
omstreken bieden prachtige wandelingen aan, terwijl
de Alkmaarder-Hout als zeer mooi beschreven wordt.
Men had er een theater, een concertzaal en verscheidene
andere vermakelijkheden. Hoofdzakelijk bestond er
handel in kaas en graan. Een bijzondere aantrekkelijk
heid voor den schrijver schenen de Noord-Hollandsche
boerinnetjes te hebben. Haar frissche en gezonde gelaats
kleur, haar ronde gezichtjes, haar bijzonder mooie kappen
maakten, dat zij in hooge achting stonden bij onzen
gids. De voornaamste herbergen warenDe Burg en
het Heerenlogement.
onderscheid. In Balachany waren vier Eugelschan inge
sloten door de Tataren. Men vreesde voor hun lot en
de mogelijkheid van een internationaal conflict ingeval
dezen meuschen iets overkwam, Dat^gevaar is na afgewend
doordat alle vier ontzet zijn door den vroegeren Engel
schen vice consul Urquhart te Bakoe, een in Perzië ge
boren Schot, die met een aantal ruiters door de Tataarsche
linies is gereden en zjjn landgenooten heeft bevrjjd.
Nieuwe verbittering is in Rusland en ook daarbuiten
gewekt door het feit, dat de socialist Kasprzak
te Warschau ter dood is gebracht. Hij was
wegens het schieten op politieagenten, die hem in een
geheime drukkerjj wilden arresteeren, ter dood veroordeeld.
Daar Kasprzak Duitsch onderdaan was, heeft de socialis
tische pers in Duitschland nit alle macht geschreven, om
de Rjjksregeering te bewegen, in St.-Petersbnrg voor hem
te interveuieeren. Dit schrijven heeft geen nitwerking
gehad, evenmin als het verzoekschrift, dat vjjf soc.-
democratische leden van den Rjjksdag bjj den Rijkskan
selier en den secretaris voor Bnitenlandsche Zaken tele-
graphiech indienden. Dit verzoekschrift kwam tronwens
te laat, daar het werd afgezonden op denzelfden dag toen
Kasprzak te Warschau was terecht gesteld. Er werd in
betoogd, dat de Russische autoriteiten op grond van den
te Warschan heerechenden staat van beleg, den veroor
deelde geweigerd hadden om gebrnik te maken van het
in gewone tjjden geldende rechtsmiddel van zich in
cassatie te voorzien maar dat deze weigering onrechtmatig
was, omdat het Kasprzak ten laste gelegde gepleegd was
in een tjjd, toen de staat van beleg nog niet was afge
kondigd, zoodat het in dien tjjd nog van kracht zjjnde
rechtsmiddel hem thaus niet mocht worden onthouden.
De Vorwarts noemt dan ook de executie van Kasprzak
eon gerechteljjken moord en verwjjt de Dnitsche regeering
nalatigheid in de haar als plicht opgelegde bescherming
van hare onderdanen, wanneer die in den vreemde on
wettelijk veroordeeld worden.
Bjj wjjze van protest tegen het ter dood brengen van
Kasprzak hebben alle fabrieksarbeiders te Warschan het
werk gestaakt.
't Is van de eene ellende in de andere. Nn moeten
wij weder den blik richten op het zoozwaar ge
teisterde Calabrië. Koning Victor Emmannel,
das ontleenon wij aan de Haarl. Ct., is Maandagochtend
kwart over achten te Monteleone aangekomen, waar bjj,
door minister Ferraris en de plaatseljjke overheden ver
welkomd, met uitgelaten bewjjzen van liefde en dank
baarheid werd begroet.
Na zich door den heer Ferraris van zijne bevindingen
verslag te hebben laten doen en zich met dan prefect,
den burgemeester van Pizzo en de Kamerleden van het
gewest te hebben onderhonden, stapte Z. M. in ren
medegebraehlen automobiel om met don prefect, den
minister en een aide de camp op zijne benrt de smarte-
ljjke rondreis to ondernemen. Overal stroomde de bevolking
toe om hen toe te jnichen. In elk dorp stapte Z. M. nit
Als bijzonderheid van den Helder wordt vermeld, dat
men vandaar zich naar het eiland Texel kan begeven.
HerbergenHeerenlogement, Zeeburg, 't Wapen van
Haarlem en de Roode Leeuw.
Zij, die een eigen rijtuig hadden, lieten dat in de een
of andere grensplaats en betaalden een stuiver per dag
voor bewaarloon. (50 stuivers 1 rijksdaalder).
Men moest zorgen van goede passen voorzien te zijn,
om op Hollandsch grondgebied te komen, en de pas
poorten moesten gevisiteerd worden door de muniei-
paliteit van de eerste grensplaats. In de provincies waren
er diligences, die op bepaalde uren en dagen vertrok
ken, en die de reizigers van de eene plaats naar de
andere brachtenmaar de plaatsen erin waren duur,
vooral als men veel bagage bij zich had, want men was
niet ontheven van het vrachtgeld zijner koffers, dat wel
eenige livres kon bedragen (1 livre 10 stuivers). In
het algemeen waren de diligences zeer kostbaar als men
alleen reisde, want ieder oogenblik was men genood
zaakt te betalen de tolrechten en de rechten van door
gang, d. i. het recht om door de stadspoort te gaan
er waren zelfs streken waar het goedkooper was met
den «postwagen" te reizen.
Deze «postwagens" waren in Holland gewoonlijk dichte
en zeer korte rijtuigen, terwijl zij voorzien waren van
een dissel, als thans nog de boerenwagens. De paarden
waren alleen met touwen bespannen en er liepen dik
wijls drie naast elkaar. Als men van een hooge brug
afging, drukte de bestuurder zijn voet tegen het achterste
gedeelte van een der paarden en hield op die wijze
zoolang het noodig was, den wagen in.
De eenvoudigste en minst kostbare manier van reizen
in Holland voor een gewoon burger is zonder twijfel
de trekschuit en het beurtschip. De trekschuit wordt
aldus beschreven
«De trekschuiten zijn langwerpige vaartuigen en
hebben een soort van hut, die ongeveer 7 voet hoog,
30 lang en 6 breed is. De kajuit bevindt zich midden
op het schip. De zoldering is een weinig gewelfd, doch
zoo, dat men er best boven op kan loopen. De kajuit
is verdeeld in twee apartementenhet voorste is het
langste en het andere, minder lange noemt men de
«roef!" In het voorste gedeelte zijn drie rijen plaatsen
en de vensters hebben in plaats van glas, gordijntjes of
luikjes.
Dit zijn de goedkoopste plaatsen, vandaar dat de meeste
menschen zich hierin ophouden. Ook de bagage wordt
hier opgeborgen. Het andere gedeelte, de roef, heeft een
dubbele deur aan de achterzijde en is een aardig kamertje
met opgevulde banken voor acht personen. Dit vertrek
om da bouwvallen rond te gaan 6u persoonlijk de liedeu
to ondervragen, overheden en ingenieurs aan te moedigen.
Hg was blijkbaar zeer aangedaan.
Bij Paola, Santa Eufemia, Pizzo zjjn geheole kampen
van tenten voor de dakloozen opgeslagenook spoorweg
wagens z0n tot noodwoningen ingericht. Volgens som
mige berichten (waarin het aantal dooden op 3000 wordt
gesteld) zijn 50,000 menschen zonder onderkomen en
zjjn twintig steden en dorpen feitelijk verwoest.
Keizer Wilhelm en President Loubet hebben den Koniug
telegrammen van deelneming gezonden naar aanleiding
van de vree.«eljjke ramp. Ook van audore gekroonde
hoofden zjjn dergelijke telegrammen ontvangen.
De gemeenteraad van Rome heeft in eene latere ver
gadering besloten de som van 250,000 lire's voor do
noodlijdenden beschikbaar te stellen. De ministers gaven
25,000 lire's.
De minister van Financiën heeft besloten Lot nader
order de inning van de belastingen in de geteisterde
streken uit te stellen.
In Hongarjje begint 't er ook steeds donkerder uit te
zien. De Keizer noch da Oostenrijksche ministers blijken
iets te willen weten van Fajervary's plan tot invoering
van het algemeen kiesrecht. Ongetroost is dan ook de
minister-president gereisd naar Boedapest, met het voor
nemen een ministerraad bijeen te roepen, waarin hjj
verslag van zjjn bevindingen zal uitbrengen. Van die be
raadslagingen zal waarschijnljjk het resultaat zijn, dat
het geheele Hongaarsche ministerie aftreedt. Na de rede
voering van minister Kristoffy in Bogeau is een andere
honding niet mogeljjk.
Wat moet het einde van dit alles wezen Een vraag,
die te meer reden van bestaan heeft, wanneer men ver
neemt, dat de «Pesti Hirlap'', het toonaangevende Hon
gaarsche blad, nn alreeds schrijft«Als het land zich
rekenschap geeft, dat zjjn koning zich tegen het algemeeu
kiesrecht kant, dan zal het weten dat het tegenover een
vjjand staat en dat het alle krachten moet verzamelen
om zich te verdedigen. Dan zal het niets anders kannen
doen dan geweld tegenover geweld te stellen, tegenover
de wapenen ook wapenen op te temen."
Woensdagmorgen. Hedenmorgen zijn er nadere b ij z o n-
derkeden over het vergaan van de Mikasa.
't Bljjkt, dat de ramp reeds den lOen September is ge
baard. De brand ontstond in het holst van den nacht
aan den voet van den grooten mast en breidde zich met
buitengewone snelheid binnen het uur uit tot aan de
bergplaats van het buskruit, waardoor een ontploffing
plaats had en het «chip te gronde ging. Daar het water
bjj Sasebo, waar de ramp is gebeurd, niet diep is, gelooft
men het schip wel te kunnen horstellen.
De schepen SjinkisjimaAsahi, Tatsoeto, Moerakoemo, Ka-
soemi, Nippon-Maroe, Taihokoe Maroe, Riojoen Maroe boden
hulp. Een groot gedeelte hunner bemanning kwam daarbij
om. Het aantal slachtoffers bljjkt 599 te bedragen.
De Mikasa was het lie?elingschip van het volk, daar
zjj het vlaggeschip was van admiraal Togo. Zjj was het
grootste en nienwste slagschip van de Japanscho marine,
in 1900 gereed gekomen op de werf van Vickers te
Barrow. De Mikasa liep 18 of 19 mjjl, was zeer zwaar
gepantserd het dek met 64 tot 102 m.M. ea droeg
is groen geverfd, heeft een raampje aan iederen kant,
een tafel staat in het midden, er hangt een spiegel,
terwijl er verder eenige kwispeldoren ook niet ontbreken.
Een paar armblakers zorgen voor de verlichting. Het
roer is geplaatst voor de deur van de roefmidden op
het vaartuig is een mast, waar bovenaan, door een ring
een touw gaat, aan het eene einde bevestigd aan de
roei en het andere aan het paard, dat het vaartuig trekt
en waarop een jongen zit, die men gewoonlijk «het
jagertje" noemt. Het paard loopt in korte draf. In plaats
van een posthoren heeft de knaap in eenige streken van
het land een koehoorn, die hem over de schouders hangt
en die hij gebruikt nu eens om bet signaal van vertrek
te geven, dan weer om de brugwachters te waarschuwen
en eindelijk om een wenk te geven aan de schippers
van de schuiten die van tegenovergestelde zijde van het
kanaal aankomen.
Van buiten is het vaartuig rood en groen geverfd en
daarenboven nog bestreken met een soort van witsel,
bestrooid met zeer fijn gestampte mosselschelpen."
Men legde een mijl per uur af en de beweging van
de trekschuit was soms zoo zacht, dat men nauwelijks
bemerkte dat men vooruit ging. Wanneer twee schuiten
elkaar ontmoetten, wisten de schippers hun voorzorgs
maatregelen zoo goed te nemen, dat de zijden tegen
elkander gleden, zonder echter den minsten stoot te ver
oorzaken. Er waren altijd veel menschen in de trek
schuiten, omdat men er goedkoop mee reisde. Een plaats
kostte zes stuivers de mijl Een plaats in de roef een
weinig duurder. Wenschte men de roef voor zich alleen
te hebben dan moest men dit vooraf zeggen en men
betaalde voor dit gerief eenige stuivers meer Van
Rotterdam naar den Haag (traject dat men in 4 uren
ailegde) Jkostte een plaats in de roef 12 stuivers
en dan kon men rnedenemen 50 kilo bagage, die vrij
van vracht waren Wanneer een persoon alle plaatsen
voor zich alleen besprak, dan kostten zij hem slechts
de helft van den prijs. Er waren alle dagen '16 trek
schuiten heen en terug van Rotterdam naar den Haag
via Delft. Iedere schuit kon 8 personen in de roef bevatten
en 30 in bet andere lange geaeelte. De vaartuigen waren
genummerd en vertrokken op volgorde der nummers.
Op iedere halte gaf mén het jagertje eenige duiten of
hoogstens een stuiver in 't geheel. (8 duiten is 1 stuiver).
LUCIUS.
Wordt vervolgd.
