No. 131.
Honderd en zevende jaargang.
1905.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
22 SEPTEMBER.
Zij, die zich met in
gang van 1 October op
ons blad abonneeren, ontvangen
de tot dien datum verschijnende
nummers GRATIS.
BUITENLAND.
BTn N E N LA N Br
W B. 1 J" D A G-
Prijs der gewone advertentiën
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80 franco door het geheele Rijk f I,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HERMs. COSTER ZOONVoordam C 9.
Algemeen Overzicht.
Uemengde Mededeelingen.
Uit de Pers.
N ieuwstijdingen.
Hot Bugelseho weekblad South Africa verstaat op
waarljjk verbjjstorende manier de kunst om do belangen
der Engelsche kapitalisten te dienen met als uithangbord:
»Hier huldigt men de humaniteit*, 't Is voor een Hol
lander, die relaties heeft in Zuid-Afrika en na den
jongsten oorlog, toen er zooveel vriendschapsbanden met
Afrikaners zijn aangeknoopt, zijn er velen, die met de
Boeren in briefwisseling zjjn gebleven een lectuur,
waarbjj men telkens moet glimlachen over de handige
manier, waarop de redactie de dingen op den kop weet
te zetten Gm maar reden van bestaan te blijven houden.
Doch hoe groot de invloed van de pers ook moge
zjjn, zoo knap is zjj niet, dat zij wit praat wat inderdaad
zwart is. De macht der krant ligt op het gebied der
waarheid: het afwjjken daarvan ter wille van een voor
opgesteld doel straft zich ten slotte steeds. De redactie
van South Africa is geeu uitzondering op dezen regel.
Met onstuimigen jjver heeft zjj geageerd voor den
invoer van Chineezen in Transvaal ter
bewerking van den goud-houdenden grond. Dat was
goedkoope arbeid en de gond-productie zon, als er maar
genoeg zonen nit het Rijk van het Midden werden aan
gevoerd, stagen. Ziedaar een rekening, waarop zelfs een
Bartjes geen aanmerking zou kunnen maken. En zij
komt dan ook precies uit: bjjna elke maand vormt de
opbrengst van den Witwatersrand een nieuw record en
de mjjn-maatschappjjen maken prachtige dividenden.
Doch Chineezen bljjven Chineezen. En men weet nu
eenmaal, dat zjj onder behoorlijk toezicht moeten staan
om niet uit den band te springen. Dat toezicht wilden
natuurlijk de mjjn-eigenaren niet betalen, immers, dan
zou het voordeel ras verloren gaan. Integendeel, zjj
exploiteerden de »vark-staarten«, zooals de Afrikaners
in diepe minachting zeggen, zooveel mogeljjk en al drukt
South Africa ook nog zooveel prentjes af, waarop men
Chineezen ziet smullen en zich ziet vermaken met spelen
in de open lucht, de mjjn.magnaten beknibbelden op
het schrale loon wat er maar te beknibbelen viel.
De gevolgen zjjn niet uitgeblevenelke dag bijna
brengt berichten, waaruit blijkt, dat de profetie der
Boeren-voormanneD, dat de Chineezen zonden worden
oen ramp voor het land, in vervulling komt. Men kan
er zelfs in Engeland niet langer de oogen voor sluiten.
Hulde aan de liberale Daily News, dat zij in het licht
stelt, hoe er gefaald is. Het blad betoogt met klem,
dat er een einde moet komen aan den Chiceezen-arbeid
in Transvaal.
Lord Miiuer en de Britsche Regeering, zegt de Daily
News, stonden den mijneigenaars den goedkoopen slaven
arbeid toe, welken de Boeren-Regeering altjjd had ge
weigerd; maar het is gebleken, dat die stap achterwaarts
niet eens voordeolig is geweest, on de Chineezen, wien
geen menschwaardig bestaan werd verzekerd, worden, nu
zjj wegloopen, rooven en moorden gaan, meer en meer
een gevaar voor het land.
Het oude stelsel van arbeid door Kaffers, die goed be
taald en goed behandeld worden, is het ware gebleken
en daartoe zal men terugkeereu, als de tegenwoordige
Regeering eindeljjk is gedwongen tot heengaan.
En laat ons hopen, zoo besluit het blad, dat het nu
voor ieder duideljjk is gebleken, hoe gevaarljjk het is een
Staat iu handen van een troop geldmannen te stellen.
Met groote belangstelling wachten wij het eerstvolgende
nummer van South Africa af, waar natnurljjk deze niting
ook zal ter sprake komen. Nog zal het orgaan der mag
naten wel tegensputteren, maar verliezen zal zij 't op
den duur, men lette maar eens op onze voorspelling.
Te Weenen is op het oogenblik een congres voor
arbeiders verzekering bjjeen, waarbjj 't weer 6ens
tameljjk rumoerig toegaaf. Gisteren zou beraadslaagd
worden over de vereenvoudiging van deze verzekering,
waarvoor zich 21 sprekers hadden aangemeld. Mel het
oog op den beschikbaren tjjd besloot de voorzitter allen
sprekers slechts tien minuten toe te staan. Niemand in
de vergadering protesteerde hiertegen. Toen nu de voor
zitter van de Oostenrijksche ziekenfondsen, de sociaal
democraat dr. Verkanf, het woord verkreeg, verklaarde
deze in tien minuten niet alles te kunnon zeggen, wat
hjj op het hart had. Hij zou zich dus tot eenige hoofd
punten bepalen. Zeer scherp viel hjj de ingediende voor
stellen aan en verklaarde dat zelfbestuur, naar de opvatting
der arbeiders alleen bestond, indien deze, als tot dusver
de tweederde meerderheid behielden. Na twaalf minuten
verklaarde de voorzitter dat hij den spreker het woord
moest ontnemen, omdat de vastgestelde tjjd verstreken
was. Dr. Verkanf wilde nu een beroep doen op de ver
gadering maar de voorzitter bleef op zgn standpunt staan,
omdat de vergadering in den beginne zich hierbij had
aangesloten. Heftig verlangden toen een aantal congres
leden stemming en daar de voorzitter de orde niet kou
herstellen, sloot hg de vergadering. Nog langen tijd
bleven de sociaal-democraten in de zaal in heftige dis
cussie, tot het den algemeenen voorzitter van het congres
dr. Bödeker gelukte hen te kalmeeren. De Fransehe
gedelegeerde dr. Puster, dreigde, voor het geval van verder
misbruik van de vrgheid van spreken door de Oosten
rijkers, met het uittreden van de buitenlanders.
Gunstig steekt hierbjj af d e sociaal-democra
tische part jj-d ag te Jens, waar men zoo ver
standig is de diepgaande verschillen en petit comité uit
te vechten. Wat intusschen niet wegneemt, dat ook in
de openbare zittingen, al bljjft de orde gehandhaafd,
soms harde dingen worden gezegd.
Woensdag weid b.v. bjj het verslag over de parlemen
taire werkzaamheden scherp afgekeurd de houding van
zoovela sociaal-democratische afgevaardigden, die bjj be
langrijke stemmingen in den Rjjksdag ontbraken. Bjj
een gewichtigB zitting ontbraken eenmaal 28 sociaal
democratische afgevaardigden zonder kennisgeving, hoewel
zeven van deze te Barljjn woonden.
Verschilonde moties werden dien dag aangenomen,
waarbjj der fractie opdrachten werden gegeven. Zoo
werd haar o.a. opgedragen de scheiding van kerk en staat
in den Rjjksdag te propageeren, voorstellen te doen tot
invoering van den tiennrigen werkdag en van Zondags
rust voor de niet-vakarbeiders, en tot instelling van ka
mers van arbeid. Eveneens werd een motie aangenomen
waarbjj de fractie wordt verplicht bjj belangrjjke stem
mingen voltallig te verschjjnen.
Zoo worden hier de teugels der discipline aangehaald.
De Marokkaansche quaestie. Uit Parijs
wordt gemeld, dat het onderhoud tusschen dr. Rosen
en den heer Revoil niet tot een beslissing heett geleid.
De zekerheid tot overeenstemming te geraken is niet
meer zoo zeker als men eerst hoopte. De besprekingen
duren voort, men hoopt tot een bevredigende oplossing
te komen, trots de gerezen nieuwe moeilijkheden.
Noorwegens toekomst. Het Dagblad te Chris-
tiania bepleit invoering van eene republikeinsche staats
regeling voor Noorwegen, daar er aan een Koningschap,
zegt het, niet langer behoefte bestaat. In alle geval,
vindt het blad, dient voor de instelling van eene
nieuwe Constitutie het volk er over geraadpleegd te
worden.
De wapenstilstand ter zee. Het Peters-
burgsche Telegraaf-agentschap bericht: In de Kornilof-
baai had den 16en September de bespreking plaats
tusschen den Russischen admiraal Jessen en den Ja-
panschen admiraal Achimamoera om de voorwaarden
betreffende den wapenstilstand ter zee uit te werken.
Het eskader van Jessen bestond uit twee kruisers en
twee torpedobooten, evenals het Japansche eskader. Na
een beraadslaging, welke vijf uur duurde, werden de
demarcatie-lijn vastgesteld en de bepalingen getroffen
betreffende oorlogs-contrabande.
Het geteisterde Italië. Uit Calabrië worden
nieuwe rampen gemeld. Te Olvadi is brand ontstaan
in twee huizen, waar men meubelen en goederen van
door de aardbeving dakloos geworden lieden had opge
borgen. Twee personen werden daarbij gekwetst. Monte-
leone is Dinsdagochtend door een geweldig onweêr
geteisterd en tegelijk deed zich weer een aardschok
gevoelen. Te Catanzaro heeft een hevige orkaan gewoed.
De cholera. Van 20 tot 21 September 's namid
dags werden in Pruisen 14 gevallen van vermoedelijke
cholera aangegeven, waaronder 5, bij welke bij bacteri
ologisch onderzoek bleek, dat de lijders werkelijk door
die ziekte waren aangetast. Overleden drie personen.
Het aantal gevallen bedraagt tot nu toe 227, waarvan
78 met doodelijken afloop.
Te Lodz zijn vier gevallen van cholera met doodelijken
afloop voorgekomen. Het ingesteld onderzoek heeft be
wezen, dat het Aziatische cholera was.
Staking in de metaalnijverheid. Inde
Berlijnsche metaalnijverheid, in 't bijzonder voor het
electrisch bedrijf, is het aan 't roeren. Een werkstaking
is uitgebroken bij de Deutsche Telephongesellschaft R.
Stock und Co. Bij de Allgem. Elektricitatsgesellschaft staat
in het kabelbedrijf het werk ten deele stilbij Siemens
en Halske en bij Siemens-Schuckert wordt ook hier en
daar gestaakt of dreigt staking uit te breken. Men ver
wacht dat de directiën, die reeds eenige tegemoetkomingen
hebben gedaan (waarmee de werklieden echter geen
genoegen namen), eenige werkplaatsen zullen sluiten
indien de beweging zich uitbreidt.
Alpen-slachtoffers. Een ernstig ongeluk had
dezer dagen plaats op den Lyskam, in de Zwitsersche
Alpen. Vier personen hadden dien hoogen berg beklom
men, en de bergbeklimmers begonnen daarna weder af te
dalen. Eensklaps werden ze door een verschrikkelijken
sneeuwstorm, van zwaren mist vergezeld, overvallen,
zoodat ze noch voor-, noch achterwaarts konden. Zij
waren in een ellendigen toestand, want ze hadden ge
brek aan levensmiddelen. Ze hakten diepe gaten in het
ijs, waarin ze een schuilplaats zochten. De sneeuw, die
hen daarna bedekte, schonk den ongelukkigen eenige
warmte. Zoo brachten ze op 400 meters hoogte twee
nachten en een dag door. Men had zich inmiddels over
het lot der excursionisten ongerust gemaakt en acht
personen trokken uit om ze te zoeken. Na bovenmen-
schelijke pogingen slaagden de redders er in de arme
bergbeklimmers te vinden. Een dezer was echter reeds
doodde ongelukkige was bevroren. De andere waren
bijna stervende. Met de grootste voorzichtigheid werden
de slachtoffers naar Gressoney vervoerd.
Trouw aan reeders en schip. De kapitein
en de eerste-machinist van het Deensche stoomschip
nNordjytland" hebben een schitterend bewijs afgelegd
van hun trouw aan reeders en schip. Meer dan een
jaar geleden strandde het vaartuig bij Libau op de
Russische kust. De reeders traden in onderhandeling
met een Russische sleepbootmaatschappij om schip en
lading te bergenmaar die maatschappij vroeg een te
hoogen prijs. Een jaar lang werden de onderhandelin
gen slepend gehoudentotdat zij thans door de reeders
zijn afgebroken, die nu een Deensche sleepboot en
lichters naar de plaats der stranding hebben uitgezon
den. Maar al dien tijd zijn kapitein en eerste-machinist
op het wrak van de »Nordjytland" gebleven, dag en
nacht, en op de nog altijd stevige kiel wind en vloed
trotseerend. Gelukkig heeft nu eindelijk voor deze twee
volhardende wachters het uur der welverdiende aflos
sing geslagen.
Het meisje, dat veel van de wereld te
zien k r jj g t. Miss Alice Roosevelt- is te Seoul, de
hoofdstad van Korea, aangekomen. De nPrinses der
Verecnigde Staten" werd daar in een Koninklijke draag
stoel van het station naar het Amerikaansch Gezant
schap gebracht, door de straten, welke te harer eer
versierd waren. De opper-kamerheer kwam haar namens
den Keizer verwelkomen.
De Mormonen. Mevrouw Schoff, Voorzitster van
het nationale congres van moeders te Philadelphia, heeft
onthullingen gedaan over de Mormonen. Zij is onlangs
in Utah geweest en zegt nu, dat het Mormonisme er
zoo sterk is als ooit. Geheime huwelijken worden er in
menigte gesloten. Zoo ontduikt men de wet. De huwelijks-
registers worden in de Mormonenkerk aan niemand
etoond. Volgens Mevr. Schoff beheerschen de Mormonen
e politiek in de staten Idaho, Montana, Nieuw-Mexico,
Nevada en Arizona en streven zij er naar 't ook in het
Congres der Unie te doen. Zij ziet in senator Moot het
hoofd van dat komplot en vindt, dat hij geen lid van
den Senaat mag blijven. Daarmede schijnen velen in
Amerika 't eens te zijn, maar Mevr. Schoff's onthullingen
worden, hoeveel, opzien zij wekken, toch overdreven
geacht.
Voor de Aimard-vereerders. »Regen-in-'t
gezicht" is dood. De man, die zich in dezen niet-alle-
daagschen naam verheugde, was de laatste overgeblevene
der groote opperhoofden van de Sioux, die tegen het
Amerikaansche gouvernement op het oorlogspad zijn
geweest. Zijn grootste wapenfeiten dagteekenen uit ae
jaren zeventig tot tachtig. Hij is nu, 62 jaar oud, in
het Indianen-perk in Zuid-Dakota gestorven.
Daltschland's vleeschnood.
Wjj moetan erkennen, dat wjj tot dasverre steeds met
zekere ingenomenheid melding hebben gemaakt van de
gevallen, waarin pressie werd geoefend op de Dnitsche
regeering om, ter jvoorziening in den vleeschnood, de
Nederlandsche grenzen voor den invoer van vee te openen.
In znlk een eventueele opening toch zagen wjj een groot
belang voor ons land in het algemeen en in het bjjzonder
voor de streek, in het centrum waarvan Alkmaar is ge
legen, een streek, waarvan wjj de belangen zoo gaarne
op elke wjjze zien bevorderd.
Intasschen geldt ook hier weer, dat elke medaille hare
keerzjjde heeft. Op die keerzjjde heeft de Haagsche
Nieuwe Courant thans de aandaoht gevestigd en wat zjj
daaromtrent schrjjft, verdient ongetwjjfeld overweging.
Daarom laten wij het voornaamste deel daarvan hier
volgen
Reeds eenigen tjjd geleden begonnen in Duitschland
stemmen op te gaan, die laide den vleeschnood ver
kondigden en er op aandrongen, den invoer van levend
slacht- en fokvee weer toe te laten. Vooral in de
laatste weken is de drang in die richting zóó groot
geworden, dat de Daitsche minister van landbouw aan
het bestuur van den Doitschen Slagershond heeft
verklaard de openstelling der Nederlandsche grens te
zullen overwegen. Wat die uitdrukking beteekent, is
wel te begrjjpen en er bestaat dus wel kans, dat de
laden van den Bondsraad in 't laatst van September,
wanneer zij weder bjjeenkomen, een voorstel vinden,
strekkend om den invoer van levend vee uit Nederland
in Daitschland mogelijk te maken.
Zoo oppervlakkig zou men zeggen, dat onze Noder-
landsche boer met eenige spanning de eventueele be
handeling van zulk een voorstel moet tegemoet zien
en bjj hem, die alleen oogenblikkeljjk voordeel op het
oog heeft en niet verder kjjkt, dan zijn neus lang is,
is dat dan ook zeker het geval. Ieder, die echter even
doordenkt en nagaat, wat na verloop van tjjd het
gevolg zal zijn van een plotselingen uitvoer van
beteekenis naar Daitschland, maakt zich voor de zaak
niet bjjzonder warm. En met reden. Immers, men weet,
dat do grenzen zeker niet langer zullen opengesteld
bljjven, dan de voorziening in den nood of in de eerste
behoefte bepaald eischt. Een tjjdeljjko opdrijving van
prjjzen zal ten gevolge hebben, dat de beste exem
plaren van m9nigen stal worden verkocht, zeer tot
nadeel van den boer zelf, die met bet oog op de
verandering, die het bedrjjf heeft ondergaan, geen stnk
vee kan missen. Nu reeds is hier te lande schaarschte
in goede fokdieren, zoodat we ze waarlijk niet voor
een klein winstje aan den Duitschen boer behoeven af
te staan. En wanneer dan na verloop van eenigen
tjjd de Daitsche regeering weer wordt gedrongen door
de agrariërs, om den invoer om welke redenen dan
ook te verbieden, zijn onze Nederlandsche veehouders
er vrjj wat slechter aan toe dan te voren. De stallen,
op tal van plaatsen ontdaan van de beste dieren, de
zuiveiproductie sterk ingekrompen, waardoor natnurljjk
een geregelde bron van inkomsten minder rnim vloeit,
terwjjl de handel or groote schade door heeft geleden,
de veefokker jj in vrij wat slechter conditie, omdat het
beste materiaal verdwenen is! Ziedaar eenige gevolgea
van de openstelling der grenzen, als onze veehouders
niet op hnn tellen passen en voor eeuig tjjdeljjk voor
deel den geheelen voorsprong, dien zjj in de laatste
jaren door het verzetten der bakens hebben verkregen,
opofferen.
Wist men zeker, dat de eventueele openstelling niet
van tjjdeljjkon, doch van bijjvenden aard zou zijn, dan
zon men anders mooten spreken, doch daar dit vrjj zeker
niet het geval zat zijn is het te hopen, dat onze boeren
zich zullen bezinnen alvorens te beginnon. Het zal echter
een moeiljjke taak zjjn, weerstand te bieden aan de
voorspiegeling van de te behalen groote winsten. En wjj
vreezen dan ook, dat voor grof geld heel wat fokvee,
dat hier moest blijven, dat hier hard noodig is, bestemd
zal worden voor de stallen onzer oostelijke naburen,
die wel zorgen zullen, dat men hier ten slotte met het
minder goede bljjft zitten.
Hoe wjj de zaak ook beschouwen, wjj en zeker me
nigeuu met ons, bljjven den maatregel, die misschien
spoedig zal worden genomen in Duitschland, niet als
zoo bjjzonder gewenscht en allerminst als een weldaad
voor den Nederlandschen boer beschouwen. Er moge
eens een enkele behoorlijk van profiteeren, de meesten
zullen zich eer benadeelen. Ook zonder den uitvoer
van ons levend vee heeft men in de laatste jaren mooie
prjjzen behaald, heeft de vleeschexport naar Engeland
en DuitsohUnd goede resultaten opgelovord, terwijl door
den toenemen(len bloei onzer zuivelbereiding, door be
hoorlijke oog8'011 en flinke prjjzen der landbouwproducten
zonder kunstmaMge opdrjjvsng de landbouw in gunstige
conditie verkeert.
Moge dit zoo blijven, dan hebben wjj waarljjk geen
tjjdeljjke opening der grenzen voor den uitvoer van
onze beste landbouwdieren noodig en eunnen wjj eon
dergeljjke aderlating, die altjjd tot verslapping aanlei
ding moet geven, gaarne aan anderen.
Bjj Kon. Besluit van 21 September is tot voorzitter
van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, voor het
tjjdperk der tegenwoordige zitting, benoemd Jhr. Mr. J.
Röell, lid van die Kamer.
Het bestuur van het Polderdistrict St.-Panoras heeft
dezer dagen haar gewone najaarsschouw-vergadering
gehoudeu na de gewone schouw-aangelegenheden werd
de begrooting vastgesteld in ontvangst en nitgaaf op
f 8993,381/2.
Dezen dag worden door het Polderbestuur de leden van
den Raad der gemeente als gasten genoodigd, waarbjj
de dag met een maaltijd wordt besloten.
Mevrouw de Wed. E. van Senue, gob. Hilbrands, de
vorige week te Amsterdam overleden, heeft aan de Prins
Hendrikstichting te Egmond-aan-Zee een bedrag vau on
geveer f 20,000 (belast met vruchtgebruik) vermaakt,
zijnde het i/t van haar vermogen.
Maandag 25 September a. s. zal te 1,30 me precies,
in een der lokalen van het café «Krasnapolsky" te Am
sterdam, een zeer belangrjjke vergadering worden gebon
den van verbouwers van suikerbieten in de provincie
Noord-Holland.
Het punt der behandeling betreft niets minder dan bet
nitoefenen van contróle van de zjjde der verbouwers op
het onderzoek der suikerbieten aan de fabrieken. Eene
zeer belangrjjke zaak dos.
Eene advertentie in dit nnmmer geeft nadere bjjzon-
heden.
De Abdij van Hgmond.
Bjj den Amsterdamschen uitgever C. L. van Langenhujjsen
heeft een belangrjjk werk het licht gezien, dat zeker ook
in onze streken groote belangstelling zal wekken. Het is
geschreven door den heor Bernard J. M. de Bont, »den
gelukkigen bezitter," gelijk bjj zich noemt, »?an de gron
den, waarop eenmaal de abdjj van Egmond, de bakermat
der wetenschappen gestaan beeft," en draagt tot titel
»De Regale Abdij van Egmond, haar stichting, bloei en
verwoesting." Wellicht hebben wij eerlang gelegenheid
daaruit het een en ander mede te deelen heden willen
wjj er alleen de aandacht op vestigen, dat het boek met
bjjzondere waardeering door den »Van Dag tot Dag"-
schrjjver in het Handelsblad wordt besproken. Aan het
slot zjjner beschouwing BÈelt de heer Boissevain een vraag,
die velen zeker met ingenomenheid zullen begroetenzjj
toch luidt:
>Zouden de Benedictijnen, die geen pastoreele bedie
ning uitoefenen, doch zich alleen bezighouden met Knnst
en Wetenschap, niet als aangewezen er toe zjjn om hun
«koninklijke" abdjj te herstellen in «zjjn geschonden eere?"
Ze zjjn als van zelve do bewaarders der grafsteden, waarin
liggen de overbljjfselen van het aloude Vorstenhuis, dat
der abdjj zoo genegen was. Als ik let op al de schoone
katholieke kerken alom in ons land opgericht, dan rjjst
bjj mij de vraagzouden die geleerde monnikken niet
bereid zjjn, ter eere van de nagedachtenis dier vorsten,
de abdijniet te herstellen want van restauratie
is geen sprake, niets bleef er van over maar om een
gebouw dat aan haar herinnert op te richten, zoodat wjj
Hollanders ons niet meer behoeven te schamen, dat «bo
ven de rustplaatsen der Graven, Edelen en Abten rustig
het vee graast
Elke protestantsohe Nederlander kan, dunkt mjj, in mjju
wenech deelen
Een gebouw, herinnerend aan de vermaarde abdjj in
het lieieljjke Kennemerland, zon mjj tot grooter vrengde
zjjn dan een monument of grafgesteente ter herdenking
der oude Graven, en zon, geloof ik, meer ieder's histo-
risehen ziD voldoen. We zouden dus alom toonen boe
Holland zijn roemrjjke middeleeuwen eeit, en, trouw aan
't veileden, zjjn oude Graven en Edelen niet vergeet.
Wordt er geld gegaard om dus piëteit te toonen aan
het stamhois «dat den grond heeft gelegd tot ons blouien,"
door de roemrjjke oude Abdjj, die hun gebeente eens
dekte, in herinnering te houden, dan draag ik mjjn pen
ningske bjj en ga collecteeren bjj vrienden en vriendinnen."
Herste Kamer.
Een telegram uit Den Haag heeft ons gisteren mede-
deeling gedaan van hetgeen er verhandeld is in de Don
derdag gehouden zitting van de Eerste Kamer, 't Was
ditmaal echter wel wat erg beknopt. En daar het gespio-
kene wellicht nog aanleiding zal geven tot beschouwingen
in de pers, die wij dan ook zullen hebben te releveereu,
laten wjj nu nog een wat uitvoeriger resumé volgen.
Bg do Algemeene Strekking van het Adres van Ant
woord op de Troonrede oordeelde de heer Van Houten,
dat als bjjkomend gevolg van de Kabinets-ver-
andering de Eerste Kamer vrjjer is geworden in de ver
vulling oa opvatting van hare taak, d.ordien zjj minder
afhankelijk is geworden van politieke overwegingen.
Spreker vroeg, of een der Ministers zich kon noemen