No. U9.
Honderd en zevende jaargang.
1905
DAGBLAD VOOR AT,KM A AR. EN OMSTREKEN.
buitenland.
""BÏNN enlan fx
VRIJDAG
13 OCTOBER.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het gelieele Rijk f I,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groot®
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HERMs. COSTER ZOON, Yoordam C 9.
Algemeen Overzicht.
Gemengde Mededeelingen.
Uit de Pers.
ALKMAAR
URANT.
Do hoeren van de Matin beleven dagen van vreugde.
Hnn zoeken is, zooals wjj dezer dagen schreven, om
van bnn blad te doen spreken, en zelden hebben zij zoo
iets prachtige weten op te sporen als thans de onthul
lingen over hetgeen aan de Marokko-
conferentie is voorafgegaan. Ieder, die ambts-
halve of uit pure liefhebberij op dit ondermaansche aan
politiek doet, houdt, zich daarmee bezig.
Eiken dag groeit de lawine van beschouwingen aan
en een afdoende tegenspraak, die haar alleen zon kunnen
stuiten, bljjft tot dusverre uit. Integendeel, veeleer komt
de bevestiging, dat de Matin niets te veel heeft beweerd.
Daartoe heeft men slechts kennis te nemen van bet
geen Jaurès, de 90cialistischo tegenstander van Delcassé's
politiek, Zondag, volgens het verslag in Le Humanité,
in een rede te Limoges heeft gezegd.
Gisteren, zoo sprak Jaurès, heeft de Matin over de
gebeurtenissen die den val van Delcassé ten gevolge had
den, openbaringen gedaan die alleen van Delcassé zelf
kunnen uitgaan. Ik ben in staat te bevestigen dat ik in
het eerste oogenblik van do crisis van drie ministers
vernomen heb dat de zaken zich inderdaad zoo hebben
toegedragen. Delcassé had zich aangewend, om zjjne han
delingen, zjjne geheele leiding van de bnitenlandsche
politiek aan het toezicht van het parlement en van de
openbare meening te onttrekken. Aan deze volstrekte,
onverantwoordelijke macht had hij zich gaandeweg be
dwelmd, en toen het hem gelukt was, Frankrjjk in ver
trouwelijker betrekkingen met Italië en Engeland te
brengen, gaf bij zich in dien roes aan de gedachte over,
de man van de revanche te worden en Daitschland te
kannen afzonderen en omsingelen. Hij zag zich aan het
doel van zjjne droomen, in een tegeljjk duister en ver
blindend voornitzicht, als overwinnaar en als wreker
van het recht, die de ondeelbaarheid en opperheerschappij
van Frankrijk herstelde. Zoo trok hjj ons onwetend en
met gebonden handen achter zich aan, naar de ergste
rampen toe. Engeland had het plan geraden, dat het
brein van onzen leidenden minister in beslag nam, en
zich gereed gemaakt, er in stilte partjj van te trekken.»
Jaurès lichtte dit nader toe, door de hooding van En
geland te verklaren uit de berekening, dat het de door
Delcassé beoogde botsing tusschen Frankrjjk en Daitsch
land wilde gebruiken tot gewelddadige vernietiging van
Dnitschland's mededinging op het gebied van handel en
njjverheid.
»Zoo kwam het, vervolgde Janrés, dat toen wegens
Marokko tusschen Frankrijk en Daitschland moeieljjk-
heden ontstonden en Daitschland, de geheime bedoeling
van een Engelsch-Fransche coalitie vermoedende, plotse
ling tusschen beide kwam, om de beide volken tot
verklaringen te nopen, Engeland ik ben gedwongen,
dit te zeggen veel te zeor geneigd scheen, het tot
een conflict te laten komen. Hot i3 waar dat Engeland
zich op het oogenblik dat deze gebeurtenissen voorvielen,
zich tot Frankrjjk wendde, met het voorstel van een
verdedigend en aanvallend verbond, waarbij het ons
zjjne volledige hulp beloofde en waarbjj het zich verbond,
niet alleen de Duitsche vloot te vernietigen, maar ook
het Noord-Oostzee-kanaal en Kiel te bezetten alsmede
100,000 man Engelsche troepen in Sleeswjjk-Holstein te
landen. Als dit verdrag onderteekend was en Delcassé
wilde dat het onderteekend werd dan stond dat
geljjk met een onmiddellijken oorlog. Daarom hebben wjj,
socialisten, het aftreden van Delcassé geë scht en zoo
doende Frankrjjk, Europa en de menschheid een dienst
bewezen."
Die verklaringen hebben uiteraard de uitwerking van
lichte hout-krullen op een zacht-brandend vuurtje.
Groot is dan ook de ontstemming in de Dnitsche pers
tegen het .perfide Albion."
De Frank/, Ztg. waarschuwt dat Daitschland met bet
ernstige feit van Engeland's vjjandsc'nap van nn af aan
nog meer rekening moet houden. .Frankrjjk is verstandig
genoeg geweest, om zich te laten waarschuwen. Het zal
het Marokkaansche incident eens vergeten zijn, zoodoende
is een eerljjke verstandhouding tusschen Duitschland en
Frankrjjk toch denkbaar, want materieels geschillen
bestaan er in weerwil van alles niet, zij bestaan ook
niet tusschen Duitschland en Engeland, maar men wil
aan gene zjjde van het Kanaal niet inzien dat wjj ook
recht hebben om te leven. Dat de vijandige stemming
van Engeland tegen oas aanwezig is, kannen alle betui
gingen van welmesnende menschen niet uit de wereld
helpen, en wjj zullen er voor onze practische politiek
mee moeten rekenen.
Do Berliner Börsen-Ztg. zegt aan het slot van een
artikel dat men aan hot verstand van de Fransche
politici, vooral van Ronvier, en de kalmte vau het
ran6che publiek te danken heeft, dat alles goed en glad
is atgeloopen. »En dat is misschien het kostbaarste, wat
wg nit heel het verwarde gekonkel gewonnen hebben,
e er enning dat de eens zoo warmbloedige natie den
vre e wi, hem ook dan wij, wanneer allen baar tot
oor og wi en drpven. Maar of die erkenning werkeljjk
al die diplomatieke pogingen en het risico van een ramp
waard was, dat zal de toekomst loeren en de onver
biddelgke geschieden,» d,e geen geestdriftige phrase kent."
De Vomsche ZeUung zegt, dat stilzwjjgen ten aanzien
van berichten die overal beroering verwekken, geenszins
natunrljjk ,s en dat men de moeite zal moeten nemen,
het beweerde naar het gebied der fabelen te verwiizen
want dat de Engelsche Regeering niets hiervan geweten'
zon hebben, gelooft niemand.
Welk gewicht aan de mededeelingen van de Matin
wordt gehecht, blgkt wel hieruit, dat in de Itaiiaansche
liamer een interpellatie daarover is aangekondigd da
afgevaardigde Cirmeni heeft den president kennis gegeven
dat hjj over de woorden van Delcassé en van Ronvier'
zooals de Matin die weergaf, aan de regeering «enige
inlichtingen wil vragen.
Oik de pers daar te lande mengt zich in de zaak.
Zro schrjjft de Romeinsche Tribuna
.Het is te betreuren dat Delcassé niet gezien heeft dat
Billow hem een valstrik spande. Wat Daitschland slechts
liet doorschemeren, sprak hij openljjk nit. Wat Daitschland
slechls als oorzaak van den twist met Frankrjjk even
aanduidde, bekende bjj openlijk en naïif, ex ore tuo l
Hoe kan men Dnitsohlaad het recht beBtrjjden zich te
verdedigen, als Delcassé (of een zijner vrienden) de moeite
neemt zonder terughoudendheid of verzachting zelf het
aanvalsplan aan de geheele wereld te vertellen Zijn
diplomatieke misgreep is ontzettend; alle maatregelen
van Duitschland en wat nog erger is alle bezorgdheid
van Frankrjjk daarover wordt thans gerechtvaardigd.»
En inmiddels wordt meneer Stéphane Lauzanne, die
de onthullingen in het Fransche blad publiceerde op het
redactie-bureau van de Matin gepluimd en verheerljjkt.
'tls alsof wij in het stille avonduur, waarop wg dit
schrjjven, de knrken hooren ploffen van de flesschen met
Champagne, telkens wanneer er weer een depêche komt,
meldende dat er opnieuw een artikel is verschenen over
wat de Matin wist te openbaren.
De heeren zijn dezer da?en in een buitengewoon
vrooljjke stemming en dat scherpt hun vindingrjjkheid.
Zoo hebben zjj de automobiel van hun blad tor beschikking
gesteld van de geïnterneerde, nu tjjdeljjk te Parjjs ver
toevende Koningin van Madagascar, ton einde Hare Majes
teit met dit meest moderne vervoermiddel naar de opera
te brengen. Koningin Ranovaio heeft dit aanbod ge
accepteerd als een journalistieke hulde, wat haar niet
envel is te duiden, want Madagascar in de dagen toen
zjj daarover nog regeerde, is waarschjjnljjk niet het aan
gewezen land om de finesses der moderne reclame te
doorgronden. Alweer jnbelt men op het bureau van de
Matin, heel Parjjs spreekt nu natunrljjk over de automo
biel van het blad, en welke journalist kan wijzen op
het buitenkansje, dat hjj een Koningin, zjj 'took een
onttroonde, voor zjjn zegekar wist te spannen,
Vermakeljjk ie ook het volgende:
Tjjdens de Wereldtentoonstelling te Parijs in 1900
stortte de passerelle oitewol overbrug op de Qnai Debilly
onder het gewicht der bezoekers in mekaar.
Maar neg altjjd is men niet met de reparatie gereed
gekomen. Het bouwtoezicht kwam wel telksns kjjken
en er werd ook wel eens aan gepeuterd door een paar
metselaarsmaar het bruggetje bleef aan de oircnlatie
onttrokken.
De redactie van de Matin had al vjjf jaren lang dat
spelletje aangezien en meende, dat wat meer spoed niet
deren zon. Zij besloot, als dan de directie der gemeente
werken ge6n kans zag, die passerelle in orde te maken,
zelf maar de handen aau 't werk te slaan. Een ploeg
metselaars werd gehuurd....
Maar vooraf wilde de redactie er toch pleizier van
hebben. Zondagmorgen organiseerde zjj een concert op
de passerelle, door het orkest, dat nit leden der admini
stratie en redactie bestaat. Vroolijk bliezen en streken
redacteurs, administrateurs en expediteurs er op los.
Maandagmorgen zonden de redactie-metselaars van de
Matin aan het werk gaancm de passerelle, die nog
altoos in denzelfdon toestand van onbegaanbaarheid ver
keert, te herstellen.
Maar de stedeljjke overheid, van deze plannen verwit
tigd, stak er een stokje voor
De ingenieur-inspecteur van den openbaren weg, die
van het plan gelezen had een blad als de Matin
onderneemt zoo iets niet zonder er de noodige publiciteit
aan te geven waarschuwde de politie en dezo verjoeg
de metselaars en sloot den toegang tot de passerelle af.
De Matin zegt: .Wij hebben in één dag meer gedaan,
dan de gemeente-administratie in vijf jaar. Wij hebben
in één dag plannen opgemaakt voor het herstellen van
den weg, ingenieurs en werklieden aangenomen, bet mate
riaal aangekocht en de noodige gelden voor den arbeid
bjjeecgebraebt.
Wjj zjjn klaar maar wij mogen het werk niet doen 1»
Met plaatjes er bjj wordt dat in de courant verteld
en de Parjjzenaar smolt daaraan op de banken, waar
hjj zjjn conrant zit te lezen en op en in de omnibussen
hoort men van niets anders.
What next?
Kroon en Parlement In Hongarije.
Dinsdag heeft Hongarije zich weder kunnen vleien
met de gedachte, dat het nog een Parlement bezit, De
vreugde is kort geweest, nauwelijks enkele uren. De
Kamer nam bij monde van den heer Justh, den Voor
zitter, kennis van de Koninklijke Boodschap, waarlij zij
tot den 19en December weder verdaagd werd. Daarop
hield uit naam der vereenigde oppositie, nadat graaf
Tisza en de liberalen, aanstonds gehoorzamend aan de
boodschap van den Souverein, de zaal verlaten hadden,
graaf Gyula Andrassy een rede, protesteerende in de
eerste plaats tegen de telkens herhaalde onwettige
verdagingen van de Volksvertegenwoordiging benovens
tegen de kleineerende behandeling, welke het Kabinet-
Fejervary het Huis had aangedaan door niet eens te dezer
zitting te verschijnen Met algemeene stemmen nam nu
de oppositie een protestverklaring aan en verwijderde
zich vervolgens, nadat een voorstel van socialistische
zgde ingebracht, om in weerwil van de Koninklijke
Boodschap te blijven vergaderen, geen steun had ge
vonden.
Het Huis der Magnaten hoorde met waardigheid het
voorlezen van de Koninklijke Boodschap aan. Een in
forsche termen door baron Pronay opgesteld protest kon
geen meerderheid vinden. Een zachter gestelde verkla
ring, waarin nog zelfs de hoop op een minnelijke oplos
sing van het geschil werd aangeroerd, ontving de een
parige goedkeuring van de leden.
Graaf Andrassy bestempelde het telkens en telkens
weer verdagen van het Parlement met de benaming
oomedie. Ongeljjk had hjj niet. Bijeenroepen eu verdagen,
dat zijn de eenige betrekkingen, die er nog tusschen
de Kroon en den Rijksdag bestaan. Meer hebben beide
elkaar niet te zeggen. De nu reeds drie jaren voort
woekerende twist is ontaard in een quaestie van macht.
De twistappel de Hongaarsche taal voor het Hon-
gaarsche leger moge nietig schijnen, in waarheid
heeft hij bewerkt, dat Kroon en Parlement nu als vijanden
pal tegenover elkander staan en dat er tusschen hen
geen vrede mogelijk is, tenzij een van beide zich zonder
slag gewonnen geeft, 't geen een ongerijmde onder
stelling zou zijn.
Baron Fejervary, die met zijne ambtgenooten niet in
de Kamer verschenen was, om geen beleedigingen te
hoeven dulden, is Woensdag weder naar Weenen ver
trokken. Hij zal den laatsten schroom van den Koning
voor het algemeen kiesrecht trachten weg te redeneeren,
het eenige wapen dat, naar het oordeel van het Kabinet,
met hoop op zegepraal tegen de nationalistische oppositie
beproefd kan worden.
Maar de grijze Yorst aldus de Haarl. Ct. aarzelt
nog om dit wapen uit de scheede te trekken. Hoe licht
kon het immers twe snijdend zijn. Aan de hevigste
gemoedsslingeringen ten prooi, moet zijne gezondheid
in de laatste maanden fel geschokt zijn. Toen hij als
18 -jarig jongeling met de klachtVaarwel, mijn jeugd
de Kroon moest aannemen, vond hij de Hongaren tegen
zijn Huis in opstand en nu de avond zijns levens ge
komen is, hoort hij den storm weder opsteken en geen
ander bezweringsmiddel wordt hem geboden dan een,
dat naar zijne beginselen erger dan het kwade is.
De opstand in Duitsch Zuidwes t-A f r i k ai
In een officieel telegram uit Upington aan de Kaapsche
regeering wordt bericht, dat de hoofden der Hottentot
ten Marengo en Morris het Jerusalem-kamp na een
hevig gevecht vermeesterd hebben. De Duitschers ver
loren een luitenant en vijf man. een kolonist is gedood
en acht zijn gewond. De Hottentotten hadden geen ver
liezen. Zij maakten alle voorraden der Duitschers buit
en namen vele Duitschers gevangen, die zij ontwapen
den en daarop naar generaal Trotha terug zonden met
een schrjjven van Marengo, waarin deze verklaart dat de
Hottentotten thans in staat zijn den aanval te beginnen
en dat zij tot het bitter einde zullen doorvechten-
De staatkunde van China. De nieuwe
Chineesche gezant te Parijs Lioe Sjesjoen heeft aan een
medewerker van de Echo de Paris eenige mededeelingen
gedaan over China's staatkunde. De gezant verklaarde
dat China binnen weinige jaren zijn leger en vloot op
Europeesche grondslagen zal hebben georganiseerd, maar,
zeide hij, deze macht zal zuiver defensiet zijn. Dat Japan
de leiding van China's moderne ontwikkeling zou hebben
noemde de gezant een courantenpraatje. Japan en China
zijn geheel verschillende landen. Onafhankelijk van Ja-
panschen invloed zullen de Chineezen gemoderniseerd
worden. China zendt studenten naar Europa. Er zijn er
reeds 50 in Frankrijk, 50 in Duitschland, 100 in België,
70 in Londen en weldra zullen er tien in Oostenrijk
aankomen. De gezant verklaarde verder dat China on
getwijfeld voor alle vreemdelingen zal worden opengesteld,
maar alles zal afhangen van de verdragen die met de
natiën, welke met China willen handeldrijven, zullen
worden gesloten.
Slachtoffers. De veelgeprezen Generaal Stoessel
(door Keizer Wilhelm tot ridder pour le Mérite verhe
ven!) en de Generaals Fock en Reiss moeten, wegens
voor Port-Arthur gebleken onbekwaamheid, nu uit den
Russischen militairen dienst zjjn ontslagen.
De verloving van prins Eitel Fried-
r i c h. Prins Eitel Friedrich van Pruisen, de tweede,
twee-en-twintigjarige zoon van den Duitschen keizer,
is verloofd met de zes-en-twintigjarige hertogin Sophie
Charlotte van Oldenburg. De hertogin is het eenige
nog levende kind uit het eerste huwelijk van den re-
feerenden groothertog Friedrich August met prinses
llisabeth van Pruisen. Hare moeder was de mooiste
van de drie mooie dochters van Prins Friedrich Karl
van Pruisen, en de hertogin heeft het lieve uiterljjk
der moeder geërfd. Zij is van gewone lengte, slank,
heeft regelmatige, fijne trekken en een overvloed van
blonde haren. Zij kreeg een degelijke opvoeding en
reisde veel. In 1895 stierf hare moeder en haar vader
hertrouwde met hertogin Elisabeth van Mecklenburg
Schwerin, de zeven jaar oudere zuster van onzen prins
Hendrik.
De Duitsche bladen spreken hun vreugde uit over
deze aanstaande verbintenis, die de oude en hechte
betrekkingen van bloedverwantschap en vriendschap,
tusschen de huizen van Oldenburg en Hohenzollern
bestaande, weer vaster knoopt. De meeste bladen stellen
zich met deze verzekering tevreden. Het Berliner Tage-
blatt vindt het 'n beetje jammer, dat de prinses vier-
en-een-half jaar ouder is dan de prins. Alleen de Berliner
Lokal-Anzeiger zet een kolommen langen roman op over
de plaats waar de verloofden elkaar leerden kennen,
«voelden, dat zij voor elkaar bestemd waren"weidt er
in geestdriftige woorden over uit, hoe zij in den loop
van den zomer gelegenheid hadden, zich bewust te
worden van hun wederzijdsche genegenheid, en verhaalt
wonderen van de bekoorlijke goedheid der prinses, van
de kracht en frissche jeugd van den prins.
Oorspronkelijk was het plan tot den verjaardag der
keizerin te wachten met het bekendmaken der verloving,
doch prins Eitel had gewenscht, dat dit zou gebeuren
ter gelegenheid van 't huwelijk van zijn intiemsten
vriend, hertog Karei van Saksen Koburg.
Dreigende conflicten in Duitschland.
De bond van Saksisch-Thüringsche weverspatroons ver
gaderde Dinsdag te Gera om zijn houding te bepalen
tegenover de 1000 wevers in Gera, die een staking
hebben aangekondigd. Waarschijnlijk zal overgegaan
worden tot het sluiten van alle fabrieken.^ De beslissing
wordt echter nog geheim gehouden. In Greiz en Ren
nenberg vergaderden Dinsdagavond de arbeiders. Het
loontarief werd önaanneemlijk geacht, met de houding
der werklieden in Gera sympathie betuigd. De verdere
gang van zaken is overgelaten aan het hoofdbestuur
van den bond van Duitsche textiel arbeiders, dat te
Berlijn zetelt.
De beweging is ook overgeslagen op de textielar
beiders in Apolda, beroemd om zijn fabrieken van wollen
kousen. De patroons traden in onderhandeling met de
fabrieksgroepen over een nieuw loontarief, en de eischen
van de arbeiders werden ingewilligd. Doch het hoofd
bestuur kwam tusschenbeide, stelde nieuwe en zulke
hooge eischen, dat de fabrikanten niet aan inwilligen
konden denken, zoodat ook hier de verhouding zeer
gespannen is. De textiel-arbeiders in Vogtland zullen
zich eveneens bij het uitbreken van een staking of uit
sluiting solidair verklaren.
De strgd tegen de tuberculose. Prof. Von
Behring heeft op het financieele aanbod van den New-
Yorker millionair geantwoord, dat hij ook al een der
gelijk aanbod van den heer Carnegie ontving, maar dat
hij uit beginsel geen hulp van particulieren aan
neemt. Iets anders zou het wezen wanneer bv. de Re
geering der V. S. of eene andere, zich voor de zaak
interesseerde.
Een geitenlokker jj. De Regeering der Ver
eenigde Staten zal in Connecticut eene geitenfokkerij
inrichten. Zij kocht voor dat doel op Malta 120 bokken
en geiten aan. De gefokte dieren zullen later door het
land worden verspreid, om haar melk als voedsel te
geven voor zuigelingen. Geiten hebben het voordeel,
van bijna geheel onvatbaar te zijn voor tuberculose en
hare melk komt der moedermelk zeer nabij.
Rechtspraak te Par ij s. Het hof van assisen
te Parijs heeft iemand vrijgesproken, die met opzet op
een medemensch het volle nalf dozijn schoten van een
revolver heeft afgevuurd en dat niet zonder succes,
twee kogels waren raak. De vrijgesprokene is een werk
man, Ferdinant Brunet, het doelwit van zijn schieten
was een zekere Fay, meesterknecht in de fabriek, waai
de vrouw van Brunet in dienst is als arbeidster. Fer
dinand Brunet is een door en door oppassend werkman.
Hij is trouw aan zijn gade, een flink werkman, zuinig
en overleggend. Maar de huisvrouw van Brunet was
met dien voortreffelijken echtgenoot niet tevreden sedert
Fay haar voorspiegelde, dat zij met hem een veel ge
lukkiger leven zou leiden dan met den oppassenden
Brunet. Zij bezweek voor de vleitaal van Fay en liet
haar wettelijken echtgenoot alleen zitten in de echtelijke
woning. De wonden van Fay waren niet van zeer ern-
stigen aard. De verleider was voldoende hersteld om
Donderdag aanwezig te zijn in de rechtzaal, toen de
jury als haar oordeel te kennen gaf, dat Brunet geen
straf verdiende.
Het geslacht der engelen. Te New-York
heeft de beeldhouwer Gutzon Barglum, die voor de St.
Johans-Kathedraal twee engelen had gemaakt (die der
«Boodschapping" en der «Opstanding") en die als vrou
wen had voorgesteld, deze om die reden door de gees
telijke overheid zien weigeren. Daarop is toen een
levendige discussie in de pers over «het geslacht dei-
engelen" gevolgd, waarbij veel wijsheid is uitgekraamd
en nóg meer preutschheid gelucht. En het eind is nu
geweest, dat de kunstenaar, in arrenmoede, de beide
beelden heeft stukgeslagen.
He crisis In de Bouwvakken te Angterdan.
Hoe langer de uitsluiting en de staking in de Bouw
vakken te Amsterdam duren, des te meer treedt tiet
diepgaande verschil tnsschen de zoogenaamde mannen der
directe actie de anarchisten en de parlementaire
fractie de sociaal-democraten op den voorgrond.
Die twee groepen hebben 't zoo drnk met het bevechten
van elkander, dat er haast geen tjjd overbljjft voor de
patroons, zoodat deze thans heelwat minder harde woor
den te hooren krggen dan bjj dergelgke conflicten ge
bruikelijk is.
De vraag, of de stakers en uitgestotenen door de
diamantbewerkers behooren gesteund te worden, wordt
ihans door den heer Henri Polak besproken in het
Weekblad van den Algemeenen Nederlandschen Diamant-
bewerkersbond. En ook hierbjj doet de heer Polak zich
weder kennen ais iemand, die niet weten wil van schip
peren met zijn overtuiging, maar onomwonden zjjn
meening zegt, ook al staat hjj nu niet tegenover werk
gevers maar mede-arbeiders.
Beslist ontkennend wordt door hem de gestelde vraag
beantwoord en Ier toelichting daarvan wordt door hem
het volgende aangevoerd
Waarom niet
In de eerste plaats, omdat wjj reeds lang geleden
besloten hebben, geen steun te veileenen aan vakver-
eenigingen, die niet zelf hebban gezoigd een kas te
bezitten, voldoende om althans g.dnrendo esmgen tijd
baren strjjdenden leden eenige uitkeemg te verstrekken.
In de tweede plaats, omdat ons Bondsbestnar en
onze Bondsraad besloten hebben in geen geval stenn
te verleenen aan bij het N. A. S. aangesloten orga
nisaties.
In de derde plaats, omdat bet, in het belang van
de toekomst der Noderlacdsche vakbeweging, noodig
is, niet alleen in woorden, doch ook (en vooral) in
daden front te maken tegen de krankzinnige en
iiaiilooze tactiek der vdirecte acte", der onbekookte
solidariteitsstaking, der »b6smettiDg8"-manie, der
werkstaking om de weikstaking, zooals die door de
auaichistische aanstokers in een deel der vakbewe
ging wordt doorgedreven.
De heer^ Polak vestigt daarna de aandacht op eenige
fa.ten, die eene aanduiding geven van den ondergrond
dezer geschiedenis.
Eenige weken geleden had de jaarvergadering van
den Metselaarsbond plaats. Volgens het verslag in De
Metselaar werd daar door Drewes, den leidor dier orga
nisatie, o. a. dit gezegd
»Wjj kannen geen algemeene staking proolameeren,
