No. 152. Honderd en zevende jaargang. 1905 DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. ai* SS Gedachten ever Leger ee Leger-orgaeisÉ. 22FSÏÏS wden-als üa DINSDAG 17 OCTOBER. BUITENLAND. BINNENLAND. Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Rijk f I, Afzonderlijke nummers 3 Cents. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij V|h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. r frPen,alS ,gee? g-oed oorlogswapen. Bij 'tfietsen Algemeen Overzicht. Gemengde Mededeelingen. Uit de Pers. ALKMAARSCHE COURANT De wet tot reorganisatie der strijdkrachten van China, afgekondigd in Januari 1905, wordt voorafgegaan door een voorrede. Dit is Chineesch gebruik. Daarin staat onder meerTegenwoordig beteekenen kracht en moed niets, zonder onderrichting. De vuurwapenen zullen alleen dan de beste uitwerking hebben, wanneer de manschap pen zeer goed geoefend zijn en de bevelvoerders zich goed hebben voorbereid. Men kan in vredestijd niet genoeg officieren opleiden. De oorlog verbruikt er velen. Men kan ze niet plotseling maken. De kosten van het leger zijn hoog. Voorts {bepaalt de wet, dat het leger zich uitsluitend moet wijden aan de voorbereiding tot den oorlog. De taak om in het binnenland orde en rust te bewaren, komt uitsluitend toe aan de politie. In het Chineesch heet 't leger ïPei-kiun", de politie »Sun-Djin-kiun." Doch de lezer zal wel begrijpen, dat wij zyn kostbaren tijd niet willen verspillen door hem bezig te houden met de legerorganisatie van 't hemelsche rijk. Alleen willen we er op wijzen, dat 't stof tot nadenken geeft indien wij lezen, dat de Chineezen blijk geven met hun tijd te willen meegaan. De ervaring leerde wellicht hoe noodzakelijk het is. Dat Japan zijn tijd vooruit is, dat betwijfelt thans niemand meer, maar de Chineezen, wier achterlijkheid spreekwoordelijk is, Wie zou 't kunnen gelooven Wordt het niet tijd, zoo vragen wij ons af, dat wij in navolging der langstaartige bewoners van China, ons conservatisme op krijgskundig gebied eveneens temperen Wordt het niet tjjd, dat het bewaren van binnen- landsche rust uitsluitend wordt opgedragen aan onze Sun-djin-kiun of te wel politie en daarvoor geen mi liciens behoeven te worden gemobiliseerd? Wordt het niet tijd, dat ons Pei-kiun uitsluitend zich bezig houdt met zich voor te bereiden tot den oorlog en al het ander vertoon wordt afgeschaft We beamen de chineesche wijsheid, nl. dat veel of ficieren noodig zijn enz. en ook dat de kosten van het leger hoog zijn. Onze begrooting voor 't leger enz. be loopt 27 millioen. Al zijn deze kosten hoog, toch zijn de Nederlanders zoo aangelegd, dat ze wel willen be talen. Het is waar, wij worden tegenwoordig gekweld door tal van belastingen riool- en vermogensbelasting straat- en bedrijfsbelasting, successie- en overgangsbe lasting, school- en inkomstenbelasting, grond- en per- soneele belasting enzoovoorts, die allemaal een verschil lenden grondslag hebben, maar waarvoor wij jammer genoeg een verschillende beurs missen. We betalen, en zouden dit misschien met een vroolijk gezicht doen, als we de overtuiging konden koesteren, dat onze pen ningen met overleg en zuinigheid werden besteed. Heeft ons Kamerlid Jhr. van Foreest er de aandacht op doen vallen, dat bjj Waterstaat het noodige overleg ontbreekt, de steeds klimmende legeruitgaven bevredigen ons evenmin. Zij bevredigen eigenlijk niemand. De be lastingbetalers niet, omdat de verdedigbaarheid des lands niet geëvenredigd is aan de kosten, de militairen met omdat zij gaarne van de 27 millioen meer tractement zouden wenschen te genieten. Beide partijen hebben tot zekere hoogte geen ongelijk. oor een deel nu schijnt de oorzaak der wederzijdsche ontevredenheid niet weg te nemen. Doch voor een deel wel. Wat is het geval Yeel moeilijker dan vroeger is de taak van den soldaat en derhalve ook van zijn instruc teur en aanvoerder. Hij moet bij uitstek goed onder discipline staan, blindelings zijn chef gehoorzamen en toch tegelijkertijd eigen oordeel behouden, op eigen initiatief kunnen handelen, van het terrein partij trekken en zijn kunstig samengesteld vuurwapen bij uitstek goed kunnen gebruiken zonder zenuwachtig te worden. Um deze tegenstrijdige kundigheden iemand, die korten tijd in dienst blijft te leeren, is een heksentoer. Zeer bekwame onderwijskrachten en zeer leergrage leerlingen zouden daarvoor noodig zijn. dat de lotelingen, al worden zij door ingezetenen nog zooveel op koffie en cadet]es getracteerd, geen leergierige leerlingen zijn. omvatLd X erS betreft> hun taak is 200 veel omvattend, alle tijd is zoo verdeeld, hun dag is zoo bezet, dat het met verwonderen kan, dat zij gejaagd Nu bij de miliciens een aantal jongelingen zijn, die of veel geleerd hebben of zich zulks inbeelden en een ander deel het z.g. soldaatje spelen verfoeit, kan het niet anders, of het inprenten van krijgskundige talenten is tegenwoordig zeer bezwaarlijk. Voor een deel komt het ons evenwel zeer goed mo gelijk voor, meer tevredenheid te wekken. i,„, v?ng?fda's bii een particuliere onderneming, mits „°n°™ daarvan een persoon is, die met zijn tijd met ti™' i wordt gewerkt en de ondergeschikten bii W iJL ta vervullen, evenzeer is dit mogelijk welks °Tei ru'rne geldmiddelen^ beschikt en particulier mist.tuchtmiddelen kan toepassen, die de daarvan^ toenemen ÏÏarm^ leg6r w de (waardeeri"S het legerbestuur u'itXS hT" X begnX' dat schikt te maken voor den«ortt weermacht ge- voudig mogelijk alles daarop inrfcht ien 200 een" Niet slechts in de reglementen maar ook in den "eest kraag draagt.^' V°°r dengene' di° zelf een g°ouden Maar de verspreide orde is de eenige, die in den oorlog .moge jak is. De blinkende sabel is in den tegen Z°£rn tljd i° in figuurlijken zin evenmin een goed Lnnni bovendlen hmderllJk' De muziek en de tamboers kunnen we missen. vW0m,,heeft X XX dX lnaken> fiat een telegram verlaten Ig om ket ministerie van oorlog te Het is niet te gelooven, maar is het geheel ongeloof lijk als men weet hoe omslachtig onze administratie is bij het leger Volkomen te goeder trouw wordt van de vaandeluitreiking een groote plechtigheid gemaakt. Een vooruitstrevend legerbestuur had de vaandels evenwel al lang afgeschaft, omdat zij tegenwoordig niet meer gebruikt kunnen worden en dus overbodig zijn. De Engelschen lieten ze thuis. Rookzwak buskruit en wapperende vaandels vloeken tegen elkaar. Een leger is geen zangvereeniging. In den oorlog gaat 't niet aan om den pas te mar keeren, men moet vooruit. Een Begrijpelijk, maar des-al-niettemin verwerpelijk conservatisme beheerscht ons pei-kiun. Kan men de omslachtige administratie niet kwijt raken, welnu men schaffe zich aan een flink aantal geëxamineerde boekhouders, opgeleid op handelskanto ren. Maar men begrijpe dat de officier, die meer en meer volksopvoeder zal worden, daarvoor geen tijd be schikbaar moet houden. Het rijwiel en de automobiel moeten gebruikt morden in den tijd, die thans aan parades en inspectie besteed wordt. De uniform in khaki-kleur zal in prestige winnen naarmate deze buiten dienst niet verplichtend zal zjjn en practisch in regenachtig klimaat. Het zijn slechts enkele voorbeelden, die hier genoemd worden tot toelichting van de richting, die het leger bestuur uit moet, wil het de natie bevredigen. Op den ouden weg voortgaande behaalt men die bevrediging niet. Een goed tot oorlogsgebruik ingericht leger, is niet alleen voor ons vaderland van belang. Dat kleine natiën bestaan blijven is een internationaal belang. De historie leert, dat kleine staten voor het leven der menschheid, het meest de bewaarders zijn geweest van duur gekochte vrijheid, Griekenland, Zwitserland en Nederland. Dezen laatsten zin halen wij aan van den gewezen minister Dr. Kuyper, die hoe men ook over hem moge denken dikwijls den spijker op den kop sloeg. Men weet, dat zich in Frankrijk in den laatsten tijd bedenkelijke verschijnselen van anti-militairisme ver toond hebben. Zal Frankrijk zijne positie onder de Mogendheden kunnen behouden, dan moeten deze te keer worden gegaan. Dit kon op verschillende wijzen geschieden. De Fransche Minister van Oorlog Berteaux heeft wel den meest verstandigen weg gekozen, door niet met verzet ander verzet den kop in te drukken, maar te luisteren naar (de grieven. Een der grootste was wel, dat de Fransche soldaten genood zaakt werden bij werkstakingen en onlus ten op te treden als handhavers der orde. Welnu, de minister heeft zijn voornemen te kennen gegeven om aan de Kamer voor te stellen de gendarmerie uit te breiden en mobiele gendarmerie-brigades te vormen, die in geval van onlusten, wanorde of werkstaking naar de bedreigde punten zullen worden gezonden, om de orde te handhaven. Daarbij zal tevens worden vast gesteld, dat de troepen voor zulke opdrachten, in gewone gevallen, niet meer zullen worden gebruikt. De geheele Fransche pers geeft hiermee hare groote ingenomenheid te kennen. Warm werd nog onlangs voor een dergelijke hervor ming gepleit in een artikel in de Figaro van den Vicomte de Montfortsenator voor het departement der Seine- Inférieure. Want, zoo zette de vicomte De Montfort uiteen, voor de officieren en voor de troepen is dat optreden tegenover Fransche burgers, zelfs zoo het revolutionnairen of onruststokers zijn, hoogst onaan genaam. De officieren worden daardoor vaak in een moeilijke positie gebracht, zooals geschied is in de dagen dat gewapenderhand kloosters moesten worden ontruimd of geestelijke scholen moesten worden gesloten. Het is niet de roeping van menschen, die hun leven gewijd hebben aan de verdediging van het vaderland, om der gelijke diensten te verrichten, die tegen hun geweten of hunne overtuiging kunnen strijden. Voor de soldaten is het eveneens onaangenaam. Zij kunnen tegenover hun familieleden, hun ouders, hun geestverwanten geplaatst worden. En ten slotte is het niet in het landsbelang. Want de tijd, dien de jonge soldaten moeten doorbrengen op het tooneel van een werkstaking is verloren voor hun onderricht, dus voor de nationale verdediging. Het schrijven van den Czar aan Graaf Witte, waarvan indertijd melding is gemaakt, wordt nu in zijn geheel gepubliceerd. Het is tot zekere hoogte een historisch document en wij meenen daarom goed te doen, het hier te laten afdrukken. Het luidt Graaf Sergej Joeljewitsj In onvermoeide zorg voor den vreedzamen vooruitgang van Rusland nam ik het vriendschappelijke voorstel aan van den president der Vereenigde Staten, betreflende de samenkomst der Russische en Japansche gevolmachtigden ter overweging van de mogelijkheid een einde te maken aan de ellende en gruwelen van den langdurigen oorlog, die tal van offers aan beide zijden vergde. Door mijn vertrouwen kreegt gij de opdracht, als mijn eersten gevolmachtigde naar Noord-Amerika te reizen, en indien te Japansche voorstellen aannemelijk waren volgens mijn voorschrif ten de vredesonderhandelingen te voeren. Gedurende de voorloopige onderhandelingen, en ook bij de defini tieve uitwerking van het vredesverdrag hebt gij uw taak schitterend volbracht. Standvastig en met een den vertegenwoordiger van Rusland passende waardigheid handelend, hebt gij billijke tegemoetkoming weten te verkrijgen en de onmogelijkheid bewezen van de aan neming van die voorwaarden, welke het vaderlands lievende gevoel van het Rus ische volk zouden kwetsen of de levensbelangen van Rusland zouden kunnen schaden, Terwijl gij het gevolg van de door den vjjand behaalde successen volkomen erkendet, weigerdet gij, volgens mijn aanduidingen, elke schadeloosstelling voor den niet door Rusland begonnen oorlog en bewilligdet gij slechts in de teruggave van het tot 1875 aan Japan toebehoorende zuidelijke deel van Sachalin. Zoo is de vrede in het Verre Oosten in het algemeen weder ge lukkig hersteld. De door u getoonde kennis en staats manservaring hoog waardeerend, verleen ik u als be looning voor uw gewichtige en groote diensten aan het vaderland bewezen, de waardigheid van Russisch graaf. Ik blijf de u onveranderlijk welwillend gezinde en op recht dankbare Nikolaas. Langzaam maar zeker schrijden de Engelsche liberalen voort op den weg, die hen weder aan het bewind zal brengen. De schitterende overwinning bij de tusschentijdsche verkiezing voor het Lagerhuis te Barkton-Ash, waarvan wij in ons vorig nummer mede- deeling hebben gedaan, is weer een flinke stap in die richting. Het Parlementslid Sir Edward Grey heeft in eene te Manchester gehouden redevoering eene schots gegeven van de staatkunde der liberale partij, als deze na de algemeene verkiezingen aan de regeering komt. Het bondgenootschap met Japan en het vriendschapsverbond met Frankrijk zullen gehandhaafd worden. Aan Trans vaal en den Oranje-staat zal zelfbestuur worden verleend. Voorts staan op het programma staken van den invoer van Chineesche arbeiders in Transvaal, afschaffing van belastingen op levensmiddelen enz. Japan vooruit. Volgens bericht uit Kopenhagen, beeft de Japansche Regeering daar kennis gegeven, dat zjj binnenkort een deskundige derwaarts zal zenden, om de methoden van internationaal onderzoek der zee te be- stndeeren. Aan dit onderzoekingswerk nemen alle Mogend heden aan de Oost- en Noordzee doel, en de internationale Secretaris-Generaal is onze landgenoot Dr. Hoek, die zjjn kantoor te Kopenhagen heeft. Deze maatregel van de -Japansche Regeering wordt zoor natuurlijk geacht, omdat Japan als gevolg van den oorlog zeer rjjke visscherjjen verkregen hoeft, die nog lang niet ten volle zjjn ontwik keld. Toch geeft het zekerljjk bljjk van groote voort varendheid, dat nu reeds tot zulk een maatregel wordt overgegaan, terwijl er nog zooveel te regelen moet zjjn wat men kon vermoeden eerder aan de beurt te komen. Het geëindigde conflict in deelectri- sche njj verheid te Berljju, De Vorwürts erkent, dat de Berljjnsohe electrioiens als gedagenen naar de fabiieken terngkeeren en dat zij sin den onverpoosden, hevigen strijd tusschen kapitaal en arbeid" een slag ver loren heeft. Da schuld aan de nederlaag wijt het blad goeddeels aan de hulp, welke de autoriteiten door het zenden van brandweermannen, locomotiei'stokers en soldaten in-bnrgerkleeding aan do directiën der oleotriciteitswerkea verleenden. Een nieuwe uitsluiting in Duitschland. De wevers in de Saksisch-Thilingsche textiele ij verheid hebben niet toegegeven en de loonstrijd zal dus ontbranden. Op 28 October zullen nu alle wevers ia de fabrieken in Gera worden uitgesloten. Zaterdag is dit besluit den arbeiders meegedeeld, daar in Gera de voertiendaageche opzeggingstermijn bosiaat. Woensdag zal beslist worden over de uitsluiting van de arbeiders in de overige fabrieken in Saksen-Thtlringen, waar de uitsluiting onmiddelljjk kan beginnen, daar bier geen opzeggingstermijn is voor geschreven. In het geheel zullen dns waarschjjnljjk binnen eenige weken meer dan 30,000 arbeiders op straat staan. Het ongelukkige Spanje. De hongersnood, die sinds weken in Andalusië heerscht, is nog steeds niet verminderd. De verbittering der ongelnkkigen stijgt steeds en schrikt voor geen enkele daad van geweld terng. Zaterdag nog vielen, naar uit Sevilla gemeld wordt, de boeren door honger gedreven op den voorraad aan, die te Ecya voor de te honden markt uitgestald was. Zij bemachtigden alle eetbare waar, vernielden de kraampjes en verbreidden grooten schrik in het dorp. Geen kwartiert Prins Louis Napoleon schjjnt een man naar het hart van do Russische regeering om in den Kaukazus den opstand te dempen. Volgens den correspondent van de Times te Eriwan sprak hjj dezer dagen de troepen, die op een plein opgesteld stonden, aldus toe: Schiet niet om vrees aan te jagen of' te wonden, maar schiet ze dood. Ik sta voor de gevolgen in. Ik moet dien wilden beesten leeren, dat zij moeten leven als menscheljjke wezens." Hoe de doorgraving van Mid den-A me rik a tot stand komt. Naar gemeld wordt is de Versailles uit Maitiniqae don lsten dezer .te Colon aangekomen met 650 man, bjj contract aangeworven voor de Kauaalworken. Deze lieden wsigerdea aan land te gaas, vernomen heb bende, dat de toestand der werklieden aan het Kanaal duldeloos was. Zy verklaarden bedrogsn te zjjn en het klimaat der landengte voor doodelijk te houden, tevens weigerende zich aan de voorgeschreven inenting te onder werpen. Allen verlangden naar Martinique te worden teruggebracht. De overheden bemoeiden zich met de zaak en slaagden er in 500 te overreden om aan wal te gaan. De overigen echter bloven strak en stijf weigeren, ofschoon de Fracache consul tusschenbeide kwam en hm or van trachtte te overtuigen, dat zjj verplicht waren om de door hen aangegane overeenkomst gestand to doon. Ten slotte ontbood mon politie. Eene met gewerea en bajonetten gewapeude afdeeling kwam aan boord. Hot baatte niet. De mannen ontblootten zelfs de borst, ver klarende liever terstond gedood te worden daa aan wal te gaan. Mtn gaf hun twee uut' bedanktjjd en toen zij daarna bleven weigeren, ging de politie hun te ljjf. Do agenten sloegen met hunne stokken op do ongelukkiger! los en hot dok stroomde al ras van bloed; vjjftig sprongen in zee, maar werden door terstond uitgezette booten opgehaald. Geen enkel van de 150 bleef zonder letsel. Het einde was, dat allen aan land gebracht en langs den spoorweg naar de werkplaatsen van Corozal gezonden werden. Velen hnnner hadden in geen 24 uur iets gegeten. Het weer in hot buitonland. In Saksen hebben zware sneeuwstormen hier en daar wel drie dagen achtereen, groote schade aangericht, o.a. ook in de boomgaarden, waar vele boomen knakten onder den zwaven sneenwlast. Op vela plaatsen is de aardappelen oogst geheel vernield. De toppen van het Ertsgebergte zijn met een sneeuwlaag vsn 20 tot 30 centimeter overdekt. Een drijvende tentoonstelling. Het Ame- rikaaneche plan eener drjjvende tentoonstelling, waarvan eonigen tijd geleden werd gesproken, zal nu worden uit gevoerd. Tot dat doel is te New-York een maatschappp gevormd, de »Export Shipping Company". Die maat schappij zal een stoomschip van 7000 ton in hnur nemen. Dat schip zal met allerlei uitgestalde goederen, in het, laatst van Maart of met April a.s. een reis rondom de wereld ondernemen, welke 15 maanden zal dnren. Het tentoonstellingsschip zal in 46 landen 75 havens bezoeken. Iu de eerste plaats gaat het naar Engelsche havens vervolgens naar de Oostzee en daarna naar Hamborg, Rotterdam en Antwerpen. Alice valt tegen. Het bezoek van Miss Roosevelt aan de Pfcilippjjnsche eilanden heeft aan do inlanders aldaar een groote teleurstelling bereid. Volgons een brief van pater Rath, een missionaris, hadden de inlanders zich de piesidentsdochter voorgesteld als een vorsteljjke dame in een kleed bezaaid met edelgesteenten en met een kroon op hst hoofd en toen ze eindeljjk kwam zagen ze een jonge vrouw in een eenvoudig wit kleedje en meii een stroohoedje op het hoofd. Za hadden heel iets anders verwacht. „Het Volk" en de Uitsluiting. Waar wij streven naar zooveel mogelijk verscheiden heid in deze rubriek kunnen wij niet geregeld melding maken van al wat er geschreven wordt over het conflict tusschen de patroons en de arbeiders in de bouwvakken te Amsterdam met de daarmee gepaard gaande conflicten tusschen de parlementaire en anarchistische elementen in de arbeidersbeweging; en de dito tusschen de voor standers der parlementaire actie onderling. Intusschen moeten wij heden toch melding maken van een hoofd artikel in Het Volk, omdat daarin behandeld wordt het ook door ons vermelde artikel van den heer Polak in het weekblad van den A. N. D. B. Naar aanleiding hiervan schrijft Het Volk: De partij is in de zaak betrokken door het besluit van den A. B. B. Onze partijgenooten, die aan dat besluit medewerkten, hebben, als bestuurders van een sociaal-democratische organisatie, partij gekozen in de geschillen omtrent de vakvereenigingstaktiek. Dat is een stap op een zeer gevaarlijken weg, omdat deze wijze van doen de Partij buiten haar eigen sfeer brengtomdat zij de Partij, wier taak is algemeene sociaal-democratische propaganda, partij doet kiezen in een zaak waarmee zij niet te maken heeft. De inleider der quaestie van den Mei-dag zeide te Jena aan het slot zijner rede vhet moet als uitgesloten gelden dat de Partij den vakvereenigingen haar besluiten kan opdwingen". Dit is ook omgekeerd waar. Maar, zal men zeggen, het ging tegen anarchisten. Ook hier moet men onderscheiden. De anarchisten en vrijen willen 't revolutionaire element in devak- vereeniging brengen, en een druk gebruik van directe actie is een hunner middelen. Maar deze methode van directe actie kan ook uitvloeisel zijn van feitelijke omstandigheden, als de zwakheid der vereeniging, het te maken hebben met tal van kleine, on vereenigde patroons. Ook in dit geval hopen en vertrouwen wij, dat zij verdwijnen zal, omdat de methode van het nieuwe Verbond tot grootere kracht voert. De directe actie kan nu en dan een succes hebben, maar zij schept geen sterk organisch leven voor de vakver- eeniging. Dat is ons voornaamste bezwaar tegen haar. Ook buiten de anarchie om zouden de beide strijd- methodes bestaan, De methode door Polak en ons voorgestaan, vindt in het buitenland ook bij sociaal democraten bedenking, omdat zij vreezen, dat zij de vakarbeiders van het revolutionnaire pad afbrengt. Nu hebben eenige onzer afdeeüngsbesturen op eigen houtje partij gekozen in deze quaestie van vakveree- nigingstactiek, en ze hebben mee zich verantwoor delijk gesteld voor het scherpste middel, dat onder arbeiders te vinden isonthouding van moreelen en financieelen steun. Dat raakt de positie der partij in de arbeiderswereld, en hun deelneming aan het besluit is van zoo groot gewicht, dat er zeker wel eenige gedaehtenwisseling in de afdeelingen en in de pers aan had mogen voorafgaan. De partij is voor eene verrassing gesteld. Er is een progagandamiddel in hare actie gebracht, dat voor haar nog onbekend was, en dat zij niet had overwogen. En vooral onder deze omstandigheden ware eenig rijper beraad wenschelijk geweest, omdat de patroons- vereeniging ook openlijk strijd voert tegen de tactiek die tot de staking leidde. Zij deed dit met een uitsluiting, en deze uitsluiting werd ingeleid door arbeiders te zenden om te werken als onderkruipers, te werken bij een patroon met wien ze niet hadden gecontracteerd. Een uitsluiting de hongerkuur tegen de directe actie, en wel onder de verzwarende omstandigheden van het genoemde middel, dat er toe leiden moest. Dit in aanmerking te nemen is voor Polak senti mentaliteit. Toch zou het ons niet verwonderen als wij van hem nog eens oude redevoeringen en artikelen vonden, waarin de keuring der machtsmiddelen van de patroons niet ontbrak. En zeker wordt in de pro paganda der party zeer te recht een goed en geoor loofd gebruik gemaakt van den aard dier machts-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1905 | | pagina 1