No. 159.
Honderd en zevende jaargang.
1905.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
WOENSDAG
25 OCTOBER.
BUÏTËNLiAN D.
BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Rijk f I,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Algemeen Overzicht.
Gemengde Mededeelingen.
Uit de Pers.
Nieuwstijdingen.
ALKMAARSCHE COURANT
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
ALKMAAR brengen ter kennis dat in de Gemeente
bladen van Alkmaar Nos. 190 en 191 zijn opgenomen
de besluiten van den Raad dier gemeente van 18 Oct.
11. waarbij zijn vastgesteld
1°. Wijziging der Verordening voor het Gymnasium.
2°. Wijziging van het Reglement voor de Burger
avondschool.
Welke verordeningen, heden atgekondigd, gedurende
drie maanden ter secretarie dezer gemeente ter lezing
zijn nedergelegd en aldaar in afdruk voor een ieder
verkrijgbaar zijn gesteld tegen betaling van 0.05 per
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
25 October 1905. DONATH, Secretaris.
President Lonbet is met uitbundig feestbetoon
te Madrid ontvangen. Om half drie verliet de Koning
zgn paleis om den President van den trein te gmn halen,
's Konings aanstaande schoonbroeder, de prins van Beieren
en de prins der Asturiën waren ook aan het station.
Om 3 nur trok de stoet de stad in, het Prado door. De
Spanjaarden juichten onstuimig, de muziek speelde de
«Marseillaise", de menigte zwaaide met zakdoeken.
Kort na aankomst ten Paleize heeft de President met
gevolg, vergezeld van minister Rouvier, een bezoek ge
bracht aan de Koningin-Moeder, bij wie zjj den Koning,
Prins Ferdinand en de infante Maria Tharesia, zjjn ver
loofde, aantroffen. Men onderhield zich o.a. over 's Ko
nings bezoek te Parijs, den op hem gepleegden aanslag
enz. De President heeft Prins Ferdinand het grootkruis
van 't Legioen van Eer en den Spaanschen ministers en
waardigheidsbekleders andere onderscheidingen doen
toekomen.
De onde heer Lonbet moet zich wel aangenaam gevoe
len bjj al deze geestdrift van de licht ontvlambare Span
jaarden. Op dit pnnt wordt hjj toch door de Parijze-
naars niet al te zeer verwend. Het Fransche volk waar
deert wel de vele goede eigenschappen van Loubat en 't
geeft hem, als de gelegenheid 't meebrengt, ook wel de
eere die hem toekomt. Maar hjj kan niet voldoen aan
bun zucht naar praalnaar niterljjk vertoon. Hjj zit
niet op een prachtig paard, hjj woont niet als een vorst.
Lonbet heeft met zjjn genoegljjken glimlach niets van
een koning, hjj is en blijft voor den Parijzenaar »le roi
Nougat", een naam dien hjj te danken heeft aan zjjn
geboorteplaats Montélimar, waar de bekende lekkernjj,
die hier vooral in de kermis-week opgang maakt, wordt
bereid.
Wjj kunnen ons dan ook voorstellen, welk een gulden
tjjd 't nn is voor de zangers en dichters in de Parjjsche
cabarets.
Ze zullen 't hebben over de Spaanscue pers en gnuivend
zullen zjj hare artikelen voordragen. Loubst toch wordt
in de Madrileensche bladen geprezen als een man van
onkreukbaar karakter, een edel denker, een vurig vader
lander. Men begroet hem als vertegenwoordiger van het
volk, dat aan de wereld de vrjjheid geschonken heelt,
dat voor de rechten van den mensch is opgekomen. Nooit
zjjn de betrekkingen van Frankrjjk en Spanje beter ge
weest dan in onze dagen, Spanjaarden en Franschen
zjjn van één familie, n.l. van de Latjjnsche familie, enz. enz.
Alleen de streng Katholieke bladen doen hieraan niet
mee. Lonbet is immers de vertegenwoordiger van een
Republiek, die Rome op het felst beleedigd heeft.
Er is dan tooh eindelijk in Rusland uitzicht, dat
eenigermate aan den volkswensch zal worden tegemoet
gekomen. De Czar moet hebben besloten het charter der
volksvrjjheden af te kondigen nog voordat de Doema bjj
eenkomt. Voorts is een ookase op komst, die de verdeeling
van staatsdomein onder de boeren regelt. En wat vooral
niet minder belangrijk is te achten is de aanstaande in
stelling van een minister-kabinet onder voorzitterschap
van graaf Witte. Wat dit laatste te beteekenen heeft
vonden wjj in het Hbld. als volgt uiteengezet
Tot dusver bestonden in Rusland ministers, benoemd
naar de behoeften van het oogenblik, zonder eenigen
politieken samenhang met hnn andere collega's. Want
een kabinet, een samenwerkende en in geljjke richting
werkende ministerraad bestond niet. Wel vergaderden
de ministers in comité, zeer zelden, en in samenwerking
met een willekeurig aantal buiten de eigenljjke minis
terieele sfeer staande en door den Keizer aangewezen
staatslieden als ministerraad maar deze vormen van
samenwerking waren meer schjjn dan werkeljjkheid.
Iedere minister had vrjjen toegang tot den Tsaar en
kon den heerscher bewegen tot het uitvaardigen van be
sluiten, waarvan de andere ministers vaak eerst na de
uitvaardiging kennis kregen.
Aan dien toestand zal dns een einde komen. Een kabinet
wordt ingesteld, en Witte zal als minister-president niet
langer een titel dragen die hem tot werkeloosheid doemt,
maar in de gelegenheid zjjn den gang van zaken te regelen.
In welke richting Witte wil gaan, heeft hjj voor enkele
dagen in zjjn redevoering in de Solski-commissie uiteen
gezet een regeering die weet wat zij wil en geen halve
maatregelen neemt, maar eerijjk haar doel bekend maakt
en er naar streeft het te bereiken; een regeeriug die zich
op wetteljjken grondslag plaatst, willekeur bestrgdt ea
poogt de gematigde elementen om zioh te vereenigen.
Dit is het ideaal van graaf Witte.
Sedert zjjn terugkeer uit Portsmouth staat graaf Witte
in de ganst van den Tsaar; en waarscbjjoljjk zullen zjjn
raadgevingen op den autocraat een goeden invloed hebben.
Als al die geneesmiddelen aan de door- en- door
kranke Russische inaatsohappjj nu maar
niet te laat worden toegediend om nog uitwerking te
hebben. De toestand toch is uiterst kritiek. Prins Chilkof
heeft gezegd, dat hjj den staat van zaken te Moskou zeer
bedonkeljjk acht en die woorden hebben groote beteobenis
in dezen mond. Chilkof toch is iemand, die niet zoo
spoodig versaagt. Hjj liet midden in den winter over
het bevrozen Baikal-meer spoorrails leggenhem is
het voor een groot deel te danken, dat de Tran3siberi-
sche ljjn aan de zware eisehen, van haar gevergd, kon
voldoen bij bespoedigde met zjjn jjzeren Wilskracht de
voltooïng van den spoorweg om h<t Baikal meer. Wan
neer hij geen uitkomst meer ziet, is 't ver gekomen.
Trouwens, de telegrammen, die allicht nog wat door
de censuur verzacht zjjn, wjjzen ook op het hoogst-
ernslige van den toestand. Zoo werd Dinsdag uit Charkof
geseind: Da arbeiders plunderden gisteren de wapen
winkels en wapenden zich. De couranten verschjjnen niet.
Een deel der bakkergen is verwoest, in andere is de
arbeid neergelegd Reeds vandaag doet zich gobrok aan
brood en levensmiddelen gevoelen. Vanmorgen om tien
uur was een bjjeenkomst in de locomotieveDfabriek uit
geschreven. Verwacht wordt dat bloedige botsingen daar
zullen plaats hebben. Het aantal personen, dat gisteren
gewond werd, is groot.
Eu een telegram uit Petersburg van den 24en meldt:
Het hier gehouden congres van afgevaardigden van spoor
wegbeambten besloot aan den minister van het verkeer
en aan dan president van het minister-comité deputaties
te zenden, die onder verklaring dat de delegaties de
vertegenwoordigsters van het geheele spoorwegpersoneel
zjjn, zullen eisehen het onmiddellijk toestaan van politieke
waarborgen en vrjjheden en het bjjeenroepen van een
door middel van het directe kiesrecht gekozen constitu
tioneels vergadering. Verder moeten ze verklaren, dat
het volk niet gedreven mag worden op den weg van een
gewapende revolutie, want er is reeds bloed genoeg ge
vloeid. De spoorwegbeambten besloten tot de algemeens
werkstaking op alle in Petersburg eindigende ljjnen van
af 25 Ootober.
Als Witte dat alles weer in orde weet te plooien, dan
is dat nog grooter wonderwerk dan hjj te Portsmouth
wist tot Btand te brengen.
naam „Parisienne" aanspraak te kunnen maken, had ik
den President nooit anders dan van verre gezien, zonder
zjjn trekken goed te kunnen onderscheiden Een week
geleden echter ontmoette ik hem in de Champs-Elysées,
waar hij zelf twee mooie paarden mende, toen heb ik
hem zoo aangekekon, dat 't hem scheen te hinderen.
„Misschien koestert hij nu wel een wrok tegen Uwe
Hoogheid."
„Dat zal toch niet Men zegt dat hij zoo goed is."
»Er zijn zelfs lieden die beweren, dat hij te goed is."
„Men kan niet te goed zijn", besloot de infante en
ik weet niet hoe maar plotseling spraken we over
stierengevechten Ik vertelde, gehoord te hebben, dat de
President met den Koning de voorstelling zou verlaten
wanneer de eerste ainval op den stier zou worden
gedaan. Hij wilde wel het eerste gedeelte bijwonen
Portugeesche courses maar zich het bloedige gedeelte
besparen.
„O, dat moet hij niet doen", viel Hare Koninkljjke
Hoogheid in de rede. „Hij moet minstens één dood
bijwonen. Zijn vertrek zal slecht worden opgenomen,
't Is niet mogelijk, dat de President deze inbreuk zal
maken op de Spaansche zeden."
Daarna gaat de redacteur voort spraken we
nog over Spaansche en Fransche politieke instellingen,
maar ik beloofde daar niets van te vertellen Toen zij
op de klok keek, riep ze plotseling verschrikt uit
„Mijn hemel, 't is al 7 uur en ik moet me nog kleeden
voor 't diner in 't paleis". Dit maakte een einde aan
het onderhoud.
De Sultan van Tdrkjje speelt niet zonder
verdienste de rol van den verongeljjkte.
Wjj hebben meegedeeld, dat de mogendheden hem nog
wat krachtiger aan de tand hebben gevoeld naar aan
leiding van zjjne hernieuwde weigering in zake de finan-
ciëele conti die in Macedonië. Eerst heette 't, dat Abdul
Hamid daardoor zoo'n schok had gekregen, dat bjj
om eens een typographiach beeld te gebruiken in
paBtei was gevallen. Doch men wordt nu wel anders
gewaar. De Porte heeft nameljjk aan de gezanten der
groote mogendheden een nieuwe nota doen overhandigen
en daarin wordt hot volgende gezegd:
«Da Porte vernam tot haar grooten spjjt dat, niet
tegenstaande de door haar ingediende protesten, de door
de vier groote mogendheden benoemde ambtenaren zich
niet alleen begeven hebben naar de hun aangewezen
plaatsen, doch ook dat zjj samenkomen met de den genoraal-
inspecteur van Macedonië toegevoegde twee civiele agen
ten, om gemeenschappelijk te beraadslagen over de
financieele aangelegenheden van de Macedonische provin
cies, wat iudruischt tegen de instructies van de civiele
agenten, welke juist en nauwkeurig zjjn afgebakend. De
Keizorljjke regoering kan niet toelaten, dat deze grenzen
overschreden worden en nog minder kan zjj goedkeuren
dat vreemde, door haar niet-erkende agenten, op haar
gebied komen om zich in te laten met aangelegenheden,
die haar alleen aangaan. Deze feiten beteekenen de meeBt
ernstige schending van de verdragen, van do rechten
des Sultans en van de landsbelangen. De Keizerlijke
regeering verklaart nogmaals dat het haar onmogelijk
is genoegen te nemen met zoo'n toestand en dat zjj er
op aan moet dringen, dat de vertegenwoordigers van de
groote mogendheden in hun gevoel van rechtvaardigheid
hieraan een einde maken c.
Vooral in Duitsche kringen te Konstantinopel, waar
men algemeen geloofde, dat de Porte neiging vertoonde
om toe te goven, maar overigens in alle diplomatieke
kringen, heeft dit onomwonden antwoord verrassing ge
bracht. Men spreekt daar al van een uitdaging van de
Porte aan geheel Earopa, die geen twjjfel meer overlaat
omtrent de ware voornemens der Turksche regeering
Eu men voegt er aan toe, dat de mogendhedeu nu dienen
te beslissen of zij door krachtig optreden de Porte zonder
verzuim te verstaan willen geven, dat zjj niet met zich
laten sollen of door mee te doen aan de weifelende
houding van enkele hunner hun plan ten doode op te
schrijven.
Ken onderhond net de Infante Kulalle.
De infante Eulalie, zooals men weet, een jonge tante
van koning Alphonsus XIIIbewoont een pal<
te Madrid. Een redacteur van de Matin bracht haar een
bezoek. Hij vertelt daarvan 't volgendeEen neger,
geheel in 't rood gekleed, opende de deur en ik werd
in een salon gelaten, waar alles lichtgrijs was in empire-
stijl Toen ik daar zat te wachten, kwam mjjn daad me
eigenlijk wel wat onbescheiden voor en na eenig na
denken, besloot ik daarom maar de verantwoordelijkheid
op de lezers van de Matin te werpen. Zoodra de infante
dus binnenkwam en mij de hand toestak, geloofde ik
er wel aan te doen, met te zeggen„Mevrouw, ik vraag
Uwe Koninklijke Hoogheid de toestemming om U de
hulde van de Matin aan te bieden." Op deze
manier meende ik alles van den kant der lezers te doen
komen. Mijn gewetensbezwaren schenen echter geheel
onnoodig te zijn. De infante antwoordde„Wel, ik
vind het altijd heerlijk om over Frankrijk te spreken
en nu meer dan ooit, sedert de aankomst van den Presi
dent. Stel u voor, dat ik mijnheer Loubet al 8 dagen
ken. Hoewel ik te Parijs ben opgevoed, ook tegenwoordig
het grootste gedeelte van 't jaar in Frankrijk doorbreng
en meen dat ik wel eenigszins 't recht heb om op don
Uit Noorwegen. Het Noorweegsche Storthing
heeft Maandag niet beraadslaagd over het voorstel tot
het houden eener volksstemming, maar, op verzoek der
Regeering, besloten dit aan te houden en tegeljjk te
behandelen met een Regeerings-voorstel over dezelfde
aangelegenheid. De vermaarde Noorsche reiziger Frithioff
Nansen thans diplomaat is Zondag te Kopenhagen
aangekomen, naar men wil om met Prins Karei van
Denemarken te spreken over diens aanvaarden van de
kroon van Noorwegen.
De hooge vleeschprjjzenin Duitse h
land. Het centrale bureau van de Pruisische Kamers
van Landbouw heeft thans in een schrjjven aan 430
gemeenten, die eigen slachthuizen bezitten, de mededeeling
gedaan, dat het bereid is maatregelen tegen de hooge
vleeschprjjzen te nemen. In het schrjjven wordt er in de
eerste plaats op gewezen, dat de Duitsche landbouw en
veeteelt tientallen van jaren hebben geleden onder de
verschillende veeziekten die van het buitenland werden
binnengesleept. Openstelling van de grenzen zou in
grooten omvang niet kunnen plaats vinden, indien men
den Duitschen landbouw niet aan het grootste gevaar wilde
blootstellen. Dan wordt aangetoond, dat de prjjs van
het vleeao'a in de steden afhankeljjk is van heel andere
omstandigheden, dan van de veeprjjzen, die den land
bonwer worden betaald. Het bureao verklaart zich bereid
organisaties in het leven te roepen, die levend vee of
geslacht vee aan de stedelijke bestaren znllen laveren.
Indien de stedelijke besturen du zelf ook organisaties
stichten voor den verkoop van vleesch of vee in de stad
zoude door deze samenwerking de veefokker ten minste
zjjn productieprijs van het vleesch gewaarborgd zieu
terwijl de consumenten in de steden hun vleesch beslist
goedkooper zonden kannen verkrijgen.
De werkloosheid in Engeland. De Engelsche
regeering heeft, geljjk men verwachtte, afwijzend beschikt
op het verzoek van den gemeenteraad van Poplar om het
Parlement in buitengewone zitting bijeen te roepen
teneinde in den nood der werkeloozen te voorzien. Balfour
schrjjft aan het gemeentebestuur van Poplar, dat er
regeering met de wet op de werkeloosheid, kortgeleden
aangenomen, en met het onderzoek naar de werking de
armenwetten meent voorshands genoeg gedaan te hebben
Een protest van leerlingen. Te Minsk had
een leerares aan een meisjesgymnasinm oen leerlinge, die
ze verdacht een verboden boek bjj zich te hebben, zich
laten ontkleeden om te zien, waar ze het boek verborgen
had. Daarop verlieten alle meisjes het gymnasium en
eenigen gingen het gebeurde vertellen aan de leerlingen
van andere onderwjjsinrichtingon. Binnen het nur waren
allo scholen in de stad leeg geloopen. De jongens en
meisjes schoolden samen voor het huis van den gouverneur
en maakten daar zoo'n helsch leven, dat hij genoodzaakt
was naar buiten te komen en den jeugdigen oproer
makers te beloven, dat hjj de leerates zou straffen. Deze
dame en oen andere ondarwjjzeres, die haar bjj het onder
zoek behulpzaam was geweest, zjjn met onbepaald verlof
op reis gegaan.
Zitplaatsen voor vrouwen. In België is een
wet afgekondigd, die het voorschrift bevat, dat ia elke
veikoopplaats, waar vrouwen zjjn aangesteld, evea zoovele
stoelen of ziiplartsen moeten aanwezig zjjn, waarvan het
gebruik moet worden toogestaau, zoo vaak do dienst het
toelaat. Met het toezicht zijn de inspecteurs van den
arbeid belastbjj ovortreding kan een boete van 1 tot
25 fr. worden opgelegd, die bij herhaling kan worden
verdubbeld.
Socialistisch gekibbel. Zes redacteurou van
de «Voiwffrtsc, het «centrale orgaan van de Duitsche
sociaal-democratische partjjv, hebben naar aanleiding van
een besluit van het partjjbestuar hun ontslag geviaagd
Zjj zullen op 1 April de redactie verlaten.
Men wate, dat op den partijdag te Jena eeuigo redac
tears van de «VorwSUts» scherp werden aangevallen (e.a
Eisner, een van het boven bedoelde zestal) omdat zijniet
zuiver genoeg in de leer zouden zjjn. Bljjkbaar is dit
nu ook de reden van hun aftreden. Aan het «centrale
orgaan» is blijkbaar voor de verschillende stroomingon
eu opvattingen in de sociaal-democratie geen plaats.
Een spoorweg naar denMontblanc. Er
is e in begin gemaakt met den aanleg van de Montblanc-
spoor. De ljjn zal beginnen bjj het dorpje Le Fayet, in
het dal van Ohamounix, en eindigen bij den Aiguille du
Gouter, op een hoogte van 3873 meter. Van dit punt
uit kan de top van den Montblanc in vier uur bereikt
worden. Da lijn wordt gebouwd naar het type van de
Jnngfrauspoor, h^t stelsel Gnyer-Zoller. Zo wordt 19
kilometer lang. Men hoopt haar in vjjf of zes jaar ge
reed te krjjgen. De reis caat het eindpunt van do ljjn
zal ongeveer vier uur duren.
Het weer in het buitenland. Het weer is
in Eageland de laatste dagen zeer ongewoon, n.l. 10
gruden Fahrenheit miuder dan het gemiddelde om dezen
tijd van hot jaar. Te Northwich was het Zondag zelfs
11 graden vorst en gistorenochtend 10i graad.
In Zwitserland heeft men nog maar zelden zóó vroeg
winter gehad als no. Bjj het Meer van Constanz zjjn
vier menschen en een kind negen dagen lang in het ge
bergte door de se eeuw ingesloten geweest, tot men hen
met groote moeite kon bevrjjden.
Tegen hagel. Een Italiaansch zeeofficier heeft een
toestel uitgevonden om deu oog9t tegen hagel te bescher
men. Het zou, evenals bij de draadlooze telegraphie,
geschieden door middel van electrisohe golven.
Een P. o s a i n i-r e I i e k. Het museum der Parjjsche
Opera heeft een niouw Rossiüi-reliek aangeworven, nameljjk
eeu paar geborduurde wit-zijdea bretels. Die bretels
werden indertjjd door een jeugdige vereerster van deu
componist voor hem geborduurd. Maar de jongedame,
die Roseini nooit had gezien eu zich hem voorstelde als
slanke jonkman, had de bretels gemaakt naar de
maat van haar ideaal, en de zwaarlijvige componist kon
ze met goen mogeljjkheid d agen. Zoo liggen zjj nn nog
zoo goed als nieuw in de doos.
Afschaffing der tienden.
In de Arnh. Ct. wordt nog eens door V. D. een lans
gebroken voor het afschaffen der tienden.
Overbljjfsel uit oude tjjden, toen dit recht wellicht
niet zoo schadeljjk werkte, is het met onze hnidige
rechtsopvattingen volkomen in strjjd eu slaat het vaak
eene gezonde ontwikkeling van het landbouwbedrijf
in den weg.
Zonder eenige vergoeding of inspanning zjjnerzjjds
toch wordt de tiendheffer verrjjkt door de vermeer
derende opbrengst der tiendplichtige landen en de
eigenaar van deze moet het gedoogen, dat een ander
dan hg gaat strjjken met een deel der vruchten van
zijn arbeid en vlijt.
Dat daardoor menig eigenaar van zulk land nalaat
het meest voordeelige of geschikte gewas te verbouwen,
omdat daarvan tiend versohuldigd zou zjjn, of eene
wenschelijke verbetering van zjjn grond of van zjjn
bedrjjf niet onderneemt, daar hjj daarvan tooh niet het
volle genot zal hebben, is niet alleen voor hem, maar
ook voor 't algemeen eeu belangrijke schade.
De wet van 12 April 1872, Stbl. no. 25, heeft eenigo
verbetering gebrachtsedert hare inwerkingtreding zjjn
tienden van een kapitaalswaarde van meer dan 9 millioen
afgekocht, maar volgens een matige en bjj gebreke van
volledige gegevens ongetwijfeld te lage schatting, hebben
de thans nog bestaande tiendrechten een kapitaalswaarde
van ver over de 20 millioen galden. Een radicale ver
betering is van de bestaande wet niet te wachten.
De schrjjver verwacht, dat de arbeid der commissie,
die op verzoek van het Nederlandsch Landbouw-Comité
het vraagBtuk der tiend-afschaffing heelt onderzocht, deu
grondslag zal vormen van de door de regeering in uit
zicht gestelde nieuwe wettelijke maatregelen tot afschaf
fing van het tiendrecht. Deze commissie verdient zjjns
inziens grooten lof voor de beginselen, waarop zij haar
ontwerp doet steunen.
Het een te beginsel is, dat waar een vermogensvorm
sehadaljjk big kt te zjjn voor het algemeen welzjjn en
bestaande maatregelen, om daaraan een einde te maken,
niet afdoende bavonden worden, het ingrjjpen van den
wetgever gerechtvaardigd is en wel niet enkel zoo, dat
hjj zjjn steun verleent aan belanghebbenden om zich
zelf te helpen, maar zoo noodig ook door zelfstandig
en eenzjjdig regelend optreden. Onaantastbaarheid dos
van eigendomsrechten alleen binnen de grenzen door
het algemeen belang getiokken, niet maar in dien zin
dat het recht van den eenling moet witten voor dat
der gemsenschap, die zjjn goed voor hare doeleinden
ooodig heeft onteigening ten algtmeenen natte,
doch ook dan, wanneer de geheele aard en strekking
van een vermogensrecht out de belangen der gemeen
schap in strjjd komt.
Het tweede beginsel zou men kuEnon uitdrukken
door de stelling, dat opheffing van rechtepaard moet
gaan met schadevergoeding. Hot is niet de schuld der
tiendheffer?, dat zijn wettig bestaand recht voor het
algemeen schade ija blijkt te werken en daarom komt
hem vergoeding toe voor zjjn rechtsvorlies.
Nu op zoo menig gebied, aldus besluit de sohijjver,
de Staat geroepen wordt ie de maatschappelijke en
rechtsverhoudingen in te grjjpep, is het van groot belang,
die twee beginselen door gezaghebbende mannen te zien
gehuldigd.
Do «Patit Bleu" publiceert een onderhoud met minisier
de Meester, over het vraagstuk van hat economisch en
verdedigend Nederlandsen-Belgisch Verbond. De hoor
de Meestor gevoelt veel voor het begmsel, dat aan dit
denkbeeld ten grond ligt onder voorbehoud, dat oen ge
schikte vorm gevonden worafchjj acht een toenadering
tusschen beide landen wenscheSjjk.
Do heer Ty teman, ltidor van de Nederlandsche oud-
liberalen, eveneens giïaterrieuwd door da Pot it Blon",
verklaarde zeer te zjjn voor een Nederlandsoh Brigisoba
conferentie ter regeling van deze quaastie.
