No. 162.
Honderd en zevende jaargang. Zaterdag 28 Oct. 1905.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
1Z1QD1
llllt wait Bil 2 DlBOBB.
Amsterdamsciie Brieven.
FEUILLETON.
z ikPnze'rii„".k w,st> dst
BUITEN LAND.
MARKTBERICHTEN.
URANT.
IV.
Een heer, die hedenmiddag op de Prists Hendrikkade
ter hoogte van de Kweekschool van Zeevaart fietste, ge
raakte door de plagerijen van een paar kwajongens, wien
hg wilde ontwflken,van den vrg hoogen walkant in het
water. Met eenige moeite werd hp nog levend, maar in
kewnateloozen toestand opgehaald tn naar het Binnen-
Gasthnis vervoerd.
Bovenstaande mededeeling, geachte Laser, knipte ik
uit het Handelsblad, ter illastratie van mjjn eersten brief
(zie Alkmaareehe Courant I October j.l.)
Ik zal er niets bjj voegen.
Als tegenhanger eohter een staaltje vau de wjjze waarop
de Amsterdamsche jongens zich lang geloden vermaakten.
Het was in 't begin van den tiohtig jarigen oorlog.
Alva zwaaide den knoet in de lage landen aan de
Noordzee. Oranje's leger, aangevoerd door Lodewjjk, was,
na 't aanvankelijk succes bjj Heiligsrlee, bjj Jemmingen
verstrooid. He hoofden van Egmond en Hoorne waren
gevallende schrik was den Nederlanders om 't hart
geslagen.
»De galchen», zoo schrijft Hooft, «hingen geristde
raaden, de sta&ken, de hoornen aan de weegen, stonden
verlaadcn met lijken, gewnicht, onthalst, gebarnt I Elke
dagh had zijn deerlykhtyt en 't bassen der bloetklocko,
dat, met de doodt van namaagh den eene, van zwaagher
off vriend den andere in 't hart klonk
Niet het minst waren het de Ameterdamsohe burgers,
die zuchtten onder Alva's schrikbewind.
De serviele stadsregeering, krnipend voor den ijzeren
hertog, evenaardde dezen in felheid v^n vervolging, in
wreedheid van vonnissen en niet voor niet ontving
Amsterdam in die tjjden van bloedvergieten en menschen-
moord den bijnaam van Moorddam.
Maar tochOnder de asch der wanhoop bleef de
vonk van de vrjjheidszncht gloeien. Zeker zeer vele
Amsterdammers waren uitgeweken en verkozen de bal
lingschap boven de verdrukking in hun vaderstadmaar
zjj, die waren gebleven, waren niet louisr Spaansch-gezin-
den. De geschiedenis zon bet spoedig leoren en het voor
spel dezer geschiedenis werd reeds in 1571 afgespeeld
door Amsterdamsche kwajongens 1
Alva had aanstalten gemaakt tot het heffen van
den tienden penning waartegen alom in den lande
een hevig verzet was ontstaan. Zelfs Amsterdam had er
zich tegen verklaard Maar verzet was nit don booze.
Vjjf en twintig duizend gulden was het offer geweest,
waarmee de stad haar stoutheid had moeten boeten 1
Maar mocht Alva's looden vnist ook zwaar op de
Amsterdammers drukken de Amsterdamsche jongens
hadden het spelen niet verleerd, hnn humor niet verloren.
Verplaats u met mjj op den Dam.
Ziet ge daar die bende jongens
't Zijn kinderen van de voornaamste burgers der stad.
Zie daar verzamelen ze zich vóór 't stadhuis.
Wat steken ze daar omhoog
Ha een papieren vaandel I
Tien ringen staan er op afgeteekend
Dat ziet op den tienden penning.
Hoor daar roffelt de trom, daar klinkt een stem!
't Is de stem van een der jongens, die luide bekend
maakt, dat Alva'» bevel zal worden uitgevoerdda*
heden do tiende penning zal worden betaald.
En tbans zet zich de woelige troep in bewegin
Voorop gaan drie trommelslagers en tweo trompat-
blazer8, gevolgd door een stevigen knaap met een touw
om den hals, waaraan twee sleutels rammelen.
En dan 't is bgna niet tn golooven, wsnt we schrjj'/eu
nog maar 1571 dan eenige jongens, die bet beeld van
Alva dragen, voorgesteld door een groote strooien, bont
toegetakelde pop.
Waarheen
»D» Kalverstraat in I" schreeuwt een der voorsten.
»De Papegaay voorbjj 1"
En daar zwenkt de troep genoemde straat in.
De stoet groeit aan. Al wat jongen heet en hart in 't
ljjf beeft, voegt zich bjj de joelende bende.
«Jongens, hoezee voor burgemeester Buykl" klinkt het
eu een lnid «Hoezeedavert door de Kalverstraat,
als ze de Papegaayhet woonhuis van den gevreesden
Naar Jut Fransch van Théodore €ahn.
6)
«Maar ééne voorwaarde stel ikhernam mevrouw
de Valdieu. »Je moet trachten je krachtig tegen je
verdriet te verzetten, en probeeren weer wat sterker te
worden.'
Juist wilde Fernande afscheid nemen, toen de huis
knecht binnenkwam en de gravin iets influisterde.
7P jfofw ?e VaIdieu scheen een oogenblik verlegen,
met vtlAer °0pS Fernande even aan' en scheen het
ze den knech^ou^en.66"8 W6Zen antwoord
Fernande werd "hWtr eenigszins ruw opengestooten.
te beven oir en begon <™er al hare leden
te beven. Haai echtgenoot stond voor haar.
ffa?lftakTnd aa^00HgSte onjstemd over deze brutaliteit,
gaf het kmd aan de moeder over en vroec «Wat
beteekent dat Garaud, hier zoo binnen te komen zonde!
te weten of ik je wil ontvangen
«Meemme niet kwalijk mevrouw,sprak de schilder
als'ïd hlZ°oUpgevïedWehe?e'recht ÊfzoTnu'en'dan
eens met haar kleine me te komen bezoeken
«Goed en wel,« hernam Garaud, «maar ik wil hebben
dat ze me zegt, waar ze met het kind heengaat en'
maar met stilletjes het huis uittrekt.»
begr«eP> dat haar man het doel van haar
'n,K bad geraden en nu daar ten zeerste over be-
leeaigd was.
sn door velen gehaten Buyk, voorbjjtrekken.
De jongens naderen Je Osjesslnis, de brug, die vóór
de demping van 't Spui de beide Kalvorstraten verbond.
Wie treedt hun daar tegemoet?
Het schjjnt een gewichtig personage te zjjn, naar 't
gezag te oordeelen, waarmee hg de jongens staande hondt
en hnn vraagt:
«Waar moet dat heen en wat heeft dat geraas te be
duiden
«Mjjnheer,'' roept een der vrjjmoedigsten, «we gaan
de kisten opensluiten, om den Hertog, dien we hier bjj ons
hebben, den tienden penning te betalen 1"
De gansohe troep barst in luid geschater uit au..,. de
toeschouwers schateren mee, terwjjl het gewichtig per
sonage stillekens afdruip'
En na verder naar de Regulierspoort, aan het eind
der Kalverstraat.
Daar gekomen, werpen zjj den Hertog een net over 't
hoofd en slenren hem zoo door de modder, dat hg weldra
al zgn glans en beerljjkheid heeft verloren.
Maar dit is nog het einde niet.
Tierend en joelmd gaat bet thans terug naar den Dam
tot vlak voor 't stadhuis en weldra kan de Spaansch-
gezinds overheid den ontredderden hertog aan den lnifel
van de Waag zien bengelen
Zie dat was het werk van Amsterdamsche kwa
jongens van bjjna drie en een halve eeuw geleden. Maar
't gehalte ervan ljjkt mjj oneindig veel beter dan dat van
de tegenwoordige kwajongensstreken. Toch wensch ik
bjj gelegenheid eens verzachtende omstandigheden te
bepleiten voor den Amsterdamschen straatjongen van
heden. Want die zijn er inderdaad. In elk geval moet
ja de bengels bniten Amsterdam ook Met weggooien 1
Zoo kwam ik onlangs door een dorp, cabjj Amsterdam
gelegen, toen mg de eer te beurt viel, door een opgeschoten
jongen voor «Amsterdamschen koeketer» te worden
nagescholden.
Nu is het waar, dat wjj Amsterdammers geacht worden
bnitengewoon veel van zoetigheid te honden. Ja, zelfs
hebben lastertongen den bekenden Vjjgendam ge weet
welden verbindingsweg tnsschcn Dam en Damstraat
in verband willen brengen met onzen vermeenden buitea-
sporigen zacht naar zoetigheden. Maar laster is gemak-
keljjker dan historisch onderzoek en betwjjfel ik reeds
of wjj de zooeven genoemde hateljjkheid eerder verdienen
dan de drie en een half millioen overige bewoners van
ons geliefd koninkrijk, zeker is het, dat wjj ons vrjj
weten van den blaam, door een kinderljjken of juister:
kinderachtigen last tot suoepen en meer in 't bijzonder
van vjjgen snoepen, aanleiding te hebben gegeven
tot het noemen van een onzer straten naar de ik
schaam mg niet, het te zeggen smakelgke snb-tiopische
vrucht.
Ik herhaal hethet is de betwijfelen, ol wij, Amster
dammers, bijzouderljjk aanspraak hebben te maken op
de» naam van «koeketers.» Sterkerik geloof het niet
en ik zal pogen, mijn ongoloof te verdedigen.
Wat Alkmaar heeft mot spjjt en schande moet ik
bekennen dat ik het niet weet; welk vriendelijk lezer
der Amsterdamsche brieven licht mjj even in (1) Maar
Weesp heeft zgn moppen Breda heeft zjjn moppen
Dalfsen heeft zjjn moppenHaarlem zgn halletjes,
Utrecht zjjn theerandjes Arnhem zgn jongens en
meisjesBloemendaal zjjn kruidnotenDeventer zijn
kruidkoekGouda zgn sprits en Den Haag zgn hopjes...
Maar wat heeft Amsterdam
K orstjes, waarde lezer, niets dan korstjes
Op den naam af kunt ge weten, dat dit niets bijzonder
kan zijn.
Wat klinkt dat flauw en saai en onnoozel, dat simpele
korstjes
Vergelijk het eens met dat goed-ronde en pittige
moppenmet dat vriendelijk vervloeiende halletjesmet
dat geestige hopjesmet dat keurige en gedistingeerde
theerandjesmet dat veelbeteekenende;'o»^«ws en meisjes
met dat poëtische kruidnoten en kruidkoek, met dat
pittige sprits.
Korstjes Amsterdamsche korstjes
(1) Wat Alkmaar heeft De Alkmaarsche jongens" en
de dito-»meisjes" zijn een specialiteit van onze bakkers. En
zou kunnen worden bewezen, dat wij hiervoor ter leen
waren gegaan te Arnhem, dan behouden wij tocli altijd het
origineele Cadetten-brood", dat, voor zoover wij weten,
alleen hier gebakken wordt. Red.
«Ik elk geval, ik sta er op te weten wanneer ze
uitgaat en waarheen, als dat zoo geheimzinnig moet
gebeuren zal er wel niet veel goeds achter steken, ze
zal u zeker wel allerlei klaagliederen over mij hebben
voorgezongen.
«Is er dan zooveel waar ze over zou kunnen klagen
vroeg de gravin, «dat ge dergelijke gedachten koestert
«Zjj beweert het tenminste maar in elk geval ik
duld niet, dat iemand zich tusschen mij en mijn vrouw
plaatst.
«Uitstekend, dat is ook juist mijne opvatting,» her
vatte de gravin koel, maar 't geldt hier nu een on
schuldig bezoekFernande wil haar jongen eens laten
zien, en zoo ze je niet van te voren heeft gewaarschuwd
is dat eene kleine fout van haar'kant, maar toch heusch
niet de moeite daar zoo'n drukte over te maken.»
«Zij zal er haar reden wel voor gehad hebben, dat
ze me niets van dat bezoek heeft medegedeeld,» hernam
Garaud scherp«ik begrijp spoedig iets, mevrouw de
gravin, men heeft mij niets op de mouw te spelden.
We hebben nu in elk geval lang genoeg over dat on
derwerp gepraat, u vindt het nu toch zeker goed, dat
ik mijne vrouw mee neem.«
«Ik heb er niets tegen,» hernam de gravin, doende
alsof ze den vrijpostigen toon van den schilder niet
hoorde, «maar laat me je voor je vertrek een goeden
raad geven.
«En die is mevrouw
«Je vrouw is niet sterk, ze is altijd tenger geweest,
maar de geboorte van het kindje schijnt haar nog'al te
hebben aangepakt. Zorg dus goed voor haar, en wees
lief voor haar en haar kindje.«
«Zie, ik dacht het wel 1« riep Garaud uit, «dat ze u
natuurljjk over rnjj had gesproken
«Je vrouw heeft me niets verteld,» jokte de gravin,
om haar pleegkind te redden, «maar iedereen zal toch
wel kunnen zien, dat ze er lang niet best uitziet.«
»Hm,« bromde Garaud binnen 's monds, terwijl hij
Fernande tersluiks aankeek, «maar waarom heett ze
dan zulke rood-beschreide oogen Natuurljjk heeft ze
bh u zitten klagen. Ik moest haar zeker gaan vertroe
telen, heb ik den tjjd om me met die flauwe dingen op
'n Mengsel van meel en stroopbrokken zoetigheid
van een halve stuiver het stukwaarvan je er maar
dan moet je een sterk eter zijn twee achter elkaar
óp kunt, doch dan slaat ge uw volgenden maaltijd over
Onaanzienlijk en onsmakelijk product van Amster
damsche koekbakkerskunst wees mij nochtans
gegroet als een welkom en dierbaar, maar tevens ver
pletterend wapen ter bestrijding van den vuigen laster,
waarmee men poogt ons, eerzame Amsterdammers, te
bezoedelen.
En toch heeft de Vijgendam iets en veel met
vijgen te maken.
Maar vooraf de mededeeling, dat de tegenwoordige
Vijgendam niet de oorspronkelijke Vijgendam is.
Deze strekte zich nl. uit van de Zoutsteeg op het
Damrak tot aan de voorzijde der voormalige Beurs
en aangezien op de plaats waar in 1526 genoemde da»»
werd aangelegd, kort te voren op last der stedelijke
overheid een geheele scheepslading bedorven vijgen te
water was geworpen, ontving hij den naam van Vijgen
dam. Later werd de Middeldam zooals de tegen
woordige Vijgendam oorspronkelijk heette, Vijgendam
genaamd. Waarom Ik zou het u niet kunnen zeggen.
En gelukkig behoef ik mij hierover niet te schamen
want zelfs Jan ter Gouw, die kenner bij uitnemendheid
van Amsterdams verleden, tastte hier in 't duister.
Maar om op de buiten-Amsterdamsche kwajongens
terug te komen Doch laat ik het met doen. Want
in de eerste plaats zou deze brief onbehoorlijk lang
worden en ten laatste zou ik het verwijt van den lezer
vreezen, dat men niet alleen van het goede, maar ook
van straatjongens te veel kan krijgen.
Men academische vergadering te Partfs.
We lezen hierover 't volgende in de Matin:
Ieder jaar, zoo tegen den winter, is het gebruik, dat
de vijf academies van Parjjs gezamenlijk een groote ver
gadering uitschrijven. Deze bgeenkomst en had deze week
plaats, maar zjj leverde een ireurigen aanblik op, want
er was een schromeljjke verveling te lezen op de
gezichten der onsterfeljjken. 't Is dan ook niet bjjzonder
prettig om vjjf redevoeringen achter elkaar aan te moeten
hooien. De kunstschilder Detaille was voorzitter van deze
bijeenkomst. Hij stond das 't eerste op en herinnerde
eraan, dat het institnnt voor hansten en wetenschappen
in 't paleis Mazrin juist honderd jaar bestond. Hg sprak
vervolgens over Napoleon en eindigde met te zeggen
«Onze palmen zgn nog altjjd groen hoewel de wind er
dikwjjis door blaast, heeft hij ze niet doen verwelken of
daaraan herfsttinten gegeven,* Na dezen vleienden zin
brak er een applaus los.
Vervolgens trad de heer Detaille op. die een lofrede
hield op de «onsterfelijke gestorvenen" van dat jaar.
Eindelijk ging hjj weer zitten en was de heer Sénart
aan de beurt, lid van de academie van fraaie letteren,
die een lange rede hield over Chineesch Tnrkestan. Daarna
was het de benrt aan den heer Edmond Perrier, die
sprak over den tooi van bloemen, van vogels, van visschen,
van wormen, van mannen en van vrouwen en een lange
vergeljjking hield tusschen de manneljjke en vrouweljjke
sekse, dat was verre van vrooljjk.
Thans liet de heer de Foville zich booren, een majes
tueus man met een grooten, witten baard. Hij verdedigde
met moede stem de statistieken en statistici tegen de
scherpe aanvallen van sommige slechte lisden. Er werden
zochten van verlichting gehoord, toen hij uitgesproken
was.
Eindelijk volgde de laatste spreker hem op, de heer
Lemaltre, die het over onde boeken had. Deze vertelde
met bewogen stem, dat de mysterieuse bekoring van den
oaden tjjd in deze boeken begraven ligt. En wat een
genot, wat een heerljjk genot om met de dooden en
hnnne werken te leven. Hij eind'gde zgn rede met het
volgende korte zinnetje«En nn, mjjne heeren, verwjjt
me niet te veel van nw geduld te hebben gevergd,»
hetgeen een lachen ten gevolge bad van 't pnbliek, maar
niet van de onsterfelgken, die, de zilverwitte hoofden
gebogen, geen spier van hun gelaat vertrokken.
Alkmaar 27 Oot. Aanvoer officieel855 stapels,
te houden zooals die fraaie heeren, die niets uitvoeren
«Je hebt ongelijk,hernam de gravin. «Je vrouw
houdt nog evenveel van je als vroeger, wees goed voor
haar, dan zal alles zich weer ten goede schikken.»
Deze verzoenende woorden maakten den schilder
eenigszins verlegen, hij begreep zeer goed, dat de gravin
niet alles wilde zeggen wat ze wist, hjj durfde niet
verder aandringen; ondanks alles bleef hij toch nog
iets als eerbied gevoelen voor deze hooge vrouw.
Fernande, die bij deze scène zooveel mogelijk ge
tracht had hare kalmte te bewaren barstte plotseling
in tranen uit. Garaud fronste toornig zijne wenkbrau
wen. Mevrouw de Valdieu naderde hem vriendelijk en
zei«wanneer eene vrouw weent, dan is het zeker de
plicht van den man haar te troosten, toe ga naar je
vrouw, geef haar een zoen, je zult zien het zal haar
zoo goed doen.»
«Neen!» riep Garaud woedend uit. »'t Zijn niets dan
kunsten, die tranen, ze wil zeker interessant zijn, en
medelijden opwekken
Dat gezegde maakte de gravin, die lang haar kalmte
had weten te bewaren, woedend.
«Dat gaat te ver«, riep ze uit. «Ik geloofde, dat ik
Fernande had gegeven aan een eerlijken, braven man,
ik zie nu, dat ik mij deerlijk vergist heb.«
«Vergist of niet!» riep Garaud uit, »'t is nu mooi
genoeg, ik neem mjjne vrouw mee, en ik verbied haar
hier ooit weer een voet in huis te zetten
«Wat?» riep de gravin buiten zich zelve uit, «jij wilt
Fernande verbieden mij te komen bezoeken, een kind,
dat ik heb groot gebracht en opgevoed
«Een mooi kind, dat u hebt groot gebracht. U weet
heel goed uit welke bedelaarsfamilie ze is voortgekomen
en ze mag warempel dankbaar zijn, dat ik me over
haar heb ontfermd. Het was warempel beter geweest
als ik maar naar mijne moeder geluisterd had.«
«Je moeder,» riep Fernande snikkend uit. «Wat kan
ze tegen me hebben? Wat ze maar eon beetje lief
tegen me geweest, ik zou van haar gehouden hebben.
En dat ik uit eene bedelaarsfamilie stam, dat wist je,
nooit heeft mijne goede pleegmoeder dat voor je ver
borgen gehouden.»
wegende 189846 kilogrammen. Kleine kaas f31.com
missie 32.Middelbare f 32,50.
A&stxrdam 27 Oct. De prjjzen Jar Aardappelen
«varoa beden als volgt:
Andjjker muizen f 2.20 a 2.40, id. kleine f 0.— a
0 id, blanwe f 2.20 a 2.89, Fransoho Bals f 0.
0.Frïesche gieltjes f 0.s 0.ld. bonten f 2.50 a
f 3.70, id. B-rgers f 2.60 a 2.70, id. blauwen f 3.25 a 3.10,
Zoenwschs bonten f 2.20 a 2.40, id. blaanwen f 2.20 a
2.30, id. pooters f 1.40 a 1.60, Hillegnmmer kralen f 0.
a 0.Hillegum. graafjes f 0.— a 0.Dnitsche Ham
burgers f 3.30 a 3.90, id. rooden f 2,a 2.20, Saksische
jammen f 2.60 a 3.20, Zand Eigenheimers f 1.75 a 2.20.
Zeenwsche Eigenheimers f 3.50.
Aanvoer 5 ladingen.
27 Oct, Groentemarkt te Broek op Langeddijk.
Wortelen 11.70 a 0.— 100 bes, bloemkool le soort f 2 a 3.50,
bloemkool 2e soort f 0.a 0.roodekool f 5.— a 10 25,
gelekool f 4.a 7.50, wittekool f 4.a 9.75, koolrapen
if 0.a 0,nep f 0 a 0.—uien f 1.75 a 1 80
reuzenbloemkcol f 10 a 14 50, Bieten f 0, rammenas f 0.
Hoorn 27 Oct. 517 vette Schapen f 26.a f 32,50
per stuk. lammeren f 15 a 23.—. Handel vlag.
Leeuwarden, 27 Oct. Beter. Aangev. 19.4, 4.8 en
3.16 vaten. Prjjs f 50.50 a 0.—. jFabriekboter aangev.
21.3 en 7.6 vaten f 50.a 52.commissie f 51.—.
Kaas. 27435 Kg. Nagel f 20.— a 27.50.
Leiuwarden, 27 Oct. Ter veemarkt werden aangevoerd
6290 stnks, 58 stieren f 60 a 250, 122 ossen f175 a 200,
208 vette koeien f 220 a 260, 1741 melkkoeien f 130 a 240,
63 pinken f 50 a 70, 108 vette kalveren f 20 a 40,1402
graskalveren f 40 a 80, 52 nncht. di. f 6.a Jf 10.—,
166 vette schapen f 24,a 26.—. 242 weide dito f 20.—
a 23—, 754 lammeren f 18.a 22.151 vette varkens
a f 80 a 90 of 24 a 26) ct. per Kg., voor Londen
22 a 23 ot., 175 magere varkens f 30 a 40, 813
vette biggen f 20 a 30, 208 speenvarkens f 4 a 8,
bokken en geiten f 0 a 0. 27 paarden f 50 a 100.
Leiden, 27 Oct. Aangev. 1717 rnnderen, 47 kalveren,
792 schapen, |paarden f a veulens f a
15 stieren f 87 a 277, 423 kalf- cn melkkoeien
f 179 a 292, 748 varekoeien f 108 ja 209, 295 vette
ossen en koeien f 158 a 308 en 64 a 76 ot. per Kg.,
235 graskalvoren f 32 a 71, 37 vette kalveren f 60 a
123, f 0.84 a 0.06 per Kg., 10 nnohtere kalveren f 6 a
10, 793 vette schapen f 28 a 30, 58 a 64 ct. per Kg.,
weideschapen f a lammeren f a
155 magere varkens f 20 a 37, 50 a 51 ct. per Kg.,
278 biggen f 5.a 11.—
Purmebend Op de heden gehonden groenten markt van
door de afslagvereeniging Beemster, Pnrmerend en Om
streken werden den 27 Oct. verhandeld
spruitjes 50 a 65 ets. per dubbele mand.
savoye kool 1 */2 a 3— ets. per stuk.
bloemkool 9'/j a 13 ets. per stuk.
bieten f 0.50 a 0,55 per stak.
selderie 2 a 6 ct. per bos.
spinazie 30 ot. p. dnbb. mand. Handel vlag.
Schiedam, 27 Oct. Ruwe spiritus f 8.50, Moutwjjn willig,
Distillateurs f 10.Benrscommissiel f 9.50 Jenever f 14.
Spoeling f 1.8J, Amst. proef f
Zwolle, 27 Sept. Boter. 9310 Kg., waarvan 356
en 155^. v. en 1280 stokken. Prjjs per kg. f 1.15 a
1.30, per 1.8 vat van 20 kg. prima f 25 50 a 26.—, af-
wjjkende f 24.50 a 25,—. 2e soort f 28,50 a 24.per
ljlt vat f 12.a 13.Handel »lug.
Kiveieren f 6.— a 7.per 100.
Aardappelen f 2.60 a 3.25 por HL.
Huiden. Koe 23 a 24 et„ vellen pinken 26 a 27,
stieren 21 22, vette kalf 34 a 35, nnchtere kalf f 2.60
a 3.— paarden (met haar) 12.— a 12.50, geiten f 2.50
a 3.lams f 3,— a 4.
Men besteedde voor neurende en vorach gekalfde koeien
f 105 a 269, di. Vaarzen en Schotten f 95 a 220, Gust-
koeien voor de vetweide of stal f 80 a 170, di. Vaarzen
f 65 a 165, voorjaarkalveren Koeien f 80 a 175, Ossen
voor de vetweide t 95 a 170, 1 '/a jarige Springstieren f 65
f 140, l'/j jarige Pinken f 65 145, jonge Fokkalverenf 25
a 75 nnchtere Kalveren f 6 a 16, vette Koeien Ossen aan
bouten f 0.53 a 0.66 per K.G. dito Stieren f 0,50 a 0,66
dito kalveren f 0.60 a 0.84. dito Schapen f 0.40 a 0.60'
Lammeren f 12 a 25, 6-weeksche Biggen f 7 a 11, 10-
weeksche id. f 10 a 17, drachtige Varkens f45 a 60,
magere idem f 25 a 40 per stuk, vette di. f 0,49 a 0,51,
dito voor Londen f 0,44 a 0,45 per K.G.
Garaud haalde de schouders op, hij vond het niet de
moeite waard antwoord te geven.
«Laten we gaan,« bromde hij, terwijl hjj naar de
deur ging.
«Ik zal je niet tegen houden,sprak de gravin, «maar
nog één woord.»
Hjj bleef op den drempel staan, terwjjl hjj zijne vrouw
de kamer uitdrong.
«Niet alleen, dat je hier tegenover mjj en tegenover
je vrouw aan eerbied te kort bent geschoten, maar al
dien tijd heb je geen oogenblik notitie genomen van
je kind. Het schjjnt wel, dat je er niet erg mee bent
ingenomen, je hadt het misschien liever niet gewenscht.»
«Het is een slechte tijd,« mompelde Garaud, «er is
niet veel te verdienen.»
«Nu, laat het dan hier,» hernam de gravin, innerlijk
al verheugd. «Ik zal er geheel voor zorgen, het behoeft
je niets te kosten op ééne voorwaarde
«En die is?»
«Dat de moeder haar kind mag komen bezoeken
wanneer ze wil, en wanneer de moeder ziek mocht
worden, dat ik dan ook voor haar de geheele zorg op
me mag nemen.«
Hier was de gravin onvoorzichtig. Ze liet eenigszins
doorschemeren, dat Fernande gesp oken had, zjj scheen
angst te hebben voor de toekomst van het kind. Het
bloed vloog den schilder naar het voorhoofd. Hij trok
zijne vrouw driftig bjj den arm mee, draaide zich nog
even om bij wijze van groet en sprak op vlijmenden
toon: «Piet is mijn zoon, ik zal hem alleen wel weten
op te voeden. Maar ik zal uw voorstel niet vergeten,
wie weet, den één of anderen keer wordt u er misschien
weer aan herinnerd.»
Daarna ging hij heen, de gravin alleen latende in
spanning over deze laatste raadselachtige woorden, ze
geloofde moeder en kind voor het laatst gezien te hebben.
Wordt vervolgd.)
