No. 184
Honderd en zevende jaargang. Zaterdag 2o Nov. 1905.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
iiit mmDustaat lil 3 mam.
mm üisciMBi
Openbare Verkooping
Van Week tot Week»
FEUILLETON.
A D VERTENTIEN.
MARKTBERICHTEN.
te EGrMOND AAN ZEE,
ALKMAARSCHE COURANT
Prijs der Adrerteatiöa par r.gelf 0.10.
Brieven frarco aan da N.V. Bank- en
HamMsdr. HEüMs. COSTER ZOON.
Abonne(n!-i)tan>ij8 per 3 ma. i dan "Oor
Al kit nar f 0.80; franco p. post f 1
AO.ondar üUp remmers 3 cant.
«ver het uitgaan te Alkmaaar.
't Is in den laatsten tijd een paar keeren voor
gekomen, dat hier ter stede gezelschappen of per
sonen-alleen optraden, die voor meer leege dan
bezette stoelen hadden te spreken. Voor de execu
tanten en niet minder voor de ondernemers van zulk
een avond is een dergelijk resultaat uiteraard zeer
ontmoedigend en onder den indruk daarvan zijn
onze verslaggevers gewoon over zulke slecht bezette
zalen op een toon van leedwezen te spreken. Toch
mag niet uit het oog verloren worden, dat, zoolang
huiselijkheid nog onder de Hollandsche deugden
valt te rangschikken, er ook iels is te waardeeren
in het feit, dat de ingezetenen van onze stad niet
zoo gemakkelijk te bewegen zijn 's avonds hun ge-
zelligen haard te verlaten.
Inderdaad is 't een offer, wanneer men na een
dag van arbeid buitenshuis den avond kan door
brengen in den schoot van zijn gezin onverschil
lig hoe men dien avond wil besteden om tegen
acht uur de gemakkelijke huis-kleedij te verwisselen
voor het uitgaans-toiletkoude, windook soms
regen en vuile straten te gaan trotseeren en daarna
vrij laat vaak huiverend, in de gezellige, goed ver
warmde huiskamer terug te keeren. Tegenover dat
offer moet iets staan, men moet voor het prijsgeven
van het huiselijkheids-genoegen vergoeding vinden
door hetgeen men te zien of te hooren krijgt. Dan
komt men tenminste voldaan thuis en betreurt men
't niet, dat men het goede nabij-liggende heeft ver
smaad en buitenshuis is gaan zoeken naar wat af
leidt of de ontwikkeling bevordert of het kunstge
voel streelt.
Met waardeering van het vele goede, dat hier
geboden wordt, meenen wij toch te mogen vragen,
of er bij de hiervoren bedoelde niet-geslaagde uit
voeringen met deze feiten voldoende rekening is
gehouden.
Men zal zeggen, dat er hier gestreefd wordt naar
het „Elck wat wils." Dit is ook zeer zeker noodig.
De smaken verschillen, maar bovendien is er zeer
groot onderscheid tusschen de richting en de ont
wikkeling van wie van uitgaan houden. Doch wat
niemand bevredigen kan zijn de middel-dingen, de
voorstellingenwaarbij men hoopt te trekken de
beide partijen. Bij festiviteiten des zomers in de
open lucht, en bij zoo iets heel bijzonders als Jacob
Kwast" mag dat lukken, 's winters in schouwburg
zalen gaat 't over het algemeen niet.
De bewijzen voor deze onze stelling liggen voor
het grijpen. Alwat in z'n soort superieur is, onver
schillig op welk gebied, hetzij dat 't bestemd is
voor degenen, die een avond uitgaan om te genieten
zonder meer, hetzij voor hen, die van een avond,
aan het huiselijk leven onttrokken, iets willen mee
nemen voor kennis, overpeinzing of hart dit alles
trekt volle zalen en doet vreugde beleven van de
kosten, die voor het uitgaan zijn gemaakt en do
moeiten, die ervoor zijn getroost. Zoo goed als 't
vol is bij Solser Hesse, zoo vult zich ook de zaal
bij de opvoering van een stuk als „Allerzielen"
van Heijermans wij balen deze voorbeelden aan
ter wille van hen, voor wie 't nog niet geheel dui
delijk mocht zjjn wat wij bedoelen.
De ondernemers van concerten, uitvoeringen enz.
enz., moeten niet uit het oog verliezen, dat wij hier
te Alkmaar nu juist niet onder zeer gunstige om
standigheden verkeeren om op de hoogte te komen
van wat in onze hoofdsteden het uitgaande publiek
boeit. Wie eens wat te Amsterdam wil gaan zien
of hooren moet 't duur betalen, want buiten de
reiskosten heeft men nog het logies te bekostigen
terwijl meu bovendien te Amsterdam vóór dag en
dauw moet opstaan om bier weer bijtijds den vol
genden morgen op z'n post te zijn: enkele uren van
ontspanning moeten aldus gekocht worden met lang
durige afwezigheid, veel geld en een stemming den
volgenden dag, waarvoor „katterig" zulk een teeke-
nende uitdrukking is. Men mag dit alles eens een
enkele maal in den winter trotseeren, maar dan heeft
men er ook gewoonlijk z'n bekomst van.
Deze factor schijnt ons de mogelijkheid te openen
om hier, althans eenmaal in den winter, voldoende
financiëelen steun te vinden voor iets heel bijzonders,
voor iets dat men geregeld slechts in een groote stad
kan te hooren krijgen. In de omgeving der hoofdstad
wij denken hier b.v. aan het Gooi staat men in
dit opzicht er lang niet zoo gunstig voornog laat
gaan er treinen, die den afstand in ongeveer een
half uur afleggen, zoodat men liever niet afwacht
wat de eigen plaats zal brengen, doch zich te Am
sterdam gaat te goed doen aan het hooren of zien
van wat men begeert.
Een ander voordeel, dat we hier hebben, is dat
we hier eerst de kat uit den boom kunnen kijken.
Men loopt niet het gevaar van een achterdochtige
bejegening van. alles wat nieuw is, men heeft zich
immers slechts in relatie te stellen tot personen of'
gezelschappen, wier optreden in het geheele land
furore heeft gemaakt en waarover de groote bladen
met geestdrift hebben geschreven, de groote bladen
die ook hier worden gelezen, zoodat reeds gezorgd
is voor de zoo hoog-noodige voorafgaande reclame
en het verlangen om zoo iets ook te zien reeds
bestaat.
Wij willen ook wel weer met een voorbeeld
komen. Heel Amsterdam sprak voor enkele weken
over Miss Duncan, die de danskunst maakt tot reine
poëzie en daarmee vermag uit te drukken, wat
dichters en musici in hun werken hebben gelegd.
Ziedaar een ster aan den uitgaanshemel, waarnaar
in heel Europa met bewondering wordt getuurd.
Zou 't nu onmogelijk zijn geweest Miss Duncan te
bewegen hierheen te komen en, wanneer dat was
gelukt, zou dan niet het publiek, dat er prijs op
stelt mee te kunnen praten over de evenementen
van den dag, zijn toegestroomd?
Een gelukkiger voorbeeld is waarschijnlijk nog
het volgende.
Wie zou er niet naar verlangen eens een mooie
Italiaansche Opera te hooren met krachten van den
eersten raDg? Welnu, ons land bezit er thans zoo
eene. Zij verkeert onder de aller-ongunstigste om
standigheden haar directeur heeft 't er niet naar
gemaakt om tot de persona grata van de pers te
behooren en zij treedt op in het onhuiselijke, meestal
zeer tochtige, Paleis voor Volksvlijt. Niettemin mag
zij niet klagen over slecht bezoek. En hoort nu
eens de mensehen, die zoo'n uitvoering hebben bij
gewoond 't Is alsof de zangers en zangeressen het
zuidelijk vuur, dat in hen leeft, over het voetlicht
storten in de rijen der toehoorders en -hoorderessen.
Het publiek legt een buitengewone geestdrift aan
den dag, het wordt geheel meegesleept door deze
zeldzame artisten. Zoo'n avond bij de Italiaansche
Opera is onvergetelijk.
Wederom vragen wij nu: Zou 't nu volslagen
onmogelijk zijn, dat de Italiaansche Opera ook onze
stad eens kwam verblijden? Zijn de bezwaren, met
betrekking tot zaal, tooneel en kosten of wellicht
nog van anderen aard, zóó absoluut onoverkomelijk,
dat er aan overwinnen geen oogenblik te denken valt
Ontegenzeglijk, er zullen groote moeilijkheden
te bekampen zijn. Misschien zelfs zullen zij van
dien aard zijn, dat men ervoor moet terugdeinzen
Dan zal men zich als verstandig mensch daarbij
moeten neerleggen. Doch vóór het zoo ver is, moeten
eerst de bewijzen voor de onuitvoerbaarheid worden
bijgebracht.
Naar het Fransch van THéodore Cahn.
30)
Van den vader, noch van de huishoudster had Piet
dus veel te verwachten, maar gelukkig bleef hem een
trouwe vriend, de hond. 's Avonds als hij in zijn bedje
lag, kwam Toutou hem altijd even de handjes likken en
als hij doorsliep kwispelde hij vergenoegd.
Het was grappig om te zien als Francoise den kleinen
jongen aankleedde. Hij bracht dan in zijn bek alles aan:
het broekje, het jurkje, de schoentjes.
Dan schaterde Frangoise van het lachen.
Piet s lot was dus tot nu toe nog al dragelijk geweest.
Het kind was reeds gewend geraakt aan die weinige
hartelijkheid, aan die zeldzame liefkoozingen, het beeld
van zijne lieve moeder begon reeds voor hem te ver-
bleeken, het was niet duidelijk meer om hem afgeteekend,
op dien jeugdigen leeftijd vergeet men zoo spoedig
Op enkele kleine bestraffingen na had Calixte°liem
tot nu toe met rust gelaten.
Men was dus rond de tafel gezeten en at en dronk
naar hartelust. Moeder Garaud deed niet voor haren
zoon onder. Ze had eene dorstige keel en kon meni°-
glaasje verdragen.
Bij het dessert, allen waren wat opgewonden, behalve
Claudine, die zelden iets gebruikte, werd het gesprek
erg geanimeerd.
«Wel,® vroeg Calixte plotseling aan Francoise, «je moet
me toch eens uitleggen waarom je zoo het land hebt
voor den kleinen jongen te zorgen, dat is toch vrouwen-
W6rKi((
»Ik heb je dat al eens eerder gezegd, ik heb het land
aan dat kind, aan dien kleinzoon van Jacques Reijbaud.«
«Goed en wel, maar wat kan jou toch dien Reijbaud, mijn
schoonvader, schelen, dien ik goddank nooit gekend heb.®
»Nu je het weten wilt, zal ik het je zeggen. Die
gravin, die hare pleegdochter aan jou uit heeft gehuwe-
lijkt, zal het nu ook wel weten. Ik heb er toen in het
ziekenhuis, je weet wel, geen doekjes omgewonden. Ze
lachte maar witjes, dat kan ik je verzekeren.«
«Je hadt beter gedaan je mond te houden, wat ging
het haar aan.«
»Het was er uit voor ik het zelf wist. Ze vroeg me
naar het één en ander.
«Je hadt moeten zeggen dat je een buurvrouw was
of zoo iets, te drommel dat was toch eenvoudig genoeg.®
»Maar begrijp je dan niet waarom ik haar alles ver
teld heb
»Neen, waarom dan
«Welnu, Jacques Reijbaud is mijn vader.«
«Jacques Reijbaud, je vader riep Galixte zoowel
spottend als verwonderd uit.
«Vindt je dat zoo onbegrijpelijk? Nu 't is toch zoo.«
-«Dus jij bent de zuster van
«Ja, juist.®
«Had hij dan twee meisjes?®
«Ja, maar niet van dezelfde moeder. Jacques Reijbaud
heeft mijn moeder laten zitten om de moeder van Fer-
nande te trouwen.
«O, nu begrijp ik het. Dus Fernande was je halve
zuster?® vroeg hij spottend.
Ja, tenminste als je haar zoo wilt noemen. En dan
kan je zeker ook wel begrijpen, dat ik er het land aan
heb voor den kleinzoon te zorgen van de vrouw, die de
oorzaak is geweest van mijn moeders ellende.®
«Je vader heeft zijn eigen dochter ook wel aan haar
lot overgelaten, zij zou dus evenveel reden gehad hebben
tot klagen, als ze nu niet bij toeval die gravin ont
moet had.«
«Daar geef ik je gelijk in, maar mjj is zoo'n gelukje
niet te beurt gevallen. Maar wat kan ik er aan doen.
Van jongs af aan heeft mijn moeder me hem en alles van
hem leeren haten, ik ben daar dus mee opgegroeid.®
Het onderzoek daarnaar kan toch niet zeer be
zwarend zijn. Hoogstens een drietal heeren zijn er
voor noodig, want dit stellen wij aanstonds op
den voorgrond wij onderstaan 't niet voor de
plannen een schouwburg-ondernemer warm te maken,
omdat wij 't niet graag op onze verantwoording
zouden hebben als hij de zaak ondernam en ten
slotte daarbij te kort kwam.
Aangenomen nu eens, dat zulk een commissie
van drie leden zich ervoor wilde spannen om aan
de kunstzinnigen van onze stad en omgeving want
ook in den omtrek wonen verscheidene families, die
voor iets zoo eenigs als een Italiaansche Opera een
reisje naar Alkmaar zouden overhebben een zoo
ongewoon genot te verschaffen. Dan was haar taak
zeer eenvoudig. Zij had zich slechts in verbinding
te stellen met den heer De Hondt en hem de vragen
voor te leggen: 1°. of hij bereid is hier te komen
met zijn gezelschap; 2°. welke opera hij 't meest
geschikt acht voor een beperkt tooneel en welke
minimale afmetingen dat tooneel moet hebben voor
een in alle opzichten welverzorgde uitvoering; 3°.
welke de kosten zouden zijn, daaronder alles be
grepen als extra-trein heen en terug, requisieten
enz. enz. Aangenomen dat de beide eerste vragen
een opvoering mogelijk maakten, dan zou op het
opgegeven bedrag nog een som gelegd moeten worden
voor zaalhuur en diverse kosten en het eerste
deel der enquête ware afge'oopen.
Het tweede deel zou hierin bestaan, dat men de
vereischte som deelde door het aantal plaatsen, in
de schouwburg-zaal disponibel (bij voorkeur zou men
ook een tweeden rang tegen lageren prijs moeten
inruimen) en dat men daarna verslag deed van zijne
bevindingen, de ingezetenen van Alkmaar en die
uit den omtrek door middel van lijsten en oproepingen
uitnoodigende om door het nemen van plaatsen zelf
te heslissenof het financiëel risico zou kunnen
worden aanvaard. Eerst dan zou men met zeker
heid kunnen constateeren, of de opvoering van een
Italiaansche Opera hier ter stede al dan niet tot
het bereikbare behoort.
Wat ons betreft, wij gelooven, dat de uitkomst
niet zou tegenvallen. Yooral dezen winter niet,
want nu er geen abonnements-voorstellingen worden
gegeven, zouden velen allicht te vinden zijn voor een
hoogeren toegangsprijs dan hier gewoonlijk voor uit
voeringen wordt geheven. Want die zal onge
twijfeld noodig zijn, waarbij men evenwel heeft te
bedenken, dat als men te Amsterdam de Italiaansche
Opera wil hooren, men nog veel duurder uit is.
Hoe dan ookwij hebben geen reden kunnen
vinden om het denkbeeld niet eens te lanceeren.
Valt 't in goede aarde, wij zullen er ons van harte
over verheugen; wil men 't niet probeeren, wij zul
len er ons mee troosten, dat een dergelijk voorstel,
ook al vindt 't niet aanstonds opvolging, toch in de
gemoederen nawerkt en dat 't te eeniger tijd toch
weer naar den voorgrond wordt gedrongen. Ons
rest dus verder niets anders dan afwachten en dat
stellen wij ons voor te doen. "Van een aanhoudend
hameren op hetzelfde aambeeld zullen wij ons
dit zij bij voorbaat gezegd onthouden.
Amsterdam 24 Nov. Ds prjjzen der Aardappelen
fvarsn sedan als volgt:
Friesche gieltjes f 0.a 0.id. bonten f 2 50 a
f 3.70, id. Borgers f 2.60 a 2.90, id. blauwen f 3.10 a 3.25
Zeeuwsehe bonteu f 2.20 a 2.40, id. blaanwen f 2.20 a
2 30, id. pooters f 1.40 a 1.60, Hillegummer kralen f 0.
a 0.Hillegum. graafjes f 0.a 0.Dwtscüe Ham
burgers f 3.30 a 4.—, id. rooden f 2.a 2.20, Saksische
jammen f 3 - a 3.30, Zand Eigenheimers f 1.60 a 2 25
Zeeuwsche Eigenheimers f 3.50. a f4, Fr. bl,p. f0.aO
Aar voer 4 ladingen.
24 No». Groent,ernarkt te Broek or Landeiidijk.
Wortelen f 0.60 a 0.65 p. 50kg. bloemkool le soort f 0 a 0
«Weet je niet wat er van je vader geworden is
»Neen.«
«Je weet dus niet of hij nog leeft of dood is
«Ik weet wel, dat hij ongeveer twee jaar geleden
toen ik met de barones in Parijs kwam, nog leefde.
«Hoe ben je er toch achter gekomen, dat hij Fernandes
vader was?®
«Door een toeval. Toen de markiezin de Montgrand
Calixte viel haar in de rede.
«Markiezin de Montgrand? Wie bedoel je?«
«Wel, de schoonmoeder van baron de Candolle. Ze
woont te Saint-Tropez.®
«Hm., nu ga door En dat ik daar niets van wist!®
«Toen de markiezin een paar jaar geleden hare dochter
terug vond, vernam ze natuurlijk ook, waar dat kind
was groot gebracht: bij gravin de Valdieu. Deze noemde
haar ook den naam van den dief, die mijn vader was.
Toen ze met hare verloren gewaande dochter te Saint-
Tropez terug kwam, ging daar al gauw het praatje dat
Reijbaud twee kinderen aan de gravin had afgestaan,
nl. zijn eigen dochter en die dan van de markiezin.
Hij heeft schijnbaar alles aan haar en aan baron de
Candolle verteld. Zij maakten er volstrekt geen geheim
van. Nu en daar dus gravin de Valdieu twee kinderen
van hem gekregen heeft moet Fernande natuurlijk
zijne eigen dochter zijn, dat is nog al duidelijk.
«Dat is al eene heel gemakkelijke manier om van
zijne kinderen af te komen,lachte moeder Garaud, die
in den tussclientijd zich maar te goed had gedaan,
«maar ik weet nog iets mooiers«, hernam ze, «ik heb
eene vrouw gekend, die haar kind voor niets aan eene
markiezin heeft afgestaan, terwijl je vader er nog geld
voor gekregen heeft
Fran poise begreep er nog niets van. Ze wist wel uit
de verhalen van Lapioche, dat eene zekere Louise Garaud
den dag na den dood van de min spoorloos met Jeau
Leroux uit Saint-Tropez verdwenen was, maar daar
had ze verder nooit over nagedacht Zjj wist niets van
een kind af. De familieleden hadden elkaar plechtig
beloofd nooit iets over die zaak te openbaren uit achting
voor baron de Candolle. Het geheim van Jean Leroux
was dus bewaard gebleven. Ze had wel eens bjj zich
bloemkool 2e »oort f0a 0t 4.a 9 75,
relckool f 3.50 a 7 25, wittekool f 8 75 a 3.50, koolr»p«n
f 1.75 a 2,75 nep f 0a uien f 2.a 1 90
reuz8obloemVoM f 2.50 a 5.0. Bieten f 4.— a 6
rammenas f 4.50 a 6 50.
Hoorn, 24 Nov. Aacsfftv, 216 vette echapen f 26 a
31, lammeren f 18a 23.—, 95 varkens 48 a 54 ct.,
5 koeien 62 a 72 ct Handel vlug.
Leeuwarden, 24 Nov. B 'ter. Aangev. 6.4, 12.8 en
216 vaten. Prjjs fa 0.—. Fahriekboter aanizev.
20 3 en 13 6 vaten f 49.50 a 52.commissie f 52
Kaas. 10592 Ksz Nag>l f 30.a 35.—..
Leeuwarden, 24 Nov Ter voemark* werden aangeAoerd
4177 stuns. 79 stieren f 75 a 265, 18 ossen f 180 a 190,
2i>4 vette koeien f 180 a 250. 536 melkkoeien f135 a 240,
23 pinken f 50 a 70, 50 ve'te kalve-eu f 20 a 40, 105
iZ-askalveren f 40 a 70, 64 nucht. di. f 6.a f 10.
367 vette schapen f a 21 a 25.382 weide dito f 20
a 221040 lammeren f 18 a 21.,191 vetre varkens
f 80 a 90 of 25 a 26 ct. per Kg., voor Linden
23 a 23) ct., 64 magere varkens f 30 a 40 703
vette biggen f 20 a 30, 314 speenvarkens f 4 a 8 0
bokken en geiten f 0 a 0. 37 paarden f 50 a 100.
Leiden, 24 Nov. Aangev. 762 runderen, 64 kalveren,
931 schapen, 1 paarden f 74 a 0—vealens f a
21 stieren f 73 a 217, 193 kalf- en melkkoeien
f 173 a 282, 178 varekoeien f 104 a 197, 213 vette
issen en koeien f 153 a 278 en 64 a 76 ct. per Kg.,
158 graskalveren f 23 a 59. 38 vette kalveren f 47 a
123, f 0 80 a 0.96 per K?.. 26 nnchtere kalveren f 6 a
13 931 vette schapen f 29 a 34 55 a 65 ct. per Kg.,
weideschapen f a lammeren f a
114 magere varkens f 18 a 33, 48 a 50 ct. per Kg.,
269 biggen f 7.a 12.—
Leiden. Kaas Aengevo»rd 67 partijen. Gondscbe f 25
f 30 per 50 K.G. Lddscbe f 66 a 75 per 160 KG,
Schiedam, 24 Nov Rnwe spiritus f 83/4 Montwjjn var,
Distillateurs f 9Beur»commissie f 8'/4, Jenever f 13.50
sooeling f 1.60 Amst. proef f
Zwolle, 24 Nov. Op de heden gehouden Veemarkt
ziin aangev. 1394 stuks als - 689 runderen, 89 kalveren,
27 schapen, 28 lammeren, 570 varkens en biggen.
Men besteedde voor neurende en vnrsch gekalfde koeien
f 105 a 261, di. Vaarzen en Schotten f 100 a 22 V Gast-
koeien voor de vetweide of stal f 80 a 180, di. Vaarzen
f 70 a 175, voorjaarkalveren Koeien f 80 a 185 Ossen
voor de vetweide t 95 a 185, 1 ®/a jarige Springstiereo f 80
f 170, l'/j jarige Pinken f 65 155, jonge Fokkalveren f 30
a 59, nuebtere Kalveren f 6 a 19, vette Koeien Oasen aan
bouten f 0.60 a 0 66 per K.G., dito Stieren f 0 54 a 0,60,
dito kalveren f 0.60 a 0.86 dito Schapen f 0.40 a 0.60,
Lammeren f a 6-week»che Biggen f 7 a l 10
weeksche id. f 10 a 18, drachtige Varkens f45 a 65,
magere idem f 25 a 45 per stnk, vetm di. f 0,52 a 0,53,
dito voor Londen f 0 44 a 0 46 per K.G.
Zwolle, 24 Nov. Boter. 7I;90 K?., waarvan 255
en 138^. v. en 1120 stokken. Prijs per kg. f 1.15 a
1.30, por 1.8 »at van 20 kg. prima f 26 a 27.af
wijkende f 25.a 26 2e soort f 24,— a 25.—, per
'/16 vat f 12.a 13.Handel ving.
op Donderdag 30 November J905, voormiddags
II nnr, in hel Oafé van den heer A. VAN PEL, al
daar, vsd
1. Eon stnk nitmnntend Welland, genaamd het »Droog-
geestje* te WIMMENIJM, gemeente Egmondbinnen,
sectie E no. 151, groot 1 bektare, 11 aren, 70 cen
tiaren, belend ten zniden en ten oosten A. Zonneveld,
ten noorden den weg en ten westen den heer Siumpb.
2. Twee Hulzen en Erven aan do Torenstraat te
Egmond aan Zee, kadaster sectie A nos. 1206, groot
67 centiaren en 12^7, groot 64 centiaren.
8. Een Huls aan de Torenstraat te Egmond aan Zee, met
het recht van erfpacht van den grond aldaar, sectio
A no 840, groot 86 centiaren.
Bahoorende aan de Erven van don heer J. VAN
DER POL Senior, en te aanvaardon het land met
Kerstmis 1905 en de hnizen bg de betaling der koop
penningen.
Inlichtingen te bekomen te Bergen bij den
Notaris Ij. TOP.
zelve gedacht of de moeder van Calixte, die ook den
naam Louise droeg, en de vrouw waar Lapioche over
gesproken had ook ééne en dezelfde persoon konden
zijn, maar ze had er nooit over durven beginnen,
daar moeder Garaud, die toch ook Saint-Tropez kende,
er nooit over sprak. Ze had daar dus waarschijnlijk
wel hare redenen voor. En Frangoise, die altijd een
beetje bang voor zoonlief was, vond het dus maar ver
standiger daar over te zwijgen. «Misschien kom ik er
later wel achter,dacht ze bij zich zelve, «ik geloof
wel, dat het allemaal geen zuiver spel is, anders zou ze
wel eens over Saint-Tropez b 'ginnen.«
Ze rekende er maar op, dat moeder Garaud, als ze
eens meer gedronken had dan bepaald goed voor haar
was, haar mond wel eens voorbij zou praten.
De verhouding van Frantjoise tot Reijbaud was du
voldoende opgelost.
Ze zou het erg graag zien, dat Piet aan de gravin
werd toevertrouwd, deze had er reeds herhaaldelijk om
gevraagd. Ze begon dus het gesprek op het jongetje te
brengen.
«En om nu te bewijzen«, sprak ze, «dat ik het in mijn
hart toch nog goed met het kind meen, vraag ik je nog
eens of je hem niet aan de gravin zoudt willen geven.
Je weet, ze zou het erg prettig vinden en voor jou zou
het eene goedkoope manier zijn orn je kind groot te
brengen.«
«En toch zal ze hem niet krijgen,bromde Garaud.
«Mijn zoon hoort hier, zeg ik je nog eens voor het
laatst.®
«Dat spreekt nog al van zelfs,® voegde moeder Garaud
er aan toe, «wij zijn niet van die ouders, die hunne
kinderen maar aan vreemden overlaten.
«Neen, maar die is goed», riep Frangoise spottend uit.
«Waarom heb je Fernande dan zoo gauw mogelijk
naar het ziekenhuis gestuurd
Bij deze onverwachte vraag sloeg Garaud als antwoord
met den vuist op de tafel.
«Gaan jullie nu niet kibbelen,kwam Claudine ver
zoenend tusschenbeide. «Houdt jullie toch stil.ee
Wordt vervolgd.)
