II1ARLKÜ. T^aiige
3S.
Op Dinsdag, den 12 December vinden de
P
in Hotel „De Toelast", Choorstraat 30, in onderstaande volgorde plaats
3-4 Fransch en Russisch. 4-5 Duitsch en Engelsch.
7-8 Duitsch en Engelsch. 8-9 Fransch.
De Directeur: CURT. EISFELD.
H.H. Veehouders!
Gebroeders SCHENKE
HEERENKLEEDINGr naar maat.
iinmce mmmm.
Reeds Dinsdagmorgen zal ik in hotel „DE TOELAST"
aanwezig zijn en ben alsdan tot elke gewenschte inlichting
bereid.
MIENT26. ALKMAAR.
Het oudste adres
i
KINDEHEN en ZWAKKERT,
Levertraan Emulsie van Lamers Indemans,
Teekeningen en Bestekken.
Kaasfabriek
G. W, VAN DER VEEN,
FEUILLETON.
NIEROP SLOTHOUBERen Firma ANSINGH MESMAN.
DE VERPACHTING VAN HET GRASGEWAS
MARKTBERICHTEN.
I
THE BERLITZ SCHOOL OF L4IM4GES,
Openbare Proeflessen
Gedeponeerd.
voor wie Levertraan is voorgeschreven, gebruikt de
Apothekers te 's Hertogenbosch, bereid uit de beste kwaliteit Levertraan met onderphos-
phorigzure zouten waardoor de Levertraan zijn onaangenamen renk en smaak verliest, veel
krachtiger en versterkender werkt en den eetlust opwekt. Verkrjjgbaar bg
aan de dyken en wegen van den polder Heerbngcwaard
van 1906 zal plaats hebben op Dinsdag 10 öecewiber
10O5 in >De Hengstman* aanvangende des voormiddags
elf nur.
Djjkgraaf en Heemraden,
S. AKKERMAN, Djjkgraaf,
P. WONDER Az., Secretaris.
De ondergeteekende beveelt zich aan voor het leveren
van
Tuinstraat, Alkmaar.
M. UITENBOSCH.
Bouwkundige.
Iemand, goed met de znivelfabricatie in Hull, en Fries],
op de hoogte, wenecht financieel en werkzaam aandeel te
nemen in het oprichten en drjjven van een
in N.-Holland. Brieven voor nadere inl. onder No. 982,
Boekb. H. STUMPEL te Hoorn.
voor het levoren van DÉJEUNERS, DINERS en SOU
PERS, BRUILOFTEN en PARTIJEN, koude en warme
SCHOTELS, dagelijksche DINERS aan huis is:
Fnidsen O 71.
Banketbakker, Kok.
Me). C. M. BOHOW»,
■Hw Leerarcs Plano en Theorie.
m Mient O 15, ALKMAaR.
Spreekuren Woensdag, Donderdag en Vrjjdag ven 1—2 uur.
Awstmdam 9 Dec. De prjjzen der Aardappelen
^aren heden als volgt
Friesche gieltjes f 0.a 0.id. bonten f 2.50 a
f 3.70, id, Borgers f 3.a 3 80, id. blanwen f 3.40 a 3.50,
Zeeuwsche bonten f 2.20 a 2.40, id. blaauwen f 2.20 a
2.40, id. pooters f 1.40 a 1.60, Hïllegnmmer kralen f 0.
a 0.Hillegum. graafjes f 0.— a 0.Duitsohe Ham
burgers f4.30 a 4.50, id. rooden f 2.10 a 2.20, Saksische
jammen f 3.40 a 3.60, Zand Eigenheimers f 1.60 a 2.25.
Zeeuwscke Eigenheimers f 3.50. a f 4, Fr. poet. f 1.80 a 2.
Aanvoer 5 ladingen.
Edam. 9 Dec. Op de heden gehouden markt werden
aangevoerd25 stapels kaas. wegende 4394 Kg. prjjs
per 50 Kg. f 30.—.
Schiedam, 9 Dec. Ruwe spiritus f 8*/*. Moutwjjn willig.
Distillateurs f 91/1., Beurscom missie f8,75 Jenever f 13.50
spoeling f 1.70, Amst. proef f
e
Naar het Fransch van Théodore Cahn.
43)
«Jjj zou dus zeker liever naar Cayenne willen ver
huizen, Franfoise vroeg de oude.
«Nooitschreeuwde Franpoise weer, terwijl de oude
vervolgde: «Maar wanneer de baron nu eens bij jullie
komt en merkt, dat de kleine Paul heet?«
«Ik zal Calixte waarschuwen het kind niet, bij zijnen
naam te noemen waar de baron bij is. Dit is gemakke
lijk te voorkomen.«
»Dat gaat niet. Hij zal natuurljjk vragen waarom?
En hoe gemakkelijk zou je er eens een oogenblik niet
aan kunnen denken, en dan was alles verloren,merkte
moeder Garaud op.
«Ik zal er zeker aan denken, er staat te veel op het
spel. Daarenboven kan Calixte heel gemakkelijk be
grijpen, dat als de baron den naam van het kind weet,
hij dat zeker zal hebben van mevrouw de Yaldieu, en
hij zal zeker ook wel op zijne hoede zijn.«
Een oogenblik zwegen de beide vrouwen, beide lieten
even hare gedachten gaan, daarna hernam Franpoise,
zich zelve moed insprekend«Als je nu over acht
dagen niets bijzonders hebt gehoord, ga dan naar baron
de Candolle. Als je Toutou mocht zien, aai hem dan
alsof je van den prins geen kwaad weet.«
«Maar ik geloot niet, dat ik zal durven
vWanneer je er niet heen gaat, dan laadt je den
schijn van schuld op je. Wanneer men door den hond
iets mocht vermoeden, dan weten we dat al heel gauw
de politie zal er geen gras over laten groeien, wie a
zegt, moet ook b zeggen. Er slaan tienduizend gulden
bij op 't spel, vergeet dat niet.«
«Ja, jij spreekt er wel gemakkelijk over. Tienduizend
gulden, met misschien het tuchthuis op den achtergrond.
Die baron is geslepen, zou hij me misschien ook een
valstrik spannen
»Nu, nu jij zooveel van hem weet? Neen hoor, dat
geloof ik niet. Verbeeldt je eens, dat je voor het gerecht
moest komen, en dan alles ging vertellen? Dat zou hij
zeker voor nog zooveel niet willen.
De oude was nog niet heelemaal overtuigd.
»Ik zou toch voor een lief ding maar gewild hebben,
dat Calixte het kind maar ergens op straat had neer
gelegd.®
«Óch zeur er toch niet langer over. Nu de gravin er
over gezwegen heeft, zal de baron het zeker doen. Die
lui uit de groote wereld houden elkaar allemaal de
hand boven het hoofd. Maar nu ga ik,® vervolgde ze,
«mocht je iets merken, waarschuw me dan onmiddellijk.
We moeten nu meer dan ooit op onze hoede zjjn.«
«Dat beloof ik je. Maar wacht even, dan ga ik met je
mee, ik wil Calixte het vandaag nog vertellen.
«Goed, ik zal even wachten.®
Moeder Garaud zette in der haast haren hoed op, deed
haar doek om en wapende zich met hare parapluie.
«Nu, ik ben klaar,® sprak ze, «zullen we gaan
«Zoo stapten ze met haar beidjes en het kind de
straat op, rechts en links kijkende of ze ook iets ver
dachts zagen, maar niets verontrustte hen.
Ze hadden echter nauwelijks een paai passen geloopen
of een jongen schoot op haar af, roepende «Een stuiver
maar juffrouw, het lied van het kleine martelaartje.
Een stuivertje maar?«
Zij wilden vlug doorstappen om dien jongen kwijt te
raken, maar hij bleef haar hardnekkig volgen.
«Een stuivertje maar, juffrouw, het lied van het marte
laartje met het portret van Toutou, den trouwen hond.
Kom juffrouw, toe koop er nu eentje« en met een
neusstem begon hij het eerste couplet te zingen. Eenige
menschen kwamen er al om heen staan om te luisteren,
ze maakten, dat ze met kleinen Paul weg kwamen, maar
het refrein van het liedje galmde haar nog in de ooren.
Een heer, die aan de overzijde der straat dit tooneeltje
had gadegeslagen, keek de vrouwen glimlachend na en
sprak in zich zelve: »Dat liedje scheen haar niet erg
aangenaam te wezen en dat kind had donkere oogen.«
XI.
Mijnheer Lucas liet zijnen tijd niet voorbij gaan. Hij
huurde een paar kamers juist tegenover de woning van
den schilder. Hij gaf zich op als mijnheer Ladureaux,
rentenier en betaalde een maand vooruit.
Hij begaf zich den volgenden dag dadelijk naar het
hoofdcommissariaat en vroeg inzage van het dossier van
de zaak van het kleine martelaartje.
«Kijk, kijk,« mompelde hij glimlachend, »dat klopt
prachtig. Er is geen twijfel meer, ik ben mijn vriend
op het spoor.
«De ."moordenaar van het kindje?® vroeg mijnheer
Taillefert, »nu, mijnheer Lucas dat is voor u wel een
felieitatie waard.
«Ik geloof, dat ik over een dag of acht een goede
vangst zal doen, dat zal nog eens de moeite waard wezen.
Lk heb dan de moordenaar en de grootmoeder, waar
schijnlijk zijn medeplichtige en we hebben al den hond,®
dan is het heele zaakje compleet.
Maar ik zou graag met iemand samen willen werken,
iemand waar ik geheel op kan rekenen, daar ik natuurlijk
niet overal tegelijk kan wezen.®
«Ik zal u Flopin aanwijzen, als u dat goed vindt, dat
is een ferme, stevige kerel, die zijn zaakjes verstaat.
«Ja, die lijkt me wel. Stuurt u hem morgen eens bij
me, maar laat hij dan naar mijnheer Ladureaux vragen,
dat is mijn tegenwoordige naam.«
«Ik zal uw orders overbrengen.®
Lucas ging verder met lezen en las ook het rapport
van den agent, die eenigen tyd geleden by Garaud op
onderzoek was geweest.
«Maar die vent is een ezelriep hij uit, het rapport
in elkaar frommelend.
«Hoe dat zoo vroeg mynheer Taillefert.
«Hij heeft Garaud bezocht, maar vindt alles in orde:
een hond, een kind
«Welnu
«Maar dat is lang niet voldoende. Hij had moeten
informeeren of dat wel hetzelfde kind was, dat in de
Wolgastraat by hen was. En wat den hond betreft, nu,
die zijn er altijd genoeg te koop. Hij had veel nauw
keuriger moeten onderzoeken.®
«Maar men kan toch niet even gemakkelijk een kind
koopen als een hond
«Daar hebt u gelijk inmijnheer Taillefert, maar
in het rapport stond, dat de familie verhuisd was uit
de Wolgastraat. Daar had men dus eerst de noodige
inlichtingen bij buren dienen in te winnen om zich te
overtuigen of dit kind hetzelfde was van vroeger.
Evenzoo had hy met den hond moeten doen. Ik zou
onmiddellijk de hond mee hebben genomen naar de
Wolgastraat.«
Mijnheer de Taillefert hernam lachend: «Als allen
waren zoo als u, dan geloof ik, dat er niet veel raadsels
meer onopgelost bleven.«
«Maar gelukkig is er nog niet veel verloren,ging
Lucas voort, «ik heb hoop, dat we dat zaakje gauw
zullen opknappen.®
Hij nam daarna afscheid en ging vlug huiswaarts,
ontbeet staande en begaf zich toen naar het huis waar
de schilder woonde. Het was nog ter nauwernood elf
uur.
Hij bleef even verwijlen bij het kamertje van de
eerwaardige concierge, juffrouw Grappin.
Al streelende hare prachtige angorakat, begon hy een
gesprek met haar en vroeg of ze ook nog kamers te
huur had. De juffrouw keek hem eerst even onderzoekend
aan, vreezende misschien met een oplichter te doen te
hebben. Het onderzoek scheen nog al ten zijnen gunste
uit te vallen, maar ze bleef toch uit de hoogte.
Wordt vervolgd.)
Stoomdruk van Herm», Gastar Zoon, Alkmaar.
