No. 203.
Honderd en zevende jaargang.
1905.
DAGBLAD VOOE ALKMAAR EN OMSTREKEN.
b"üTtenITandT"
Prijs der gewone advertentiën
MAANDAG
18 DECEMBER.
Van Week tot Week.
B I NNBN L A N D.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Rijk f I,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
vjh. HERMs. COSTER ZOONYoordam C 9.
Algemeen Overzicht.
Gemengde M e d ed e e 1 i n g e n.
Uit de Pers.
COURA
Het eilandje.
Onze stadgenoote, de Nieuwe Noord-Hollander
leidt een nieuwe rubriek „Over alles en nog wat"
in met iets te zeggen over het in de laatste dagen
zooveel besproken eilandje. Zij schrijft daaromtrent
Wie denkt hier niet aanstonds aan het zoo hard
vochtig behandelde eilandje bij de Bergerbrug, voor
welks behoud zoovelen het uit pure sympathie heb
ben opgenomen? En verwonderen kan het niet, dat
er van alle zijden protesteerende stemmen opgaan
tegen het door den Raad aangenomen voorstel van
B. en W., dat onzen vroeden Vaderen zoo verraderlijk
op 't lijf viel. Want we vragen ons zelf af: hoe is
't mogelijk, dat men hier van „ontsieren kan spreken
hoe vooral mogelijk, dat men met historische gronden
komt aandragen om te bewijzen, dat het misstaat en
derhalve verwijderd moet worden Zeer juist merkte
dan ook de Alkm. Ct. op„Was het eilandje er niet
we zouden er niet om vragen. Maar nu het er eenm al
is, en nu met ons zeer velen zich in den aanblik ervan
telkens weer hebben verlustigd, nu vinden wij 't een
droef bedrijf om 't op te ruimen als een paal van
steen die dezen of genen mishaagt."
Ons dunkt dit is in de kwestie nog het meest
doorslaand argument voor behoud, want over de sma
ken valt niet te twisten. Ook wij hopen van harte,
dat de Raad alsnog op zijn besluit zal terugkomen,
De velen, die zoo gaarne het eilandje zouden
behouden zien, zullen zich zeker met ons verheugen
over den steun van dezen kant. Memand zou
trouwens verwacht hebben, dat de piëteitsvolle re
dactie van de N. N-H. zich zou hebben kunnen
vereenigen met een Raadsbesluit, dat niet met over
tuigende argumenten werd ingeleid, doch simpel
met de mededeeling dat er zich „iemand" had aan
geboden om 't kosteloos weg te ruimen en dat 't
nu maar moest gebeuren.
Intusschen is er in het entrefilet van onze jour
nalistieke zuster een woord, dat ons niet gelukkig
gekozen schijnt. Misschien is de bedoeling niet zoo
kras geweest, maar met-dat-al is het woord „ver
raderlijk" een forsche uitdrukking. In een ingezon
den stuk in ons blad, dat dus niet onder onze
verantwoordelijkheid stond, is het woord „listig"
gebruikt, dat ons al evenmin gelukkig gekozen
scheen. "Wie studie maakt van de voordrachten van
B. en W., wie bovenal de Raadsvergaderingen ge
regeld bijwoont, kan geen anderen indruk krijgen
dan dat het Dagelijksch Bestuur er steeds prijs op
stelt open kaart te spelen.
Wij voor ons gelooven dan ook zeker, dat, wan
neer de Voorzitter- van den Raad had bevroed, dat
zoo vele ingezetenen prijs stellen op het behoud
van het eilandje, hij de zaak niet zoo en bagatelle
zou hebben behandeld en in ieder geval den Raads
leden de gelegenheid zou hebben gegeven daarover
na te denken. Maar daarin ligt juist een factor, die
hoop geeft aan hen, voor wie 't schennis is om aan
een opwelling ten offer te brengen wat de natuur
twinig jaar heeft gekost om tot een zoo schilder
achtig plekje te vormen. Immers, de mogelijkheid
is niet buitengesloten, dat de Voorzitter liever nog
eens opnieuw de zaak ter sprake brengt dan den
schijn te dulden, dat een Raadsbesluit, hetwelk in
de stad groot leedwezen wekt, anders ware uitge
vallen, indien de vraag was onderworpen aan het
oordeel van den Raad op de wijze, zooals met
andere voorstellen van de zijde van B. en W. het
geval is. Dus geen handelen onder de pressie van dezen
of genen, maar een daad om tegemoet te komen
aan eigen bezwaar.
En zou aldus de Raad geroepen worden om op
nieuw uitspraak te doen over het lot van het ei
landje, dan zou hij kunnen overwegen of een groot
deel der burgerij niet het onschuldige genoegen
kan worden gegund om behouden te doen blijven,
wat niemand in den weg staat en nu 't er eenmaal
is door velen ongaarne zou zien geamoveerd.
De warme belangstelling, die in deze dagen aan
den dag wordt gelegd om onze stad in bet bezit
te laten blijven van een eilandje, dat ook gewaar
deerd wordt door mannen wier ambt het bezit van
goeden smaak meebrengt, kan ten slotte toch ook
B. eu W. en den Raad, die geroepen zijn te waken
yoor het heil van onze stad, niet onwelgevallig zijn.
Met de uitvoering der wet op de scheiding
van staat en kerk, die da vorige week in Frank
rijk is afgekondigd, wordt groote haast gemaak*. Een
commissie is reeds ingesteld om de algemeene maatregelen
van be8tnnr door, de wet voorgescheven, te ontwerpen
en heeft reeds een ontwerp-beslnit over de inventarissen,
die van de kerkelijke goederen moeten worden opgemaakt,
naar den Raad van State gezonden.
Wjj grijpen dit bericht aan om mededeling er van te
doen, dat onze stadgenoote De Nieuwe Noord Hollander
ons op een welwiilenden toon een verwijt maakt van te
overnemen van een bericht, dat zich naar aanleiding van
de scheiding in Franktjjk twee partgen op het Vat.icaan
zouden hebben gevormd. Ter onzer verontschuldiging
dieoe, dat bet gewraakte bericht werd ontleend aan een
blad, dat er, als wij, naar streeft de Katholieken niet
door onjuiste berichten te kwetsen. Dat wjj het hebben
eplaatst geschiedde alleen, omdat, waar wjj trachten
bet voornaamste nieuws uit bet buitenland saam te
sprokkelen, ook de gebeurtenissen te Rome de aandacht
verdienen.
Onze collega merkt te dezer gslegenh"id op, dat Ruom-
sche bladen toch wel het meest betrouwbaar zijn in hei
weergeven van het Roomsche nieuws. In he talgemeen ge
sproken mag dat juist zijn Doch vooronderstel, dat er
zich nu inderdaad eens partpen hadden gevormd op het
Vaticaan. Zou dan de Roomsche pers daarover liever
niet zoo lang mogelijk zwjjgen Omtrent geschillen in
eigen kring wordt men meestal juister ingelicht door
buitenstaanden dan door heD, die daarbjj nauw betrokken
zgn.
Overigens zal de ons gegeven wenk er toe strekken
om met het overnemen van berichten aangaande Rome nog
grooter voorzichtigheid in acht te nemen dan reeds door
ons werd betracht. Dat onze opvattingen en die van
de N. N. H. vaak zullen uiteenloopen is een noodzakelijk
tevolg van richting-verschil, maar juist waar dat ver
schil aanwezig is eb wjj voor onze principes de eerbie
diging vragen, die wij koesteren voor de beginselen van
onze stadgenoote, hopen wjj aan haar de overtuiging te
schenken, dat nooit door ons met opzot een bericht zal
worden geplaatst, dat den toets eener onafhankelijke
kritiek niet kan doorstaan.
Na de naam van Prof. Sombart in de laatste dagen
zooveel in ons blad is genoemd, zal 't wellicht interes
seeren te vernemen, wat de Berljjnsche oorrespondent
van de N. R. Crt. over den nieuwen druk van 's pro
fessors werk BCbrjjft.
Na eerst meegedeeld te hebben, dat Prof. Sombart de
»niet kwade opmerking* heeft gemaakt, dat men zich te
veel inlaat met de Daitsche sociaal-democraten, gaat de
correspondent voort: Da man heeft geljjk met zgn
twijfel, als men in aanmerking neemt dat do partjj vnn
drie millioen kiezers volstrekt geen aaneengesloten massa
is, maar oneindig vele bjjloopers hoeft, die bij de ge
heime stemming hnn stem op Bebel en ztin trawanten
uitbrengen, omdat dat voor hen de gemakkelijkste ma
nier ïb, hnn misnoegen te luchten zonder zichzelf af
breuk te doen. Hoevrle menschan uit den middelstand,
kleine beambten enz. stemmen socialistisch, omdat zjj
zich over een ditje of een datje geërgerd hebben, maar
zouden ontzet terugdeinzen als zjj naar Babel's voor
schrift voor hun radicale overtuiging in de politiek ern
stige offers in geld of gevangenisstraf zonden moeten
brengen. Bovend'en vertegenwoordigt do sociaal-demo
cratie maar een breukgetal van de natie, noch de meer
derheid in aantal, noch ook maar by benadering het
overwicht a&n verstand en oeconomiscbe kracht van het
Daitsche volk. Draait elke politieke gedach ten wisse' ing
's ochtends en 's avonds om onze sociaal-democraten,
dan kunnen onze goede rooden, die reeds sterk over
hellen tot zelfoverschatting, steeds meer in den waan
komen dat zjj den navel der wereld vormen. Van dit
gez chtspunt uit moet men Sombart gelijk geven. Maar
de sociaal democraten zgn toch bij obs het vaste middel
punt van de oppositie, de betrouwbare tolken van een
openljjk verzet, van een steeds waakzaam wantrouwen
tegen de regeerende klassen en versoberpen z doende
bet geweten. Zoo vis de pjjuen bij ziekte en zrlls reeds
bjj onpasselijkheid, zqn zjj de knjjpsnde vonnansrs en
waarschuwers. Dat is menigmaal zeer lastig, maar nattig
in het belang van onderzoek en waarneming Er zgn
natunr-gk ook ingebeelde ziekten eu pijnen. Ei het is
het belang van de gezondheid van het staatslichaam,
wanneer het al of niet rechtmatige van klachten en
aanklachten van een ernstige oppositie door de meer
derheid van de burgermaatschappij en een nauwgezette
regeering onderzocht en vastgesteld wordt. Op dit ge
bied- kan bjj ons van een te veel ook niet goed sprake zyn.
Zooals reeds gezegd is, belichaamt z ch de Daitsche op
positie welke noodig is voor eiken staat die niet ver-
steenen wil, bijna geheel en al in de sociaal-democratie.
Da oude burgerdemocraten en voornifstrevs-ndeu zgn in
het pirlemant tot een klein hoopken geslonken wat de
nationaal-liberalen cog bezitten aan karaktervaste libe
rale ea tot verzet geneigde geesten, is te tellen. Het
centrum heeft soms zjjne uren van tegenkanting, maar
zjjne leden zijn onzeke en hebban bovenal het oog op
de belangen van het katholicisme en het pausdom. En
de oppositie van de conservatieven heeft meer tot doel
om den vooruitgang tegen te houden.
e
In de Fransche Kamer heeft minister Rouvier
in een met groote geestdrift toegejuichte rsde een over
zicht gegeven van de Marokkaan eche quaeatie.
De bijzonders stelling, die wjj ten aanzien van Ma
rokko innemen, dus zeide hg onder meer, is nist alisen
het gerolg vau de ligging nabjj onze grenzen. Ons
recht bestaat hierin, dat Frankrijk is eea Muzel-
mansehe mogendheid in Noord Afrika. Wjj zgn das ge-
reentigd te rischen, dat en in het rjjk van den Sberil
een macht besta, gegrond op de landsgebruiken en ge
hoorzaamd door allen, en ten andere om oob te verze
keren, dat deze er nooit toe geleid zal worden om zich
te leunen tot het verwekken van onlusten in onze
kolonie.
Wjj zullen aan het oordeel der conferentie ook nog
onderwerpen de beschouwing over onze rechten, die
een eersie plaats innemen onder da Europeesche belangen,
terwijl op het gebied van economiscne werkzaamheid ec
vrye mededinging onze verdragen met Engeland en
Spanje en onze overeenkomsten met Duitschland aan-
toonen, dat wjj esn vrjjzinnig stelsel wenschen, da een
volledigen waarborg veizekert voor de behandeling van
alle ondernemingen op het gebied -tan handel en
ny verheid.
Uit de onderhandelingen, die geleid hebben tot de
8cnikkmgtiu met Daitschland, zyn onze rechten zoo mei
alle erkend dan toch alle onaangetast te voorechjjn
getr-den.
Wel is waar zjjn do onderhandelingen niet gemakke
lijk geweest, maar ik wensch ac'e te nemnn van haren
uitslag, waardoor Dmtscbland en Frankrijk er in ge
elaagd zjjo do eerste stappen af te leggen vm den weg,
die geleid heelt tot oplossing der moeilgkheden, die een
oigenblik bjjna bunne verhouding hadden verstoord.
De buitenlandsche politiek van Frankrjjk is gemakke
lijk vast to stellen Tronw aan het onaantas'bare ver
bond en aan de kosteljjke vriendschapbegeerte om
met allen hoffeljjke en zelfs wederkeerig vertrouwelijke
betrekkingen te onderhouden.
Frankrjjk op zichzelf zal eerlijk bewaren den adel van
zjjne geschiedenist Zijne oogmerken gaan niet verder
dan het bewaken van zjjne rechten en belangen.
Deze rede maakte zooveel indruk, dat tal van sprekers,
dis zich hadden laten inschrijven, van het woord af
zagen. Alleen Jamès wilde debatteeren on waarecbyn-
Ijjk het ontslag van Deloassé ter sprake brengen. Daar
op sprak Ribit een krachtige en ernstige vermaning uit
om thans de onderlinge twisten te doen rasten en zich
eenstemmig in dit ernstig oogenb ik te groepeeren om de
regeering, die de algemeen goodgekeurde verklaring heeft
afgelegd. Da socialisten bleven aandringen, maar 500
leden verklaarden zich tegen hun voorstel.
a
Mag men don Petersbnrgschsn correspondent van het
Berliner Tageblatt gelooven, dan zon het ministerieel
leven van minister Witte ten einde spoeden
en zou de Gzar uitzien naar een nieuwe kracht. Men
gelooft dat die man zal zjjn Goetsjkof, de bekende
Moskousohe zemstwa-man en broer van den nieuwen
militairen gouverneur van Moskou. Goetsjkof is buiten
medeweten van Witte op Ozarekoje Salo gewepst, waar
hjj door toedoen van rija vriend den Hofschilder
Sjoekol8ki bjj den Czar in gehoor ontvangen werd. De
Gzar heeft bjjtsa twee nor lang met hem gesproken. De
uitslag van het onderhoud is natuurljjk diep geheim,
maar er verloidt dat da vraag van bet premierschap
en van de vorming van een nieuw kabinet tus cben
beiden besproken zjjn. M >cht do Czar zjjn plan uitvoeren,
door Witte te laten vallen en Goetsjkof to ontbieden,
don zou dit. een vermetele stap zjjn waarvan do gevolgen
niet dadeljjk t°i overzien zgn. Waarschjjnljjk zon het
openljjk verze' v^u de samenleving en van de z-mstwo's
dadeljjk gebroken zgn en het vertrouwen in de regeering
terugkeereu. Goetsjkof is een krachtig en bekwaam man
en een goed kenner van den binnenlandsoban toestand.
Hjj zal de beloofde vrjjheden zonder boreancratisohe
arglistigheden en achterdeurtjes doorzetten, maar hg
zou er ook niet voor terugdeinzen de revolutionaire
kringen fl nk aan te pakken. Da toastend is ts inge
wikkeld om te voorspellen hoe de proefneming zoo
uitvallen, maar daarin ligt misschien de eenige uitweg
die den Gzar nog overgebleven is als bjj het land wil
redden.
Dit is zeker, zal er iets gedaan worden, dan mag 't
wei spo-dig gebeuren.
Wat men eerst heeft trachten te verbloemen, maar nu
toch niet langer verborgen kan blijven is dat in de
Lettische gewesten een nationale bosrenomweoteling is
uitgebroken, die zich afwendt zoowel van de KeizerJjjk
Russische Regeering al3 van de sociaal-revolutionnaire
arbeidersbeweging, maar zich mat een geweldige vaart
op het Russiecb-Duitsohe groot-grondbezit geworpen heelt.
In do groote volkrjjke havenstad Riga zgn de gevol-
mncht'g ien van het geheele Lettische volk byeenkomen.
Vrjj spel hebbende tegen het gedemoraliseerde Russische
garnizoen en de ontstelde niet-Letnsche ingezetenen
hebben zjj er de Republiek uitgeroepen. Ea onmiddelljjk
na de proclamatie dezer Republiek
heeft het vooorloopig bewind alle Russische beambten
uit Lijfland en Koerland weggejaagd, alle pachtvardragen
met do landbeeren opgezegd en alle betrekkingen met
da Russische Regeering verbroken. Voorts hebben alle
Lettische comité's ten ptattslande uit Riga aaascbrjjving
ontvangen om met de landbeersn korte metten te maken
en dezen van hun landbezit en de daaraan verbonden
rechten van jacht en visscherjj zonder meer te ontzetten.
Eindelijk is den comité's gelast, al de bjj de Daitsche
banken in de Oostzee-provinciën gedeponeerde gelden der
gemeenten goed of kwaadschiks terng te halen.
Het gouvernement van St-P-tersbuig, zoo deerljjk reeds
van alle zjjden in de knel geraakt, staat voorloopig rade-
loos tegenover deze Lettische revolutie, met zooveel stout
moedigheid begonnen en mat zulk een brutale doortas
tendheid doorgezet. Ds Lettische nationalisten oogsten
de vruchten van de werkstaking der telegraaf beambten
en van de stremming van het spoorwegverkeer. Dienten
gevolge behoeven zjj zich vooreerst ni6t bezorgd te maken
voor de komst van Russische strjjdkraehten, in toerei-
kendeu getale om hun Republiek omver te kunnen werpen.
De Czar heeft de Oostzee-provinciën in staat van beleg
verklaard en ondar één goavernenr-geoeraal gesteld, met
de uitgebreidste volmachten bekleed, doch ds dit ver-
ordendaodo oekas is de gegeven omstandigheden slechts
een voddig stnk papier, 't welk de steffeljjke onmacht
der Keizerlijke Regeering den Latten nog duidelgker in
't oog zal doen vallen. Vooralsnog spelen dezen heer en
meester in het land en wreken zjj zich door een waar
sehiikbewind over de mishaudelmgen, die zij eenwen lang
vai< hunne feodale beer«n moesten dulden. De vraag is
gewettigd, of niet de proclamatie van de Republiek Let
land de verbiokkeling van het Russische Rgk, naar de
landaarden gerekend, heeft ingeluid.
Er dreigt hier nog esn andere moeiljjkheid. Reeds
etleljjke dagen geleden heeft de Daitsche consnl te Riga
op de meest dringende wijze aan het Bsrljjescbe depar
tment van buitenlandsche zaken verzocht om Daitsche
oorlogsschepen te zenden om de bedreigde talrjjke
Daitsche rjjksonderdanen in Riga te red
den. Naar bet schjjnt aarzelt de Daitsche regeering nog
u>t inteinationale overwe ïngen ten aanzien van do
P-tersborgscbe regeering, die beschermiug door troepen
b loofde.
Tot slot voor ditmaal nog e-n klein maar te-kenend
be'ic t Twee bladen, dn Petersburglcy Wjedomosli "n de
Raswjet, kunnen niet varscoonen t-ng«volge van een
meeningsverscbi1 tusschen redactie en
zetters. L aatstgenoemden weigeren nameljjk een hoofd
artikel te zetten, tenzjj zij het van kantteekeniogon
mog»n voorzi-n, tot welke tegemoetkoming geen der
beide redacties natnurljjk te vinden is.
Een niet ongemotiveerde opmerking Prins
Bttl >w zeide Donderdag in d«n Do t-chen Rijksdag:
Kranten als de Times in Engeland en de Temps in Frankrjjk,
die in hnn eiven land bittere tegenstanders vaa het socia
lisme zyn, kannen de Daitsche sociaal democratie niet
hoog genoeg prjjzen. Dat ip, vervolgde de rykskans"lier,
als een koopman, die, ofschoon hjj in zgn eigen kantoor
de tncht streng handhaaft er niets tegen zou hebben
wanneer bjj een zjjner med'dingers e-n bed-ondo de zaak
in de lacht liet vliegen. De Westminster Gazette neemt
dien steek aan de Timet met graagte over en herhaalt,
met uitbreiding van den zin, dat zjj zioh herhaaldelijk
verbaisd heeft over het nitnemende liberalisme, dat con-
servatievebladen toonen wanneer zjj hot over de aangelegen-
hrea in andere landen hebben, b v. in Rusland.
De havenwerken van Antwerpen. Da Bel
gische Kamer heeft de algemeene beraadslagingen over
't rampspoedig tweevoudig wetsontwerp rakende de
Antwerps he haven- en vestingwerken ten einde gebracht.
Uit de verschillende red-voeringen leidt men af, dat
ondanks al bare concessies de Regeering nog niet op
eeue meerderheid in dezen rekenen kan. Een der sprekei S,
de korbelijkgezirde afgevaardigde Van BrassM, die be
toogde dat de groote doo'steek* van de Schelde bjj
Antwerpen den handel aldaar te grond3 zon doen gaan,
word opeens gestoord door eene stem van d« publieke
tribune vlak boven hem, scbr enwonde »Neen, neen, de
aa-de draait niet om de zon 1 Hoeren, do socialisten ont-
-eren het land!" Eerst keek men elk'ft- versteld «an,
maar een oogeoblik later barstte de geheele vergadering
in lachen uit. Da rustverstoorder, een in d« jonrnalisten-
wereld niet onbekend, in zijne geestvermogens gek-enkt
persoon, word door de boden vsrwjjderd, waarop de
heer Van Brussel zjjne rede tegen de Regeering of
liever tegen hare voorstellen, vervolgde.
Werkloozen in Noorwegen. Koning Bakon
van Noorwegen heeft reeds gelegenheid gehad om met
den ernst van zjjn ambt kennis te nemen. Dezer dagen
ging er een optocht van een kleine dnizend volwassen
mannen door de straten van Cbristiania. Op eene banier,
voor den stoet uitgedragen, stond te lezen vScbaf ons
werk voor den bost. Wjj bunnen niet langer wachten.
Duizenden kinderen zullen van honger sterven*. Eerst
ging het naar den voorzitter van het Storthing, d e be
loofde het Storthing zoo spoedig mogelijk hun belangen
voor te leggen. Vervolgens naar het pal-is, waar de
Koning sen depot itio ontving, hem verzoekende hen in
doj nood te helpen en de regeering te bewegen om hun
werk te verschaffen. De Koning beloofde voor hen te doen
wat hg kon.
De gouden tempel der Sikhs. Op hun reis
door Indië zjjn de prins en priuses van Wales ook te
Amritsar, de heilige stad der Sikhs in Bengalen, geweest.
Daar staat in het Meer der Onsterfeljjkheid, op een wit
marmeren grondslag de gouden tempel der Sikhs een
wit marmeren dam voert er van den oever heen. De S khs,
oorsprjjnkeljjk alleen een godsdienstige sekte, een vier
honderd jaar geleden ontstaan, maar sedert ook een
krjjgshafrige broederschap geworden, zjjn het Engelsche
gezag ten zeerste toegedaan. Zjj zien in de heerschappij
van dan keizer van Indië een heil'ge voorspelling vervuld.
Geen trouwer onderdanen heeft koning Ednard dan de
Sikhs, en met buitengewone eer hebben zjj den Engelsohen
troonopvolger en diens gemalin in hun heilige stad ont
vangen. Maar hjj is geen Sikh. Een Sikh is meer. En
daarom mocht de prins hun gouden tempel wel binnen,
maar niet door de hootdpoort: die is alleen voor Sikhs.
Dit was echter beneden de waardigheid van den toekom-
stigen keizer van Indië, en zoo heeft de prins den gouden
tempel alleen van buiten gezien.
»Afrika voor de Afrikaandersl* Uit Kaap
stad meldt men aan Daily Mail, dat de Kaffers in het
Zuid-Westen eene beweging voor zelfbestuur begonnen
zyn, onder dn leuze: »Afrika voor de Afrikaandersl*
Zcj luopen van hun werk weg en vergaderen, en de
blanken maken zich ongerust en wapenen zich. D» over
heid verzocht de Kuapscbe RsgesriDg meer politie te
zenden.
Sarah's ervaringen in Amerika. Sarr.h
Bernhardt, die thans in de Vereenigde States voorstel
lingen geeft en o. a. te N«w-Y >rk groot succes bad,
heeft in Texas verschil met de aehouwbarg-tiust, De
schouwbU'gdD, welke onder beheer van die tru-t. staan,
zjjn nu voor de beroemde kunstenares gesloten. Maar zjj
zal in de plaatsen, waar geen schouwburg te barer be
schikking is, optreden in een soo't van houten tent,
Welke tot dat doel door haar wordt medegevoerd.
Een duro bl'k. Te Darmstadt is dezer dagen de
scherprechter veroo deeld tof eene boete van f48, omdat
hjj den President van het Hooggerechtshof een minach
tenden blik bad toegeworpen.
Het nieuwe departement.
De Standaard heelt ernstige bezwaren iegen de instel
ling van een nieuw department van bmnenlandscu
bestuur. In het Voorloopig Veis ag zgn op dit ontwerp
