No. 204
Honderd en zevende jaargang.
1905.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
DINSDAG
19 DECEMBER.
RECITEEREN.
BUITENLAND.
BIJMNBNL,AJND.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Rijk f I,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
vjh. HERMs. COSTER ZOONYoordam C 9.
En, men behoeft zich niet te bepalen bjj de vader-
landsche dichters. Reeds toeu onze taal nog door Vondel
eo Hooft moest gevormd worden, werden in Ital en
Frankrjjk meesterstukken van taal-muziek voortgebracht.
Algemeen Overzicht.
Gemengde Mededeelingen.
Nieuwstijdingen.
ALKNIAARSCHE COURANT.
Het woord is in onbruik geraakt, en het reciteeren
zelf ook. Men spreekt tegenwoordig van »zeggan». Op
zeggen, doet denken aan iets werktnigeljjks, bet is bijna
synoniem met opdreunen. Het verzen zeggen» is uit.
de mode en hoogst waarechjjnljjk beeft onwillekeurig de
Camera Obscu'-a daartoe bijgedragen. Wel komt het
's wiuters voor, dat spreekbeurten vervuld worden met
't voordragen van een lang gedicht, zooals b.v. de heer
RoyaardB deed met Vondels Geboorteklok, en onlangs
de heer Verkade met een vertaling van Macbeth, maar
in den huiseljjken kring leest men couranten of boeken,
spreekt, in het gunstigste geval, een enkel wooid daar
over of naar aanleiding daarvan, doch verder is de be
langstelling in litteratanr gering en die in de dichtkunst
zéér ver te zoeken. Men herinnert zich de plaats nit
de Camera: Gerrit Witse de j >nge cardidaat komt thuis
en ter gelegenheid van het gelukkig geslaagd examen is
er diner. Den geestigen schrjjver ontging het niet, dat
het een komiek gebruik was, om ann bet dessert verzen
op te zeggen. »Als dan het geheele gezelschap verza
digd is van allerlei spjjzan eu wijnen, de sinaas ippelen
rond gaan en de amandelen gekraakt worden als degeen
die reciteeren zal, een hoofd heeft als twee andere van
benauwdheid en warmte en de toehoor Iers, gemerkt h«r
gebruik van de gaven des wjjnstoks en der vjjt wer»ld-
deelen, zeer vatbaar zjjn om op de golven der versmaat
de haven van Morpheas in te drjjvnn, dan heet men dat
»eeu goede gelezenheid om eens te reciteeren». Witse,
de candidaat in de medicijnen, de vertegenwoordiger van
het opkomend geslacht, verstaat de kunst niet meer, en
de lezer geeft hem ouwill-keuri,' gelijk. Vóór het te
rnste gaan vraagt moeder Witse nog Waarom won je
nn niet reciteeren, Gerrit «Omdat ik het niet kan,
mama» was het antwoord.
Ook in de familie Stastok, wanneer het gezelschap
bjjeenkomt om »een aangekleeds boterham* te nuttigen,
wordt het reciteeren belachelijk gemaakt, en, de
lezer gevoelt het, volkomen terecht. »Wat wil je
hebben*, vraagt mevronw Dorheen eanigszins bleek
wordende, »als 't dan moet, moet het in eens maar.
Kom, het Rjjntje dan nog maar reis.*
Mevrouw Dorbean zegt dpn het gedicht van Borger
op, terwjjl zjj bjj iederen nieuwen regel, de schaar, die
ze iD haar hand hond*, open doet, en bjj het invallen
der caeeunr weer dicht knjjpt.
Inderdaad, het is een onverdeeld genoegen om deze
passages, waarin een aantal personen met enkele pecne-
streeken keurig geteekend worden evenals de onnavolg
bare Frans Hals met het penseel deed, te herlezen.
Doch deze hnmor was voldoende om de mode te ver
anderen. Niemand wil een mal figuur maken als mevrouw
Dorbeec. Niem»nd zal 't wagen, na een gastmaal verren
voor te dragen. Neemt men bierbjj in aanmerking, dat
de menscben der 20ste eeuw materieele genoegens
geenszins verachten, dat zjj hun verstand voornamelijk
scherpen om fortuin te verkrjjgen of te vergrooten, da
zjj bovendien zich overtuigd honden van verschrikkelijk
veel drukte te hebben en dat zij hun zenuwen sloobt
kunnen beheerschen, dan behoeft het waarljjk geen
betoog, dat voor poëzie in het gezin weinig of geen
plaats meer is en reciteeren derhalve verviel. Dit is toch
jammer. Want al leest deze of gene in een verloren
oogenblik een gedicht, de goede poëzie komt toch eerst
tot baar recht bjj de lezing overluid. Dn nog bet9r, bjj
het zeggen van het vers nit het ho.fd.
Door het van buiten leeren van een gedicht, wordt
het althans tijdeljjk ons eigendom en kan men de schoon
heid daarvan beier naar waarde schatten.
Ër bestaat een ruime keuze, om daarmede eens een
proef te nemen. In de eerste plaats leent zich de Vlaam-
sche poëzie, die nog onlangs door Pastoor Verriest hier
ter stede werd ingeleid, op zulk een talentvoile wjjze,
in hooge mate tot o-fenicg in het voordragen. De ge
dichten van Guido Gezelle en van Albrecht, Roden bach
zjjn niet slechts welluidend, omdat het Vlaamsch iets
zachter klinkt dan het Noord Nederlandsch, maar ook
omdat deze dichters een diep gevoel voor taalmuziek
hebben gehad, zoodat afgescheiden van oen inh nd, een
genoegen op zichzelf is, deze verzen te zeggen.
Doch bovendien zjjn zjj aan te bevelen omdat, al bljjkt
somtyds daaruit dat de dichter in een weemoedige stem
ming verkeerde, zjjn levensopvatting geenszins trooste
loos is.
Gazelle zegt: »Mjjn hart ia als een blomgewas
dat, opengaande of toegeloken,
de stralen van de zonne vangt,
of kwjjnt en pijnt en hangt gebr ken."
Vele Noord-Nederlandsche dichters van onzen tjji
vangen heelemaal geen zonnestralen meer op. Ër zjjn er,
die zoo droetzinnig klagen alsof dit wereldrond een donker
kerkerhol ware, waarin geen zonnestraal kon binnentre
den. Zjj zjja allen min of meer naar het schjjni door den
peBsimistisehen Schopenhauer, (die zelf het leven nog al
Inchtipj-s opnam), geïnfluenceerd.
Slaat men »Eilen" van b. v. F. van Eden op, en grijpt
men voor de hand weg eenige regels, dan krjjgt men een
opeenstapeling van narigheid: »A1 wereld ust is nu ge
daan de zwarte ronwbloem boog te gronde; op
de volgende bladzjjden staat>op witten tranendauw
bewegen wachtende zielen, donkerloom''. Eene blad
zjjde verder»A1 mooie dingen verminderon en verlaten
mjj nu." Een blad verder spreekt bjj iemand aan
»Gjj die mjjn tranecmoeder wildet zjjn" enz.
GeJjjk ik zei, zjjn deze citaten voor de band wegge
nomen, doch er bljjkt reeds voldoende uit, hos hij, even
als zjjn talrjjke navolgers, in de donkerte niet veel
ziet, terwjjl het oog nergens anders toe schjjnt te dienen,
dan om een onafgebroken tranenvloed te doen afscheiden.
Het is er dan ook ver van af, dat deze en dergefjjke
dichtkunst aan te raden zoude zjjn voor den familiekring.
Onze dochters moeten zoo mogeljjk gewone- maar geen
tranen-moeders worden. En do dichtstukken zullen uit
den aard der zaak met eenige zorg gekozen moeten wor
den. Zjj behoeven niet slechts het gehoor aangenaam
aan te doen, minors daartoe strekt in het bjjzonder de
muziek) maar tevens moeten zjj het gevoel voor 't sthuone
opwekken en geen troostelooze gewaarwordingen bjj de
hoopders veroorzaken.
Gezelle leert ons zien. Hjj geniet van de kleuren
pracht der ondergaande zon
»'t leeft alles langzaam nit,
dat verwe i henen dalen
de laatste en langste van
de lieve zonnestralen."
Ook voor Rodenbach beeft de ondergaande zon geen
droevige gedachten. Het is een roode avondlach.
Ik vlnchte geern de stede bjj het dumsteren van den
dag. De zon smelt weg, doch monkelt nog een rooden
avondlach aiover 't veld, dat uren lang doorploegd en
omgereden, nu rusten gaat."
Inderdaad aan de hand der Vlamingen, knnnen we
in onze woning een voor ons nienw en groot genoegen
in de avonduren binnenloodsen. Het is niet noodig een
vere-miging te stichten, tot beoefening van 't verzen
voordragen. Er zjjn vereenigiugen genoeg. Bij de
moderne kachel kan evengoed als vroeger bjj den buis"-
Ijjken haard, schoonheid van taal en gedachten, ons b»
zielen en verheffen. Het moderne leven mist vrjj w-l
geheel het gevoel voor poëzie, hetwelk de. tjjdgenooten
van mevrouw Dorbeen uit de Camera wel kenden al
moet men toegeven, dat 't bespotteljjk was, om bjjua
na eiken overvloedtgen maaltjjd, 't Rjjntje op te ze gen met
de schaar in de band.
Al is dit belaeheljjk, hetzelfde geldt niet, wanneer
in bet gezin ook als er vrienden of vriendinnen zijn uit-
genoodigdom dan de gasten in een aangename stem
ming te brengen, door de mnziek der taal. Welk een
uitgebreid en bloemrjjk veld van genoegen en Btadie ligt
er braak 1
Geen tjjdperk is ooit geweest, waarin men zoo gemak
kelijk en voor zoo weinig geld, de k-mrigste voortbreng
selen der litteratuur zich kan varschaff-in. Aangezien
men tegenwoordig bjj alles vraagt.... »wat h't kost",
moeten we er wel aan herinneren, dat de zoogenaamde
klassieke letterkunde in geld bjjna niets kost.
Ja zelfs iD het Engelsch.
Bakend is o.a. het volgend herdersdichtje van 159
dat aan Marlowe wordt toegeschreven en waarvan het
eerste en laatste couplet moge aangehaald worden
De herder spreekt tot een meisje
Live with me, and be my love,
And we will all tbe pleasures prove
Tnat hills and valLys, dales and fizlds,
And all the craggy mountains yields, enz.
Het herderinnetje antwoordt ten slotte:
If that the world and lovo were young,
And truth in every shepherd's tongne,
These pretty pleasures might me move
To live with thee and be tby love.
Voorzeker, het lezen van verzuchtingen vac herderinnen
geschreven in 1599 zal ons niet verrjjken. 't Geeft geen
gold in den zak. Maar een mensch is toch geen spaarpot.
Naast stoffelijke behoeften bestaan er geestelijke.
Het is goed om op de hoogte te zjjn van de ongelukken
en gmwelen die dageljjks in de vjjt werelddcelen voor
vallen.
Goed is het de debatten der Kamers en van den Raad
te volgen, de sociale qnaesties te b-stndeeren en na te gaan
welke nieuwe tncht- en belasting-wetten ons worden
opgelegd.
Maar niet minder goed is om zich met minder aile-
daagscbe aangelegenheden bezig te honden en zich te
vermeien met kunst of litteratuur.
Vooral de poëzie doet onze gedachten een anderen loop
nemen. Zij verzacht het gemoed omdat zjj van liefde
spreekt. Zjj verheldert den geest, omdat zjj ons naar
booger sieren opvoert. Maar zjj eischt, niet slechts dat
men zich egoistisch in een boek verdiept, maar dat wjj
met zorg het edelste van al onze vermogens oefenen,
bet spraakvermogen. Het is mi sdien geen voordeel indien
de kanBt van voordragen verloren gaat en in het gezin
als overbodig of belaeheljjk wordt beschouwd.
A. P. H.
De winter is de tijd van de groote woorden-schermut
selingen in de Parlementen Al verschijnt een b'ad ook
eiken dag, toch is 't nog een toer om alles zoowat bij
te houden.
In de Fransche K a m e r is de licht ontvlam
baarheid der leden weer eens voor de zooveelste maal
gebleken. Er was aan de orde een nterpellatie over de
Arbeidsbeurzen in verband mot anti-militairistische sta
kingen.
Jaurès, de bekende socialist, betoogde daarbij, dat de
meest revolutionaire werklieden geenszins ontkenden
de noodzakelijkheid om 's lands onafhankelijkheid te
verdedigen. Men behoefde wat betreft de veiligheid des
vaderlands voor een georganiseerd proletariaat niet be
ducht te zij en men moest aan den letter niet blijven
haDgen, wanneer weiklieden het vaderland verloochen
den, daar dit slechts eene uiting was van de verbittering
huns gemoeds. De werkmansstand zou t vaderland ver
dedigen, maar zou aan den anderen kant zieh niet
laten misleiden door de lieden die de idee van vader
land ten eigen bate misbruikten Met het sluiten van
Arbeidsbeurzen verminderde men de macht der werk
liedenpartij in 't geringste niet, oordeelde de redenaar.
De gewezen voorzitter der Kamer Deschanel verlangde
evenwel dat Jaurès duidelijker zeggen zou waarop het
stond, met name of hij de propaganda tegen dienst
plichtvervulling al dan niet goedkeurde. Spr. verlangde
dat aan scholen en universiteiten ter dege liefde tot het
vaderland ingeprent leeraars die in hun afgrijselijke
onvaderlandsche spitsvondigheden volhardden" ontslagen
zouden worden. ,.lk vraag aan alle Franschen die zoo
't noodig ware morgen onder de driekleur zich scharen,
het aangevallen vaderland verdedigen zonden, thans
zich te verheffen om nadrukkelijk op te komen tegen
He verderfelijke propaganda, die Frankrijk onteert en
het dooden zou
Een voorstel om deze rede allerwegen in den lande
te doen aanplakken werd met 383 tegen 62 stemmen
aangenomen.
Bovendien werd besloten om de namen der voor en
tegenstemmers departementsgewijs eveneens te doen
aanplakken, zoodat de kiezers kunnen weten welk
vleeseh zij in de kuip hebben.
De stroom van telegrammen uit Rusland, die
een tijdlang hokte stroomt nu weer met nieuwe kracht
naar het leesgrage publiek in alle deelen der wereld.
Kenmerkend daarvan is men raadplege maar de
rubriek „Laatste Berichten" in ons vorig nummer
dat er naast de gewone op ommingen van revolutionaire
uitingen plotseling tal van berichten zijn, die erop
wijzen, dat de regeering zich nu weer gelden laat. De
weifelende houding schijnt nu weer voor hoe lang P
tot het verledene te behooren.
De N R Ct., die een dergeljjke opmerking maakt
teekent daarbij nog het volgende aan: „Aan deneenen
kant tracht men de zwakke broeders in den lande door
het in uitzicht stellen van geldelijke belooningen te
nopen tot gehoorzaamheid en plichtsbetrachtingzoo
worden aan spoorwegmenschen, telegraafpersoneel en
zelfs de manschappen van leger en vloot millioenen
roebels beloofd als zij niet meedoen aan de hervor
miri'sbeweging. Tegelijkertijd echter vindt de regeering
het oogenblik gekomen waarschijnlijk vertrouwende,
dat bovenbedoeld lokaas zijn uitwerking niet zal missen
om tegen de weerspannigen van gisteren en vandaag
een reeks bedreigingen te uiten en straffen te bepalen,
die doen zien, hoe de rea tie inderdaad op onrustba
rende wijze veld wint. De onzinnige straffen tegen
stakingen bedreigd de bijna onbeperkte macht zelfs
aan de stedelijke prefecten toegekend om den staat van
beleg af te kondigen de vinnige veldtocht tegen de
pers en ten slotte de regelrechte bedreiging met een
militaire dictatuur in het regeeringscommuniqué van
gisteren, Zondag, indien het revolutionaire drijven niet
terstond ophoudt, dat alles bewijst, dat de Trepof-
Doernowo-Pobjedonostsef-partij gelijdelijk de lakens weer
alleen begint uit te deelen.
Nu is het echter de vraag of deze taktiek, van met
behulp van vele millioenen roebels verdeeldheid te
zaaien onder de hervormingsgezinden en tegelijk onder
de manschappen van leger en vloot om, na aldus de
beweging verzwakt te hebben, met ijzeren vuist de
trouwe volgelingen van de roode vaan te vermorselen,
zal slagen. Er is aan den eenen kant blijkbaar veel
solidariteitdan weet men te goed, wat de beloften
van deze regeering waard zijn en wat haar bedreigin
gen. Zij is evenmin goed voor haar geld als voor haar
groote woorden. Zij, die gepaaid moeten of willen
worden hebben de roebels nog niet- in hun zak en de
onverzettelijke revolutionairen van diverse pluimage
den strop nog niet om den hals of de kerkerdeur achter
zich dichtgesmeten. Onze eindindruk van de telegram
menlectuur van heden is dan ook, dat de regeering
hooger spel speelt dan ooit, temeer waar zij voor de
uitvoering harer bedreiging met een militaire dictatuur
op het leger moet kunnen rekenen In hoeverre zij dat
kan, leeren ons de jongste berichten ook op duidelijke
wijze."
In het geheel blijken er bij ^en inval in de verga
derzaal van de arbeiders-gedelegeerden 300 arrestaties
te zijn geschied, waarvan evenwel later 268 personen
weder zijn losgelaten. Dat dergelijke uittartende aden
nog niet zijn beam woord met een algemeene staking,
waarmee zoo vaak is gedreigd schrijft Dr. Dillon van
de Daily Telegraph toe aan de houding der boeren, die
gedreigd hebben eiken spoorwegstaker te zullen ver
moorden. Doux pays!
In het Hbld van hedenmorgen komt nog voor het
volgende overzicht van den toestand in
Rusland, aan het blad overgeseind door zijn corres
pondent te Hamburg
De berichten uit de Oostzee-provinoiën luiden hoe
langer hoe ernstiger. Overal heerscht oproer en anarchie.
Uit Petersburg wordt bericht, dat de ministeries van
binnenlandsche zaken en van oorlog gisteren twee
koeriers met depeches hebben afgezonden naar den
gouverneur van Reval met verzoek de dei eches naar
Riga door te zenden. Alle schepen echter weigerden
de koeriers op te nemen, daar de revolutionairen dreig
den elk schip, dat zich in dienst der regeering stelde,
in den grond te boren. Ten slotte werden de depecbes
door twee bewapende regeerings-stoombooten naar Riga
gebracht. Volgens een tericht uit Riga aan de Hamb
Corr. heeft een conducteur va den Petersburgschen
sneltrein meegedeeld, dat de militairen tot de revolu
tionairen zijn overgeloopen, dat de stad werd beschoten
en op verschillende plaatsen in brand stond. De Duit-
sehers hebben een burgerwacht gevormd. Enkele win
kels, die zelf een bewakingscorps in dienst hadden
genomen, waren geopend Belastingen worden nergens
betaald. Te Mitau zouden bij straatgevechten driehon
derd inwoners gedood zijn.
In Warschau zou de bevolking weer in opstand zijn
gekomen,
Uit Hamburg en Bremen gaan stoombooten naar
Riga om de in gevaar verkeerende Duitschers af te
halen. De Duitsche regeering schijnt voornemens ter
bescherming der Dui'schers oorlogschepen naar de
Russische Oostzeehavens te zenden.
De opstand te Sbangbai. G sterenavond konden
wjj nog niet b«richten, dat de Cnineesche b«volking te
Shanghai in opstand is gekomen legen de Eoropeanen.
De naaste aanleiding hierloi sobjjnt gelegen in het feit,
dat de tao-tai of Chineesehe gonverneur van Shanghai
geweigerd heeft machtiging te veria"" en tot insielling
van een nienwe rechtbank, indien de door de oonBnls in
dat college beroepen Engelaohe procureur er niet uit ge
weerd wordt. Voorts eisebte de gouverneur de verwijde
ring van den meaw aangestelden inspector der politie
in de Europee80h" wjjken der stad. De Regearing te
Peking staande den tao tai in zijn optreden tegen de
consuls. Do C irrespon leut der Times «chtte Zaterdag
den toestand z«er ernstig, om t-»t de Europspscbe geranten
te Peking neiging betoonden in Weost.olling totdecon-
snls, in de zienswijze der Ohmeesehe anloriteit te deelen.
De werkeloosheid in Noorwegen. Te Ohris-
rian a b-eft men zieh h»t lot der wprkeioozen aanstonds
aangetrokken. Donderdag stond het Storthing 60,000
sronen toe, om een begin te maken met de voorbereidselen
»oor een verbndinzsbaan tnsschen het oostelijke en wnste-
Ijjke splorwegstation. En dienzelfden dag bewilligde de
gemeen eraad 28,000 kronen voor werkverschaffing. Tevens
b -sloot hg aao te dringen op spoedige indiening van een
"oorstel om een nieuw waterreservoir aan te 1-ggen,
waarvoor 280,000 kronen zjja uitgetrokken. Voorts zal er
spoedig begonnen worden met het grondwerk voor een
nieuwe school.
De vrouwen en het kiesrecht in Zweden.
Dezer dagen heeft S'aaff, de eerste m nister in Zwaden,
vier deputaties ontvangen, die er bjj hem op kwamen
aandringen om in de kieswet, die deze regeering bezig
is nit te werken, het stemrecht ook aan vrouwen te geven.
Uit naam der regeer ng aotwooride de minister, dat
wannoói In,!, vrouwenkiesrecht .n het wetsontwerp opge
nomen werd, do geneele hervorming van het kiesrecht
w.arschijnljjk, zoo niet zeker mistakken zou. De regeering
weigert d tarom de verantwoordelijkheid op zich te nemen,
om den Rjjksdag met een dusdanig voorstel aan te komen.
Uit het land der Koningsmoordenaars
De Servische minister van Badeulaudscne Z vknn is afge
treden, omdat hjj, ten einde de sedert den Koningsmoord
afgebroken diplomatieke betrekkingen met Groot-B itann
te kunnen herstellen, de oensionnesring van do voornaam
ste officieren, die aan de sam nzwering van Juni 1903
deelnamen, geëischt had. Tevergeefs echter, want de
positie van kolonel Masjin en de andere schuldigen is
aan het Hof van Koning Peter vaster dan ooit.
Betooging te Dresden. Na afloop van de ver-
aderingen waarop te Dregden Zmdag verzet is aange-
teekend tegen de houding der regeering tegenover bet
kiesrecht-vraagstuk, trok een groote stoet, uit veischeiden
duizenden bestaandenaar de binnenstad en naar het
huis van minister-president v. Metzsch. Toen de politie
den stoet wilde tegenhouden, vielen er drie revolver
schoten. Een bereden politieagent werd in het gelaat
getroffn. Ten siotte werd de menigte met de blanke
sabel teruggedreven, maar tot diep in den nacht kwam
het hier en daar tot opstootjes. Achttien gewonden
werden naar het ziekenhuis gebracht, vier waren ernst g
gewond. Een twintigtal personen werden in hechtenis
genomen.
Majesteitsschennis. Voor hot B'rlijnsche L ind-
gerieht stond Zaterdig een v-rplee ster terecht die door
een andere veipleegstei be-ohuldi d w rd, in een gesprek
op weg naar de kerk, do Keizerin b-leedigd te h«bb-m.
Het O. M e echte tegen naar een maand gevangenisstraf.
De beklaagde hield hare ons hnld staands en ze de dat
zjj de gewraakte nitdrokking als de woorden van een
ander had weergegeven en de Keizerin niet had willen
bslsedigen. Het hof sprak haar daarop vrjj.
Maten en gewichten in Amerika. Jaren
lang heoft de New-York Herald betoogd, dat het weoiobe-
Ijjk zon zjja in Amanita .e breken met hst veroadeide
stelssl van ma'en on gewichten. Dit volnondea zal eindelgk
beloond worden, want binnenkort zal een wet wor.ien
ingediend, ter invoering van het metrieke stelsel van
maten en gewichten.
Van een kadetteNow-York. Eene opzien
barende ontvoering wordt n t New-York gemeld, die van
den negentienjarigen Alphorsns Zolay» nameljjk, zoon
van den President van Ncftagu», sedert twee jaar kadet
aan de militaire school te West Point en tegelgk studee-
rende in de rechten te Washington. Hier had bjj kennis
gemaakt met een jong m-isjs, Margareta Baker, dcchter
van een eenvondig ambtenaar en zat bjj haar, toen etlelyke
politieagenten binnendrongeo, hem meevoerden en aan
twee leden der Nicmagueesche legatie uitleverden, wien
oogedragen was hem naar zjjn vader terug te brengen.
Deze toch was op een zoo weinig voornaam meisje als
M -rgareta tot schoondochter met gesteld. Men heeft
Alpnongns eenter vergund nader afscheid van haar te
nemen en bg heeft haar bezworen terug te zullen komen
om baar te hnweo, zoodra hg meerderjarig wordt. Zjjn
vader moet trouwens reeds aanstaande jaar aftreden.
H. M. de Koningin en Z. K. H. Prins Hendrik zjjn
gisteienochlend te 11 nar in de residentie teruggekeerd.
Iu het station werd het KomnkJjjs Echtpaar ontvangen
door den burgemeester n den gouVarneur der residentie.
Dabelyk na aankoms' brachten zy een bezoik aan H. M.
de Koningin-Moeder. De vorstelgke peisonen werden door
een luiijjfce menigte harteijjk oegroet.
