No. 29
Honderd en achtste jaargang.
1906.
DAGBLAD VOOR .ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Dit lumr Mal Dit 2 state.
Alice van Westerhove.
ZATERDAG
3 FEBRUARI.
Amsterdamsche Brieven.
FEUILLETON.
BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Rijk f I,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. By groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|Y. Boek- en Handelsdrukkery
v|h. HERMs. COSTER ZOONVoordam C 9.
Uit de Per8.
»°f u dit aan den meneer wil geven, die bjj u aan
huis is,« zei het dienstmeisje.
COURANT.
X.
Ansterdaamch dialect.
Mie in de keuken van Mevrouw Lindenhof
Heiremins, mefrou, wat maokt uwe nou toch 'n
beriddering oufer sou'n gebrouke koppieMins nog 'n
toe 't is, of ik 'k weit-nie-wat hip stukgemaoktl 'k
Begraffp niet, dat uwe daor 'n fersoendelike frou een
standje om durreft te maoke I Siet u, al bin ik maor 'n
skounmaokster, daarom bin ik toch wel deigelik op m'n
ponteneur gesteld nè so goed as u 1 Ik seg altaèt
wat je nie anraokt, dê sel je nie breike en die 't
breikt, die kraègt de bout op s'n kopUwe sel d'r na
tuurlik nie ankomme daor is u mefrou four
maor om me nou een skrobbeiring te geife, om sou'n
onnousel koppie, da find ik nou rondeman gesaèt
effetief gemein
Maai-, Mietje
Ja, hour is, mefrou, nou wil uwe soete broudjes
gaon bakke maar dè sou 'k nou maar stiekempies laote
éérst 'n fersoendelik mins 'n efront andoen en dan liefe
wourdjes geifeniks van hebbeEerst gesaèt, bla&ft
gesaèt
Maar menseh ik denk er heelemaal niet aan,
zoete broodjes te bakken. Je hebt nu de meid twee
dagen met den schoonmaak geholpen en als ik aan 't
opnoemen ging, wat je me allemaal gebroken hebt
Ga gerust uwes gang, mefrou 'k hip 'n brejje
rug en d'r ken 'n heeleboel op maor wil ik u wat zegge,
mefrou t Uwe most maor 'n ander neimeik dank d'r
feis'eljjk four, om me hier te laote koejeneire dè ken
ik me ouferal laote doenmot 'r niks fan hebbe. Ik
ken werrekhuise genoeg krèage; an iedere finger wel
einniks ferleige, hoorJe sou seggeiemand 'n
maoling maoïe om 'n gebrouke koppieEn dat 'n mins
van maèn jaore 1 'k Bin gein kwaoje maèdAs uwe
da dinkt, hin u t heilemaol mis, hourEn om me as
n kwaaie mèad te laote behandele, daor dank ik four.
Maor 'k hip 't al lang begreipe l Uwe wil van me of
weise Kan seiker nie langer laétjeMaor dan had uwe
me dè wel behoorlik kenne seggewant as ik geweite
had, asdat t m bij u an de sente lêe, dan begra&p u
toch wel, asdat ik u allang besoer had gesa&t. Siet
u ik bin dour en dour fersoendelik en ik sal nouit
niemand één onfertouge wourd geife maar da ferwacht
ik ouk met as uwe da maor weit. En nou kan u
four maan part nao de weérlich loupe en meheir d'r
bjjn nitte frou laot 'r niet beleidige ou sou I En
P?u, r2,e sei,te, asjeblief, daer 'k hard four gewerrekt
hip I En as u me nog ein onfersoendelik wourd in me
gesicht durreft te segge, sel ik u een maoling voor uwes
deur maoke, dat de bure d'r an te pas selle komme
Gelaak heb je, Mie
Ou souse motte me niet afïronteire I
ik j0 's w& zegge, Mie? Da sourt van follek
dinkt, da se alles te segge hibbe en da ze alles doen
magge. Nou loup ik met fisch, da weit je. Laost s'aon
ik mit me karretje op de mart en daor komp een daome
rerbjj met n maassie. Heire, mefrou, seg ik sou teuge
d'r, wat 'n ingeltje van 'n kind is dat! Nou se lacht
eris en fraogt metein nao'n paor ske lefissies. Nou waore
t skellifissies, om d'r finger en duim nao te likke: 'n
pracht van skellefissies 1 'k Laot 'n paor sien en se
fraogt me, wè se koste motte. - 'n Daolder de twei.
zeg ik. En wa denk jè dè se durreft te bieje Raoi
is, Mie
Drie kwartjes
Sis dubbeltjes I Sis dubbeltjes)!'k Neim
me skellefissies op en kwak se in m'n kar maor
weit je, wat ik teuge d'r sêe?
Nou
Ik segloup deur met je marremot van 'n kind
Nou, die was goed, Nao Die was goed En wat
seê sij t
Gein stom wourd. Se kreig 'n kep as fuur en se
liep stiekem deur.
Of se gelèak had Anders had se nog meir op d'r
bouteram kenne krèage, hê Nao? Ja, jjj ken d'r ouk
sou wat uitgouie, as je 't op je ruikert hip
Maor altaad in 't fersoendelike 1
Netuurlik, altaad in 't fersoendelike 1Ik seg
maormit 'n fersoendelik wourd kom je ferder as met
grauwe en snauwe l
Ou sou, Mie! dè seg ik ouk. Nou, aiuusl
Ajuus, hour
Mie op straat.
Dag Mie
Sou, bin jjj 't, Nao?
Gut, mins, wè sie je d'r veraltreirt uit I
Nou, sou 'n mins d'r niet veraltreit uitsien, as je
as 'n kwaoje rn;\ad behandeld wordt. Verbeèl je 's ef
fetjes: 'k bin an 't skounmaoke bjj mefrou Lindenhof
op de Stadhouderskaoi'k stout per ongeluk een koppie
van de taofelje weet wel, sou'n Sjineis koppie, van
dat rouje porselaan en daor set me dè mins 'n keil
op, of ze fermourd wordt. Sou'n skepselNou sij
an 't skreiweik ouk an 't skreiwe en 'k hip d'r
leilik op d'r nummer geset. En toe wou ze soete broodjes
gaon bakkenou dan mot ze net maan four hebbe 1
Ik zeg: loup jjj naor de .weérlich, mit je keirel d'r bij
en as je nog eris 't lef hêt, om me te beleidige, krap
ik je je ouge uit je kop 1
Mie thuis.
Kaak me sou'n farreke van 'n jonge d'r is uitzien 1
Waor hip je nou weer geseite, fuilik, die je d'r bin?
An 't bakkelaoje geweist I
An 't bakkelaoje geweist? - Jjj? Mit wie?
Mit Keis van de slaoger. Hij had me m'n daoje -
ofgegapt en toe gaf ik 'm kink in s'n ouge en toe hêt
ie me d'r ein teruggegeife en toe saèn we aan 't doppe
gegaon
En toe as 'n dwaal op straot geleige met je knappe
goed an je laaf, niewaar leilike traater?
'k Bin geen traater
As jij je pertaole snaoter nie houdt, slaon ik er
met de tang op, hour je En nou je goed uitJe
goed uit, seg ik je IDaar mot nou 'n mins, as
moeder saande alle daoge s'n bloed four uit s'n naogels
werreke, dat sou'n swaan van 'n jonge s'n boel sou
nao de maon hilptJe goed uit en je ouwe pakkie
an I
De jongen, grjjnend
Kan ik t hillepe? Wat heit die dief an m'n daoje
noudig
Je goed uit, seg ik je
Ik laot me m'n daoje niet ofgappe
Sel je je goed uitdoen
Ba sel ik maor jvan*"m'n daoje motte se af-
blaafe
Mie. nabootsend
Van m'n daoje motte se of blaafe lAn je daoje
daor dink je wel an maor je most eris wè meir an
maan dinke Dink je dè'k four me plesier uit werreke
gao en kompelemente afwacht fan 'n skepsel, dat te kaol
is. da se d'r mit goed fassoen 'n skounmaokster op nao
noudt... Hip je nóg je broek nie uit?.... Ikzeg.dat
't kaol is, da se d'r mit fasoen een skounmaokster op
nao houdt. Allemaol mefrouwe maor d'r bouje kenne
ze niet eins behourlik betaole en dan kraage ze de
daaien: Amsterdamsche term voor knikkers.
f vechten.
ROMAN door AW? OU SMIT,
Schrijver van DokteiDuguesnes, GelukzoekersVnendBart e. a.
27)
sik herhaal, dus vervolgde Dirk, ik ben geen Napo
leon, ik ben eenvoudig leeraar aan een gymnasium,
maar Napoleon zag, dat alles vergeefsch was geweest,
en ik zie het tegendeel, ik zie het beetje, dat ik deed,
rvnm beloond, te ruim eigenljjk, veel te ruim, want,
wezenlij zooveel zaaks is dit feit niet en zooveel is het
niet, wat ik als leeraar deed, wezenlijk nietDenk niet
dat dat nederige trots is, verre van daar I Toen ik van
middag den brief ontving, waarin mij de bekroning
werd meegedeeld toen, dat wil ik je wel bekennen,
toen zette ik een hooge borst op, toen was ik in mijn
eigen oogen zoo'n halve god 1 Maar dat duurde niet
lang. Al heel gauw merkte ik, dat ik als zooveel anderen
weer verkeerd had in waan. De waarheid is, dat er
honderdduizenden zijn, die mg kunnen
n Prek0n en nota bene, mjjn waan (luisterde:
ïJongen, wie doet je dat na, IJf ?i
vige die t^he"116! besPottelÜke en tegelijk diep droe-
nlnmn^Ho hemel ,?P voerende en straks in den afgrond
p pende waan, die afschuwelijke waan 1 Hij was de
anderen"^ Van gen'alen Napoleon en van duizenden
Jlet ls waar> er zijn er, die naarmate zjj hooger
stggen, dieper tegelijk gevoelen, hoe ontzaglijk ver zij
verwijderd zgn van het ideaal. Socrates slotsom was
j 't weten dat wjj niets weten.* Doch bij verrewe*
de meesten is het anders. Bij de meesten wordt dichter
de waan, naarmate zij hooger stijgen, evenals de berg
beklimmer dichter zich van wolken ziet omgeven, naar
mate hjj hooger klimt.
Jongens, laten we oppassen, dat we niet door hem
worden verblind, dat we niet meenen beter en knapper
te zijn, dan we zijn, dat we onzen talenten niet for-
ceeren. dat we, in waan van te kunnen bereiken, onze
begeerten niet te ver uitstrekken. Laten we onszelf en
onze omstandigheden leeren kennen en als vrucht
daarvan ons zelf zjjn. Dat is de weg tot ware groot
heid en tegelijk tot waar geluk, dat is de weg naar
idealiteit. Arme Napoleon, hoe die waan van wereldgod
te zjjn omwolkte al wat er menschelijks was in hem,
omwolkte den vurigen, levenden drang te genieten van,
00n fe. worden met al de heerlijkheid van ons bestaan.
Nooit tevreden, nooit rustig genoten van de lauweren,
zon overvloedig gepluktAltijd weer meer verlangd,
altijd verder in blinde, meesleepende, meesleurende zucht I
Zoo was Napoleon in het groot, zoo zjjn wjj, gewone
menschen, vaak in het klein.
Hoe dwaas, hoe treurig, hoe belachelijk, hoe zondig,
als we telkens, over al het goede, dat wij bezitten, heen
tot blind wordens toe turen naar hetgeen ver af ligt,
naar het onbereikbare I
Op dit moment, Roekeveld, op dit moment maak ik
mij aan die zonde niet schuldig, want het geluk is te
nabij, het geluk in den vorm van jullie hartelijke,
warme ovatie.
Jongelui, ontvang mijn innigen dank. Leve de Ouden-
damsche gymnas'asten
Donderend gejuich weer, fanfares, gezang, gewuif met
hoeden en petten. Bengaalsch vuur.
Dirk keek naar den overkant, zag freule van "Wes
terhove haar boudoir ingaan.
Toen het weer stil was geworden, verzocht hjj namens
meneer Jelma een deputatie binnen, uit iedere klas één
vertegenwoordiger.
De huisgenooten en bezoekers, die tjjdens de plech
tigheid in de deur en op de stoep om hem heen ge
staan hadden, gingen terug naar de achterkamer.
Dirk bleef nog een oogenblik en keek nog eens naar
treule van Westerhove. Hjj zag haar voor haar schrijf-
l bureautje zjj_ zat druk te schrjjven.
Wat zou zjj schrjjven? vroeg hjj zich af, terwijl hn
I zich omkeerde en naar de achterkamer liep. En weer
tuipe op d'r laaf as je 'n miseraobel koppie breikt
Maar wa's dèt? Krimmeneele 't Lekt't Lekt1
Naar de deur ijlend en naar boven schreeuwend
Buurfrou 1Buurfrou 11
Wel?«
Staot je kraon ouk oupe 't Lekt door de solder
heinl
Mins, is dat 'n herrie maoke om'ndruppie waoterP
't Laakt wel, of de sondvloed is losgebrouke
'n Druppie waoter? Kom is kaake't Komt met
straalt je deur me solder l
Kaak self
Wel, allemachtig wat 'n pertaole feiks
'n Feiks, die 't saat I
'k Sel de peliessie waorskouwe, fuilik
Fuilik, fuilik!? Kaak sou'n smeirpoesdie maokt
'n ander four fuilik uit 1 Stinkt 't bjj maan ouk sou as
bij jou
Gao wig, slobber 1
'n Slobber, die 't saat
Wacht maor, as me keirel thuiskomp
En wa sal jou keirel doen
Sel je motte ofwachte
Maoling an jou keirelWè'n fent I Maan keire
ken 'm maoke en breike 1 Laat 'm maar oppasse'k Sel
m s'n nik laote breike as ie boufe durreft te komme
'n Stem
Moeder, 't waoter loupt in de bedstei l
Mie naar binnen, om den toestand in loco op te nemen.
Straks voortzetting van 't debat.
Ik stel u voor, dit debat maar niet af te wachten.
Bovendien vermoed ik sterk, dat de redactie dezer
courant ernstig bezwaar zou maken, mjj toe te staan,
de gedachtenwisseling tusschen Mie en haar boven-
buurjufTrouw phonographisch juist weer te geven, gesteld
dat ik er lust in had. Om dezelfde reden heb ik mjj'
reeds genoodzaakt gezien, Mie's manen, om met St ring
te spreken, hier en daar van de klitten te zuiveren.
Het was slechts mijn doel. den geachten lezer een
staaltje te geven van het merkwaardig Amsterdamsch
dialekt. Het pleit voor 's lezers muzikaliteit, zoo hij dezen
»oorverscheurenden* brief niet tot het einde heeft kunnen
lezen.
Ballhasar Uerards.
Ds Van-Dig-tot-Dig-soli jjver in het Hbld. begon
een artikel aldus
Anarchisten en revolntionnairen van dezen tjjd zjjn
met hun gewone vebementie bezig aan de rehabilitatie
van Balthasar Gerards.
Deze wel wat dweepzieke, maar overtuigde geest-
drgver was slechts zjjn tjjd wat vooruit. Hjj predikte
reeds in de 16a eeuw bet i eloof nu in het begin
der 205 eeuw zeer verbreid onder geavanceerden
dat het vermoorden van lieden, wier daden en begin
selen men afkeurt, zeer nobele en deugdzame plichts
betrachting is.
Ve, trouwend in zjjn goed recht cm te'moorden
vermoordde bjj Prins Willem I.
Maar bjj offerde daarbjj van te voren zjjn eigen
leven op. Hjj ging pal voor zjjn slachtoffer staan,
'narde «en p'stool op hem af en wist zeker dat hjj
zelf gevat en gevierendeeld zou worden.
Daarvan zegt de Maasbode:
Wie de geschiedenis kent dier tgden, de geschiedenis
van t recht, waarvan 't beginsel reeds in Mozes' boeken
is vastgelegd en nog doorwerkt tot op onze dagen,
zal bet betreuren, dat een Vau-Dag-tot-Dag-schrjj.er,
een voorlichter der kleinen iederen dag, zulke dwaze
dingen schrjjft.
Tusschen een anaiohisi van hedeo en *en Balthasar
Gerards uit de zestiende eeuw is niet, 'i versobil, dat
de anarchisten er velen om 't leveu brengen, Balthasar-
Gerards slechts ééi man doodde, niet dat de moord-
wjjze der eersten bloeddorstig en gemeen is; niet, dat
de anarohisten bnn eigen leven redden, terwjjl de
Balthasar Gerards van vroegere een wen daarbjj hun eigen
leven offerden, achter welke laatste bewering wij hier
eeu groot vraagte"ken zetten. Dat alles zjjn bjjkomende
dingen, die 't wezen, t hart der qiaestiu niet raken.
Als daar geen ander versobil valt aan te wjjzen, dan
is de een al niot veel minder schnldig dan de ander.
Mricht, om met den Van Dag-tot-Dag-sohrjjver alleen
bjj Balthasar Gerards te bljj »en, mocht Koning Phil ps
een bewoner der *Lage Land-n» vogelvrjj verklaren of
een prjjs op zjjn hoofd zetten?
Noen, zeggen de meeste onzer hedendaagsche juristen,
omdat bjj hier maar Graaf was.
Ja, zeide men to-n algemeen, ook in de juridische
wereld, wjjl da studiSn op reohtsgebied toen nog niet
tot de min of meer subtiele ondersobeidicg van Graaf»
en Koningschap en de daarmee veroonden machts- en
rechtsbevoegdheid waren gekomen.
De zaak van Balthasar Gerards is niet het alleen
staande feit, welks rechtagrond overigens lag in de
Oade Wet des Heeren, die ook in 't feodale sttlsel,
volgens den rechtsvorm der middeleeuwen, bare toe
passing vond.
De Van-Dig tot-Dag-sobrjjver noemde enkel Baltha
sar Gerards, alsof bet feit, dezen betreffende, als uit
zondering gold. Alsof Philips en Balthasar Gerards
hier als eenlingen stonden. Maar mogen wjj hem hier
wjjzen op analoge gevallen enkel nit 't feodale tijdperk.
Karei V met Mautits van Saksen, Karei IX met
Ooligny Elisabeth the Virgin Quecn met do
Iersohe hoofden.
Bezit b. v. een Koning van Belgis, een Keizer van
Doitscbland beden ten dage nog niet 't zelfde recht,
waarnit, bjj het gebruik maken daarvan door de over
heid, voor den onderdaan ook de oude reohten zouden
volgen
En waar Philips en andere Koningen en Keizers
toen volgens recht handelden, volgens een goddeljjk
recht, daar vroeg de onderdaan niet of de daarop
oonseqnent volgende daad geoorloofd was, maar bjj hem
berustte de vaste en heilige overtuiging, dat hjj een
geoorloofde en alleszins goede daad verrichtte.
En daarom gaat Balthasar Gerards vrjj uit, wat de
daad zelf betreft, voor zjjn geweten pn voor de historie.
Nooit, gelooven wjj, heeft de Van-Dag-tot-Dag-
scbrjjver op een zoo manke vergeljjking voorgehinkt
als op de vergeljjking, hier opgesteld tusschen een
Balthasar Gerards en den hoidigen anarchist.
Oneerljjke concurrentie.
In de Middenstandsbondhet officieel orgaan van den
Ned. Bond van Vereenigingen van den Handeldrjjvenden
en Indnsirieelen Middenstand", toont de heer Frans
Mattbjjs-n met een herinnering aan de rapporten van
mr. Aslberse o=er de oneerljjke conour-ontie en aan de
conclusie over dat on'werp van het eerste Utreohtsche
Bondscongres aan hoezeer hst te botrenren is dat het
wetsontwerp tot herziening van bet. wetboek van straf-
recbt. (wjjziging van art. 326 en invoeging van een artikel
326ii>)waardoor de handel in Nederland had kunnen
worden verlost van den steeds meer en meer voortwoe-
kerenden kanker is ingetrokken.
Wjj bljjven het betreuren, zegt bjj, dat de nienwe
alinea van art'kel 326 waarbij de voneerljjke concur
rentie* als misdrjjf in het wetboek zou worden opge
nomen, vooreerst daarin niet zal verschjjnen.
Dich nu wil het ons voorkomen, dat de Middenstand
als m Thale, schrikte hjj van geluk. Zou zjj opteekenen.
wat zij van mp speech heeft onthouden? Hoe kom ik
op het idéé Mjjn speech 1 Wat heb ik eigenlijk gezegd
Ik weet het zelf met meerik weet alleen, dat ik tel-
speechfh b F gedacht en teg0n mijn begeerte ge-
Hjj werd in zgn denken gestoord door driftig kraken
van de trap. Siets kwam naar beneden en riep de
eputatie, die in de deur stond te aarzelen! toe, dat ze
öinnen moest komen.
»Zeg, jubilaris!* riep hjj Dirk toe. DGa jullie maar
door |ongens, ik volg op de voet
aclib>ika'm'tat'e ''6P 'an&zaam Sang door naar de
Inmiddels greep Siets Dirk bij den arm, voerde hem
m (ie studeerkamer en fluisterde
feliciteer je. Je kansen staan goed. Ze had de
oogen niet van je af en van het begin tot het einde
heeft ze alleen gestaan.*
Dirk haalde de schouders op.
c u-Trn .nog anc,0r bewjjs, dat je haar niet onver-
sc ii ig bent. Voordat de optocht aankwam, zat zjj voor
de deur van het groote balkon met de familie thee te
drinken. Nauw kwam ie aan, of ik zag haar wegwippen
en, zooals ik zei, zjj bleet alleen op het balkon voor
naar eigen kamer. Nauw was je speech uit, of wip, zjj
naar binnen en aan het schrijven, het schrjjven' Let
n j voren 'lad zjj niet geschreven!*
ïGod kerel,* zuchtte Dirk afwerend.
DJe staat in haar dagboek, wed ik,« klopte Siets hem
op den schouder.
De^deputatie was afgetrokken aan den burgemeester,
president-curator, was een korte serenade, bestaande in
zang en fanfares, toegebracht, de stoet had zich weer
in beweging gesteld, om achtereenvolgens de andere
curatoren, den rector en den conrector te bezingen en
te bespelen, toen Siets, terwjjl hjj van Asperen uitliep,
van het huis van den burgemeester een dienstmeisje
op zich zag afkomen, een brief in de hand.
Siets nam den brief aan met een glimlach om die
overbodige opdracht, want hij zag een adres. Hjj' bekeek
dit en schrikte, want het was de hand van den burge
meester niet, dus van freule Alice
«Moet je ook op antwoord wachtpn?* vroeg hjj
Daar had de freule niets van gezegd, zei het dienst
meisje.
Hjj bekeek het schrift nauwkeuriger het waren groote,
ronde letters, teekenen van oprechtheid en trots. Dus,
concludeerde hjj. het komt van freule Alice, want freule
Francis, getuige haar spelen met Kloet, bezit de eigen-
schappen juist niet in hooge mate. Maar wat in den
hemel had Freule Alice aan Dirk te schrjjven?! Een
hulde voor zjjn speech? Neen, zjj kende hem ternau
wernood.
Siets' scherpzinnigheid stond er voor stil. Brandend
van nieuwsgierigheid liep hjj haastig naar de achter-
kamer, maar nog voor hij binnenging stak hjj den brief
bij zich. 11 ij zou hem Dirk geven, als zjj naar gewoonte
samen zaten na te plakken. Aanwezigheid van derden
zou hij de lezing hinderljjk zijn, want wat er ook in
mocht staan, diep treffen zou het hem zeker.
»Nu heeren, plezierige plakkerjj.* Een handdruk aan
den jubilaris, een zoen aan Siets en Toos ging ter ruste.
Onno, Gon en dokter Okke waren pas gegaan.
Stil was het een oogenblik, doodstil. Van buiten klonk
hol brommend van den nachtwachtDÜe klok heit één,
één heit de klok 1* Toen weer doodstil.
Siets gaf Dirk den brief en voegde er bjj, waarom hjj
dien niet eerder had gegeven.
Zenuwachtig rukte Dirk hem open en las
Oudendam, Dinsdagavond.
WelEd. ZeerGeleerde Heer.
Heeft UEZG. eenige privaatlessen Latjjn dispo
nibel Zoo ja, wil u dan zoo goed zjjn mjj morgen
in den loop van den dag te laten weten op welken
dag en welk uur u de lessen kunt aanvragen f
Met de meeste hoogachting
UEZG. dw. dienaresse
Alice van Westerhove.
Wordt vervolgd
