No. 97
Honderd en achtste jaargang.
1906
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Dit in? totaal nit 2 uiafii.
DERBY.
WOENSDAG
25 APRIL,
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Kijk t I,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
TelefOGrauMier 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bjj groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
vjh. HEKMs. COSTER ZOONVoordam C 9.
Algemeen Overzicht.
Gemengde Mededeelingen.
ALKMAARSCHE COURANT.
Na de laatste zeer rumoerige dagen is het thans
betrekkelijk rustig in Noordelijk Frankrijk; de
groote troepenontwikkeling belet den stakers hun on
rustig bedrijf voort te zetten.
Wat zullen we nog met elkaar rondtrekken, zei een
staker tegen den correspondent van de Tempsop eiken
hoek van de st aat en zelfs midden op 't veld loop je
tegen een hoop soldaten aan. Als do regeering op
40.000 stakers 20.000 soldaten stuurt om ze te bewa
ken, dan zit er niets anders op dan thuis blijven zitten.
Of die kalmte blijvend zal zijn, moet evenwel nog
worden afgewacht.
In dee plaatsjes Le Bois en La Bataille, dicht bij
Lens, kwamen gisteren 2000 man troepen, infanterie,
dragondrs, gendarmes. Generaal Chomer leidde de
bewegingen van de troepen zelf. Deze militaire macht
bezette de plaatsjes. Op korte afstanden kwamen
troerjes soldaten van 15 man 'e staan, gereed om bij
het minste verzet aan te pakken.
Toen er voor de bevolking geen verwrikken meer
mogelijk was, klopten de gendarmes rustig aan de
deuren van de lieden, waartegen een bevel tot aan
houding was uitgevaardigd omdat zij verdacht werden
van medeplichtigheid aan de plundering van het huis
op het erf van den heer Reumaux. De aangehoudenen
zeiden, dat zij onschuldig waren, maar zij gingen aan
stonds gewillig mee, 28 in 't geheel, waaronder eenige
vrouwen.
Er stond een extra trein gereed, die de 28 naar de
gevangenis van Béthune bracht.
Te Lorient is het gisteren een onrustige dag ge
weest. Te Denain was in de glasfabrieken en bij de
hoogovens gistermorgen alles gereed gemaakt om weer
een gewonen werkdag te beginnen. Maar dat was mis.
Een enkele werkman kwam hier en daar opdagen, maar
dat nam niet weg dat daar de staking van de fabrieks
arbeiders nog onverzwakt voortduurt.
De kans op onlusten in de streken waar stakingen
zjjn, wordt steeds geringer. Er komen altjjd maar meer
troepen aan.
Tegen den len Mei verwacht men evenwel een
bijna algemeene werkstaking over geheel Frankrijk.
De Matin heeft een enquête ingesteld naar de plan
nen voor 1 Mei, en verneemt dat er stakingsplannen
bestaan bij de grondwerkers, de metselaars, de voerlie
den, de slotenmakers, de timmerlieden, de dakwerkers,
de meubelmakers, de verversmen spreekt ook van
een staking der bakkers en van een spoorwegstaking.
En dat alles nu de verkiezingen voor de deur staan.
Geen wonder dat men zich ongerust maakt en dat
partijen elkander de schuld geven van den meer dan
ernstigen toestand. De z. g. reactionnairen verwijten
den republikeinen dat zij heulen met de meest subver
sieve elementen eu niet krachtig durven optreden tegen
de oproerige menigte, terwijl de republikeinen van
hun kant de reactionnairen verwijten dat deze het
vuurtje aanstoken en door sensatieberichten de Regee
ring in miscrediet trachten te brengen om in troebel
water te kunnen visschen. De verkiezings compagne
zal weer zeer stichtelijke lectuur opleveren.
Het schjjnt dat |het in Italië toch niet geheel ihs
Reine is tegenover Duitschland en dat er wel eenige
reden bestaat voor het verwijt van trouweloosheid dezer
SPORTROMAN
DOOK U. IIJIJERFöllHTKIi.
36)
«Kathchen
Zjj zag er wondermooi uit. Het fijne kopje was nog
niet in de plooien van den bruidssluier gehuld maar
het wit zijden kleed omgolfde reeds de gracieuse ge
stalte.
«Konrad, ik kom afscheid van je nemen.
»Ja, nu. Als de gasten er zjjn, spreken we allicht
elkaar niet meer.»
«Ja, je hebt geljjk.»
Zij nam zjjn hand en trok hem mede naar de
vensternis.
Een oogenblik waren beiden stil en keken zwijgend
naar buiten. En in deze luttele oogenblikken herinner
den ze zich alles, wat ze samen hadden doorleefd.
Kathchen in het bruidskleed 1 Naast hem
In het verleden lagen uren waarin lijj gedroomd had,
dat het bekoorljjke meisje eenmaal naast hem zou staan
als zjjn eigen bruidje. Een seconde vlamde het in hem
op: Neem haar mede, red haarl Sluit haar in je armen,
je hebt duizendmaal meer recht dan de nietswaardige
mensch, die haar de zjjne zal noemen. Nog is het tjjd
en stoot zjj je terug, bescherm haar dan in elk geval
voor dezen man, voorkom deze verbintenis I
Maar geen woord kwam hem o.er de lippen.
Zjj spraken over allerlei overschillige dingen, alsof
beiden bang waren, datgene aan te roeren wat hun
ziel bewoog.
«Mogelijk duurt het jaren voor we elkaar weerzien,
zeide Kathchen.
«Ja. Wie weet wanneer en hoe. Misschien ja,
misschien nooit.»
dagen door een Duitsch blad den bondgenoot toegevoegd.
De Eclair verneemt uit Rome, dat Prinetti, de gewezen
minister van buitenlandsche zaken, geïnterviewd is over
een verdrag, dat tusschen Frankrjjk en Italië over Ma
rokko is gesloten en dat Italië's houding in Algeciras
zou hebben bepaald. Prinetti zeu hebben erkend, dat
zoodanig tractaat tjjdens zjjn ministerschap was getee-
kend, maar het was aangegaan onder Visconti Venosta,
zjjn voorganger. Hjj ontkende echter, dat er later nog
een verdrag was gesloten, dat niet aan de mogendheden
was meegedeeld.
Volgens de Frankfurter was de ondervrager de jour
nalist en afgevaardigde Cirmeni. De correspondent van
de Frankfurter bevestigt, dat Prinetti het bestaan van
een tweede verdrag ontkende, maar erkende, dat hjj
het onder Visconti-Venosta aangegane verdrag had ge
zegeld en zelfs nog versterkt. Girmeni vindt daarin aan
leiding om in de Stampa bitter uit te varen tegen de
vorige regeering, die aldus Duitschland's zeer gerecht
vaardigde verontwaardiging opwekte door er niets van
te Berljjn mede te deelen.
Gisteren zou de minister van buitenlandsche zaken in
den Senaat een rede houden over het Drievoudig verbond,
wjj zien die met spanning tegemoet.
Tegeljjk met het bericht over de ministerieele crisis
in S er vie deelddn wjj ook mede dat een 70-tal offi
cieren, betrokken in den Koningsmoord, den minister
van oorlog hun ontslag hebben gevraagd om daardoor,
zoo heet het, de regeering een middel aan de hand te
doen om tot een oplossing van de crisis te komen.
Als dit bericht bevestigd wordt, zou het misschien
de oplossing kunnen zjjn, want een nieuw Kabinet kan
niet gevormd worden tenzjj de quaestie der konings
moordenaars wordt geregeld.
Wanhopige pogingen worden aaDgewend om een
minister-president te vindenalles stuit steeds weer af
op den eisch, dat de samenzweerders-quaestie wordt
opgelost.
De F ene Freie Presse meldt, dat de Koning zich wendde
tot Woejitsj, den gezant van Servië te Weenen deze
weigerde een opdracht te aanvaarden, zoolang die quaestie
bestaat.
De oud radicale ciub weigert het bewind te aanvaarden,
daar zjj niet overtuigd is voldoenden steun te zullen
vinden. De jong-radicale club, waarvan de Skoepsjtina-
president Mikolitsj voorzitter isweigert zoolang de
moordenaars-quaestie niet is geregeld.
En zoo hangt alles af van het al of niet heengaan
van deze samenzweerders.
Men herinnert zich den opzienbarenden rol die de pope
Gapon ia R n e 1 a n d gespeeld heeft bjj den zoo bloedi t
onderdrukten opstand ten vorige jsr«. Over dit perso-
uaadjn deelt de Petersb. corr. van de Manchester Guardian
mede hetgeen hjj van een ooggetnige vernomen heeft.
Hij begint met te zeggen, dat Gspon spoedig na zjjn
terugkeer in Rusland als spion in dienst trad bg de
politie, maar hjj g ng nog verder en trachtte ook een
revolutionairen vriend over te halen zjjn voorbeold te
voigen. Dit laatste besliste zjjn lot, want de revolutionaire
partg veroordeelde hem deswege ter dood. Maar eerst
moest hg openiyk aan de kaak worden gesteld.
De vriend, die ook spion moest worden, deed alsof hg
er wel ooren naar had en vroeg Gapon op 10 April
voor verdere besprekingen naar een villa buiten de stad
te komen. Daaraan gaf deze gehoor. Hg had een lang
onderhoud met den psendo-vriend, dat geheel werd afge
luisterd door vier andere revolutionairen die in een
naburig vertrek waren verborgen. Gapon vernam, dat
men wist, dat hg spion was en dat bg in 't openbaar
ontmaskerd zon worden. «Dan zon ik doodgewoon ont
kennen», zei de gewezen pope, «en niemand zon het
gelooven.» Waarop de ander zei: >Dan moet ik getuigen
»Nooit
Met angstigen blik zag ze hem aan. Wat moest dat
beduiden
«Als de zaken definitief geregeld zjjn en dat is binnen
eenige dagen het geval, zal ik moeite doen voor de een
of andere betrekking. De werkzaamheden hier zjjn dan
afgeloopen en ik kan toch niet zoo maar op je vaders
zak teren. Dat gaat toch immers niet?»
Met een snellen greep vatte ze zjjn handen.
«Nooit, Konrad, dat moet je mjj belooven! Je verlaat
hem nooitDat beloof je me
Zjj beefde van aandoening en het bleeke gelaat, zoo
bleek als het witte zjjden bruidskleed, naar hem toe
buigend, zocht ze zjjn oogen.
«Beloof het mjj, Konrad, zweer het mjj,« zeide ze
zacht, met klem en hem diep in de oogen kjjkend.
«Als ik weg ben heeft hjj nie nand meer, en hjj houdt
zooveel van je. Het zou hem ongelukkig maken, dat
weet ik. Beloof het, Konrad, beloof het.«
»Ja, ik zal bljjven.«
Meer zeide hjj niet, wat zou hjj ook hebben kunnen
zeggen
Met een teedere, lietkoozende beweging streek ze zjjn
blonde haren van zjjn voorhoofd.
«Beste Konrad. Weet je nog dien eersten dag van je
komst bjj ons Dat was een der gelukkigste dagen voor
vader. Je weet niet hoe lief hjj je heeft en evenmin
hoeveel ik van je houd. Had ik een broer dan kon hij
me niet liever zjjn. Je moet me schrjjven. dikwijls, heel
dikwijls en ik zal jou ook schrjjven. Vertel me dan
alles wat hier gebeurt en alles wat vader betreft. Wil
je, Konrad Beloof je het mjj
«Ja, zeker.»
Zjjn hoofd naar zich toe trekkend, kuste ze hem.
Evenals destjjds in het bosch toen ze broer en zuster
waren geworden.
Rjjtuig na rjjtuig hield stil voor Brandes' woning.
De huwelijksinzegening had plaats gehad en boven in
de groote zaal bogen de gasten, haar veel geluk wen-
schend, voor de prinses von Reichenberg.
Dan boden de heeren hun arm aan de dames, de
roepsn.» Gapon lachte en vroeg spottend: »Wat voor
getuigen zoudt gg willen roepen?»
Toen vloog plot Bel >r, or de denr open en dc vier revo
lutionairen vorsnhenen. En tot zgn grooten schrik bemerkte
Gapon alras, dat zg niet alleen getuigen, maar ook zgn
rechters en beulen waren. In een oogwenk was hg
gegrepen, veroordeeld en gehangen aau de zoldering van
de villa, waar hg volgens den correspondent waarschjjnlgk
Bos hangt.
De Raasisohe vrijheidsvrienden te London, zoo «eint
ruen aan de N. R. Ct., laten zich niet uit over Gapon.
Men weet dat msn aan» emt dat Witte hem had omgekocht
om spion te spelen.
De Petersburgsche berichtgever van de Daily lelegraph
twijfelt aan het verhaal, ofschoon de revolutionairen het
heefen te bevestigen, torwg! de man van de Tribune het
onzin noemt.
Wat er in Egypte broeit is tamelgk duister, maar
toch schgnt er iets gaande te zjjn dat t-t omzichtigheid,
zoo niet tot bezorgdheid noopt. De Standard verneemt
uit Kaïro: De houding van Morcbtar pasja werkt do
Moslimsohe beweging, die in Egypte onbetwistbaar een
nitgebreiden omvang heeft aangenomen, geenszins tegen.
Moechtar staat rechtstreeks met den Sultan in verbinding,
die zich op den Balkan en elders vrgsr voelt na Rosland's
tegenspoeden in Oost-Azië. Hg meent dan ook dat het
oogenblik gekomen is, om kraohtiger en zelfstandiger op
te treden en wordt daarbg misschien heimelgk door
Duitschland aangemoedigd. De Engelsohen gelooven niet
dat de Saltan bet tot het mterste zal laten bomen, maar
»chten voorzorgsmaatregelen in elk geval noodzak» lgk.
Daartoe behoort de verstorking van de Engelsche bezetting
in de Ngl-delta.
Naschrift. In den Italiaanschen senaat
verklaarde minister Guieciardini gisteren in antwoord
op een dor regeering gestelde vraag, dat de afloop van
de conferentie te Algeciras alle mogendheden bevredigde.
Italië trad verzoenend op, de internationale toestand is
ongewgzigd. Er is geen enkele reden om wgziging
te brengen in een staatkunde, die bevorderlijk was
aan de belangen van Italië. Het evenwicht in Europa
is niet verbroken, de banden door het Drievoudig
Verbond gelegd zijn niet losser geworden. Het Drie
voudig Verbond blijft de grondslag van de Italiaansche
staatkunde. Het waarborgt de belangen van Italië in
den Balkan en het Middellandsche Zeegebied, zonder
een nauwere aansluiting met Engeland of toenadering
tot Frankrijk te beletten, en het blijft het element
voor den vrede in Europa. (Toejuichingen.)
De Ramp van San Francisco. Gisteren
bracht de telegraaf h«t verontrustende bericht dat den
vorigen avond te 10.30 weferom een hevige aardschok
werd gevoeld die drie seconde aanbiold en van het Oosten
naar bet Westen gebracht was, zonder dat daardoor
evenwel schade werd aangericht. Het sohgnt evenwel
dat men op znlk een naschok gerekend had en er zich
das niet zeer bezorgd over maakte.
Of de nieuwe uitbarsting van den brand, dien wg
hebben medegedeeld, nog ernstig gevaar oplevert voor
de stad, is tot dnsver nog niet gebleken, maar waar-
schgnljjk is het niet, want in dat stadsdeel staat behalve
het groote Veerhuis nog maar heel weinig overeind
>'t Is al een hoop pain.
De post heeft haar verzendingen hervat. Postzegels en
zelfs omslagen worden voorshands niet vereieebt. De
hoofddirecteur van de postergen, begrgprnde dat alles
vleugeldeuren van de eetzaal werden geopend, een zee
van licht straalde de binnentredenden tegemoet, nu
sloten zich achter het laatste paar de deuren en por-
tières. Buiten lag het Königsplein in hellen zonnegloed,
de prachtige eetzaal echter was door dubbele en drie
dubbele fluweelen gordjjnen voor het daglicht hermetisch
afgesloten. Een stroom van licht viel over de gouden
uniformen, de fijne, teer getinte toiletten der dames,
over de groote verscheidenheid van kleuren, die zich
aan alle kanten om de tafel groepeerden. Diamanten
schitterden en in tallooze kristallen braken zich glinste
rend de lichtstralen.
Het was een aanzienljjk gezelschap, dat zich nog
eenmaal aan Brandes' gastvrjje tafel vereenigd had.
Naast de regimentskameraden van den bruigom zag
men de uniformen van de beroemdste cavalerie-regi-
menten en tusschen hen heeren in rok en witte das,
de meeste bekende sportmannen van geheel Duitschland.
Van de dames waren in verhouding maar een klein
aantal verschenen en in het bizonder werd de algemeene
aandacht getrokken door gravin Benlow, die in haar
goedkoop, eenvoudig mousseline costuum er zoo be-
koorljjk en voornaam uitzag als ooit. Ook waren nog
vier of vjjf jonge meisjes met haar ouders aanwezig.
Kostschoolvriendinnen der bruid, die niemand kende
en wier voorstelling betrekkelijk veel tjjd kostte. De
eene was de dochter van een referendaris bjj het
ministerie van binnenlandsche zaken, een andere de
dochter van een gepensionneerden generaal der infanterie
en terwjjl de meisjes zich spoedig in het vreemde ge
zelschap thuis gevoelden, zaten de ouders tameljjk stil
en verlegen. De generaal, een welgesteld man, gaf in
zjjn kring den toon aan, hier echter was hjj misplaatst en
poogde tevergeefs aan het algemeen gesprek deel te nemen.
Naast Brandes zat do oude bankier Goldschmidt die
in het begin der volgende maand deze woning betrekken
zou, naast dezen Konrad. Beiden nuttigden zwjjgend
hun maal, slechts nu en dan wisselden ze een paar
woorden. Wellicht waren zjj alleen in staat den waren
toestand van den huize Brandes en de ware reden van
dit huwelijk te beoordeelen, geen der andere gasten
had er eenig vermoeden van. Wel begrepen allen hoe
wqkeo mout voor de dringende noodz-tkelytaeid, de on
geruste batrekkingen op de hoogte te brengen van het
lot der bannen, heeft bepiald dat nog geen port geheven
zal worden, en aangezien de winkels waar papier en
omslagen verkocht werden, meerendeals verbrand zgn,
zal er ook niet bgzonder gelet worden op den vorm van
den briefal wat maar als leesbare tnededeeling gelden
kan, wordt aangenomen. Zro zullen eenige van deze
eerste brieven als posr-merkwaardighrden beschonwd
worden bordpapier, hont en zelfs leer doet als briefpapier
dienst, natanrlgk zonder enveloppe.
De vraag, hoe men aan water voor al de dakloozen
komen moet, blgft, met de hygiënische kwestie, het
ernstige vraagstuk. Maar er wordt hard gewerkt aan het
herstel van de voornaamste buizen der waterleiding en
men hoopt dsarroës binnen eenige dagen klaar te komen.
Ook herstellingen aan de riolen zgn dringend noodig,
want deze zgn op veel plaatsan gescheurd en verspreiden
zeer onaangename geuren. Voordat het rioolstelsel (dat
in het oude San Fra-cisco niet ai te goed vas) weer
zoowat in orde gemaakt is, moet alle vnilnis begraven
worden met ontsmettingsmiddelen hiervan is een groote
voorraad aanwezig, die steeds wordt aangevnld.
Allo vuren, ook buitenshnis, moeten met zonsonder
gang gedoofd worden, en zelfs het aansteken van een
sigaret in het park kan iemand te taan komen op heoh-
tenis of op een slag met een geweerkolf. De voetgangers
worden tegen den avond zooveel mogelgk van de s.raat
verwgderd, deels nit vrees voor ongelukken, en ten deele
omdat de stad 's nachts in het pikduister ligt, en er nog
groot gevaar is van allerlei gespms.
Ia het Fresidio-hospitaal liggen omstreeks 800 ge
kwetsten. De verpleegster doen al wat zg kannen. Tot
dusver is slechts één gewonde gestorven.
In het hospitaal is ook een gebouw ingericht als kraam
kamer en zoigelingen-asyl.
Tjjdens de panirk zjjn een aantal poklgdara wol 50,
zegt men veidwenen en nog niet teruggevonden.
Men heeit nu de voorzorg gebruikt, de menschen in de
kampen zooveel mogelgk in te enten.
Te Bekeley is het Gampns in een groot kampement
voor dakloozen herschapen en er weid gisteren naar
San Fraooisco geseind dat nog 2000 vluchtelingen ge-
Oorgen konden worden. Fresno, in de San-Joaqain-
vallei, heeft voor 8000 dakloozen plaats. Oakland is al
stampvol, naar er wordt niet geklaagd, ofschoon er
bjjna geen gezin is zonder gasten.
Aan hnlp is geen gebrek. Men raamt thans de ont
vangsten aan bgdragen van bniten-af op £4.154.000.
Reeds is gewezen op het verlies van kunst-schatten
van groote waarde. Zoo is bet geheele Hnntington-mosem
gesticht door den overledenen spoorweg-magnaat Hun
tington en door hem vermaakt aan het Metropolitan-
museum in New-York verwoest.
Eveneens is de beroemde Sutro-bibliotheek vernield,
dte 225,000 1 uekduelen bevatte, waaronder vele oade
mannskriptsn uit Beiersche kloosters, een complete col
lectie van Shakespaere folio's, Guttenberg- en Gaxtoo-
drnkknn, oude Hebreïsohe rollen, jaargangen van Duitsohe.
Engelsche en Franscha kranten nit de achtiende eenw*
Na'anrlgk ontbreekt hot komische element niet* Zon,
dag hielden in de veld-laagers geestelgka godsdienstoefe
ningen voor geïmproviseerde altaren. Een grgze priester
hield oen aandoende preek aToen kwamen vele gtëu-
gageerdo paartjes zich aanmelden om getronwd te worden.
In deze dagen tooh waren de meisjes geheel afhankelgk
van haar aanstaanden. En deze tronw-pleohtigheden, in
der haasthadden iets komisch in al die droefheid.
Gevraagd naar hnn woonplaats, antwoordden alle paartjes
«veldleger ia die of die straat".
De Vesnvinsspoorweg is tot het observatorium
heropend. Met den eersten trein, die weer reed, gingen
het met de finanties van den prins ongeveer stond,
dit werd immers duideljjk gekenschetst door de ver
huizing naar Rusland.
«Brandes heeft dien schoonzoon gekocht,» was het
algemeen oordeel. «Het huweljjk met den prins is de
kroon op zjjn fabelachtig geluk.»
Wellicht was er nooit een schitterender huwelijks
feest geweest als dat van den geruïneerden prins von
Reichenberg. De zeldzaamste bloemen verwelkten onder
de warme stralen van ontelbare lichten en de tong van
den meest verwenden fijnproever voelde zich aangenaam
gestreeld door een wjjnsoort, die jaren geleden in
Frankrjjk en aan den Rjjn gerijpt was. De dragers der
aanzienljjkste namen en der beroemdsten uniformen
bogen voor de bruid en toch lag over al dien glans
en schittering en glorie een lichte, haast onmerkbare
trek van het onechte.
Wie was deze bruid? Een burgerljjke, die voor eenige
uren tot vorstin was verheven. En wie de vader? Een
man van energie en talent, opgeklommen tot de hoogste
sporten van den ladder, een parvenu. Vanwaar kwam
die pralende rjjkdom? Van de speeltafel en de renbaan.
Waar waren de dames van den hoogsten adel, wier
tegenwoordigheid den stempel van ware voornaamheid
op dit feest gedrukt zou hebben? Maar enkelen waren
verschenen. En tenslotte, wie was de bruidegom Een
ten gronde gericht man.
Hadden de feestgenooten kunnen weten dat al den
glans en grootheid, die hen omgaf het laatste armzalig
schjjnsel van een ondergaande gelukszon was hoe
geheel anders zou dan de stemming geweest zjjn
De gesprekken waren in het begin niet zeer opzewekt
men toastte op het bruidspaar en sprak over Rusland,
over Moskou dat belangwekkend en Petersburg dat
mooi was. De infanterie generaal die geruimen tjjd aan
de Russische grenzen in garnizoen gelegen en een en
kelen maal beide steden bezocht had, kon eenige
minuten het gesprek beheerschen en wenschte in alle
stilte, dat zjjn kennissen uit de Bülowstiaat een blik
hier binnen konden werpen om te zien hoe hjj hier,
bjj prinsen en sportmannen, evengoed den toon aangaf
als in de Biilowstraat bjj de theekransjes. (Wordt vervolgd).
