No. 99
Honderd en achtste jaargang.
1906
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
V H IJ H A Cr
27 APRIL
BUITENLAND.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Ryk T I,—
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Te'efooKHJianwer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Algemeen Overzicht.
Gemengde Mededeelingen.
ALKNIAARSCHE COURANT
In P r a n k r jj k, en vooral in Parijs, maakt zich
een groote en wol wat overdreven angst van v-le lieden
meester voor den 1 Mei. Men spreekt van alpemeene
werkstaking, oproer, revolutie, ja van een herhaling van
de commune van 1870, zoodat veel personen zich ruim
schoots van levensmiddelen en andere behoeften voorzien,
ten einde althans voor eenige dagen beveiligd te zjjn
tegen hongersnood. Door de republiekeinen wordt de z.g.
reaction naire psrs voor dezan angst verantwoordelijk
gesteld, omdat zjj, met het oog op de verkiezingen, den
bitnenlaudsohen toestand zoo somber mogeljjk voorstelt
en met de zwartste kleuren afschildert. Misschien kan deze
al te zwartgallige beschouwing wel eocigszins hebben
bijgedragen om de reeds ongeruste gemoederen nog meer
angst aan te jagen, maar zeer zeker zouden zij niet
in staat zjjn geweest zóó den algsmeenen geest te be-
beerschen indien niet gegronde reden tot ongerustheid
bestond. Bjj het meer dan lakscbe optreden der autoriteiten
in de stakende noordeljjke streken is men volstrekt niets
verzekerd van voldoende bescherming en zekerheid wanneer
bot op 1 Mei werkeljjk tot rumoerige betoogingen mocht
komen. Dit is zeker wel de hoofdoorzaak van de vrees
en de ongerustheid.
In het stskingsgebied beerscht enders een tameljjke
rust, ofschoon ongeregeldheden van minder belang hier
en daar nog voorvallen. Zoo hebben zjj bjj Lens evn ge
molens in brand gestoken als wraakneming tegen de
bewoners, die aan de soldaten gastvrijheid hadden ver
leend.
In Italih is men over het algemeen weinig tevreden
met hetgeen Quicciardini in den Smaat over de ver
houding tot Duitschland en het Drievoudig verbond heeft
gezegd. Men noemt het frezen, algemeenheden, meer nietj
men had gaarne een uitlegging willen hebben over de
houding van Italië op de conferentie vau Algeeiras.
De Romeinscbe correspondent van de Neua Freie Presse
verklaart over de Fransch-Italiaaneche overeenkomst over
Tripoli te kunnen mededeelen, dat na langjarige onder-
handelin en Visconti Venosta in 1900 die overeenkomst
wist tot stand te brengen in den geeBt der belangen van
het Drievoudig verbond. Dit laatste is voor Italië de
waarborg gowoest voor de handhaving van het evenwicht
in de Middellandsche Zee. Als Frankrjjk eigenmachtig
was opgetreden in Tripoli dan was het zeker tot een
Europee'chen, mogeljjk wel een wereldoorlog gekomen.
De Fransoh-Italiaansche overeenkomst heeft Duitschland
en Oostenrjjk van een zware verplichting ontheven en
het oorlogsgevaar afgewend.
In die overeenkomst heeft Italië Frankrjjk's overwe
gende belangen in Marokko en Frankrijk die van Ital
in Tripoli eikend. Beide hebben elkaar voorts een wel
willende houding (benevola attitudine) beloofd ingeval
zjj die belangen een van beiden op bjjzondere wjjze wilden
d<enen.
Onbegrjjpeljjkei wjjze heeft V.soonti Venosta de bond-
genooten niets gezegd van deze overeenkomst, ofschoon
zjj ze met vreugde begroet zouden hebben. Toen Prinetti
de portefeuille van buitenlandscbe zaken overnam was
de overeenkomst anderhalf jaar van krachtbjj beeft er
niets aan veranderd en zjj is v&nda&g nog precies als in
1900. In 1992 meende Prinetti haar san de openbaarheid
prjjs te moeten geven omdat bjj de hernieuwing van
het Drievoudig verbond hg er toch mee voor den dag
moest komen. Mot Delcaesé stelde fajj toen een verklaring
op, die tegeljjkertjjd in de Franscho en Italiaansohe
Kamers werd voorgelezen. Den volgenden dag reeds
kwamen de Duitsche en Oostenrjjkscbe gezanten om
nadere iuliohtingen. Prinetti beloofde toen een afschrift
naar Weenen en Berljjn te zullen zenden, maar zei, dat
het woordeljjk overeenstemde met wat in de Kamer was
voorgelezen.
De Duitsche en Oostenrjjksohe regeeringen hadden er
na ontvangst niets over op te merken en zoo werd het
Drievoudig verbond vernieuwd in den ouden vorm.
Den vorigen zomer kwam Duitschland echter op de zaak
terug, maar beweerde niet, dat Italië dubbel spel had
gespeeld met het Drievoudig verbond. Dat had het trou-
w»ns nooit gedaan, zooals blrek toen Prinetti in Septemter
19U2 te Berljjn was. De Rijkskanselier zei hem toen
ietterljjk bjj t afsobeidnemen »Rappeloz-vous que les
bons rapports enfre l'Italie et la France sont Anosyenx
un complément de la Triple-alliance» (Onthoudt wel, dat
de goede betrekkingen tusschen Italië en Frankrijk in
onze oogea een aanvulling van het Drievoudig verbond
zjjn) en hjj voegde er bjj>want het Drievoudig verbond
is do vrede en Italië'a goede betrekkingen tot Fzankrck
zjjn er de beste waarborg van.*
Ital heett dientea.evolga de erereenkomst slechts als
een waaiborg voor den vrede beschouwd en er te Alge
eiras zjjn houding door laten bepalen. Italië heett niets
tegen het Drievoudig verbond gedaan, zooals Gu cciardini
met de stukken zou kunnen bewjjzon en Visconti Venosta
heeft te Algeeiras het warmst de Oostenrjjksche bemidde
licgsvoorstellen gesteund. Italië bljjft aan het Drievoudig
verband getrouw, maar de neitige taal vau de Duiteche
pers in den iaatsten tjjd beeft in Italië veel b.tterheid
gewekt ea alom hoort men de vraag, wat men te Berljjn
onder een verbond verstaateen aaneensluiting van
gelijkgerechtigde krachten of den djuk van den een of
ander. In allen gevalle behoorde die druk dan toch nog
in hoffeljjken vorm te worden aangewend.
Het getal afgovaatdigden in de Russische Rgksdoema
bedraagt zonder die van den Kaukasus 462. Het
Peterburgsche blad »Nasja Sjisnj* berekent nu, volgens
de tot duiver bekende verkiezingsuitslagen, dat zelfs
waaneer de nog te boaden verkiezingen slechts rechtsche
leden brengen, nat natuurljjk zeer onwaarscbjjnljjk is,
de linkBche oppositie in de Doema toch nog een belang-
rjjke meerderheid zou vormen.
De samenstelling van de linkerzjjde zon naar alle
watrscbjjnljjkheid de volgende zjjn
Sociaal-democraten .10
Sociaal-revclutionaairen .2
Boerenbond .50
Partjjlooze socialisten .20
Poohcho democraten .38
Joodsche partjj .10
L tousohe Volkspartjj .5
Constitutioneel democraten ,140
Partjj de; democratische hervormingen 5
Gezamenljjke oppositie 275
Rechtsche partgen .87
Partjjlooze boeren 100
Hoe men aan deze partjj-indeeling komt en wat men
onder enkele groepen te verstaan heeft, is niet zeer
duideljjk dat de Doema een zeer heterogeen boeltje is,
blijkt er evenwel voldoende uit. Wat zjj zal kunnen
uitvoeren, moet afgewacht worden, veel zal het wrl niet
zjjn, als men althans mag gelooven wat Witte in den
mond wordt gelegd, n.l. dat de Doema naar huis zal
gezonden worden als zjj het wat lastig maakt, 't Zou
echt Russisch zjjn en daarom ook zeer waarscbgnlgk.
Zoo bericht men o.s. dat professor Gredeskoel van de
Universiteit van Gharkoff is verbannen. Men denkt omdat
hjj is opgetreden als eandidcat van de constitution eel-
democraten. Een andere reden kan man cr niet voor
vinden
De Petersburscbe correspondent van het Berliner lage-
blatt vreest voor nienwe onlusten in de hoofdstad. Hg
deelt mede, dat de veertigduizend werklooze fabrieks
arbeiders der stad een ultimatum bobben gesteld om hun
terstond alle door de stad uit te voeren grondwerken
voor de verbouwing van de eleotrische tram en al het
technischs werk bjj den bouw der brnggen op te dragen.
Mocht de stad dit ultimatum van de hand wjjzen
wat waareohjjnljjk is omdat de middelen daartoe ont
breken dan dreigen de gezamenljjke arbeiders van
Petersburg de eischen der werkloozen doo- een algemeene
staking te ondersteunen, tot zjj het werk gekregen hebben.
In de voorsteden zjjn reeds zooveel troepen bijeenge
bracht dat Petersburg zich feiteljjk in staat van beleg
bevindt.
In Egypt u is het niet pluis. Men seint althans uit
Londen dat de generale staf van generaal French te
Aldershot gisterenavond bevel gegeven heeft, om de eerste
divisie te mobiliseeren, hetgeen velen in verband brengen
met de Natalsche crisis, maar Egypte is waarscbjjnljjk
de bestemming der troepen. De Inniskilling-dragonders
te Belfast hebben ook bevel gekregen zich gereed te
houden voor inscheping naar Egypte.
De telegrammen vandaar luiden steeds dreigender.
De Tribune verneemt uit Katro De Egypteaaren spreken
geringschattend over de aangekondigde vermeerdering van
de Engelsohe bezettingstroepen, alsook oyer een vloot-
betooging in de Dardanelles De Egyptische pers bevat
steeds Btukken tegen de Engelectaen en voor de Turken.
Naschrift. In antwoord op de vraag over de
uitbreiding van het Britsche garnizoen in Egypte zeide
de minister van buitenlandscho zaken Sir Edward Grey,
dat de Bterkte van dit garnizoen in 1904 was verminderd,
maar dat Lord Cromer mot het oog op de in Egypte
beerschende onrust, die voor een deel moet worden toe
geschreven aan de handelwjjze van de Porte in zake de
gressquaestie, van meening is, dat het wensoheljjk is het
garnizoen te verste kendit zal geschieden, maar de na
dere bijzonderheden worden nog overwogen. Het is on mo
geljjk te zeggen voor hoe langen tjjd die versterking
noodzskeljjk zal zjju, dit hangt natuurljjk af van omstan
digheden.
Nader bljjkt, dat de voorgenomen uitbreiding der
Briticha legermacht in Egypte ongeveer 2000 man zal
bedragen, waardoor de sterkte van het garnizoen op 5000
man zal zjjn gebracht.
De Olympische Spelen.
In Athene, de prachtige moderne hoofdstad van het
Koninkrijk Griekenland, gebouwd ten Noorden en ten
Oosten van den Akropolis, met zijn heerlijken Zeus-
tempel, eens het middenpunt van het oude Athene en
van de geheele Grieksche cultuur der Oudheid, heeft
binnen zijne muren een herleving bewerkt van de
oude zoo beroemde Olympische Spelen, en allen die
aan eenigerlei sport doen, waar ter wereld zij ook
wonen, zijn daarheen gesneld om in de verschillende
prijskampen naar den eerepalm te dingen. Misschien
kan het onzen lezers belang inboezemen iets naders
te vernemen over den oorsprong en de beteekenis van
deze Olympisohe Spelen, aldus geheeten naar het oude
Olympia.
Daar dringt zich dan in de eerste plaats de vraag
op, waarom deze spelen dan toch wel in Athene en
niet, overeenkomst de traditie en de gesohiedenis en
den oorsprong, in Olympia worden gehouden.
Het zeer afdoende antwoord is, dat Olympia niet
meer bestaat. Olympia was bovendien geen stad, maar
een heiligdom, het nationale heiligdom van geheel
Griekenland, zoowel van Athika als van Lacedemonitl,
van Ioniers Doriërs en alle volksstammen en rijken,
die het oude Griekenland uitmaakten.
Olympia was een in het midden van het Peloponesi-
sche landschap Elis gelegen dal, ongeveer 19 km. van
de zee gelegenhet was dus geen stad, geen dorp,
geen vlek, want het had geen andere woningen dan
die dor priesters welke verbonden waren aan de ver-
sohillende heiligdommen in het dal opgericht; de dui
zenden die hier kwamen deelnemen aan oi toeschouwers
waren vau de beroemde spelen, legerden onder tenten,
al den tijd van den duur der spelen. Waren deze
voorbjj dan was het dal weer eenzaam, voor zooverre
het niet bezocht word door de vele pelgrims, die naar
de heiligdommen optrokkenwant in Olympia waren
schatten vnn kunst opgehoopt om en in de heiligdom
men, daar gebraoht door alle stammen en alle eeuwen
Tempels, altaren, schatkamers, godenbeelden, beelden
van de overwinnaars in de spelen, offergaven in gond,
marmer, brons, kunstwerken van onschatbare waarde,
waarvan de opgravingen der laatste de deceniën enkele
meestal zeer geschonden voorwerpen, na eeuwen be
dolven te zijn geweest, weer aan het daglicht hebben
gebraoht.
Olympia had bovendien een groote staatkundige
beteekenis. Deze heilige plek was onschendbaargeen
oorlog, geen krijgsgewoel stoorde haar rust en plech
tigheid. Daar hoerschte, wat wjj zouden kunnen noe
men een eeuwige Godsvrede, en onder deze schutse
stelden zoowel de Staten als particulieren hun
gewichtigste oorkonden, als de veiligste de meest
onaantastbare bergplaats, en deze Godsvrede
strekte zich ook tijdens den duur der spelen uit
over alle landen en staten van Hellas het tegen
woordige Griekenland, al wat Helleen was, was
onschendbaar als hij optoog naar Olympia ter bijwo
ning der spelen.
Het oudste heiligdom was hot K r o n i o n, een aan
Kronos gewijd heiligdom, m ar het voornaamste, het
nationaal heiligdom van geheel Hellas en van al wat
Helleenscho taal sprak, was de heerlijke tempel van
Zeus, den Vader van Goden en menschen, zooals de
Helleenen hem noemde. Niet minder beroemd en geëerd
was de tempel van Hera. Demeter en deze drie heilig
dom van Kronos, Zeus en Demeter, ware het midden
punt van den geheelen eeredienst, waarom zich nog
tempels, aan mindere goden gewijd, schaarden als zoo
veel eerewachten om dit nationaal trio.
De eigenlijke heilige stee, de Altis was een ommuurd
vierkant van ongeveer 220 m. lengteen 180 m. breedte
in 't oosten laarvan lagen de gebouwen en inrichtingen
voor de beroemde spelen, het Hippodroom en het
Stadion. Ongeveer in de 4e eeuw na Chr. hielden
de Olympische spelen op en daarmede geraakte allengs-
alles in verval en vergetelheid en deels door cr enschen
handen, deels door aardbevingen en overstroomingen
werden alle kunstschatten verwoest of bedolven en
een aardlaag van 35 meter dikte bedekte aldra alle
bouw- en kunstwerken. Vijfhonderd jaar was Olympia
verlaten en vergeten, totdat in 1829 een Fransche
expeditie opgravingen liet doen op den plek waar de
Zeus tempel moest gestaan hebben en waar men inder
daad een deel der fondamenten en ook eenige beeld
houwwerken vond. Sinds dien tijd is men voortgegaan
met de opgra ingen en zijn tal van kunstwerken enz.
te voorschijn gekomen.
Tot zooverre eenige bjjzonderheden over Olympsa. Na
over de spelen.
Bjj de onde volken gingen de godsdienstplechtigheden
gewoonljjk vergezeld van spelen, en deze uewoonte gaf
waurscbjjnljjk ook de eerste aanleiding lot de Olympische
spelen. Deze spelen hadden om de vier jaar of, zooals de
Grieken zich uitdrukken, in het vjjfde jaar plaats en
begonnen met de eerste vollemaan na de zomer-nacht-
evening (begin Jnli). De historische viering der 01.
spelen dagteekent van het jaar 776 v. Ohr. toen de Eleër
Koroenbos den prjjs in het wedloopen verwierf, van welk
tydstip af een onafgebroken opteekening van de over
winnaars heeft plaats gehad, en van toen werd ook in
geheel Hellas de tjjdrekecing naar de Olynpiaden gebonden.
In de eerste jaren nam slechts een gedeelte der Helleenen
aan de spelen deel, maar toen in 744 v. Chr. de Spar
tanen zich ook hjj die van Elis, Messenië, Aohaïa aan.
Bloten, volgden weldra alle Helleenen en in de 7e eeuw
voor Chr. was het feest een pan-helleenisch feest, d.w.z.
voor alle Grieken, geworden, en bleven dit tot onder de
regeering van keizer Theodonus I (394 u. Car.) toon zjj
ophielden.
Da wedstrjjden, aan welke ieder Helleen mocht deel
nemen met-Grieken waren uitgesloten tot op den tjjd
van de Romeinsche heersch ippij duurden met inbegrip
*an de uitreiking der prjzen kranzen van den wilden
Oljjfboom aan de overwinnaars, vjjf dagen. De mede
strijders m398ton zich dasrtoe gedurende 10 maanden
zorgvuldig voorbereiden en de laatste 30 dagen in het
Gyinnasion te Elis-zelt. De feesten begonnen dss avotd°
met groote offers, de e.genljjke spelen met het aanbreken
van den volgenden dag.
De oudste manier van wedstrjjd was de eenvoudige
wedloop, waarbjj de 200 M. lange renbaan (Stadion)
eenmaal moest doorloopm worden, dnarbjj kwam in do
14e Olympiade de duboelloop (Diaulos) sedert de 15a
Olympiade de afstardloop (Doiichos). Sir ds 708 kwamen
daarbjj de worstelstrijd en het vuistgevecht, zoodat men
toen vjjt wedstrjjden (Pentathlon) had; wedloop, wtdaprong,
worstelen, discos (schjjf) werpen an speerwerpen, later in
688 nog vuistrechten, 680 vedroeieu, 648 een verbinding
van worstel- en vuistkamp en ook hat wedrennen.
De overwinnaars, die men Olympionieken noemde,
werden met den overwinningskians getooid en met
palmtakken in de hand aan het volk voorgesteld. Daarbjj
worden zjj in lofzangen verheerljjkt ea door beeldzuilen
vereeuwigd. Kwam zulk ean oveiwinnaar in zjjn vader
stad terug, dan werd hjj op oen r? et vier witte paarden
bespannen zegewagen ingehaald; hjj had bjj alle openbare
feestelijkheden een eereplaats en werd vrijgesteld van alle
openbare lasten terwijl zij in Athene bovendien nog in
het Prytauenm geapjjzigd weiden en een geschenk in
geld ontvingen.
Al was dus de eigenljjke prjjs van weinig stoflfaljjke
waarde, zoo was er toch aan het overwinnaai schap zeer
groote en bljjvende voordeelen en wat wel het zwaarst
gold veel roem en eer vei bonden.
De Eleërs, die da eerste inrichters waren geweest,
bleven ook 'ater de onbetwiste regelaars van de spelen.
Zjj bepaalden den d.g en kondigden den wapenstilstand
af voor den geheelen Paloponesus en de onschendbaarheid
van uilen die naar de feesten togen. Da ongeveer een
jaar te voren benoemde kamprechters ontvingen de aan
meldingen van de deelnemers en onderzochten of deze
wel vrjjgeboren Helleenen waren enz. en beëdigden ze,
opdat alles bjj de kampspelen eerljjk in zjjn werk zon
gsan.
Ziedaar eenige kleine bijzonderheden die nu wel haar
belangrijkheid hebbenhoe het thans te Athano gaat,
zullen wjj ter plaatse en tjjde mededeelen.
De Ramp te San Francisco. De meeste bladen
bevatten nog kolommonlange berichten van hnnne cor
respondenten over de ramp, maar veel nieuws is daaruit
niet te potten bet zjjn alrjjd dezelfde verhalen in een
anderen trant opgemaakt, zoodat er niet veel meer valt
te zeggen dan wat reeds gezegd ie.
Het harde en streng9 optreden van de geregelde en
militie-troepen hoe goed het ook in do eerste dagen
werkte begint nu de mentchen te vervelen. Waar
scbjjnljjk is dit voor het grootste gedeelte toe te schrjjven
aan het misbruik maken van de macht. Ds burgemeester,
toegevende aan den drang der bevolking, heeft generaal
Kocter, den commandant der militie gesohreven, dat
na de staat van beleg was opgeheven geen burgers
meer gedwongen mochten worden werk te doen in de
straten. Dit oprnimtngs-werk behooren de militaren te
doen. De bnrgers hebben thans andere dingen aan het
hoofd. Thans worden de straten gezuiverd van puin
de muren, die nog staan, worden door middel van dyna
miet vernield opnieuw geplaveid, opdat de eleotrische
tram weer zoo spoedig mogeljjk zal kunnen roden en
gezorgd kan worden voor de eleotrische ve> lichting.
Een aantal van de meest notabele bnrgers hebben eer
gisteren vergaderd om te spreken over den herbouw der
stad. Men zal waarscbjjnljjk beginnen aan Hen waterkant,
waar nieuwe kaden en pakhuizen zullen verschjjnen,
welker kosten geraamd zjjn op 25 millioen dollar.
Da Californische Vrouwenvereniging heeft beBloten
gelden van niet-Amerikanen aan te nemen voor de slacht
offers ran San Francisco. Op een vergadering werd door
baar het volgende besluit genomen: »De weigering van
president Roosevelt om geld aan te nemen van de Ham
burgAmerikaljjn en andere gevers heeft veel misnoegen
gewekt. De gegrondhed erkennende van de redenen,
waai op deze weigering bernstte nameljjkdat het
Amerikaansche volk zelf voldoende in staat is om voor
de Blachroffor8 te zorgen achtten wjj het toch voor
verkeerd en echadeljjk het recht te kort te doen om mede
te helpen ter wille van nationaliteits-quaesties. Er be
staat voor zoo'n weigering geen precedent. Het groote
aantal vreemdelingen in San Francisco is een reden om
zoo'n hnlp van buiten wel aan to nemen. BovendieD
werd het geld van Amerikanen nooit versmaad, wanneer
het gezonden werd naar het buitenland, om daar ellende
te verzachten.
President Roosevelt heeft aan bet Congres een boodschap
gericht, waarin bjj aanbeveelt, 300,000 dollars besohikbaar
te stellen voor werkzaamheden aan de marinewerf op
Mare-eiland bjj San Francisoo, om de wetkloozen aldaar
aan verdiensten te helpen.
Tegeljjkertjjd wordt een crediet verlangd voor vernieu
wing van den voorraaad van het leger te San Francisoo.
De nieuwe schokken van aardbeviug, den 25 waarge
nomen, zullen ongetwijfeld veel onrust baren, want men is
volstrekt niet verzekerd dat deze de laatste zullen zjjn.
Op den opbonw der stad kon deze vrees voorloopig wel
een nadeeligen invloed uitoefenendaar bet meer dan
waarschjjnljjk is dat de in aanbouw zjjnde buizen aan
een niewen schok geen weerstand zouden kunnen bieden.
Een knap beslnit. Het gemeentebestuur van
Elbeifeld heeft een besluit genomen van tameljjk groote
economische beteekenis. Om voor alle, ook de kleinste,
aaiinnmnrs de mogeljjkheid open te stellen aan gemeente
werken deel te nemen, in overleg met de betrokken
patroonsvereenigingen een ljjst opgesield van de stan
daardprijzen voor werken tot bet onderhoud van
stedelpke gebouwen. Op den grondslag van dit tarief
zullen thans allen die naar stedelijk werk plegen in to
schrjjven aan het werk worden gezet, terwjjl dit vroeger
bjjna uitsluitend in henden was van enkele groot-onder-
nemeis.
Het vaststellen der standaardprijzen biedt bovendien
nog dit voordeel, dat het meeningaverschillen tusschen
het stadsbestuur en de handswerklieden over het te
betalen loon voorkomt.
Een merkwaardig proces. Voor het Ober-
landesgericht te Keulen is e3n merkwaardige zaak aan
hangig geweest. Een huiseigenaar in Sr. Jobann eischte
schadeloosstelling van de gemeente, wegens de oprichting
van oen gashouder in de nabijheid van hem toebehooren-
de huizen. Hij voerde aan dat die hu zen en de daarbjj
gelegen onwgroad in waarde gedaald waren tengevolge
van de nabgheid van den gashouder, die brand- en
ontploffingsgevaar oplevert, een ongezonden stank ver
spreidt en ean leeljjfe uitzicht biedt.
Het hof heeft den huiseigenaar zjjn eisch toegewezen,
daarbjj overwegende dat de gashouder niet in een iabrieke-
wjjk lag, zooals gedaagde beweerde, maar in een wjjk
met woonhuizen. Verder is het bewjjs geleverd dat de
gashouder de buizen in den omtrek in waarde heeft doen
dalen, daar de stank van het gas tot 1- de slaapkamer
van den ei cher te ruiken was. Gedaagde moet den eieoher
dus de schade vergoeden die deze door waardedaling en
verminderde verkoopbaarheid van zjjne eigendommen
heeft geleden.
Generaal Stoessel. Bjj het geding tegen deze
veidedigiog van Port Arthur moeten zonderlinge dingen
aan 't licht komen. Zoo zou thans gebleken zjjn, dat de
generaal op 1 Januari 1905 de ontruiming gelastte van
drie buitengewoon gewichtige stellingen in Port Arthur,
n.l. Batteig B, de Koeropatkin lunette en het Arends
nest. Daardoor kwam de heele oude stad feitelijk in han
den der Japannners, d. w. z. dat deel, waarin de
