No.
Honderd en achtste jaargang.
1906
DAGBLAD VOOR AT,KMA AR EN OMSTREKEN.
De ramp te San Francisco.
DINSDAG
15 MEI.
BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Kijk t I,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
TelefoosnamMer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
vjh. HEKMs. COSTER ZOON, Voordam O 9.
Een bezoek aan de Openbare
leeszaal te Dordrecht.
Toen schrgver dezer regelen onlangs een spreekbeurt
vervulde te Dordrecht, maakte hij van de gelegenheid
gebruik om, zoowel over dag als 's avonds, een bezoek
te brengen aan de vopenbare leeszaalt aldaar.
Laat mij er tevens van verstrekte inlichtingen ge
bruik makend iets van mogen vertellen. De zaak
verdient ten volle meerdere bekendmaking en navolging
ook in grooter en kleiner steden, gedachtig aan een
Fransche uitspraak, die aldus luidt: liefde tot lezen op
wekken, d. i. uren van verveling leeren inwisselen tegen goede,
mooie oogenblikken.t
Nadat in '98 een artikel geschreven was over openbare
leeszalen, werd reeds in datzelfde jaar in de «Merwestads
(Dordt) geboren een vereeniging, bedoelend te dier stede
op te richten een leeszaal en bibliotheek. In Mei '99
werd de leeszaal al geopend op een bovenwoning. Men
begon dus hoogst verstandig zeer bescheiden, ver
trouwend, dat ook hier uit het kleine mosterdzaadje een
boom groeien zou, welke hoop niet is beschaamd
immers in Dec. 1900 werd de leeszaal al verplaatst naar
een groot huis in het midden der stad. liet ledental
der vereeniging klom voortdurend. Het bezoek nam
steeds meer toe, terwijl het aantal dag-, week- en maand
bladen vermeerderde, evenzoo van tijdschriften. Ook de
bibliotheek bleef aangroeien.
Verplaatsing was wederom noodig. Men verhuisde in
1904 andermaal naar een groot en grootsch gebouw
(een voormalig schilderijen-museum, nl.) in het hartje
der nijvere stad.
Laat ons het even binnentreden.
Door een dubbele deur komt men in een ruime vestibule
en langs een breede trap boven op een flink portaal,
dat toegang geeft tot de eerste zaal. [.inks breede ramen,
rechts langs den wand een groote verzameling boek
werken. In het midden vindt men tafels, waaromheen
gemakkelijke stoelen en op die tafels allerlei couranten
en tijdschriften. Rooken en spreken zijn verboden. Daar
aan grenst een tweede zaal. De schilderijen aan den muur
levendigen niet alleen het geheel op, maar dragen tevens
bij tot ontwikkeling van den kunstsmaak der bezoekers.
Hier heeft men meer verspreide tafeltjes, waar men zich
rustig kan verdiepen in de studie van een of ander
boekwerk of tijdschrift. Grenzend aan de achterzijde van
de eerste zaal is een vertrek, waar de concierge-biblio-
thecaris zijn zetel heeft opgeslagen.
[Mooie prentbiiefkaarten geven een aardig en duidelijk
kijkje in de zalen.
Spaar mij getallen over te nemen uit verslagen, doch
geloof me als ik verzeker, dat de zaak groot succes heeft
voortdurend des daags zoowel als des avonds komen de
bezoekers en bezoeksters om een rustig uurtje aan lectuur
of studie te wijden. Van de bibliotheek wordt veel ge
bruik gemaakt, terwijl de contributiën stijgen. Voor
iedereen staat kosteloos de leeszaal open. Uit alle standen
en rangen gaan velen derwaarts. Bovendien kan de jeugd
des Woensdags- en Zaterdagsmiddags in samenwerking
dus met de nutsbibliotheek boeken komen halen. Zjj
ontvangen ze, gewikkeld in een courant, opdat men van
kind af zal leeren ook boeken keurig te behandelen en
netjes terug te geven, Een kleinigheid misschien, maar
inderdaad van opvoedende kracht. Ik althans vernam
dezen maatregel met genoegen.
Niemand verachte den ver-strekkenden invloed van
kleine dingen
't Is om jaloersch te worden ais men de leeszaal, hier
aangeduid, bezoekt en deze stemming wordt versterkt
als men hoort van de vreugde en voldoening der per-
Een Berljjnsoh student in de medicjjnen, Frits Josepby,
die zich op een studiereis in Amerika bevindt en zich
met de aardbeving te San Francisco ophield, schreef een
brief naar zjjn familie, welke in het Derl. lagebl. gepu
bliceerd werd en waaraan we 't volgende ontleenen -.
't Was ongeveer een uur of zes, toen ik uit een lichte
sluimering plotseling opgeschrikt werd door een gerinkel
van vensterglas en een hevig schudden van het huis,
alsof het ieder oogenblik ia elkaar zou storten In het
eerste oogenblik dacht ik aan een geweldige hagelbui,
maar spoedig zag ik in, dat ik met een gevaarljjker
vjjand te doen had met eeu aardbeving. Van de zol
dering vielen stukken kalk en balken stdrtten naar be
neden, de lucht was gevuld met ontelbare kalkdeeltjes,
die mjj den adem bjjna benamen. Gelukkig echter be
hield ik mjjn tegenwoordigheid van geest en toen ik me
m'n toestand ten volle bewust werd, vloog ik uit bed
naar de deur, waarvan ik al tastende in 't duister den
knop vond en spoedde mjj op straat. Een massa menschen
liepen hier door elkaarenkele gekleedandere
half, weer, andere nog in nachttoilet. Allen waren
tot m'n verwondering verbazend kalm, alleen m'n
kostjuffrouw, die haar huis half ingestort zag, jammerde
maar steeds mjjn buis, o inga huis 1 Zjj was ook onge
kleed 't huis uitgeloopen en stond, evenals ik, blootvoets
op de straat8teenen. De lucht was dik en nevelig en
't rook naar brand. De aardbeving had intusschen op
gehouden. Geen huis was in de nabjjheid geheel ingestort
er waren ook geen mensehenlevens te betreureo. Ik
kreeg dus weer een beetje moed eu waagde me naar
binnen om me aan te kleeden en mjjn boeltje mede te
nemen. Dit stond gedeelteljjk reeds ingepakt, daar ik
juist dien dag zou verhuizen. Mjjn kleeren waren onder
't vuil bedolven. B:nnen twee minuten was ik gekleed
en stond met pak en zak op straat. Toen ik wilde weg
gaan, smeekte mjjn hospita me, om toch te blijven, daar
ik het nergens beter zou aantreffen, volgens haar. Ik
gevoelde echter geen neiging om langer daar te vertoeven
en vertrok met mjjn handkoffer on m'n reudeken. Toen
ik in andere straten kwam, zag ik, dat daar de buizen
zóó stonden, als bjj ons de studenten en andere aanbid
sonen die er zich al volkomen thuis gevoelen en menig
goed en leerzaam uur er aan te danken hebben. Velen
vleit het niet een betrekkelijk groote som jaarlijks uit
te geven voor couranten, tijdschriften en boeken. VVelnu,
zjj kunnen nu hun lust tot lezen en tot studie bevre
digen, 't zij tegen contributie aan de vereeniging
welk bedrag men zelt bepaalt 't zjj kosteloos.
Ook Groningen. Den Haag en Leeuwarden (meen 'k)
bezitten zulk een leeszaal, 't Voorbeeld vinde hoe langer
hoe meer navolging. Particulieren moeten de handen
ineenslaan en de gemeente steune hen.
De groote Amerikaansche openbare leeszalen, waarin
schatten aan lectuur zjjn opgeborgen en die vaak veel
te danken hebben gehad aan rijke medeburgers, zjjn
hier dingen, waarvan men nauwellijks durft droomen.
Toch staat het vast dat de algemeene ontwikkeling
heel wat anders dan kennis-vergoding en aanbidding
der rede als ware deze het eene noodige gebaat is
in hooge mate met zulke instellingen.
Stelt u voor: een eenvoudig gebouw, gelegen in het
midden der gemeente zoodat men er dikwerf, ja
telkens onwillekeurig langs loopt waar iedeimag
binnentreden als het hem lust, waar men een gemak-
keljjken stoel vindt om zich neer te vleien, waar men
op de leestafel aantreft bladen van elke richtiDg, vak
tijdschriften op velerlei gebied en een schat van boek
werken, b.v. over geschiedenis, letterkunde, natuurkunde,
gezondheidsleer, schoone kunsten, godsdienst. De een
voudige werkman, die lust heeft meer van zijn vak te
weten dan de practjjk hem kan leeren, vindt er zjjn
gadingde schrijver die iets wil naslaan, kan het er
vinden de man ot vrouw, de leerling of leerlinge eener
school wier beurs niet rijk voorzien is de onder
wijzer of onderwjjzeres, de kantoorbediende, de klerk,
de snuffelaar kortom iedereen kan er hulp zoeken
en meestal ook vinden.
't Beste woordenboek schiet te kort, dat op de lees
zaal helpt u Als de dagtaak is afgeloopen, zoekt men
nu en dan in de leeszaal verpoozing en voedsel voor
geest en gemoed.
Van allerlei rang en stahd zitten er in eenzelfde lokaal
en beoogen eenzelfde doel. Ook dit telle men niet gering.
Hier geen muren tusschen menschen en menschen, tusschen
eenvoudigen en voornamen naar de wereld, tusschen rijken èn
armen. Allen hier één
Zóo wordt veel goeds bevorderd
Toenadering van menschen tot elkaar, dus meer
onderlinge waardeering, die zoo broodnoodig is lust tot
goede lectuur, lust tot studie, behoefte om vrije uren nuttig
aan te wenden.
Boeken, die den geest en het hart voedsel schenken,
zjjn mede groote krachten tot het vormen van menschen.
Zjj heffen op uit de dageljjksche sleur en moeten onze
beste vrienden worden, met wie wjj graag iederen dag
een poos omgaan.
Een mensch binnen te leiden in het gezelschap van
denkers en dichters, is een schoone roeping. Dat gezel
schap helt omhoog, geestelijk en zedeljjk. 't Lokt van
de straat, van de herberg en van de sociëteit.
De gemeenten mogen niet aarzelen. Duizenden kloppen
aan de deur. Duizenden willen mee aanzitten aan den
disch met geestelijke spjjze, waaraan nu nog maar
eenigen zich te goed kunnen doen.
Wie neemt of liever: wie nemen te Alkmaar het
initiatief? Het »Nuts«-departement
Komt menscheD van geld, slaat de handen ineen I Er
is wederom en dat verheugt ueen goed werk
te doen, waarvan immer meerderen de vruchten zullen
plukken.
Komt leeraren, leeraressen, onderwjjzers en onder
ders van Bacchas ze na middernacht wol eens zien. In de
Marktstraat, de hoofdstraat, bemerkte ik, dat de aard
beving hier meer onheil had aangericht dan bjj ons.
Heele huizenrijen stonden in lichte laaie en aan blnsschen
viel niet te denken, daar hier alles van hont is gebonwd.
Verder zag ik niet veel meer dan een donkergrauwe
nevel, die al 't verdere nitzicht belette. Ook hier trof
me overal weer de koelbloedigheid van de menschen
Heele families vei trokken met tasschen, manden en kof
Iers beladen. Ik zelf ging een restaurant binnen om met
een kop koffie de kalkdeeltjes uit mjjn keel te doeu ver-
dwjjeen. Ik hoorde aldoor een geluid, dat veel op donder
geleek, maar dat, zooals ik later bemerkte, veroorzaakt
werd, door 't instorten van hnizen. Tosn ik weer verder
ging, lagen overal stokken zandsteen en graniet, want
niets scheen tegen de aardbeving bestand te zjjn geweest
Ik liet me overzetten om mjjn nienwe woning te boreiken
Op 't water herademde ik weer, mjjn longen deden zich
te goed aanfde frissche lacht en ik genoot vun den blauwen
hemel met de stralende zon. Toen ik aan den anderen
oever kwam, reed de electrische tram niet, daar da ma
chines niet in orde waren er bleet me dus niets anders
over dan den weg veidor maar te voet af te leggen
Na drie kwartier geloopen te hebben, was ik zoo ver
moeid van het sjouwen met m'n koffers in de heete
zon, dat ik een melksalon binnentrad om een glas melk
te drinken en wat te bekomen. Juist., toen ik me aan
de melk veririssehen wilde, voelde ik opnieuw een schok
en vloog met de andere menschen, die er zaten de straat
op. Het was evenwel alweer rustig en ik ging, hoewel
nog angstig, weer naar binnen, om m'n glas melk leeg
te drinken. Eindeljjk kwam ik in 't villapa-k, waar m'n
nieuw huis staat, 't Ie hier een Eden, de beerljjke planten
en struiken, palmen, cactussen, rozen, jasmjjnen, linden,
enz. waarvan velen in bloei staan, brachten me weer
tot mg zelf. Vred;g en rustig ligt dit plekje hier, maar
een scherpen blik ontging het toch niet, dat ook hier
de aardbeving niet alles met rust had gelaten. Ook in
mjjn huis had de schok sporen achtergelaten, de keuken
was erg beschadigd.
Gaarne had ik naar huis getelegrafeerd: Aardbeving,
maar ongedeord gebleven* voor dat men iels over de
ramp in de couranten had gelezen, maar de telegiaaf-
draden waren verbroken. Toen ik in een winkel iets
ging halen, was ik nogmaals in de gelegenheid, de menschen
wijzeressen, pakt de zaak eens aanbespreekt en over
weegt haar. Misschien wil de gemeente u wel een handje
helpen.
Men kan immers zéér, zéér bescheiden en eenvoudig
beginnen door, b.v., een paar vertrekken te huren.
Wie weet of er niet zijn die voor enkele couranten
willen zorgen.
Wellicht worden er ook gevonden die eenige boeken
hebben te missen ot in bruikleen willen afstaan.
Onmogeljjk is het niet dat velen bereid zjjn jaarlijks
een contributie groot ot klein te schenken.
Denkt er eens over na. Spreekt er ook met anderen
over.
Wie weet wat uit uw pogingen voortkomt?
Dit schrjjven zjj het eerste, heele kleine zaadje.
Mocht het eens ontkiemenDie gelooven en vertrou
wen, haasten niet, maar zitten evenmin stil.
Alkmaar, Mei '06.
J. F. TERNOOY APEL.
Hofberichten.
H. M. da Koningin en Prins Handrik gingen Zondag
te Apeldoorn ter kerk onder gehoor van ds. Van Rhjjn.
Ingevolge opdracht van de Koningin vervaardigde
de ijzerfabriek «Industrie* te Vaassen een aiorljjke haard
plaat voor he6 Konioginuesalon roet de beeltenis van
stadhouder Willem III, volgens den haardplaat uit 1696.
H. M. de Koningin bazocht Zaterdag Hoogsoeren.
H. M. de Koningin-Moeder heeft ter gelegenhsid
van hun zilveren brniloft, aan den vorst en de vorstin
van Benthaim en Stoinfurt een lichtkroon ter waarde van
6 A 7000 Mk. cadean gegeven. Hierbjj waren govoegd
do portretten van den ondsten prins en de oudste prin
sessen van Bentheim, geschilderd door freule Tony van
Alphen, te 's-Gravenhage.
Het automobiel-ongeluk wan
II. n. de Honlngla-Moeder.
Nader woidt aangaande het automobielongelnk aan
H. M. de Koningin-Moeder overkomen, gemeld, dat da
auto in aanraking kwam met een slagerswagen, waardoor
de machine zoodanig werd besohadigd, dat de inzittenden,
Hare Majesteit en de vorst en vorstin van Bentheim, de
antomoblel moesten verlaten en in eene anderedie
volgdeden tocht moesten voortzetten. Meer beteekenis
had dit geval niet.
De Chlneeache missie.
Tegen het eind dezer maand wordt in de residentie
verwacht een bjjzonder gezantschap nit China, aan het
hoofd waarvan geplaatst zjjn Z.Ei. Touatg Fong, onder
koning van de provinciën Foo-Kien en Tsjé-Kiang, en
Z.Ex. Fai Houng Tsjie, ministor van eeredienst, en welke
missie verder bestaat uit een talrjjk gevolg van aanzien
Ijjke portonen.
Aan dit buitengewoon gezantschap is bjj bjjzonder
besluit van Z. M. den Keizer van China opgedragen zich
op de hoogte te stellen van de staatkundige, administra
tieve en staathuishoudkundige instellingen van ons land
Uit goede bron verneemt men, dat het gezantschap
voornemens is een tiental dagen te 's Gravenhage te
verbljjven, vanwaar nit het verschillende reizen in ons
land zal ooderremen om de voornaamste instellingen op
versohillend gebied te bezoeken.
De beide hoofden en de Verdere le^eu van de bjjzon-
dere missie zullen in Den Haag hun intrek nomen iu
het Hotel den Onden Doelen.
hier te bewonderen. De winkelier vertelde me op den
kalmsten toon der werelddat hg minstens dacht
dat de wereld vergingde menschen nit de naburige
villa's zaten in ban tain of op hun trappen kalm over
de aardbeving te sprekon, maar stonden toch klaar om
bjj den minsten schok te kannen vluchten. In den tain
van 't universiteits-gebouw lagen vele menschen in 't gras,
't Is erg lastig, dat de olectrische tram nu niet rjjdt
en 't electrisch licht niet brandt, dit is echter niets
vergeleken bjj de vele menschen, die bjj den brand om
gekomen zjjn. De avond was heerljjk koel. Ik wandelde
onder de palmen, maar tach niet met een gerust hart,
want tegen 7 nur werd ik een tweeden schok gewaar.
To8n ik me om half twaalf in huis begaf, bleef ik op
do eorste verdieping. Uit 't raam kjjkcnde, zag ik in de
verte de hemel bloedrood gekleurd, dikke rookwolken
stegen op en daartusschen bemerkte ik de vlammen als
vurige slangen. Ik ging geheel gekleed naar bed, daar
ik niet wist, wat de nacht me brengen zon, zeer laat
overmande de slaap me, maar om 6 uur was ik 's morgens
alweer op de been. Ik vorliet m'n bnis, om eens te zien
hoe 't met den brand gesteld was, overal nog rook en
vlammen en instortende huizen, 't water lag vol balken.
Met schrik dicht ik aan m'n kennissen, boe zon het
met hen zjjn, zonden ze nog leven, of zon ik hen nooit
weer zien Ik weet 't nog niet. Ik heb niemand mee
genomen, want op zoo'u oogenblik denkt ieder meestal
aan zichzelf. Het is waarschjjnljjk, dat zij met bnn
bnizen een prooi der vlammen zjjn geworden.
Mjjn leven heb ik tenminste behouden, maar van mjjn
bezittingen is veel verloren gegaan boeken, kleeren
brieven, totografieën, m'n retour naar Dnitschland en
m\jn reispas. Anderen scheen 't niet veel beter te zjjn
gegaan. De Chinorsche wijk was ook heelemaal uitgebrand
een massa langstaarten 1 epen bier rond met pakken
onder den arm en weten niet, waarheen zich te begeven
Ik werkte me door een troep menschen heen en wilde
den weg naar de Marktstraat inslaan maar geen
qnaestie van, een agent hield me tegen, de weg was
afgezet. Ik trachtte er dus langs een omweg te komen
wat velen met mjj deden en na een poosje had ik dan
ook de Marktstraat bereikt, 't Was hier echter niet alles
ik morst oppassen niet te stinikelen, over de vele balken
planken en steenen, die hier overal lagen en een dikke
rook belette 't zien tnssoheubeid», zoodat ik telkens
Dfatlenaal Arbelds-secre(»rl«at.
Zondag werd te Utrecht, vanwege het Nat. arbeids
secretariaat in Nederland een vergadering gehouden van
hoofdbesturen van bonden, besturen van landeljjke ledera-
ties en afgevaardigden van afdeelingen, aangesloten bjj
dit secretariaat, bestaren van zelfstandig aangesloten
verenigingen en van n<et aangesloten vakorganisaties enz.
De vergadering was druk bezocht. Vertegenwoordigd
waren 106 organisat es.
Een resolutie werd aangenomen, waarin wordt gezegd
de vergadering, gehoord de eigen besprekingen en het
adviesgegeven door de afgevaardigden der plaatselijke
arbeidssecretariaten bestnnrdersbouden vakcomité's
veieenigingen van vrjje socialisten en vrijheidslievende
communisten
is van meaning, dat de zoogenaamde schenrcircnlaire,
door hot bestnnr van het N. A. S. in 1904 verspreid,
noodig was en haar uitwerking niet heeft gemist, en
joicht toe, dat het voo-uitstrevende element in do Neder-
landsche vakorganisatie zich heeft los gemaakt van de
reactie
is overtuigd dat het proces uitgewerkt heeft, zoodat
de onaf hankeljjke vakorganisatie, vertegenwoordigd in het
N. A. S,, zich in werkelijkheid kan stellen op het stand
punt van den klassenstrjjd, en kan vooropstellen, dat »de
verlossing van den arbeid uit de knellende banden van
hot kapitalisme het werk moet zjjn van de arbeiders zelve";
constateert echter, dat bjj de scheuring in de vak
organisatie de meerderheid zich, zooals te verwachten was,
heelt gesohaard a'.n de zjjde van de r, actie zoodat de
minderheid in haar strjjd bemoeiljjkt wordt en eeu
krachtige samenwerking van alle revolutionnaire elementen
noodig is om front te maken tegen de reactie
besluit
voort te gaan op den ingoslagen w 'g en mede ten
koste van de «moderne* vakorganisaties (vertegenwoor
digende de reactie) ds onaf hankeljjke vakorganisatie te
verste, ken
verzoekt aan alle organisaties, welke zich stellen op
het standpnDt van de onaf hankeljjke v&Lorganisaties,
alsmede aan de personen, die hiermede sympsthiseeren,
de vakorganisaties, aangesloten bjj het N.A.S., behnlpzaam
te zjjn in haar pogingen, om door middel van de propa
ganda hare gelederen te versterken en mede te werken,
om het weekblad «De Arbeid* als officieel orgaan van
het N. A. S. voortdurend meer ingang te doen vinden
bjj de arbeiders.
Spreekt verder als haar meening nit, dat verkorting
van den arbeidstjjd de meest revolutionnaire eisch ia,
aan de orde van den dag,
besluit hiervoor een gemeenschappelijke actie op touw
te zetten in het land.
Hierna werd besproken: «Hoe on op welke wjjzo zal
door het N. A. S. een vertrouwbaren grondslag ver
kregen worden voor den fioascieeien stenn bjj werksta
kingen en uitsluitingen, in dien zin, dat de steon ver
strekt wordt nit eigen organisatie.*
Velkssanatorlz.
Zondagmiddag 1 uur vergaderde in het Gebouw voor
Kunstenen Wetenschappen, te Utrecht, de Vereeniging
tot oprichting on exploitatie van volkssanatoria voor
gloeiende en brandende stukken steen en kont op m'r
gezicht voelde terecht komen. We probeerden dus hie
maar weer gauw weg te komen, wat echter gemakkei jjk
gezegd dan gedaan was. We kwamen langs een menigt
huizen, die op 't punt stonden van in te vallen. Hie
zagen wo mannen, die zeker dachten't Ongeluk van
den een is 't gelnk van den ander, eu met manden en
kisten onder den arm de huizen doorzochten en meena
men wat ze van waarde onder de puinhoopen vonden.
Op een plaats, waar een comestibleswinkel heeft ge
staan, maakten ze een hoop bassen met geconserveerde
groenten buit. De meeste echter zag ik bjj de brand
kasten sta n, één wilde een schrijfmachine meenemen,
maar daar ze natuurlijk te zwaar wis, werd ze met een
smak weer op den grond gegooid. Iets verder viel mjjn
oog op een aantal koeien, die door den rook gestikt sn
half verbrand waren.
Waar men ook zag, overal ellende, moeders met kinderen
op den arm, vaders met koffsrs en pakken, niet wetende
waarheen zich te begeven, ze liepen de straten door met
een moedeloos gezicht, wat brood en drinken zoekende,
om hnn honger en dost te s illen. Eld-rs zijn weer hon
derden, duizenden gekamprerd op bedden en matrassen
zi tond en liggend. Te midden van al deze ellende trol
plotseling een harteljjk gelach mjjn oor, en wat zag ik,
een verliefd paartje, dat 't zich recht gemakkeljjk had
gemaakt en voor wie deze dag een lerstdag scheeD te
zjjn. Ach ja, er zijn van die gelukkigen, die altjjd den
zonnigen kant van 't 1 ven op knnren zonken. Men zag
de gekste dingen. Te midden van een hoop van de zon
derlmgste voorwoiprn, zat een barbier als op een troon
en verkondigde allerlei wjjsheden. Een tio p werklui
arriveerden om de olectrische draden weer in orde te
maken, wat hnn heel wat moeite kostte.
De levensmiddelen zjjn nu verschrikkelijk daar, men
is big als men een brood voor een dollar bemachtigt.
In den Universiteits-tain is nebter een gro te tafel gedekt,
waar telkens een troep hongerige menscbon gevoed wor
den. Yan alle kanten koman gelukkig al gaven, zoowel
in geld als in levensmiddelen. De Amerikaan verliest
onder geen omstandigheid zjjn specnlatiegeeBt, nu reeds
heeft zich een commissie gevormd om deze verwoeste
stad nog mooier en moderner op te doen boawen.
Slot volgt.