Honderd en achtsle jaargang.
1906
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
MENEER FOCUS,
i\o. 129.
ZATÜRDiG
2 JUNI.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Amsterdamsche Brieven.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven, Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Kijk f I,—,
Afzonderlijke nummers 3 Cents
TelefooBBBiawer 3;
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. By groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HERMs. COSTER ZOON Voordam C 9.
Iets over 't Corset.
Als grootmoeder van haar jeugd vertelde en t had
over den luitenant met zijn „slanke taille", waarmede
hij alle harten der dames veroverde, riep dit bij hare
toehoorders een toegevend lachje te voorschijn. Zooiets
is al zoo oud Maar niets is zoo oud, of het komt
plotseling weer eens te voorschijn. De mode is een
raar ding. 't Behoort dan ook niet tot de onmogelijk
heden, dat do taille der hoeren weder hun trots zal
uitmaken.
De tegenwoordige snit der jassen wjjst er reeds op.
Frankrijk en Engeland hebben den toon aangegeven
en het corset voor de frak weer in de mode gebracht.
Moiie vooruitzichten, niet waar 't Is nog geen
honderd jaar geleden, dat de heeren even goed van
een coreet gebruik maakten als de dames. De mode
is echter niet zoo grillig, als men het wel eens doet
voorkomen, zij gaat wel degelijk naar een weloverdacht
plan te werk. De overheersching der dunne middeltjes
voorloopig alleen maar bij de dames is niets
dan een reactie op de reformkleeding-beweging, die
tevergeefs allerlei middelen beraamde om het corset
te doen verdwijnen, maar daarbij één ding over het
hoofd zag: dat de mode maar zelden „verstandig is.
Dokters en kunstenaars kunnen nog zoo lang tegen
het misraaken van 't lichaam door inrijgen, vechten,
de wereld zal deze dwaasheid niet verbannen, zoolang
men verstand en smaak niet onder één hoedje kan
vangen. Daar t corset een vijand is, dien men terdege
moet bestrijden, doet men maar 't beste met hem van
zeer nabjj te leeren kennen en uit zijn geschiedenis
de redenen voor zijn gevaarlijke eigenschappen af te
leiden. Men zal er bij ervaren, dat niets zoo slim of
zoo goed is, of 't houdt er van de eenzijdigheden aan
te toonen en dat de vrouwenschoonheid met of
zonder oorset niet zoo licht ondergaat.
In elk gevaldoodzwijgen geeft op den duur niets,
vooral niet bij de mode de strijd tegen 't corset zal
dus waarschijnlijk opnieuw ontbranden. Er is geen
twijfel meer, de dunne middeltjes krijgen weer de
overhand, 't Stijve rijgcorset zal weer zijn heersehappi
voeren. Een beetje heeft men zich altijd geregen, dat
is al eeuwen zoo; als de reform-voorstandsters en
standers zich op de oude tijden beroepen, vergissen
zij zich wel degelijk, want zelfs de Atheensche en
Romeinsohe dames wilden gaarne een slanke taille
hebben. Schrijvers uit dien tjjd gingen evenzeer als
tegenwoordig te keer tegen de ijdelheid der dames, die
hun dochters zoo snoerden, dat ze bijna geen adem
konden halen. Zij gebruikten daarvoor stijve banden,
want de eer van de uitvinding van 't eigenlijke corset
komt den middeleeuwen toe. De vrouwen persten zich
toen, de ijdelheid ten offer, in stijve ijzeren pan'sers
tic veel op harnassen geleken.
Later werden ze in plaats van uit ijzor uit leer
vervaardigd, nog later uit fluweel en eindelijk uit
zijde, verbonden door baleintjes.
Wanneer lofredenaars „den goeden ouden tijd" be
zingen en 't huidige geslacht zijn ijdelheid ve'rwijteD
spreken zij onbewust onwaarheid of getuigen van een
roerende onkunde omtrent modezaken, want onze
grootm edersen moeders brachten do mode en ijdelheid
deze begrippen kunnen v%ak worden sa mgevat
voel grootere offers dan de vrouwen van den tegen-
woordigen tjjd. Dit geldt bijzonder ten opzichte van
de slanke tailles. Voor een meisje en jonge vrouw
uit goeden huize was een dun, fijn middeltje nood
zakelijk en geen offer was hun te groot, om dit doel
te bereiken. Groote, stijve, onbuigzame corsets werden
door V. ÜE SINCLAIR.
Uitgave VAN HOLKEMA WARENDORF, Amsterdam.
Ingenaaid f 1.90. Gebonden f 2.25.
(Auteursrecht verzekerd.)
15)
lie Hroonprins van Bzjlboetl.
Natuurlijk komt het amusement van den heer Botman
daardoor in 'n nog veel onschuldiger daglicht en vele
Ottermuidenaren spraken dan ook altijd van Baron
Botman omdatnu ja, omdat het gekleed staat, als
er in 'n gemeente 'n adellijke wethouder is.
De overige gemeenteraadsleden waren boeren en op
enkele kleine persoonlijke ruzies na, heerschte er altgd
een bewonderingswaardige eensgezindheid.
Tot de notabelen van Ottermuiden hoorden voorts
notaris Glim, die altgd lachte, in gezelschap weinig zei,
maar elk jaar groote stukken land voor eigen rekening
kocht en die 't mooiste huis had van de heele plaats:
ile ontvanger, meneer Held, 'n klein mannetje met 'n
woest gezicht en 'n hazennatuur, die zich op allerlei
wijzen wrong om maar intiem te kunnen worden met
den baron en nog eenige andere heeren, die we vanzelf
in den loop van de geschiedenis te zijner tijd zullen
ontmoeten.
In de burgemeesterskamer van 't stadhuis stond
Bitter, de nachtwacht met z'n pet in de hand voor
Snoek, die hem ontboden had.
«Niks bizonders Bitter, vannacht?*
«Nee burgemeester niks, de kastelein en z'n vrouw
hebben weer mot gehad, maar dat blijft binnenshuis
«Ka-je 't buiten hooren
«O je, ja.»
s't Slaan of 't schelden?»
hiervoor gebruikt on reeds zeer jong onderwierpen de
jonge meisjes zich aan dit martelwerktuig. Een mid
deltje van 55 centimeter was voor oen jong meisje
al t maximum en er waren er veel, die het tot een
nog kleinere maat konden inpersen.
Bijzonder in Fransehe en Engelsohe pensionaten
werd deze corset-training beoefend en in verscheidene
is het tegenwoordig nog zoo. Begrijpelijkerwijze moest
hiermede reeds op zeer jeugdigen leeftijd worden be
gonnen. hoogstens met dertien of veertien jaar en
er moet niet op gezondheid en beweegbaarheid gelet
worden. Zelfs des nachts werd het vastgesnoerde corset
niet losgemaakt en op deze manier middeltjes van 45,
40 en zelfs van 36 centimeter verkregen. De gevolgen
hiervan blijven natuurljjk niet uit, maar wat vraagt
de ijdelheid naar gezondheid Daarvoor geniet °'t
slachtoffer van deze barbaarsche mode immers den
triomf, haar middeltje met hmr eveneens zorgvuldig
verpleegde, kleine handjes te kunnen omspannen. De
dames in de modemagazijnen te Parijs moeten natuur
lijk al t mogelijke doen voor de reclame om hunne
kostbare dunne middeltjes te behouden, zij doen 't
n et altijd uit ijdelheid.
Een proces in Engeland bracht voor eenigen tijd
een interessante geschiedenis aan 't licht. In een groot
Londensch modemagazijn noesten de reclame-dames
intern zijn. Onder toezicht van de directrice moeBten
de jonge meisjes zich dan in vreeselijk nauwe en
s'ijve corsets snoeren, die zij nooit mochten losmaken
daarom werden de koorden met een slot je vastgemaakt
en de directrice bewaarde het sleuteltje.
Dikwijls bleven de jonge meisjes 8 dagen of soms
nog linger onafgebroken in hun nauw pantser inge
sloten Zeer waarschijnlijk is het, dat er nog meer
dergelijke praktijken in zwang zijn. Verstandige
mensohen zullen het echter veroordeelen. zij zullen er
tegen strijden en verder tegen de mode vechten.
XXVII.
Twee geldelijke aanvragen gingen „er door" in
de Raadszitting van Woensdag maar niet met
glans. Althans niet de subsidie, aangevraagd door
de Amsterdamsobe Onderwijzers, bedragende de
kapitale som van f 500, ten behoeve van een
door hen te organiseeren feest voor behoeftige
kinderen.
Dit had heel wat voeten in de aarde
Wel vier en twintig twee voor elk der twaalf
tegenstanders, die, voor zoover mij bekend, alle recht
van lijf en leden zjjn en, lichamelijk gesproken,
mannen uit één stuk.
Vermoedelijk waren deze tegenstemmers niet op
de hoogte van oen zeer verdiensteljjk bewerkt,
leerzaam, maar tevens aangrijpend rapport, een jaar
geleden ongeveer uitgebracht door de Amsterdamsche
onderwijzers'over de vraag, hoe de kinderen uit de
heffe des volks hun zomervacantie hadden doorge
bracht. Door dat rapport zijn treurige dingen aan
het licht gekomen en wonder was het niet, dat de
mannen en vrouwen, die dagelijks iets kunnen op
merken van de ellende, waarin sommige en
vele hunner leerlingen verkeeren, zich opmaakten,
om den armsten der armen althans in hun vacantie
te doen gevoelen, dat het vacantie is en dat er
vacantievreugd bestaat. En ze klopten aan de be
kende liefdadigheidsadressen in de hoofdstaden
«Allebei burgameester.«
"Dan zal ik ze toch eens 'n wenk geven goed,
dus anders niks geen automobielen
Bitter grinnikte.
«Goddank nietdie zelle hier wel vandaan big ven
«Dat 's te hopen Bitter, dat 's te hopen dat zijn
uitvindingen, die ze maar in de zondige groote steden
moeten houdenwg eenvoudige menschen hebben al
dat duivelstuig niet noodig.»
»0, zoo,ft beaamde Bitter.
«Maar Bitter, a propos van automobielen. Je krggt
daar nog een rijksdaalder van voor Bello.«
«Jawel burgemeester
«Ik zal je die maar vast geven de kantonrechter
heeft die zaak heel humaan behandeld, heel humaan
en dan kun je wel gaan Bitter.«
«Jawel burgemeester, dank u wel
Bitter vertrok, nadat hg 't geldstuk had opgeborgen
en de heer Snoek vouwde z'n courant open en stak z'n
eerste morgensigaar op.
Even daarna trippelde Botman binnen.
«Bonjour, bonjours, sprak deze heer met 'n krom ge
bogen arm de hand van Snoek drukkend, «wat nieuws
y-a-t-il
De heer Botman was zoo thuis in vreemde talen, dat
hg vaak door z'n Hollandsch heele zinnen Fransch. En
gels',h of Duitsch vlocht.
«Ik begin net Barons, zei Snoek, «gaat u zitten.»
«Och, ik ga dadelijk wegthank you, much obliged
indeed, ik wou u maar even vragen cf we morgen niet
'n half uur later kunnen beginnen met vergaderen, want
ich wolte gem auf der Jagd gaan en dan kom ik zoo
licht te laat s
«Wel ja, dat kan best. Pekel zal d'rjook wel niks tegen
hebben. Wordt er geklopt? Ja!s
Een mager jongmensch trad uit de aangrenzende kamer,
boog eerbiedig.
«Telegram burgemeester
«Heb je al geteekend
«Jawel burgemeester.»
«Goed dankje.s
't Jonge mensch verdween weer.
ze openden zelf de niet al te weelderig gestoffeerde
beurs en wendden zich, evenals verleden jaar, ook
tot het gemeentebestuur om subsidie.
„Niet gevenpre-adviseerde verleden jaar de
meerderheid van B. en W.
„We doen 't wel," zei echter de raad en de
subsidie werd verleend.
Eu thans
De meerderheid van het college van B. en W
dacht, volgens den wethouder Josephus Jitta, over
de zaak nog juist zooals verleden jaar; maar, ver
moedende, dat de Raad er ook nog juist zoo over
dacht als verleden jaar, adviseerde ze tot het in
willigen van het verzoek. Deze houding vond de
heer Jitta volkomen logischEvenals schrijver dezes
zal de logica er van, dunkt me, velen ontgaan.
Intusschen wie van het gunstig advies van
B. en W. had gemeend, dat het subsidie scheepje
gemakkelijk van stapel zou loopen, had zich vergist
twaalf paar handen poogden het tegen te houden
en om verschillende redenen. „Gevaarlijke
precedenten" en „zich zelf helpen" en „'tis maar
gemakkelijk, om het geld uit de stadskas te nemen"
waren hun juist niet gloednieuwe en, wat het
laatste betreft, weinig edelmoedige argumenten
Maar ien slotte het scheepje ging te water met
een kracht van een en twintig paar handen. De
arme kinderen zullen dus althans één dag feestvieren
in de a.s. zomervacantie.
Er was voorts door B. en W. een som van
f 5000 aangevraagd voor verlichting van de voor
malige Rembrandt-woning in de Joden Breestraat,
en van het Rembrandt-plantsoen, alsmede voor een
af te steken vuurwerk op den Amstel.
Of de meerderheid der Amsterdamsche burgerij
het besluit van den Raad zal toejuichen, waarbij
B. en W. t 5000 werd toegestaan, door hen, in
verband met de Rembrandt-feesten, te besteden op
een wijze, zooals hun zal believen, betwjjlel ik
sterk. De heer Simons gaf n 1. boven vuurwerk de
voorkeur aan een vertooning van lichtbeelden,
betrekking hebbende op Rembrandt, een denkbeeld,
dat ook B. en W. wel scheen toe te lachen, zoodat
besloten werd, aan de toegestane f 5000 nog geen
bepaalde bestemming te geven, doch aan B. en W.
over te laten, wat ze ons zullen aanbieden vuur
werk of lichtbeelden.
Ik hoop voor mijn medeburgers, dat het vuurwerk
zal zijn
De Amsterdammer kan zich nauwelijks een volks
feest denken zonder vuurwerk.
Reeds eeuwen geleden laboreerden we aan deze
pyromanie.
Een bezoek van Catharina de Medicis....vuurwerk
van Czar Peter vuurwerk van een stadhouder
vuurwerk; geboorte van een prinsje, kroning,
huwelijk, jubileum van vorst of vorstin vuur
werk. En zoo is er op het IJ en vooral op den
Amstel in den loop der tijden al heel wat „de
lucht ingegaan", om met het volk te spreken.
Ik heb een stille hoop, dat B. en W. dit schrijven
onder de oogen zullen krijgen
»'n Telegram hé 1 de commissaris zal toch
niet komen mompelde Snoek, 'n beetje verward,
omslachtig 't couvert lossnijdend. Dan vouwde hjj 't
papier open en las
Z. K. H. de kroonprins van Dzjiboeti wenscht hunnebed
uwer gemeente te bezichtigen. Komt morgen voormiddag
10 uur per auto met gevolg. Verzoeke beleefd medewer
king en bescherming plaatselijke autoriteiten.
Witslio, Consul.
«God bewaar me sprak Snoek onthutst, «dat is al
heel onverwacht lees es.s
Botman zette z'n lorgnet op en las.
«Ma foi dat is 'n groote eer voor de gemeente....
kolossaal, dat doet me genoegen Snoek dat is juist
iets voor mg
«Jawel zeker zeker maar 't is voor mg
ook,» vond Snoek, die erg bang was om op den achter
bord gedrongen te worden «me dunkt ik zal
Bitter en den veldwachter orders geven om die
heeren den weg te wijzen
Botman glimlachte wijsgeerig.
«Nee beste Snoek vous savez, ik bemoei me
nooit met n anders zaken, maar mag ik je entre nous...
als vriend niet eens 'n raad geven
«Waarachter, zeker graag,» accepteerde Snoek
«Zgn koninklijke hoogheid moet officieel ontvangen
worden
«Och kom maar daar staat niks van in 't
telegram.»
«Juist lachte Botman, en hg legde z'n vinger
langs z'n neus, «anders zou er staan incognito, maar dat
staat er niet en hg komt met gevolg.e
Snoek's gezicht betrok.
«Tja tja je hebt geljjk dat is ook zoo
ik wou, dat die kerel maar wegbleef.»
Botman glom van genoegen.
«Waarachtig niet ik vind het verduiveld aardig
het vermeerdert altgd weer je kennis het werkt
beschavend op de heele bevolking, zoo'n vorstelijk be
zoek en dan wat 'n eer om eens triviaal te
zgn, wat 'n reclame voor Ottermuiden Z. K. H.
Er is ernstig sprake van, dat de Chineesehe
missie, die voor wetenschappelijke doeleinden Europa
en ook ons land bezoekt, en reeds, zooals U bekend
is, bij onze Koningin heeft gemiddagmaald, ook de
hoofdstad zal bezoeken.
De missie is 36 personen sterk 36 steeneu
des aanstoots voor de Amsterdamsche straatjeugd
Als ik er aan denk, krimpt mijn hart ineen
Hoe zal de jeugd zich houden P
Maar ook wat zal de houding der volwassenen
zijn?
Zullen ze, als levende vraag- en uitroepteekens
op de straten blijven staan, om de vreemdelingen
na te staren
Een gerechtigde vraag, want het is bekend, dat
wij, inwoners van Amsterdam met zijn half millioen
inwonerswij die ons gaarne bewoners eener
wereldstad noemen, toch in onze houding tegenover
vreemdelingen nog wel wat achterlijk zijn
Ik hoop ten zeerste voor de eer mijner stadge-
nooten, dat de Chineezen, mochten zij onze stad
inderdaad komen bezoeken, den indruk zullen mee
dragen, dat Amsterdam vreemdelingen behoorlijk
weet te ontvangen, al dragen ze lange staarten en
kleeden ze zich niet met jas en vest
Nog een hoop
Dat de heeren der missie niet per s e de Beurs
zullen willen zien
Want die schijnt in haar nadagen te komen.
t Is, helaas, bij scheuren niet meer gebleven.
Een paar dagen geleden, lieten er stukken zand
steen los
Groote toeloop van nieuwsgierige Amsterdammers
Honderdon en honderden stonden rechts van den
hoofdingang den steenenval gade te slaan en den
val der Beurs af te wachten.
Doch de eerste hield weldra op en laatste
laat zich wachten.
Hoe lang
De leden der Beurs-commissie zijn 't aan 't on
derzoeken en uitrekenen. We zijn brandend nieuws
gierig naar hun rapport.
Intusschen was de directeur van publieke werken,
de heer Van Hasselt, spoedig ter plaatse, om den
toestand in loco op te nemen, gelijk hij gedu
rende de laatste maanden reeds menigen voetstap
op de Beurs heeft gezet, steeds maar om op te
nemen en te constateeren en te onderzoeken
't Moet een verdrietig werk voor hem
zijn te
verdrietiger, omdat, naar men hier fluistert, de
onzalige Beursgeschiedenis de aanleiding is geweest
tot zijn aanvrage om eervol ontslag uit zijn hoogst
gewichtige betrekking een aanvrage, die deze week
door den Raad is ingewilligd. Hoe de vork juist
in den steel zit, is niet bekend, maar 't schijnt,
dat de heer Van Hasselt als offer der question brfl-
lante gevallen is.
Dit is zekerofficieus, noch officieel, is 't tegen
gesproken en wél opmerkelijk is liet, dat de Bur
gemeester, „in afwijking der gewoonte," zooals hij
zelf zei, warme hulde bracht aan den ijver en de
toewijding van den aftredenden directeur maar
de reden tot diens ontslagaanvrage geheel onbe-
bezoekt in Nederland, Amsterdam, Den Haag en
Ottermuiden 1»
«Ja, dat's waar, dat's waar,» sprak Snoek, wiens ge
zicht een beet je opklaarde en genoegelgk herhaalde hg'
«Amsterdam, Den Haag en Ottermuiden.
«Je hebt kans op 'n en Botman wees op z'n
knoopsgat.
Snoek lachte gestreeld en bescheiden.
«Och kom enfin je weet, ik jaag geen uiterlgken
tooi na hoe heet die orde?»
«Ja, dat weet ik uiet aarzelde Botman, «ik
denk zoo iets van de rgzende zon of de vallende ster....
die soort landen werken nogal met hemellichamen.»
«Dzjiboeti,las Snoek, 't woord spellend, «o, dat ligt
in e
«Ja .-in e vervolgde Botman en toen
zwegen ze allebei.
«Indië geloot ik hé?« sprak Snoek.
«Ja, tenminste in de buurt» meende Botman, «maar
we mogen wel drommels gauw enze toebereidselen
maken.»
«Ja God sprak Snoek zenuwachtig en
ongedecideerd.
«Stuur even om Pekel,» adviseerde Botman, «dan
kunnen we samen overleggen, want de gemeente zal 'n
rediet moeten verleenen voor de ontvangst
eerewijn rijtuigen 'n dejeuner
«Nee, daar ben ik tegen,» begon Snoek, «we zitten
toch al zoo krap
«l at zou toch niet diplomatiek zgn tegenover eer>e
andere natie
Snoek slikte zenuwachtig en zei niets.
«Daar loopt Pekel net I» riep Botman opspringend en
hg tikte tegen 't raam.
'n Oogenblik later trad de wethouder Pekel binnen.
«Móge heerensprak hg luidruchtig en met iets
winderigs in z'n stem, dat den oud militair kenmerkte.
«Móge majoor,sprak Snoek. «Bonjour 1» klonk
Botman's stem amicaal.
«De prins van Dzjiboeti komt morgen hier sprak
Snoek gewichtig.
Wordt vervolydf)
AARSCHE
