Honderd en achlsle jaargang.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Herhalingsonderwij s
i\o. 174.
1906.
MAANDAG
23 JULI,
BINNE NLA ND.
Uit Hof- en Hoofdstad.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Rijk f I,
Afzonderlijke nummers 3 Cents
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiön
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HERMs. COSTER ZOON Voordam O 9.
Jongen» en Meisjes.
ALKMAAR
VOOR
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
Alkmaar brengen ter kennis van ouders of verzorgers
van kinderen, die dezen tot eene der herhalingsscholen
voor jongens of voor meisjes in deze gemeente wen-
schen toegelaten te zien, dat de gelegenheid tot aan
gifte daartoe zal bestaan, ook voor hen die reeds in
het vorig jaar aan het onderwijs hebben deelgenomen,
van 8 tot en net lO Augustus a.s., des avouds
van 8 ure ten stadhuize.
Herhalingsonderwijs zal omvatten
a. de Wederlandsche taal
b. het rekenen
c. het boekhouden, het handelsrekenen, het In
richten van eenvoudige adnlnlstratle
d. indien daaraan behoefte blijkt te bestaan de begin
selen der Fransche, Dultsche en Fngelsche
taal
e. de nuttige handwerken voor meisjes.
Het schoolgeld bedraagt per kwartaalvoor één kind
f 1.50; voor twee kinderen uit een gezin, gelijktijdig
de school bezoekende, per kind f 1.voor elk kind
meer, per kind f 0,50.
Voor aninvermogenden is slechts de helft en voor
onverntogeadea geen schoolgeld verschuldigd.
Belanghebbenden worden uitgenoodigd bij de aangifte
het vaccinebewijs der leerlingen over te leggen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
28 Juli 1906. DONATH, Secretaris.
Alkmaab, 23 Juli.
Wanneer men op zjjn gemak naleest wat de bijzon
dere verslaggevers van de groote buitenlandsche bladen
schreven over de Rembrandtherdenking te Amsterdam,
krjjgt men veel aangenamer indrukken dan men van deze
herdenking zelf ontving. Mooi was het over het geheel
niet en wjj hebben dan ook niet geaarzeld dit te
schtjjven. Wel seinde bjjv. de verslaggever van de Times
»de voornaamste gebenrtenis van Maandag was de optocht,
waarin de Belgen en Hollandera altjjd uitmunten"
maar och, wjj weten wel beter. Wjj Hollanders zjjn geen
menschen, die uitmuntende leesten kunnen samenstellen,
tenminste vergeleken bjj het buitenland. In dit opzicht
lijden wjj aan de gebreken van onze goede eigenschappen.
Wjj zjjn te degeljjlr, te ernstig. De zon schjjot in deze
lage landen uiet warm genoeg, de lucht is er te dikwjjls
betrokken. Het is heel beleefd van den man van het
Engelsche jingo-blad ons in dit verband in één regel te
noemen met de Belgen, maar wjj zjjn weer beleefd genoeg,
om dit onverdiende pluimpje boffeljjk af te wijzen, over
tuigd als wij zjjn, dat het onverdiend is, en dat onze
zuideljjke buren en nog zuideljjker werelddeel-genooten
op een geheel andere wjjze een Rembrandt als zjj dien
gehad hadden zouden hebben gehuldigd.
De verslaggever van het Berl. Tageblatt was dan ook
oprechter toen bjj zjjn belangwekkende brieven aldus
eindigdeVan de Naohtwachtzaal van het Rjjksmnseum
zond een zoeklicht zjjne stralen naar slle kanten in den
donkeren avondhemel op. Hot effect was zeer Ram-
brandtiek (hetgeen men van vele andere zaken zou votnzchen)"
Maar wat deze couranten-leetuur zoo aangenaam te
lezen maakt, iB in de eerste plaats, dat er zooveel en zoo
goed geschreven wordt over een Hollander. Men mag
zich nog zoo cosmopolitisch aangelegd wanen wanneer
men zich in alle eerljjkheid en opi echtheid afvraagt of
het streelend is éét te te lezen van een Hollandsohen held
op kunstgebied, dan kan het antwoord niet anders dan
bevestigend luiden. Stemt het reeds niet aangenaam te
weten dat Fredorik van Eeden vertaald, Heyermaus op-
govoerd wordt in het buitenland, dat Israels en de Ma-
rissen, Alma Tadema, Pier Pander en zooveel anderen
Hollanders van geboorte zjjn Men schrjjve dit nu niet
geheel en al toe aan de omstandigheid, dat zjj onze tjjd-
genooten waren of zjjn. Dit moge op zich zelf een fac
tor zjjn zjj is er een welke tegenover een Rembrandt
verwaarloosd mag worden. Een buitenlander heeft eens
gezegd, dat de zeventiende eeaw reeds gezegend mag
boeten, omdat zjj een Rembrandt heeft voortgebracht.
Dat die Rembrandt een van de onzen is het vervult
ons met nationale trots en wjj beg;jjpen het, dat de
Duiteohe en Engelsche verslaggevers m hun Rembrandt-
verslagen de namen van Gosthe en Shakespeare een klein
ptautBje afstonden.
Doch ook doet het ons goed, wanneer wjj lezen, wat
de buitenlanders schreven over het land van Rembrandt,
al vergeten wjj af en toe niet het bekende korreltje
zont.
Daar is zooveel schoons in ons land en onder ons volk,
dat wjj eerst in het buitenland waardeeren of eerst door
de buitenlanders leeren konten. Daar is zooveel, dat wg
eenvoudig voorbggaan, zeggende: het hoort zoo, maar
dat elders ook wel zoo hoorde maar niet zoo is. Uit de
kolommen der buitenlandsche bladen van de vorige week
spreekt deze waarheid.
Er is nog een derde reden, welke het lezen van di
couranten zoo aangenaam doet zjjn. Die verslagen, waarin
zooveel goeds wordt verteld van het Nedorlandsche land
en volk, komen onder de oogen van duizenden en nog
eens duizenden, die er aan woxdea herinnerd, dat er san
de Noordzeekust een klein landjer ligt, dat veel schoons
te aanschouwen geeft. Het moest mogeljjk zjjn een statis
tiek tc ontwerpen van het aantal buitenlanders die Neder
land gaan bezoeken in (middelljjk of onmiddelljjk) verband
met de Rembrandtfeesten. Wjj gelooven, dat een dorgeijjko
statistiek vele twjjfelaars zou bekeeren. Ons land word'.
in dit blad is herhaaldeljjk op dit verschjjnsel gewezen
veel genoemd in de buitenlandsohe pers. Da wjjze waarop
dit in do afgeloopen week is geschied, is zeker niet de
minst slechte, althans niet de minst eadeeüge!
Als een enkel voorbeeld in welken symprthieken geest
de buitenlandsche verslaggevers over onze feetton en c.ns
volk seinden (de post heeft zoo goed als afgedaan in de
moderne groote journalistiek) vertalen wjj letterljjk en
geheel ongewijzigd uit het bekende jeugdige, ma«r reeds
veel genoemde Engelsche dagblad The Tribune het volgende:
Een nationale herleving
(»au The Tribune*correspondent).
Amsterdam, 18 Juli.
«De Hollander, die de dingen gemakkeijjk opnoemt en
niet ganw uit zjjn gewonen doen geraakt, heeft een tjjde-
ljjke verandering ondergaan. Hjj is een vrooljjke bewoner
van het zounige zuiden geworden. De houten «klompen"
blijven op de keukenplank, de lange kalkenpjjpea hangen
aan de apjjkers in de muur. «Mjjnheer en mevrouw" gaan-
uit voor een feestdag. Een wezenljjke Hollandsche feest
dag, ter eera van de nagedachtenis van een zeer wezen
lijken Hollander inderdaad, den dierbaren, ouden >oom
Rembrandt." De geest van feestvieren zit in de lucht. Hjj
glimt op de roodwangige dochters van Friesland, van
Marken, van Gelderlandhjj schittert van de gepoljjste
oppervlakte harer vreemde en ouderwetsohe gouden oor-
jjzers en hjj spreekt in schitterende tonen uit de orches
trions van de cafés en van straatmuzikanten en weer
klinkt in de jubelende, al is het soms ook wat ruwe
stemmen van Jan on Neeltje als zjj trippelen met de
eierljjkheid van een olifant op de maat van viedel en
fluit onder de schaduw van de lsge boomen, welke een
gi oenen achtergrond vormen voor het sohoone stand
beeld van den grooten schilder op het Rembrandt-Plein.
Als een Leitmotiv, den ondergrond van al hst gejubel
vormend, is er een onmiskenbare toon van oprechte
dankbaarheid ouder alle klassen, tengevolge van de hoop
volle berichten, welke uit den Haag komen, berichten,
welke het Hollandsche volk in staat stellen de toekomst
tegemoet te gaan met en bigde verwachting op de Bpoe-
dige geboorte van een troonopvolger en daarbjj de zeker
heid van een troonsopvolging uit zjjn beminde Huis van
Oranje.
Inderdaad, door den geest, die in de Hollanders, hoog
en laag geplaatsten, is gevaren bjj deze Rembrandtherden
king, hebben zjj een bewijs gegeven van mannelijkheid,
welke hen zoo goed gedaan heeft in de vervlogen dagen
van onrust en bezorgdheid en welke hen in staat gesteld
heeft, aanzienljjk meer te behouden dan een sohaduw
van hun vroegere grootheid; zonder praal, hoewel zjj hun
nationale trots voor de oude maar niet vergeten helden
ontvouwden.
De optocht door de straten van uitgebeelde personen
als de Wit, Tromp, de Rnjjter en de andere reuzen van
Hollands historie beteekant meer dan een voorbjjgaande
verloonintr. Het is een levende getuigenis van het feit,
dat de Hollanders besloten zjjn vast te houden aan de
ketenen welke hun bicden aan het machtige verleden,
intusschen met stevige stappen voortschrijdend langs het
pad van den Europeesohen vooruitgang, waarop zjj in
het voorste gelid staan."
Landbouwtentoonstelling te Beverwjjk.
Bg het bestuur van de afd. Velsen der Holl. Mjj.ven
Landbouw is bericht ingekomen van H. M. de Koningin
Moeder dat Zij voor de vereerende uitnoodiging om de
Beverwjjkscha landbouwtentoonstelling te komen bezoeken,
tot haar leedwezen moet bedanken.
He Algenseene Synode.
Zaterdag werd de vergadering der Algemsenj Synode
voortgezet.
Door de Classicale Vergadering van Middelburg was
voorgesteld esne wetsaanvulling in art. 22, alinea 2 van
het reglement op bet examen, zoodat de geheele alinea
voortaan zal luiden
Alle leden wonen het examen van het begin tot het
einde bjj en brengen, ook in verband met de gebleken
geloofsovertuiging over toelating of afwjjzing hunne stem
bepaald uit.
Uit do toelichting door een lid dier vergadering bjj dit
voorstel gevoegd, wordt beweerd, dat is het reglement
op het «xamen de toepassing van artikel 11 Alg. Rsgl.
(handhaving van de leer der kerk) verboden wordt, wordt
herinnerd dat in het jaar 1902 het voorstel aan de Synode
werd gedaas om het Pro». Kerkbestuur van Overjjssel
er opmerkzaam op te maken, dat niet wegens de richting
van den examinendns tegen zjjne toelating mag worden
gestemd.
Maar ook, aangenomen zegt deze to lichting, dat de
bedoeling van hot reglement op het xamen inzake leer-
tueht wafelachtig is, mag dan de kerk in deze opzette
lijke onzekerheid, in deze onwaarheid volharden 1 Zooiets
moet als karakterloos worden veroordeeld door (degenen,
voor wie de toepas iog van leeitucbt voor de kerk een
levonsbsginsel wordt geacht, zoodat met het loslaten er
van de kerk zelf wordt prjjfgegeveu.
De vraag is zal onbeperkte leervrijhaid in onze kerk
geduld worden, of zal deze waken bjj twos poorten,daar
waar zjj toegang verleent tot het leeraarsambt, ia haar
milden
Oubeporkce ïeervrijbeid wil zeggenmet opzet niet
waken, vriend eu vjjand toegang verleenen geljjk gereoli-
tigd verklaren wat het wozeu d6r kerk eert ea wat zelfs
d. grondslagen der christelijke zadsleer ondsrmjjnthet
geweten van examinatoren verleiden om zich niet te
doen gel en tegenover de meost verwarde consciëntie van
een examinandusi. eischen van den lr-eraar, dat bjj op
den kansel aanmaant tot trovw bsljjdcn en van dienzelf
den leeraar, waar bjj als bcljjder ook examinator is,
verwachten, dat hjj met zjjne beljjdenis den spot zal
drijven, doordat hjj zjju stem zal geven aan ieder, wat
deze ook leare, als hjj maar knap genoeg is.
Dit kan toch n'et gewild of ook maar geduld worden
door eene Synode, aan welke mede is opgedragen te
waken voor karakter en eere dar Kerk. Dit komt haar
karakter te na. Zjj moet den examinator opdragen bet
radikaal der bevoegdheid tot de Evangeliebediening te
geven, ook in verbaud met do gebleken geloofsovertuiging.
Het leertuchtbeginsel mag niet opgeofferd worden aan
b ndeloosheid, maar evenmin aan sobjjn van rechtzinnig
heid. Mon spreekt veel over reorganisatie. Wjj zien als
kinderen onzer kerk wel bet een en ander dat in het
huishonden onzer moeder gereorganiseerd zou moeten
worden. Maar ook weten wjj dat haar echtelijke tronw
gelasterd wordt. Wat hebben de kinderen nu te doen
De hoofden bjjeonsteken en veel conferenties houden over
allerlei waarin reorganisatie wenscheljjk is oi opspringen
en zeggen vóór alle dingen van moeders eer bljjft gjj ag 1 f
De conmissie voor nieuwe wetsvoorstellen zal hier over
rapDort uitbrengen.
Verschillende aanvragen om subsidie uit het Fonds
voor noodljjdendo kerken en personen, morsten wegens
gebrek aan middelen worden afgewezen, maar zullen later
opnieuw in overweging worden genomen bjj de behandeling
der aangelegenheden van de generale kas.
Met dankbaarheid werd keunis genomen van oen viertal
legaten, tezamen groot f 7000, in 1905 aan het Fonds
vermaakt.
Besloten werd om f 350 uit de baten van den Ver
volgbundel over te sehrgven op 't fonds om beter te
kunnen voldoen aan de aanvragen om subsidie.
Oeruchten.
In de Vaderlander lezen wjj Di geruchten dat dr.
Kuypar wederom zjjne plaats in de Tweede Kamer zal
innemen, blij ven hardnekkig aanhouden. Zs concentreeren
zich tegenwoordig cp do bewering dat de anti-revolutio
naire afgevaardigde voor Ede, dr. Bracts, door een liberale
regeering tot burgemeester van Schiedam beno9ind zjjn
mandaat als Kamerlid zou neerleggen en aldus zou plaats
maken voor >den leider».
Van deze geruchten is niets aan Dr. Brants zelf weet
er ten minste niets van. Of wjj hier te doen hebben
met een proefballon, uit Schiedam opgelaten, zullen wg
niet beoordeelenbet zou anders begrjjpelgk wezen dat
de Schiedammers hunnen Burgemeester gaarne in de ge
legenheid zagen gesteld, zich geheel aan zjjn ambt te
wjjdes.
De vraag of het bargermesstersohap eener groote stad
vereenigbaar kan wezen met het Kamerlidmaatschap, wel
te verstaan dat van de Tweede Kamer zouden wjj niet
gaarne bevestigend beantwoorden.
Kinderachtig gedoe.
De Zutph. Ct. schrijft
In de Std. is Dr. Kuyper weer aan het woord. Hot
klavier de volkscouscientie is opnieuw gestemd en
nagezien, en
weer klinken de oude wjj zon.
Het is intusschen wel oon beetje pijnlijk voor den
schrjjver, dat al die drukte boter aan den galg ge
smeerd is. Niemand maakt er zich nu warm over. Het
publiek vindt het apjjkers zoeken op laag water.
Zoo zitten die bladen dag aan dag te jammeren over
het nieuwe „schandaal" dat de minister Kraus in Chili
heeft te weeg gebracht, welk nieuw schandaal daarop
neerkomt, dat de minister in zijn speech mededeelde,
dat onze Koningin er niet alleen geen bezwaar togen
had, dat hjj derwaarts ging, maar hem zelfs daartoe
eonigszins heeft aangemoedigd.
Dat is ziet u,inconstitutioneel.
En op dergeljjke klachten trakteeren de Std. c. s. nu
dagelijks hunne lezers.
Maar de liberale bladen doen er het zwjjgen toe.
Een „pijnlijk zwjjgen" meent de Std.
Doch ze heeft het werkeljjk glad mis.
Het is een heel vrooljjk zwjjgen.
Want op zulk kinderachtig gedoe antwoordt men
niet, en met genoegen ziet men het aan, hoe do tegen
stander er zichzelf door afbreekt.
Vakorganisatie.
In oen brief, door den bisschop van 's Bosch, Mgr.
Van de Ven, gericht tot den adviseur van St. Severus,
verklaart deze
Mjjn verlangen omtrent de organisatie der vakveree-
gingen is in breede trekken als volgt
le. Alle plaatseljjke vakvereenigingen worden bijge
staan door een geestelijken aiviseur.
2e. Alle vereenigingen van hetzelfde vak gaan op in
een Diocesane vakvereeniging. Deze diocesane vakveree-
niging wordt gevormd uit alle presidenten en secreta
rissen der plaatselijke vakvereenigingen, onder een hoofd
bestuur, bestaande uit president, secretaris en penn.ng-
meester met hunnen geesteljjken hoofdadviseur. Dit
hoofdbestuur is tevens het dageljjksch bestuur van de
diocesane vakvereeniging.
3e. Door dit hoofdbestuur kan de diocesane vakver
eeniging zich federatief in verbinding stellen met elke
katholieke vakvereeniging van andere bisdommen en ook
met andere vereenigingen, die een geljjk doil nastreven
maar wat deze laatste betreft, telkens slechts voor een
bjjzonder geval en in zooverre hier de katholieke begin
selen samenwerking toelaten.
Wat nu is regelmatiger en redelijker dan deze orga
nisatie Immers
a. zoo bljjtt de geheele vakorganisatie in het eihen
bisdom onder den eigen herder.
b. Zjj kan zelfstandig samenwerken met elke andere
diocesane vakvereeniging, geljjk de bisschoppen samen
werken met elkander.
c. Zoo vinden alle plaatseljjke vereenigingen van het
zelfde vak gelegenheid nu en dan de vakbelangen te
bespreken en te behandelen.
d. Zoo vindt men in het eigen bisdom gelegenheid en
kans om door diocesane vereenigingen tot oplossing te
brengea de moeiljjkheden, die in plaatseljjke vereeni
gingen ontstaan, en worden bjj kwesties ook uit andere
bisdommen alle vereenigingen gehoord, die daarbjj op
geldeljjke of andere wjjze kunnen betrokken worden.
Men beweert, dat volgens dezen weg geen voldoende
sawenwerking te verkrjjgen is en dat zulke vereenigingen
spoedig verloopen. Dit kan ik niet inzien, als ze niet
aanhoudend worden bestreden en door aanvoerders in
de andere richting bewerkt.
A. HasMsencs. f
In het Wilhelmina-gasthuis te Amsterdam is over
leden A. vau Emmenes, de bekende anarchistische
propagandist.
Van Emmonos, in 1887 in Den Haag in de beweging
gekomen, maakte spoedig naam door zjjn groote wel
sprekendheid. Men bracht hem in den woeligen tijd
om en bij 1890 verschillende keeren in de gevangenis.
Bij de scheuring was hij een der eersten die de poli
tieke actie verwierpen. Later hoorde men eon tijdlang
niets meer van hem. Na de stakingsbeweging voorde
hjj een feilen strjjd tegen de sociasl-demooraten.
Hjj was ongeveer 45 jaar.
Da correspondent tc Den Haag van hst N. v. d. D.
sohrgft:
«Wie Dan Haag uit do verte bekjjkt, zal den indruk
moeten hebben, dat we een kunststad zjjn; niet een kunst
matig gekweekte stad, maar een waar de Kunst in al
haar uitingen wordt gediend en geëerd.
Geen onderwerp, dat tot zoo hevige uitingen van op-
offiringsgezindheid (ten laste van de openbare kas dan
altjjd) aanleiding geeft, sli het vraagstuk van een nieuwen
schouwburg, wanneer dit met lange tusschenpoozen nu
en dan in den Raad en de Pers aan de orde komt: 't
is letterljjk alleen het gemis van een goede plaats voor
zoo'n kunsttempel, dat ons terughoudt van het beschik
baar stellen van een millioen voor den bouw, zoo
sohjjnt 't dante oordeelen naar de woordvoerders.
Wanneer er gesproken wordt over de stichting van een
nieuw Gemeentemuseum, dan wordt er niet eens over
gewaagd, of wjj iets te museummen hebben, de moeite
waard om bekekou te worden; dat we een verzameling
van »onsohatbare waarde* bezitten, wordt als een axioom
vooropgesteld, en de kosten van zulk een gebouw, gesohikt
om eventueele schatten in uit te stallen, komen niet in
aanmerking: als we er maar een terrein voor hadden,
dan stond dat grootsche museum er al lang, want
al bestaat de collectie van waarde uit eenige superieure
schilderjjon (regentenstukken e.d.), waarmee we zeer ge
schikt ons stadshuis konden versieren, en uit een in om-
vang aardige collectie mooi aardewerk, die in een kamer
in het Kunst* jj verheids museum zeer goed geplaatst ware,
we zjjn een Kunststad.
En dan, mentchenlief, de tentoonstellingen van de
kunst der kunsten: er gaat bjjna geen week om, dat er
niet schilderjjenverzamelingen, keuze-exposities, speciaal-
werk van één artist, aquarellen enz. te genisten vallen.
Oigerekend de zes of acht kunsthandels, die wekeljjks
een ge prachtstukken voor 't raam zetten. En dan dn
muziek! Neen maar! daarin zjju we bepaald uniek. Er
is geen stad, waar zóóveel muziek gemaakt wordt't is
hier oen «dorado* voor verslaggevers: 's winters hebben
zjj veelal 's avonds de kouse tusschen twee, drie uitvoe
ringen, de eene al interessanter dan de andere al
komt er dan ook veelal maar weinig ander publiek dun
genoodigden, en 's zomers sta je er mee op en ga je
er mee naar bed: te Scheveningen alléén par week een
symphonie-avond, een gewoon en een buitengewoon solisten-
concert, en verder nog elf maal in de week, 's middags
eu 's avonds. En dan nog de Bar, ds Tent enz enz.
In zoo'n stad der Kunsten, waarheen Albion en Gallië
en Amerika hun drommen zenden, die niet in Hollund
waren geweest als zjj de Anatomisobe les en den Stier
niet hadden gezien, daar is natuurljjk ook Rembrandt
gevierd
Ja, een paar platenwinkels hebben er hun étalage op
ingericht, en verderis Rembrandt aan ons voorbjj-
gegaan: de leden van don Raad hebban niet éénmaal,
door zioh «van hun zetels te verheffen", een verheffende
stille hulde aan den grootmeester der schilderkunst ge
bracht. Als ik 't wel heb, geeft «Palchri Studio" hier
zelfs de «vlag uiet uitgehangen".
En iets verdtr:
«Een waartchawing voor den tjjd als hot Arbeidscon
tract in werking komt.
Een collega, verbonden aan een Haagsche redactie, ver
telde mjj dezer dagen het volgende
Een couran'.enlooper kwam met een bedrukt gezicht
aan de expeditie vertellen, dat bjj op oen avond moest
mankeeress bjj moest naar Snoek, om zjjn schoonmoeder
te begraven. Dj cast-expediteur, alreeds doordrongen
vrn do beginsolon van 't Arbeidscontract, gaf verlof.
Maar op den dag kwam hjj op 't idee, eens naar de
woning van dedochter van 's mans tchootmoeder te
zenden, om haar te oondolearen met het verlies en
toen bleek, dat haar mun naar Utrecht was, om den
herletfden Germanicas T.'iuuiphator te z-en.
Heeft het Arbeidscontract, wakend voor bedroefde be
trekkingen in da rechte ljjn, ook 't middel aangegeven
om cont.ö'o to oefenon
De Resideutie-corruspondent van de Opr. H. Ct. schrjjfl:
«Eindeljjk zal er eens iets gedaan worden tot meerdere
glorie van onzo pleinen, die heuBcb oen kaal, bedroevend
effect maken in onze hofstad. Het Plein 181-3 is eigenljjk
het eenige toonbare plein, dit wjj dan ook zeker nooit
verzuimen met logé's te gaan zien rn aangezien men in
Den Haag zeer vaardig logés kan ktjjgeD, ligt het voor
de hrnd, dat Plein 1813 in hooge genade staat bjj de
«Vereeniging tot Bevordering van het Vreemdelingen-
