De eerste patient.
Bergen in Woord en Beeld
BINNENLAND.
ADVERTENTIE N.
Uit de Pers.
Gemengd Nieuws.
De zeeslang.
MARKTBERICHTE N.
M. VAN REENEN—VöLTER.
Prijs ingenaaid f0.75; gebonden f 1.15.
van hun pensioenfonds. Msar..., Amsterdam is ?'°ot
en telt zgn politiedienaren by honderdon, zoodat het
voorstel van den burgemeester de kosten voor poli ie
jaarlgks met een bedrag van bgna een halve ton zal
doen stggen
Dat zal dus heel wat voeten in den aard hebben.
Toch zou het van een verkeerd begrepen zuinigheid
iretuisen, zoo de Raad zich niet met het burgemeester!gk
voorstel vereenigde. Waarlgk, de Raad behoeft in de
verste verte geen vrees te hebben, dat onze brave poli
tiemannen de broodkruimels zullen gaan steken, zoo het
bedoelde voorstel wet wordt, zooals zeker raadslid eener
kleine gemeente zich onlangs ernstig bezorgd maakte,
toen werd voorgesteld, het salaris van een der onder
wijzers van f 500 te brengen op f 525. Het angstige
raadslid sprak de vrees uit, dat de belanghebbende poe-
daeocg te weelderig zou worden 1
Neen, bjj onze «dienders» is daartoe voorloopig geen
kans. Het Amsterdamsch gemeentebestuur moest het
maar eens eerst zóó ver zien te brengen, dat we eens wat
«sohneidiger» mannekes zagen aangesteld, om de openbare
orde te handhaven. In waarheid een vergelijking van
Amsterdamsohe dienders met hun collega's in do groote
Doitsche en Engelsohe steden valt niet ten voordeele der
eersten uit. Evenmin sis een Amsterdamsohe sobutter
kan zich dan ook een Amsterdamsche diender zelfs maar
in een geringe mate van populariteit verheugen en ken-
metkend is hei aantal geringschattende bijnamen, die de
Amsterdamsohe straatjeugd in den loop der tjjden voor
hem heeft weten te bedenken. Dat ligt natuurljjk niet
aan de dienders, maar aan het stelsel 't Mag worden
gezegd, dat, binnen de grenzen van dit stelsel, van ons
politiecorps gemaakt is, wat er van gemaakt kon worden.
Mij heugt de tjjd, dat een Amsterdamsche politieagent
de rifé9 was van 't Amsterdamsch publiek, 't Was in-
dertjjd dat hg sod straatje omliep, als er iets aan de hand
was; dat hg 's nacblB een dutje deed bg den oven van
een bevrienden bakker, inplaats van op de dieven en
inbrekers te letten een tyd, waarin tot vermaak van
het inferieure, maar tot ergernis van het superieure deel
van het publiek, een diender no en dan in beschonken
toestand door collega's of niet-collega's, maar steeds on-
slowd door een juichende bende, naar 't een of ander
commissariaat werd getransporteerd, om er zjjn roes uit
te slapen en de straf te ontvangen, overeenkomstig den
ernst zyner overtreding.
Die schandalen komen niet meer voor en toch ik
zei het reeds onze agenten ijjo in 't mitst niet popu
lair en zullen het nooit worden, zoo lang een beduidend
hooger salaris onzen politie-autorileiten niet de keus laat
uit oen veel ruimer aantal sollicitanten, en hen daardoor
in staat stelt, het gehalte onzer agenten te verbeteren.
Zoo het er met onze financiën wat rooskleuriger
uitzag, zou het verwonde ing mogen wekken, dat onze
Burgemeester niet tevens een voorstel hoeft gedaan tot
vorgrooting v.,n het aantal politieagenten, want dit is
de Burgemeester heeft het zelf meer dan eens in
den Raad met leedwezen moeten uitspreken uiterst
onvoldoende. Straatschenderij kan daardoor niet altijd
en overal met de noodige kracht worden egengegaon
en voor de naohteljjke veiligheid van Amstels burgerij
niet steeds voldoende worden gewaakt.
Onder deze omstandigheden is het mogelijk, dat een
partiouliere ondernemie«de z g. geeontróleerde,
particuliere nachtveiligheidsdienst in bloeienden toestand
verkeert en dat de moderne inbraak verzeke ing-maat-
schappijen goede zaken maken. Welk Amsterdamsch
burger' heeft dao ook, gegeven het onvoldoend aantnl
politiedienaren, niet een luttel bedrag over voor zijn
veiligheid des nachts en voor de zekerheid om. wan
neer gedurende zijn slaap of zijn aanwezigheid door
inbrekers zijn have' en goed zijn weggevoerd, behoorlijk
to worden schadeloos gesteld.
Dat de vrees voor inbraak, ook gedurende onze korte
zomernachten, niet denkbeeldig is, hebben helaa
gedurende de laatste weken weer tal van brutale en
voor vaklui belangwekkende stukjes bewezen
Eenmaal zelfs kwam het voor, dat de bewoner van een
perceel, die met de zijnen buiten vertoefde en onver
waoht thuis kwam, een groot gedeelte van «ij* inboedel,
zorgvuldig in manden gepakt, in de gang van zijn
woning zag gereed staan, in afwachting van het
oogenblik, dat het door de heeren dieven zou worden
v eggehaald Nu zouden dergelijke dingen onder het
uitmuntendst politiecorps kunnen plaats hebben
maar dat neemt r iet weg, dat oen behoorlijke verster
king der politiemacht in do hoofdstad niet tot do
overbodige dingen behoort, al zal ze voorloopig nog
wel tot de uitgebreide categorie der vrome wenschen
moeten worden gerekend.
burgers, den heer Isaac Heijmann, opper-voorzanger
der Hoogduitsch-Isrü.ëlietische gemeente. De overgroote
belangstelling door Joden en niet-Joden bij zijn
begrafenis betoond, kan eenigszins a's graadmeter
worden beschouwd van de achting en de lieide, den
betreurden doode in de hoofdstad toegedragen. Ik
zegin de hoofd- niet in zijn geboortestad. Uit den
vreemde was bij 50 jaar geleden tot ons gekomen met
zijn prachtige tenorstem, die als een klaroen schalde
door de Synagoge op het Jonas-Daniël-Meijerplein.
Welk Amsterdammer kende hem niet, had hem althans
niet meermalen geboord, wanneer de Joodsohe zanger
op de heilige feesten zijn liederen zong ter ecre van
Jehova, den God Israels. En wie, Jood of Christen, ont
kwamen aan den indruk van die altjjd frissche, altijd
bekoorljjke zangstem en waande zich niet, by het hooren
ervan, in het oude Jeruzalem met zjjn trotsohen tempel,
waar de Joden, nog niet als kaf verstrooid over den
aardbodem, hun zangen zongen met blydschap en geest
drift
Heymann is heengegaan heengegaan, nadat nauwelijks
de galmen van zjjn 50-jarig feest waren verstomd Ver
stomd is ook de stem, die duizerden harten opvoerde
tot God zoeten troost als balsem liet neerdruppelen in
verslagen gemoederen van reinheid sprak en van bljj-
heid, waar bet leven zooveel onreins en smartelijks te
aanschouwen geeft.
Maat Hcjjmann leeft voortleett vooit in de her
innering der groote sohare, die hem bewonderde en lief
had in de werken, die hjj naliet en die een overbe-
langrjjke bgdruge leveren tot de Joodsche kerkeljjk-
muzikale konst.
Twee schoone beloften werden op Hejjmann'e graf
afgelegd.
Ten eerste, dat zgn vrienden zjjn werken spoedig in
druk zullen laten verschijnen en ten andere, dat de diri
gent van hot zangkoor der Synagoge Hermann's liederen
zoo vaak mogeljjk zal laten zingen.
Hjj ruste in vrede, de beroemde joodsohe zanger. Mogen
zyn liederen ruisoben door de tempelruimten, goljjk zjjn
reine stem een halve eeuw lang er trilde met geestdriftige
vroomheid.
ontstond gisteren twist tusschea den machinist en den
stokerwaarbjj de laat sten de eerste met een mos stak.
De gewonde is in het gasthuis opgenomen. De Btoker
is gearresteerd.
De Aatsterdnnscbe Beurs.
Het N, v. d. D. verneemt, dat de commissie van des
kundigen, benoemd tot het instellen van een onderzoek
naar den toestand van den Beurs te Amsterdam haar
taak zoo goed als voleindigd heeft en eerlang haar rap
port bg Burg. en Weth. zal indienen.
De inhoud van het rapport is zeer geruststellend. Er
is geen sprake van, dat de Beurs behoeft te worden af-
gebrok"U. In de leemten, dis moeten worden aangenomen
als de oorzak'n van den tegenwoordigen toestand, zal,
naar bet oordeel der commissie, kannen worden voorzien,
zonder schade voor het mooie karakter van het gebouw,
en deze herstellingen zullen kunnen worden aangebracht
zonder groote financieele offers.
Uoan'etn is de commissie tot deze verblijdend gunstige
oonolnsie gekomen.
Gen llefdeleugentfe.
In een studentenblad wordt het volgende vsrteldj:
Jet, een flinke Sinjoor, waB op wandel met een lief
kind om eens de overstrooming te gaan bezichtigen aan
den uitkant der stad. Al met eens de sluizen van den
hemel gingen vanheropen en 't water viel er zoo dicht,
dat er geen middel was tusschen de druppels te loopen.
Jef had gelukkigljjk nog een stuksken regenscherm
met en hjj begon den escrime cite schermles tegen de
paradjjache vochtschichten maar onmogelijk alle slagen
af te weren, en Jef voelde zjjn fraksken en zjjn broeksken
tegen zgn vel plakken.
»Wat zal ik nu t'huis vertellen», meende luidop het
poezeken dat begon week te worden.
Wel, zeg dat g'op T onverwaohts in de slaag gezeten
hebt, en, dat eer ge ergens hebt kannen binnen vluchten,
ge reeds heel nat waart»Het meisje zag naar heur
mantelken en bemerkte half lachend, half verlegen
»Maar 'k en ben maar nat langs eenen kant».
Ongeduld.
Het Vad. schryft onder dit kopje
Deze is een strjjdmanier van De Standaard.
Zij begint met, een uitstapje bezyden de tuinen der
waarheid. En ais dan van links op de onbetamelijk
heid daarvan wordt gewezen, schryft ze «men kent
het spreekwoord: qui se fiche a tolt». En tevens
klaagt ze, on weerlegd te zjjn gebleven.
Zoo is het ook nu weer geschied. Dit ontheft ons
van verder antwoord.
Slechts één zinsnede uit het bescheid van het
antirevolutionair orgaan mag niet onbesproken bljjven.
«Is men vraagt dr. Kuyper's blad aan de
ministeriëele bureaux zóó geheimzinnig, dat aan de
bevriende pers niet de hoofdlijnen kunnen vertoond
worden, langs welke de belasting hervormingen zich
zullen bewegen En is Het Vaderland met ons toch
waarlijk niet van oordeel, dat het nó een jaar wach-
tens tjjd wordt, de natie uit de onzekerheid omtrent
de financ'ëele plannen te verlossen?»
Icderdaad, het liberale Kabinet acht het niet oirbaar
de «bevriende pers» van zjjn plannen op de hoogte
te brengen vóór daarover de Raad van State is ge
hoord. Verbaasd zich De Standaard over dit blijk van
constitutioneel besef Kennelijk ja 1 Men moet hieruit
afleiden, dat het blad, toen hetzelf «bevriend» was
met een ministerie daarmede inniger relaties onder
hield dan met onze grondwettige instellingen te rjjmen
va't-
En of wy ook niet meenen, dat het tyd wordt de
natie te verlossen uit de onzekerheid omtrent Minister
De Meester's financiëele plannen Die gelooven, haasten
niet. Het is bekend, dat de Raad van State den22en
Juni tegelyk met h t eerste financiëele ontwerp van
mr. De Meester een exposé van die plannen kreeg
toegezonden en deze datum wettigt de hoop, dat het
bange wachten van De Standaard nu wel den langsten
tyd zal hebben geduurd.
Onder elke munt staat een twee-regelig versje, als bijv.
«Stuivend als het vluchtig zand
Rolt de Stuiver door de hand.»
By den goudgulden of achtentwintig staat:
«De Rbynsche Gulden, hoog geroemd,
Werdt, om zyn waarde, ook goud genoemd.»
Bin onder de schelling of zesstuiverstuk
«Holle munten golden wel,
Maar dees vlakken klonken schel.»
tieca vleierij
In haar correspondentierubriek in de Hollandsche Lelie
zegt Anna de Savornin Lohman o. a.
«Dat het geklets in de Tweede Kamer u zou tegen
vallen, wist ik wel vooruit 1 Van die heeren zyn de mees
ten absoluut talentloos, zy zyn alleen maar in de Kamer
getild op de schouders van het domme kiezersvee, omdat
ze zelf dat 'n prettig en tot allerlei voorrechten en eer
en aanzien leidend baantje vinden. Hoe wilt ge nu dat
zulke menschen u zullen imponeeren door mooi spreken
ot door mooie denkbeelden te verkondigen. LarieZe
leuteren er op los, of omdat ze wel moeten ter wille
hunner kiezers dat zyn leden die ééns per jaar het
verplichte speechje afratelen over hun speciaal onderwerp
of ze praten zonder ophouden, omdat zy zichzelf zoo
ijselijk graag hooren mogen, En dat zjjn dan gewoonlijk
diegenen, naar wie niemand luistert, en onder wier leu
terpraatjes de rest hun dageljjksche bezigheden verricht,
van brieven schrijven of couranten lezen, óók wel dutjes
doen, of zich in de koffiekamer met versnaperingen vol
proppen l«
«Och, als 't maar dat is, apiak pertig onze Jef, zie
liefken kom nu een beetje langs dezen kant en pakt
mynen anderen arm». Niet dom, bèl en gjj moogt zeker
zgn, dat bet meisje niet halfnat t'buis geraakte. Nu
mocht bet freuleken een liefdeleugentje doen.
Acht wonden toegebracht.
Naar het huis van bewaring te Arnhem is overge
bracht zekere C. A, K., uit Beu*inge», door
mareohausaee uit Nijmegen gearresteerd wegens
toebrengen van een achttal wonden met een mes aan
een fietsrijder, die hem had aangereden en wiens toe
stan i zeer ernstig is.
de
het
Een hoogst gevoelig verlies
dagtn door het overlijden van
lo d Amsterdam dezer
een zijner beroemde
In den komkommertijd duiken in de bladen geregeld
wear berichten op over zeeslangen. Er wordt veel over
gesproken. Op de min sterieele bureaux bljjkbaar ook.
Er 'moest een torpedoboot worden gedoopt de derde.
Zjj zal «Zeeslang* beeten.
mishandeling.
Op een Eogelsche boot in de haven van Amsterdam
De washaarsenlöbrlek te Awsterdan».
Met het sloopen der Koninklijke Fabriek van Was
kaarsen te Amsterdam is reeds een begin gemaakt.
Het personeel, dat er nog werkte, is Dinsdagavond door
de directie ontslagen en heeft het hun nog toekomende
loon, benevens het ziekengeld uitbetaald gekregen
Verschillende werklieden ontvingen gratificaties naar
gelang het aantal dienstjaren.
Hen week vscsatle 's jaars-
Uit Amsterdam schrijft men:
Eon week vaoantie voor de leden van de Diamantbe
werkersbond. Het is een kwestie, die de gemoederen
weer zal gaan bezighouden. Ze komt natuurlijk hierop
neerwie zal de week vacantie betalen. In een inge
zonden stuk wordt het denkbeeld geuit voor het
oprichten van een fonds, waarin zoowel juweliers als
diamantbewerkers regelmatig zulle* storten. Een
vacantie-oommissie1' belast zich met bet algeheele,
ook financieele beheer der zaken. In het fonds stort
de werkgever voor iederen arbeider, die een week of
gedeelte daarvan bij hem gewerkt heeft, 60 cent. Hier
van betaalt de arbeider pl. m. 25 cent terug. De
administratiekosten worden door den A. N. D. B. en
de A. J. V. tezamen bestreden, of uit de renten der
ingekomen gelden g dekt.
De heer Polak is van meening dat de behandeling
der zaak uitgesteld dient te worden.
Wudliedcn.
Het museum van Oudheden te Rotterdam heett een
zeldzame prent gekregen, uitgegeven in de 2de helft
van de 18e eeuw. De prent geeft afbeeldingen van de
voornaamste muntspeciën der Vereenigde Nederlanden
en draagt het volgende opschrift
«Zonder Geld door 't land te wandlen
is, als zonder Waaren, handlen.
Let dus, Leezerl op de Munt,
Daar gy veel voor koopen kunt.»
«Neen, dat gaat niet langer zoo», redeneerde dr. Smit
bu zichzelf. «Vier weken lang zit ik hier reeds te wach
ten op de dingen die komen zullen, maar men scbgnt
zich van mtin bestaan zelfs niet bewust te zgn. En roe
dankt toch,» voegde hg er net een fjjn glimlachje bg,
«dat een jong esculaap die pas van de universiteit komt,
volstrekt geen Groeins is.»
Zoover was dokter Smit met zgn beschouwing gevor
derd, toen plotseling op de deur werd geklopt en, nadat
hij met forsche stem «binnen» had geroepen, zgn hospita
in het deurgat verscheen. Aan het viiendeljjk, veelbc-
teekenend glimteren van haar kleire oogjes die bpna
g.heel verzonken tusschen de poffige roode wangen, be
merkte bg dat zg «goed nieuws» voor hem had. Zg
maakte een soort buiging, die heel ohic bedoeld was,
maar dank zy de oorpulentie der goede vrouw min ol
meer lachwekkend uitviel en zeide: «Meneer Haber
die woont in de Daoostastraat, nummer 32, laat vragen
of u zoo vriendelijk wilt zgn dadelgk even bg hem te
Een oogenblik staarde dokter Smit de boodschapster,
die hem zulk een bigde mare bracht, in sprakelooze
verukking aan, terwyl zg, vol gvor doorpraatte: «O, ik
heb het al gedacht, meneer, dat we vandaag geluk
zouden hebben want mijn linkerhand heelt den grheele»
morgen gejeukt 1»
Dokter Smit had jo'st nog tgd op te merken dat de
goede onde al knapjts familiaar begon te worden, doch
in het volgend oogenblik was hg reeds met een sprong,
die zelfs een zeker diertje eer zou hebben aangedaan, in
zyn slaapkamer terecht gekomen om voor zjju eersten
patiënt toilet te maken.
Met kloppend hart besteeg bg in de Daoostastraat o2
de trappen naar de eerste verdieping. Een oogenblik
stond hg op het duistere portaaltje. Toen vond hg de
knop van de electrische schel. Hg schelde, wachtte een
poo'je, schelde nog eens en nog eens, maar ei ve.-scheen
niemand om hem open fe doen. Daar ontdekte hg dat
de denr op een kier stond en, snel besloten, trad bg
binnen en trok in gedach'en en verwachtingen verzonken,
de deur achter zich achteloos in het sloL
Aan de eerste de beete kamer klopte bg geen ant
woord. De tweede dan maar eens geprobeerd, hetzelfde
resultaat. Iu de geheele woning vertoonde zich niet alleen
geen patiënt maar geen enkel levend wezen. Een gevoel
van angst bekroop hem. Als hjj eens aan een verkeerd
adreB was terecht gekomen? Als zgn hospita zich eens
in de Btraat vergiBt bsdl Daoostastraat, hm! Hjj had
weliswaar alle respect voor hate kennis der Nederlandeehe
litteratuur, maar Dacosta is in den tegenwoordigen tgd
oiet zoo algemeen bekend meer, je kon nooit weten 1
Haastig trad by weer op de huisdeur toe. Ze was op
slot. Hg schudde er aan, trachtte het slot open te
maken vergeefs 1
Op zgn teenen staande trachtte hjj over de matglazen
die bet onderste gedeelte der ramen ran de deur bedekte,
heen te kyken. Dit lukto en nu zag hg op de deur
post een poroeleinen bordje, waarop met vette zwarte
lettera stond «mevrouw v. Bergen».
Ongeluksvogel», steunde dokter Smit. «Daar heb je
loet noal» En als een razende rukte hjj aan de deurknop.
Hjj boog zich voorover om het slot te bekjjkoc. «I'atent»
stond «r op en in zgn woede wensebte hg alle patent
sloten naar het peperland.
Hoe moest hg zich zelf nu uit die benarde positie
bevrjjden. Hg moest er uit, weg, naar zgn patiënt.
Zou hjj om hulp roepen of kalm afwachten tot er iemazd
kwam en dan volgens het beroemde model vragen
«Neem me niet kwftlgk, maar wat is hier de kortste
weg naar den strsatweg Maar zon men hem niet
miBSohien voor een dief aanzien? Deze mogeljjkheid kwam
hem plotseling met schrikbarende duidelgkheid voor
oogen.
Daar klonken schreden op den trap. De hemel zg
dank daar komt iemand. Heastig rekte hg zich uit om
zgn aanwezigheid kenbaar te maken, maar santé
dokter 1
Gelnkkige, lachende menschenkinderen snelden de trap
op naar de tweode verdieping en bg, hjj moest hier in
zgn gevangenis smachten, terwjjl misiohien een andere
dokter met zgn eersten pat'ënt strgken ging. Het was
om razend te worden.
Eenige minuten bleef alles stil, terwyl de arme ge
vangene wanhopige pogingen deed om het patentslot open
te peuteien.
Daar klonken weer passen. Nogmaals rekte hjj zich
nit en toonde zgn va» opwinding gloeiend gelaat aan een
bekoorlgke jonge dame, die buiten voor de deur stond.
Maar deze wist nie's bete'S te doen dan met een ver
schrikt gilletje de trap weer af te snellen.
«In Hemelsnaam, doe toch open,» riep dokter Smit,
met alle kracht die in zgn longspieren huisde maar zgn
klaaglied werd niet gehootd.
Ondertusschen werd het weer levendig bniten. «Hiusch
mama'', hoorde hjj een lieve, welluidende meisjesstem
zeggen, «ik heb het duidelijk gezien, hjj had een woest
rood gezicht."
«Dat ben ik met dat woeste roode gezioht, zeide
dokter Smit bg zichzelf. «En zoo iets moet ik uit zoo'n
Alkmaar, 17 Aug. Aangevoerd 356 stapels wegende
154287 kilogrammen. Kleine kaas f 30.commissie
28.Middelbare f 28.50.
Alkmaar, 17 Acg. Aangev. 4T7 mudden. Rogge f5,80,
a f 6.39 gerst Chev. f 5.a 5.75 haver f 3 70 a f 4.30
bruine boonen i 10.a 0.—k arweizaad f 14 75 a 15.25
vale erwten f 9.— 13.
Broek or lansrdijk 17 Aug. Heden werden besteed voor
Aardappelengladbl. 0.a 0.— graafjes id. f 0.65 a 0.75
id. ronde f 0.a 0.— id. muizen 0.40 a 0.45, id. kleine.
0.a 0.wortelen f 1 a 1.75. bloemkool le soort
7.50 a 12 75 2e soort 2.a 4.p. 100. Roode kool
f2 a 5.Gele kool f 5.50 a 6,75 Witte kool f 5.60
a 6.25, Ni-p (kleine uien) f 2.58 a 3.10, slaboonen 4 a
45 ct. p. Ka. Uien 0.90 a 1.85. Zilveruien 3.60 a 3 90.
Hoorn, 17 Aug. Aardappelen, 400 zakken en manden
Gr. Muizen f 0,90 a 0,85, appelen f 1.40 a 2,—,
Rcode kool f 4 50 a 0.slaboonen 2 a 8 ct. p. 100
snjjboonen f 0.06 a f 0,14, p. 100. peren f 1.50 a 2,70,
roode aalbessen 1 0/6 p. pond.
hoorn 17 Aug. Aana'vierd861 Vette schapen en
iammeren, schapee f 25 a f 30 lammeren f 16 a f 20.
Handel matig.
Medkmblik 17 Aug. Heden werden besteed voor
Aardappelen Opp rdoeser groote ronde f 0.65 a 0.75,
groote muizen f 0.90 a 0 95, blauwe f 0 85 a 0.90.
Aanvoer 1280 manden.
Afzlagvoreeniging Purmerknd, Beemstr» en omstreken
Op de afslagmarkt werd den 16 verhandeld;
Slaboonen f 0.80 a 0.40 p. 1000, snjjboonen f 0 60 a
1,35 p. 1000, aardappelen f 0,70 a 0 90 per mand,
peren f 1.55 a 2.20 per mand, appelen f 1.25 a 2.30
mand bloemkool 2* ct. per stuk groote augurken
25 ct. p. bnbb. mand, klapbessen 65 ot. p. dnbb. mand
aalbessen 6$ ct. p. pond. Handel vlug.
Groenteveiling Bovknkabspkl, Station 17 Aug.
Bloemkool f 9,50 a 11.50 (le soort), idem (2e soort)
f 5,50 a f 7 50, roode kool f 4.75 a 6. witte kool
f 3.50 a 5.75, gele kool f 6.— a 7.75, Aardappelen (gr.
muizen) f 1.85 a f 2.05 per H.L., idem (kl. muizen)
f 0.50 a f 0.75, dem (ronde) f 1.35 a f 1.75, idem
blauwe f 1.80 a f 2.15. Aanv. 3795 zak. Uien f 0.80 a f 0.90,
Uitgave N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v|b
HERMs. COSTER ZOON.
DOOR
lief mondje hooren I"
«Maar kind, dat is ve sehrikkeljjk,» antwoordde de
met mama aangesprokene.'' Dan heeft Marie, die nare
meid, zeker de denr weer opengelaten. Maar gelukkig
was het patentslot niet vastgezet en zoo heeft de dief
zichzelf gevangen."
Nu, daar heb je bet lieve leven al», klaagde d- ge
vangene. «Men houdt mg dus voor een gewonen dief.
En terwjjl hij zich weer uitrekte en zgn beide armen
ophief als wilde hg het onheil bezweren, riep hij«Maar
dames ik ben geen dief, ik ben
Verder kwam hij nieL Een nieuwe kreet uit twee
vrouwenkeelen en twee dames holden de trappen af.
Beneden sthtten de vluchtelingen op Marie, het dienst
meisje dat doorjhaar reeds als «die nare meid» was betiteld.
Deze werd het bevel gegeven dadelgk een politieagent te
gaan toepee.
Ondertusschen trachtte dokter Smit zgn sterk in wan
orde geraakt toilet weer eenigszins in orde te brengen,
want hjj zag er niet meer uit om vertrouwen in te boe
zemen. Nauwelyks was hjj hiermede klaar of men na
derde weer zgn gevangenis en «In naam van de wet,
doe open,» riep een oogenblik later een ruwe mannenstem.
«Ik kan niet,» klonk het klagend terug,
«Kletspraat,» is het antwoord. «Verkoop nu geen
smoesjes, alle tegenstand is nutteloos 1»
«Maar waar zie je me dan toch wel voor aan riep
de arme gevangene hooglijk verontwaardigd uit. «Ik ben
dokter Smit en ik ben hier slechts toevallig binnen
gekomen.»
«Ja, dat kennen we,« antwoordde de man vau de wot
met strenge Kalmte. «Eerst insluipen en dan als ze ge
snapt worden zich heel oneohuldig voor Smit ol Mulder
of Meier uitgeven. Daarmee kan je mjj niet beetnemen
hoor.»
«Bg doe hemel, dat is toch 41 te erg. Zon je nu niet
eindeljjk de goedheid willen hebben mjj eens te vertellen
hoe dat vervloekte patentslot opengaat I» riep dokter
Smit tot de n terste woede gedreren,den bnitenstaanden toe.
Men legde hem uit hoo het slot werkte. Hg volgde de
verkregen aanwijzingen opde deur vloog open en
»U is mjjn arrestant,» kiosk het hem bg wgze van
verrtssirg tegen.
Niettegenstaande zya woede moest dokter Smit toch
lachen om het tooneel dat hg voor zich zag.
Mevrouw Berger war met haar mooi dochtertje om
bescherming te zoeken achter den mg van den politie
agent gevlucht. Deze had den arrestant voorzichtigheids
halve bjj den arm gegrepen en Marie, het dienstmeisje,
stond geheel ontdaan op de bovenste treden der trsp.
«Dames," nam nu dokter Smit het woord, «al deze
ellende berust op een treurig misverstand. Ik ben dokter
Smit. Wanneer u de moeite wilt doen mgn hospita te
laten halen, zal deze mgn bewering staven,'V
Het was echter niet noodig de hospita, wier adres de
dokter opgaf, te roepen. Zjj kwam bggend en blazend
als een defecte stoommachine, reeds te trappen opzwoe-
gen. Toen de dokter goed en wel de denr uit was, was
zjj plotseling op de gedachte gekomen, dat de rentenier
Hubert niet in de Dacostastraat woonde maar in een der
ande-e straten van de dichterbuurt. Zg was nu zoosnel
ze kon den dokter nageloopen om hem haar vergissing
mee te deelen en had, niettegenstaande al haar haast,
nog de voorzorg genomen het juiste adres van den toe-
komstigen patiënt op een papiertje te schry ven. Zg kwam
nog juist ter rechter tgd om een vroolgke slotscène voor
het drama te leveren. Het duurde nu niet lang of de
zaak was uiteengezet tot volle voldoening van den dienaar
des heiligen Hermandads en tot groote hilariteit van het
overige gezelschap.
De dokter kon er nu niet meer aan denken de* zieken
rentenier nog te gaan opzoeken en mevroow Berger ver-
zoobt hem nog een oogenblik maar nu niet als arres
tant binnen te komen.
Hg deelde nu de verdere bgzonderheden van zgn in
brekerspari g, tegen wil en dank, mee en de dames ver
maakten zich niet weinig over haar angst die, hoewel
begrjjpelgk, totaal ongegrond was gebleken.
Er waren nog slechts eenige weken sedert deze gebeur
tenis vorloopen toen dokter Smit tot zjjn groote vrengde
bemerkte dat zgn praktgk zich regelmatig begon uit te
breider. Hjj begreep wel aan wien hg dit te danken had.
Natuurljjk werd bjj ook de huisdokter van mevrouw
Berger.
Toen hg deze eens weer een bnlf vriendschappelgk
half geneeskundig bezoek bad gebracht en gereed stond
om te verstrekken, weigerde het patentslot plotseling en
verkoos zich niet te laten openen, niettegenstaande alle
moeite die Helena er toe aanwendde.
«Excuseer, juffrouw, laat mjj u weer helpenzei de
dokter beleefd, terwgl bg zich tot haar overboog om
haar bjj het openen van de deur behulpzaam te zjjn.
Doch het scheen dat hjj tegen zoovele lieftalligheid in
zijne onmiddellijke nabjjheid niet bestand was, want
plotseling liet Hehna een zacht verschrikt gilletje hooren
en
Nu j», er gebeurde wat er gewoonlgk gebeurt wannet i
een pnar jonge menschen elkaar byzonder toegenegen zgn.
Het bljjft de eeuwig oude geaobiedenia.
