No. 283.
Honderd en achtsle jaargang.
1906.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De Kranige Chauffeur.
ZATERDAG
1 DECEMBER.
BERLIJNSCHE BRIEVEN.
FEUILLETON.
BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zou- en
Feestdagen uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Kijk f I,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents
Telefoonnnemer 3.
Prijs der gewsne advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte..
Brieven franco aan do N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HEKMs. COSTEK ZOON Voordam C 9.
{Particuliere Correspondentie
Berlijn, 29 November,
©eleende pronk.
De Hollandsche gastvrijheid en gezelligheid zoekt
men over het algemeen in Duitschland tevergeefs.
Zelfs de goede vrienden zien elkander slechts hoogst
zelden in eigen omgeving. Ze ontmoeten elkander
op derde plaatsen, bij voorkeur gaan ze 's avonds
te zamen buitenshuis soupeeren. Een ieder bestelt
en betaalt voor zich zelf.
Doch een paar maal in 't jaar heerscht er in
bijna iedere Duitsche familie groote bedrijvigheid.
Men verwacht dan zoowat alles wat men aan
kennissen bij elkaar kan trommelen, men geeft wat
ze hier noemen „Seine grosse Qesellschaft1'. Vijftig
tot honderd menschen worden dan binnen eene
ruimte saamgeperst, onder gewone omstandigheden
voor eene familie van 4 tot 6 personen berekend.
Wjj Hollanders zouden zoo'n afdoener buitenshuis
geven. Dat gaat hier echter niet voor „fein" door.
Neen, men verwelkomd zijne gasten op eigen
drempel, ook al is het meerderdeel van de voor
werpen, waarmede deze in aanraking komen, geleend
spul.
Op den morgen van het feest komt in 't
ergste geval, indien alle kamers in gebruik
worden genomen en men nergens bergruimte heeft
reeds zeer vroeg een verhuiswagen voorgereden.
Deze wordt volgepakt met de inrichtingen der
slaapkamers en ook wel eens, doch dit blijft uit
zondering, met de mooiste meubels die men gaarne
sparen wil. De deuren van de Tapissière gaan dicht
het gevaarte rijdt naar het binnenplein van de
verhuisürma en blijft daar tot den volgenden na
middag staan.
De Vacuum Maatschappij de Berlijnsche
Klenus staat reeds gereed om in een ommezientje
de etage „sauber und glatt" te maken.
De Vacuum-mannen zijn nog niet weg of de wagen
van het „Verleihinstitut" rijdt voor.
Er bestaan hier te Berlijn tal van firma's, die
zich uitsluitend bezighouden met het voor eenen
enkelen dag verhuren van alles, wat men noodig
heeft om zijn woning een gezellig voorkomen en
daar een groot aantal gasten hun natje en droogje
te geven. Ge kunt U het zilver, hetzij met mono
grammen, hetzij met kronen uitzoeken, onverschillig
of ge 9, 7 dan wel slechts 5 punten moogt voeren.
Gouden stoeltjes en tafels in alle denkbare vormen,
kristal, porcelein, damast alles te kust en te keur.
En het heerlijkste is dat de coulante „Verleih-
institute" den volgenden morgen alles weder vuil
weghalen. Kunt ge het U nog gemakkelijker denken
In aansluiting bij het „Verleihinstitut" komen de
tafeldekkers en knechts. Een is de hoofdman. De
gastvrouw heeft bij de besprekingen alleen met hem
te doen. Hij brengt zijn eigen schare uitgelezen
mannen medemet anderen werkt hij niet, dat is
de eerste conditie. Met behulp, of eigenlijk uit
sluitend door deze dienaren van beproefd talent
want de gastvrouw heeft in haar eigen woning niet
veel meer te zeggen wordt alles voor de „grosse
gesellschaft" gereedgemaakt.
Een woning van 6 kamers, waarvan onder ge
wone omstandigheden 2 tot slapen en 2 tot bureaux
of anderszins dienen, vertoont zes salons. Een Ber
lijnsche etage met de reeds in-één-loopende kamers
maakt dit mogelijk. De serie volgende vertrekken,
die ge elders, in een zijvleugel, misschien een ver
dieping hooger waant, bestaat niet. Alles wat de
gasten dien avond te zien krijgen is onwaar, geeft
een valsch beeld van de welgesteldheid van gastheer
De wonderl^ke avonturen vai een
motorwagen.
Uit het Engelsch
door Mevr. VAN HEUVELINCK.
76)
«Ik verbeeldde mij dat ik het mezelf deed. Maar
daar gaf ik niet om, zoo min als om iets anders, indien
het rnjj maar in de gelegenheid stelde bq u te zqn, al
was het dan ook onder een valschen naam. En voor
dat bedrog vraag ik vergeven te worden. Als Brown
was ik tot menigen leugen verplichtzonder noodzaak
heb ik er geen enkele gezegd. Vergeef me. Mqn leven zal
waardeloos voor me zqn indien u weigert mq vergiffenis
te schenken.*
»Ik kan het niet vergeven*, zei ik.
«Straf me dan eerst en vergeef me daarna, maar
doe het heel gauw. Ik verdien beide.»
«Het eerste is zeer zeker verdiend, maar ik zie vol
strekt niet in, waarom het tweede noodig zou wezen.*
«Omdat ik u aanbid en liever uw bediende zou willen
zqn dan leven in een land waar u niet was.*
«O Meer kon ik niet zeggen bq de gedachte dat
Brown veel van me hield en er geen enkele reden
bestond waarom ik hem niet veel van me zou laten
en gastvrouw. Men noemt dit hier zeer typisch
„Geselligkeit auf Borg".
Een keukenmeid perfekte Köchin is een
uiterst duur en schaarsch nummer op de Berlijnsche
dienstbodenmarkt. Vandaar dat menige Duitsche
huisvrouw het dageljjksche middagmaal zelf moet
toebereiden. Een Duitsche huisvrouw kookt trouwens
graag.
Zijn er gasten dan is dit natuurlijk niet mogelijk.
Wie zeer bescheiden is neemt dan een kookvrouw.
Doch ook deze zijn te Berlijn zeer zeldzaam en
daarenboven zeer lastige potentaten. Kan men dus
zijn gasten de eigen keuken die Hausküche
niet voorzetten, dan bestelt men het eten bij een kok.
Deze autoriteit heet hier „Traiteur" en zijn insti
tuut heet „Stadtküche". Een eenvoudige Hausküche
wordt echter altijd toch nog hooger geschat dan
een rijkelijke „Stadtküche".
De Hausküche wijst er op dat het gezin ook
onder gewone omstandigheden niet uitsluitend zuur
kool en Frankforter worstjes eet.
Zij, die in het seizoen dat te Berlijn tusschen
Kerstmis en Paschen valt veel uitgaan, weten
aan de garneering der schotels en den smaak der
sausen reeds te herkennen, door welken „traiteur"
het diner geleverd werd.
Met al de genoemde faciliteiten, die het moderne
Berlijn zijnen bewoners oplevert, is menig hoogge
plaatst ambtenaar, officier of familie, die het z. g.
uitgaan als noodzakelijk middel beschouwt, om
huwbare dochters aan den man te brengen, in staat
op één avond drommen menschen gastvrijheid te
verleenen.
Of de gastvrouw zich met al hare gasten persoon
lijk kan onderhouden, dat doet or mindor loo. Mon
is er met eenmaal inviteeren af.
Aangezien de afstanden hier groot zijn, zoo wordt
voor menigeen het nemen van rijtuigen te duur.
Nog nooit zag ik dan ook eene stad waar men
met zooveel ingebakerde en ingespelde dames in
tram of stadstrein zit als te BerlijD. Aan de gast
vrouw legt dit de verplichting op, voor de dames
gewoonlijk ook voor de heeren een localiteit
in te richten, waar deze zich kunnen uitspelden,
„ablegen" zegt men bier.
Is men bevriend met een der hetzelfde huurpaleis
bewonende families, dan geschiedfdeze bewerking
waarbij steeds eene dienstbode van naaigereed-
schappen en toiletartikelen voorzien, behulpzaam
moet zijn in de woning van deze vrienden, waar
de feestgevende familie gewoonlijk ook den nacht
doorbrengt. Telt men geene vrienden onder de
huisgenooten, dan wordt gewoonlijk op de corridor
een soort toiletkamertje geïmproviseerd en ziet de
familie-zelf zich voor dien nacht genoodzaakt óf op
eenige slaapcanapés, óf buitenshuis over het meer
of minder welslagen van het feest nog wat na te
droomen.
Om te voorkomen, dat te veel gasten in één
zelfde oogenblik diensten van het kamermeisje bij
het in orde brengen van het toilet vorderen, zjjn
er zelfs listige gastvrouwen, die haar gasten op
verschillende tijdstippen inviteeren. Tegen 7 uur
de eersten, om 8 uur de laatsten. De minst ge-
wichtigen openen den stoet en als eindelijk de
decoratieve hoofdfiguren binnengeruischt zijn, zet
zich het gezelschap aan de verschillende tafels.
Weet ge hoe de meesten deze wijze van gast
vrijheid verleenen noemen „Zwangsvergnügungen."
Dat is juist het ondragelijkste van alles. Zoo
menigeen is hier feitelijk genoodzaakt feesten te
geven. Hunne bevoordeeling, dikwijls hunne bevor-
houden behalve natuurlqk iemands besef van eigen
waarde na alles wat was voorgevallen. Maar in de eerste
minuut dacht ik daar niet aan. ik was zoo verbaasd en
zoo gelukkig of zoo beleedigd en zoo ongelukkig (ik
weet het zelf niet precies, waaruit echter de gewaar
wording sproot, ze was zeer sterk) dat ik niets wist te
zeggen.
Brown zag zqn voordeel en sprak des te meer. Ik
trachtte mqn oogen af te wenden, zonder het echter
te kunnen. Ze schenen aan de zqne geboeid en nadat
hq me boekdeelen vol vertel! had van zqn gedachten
en zqn gevoelens na onze eerste ontmoeting, viel het
mq op dat hij mqn beide handen in de zqne hield. Ik
geloof ze'fs al lang voor ik het zag en eerst toen hq
ze kuste kwam ik tot mezelf.
Het scheen zoo buitengewoon dat Brown zoo iets
deed bqna een droom. En om volkomen oprecht
tegenover mezelf te zqn moet ik erkenuon (jat het een
heerlqke droom was. Zulke vreemde dingen kunnen
enkel in droomen gebeuren en dan schqnt men* er zich
niet tegen te verzetten of zich er iets van aan te trekken.
Gelukkig wist hq dat niet en snel mqn handen los
rukkend riep ik uit: «Meneer Winston!*
«Noem me zoo niet!* smeekte hq. «Noem me Brown.*
«Maar u bent Brown niet
«Ik heb u even lief alsof ik Brown was, ja misschien
nog meer. Als u eens wist hoeveel du:zenden keeren ik
er naar gesmacht heb het te mogen zeggen en welk
een verademing het is dat ik eindelqk kao spreken.*
»U hebt er het recht niet meer toe. In geen enkel
opzicht, want Brown tcheen ten minste eerlqk
dering hangt er van af of ze het verstaan een
„nettes Hau3 zu machen." Ook in dit opzicht be
staat er hier veel meer dwang dan ten IJwent. En
mede een gevolg van dezen dwang is het opbloeien
van zoo menige „Vorbuur maatschappij", die tal
van families in de gelegenheid stellen een valsch
jeeld van haar wezen en zijn te construeeren. „Erborg-
ter Glanz" zegt verachtelijk de huweljjks-candidaat,
die al heel spoedig waarheid en schijn heeft leeron
onderscheiden. Het milieu, waarin deze familie hare
gasten ontvangt, is niet dat, waarin zij gewoon is
te leven. Waarom dan aanleiding gegeven elkander
over-en-weer een rad voor de oogen te draaien
Zou het niet veel verstandiger zijn, dat ook de
Duitsche autoriteiten het voorbeeld van de Hol
landsche volgden door de carrière van zoo menig
man onafhankelijk te maken van uiterlijke omstan
digheden, in de eerste plaats van de echtgenoote?
Vrouwen-intrigues hebben hier reeds menigmaal
vroegtijdig de carrière van verdienstelijke mannen
gebroken.
En hoe menig officier werd plotseling naar een
veel minder in aanzien zijnd regiment overgeplaatst,
omdat de vrouw zijner keuze, ofschoon er geen
termen bestonden de toestemming tot een huwelijk
te weigeren, aan de overige dames van het korps
niet welkom was. Duitsche officiersechtgenooten
noemen dit: „das regiment rein und von uner-
wünschten Einflüsssen frei halten?"
Voor dames.
Kijkjes in de modewereld.
De rouwkleeding is te beschouwen als een teeken
om zich te onderscheiden van andere, vroolijkge-
stemde menschen. De man heeft slechts weinig
noodig om zijn rouw kenbaar te maken. De vrouw
dan die van de heeren der schepping, legt een meer
omvattende rouwkleeding aan den dag.
De vrouw, die de uiterlijke teekenen van rouw
aanneemt, zal 't bij haar terugkeer in de wereld,
na weken van droefheid en somberheid, aangenaam
aandoen, door hare zwarte kleeding gewapend te
zijn tegen de vroolijkheid van de wereld. Een ieder,
die haar ontmoet, spreekt haar toe met zachte
stem, met deelneming in zijn toon, men vraagt haar
niet mede te doen aan feesten en genoegens.
Bij de beschaafde volkeren geldt zwart als teeken
van rouw. De kleur van den booze is uitgezocht
om de herinnering te bewaren aan den afgestorvene,
misschien was het ook het donker van den nacht,
dat de menschen er toe bracht 't zwart te kiezen,
daar men bij den doode altijd 't licht afsluit.
Tegenwoordig geldt bij ons 't zwart als teeken
voor diepen rouw. Daarentegen wordt voor lichten
rouw naast zwart-wit, wit-zwart en grijs ook violet
en Turksch-blauw gedragen. Velen kiezen eerst
toiletten in de laatsle kleur als de rouwtijd voorbij
is en men een overgang zoekt naar al die kleuren,
die bestemd zijn om een vrouw in vroolijke dagen
te versieren.
Spreekt men van rouwstoffen, dan onderscheidt
men die, welke voor diepen rouw dienen en die,
welke voor lichten rouw gekozen worden. De tegen
woordige mode speelt hierbij ook een aanzienlijke
rol. Van crêpe worden nooit geheele toiletten ver
vaardigd, het dient meer voor garneering of blouses.
Men brengt het aan op laken of op wollen stoffen,
wier weefsel een gestreept karakter draagt. Wanneer
de rouwkleeding in den zomer gedragen wordt,
behoeft men evenwel niet zulke warme stoffen te
nemen, maar kan er mousseline, tulle of zijde voor
gebruikt worden, evenwel stoffen, die weinig glans
bezitten.
«Als Brown zichzelf vergeten had en gekust den
zoom van uw kleed, wat zou u dan gedaan hebben
«Ik weet het niet.«
»U zou hem wegge:tuurd hebben.*
«Neen dat had ik niet kunnen doen. Ik
vertrouwde zoo sterk op Brown. Ik ik dacht dikwqls
hoe ik het ooit zonder hem zou stellen.*
«Stel het niet zonder hem. Levenslang zal ik je chauffeur
zqn indien dit de eenige voorwaarde is waarop je me wilt
terugnemen. Maar is er niets anders? Wat ik begeer is -
«Wat?* vroeg ik toen hij zweeg.
«Alles
Iets in zqn gezicht, zqn oogen, zqn stem, in zqn
geheele persoonlijkheid ontvoerde me aan mqzelf en
scheen me over de aarde te doen zweven, ik liet me
gaan en voelde me overstelpend gelukkig. Nu werd het
mq plotseling duidelijk, dat sinds maanden Brown me
lief was geweest en ik me ellendig en rusteloos had
gevoeld, omdat hq niets was dan Brown.
Ik hoorde mezeit zeggen «Ik vergeet je.«
«Eu wil je mq een beet je liefhebben
«Neenniet een beetje.*
Toen nam hq rnq in zijn armen, ofschoon elk oogen
blik iemand in het zomerhuisje had kunnen komen en
ons zien. Blijkbaar dacht bij er op dat moment niet aan
en ik evenmin, ik kon enkel denken aan Brown
Brown Brown. Er bestond niemand op de wereld
dan Brown.
Ik twqfel ot ik wel met woorden heb toegestemd, dat
wq met elkaar verloofd zuilen zqn hoewel hq het ten
slotte als een feit zal hebben beschouwd. Mocht ik een
De hoed, passende bij een rouwcostuum kan men
geheel uit crêpe laten vervaardigen met een langen,
afhangenden sluier, die eigenlijk de treurende als
een mantel moet omhullen. Deze dracht is afkom
stig van Maria de Medicis, die haar 't eerst als
teeken van rouw over haar vermoorden echtgenoot,
Hendrik IV, heelt gedragen.
Om fluweel te dragen, wat zeer in de mode is,
behoeft men geen extra uitgaven meer te doen.
't Souple, mooie fluweel, dat tegenwoordig zoo zeer
de aandacht trekt, kost niet duurder dan laken,
terwijl het 't even lang uithoudt. Een fluweelen
toilet van marine-blauw voldoet bijzonder. De rok
wordt afgewerkt van onderen met drie biais. drie
vingers breed ongeveer.
Een chemisette van zijde-mousseline geplooid en
versierd met motiven van Valencieune-bont wordt
in het lijfje aangebrachtde mouwen kunnen met
dezelfde Valencienne-kant gegarneerd worden. Een
groote hoed van fluweel in dezelfde tint vol
tooit dit toilet, groote witte veeren hangen van
achteren en op zij over den rand heen. 't Is zeer
lastig een mantel te vinden, die men geschikt over
een fluweelen costuum kan dragen, 't Beste is een
langen mantel van laken te nemen met mouwen van
Japanschen vorm, waarin men gemakkelijk de
fluweelen mouwen kansteken. Draagt men 'tfluweelen
costuum zonder mantel, dan kan men er een smal
bont op dragen, dat over den schouder naar achteren
geworpen wordt en meestal van hermelijn wordt
vervaardigd.
Het programma der tweede Vredesconferentie, dat
alsnog oen vooiloopig karakter draagt <s ter inzage der
Kamerleden ter griffie nedergeleg I. De Minister helt
over tot de meening van hen die, hoezeer ook voer ont
wapening gestemd, vreezen dat door deze kwestie te veel
naar den voorgrond te dringen, eene hindernis zoo kannen
ontstaan voor de onderhandelingen op ander terrein, die
vrèl tot belangrqke praotische resultaten kannen voeren.
Hnoeler||en Boterbondel.
De eergister te Goada gehoaden algemeene vergadering
der Vereeniffing tot bestrijding van knoeiergen in den
Boter- en Kaashandel besloot tot het zenden van een
adres aan de Eersto en Tweede Kamer betuigende
adhaosie met d« ingediende wetsvoorstellen tot wgziging
der Boter wat "an 19G0, en een ander adres aan de
ministers van landbouw en boite landsohe zaken, ter
verkrijging van gunstiger bepalingen in zake hat tarief
van ibfoerrtcbtei geheven van Nederlandsohe kaas in
Daitechland, welke thans in dat opzicht bjj die van
Zwitserland en Italië achter staan.
Nog ward naar aanleiding eener door den heer
Middelbeek gehoaden voorlracht over verbetering der
volvette kaasindustrie in Zaid-Holland en Utrecht, welke
voordracht een langdurige discussie uitlokte, besloten in
een adres aan de Regeering aan te dringen op het stioh-
ten eener model zuivelfabriek in Zaid-Holland en het
verbinden daaraan van een inrichting voor vakonderwijs.
Gemengd Nieuws.
Men schrgft ons
Door de Vereeniging «Sohermerhorn's Bslang* is het
volgende adres gezonden aan den gemeenteraad
»H«t Bestuur der Vereeniging «Schermerhorn's Belang*
neemt beleefd de vrgheid Uwe toestemming en mede
werking te verzoeken voor het volgende: Binnen den
werkkring der genoemde vereeniging valt ook het aan
wenden van pogingen en het geven van voorbeelden om
tot veifraaiing der gemeente te komen.
Door bromen aanplant kan dit, naar de meening van
ons b'Btuur, alreeds voor een deel worden bereikt. Gaarne
verkeerden indruk hebben gegeven, dan ontbrak mq de
tqd om hem uit te wisschen, want het leek of we niet
meer dan een minuut over de toekomst en zulke dingen
gesproken hadden toen vader en Lady Brightheimstone
langzaam binnen kwamen.
Beiden ragen er uit alsof ze iets «heel buitengewoons*
dachten te hooren zooals de courantenjongens zeggen
maar ik wierp Brown of Jack of hoe ik hem noemen zal
een blik toe, die duidelijk zeide«Als je durft.*
Na eenmaal vergiftenis te hebben verkregen, achtte
hij het zeker wijzer de Voorzienigheid niet opnieuw te
verzoeken en hield zich stil. En bijgevolg hadden wq
een praatje over het weer en den tuin en het gezelschap.
Dit is dan ook de reden waarom de beslissing nog
geheel in mqn handen ligt. Ik ga nu dezen overlezen
en mocht ik mqn gedrag aikeuren, dan is het nog niet
te laat om van meening te veranderen.
P. S. Ik heb hem gelezen en herlezen. En ik heb
over aïles nagedacht, nogmaals en nogmaals.
Molly Randolph, had je Brown geen vergiffenis ge
schonken, dan zou je een alschuwelqke kleine heks zqn
geweest en nooit zou je het jezelf hebben vergeven,
want hq is de beste man die leett behalve vader.
Wat zal het zalig zqn, zooveel van hem te houden
als ik zeif maar wil, van hem, ten slotte toch mqn
Kranigen Chaufteur!
EINDE.
OURANT.
(inmoutogou, «dor klcoding reel ingewikkelder is
■Je tweede Vredesconferentie.
Uit Scheraterhorn.
