Mgaren magazijn
De Eerste Onderlinge Landbouw Verzekering-M*.
2e
F, P.G.,
Laai 157 ALK'VI AA
De Eerste Hygiënische
een Winkelhuis,
Zit- en Slaapkamer
Drie levens.
Aanneem-Costumes f 13,50 - 40,
Trouw 14,— - 60,—
Rouw 14,— - 60
Fantaisie 9,46,—
Voordeeligen inkoop en
het kunnen beschikken over
eerste werkkrachten waar
borgen soliede stoffen en nette
degelyke afwerking.
WIMTEEK1.ES1BIMG
mmêMské
stelt al hare Broodsoorten voortdurend onder
scheikundige controle, ter waarborg voor de
deugdelijkheid der grondstoffen.
De resultaten van onderzoek liggen voor
belangstellenden steeds ter inzage.
BEIJNVAANS' Sigaren.
De vermaarde Alkm. Jongens,
De echte Goudsche Sprits,
De bekende Boter-Jodenkoeken
En de heerlijke Egmonder Moppen,
O, VAIV
C' EÖMEïJHT, Haarkundige.
bij P. v. d. Schinkel,
zal aanvangen HEDEN 14 FEBRUARI en
eindigen ZATERDAG 23 FEBRUARI d.a.v.
Verdronkenoord 48, Alkmaar.
F EUILLETO N.
Gemaakt en naar maat.
Nog voorhanden eenige
tegen opruimprjjzen.
„MATANZAS."
£emigst adres voor
Aanbevelend, W. SWAGER.
LANGESTRAAT 59.
TE KOOP Gevraagd,
la eea provinciestad In IV. Hol).
cf In de nnbyheid der narbt.
Franoo brieven met opgaaf van Koopprjjs, onder lettor
M 38, bureau van dit blad.
ZIJN VERKRIJGBAAR BIJ
Kennemerstraatweg, ALKMAAR. Telef. 58.
VRAAGT
verzekert uitsluitend personen, werkzaam in den T,nndhnnw nf i.
geldelijke 1"'n Ll""",0,,W
VERTEGENWOORDIGERS GEVRAAGD met relatiênonder
teeZwoHerS bovenbedoelde bedryven Zich te wenden tot de Directie
Me). C. JB. JEGMOJki»,
lieerore» Piano en Theorie
Mieat 0 15, ALKMAAR.
Spreekuren Woensdag,Dondsrdsg es Vrijdag van 12 uur.
Crinofloop
Ook zij die lijden aan andere Haarziekten, wenden
zich kosteloos, mondeling of schriftelijk tot
BQKIEIJN Te «preken: EI.KRA vrijdag ven 10-3 «ur7
Ged. Nieuwesloot B 81, Alkmaar.
Attesten franco toezending.
Een gemeubileerde
te Huur.
Te bevragen en te bezichtigen, OUDtl-
GRACHT 183.
GEVRAAG O, een
Hgmond aan Zee.
Wie iets koppen wil op het gebied van TAPIJTEN en GORDIJNSTOFFEN of Linoleums, Vitrages, Loopers,
Axm. Karpetten, enz., enz., dat bewijzen moet een koopje te zijn, bezoeke mijne opruiming, «s.
Sloor grsvl» HARGABJBTR BÏrWAIT.
(Henriëtte von Mesrkeimb.)
58)
Na tien dagen ongeveer kwam Hilde terug. Eerder
had zg niet kunnen, vertrekken. Da huishoudster moest
eerst weder gezond en Sitta wat flinker zjja. Zn
hoestte wel nog altijd, doch kon toch weer in buis
rondloopea.
rBuitan mag zjj niet komen; toch vat telkens
koude in de gangen en de koude kelders« vertelde Hilde
«ik heb met den dokter gesproken. Hij zoa haar het
berst naar bet Zuiden zenden, doch in haar toestand
mag zg niet reizen en waar zouden zij het geld
vandaan.kragen Hans Henning heeft oen slechte oogst
gehad, in het najaar verloor hjj twee van zgn beste
paarden en nu heerscht er een ziekte onder de varkens
Het eena ongeluk volgt op het ander».
«Ontslaat oom Hendrik hem dan niet van de pacht
onder deze omstandigheden?® vroeg Ilse.
«Daar wil Hans Henning niets van hooren. Eike
halve cent.betaalt hjj. De armejongen ziet er overweikt
uit en sitta« Hildes oogen werden vochtig «Ilse
aan jou kan ik het wel zeggen, ik geloo! dikwüls dat.
zg de geboorte van. het kind niet zal overleven.®
«Bekommert hare moeder zich niet over haar
«Och, zij l Zij zou maar drukte en werk aan
brengen als zg^kwam. Neen, van dien kant is er nieits
te hopen. Het is wel jammer, dat Hans Hennin<" i tu
juist een arm,ziekelijk meisje trouwde! Op Hinncb®.
hagen kon hg slechts eea gezonde, sterke vrouw ge
bruiken.® K
«Arme^Sttal® zei Ilse medelijdend. «Konden wif
maar leJsfvoor haar doen.®
- ïJa- dat is heel moeiljjk, Sitta wil gezond schjjne
en daarvoor gehouden worden zg neemt bet bgna
kwalijk als zg gewaarschuwd wordt ea Hans Henning
ook. Zg zgn als met blindheid geslagen.®
«Misschien maak je je al te angstig, Hilde.«
«Wg willen het hopenHildes toon was echter niet
opgewekt. »En jg, kleine Iise, heb je 't stil gehad,
terwgl ik weg was? Geen bezoek gehad'?®
«Neen.«
«Nu, Meringer kwam toch zeker dikwijls.®
»Hjj ook niet.®
«Dan zal hg zeker vandaag komen. Het is W oensdag.«
«Ik geloof niet, dat hg komen zal, Hilde.®
Waarom niet? Is hg op reis?®
tik weet het niet. Hij kwam 's avonds op den dag,
dat je weggegaan waart naar Hinrichshagen. Sedert
dien dag is hg niet weer hier geweest.®
»En liet hij ook niets van zich hooren.®
«Niets.«
Hilda zag haar zuster oplettend aan. Een zonderlinge
angst kwam bjj haar opspoedig stelde zjj zich echter
weder gerust en hoopte weer. Misschien kwam Meringer
niet, omdat hg dacht, dat zij nog niet terug was; nu
aou hjj dan weldra weder zgn bezoeken hervatten.
Zg wachtte geduldig nog een paar dagen. Hg kwam
niet. Eindelijk hield zg het niet langer uit.
«Ilse, zou je niet eens aan Meringer schrijven, dat ik
er weer ben en dat het ons genoegen zal doen hem
weer hier te zien
Ilse zag van haar werk op. Hilde verwonderde zicb
over de treurige uitdrukking, die op haar gelaat lag.
»Hat is heter, dat ik 't niet doe, Hilde. Het zou
ook tevergeefs zijn, hjj zou toch. niet komen.«
«Waarom niet
Vraag het mjj liever niet, Hilde.« Zjj boog zich
over haar handwerk. »Het is zeer treurig.«
Hilde schrikte. «Geloof je, dat hjj je liefheeft, Use?®
vroeg zjj langzaam.
«Ja, llilde, ik weet het. Maar vraag er niet naar, ik
spreek er niet graag over.®
Hilde zweeg.
«Neen, ik zal er niet meer over spreken met je,®
zeide zjj eindeljjk.
Haar stem klonk haar zelve vreemd in de ooren. Zjj
verliet zoo gauw mogelijk onder een of ander voorwendsel
de kamer.
's Avonds was zjj zeer stilIlse verwonderde zich
echter daarover niet. Haar zuster sprak we! meer niet
veel ea zij vond het aangenaam aan haar gedachten te
worden overgelaten.
Meringers naam werd niet meer genoemd.
De dagen gingen in stilte voorbij. Men kan te Berljjn
zoo eenzaam leven als in een woestjjn, indien men dit
wik De eenige afwisseling was het hooren nu en dan
van een tooneelopvoering. Voor elke uitnoodiging be
dankte Ilse.
»Ik moet dat wal doen in mjja gevalik ben nu in
een moeilijke positie.®
Dat viel niet tegentespreken en Hilde kon niet anders
doen dan het prjjzen, dat Ilse zoo fijnge oelig was. Zjj
begreep niet, dat da eigenlgke reden haar vrees was
over Hilmars boek te worden aangesproken. Zjj las het
ze'f niet. Met Meringers heengaan verdween spoedig ook
weder haar belangstelling in de litteratuur. Zijne boeken
echter schafte zjj zich aan ea zg las ze dikwjjls. Het
was iets als een band, een handdruk uit de verte.
Voor de eerste maal in baar leven was Hilde met
zichzeif en haar eigen gevoelens, niet met haar broeder
en zuster alleen vervuld.
Daardoor bemerkte zg niet, dat er in Ilse een groote
verandering plaats greep. Aan haar was niets meer te
ontdekken var het uitgelaten kind, van het dweepende
meisje, dat ieder oogenblik van het eene uiterste tot
het andere, var« verrukking tot smart, kan overslaan;
van de hartstochtelijke, overdreven elegante, jonge vrouw;
niets daarvan bleef over in de stille Ilse, die nu bgna
altijd ernstig was, die wist wrt zjj wilde, die het ver
driet over haar verlatenheid alleen wist te dragen.
De korte winter nam weldra afscheid. Hevige, doch
zachte wind en stroomen regen verkondigden, dat de
lente in aantocht was.
Gedurende de laatste weken kwamen er veel brief
kaarten en ook wel korte brieven van Hilmar. Hjj was
op de terugreis. De zee begon hem te vervelen, schreet
hjj eens; hjj zou zjjn reis van de eerste de beste haven*
plaats per spoor vervolgen om eindeljjk zjjn geliefde
kleine vrouw, naar wie hjj dagelnks meer verlangde,
terug te zien. 6
Spoedig op elkaar volgden daarna brieven, die meldden,
dat hg binnen enkele dagen thuis zou zjjn. Ilse las zjjn
brief voor. Haar stem klonk niet bewogen, eigenlijk
overschillig.
«Voor dien tjjd ga ik natuurlgk wegzeide Hilde
bedaard. «Na zulk een lange scheiding moet gü weder
met u beiden alleen zjjn.®
Ilse vouwde van Hilmars brief een scheepje, een
kunstje, dat zjj nog uit haar prille jeugd kende. Zjj
scheen daarin zoo verdiept te zjjn, dat zjj nauwelijks
hoorde, wat haar zuster zeide.
«Je behoeft er niets van te zeggen, Ilse,® begon zjj
weder, wel wat beleedigd, «als je Hilmar weer hebt,
ben ik overbodig.®
het is beter, dat je vertrekt, Hilde, lieve, goede
HildeIk dank je, dat je het zoo lang bij mjj hebt
uitgehouden.®
Het papieren scheepje viel op den grond, zonder dat
zg het bemerkte.
«Het was een fleurige tjjd voor mjj en geloof mjj,
het wederzien moet nog veel treuriger zgn.®
Zonder haar zuster tjjd tot antwoorden te laten, ging
Ilse haastig heen.
Hilde begreep niets van deze «roerselen van een gewond
hart.«
Dat Ilse bedroefd was geweest door de lange scheiding
en ook wel wat boos op haar man, dat vond zg natuur
lgk waarom echter de terugkeer, het wederzien treurig
moest zgn, dat zag zjj niet in. Ilse was altjjd moeiljjk
te hpgrjjpen eB teÉ?enstrijdig in haar uitingen geweest.
Hhde meldde haar komst op Malchow. Waar zou zjj
ook heengaan, op Hinrichshagen kon zjj op 't oogenblik
weJ gemist worden. Voor haar vertrek stond zjj nog
een poosje aan het raam van de kleine logeerkamer, die
zjj zoo lang bewoond had.
Wordt vervolgd).
Druk N.V voorh. Heras, Coater Zn., Alkmaar,
ALKMAARSCHE BROODFABRIEK
V:: 'v
mijne opruiming
