ff
Firma C. E EG
Menado par "2 K. f 0.6O
Preanger f 0.55
Java f 0.50
„f015
Langestraat.
BLOOKER S
DAALDERS
CACAO;
Om uit te knippen.
BOI.
OEEIf BÊTËB
KOOP,
BUSSEN
gij betaalt minder
en krijgt betere kwaliteit.
feuilleton.
Drie levens.
Herms. Coster Zn
HEERENHOEDEN.
SPORTPETTEN.
Boorden, Dassen, Manchets.
uitgesneden.
K. v. VLIÉT, Zaadmarkt 3.
HERMs. COSTER ZOON,
„fölO
i f 0.35
1
Het leven van
Michiel De Ruijter,
Vanaf heden
MACHINAAL
Versche Kipeieren.
Gevraagd eene WERKSTER
Scheepsbenoodigdheden
Machinekamer - behoeften.
f 1,50 ing. f 1,90 geb,
C. LEBBINH, KI. Nieuwland 7,
Prijs f 1.75.
boekhandel, vh
Mieuw. HTieuw
Puike Malta-aardappelen.
Kaapsche Peren en Pruimen
KL. v. d. POL,
per blik f 0.9O
per blik f t>„65
A
per blik f 0,5 O.
h*d' °°k,k he,h*"
Ontvangen de nieuwe modellen voor 1907.
Aanbevelend,
Wed. Jac. van Beek.
SCHOUTENSTRAAT 18, ALKMAAR.
Dagelqks te Terkrqge»van kippen die steads tast
*1 ten, ea aitsliutesd met le kw. gerst worden gevoederd,
It-. DE VRIES Jz.
N.B. Bsfitalliagea van minstens 10 sinks worden
*oadar prgsyerhooginjg bezorgd.
voor den Znterdag. Adres R, DE GROOTComesti
bles win kal «De Toko.«
Aanbevelend
ffl y*jFTï
rmanslaan,
Het goedkoopste adres voor
en
ADRES VOOR HET
Matten en Repareeren van alle mogelijke
Juist verschenen
GOEDKOOPE UITGAVE.
3EÏA3LjL. OAIINTIHX
oorhandeu by de N.V.
HERMs. COSTER ZOON.
Voordam O 9. Telef. No. 3
bijeenverzameld door A. TAN EELDE.
VBKriEKJSlBAAB BIJ UK
te ALKMAAR,
TH. van der KLEI.
Horloges - Fendnles
Wederom verkrijgbaar
LAAT 169.
Verkrijgbaar bij
Langestraat.
«WW**!
in plaats van losse cacao of poederchocolade,
vierkante bussen van 1 ons. 18 ets.
y2 pond. 42V2
1 pond. 80
2 pond. 150
gravin HAEöAHKfSö BÜNAII.
(HennStte von Meerheimb,)
Ondergeteekendeabonné der Alk-
maarsche Courantwenscht te ontvan
gen van de N.V. v.h.
Uitgeefster der Alkmaarsehe Courant.
VOORDAM O O,
Eén exemplaar van
cor J. STAMPERIUS A 22^ Ots. (frarco rer
post tegea overmaking van 32$ Ct'.
Ni AM
WOONPLAATS:
70)
Zou zq het verbranden
Dan behield Hans Henning zijn zaiig geloof aan zijn
verloren geluk, aan de liefde van de lieve, schoon*
wIj verlies h? niet kon dragen.
H»t hirf14 Z? iat °P den Srond voor het tafeltje.
Het boek lag op haar schoot. Langen tijd dacht zh'
en°I?oót hit k S,ti)nd °P' giBg naar haar kamer
en sloot het zorgvuldig weg.
«Verbranden kan ik het altijd nog,was haar besluit,
d t.W6e! 0 L tfld B10t koaaen zal> waarop ik ge
noodzaakt zal zqn het aan Hans Henning te geven om
h£ °P tegen, te gaaB' om hem te doen inzien,
dat hq zqn gevoel verspilt voor een vrouw, die op-
oftermg, plichtsgevoel en huichelarij kende maar geen
iv°0r bezat. Misschien zou daH deze treurige
onthulling nena redden. Inien hq zelf zijn leed
overwint, dan blqft het boek achter slot of zal ik het
verbranden.* Zn zeide alleen aan Hans Henning, dat
zq overal dezelfde orde bq Sitta had gevonden.
«Geen brief, geen regel schrift, die een wensch of
ee? beschikking inhoudt. Ieder woord van haar zou
heilig zjjn*, zeide hjj onbewogen.
«Ik heb niets gevonden, Hans Henning.*
ka?aktereUgmLf„°SU-? ,^ar waarheidslievende
Karakter moeite, doch zq hield het voor haar plicht
voorloopig haar broeder in zjjn dwaling te laten.
Hjj zuchtte. »Zjj dacht niet, dat zjj sterven zou die
H i i de zag hem niet aan.
«Hq mag het niet weten, dat zjjn liefde voor Sitta
slechts een kwelling waSi Alleen dan als het volstrekt
noodig is, zal ik het openbaren,dacht zq. c "K*
.tt0 wake» rgiogen eentonig voorbjj, voor Hilde in
stille vrede. Hemi hield haar bezig, 's nachts stond
zqn wieg naast haar bedzq hoorde hem zacht adem
halen en kon bq het schjjnsel van de nachtlamp het
rustig slapende kind zien.
Hoe trotsch was zq erop, toen Heini op Fiekes arm
naar haar zjjn handjes uitstrekte en een pruilend
Verlaten eens zonder bem de kamer wilde
Neen, Heini miste niets, met de teederste, trouwste
-tl h m 9 omriBgd' Maar voor Hans Henning
Ij Hilde geen vergoeding. Hoe langer hoe meer ge
voelde hq het verlies van de geliefde.
Hildas al te groote zorg, waarmede zq voor Heini
alles zelf wilde doen, maakte hem wel eens boos, bn
Sitta zou het hem getroffen hebben. Hq zou het ineen
.jonge moeder begrjjpeljjk gevonden hebben, doch Hilde
was toch maar Heini's tante en had op haar jarea
verstandiger moeten zjjn. Met deze eeuwige, overdreven
teederheid zou zq het kind zonder twjjfel verwennen.
Aeits als zq s avonds bq elkander zaten, moest de
- jj einï8 slaaPkamer openstaan. Hilde liep
dikwqls midden in het gesprek weg wanneer Heini zich
en 6j mockt B'et anders dan fluisterend
gesproken worden.
Bans Henning gaf het daarom zeer spoedig weer op
s avonds met zjjn zuster samen te zjjn. Hjj ging in
zjjn kamer alleen zitten voor zjjn schrjjftafel en treurde
over zjjn verlies.
Zoolasg d® °°K.st duurde, die van zjjn krachten
horfft a vjrg Smg het nog wel, doch toen in den
Jlr-f fn *'.nter, voor bem de lange dagen kwamen
werd zqn stemming hoe langer hoe somberder.
Urenlang kon hjj over de kale stoppelvelden rjjden,
ï0a verdiePt' Druipnat, doodmoede
kwam hq dikwqls thuis en sloot zich dan in zjjn kamer
hnnrT J Hüde ,of het kiBd om te zien. Hilde
hoorde hoe hq eindeloos op en neer liep als een
ongeduldige gevangene, van de schrjjftafel naar de deur
en terug met den rusteloozen, sleependen tred van een
geketend dier.
Zjj kon het niet langer aanzien, want zij vreesde
voor zqn verstand. Wat moest zjj doen Zjj was dikwjjls
ui tweestrqd. Zou zij hemSitta'saanteekeningengeven?
Zou dat de gewenschte uitwerking hebben! of zou hem
de overtuiging, dat Sitta hem niet bemind had, geheel
tot wanhoop brengen
Neen, erger dan nu kon het niet worden.
Zq ging vastbesloten naar Hans Henniag's kamer met
het zwarte, smalle boek in de hand, achter zich.
ans Henning zat met gebogen hoofd op een stoel
bq bet raam. Zjjn troostelooze houding, zoo geheel zon
der veerkracht, de sombere blik waarmede hjj tot haar
opzag, versterkten haar in haar voornemen. Van de
p.aats drong het eentonig gonzen van de dorschmachine
tot hen door.
Hilda legde haar hand op dan schouder van haar
broeder.
«Lieve Haus Henning, kon ik je toch helpen 1 Zal ik
Heini halen? Ik vind, dat hq" dikwqls al iets heeft van
Sitta in zqn lief gezichtje, vooral in zjjn oogen, hoewel
zq jammer genoeg van kleur veranderen en bruin worden,
zooals de onze.*
«Je meent het goed, Hilde, doch laat mjj bever alleen
-— ook de gelijkenis van Heini met Sitta kan mij niets
heipen. Zq is het toch niet zqHq sprong op.
«God, nojjn God, ik kan ,het niet dragen. Waarom
moesten wjj van elkander gescheurd worden, wjj, die
elkander zoo lief hadden I Deze twee jaren zonder
wanklank, zonder een afwjjkende gedachte zqn zjj
voorbjj gegaan. Slechts liefde niets dan liefde bezielde
ons.* Hjj bedekte zjjn oogen en Hilda zag door zjjn
vingers groote tranen.
«Had ik den sleutel van de geweerkast niet voor mjj
zelf verstopt dan had ik er al een eind aan gemaakt.*
Hilde knikte. «Het is tqd, hoog tjjddacht ze. «Hans
Henning ik heb je voorgelogenbegon ze daarop een
beetje stotterend.
«Hoe dat zoo?* vroeg hjj onverschillig. Hjj kende
aar haast pedante waarheidsliefde. «Heeft Heini een
slokje welk minder gedronken dan je verteld hebt
«Neen, maar ik heb je gezegd, dat ik bq het opruimen
van Sitta s goed niets van belang gevonden heb. Dat
was een leugen, een leugen om bestwil weliswaar
maar het hindert me toch.*
«Wat heb je dan gevonden vroeg hjj haastig. «Een
brief voor mjj en op schrift gebrachten wensch Hos
kon je zoo iets voor aajj verzwjjgen, Hilde l«
Ze zag zjjn somber gefron.t voorhoofd, het brandende
verlangen ia zjjn oogen. en 't deed haar pjjn, toen ze
aan zjjn bittere ontgoocheling dacht. Maar het moest
zoo zjjn, er was niets aan te doen.
«Ik heb geen brief, geen testament en geen op schrift
gebrachte weuschen gevonden, Hans Henning. Zoo iets
zou ik je onmiddellqk gegeven hebben. Ik vond iets
anders.*
«Maar wat dan tochl Zeg het nu toch eindeljjkl*
«In de lade van haar rococotafelije, waaraan ze sinds
Baby's geboorte dikwjjls zat te schrjjven, lag onder
onbelangrjjke dingen ook een in zwart gebonden boek.*
Hilde haalde het te voorschjjn. «Ik sloeg het open,
want ik hield het voor een gezangboek. Maar het
waren door Sitta's hand beschreven papieren. Onwille
keurig las ik eenige regels. Wat daarin stond, bracht
mjj aan het twjjtelen, of ik je het boek geven, dan wal
het aanstonds verbranden moest
«Hilde, hoe kon zooiets bq je opkomen I* Hans
Henning rukte haar het boek uit de hand. «Als je het
vernietigd hadt dat zou ik je nooit vergeven
hebben.*
«Je zoudt dat nooit vernomen hebben, Hans Henning.
e boosheid moet ik dragen. Ik handelde naar mjjn
beste weten.*
Wordt vêrvolgd).
Dtnk N,Y voorh. Bsrma. Gaster ês Zn., Alkmaar,
Drinkt „RADIUM CACAO
NLnwUnderslBgel 11.
ROLHAM,
De Verloren Zoon.
KOOLTUIN, ALKMAAB
tifoiotcte kense
flSSi,
Reparation worden gi&ê es
apnadisr afgeleverd.
m.
Moor