ff Firma C. E EG Menado par "2 K. f 0.6O Preanger f 0.55 Java f 0.50 „f015 Langestraat. BLOOKER S DAALDERS CACAO; Om uit te knippen. BOI. OEEIf BÊTËB KOOP, BUSSEN gij betaalt minder en krijgt betere kwaliteit. feuilleton. Drie levens. Herms. Coster Zn HEERENHOEDEN. SPORTPETTEN. Boorden, Dassen, Manchets. uitgesneden. K. v. VLIÉT, Zaadmarkt 3. HERMs. COSTER ZOON, „fölO i f 0.35 1 Het leven van Michiel De Ruijter, Vanaf heden MACHINAAL Versche Kipeieren. Gevraagd eene WERKSTER Scheepsbenoodigdheden Machinekamer - behoeften. f 1,50 ing. f 1,90 geb, C. LEBBINH, KI. Nieuwland 7, Prijs f 1.75. boekhandel, vh Mieuw. HTieuw Puike Malta-aardappelen. Kaapsche Peren en Pruimen KL. v. d. POL, per blik f 0.9O per blik f t>„65 A per blik f 0,5 O. h*d' °°k,k he,h*" Ontvangen de nieuwe modellen voor 1907. Aanbevelend, Wed. Jac. van Beek. SCHOUTENSTRAAT 18, ALKMAAR. Dagelqks te Terkrqge»van kippen die steads tast *1 ten, ea aitsliutesd met le kw. gerst worden gevoederd, It-. DE VRIES Jz. N.B. Bsfitalliagea van minstens 10 sinks worden *oadar prgsyerhooginjg bezorgd. voor den Znterdag. Adres R, DE GROOTComesti bles win kal «De Toko.« Aanbevelend ffl y*jFTï rmanslaan, Het goedkoopste adres voor en ADRES VOOR HET Matten en Repareeren van alle mogelijke Juist verschenen GOEDKOOPE UITGAVE. 3EÏA3LjL. OAIINTIHX oorhandeu by de N.V. HERMs. COSTER ZOON. Voordam O 9. Telef. No. 3 bijeenverzameld door A. TAN EELDE. VBKriEKJSlBAAB BIJ UK te ALKMAAR, TH. van der KLEI. Horloges - Fendnles Wederom verkrijgbaar LAAT 169. Verkrijgbaar bij Langestraat. «WW**! in plaats van losse cacao of poederchocolade, vierkante bussen van 1 ons. 18 ets. y2 pond. 42V2 1 pond. 80 2 pond. 150 gravin HAEöAHKfSö BÜNAII. (HennStte von Meerheimb,) Ondergeteekendeabonné der Alk- maarsche Courantwenscht te ontvan gen van de N.V. v.h. Uitgeefster der Alkmaarsehe Courant. VOORDAM O O, Eén exemplaar van cor J. STAMPERIUS A 22^ Ots. (frarco rer post tegea overmaking van 32$ Ct'. Ni AM WOONPLAATS: 70) Zou zq het verbranden Dan behield Hans Henning zijn zaiig geloof aan zijn verloren geluk, aan de liefde van de lieve, schoon* wIj verlies h? niet kon dragen. H»t hirf14 Z? iat °P den Srond voor het tafeltje. Het boek lag op haar schoot. Langen tijd dacht zh' en°I?oót hit k S,ti)nd °P' giBg naar haar kamer en sloot het zorgvuldig weg. «Verbranden kan ik het altijd nog,was haar besluit, d t.W6e! 0 L tfld B10t koaaen zal> waarop ik ge noodzaakt zal zqn het aan Hans Henning te geven om h£ °P tegen, te gaaB' om hem te doen inzien, dat hq zqn gevoel verspilt voor een vrouw, die op- oftermg, plichtsgevoel en huichelarij kende maar geen iv°0r bezat. Misschien zou daH deze treurige onthulling nena redden. Inien hq zelf zijn leed overwint, dan blqft het boek achter slot of zal ik het verbranden.* Zn zeide alleen aan Hans Henning, dat zq overal dezelfde orde bq Sitta had gevonden. «Geen brief, geen regel schrift, die een wensch of ee? beschikking inhoudt. Ieder woord van haar zou heilig zjjn*, zeide hjj onbewogen. «Ik heb niets gevonden, Hans Henning.* ka?aktereUgmLf„°SU-? ,^ar waarheidslievende Karakter moeite, doch zq hield het voor haar plicht voorloopig haar broeder in zjjn dwaling te laten. Hjj zuchtte. »Zjj dacht niet, dat zjj sterven zou die H i i de zag hem niet aan. «Hq mag het niet weten, dat zjjn liefde voor Sitta slechts een kwelling waSi Alleen dan als het volstrekt noodig is, zal ik het openbaren,dacht zq. c "K* .tt0 wake» rgiogen eentonig voorbjj, voor Hilde in stille vrede. Hemi hield haar bezig, 's nachts stond zqn wieg naast haar bedzq hoorde hem zacht adem halen en kon bq het schjjnsel van de nachtlamp het rustig slapende kind zien. Hoe trotsch was zq erop, toen Heini op Fiekes arm naar haar zjjn handjes uitstrekte en een pruilend Verlaten eens zonder bem de kamer wilde Neen, Heini miste niets, met de teederste, trouwste -tl h m 9 omriBgd' Maar voor Hans Henning Ij Hilde geen vergoeding. Hoe langer hoe meer ge voelde hq het verlies van de geliefde. Hildas al te groote zorg, waarmede zq voor Heini alles zelf wilde doen, maakte hem wel eens boos, bn Sitta zou het hem getroffen hebben. Hq zou het ineen .jonge moeder begrjjpeljjk gevonden hebben, doch Hilde was toch maar Heini's tante en had op haar jarea verstandiger moeten zjjn. Met deze eeuwige, overdreven teederheid zou zq het kind zonder twjjfel verwennen. Aeits als zq s avonds bq elkander zaten, moest de - jj einï8 slaaPkamer openstaan. Hilde liep dikwqls midden in het gesprek weg wanneer Heini zich en 6j mockt B'et anders dan fluisterend gesproken worden. Bans Henning gaf het daarom zeer spoedig weer op s avonds met zjjn zuster samen te zjjn. Hjj ging in zjjn kamer alleen zitten voor zjjn schrjjftafel en treurde over zjjn verlies. Zoolasg d® °°K.st duurde, die van zjjn krachten horfft a vjrg Smg het nog wel, doch toen in den Jlr-f fn *'.nter, voor bem de lange dagen kwamen werd zqn stemming hoe langer hoe somberder. Urenlang kon hjj over de kale stoppelvelden rjjden, ï0a verdiePt' Druipnat, doodmoede kwam hq dikwqls thuis en sloot zich dan in zjjn kamer hnnrT J Hüde ,of het kiBd om te zien. Hilde hoorde hoe hq eindeloos op en neer liep als een ongeduldige gevangene, van de schrjjftafel naar de deur en terug met den rusteloozen, sleependen tred van een geketend dier. Zjj kon het niet langer aanzien, want zij vreesde voor zqn verstand. Wat moest zjj doen Zjj was dikwjjls ui tweestrqd. Zou zij hemSitta'saanteekeningengeven? Zou dat de gewenschte uitwerking hebben! of zou hem de overtuiging, dat Sitta hem niet bemind had, geheel tot wanhoop brengen Neen, erger dan nu kon het niet worden. Zq ging vastbesloten naar Hans Henniag's kamer met het zwarte, smalle boek in de hand, achter zich. ans Henning zat met gebogen hoofd op een stoel bq bet raam. Zjjn troostelooze houding, zoo geheel zon der veerkracht, de sombere blik waarmede hjj tot haar opzag, versterkten haar in haar voornemen. Van de p.aats drong het eentonig gonzen van de dorschmachine tot hen door. Hilda legde haar hand op dan schouder van haar broeder. «Lieve Haus Henning, kon ik je toch helpen 1 Zal ik Heini halen? Ik vind, dat hq" dikwqls al iets heeft van Sitta in zqn lief gezichtje, vooral in zjjn oogen, hoewel zq jammer genoeg van kleur veranderen en bruin worden, zooals de onze.* «Je meent het goed, Hilde, doch laat mjj bever alleen -— ook de gelijkenis van Heini met Sitta kan mij niets heipen. Zq is het toch niet zqHq sprong op. «God, nojjn God, ik kan ,het niet dragen. Waarom moesten wjj van elkander gescheurd worden, wjj, die elkander zoo lief hadden I Deze twee jaren zonder wanklank, zonder een afwjjkende gedachte zqn zjj voorbjj gegaan. Slechts liefde niets dan liefde bezielde ons.* Hjj bedekte zjjn oogen en Hilda zag door zjjn vingers groote tranen. «Had ik den sleutel van de geweerkast niet voor mjj zelf verstopt dan had ik er al een eind aan gemaakt.* Hilde knikte. «Het is tqd, hoog tjjddacht ze. «Hans Henning ik heb je voorgelogenbegon ze daarop een beetje stotterend. «Hoe dat zoo?* vroeg hjj onverschillig. Hjj kende aar haast pedante waarheidsliefde. «Heeft Heini een slokje welk minder gedronken dan je verteld hebt «Neen, maar ik heb je gezegd, dat ik bq het opruimen van Sitta s goed niets van belang gevonden heb. Dat was een leugen, een leugen om bestwil weliswaar maar het hindert me toch.* «Wat heb je dan gevonden vroeg hjj haastig. «Een brief voor mjj en op schrift gebrachten wensch Hos kon je zoo iets voor aajj verzwjjgen, Hilde l« Ze zag zjjn somber gefron.t voorhoofd, het brandende verlangen ia zjjn oogen. en 't deed haar pjjn, toen ze aan zjjn bittere ontgoocheling dacht. Maar het moest zoo zjjn, er was niets aan te doen. «Ik heb geen brief, geen testament en geen op schrift gebrachte weuschen gevonden, Hans Henning. Zoo iets zou ik je onmiddellqk gegeven hebben. Ik vond iets anders.* «Maar wat dan tochl Zeg het nu toch eindeljjkl* «In de lade van haar rococotafelije, waaraan ze sinds Baby's geboorte dikwjjls zat te schrjjven, lag onder onbelangrjjke dingen ook een in zwart gebonden boek.* Hilde haalde het te voorschjjn. «Ik sloeg het open, want ik hield het voor een gezangboek. Maar het waren door Sitta's hand beschreven papieren. Onwille keurig las ik eenige regels. Wat daarin stond, bracht mjj aan het twjjtelen, of ik je het boek geven, dan wal het aanstonds verbranden moest «Hilde, hoe kon zooiets bq je opkomen I* Hans Henning rukte haar het boek uit de hand. «Als je het vernietigd hadt dat zou ik je nooit vergeven hebben.* «Je zoudt dat nooit vernomen hebben, Hans Henning. e boosheid moet ik dragen. Ik handelde naar mjjn beste weten.* Wordt vêrvolgd). Dtnk N,Y voorh. Bsrma. Gaster ês Zn., Alkmaar, Drinkt „RADIUM CACAO NLnwUnderslBgel 11. ROLHAM, De Verloren Zoon. KOOLTUIN, ALKMAAB tifoiotcte kense flSSi, Reparation worden gi&ê es apnadisr afgeleverd. m. Moor

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1907 | | pagina 4