Oersjroitdijte Schetsen
itizall „SPLEHDID".
Sigarenmagazijn
LIMONADES
"w.
LEO PAUST.
Reisbelasting.
ADVERTENTIE N.
Firma J. SCHOUTEN Co.,
Kantouge recht te Alkmaar.
Vraagt de
Mient €11, Tel. 244.
REIJ^^VAANS, Sigaren.
olifanten deden denken, doch vooral het veel guurder
weer, dat een der bladen van morgen John Buil
deed uitteekenen, zittend aan het strand, in dikken
jas, bij een gloeiend kolenvuur en blijkbaar bibbe
rend van kou.
Wat ditmaal het Pinksterfeest tot een zeer bij
zonder had kunnen maken, was het samenvallen van
Pinkster-Zondag met wat men hier noemt KastaDje-
Zondag, den eersten Zondag waarop de kastanje-
boomen in Bushey-park in vollen bloei staan. Bushey-
park ligt achter Hampton Court, het buiten paleis,
waar Willem III den noodlottigen val met zijn paard
deed. Op „Chestnut Sunday" gaan de Londenaars
daar in grooten getale heen, want de kastanjelaan
is bijna 2 kilometer lang, zeer breed en heeft aan
weerszijden 4 of 5 rijen reusachtige kastanjeboomen,
wier ontzettende massa witte bloemen natuurlijk een
prachtig gezicht opleveren. Ik was er heen gegaan
in de hoop dat het weer zou opklaren. Doch op
een enkele 5 minuten na bleef de zon weg. Doch
het tooverachtig gezicht op die witte reuzenzaal was
onvergetelijk mooi, waarschijnlijk door de tegenstel
ling en met den donkeren achtergrond van den
grauwen hemel vormde het een treffend geheel.
Het was er overigens leeg, terwijl men in andere
jaren een dichte massa menschen kan zien. Het
waren nu meestal Amerikanen, in motorpelsen, die
voor den „Season"' zijn overgekomen en, weer of
geen weer, alles gaan bekijken, wat hun reisgids
hen opdraagt te gaan zien. Zij amuseerden zich nu
de tamme herten en reeën krentemollen uit de hand
te voeren, wat den verkleumden dieren klaarblijke
lijk niet onbehagelijk was.
Laat mij nu het Pinksterfeest maar laten voor
wat het is en nog iets vertellen van een geval, dat
een bijzonderen kijk geeft op het Engelsche leven
en Engelsche toestanden. Da onlangs overleden
baronnesse BurdettCoutts was zeer bevriend met
den overleden hertog van Argyll, wiens oudste zoon
gehuwd is met de jongste zuster des konings. Een
anderen zoon van dien hertog nam de barones op
in hare bank, die van Coutts, waarvan zij de voor
naamste aandeelhoudster was. Deze Lord Archibald
Campbell, moest toen zijn snor en baard laten af
scheren, daar geen der directeuren of employees
anders dan met gladgeschoren gelaat mag rond-
loopen.
De barones is nu dood, Lord Archibald is, daar
zijn broer geen kinderen heeft, de aanstaande her
tog en heeft nu zijn bankiersschap er maar aan
gegeven.
Hij heeft trouwens veel meer beteekenis als auteur
van geschiedkundige en folkloristische boeken en
brochures, een eer die hij met zijne vrouw deelt
Deze beweegt zich evenwel in dat opzicht op gansch
ander gebied en heeft een boek geschreven over
„Regenboog-muziek", een wijsgeerige verhande
ling over harmonische kleurgroeping. Ook op
het gebied van het Occultisme is ze bekend. Doch
het meest heeft zij zich verdienstelijk gemaakt, door
„herderspelen" te arrangeeren. Zij is zelve opge
treden als Orlando in „As you like it", Perigot
in „The faithful Shepherdsse", men heeft haar kun
nen zien in „Rosamund" van Becket en als Obcron
in de „Midsummer Night Dream".
u,.Pa': ze noS a' fantastisch van temperament i»
blijkt wellicht ook uit de mooie namen die ze voor
haar kinderen heeft uitgezocht. Haar zoon heet
namelijk Niall Diarmid en haar dochter Elspeth
Angela. Lady Campbell is overigens een zeer mooie
vrouw, een eigenschap die ze van haar moeder heeft
geërfd. Deze Mrs. Callander, heeft zelfs de onder
scheiding genoten, dat haar portret in de schoon
heidsgalerij is opgenomen van den koning van
Beieren.
Men amuseert zich deze week in de clubs met
een vergissing van „Yanity Fair" het bekende
weekblad, dat een carricatuur van het parlements
lid Pat O Biien gaf, met oen beschrijving van
diens naamgenoot William, die volstrekt niets op
hem gelijkt. Pat is kort, vet en baardloos, Wil
liam lang, mager en gebaard. Ditzelfde is ook
gebeurd met twee O Connors, waarvan er destijds
een niet in het parlement zat en wat er gebeuren
moet als Vanity Fair de Wilsons gaat afbeelden,
weet de hemel, want er zitten niet minder dan acht
heeren van dien naam in het Lagerhuis, waarvan
er twee zelfs John heeteu, terwijl twee andere de
zelfde voorletters voeren, 't Kan een mooi onder
werp voor een drama vormen, met naams- cn per
soonsverwarringen als grondslag voor de intrigue.
Voor dames.
VAN
HET jEI.
loen de familie Van Patten .beneden* ging wonen en
een tuintje kreeg van vyf metrr bp zeven meter toen
zonden ze kippen gaan honden. Het was zoo lang ze
getronwd waren al ren van hun idealen geweeBt, omdat
mevrouw verfche eiij s zoo noodig had en mgnheer van
versohe eitjes too hield, maar de omstandigheden hadden
het al de veertien jaren van hun echtelijk leven zoo
ingepAt, dat ze bp iedere verhnizerg telkens weer terecht
kwamen op eet b o v e n h n i s. Na zgn er wel menschen,
die kippen hoadrn op zolder, maar fAArvoor moet jo al
een léél enthousiaste kipmaniak zgn (zij waren meer
eiermamakken), anders vindt je 't onfriech en bezwaarlnk.
Lefi», zg woonden nü beneden, en in den tain werd
een oude vliegenkast ingericht tot kippenwonisg. Een
loopje werd er bg gegaast en vooral werden er zorgvuldig
in de vliegenkast, ik wel zeggen in 't leghok, een viertal
nesten gemaakt, waar de kippen hun deposito's veilig aan
zonden kunnen toevertrouwen. Sigarenkistjes met stroo
beilesa, bewezen daarvoor uitnemende diensten. In ieder
sigarenkistjein ieder nest, werd een steen en ei gelegd
wat de kippen onwederstaanbaar schijnt te prikkelen er
nog een by te leggen een n i e t-vteenen en wat
hun tevens leert de eieren niet rèlf op te eten, omdat ze
(de kippen) er voor het plezier van de mèaschen zijn
Bovendien voerde een makkelgk laddertje naar ieder
sigarennaar ieder nest.
Toen dit alles klaar was, de bodem van 't leghok met
veracht- turfmolm bestrooid en in de ren een laagje wit
zand gegoten, toen een steenen drinkbak aan 't eind van
de ren de kippen (die er nog niet waren) verlokkend
noodde tot drinken- het watertje was helder als
tristal I - en een andere steenen pot wachtte op 't graan
en de warme smurrie toen begonnen de Van Pattens
erover te denken de kippen aan te rchsffan.
Op een Vrgdagmorgen ging de heer Van Putten met
den kleinen Fritsdie toor dezeeenmaal in je leren
gebeurende zending, uit de school mocht bljjven pa vond
het een beetje eng heelsmaal alleen een levende kip aan
te pakken en te behandelen. Op dien Vrgdagmorgen in
October gingen vader en zoon gewichtig naar de markt
om kippen te koopen. Ze zochten lang en vonden ten
slotte een mand met op 't oog heel mooie jonge kippen.
Pa deed of bg er erg veel verBtaed van had en vroeg
aan t boertje dat er bg stond:
»Zgn dat jö'go kippen, vriend?*
.Dat zal waar wezen, meneer,'t bennen allemaal hennen
van Augustus: August-henneke's
.Wat is 't voor een ras?*
Pa huikte neer bg de mand, bang dat hij er een zou
moeten bevoelen.
Kijkjes in de modewereld.
De mode in de hoedengarneering overtreft al de
garneeringen nog in glans en schoonheid, de hoeden
worden chic en vol gegarneerd kant, bloemen noch
zijde wordt gespaard om een schitterend effect te
verkrijgen. Over de zomerhoeden ligt als 't ware
iets van bloemengeur en zonneglans, iets echt zomers
en luchtigs. In de hoedenmode wordt dit jaar een
bjjzonder kunstvolle smaak ontwikkeld, weelderig
en fantastisch worden zij versierd. Men vergenoeg
zich niet meer met enkele bloemen in rijken over
vloed, in volle touffes moeten de bloemen erop ge
zet worden. Groote hoeden met „Musette" gegar-
neero, de nieuwe lichte veeren, zien er bijzonder
elegant en voornaam uit. Ook natuurkleurige of
witgebleekte gladde struisveeren worden gebruikt
om te garneeren. De hoed- en garnituurvormen
wijzen geen groote verscheidenheid aan. Lint, rozen-
guirlandes of ongekrulde veeren zijn de hoofdbe-
bestanddeelen, waaruit de hoedengarneering bestaat.
Een bijzonder bekoorlijke hoed is van ivoorkleurig
stroo, bedekt met rozenbouquetjes, die elk door een
krans van bladeren zijn omgeven. Ieder bouquetje
heeft een andere tint. Dat is zeer nieuw en tevens
heel mooi. De kleurenharmoniën der hoeden zijn
fabelachtig fijn. Ter garneoring worden dan ook
de fijnste, teerste bloemen gekozen. Struisveeren
en aigrettes worden alleen op zeer elegante hoeden
gebruikt.
Men draagt de hoeden over 't algemeen ver ach
terover, aardig is 't een bloem in het haar te steken
aan den kant, waar de hoed 't meest opgenomen
is. Deze bloem brengt een nauwe verbinding tot
stand tusschen kapsel en garneering, die anders zoo
moeieljjk met elkaar in volkomen harmonie kunnen
worden gebracht.
In de internationale, veelbezochte badplaatsen
wordt ieder seizoen weer iets nieuws en buitenge
woons in de mode gebracht, thans geldt 't daar
voor „chic' aan de linkerhand een mitaine te dragen
die met edelsteenen bezet is. Dat deze mode smaak
vol is, kan niet worden gezegd, kostbaar is zij in
elk geval, en geeft de geld-arristocratie gelegenheid
te toonen, wat geld vermag. Zulk een versierde
hjngeweven handschoen vertegenwoordigt een kapi-
Over lichte toiletten draagt men dunne, lichte
mantels, opdat de japon niet kreukelen zal door de
zwaarte van den mantel; een lichte kanten mantel
wordt daarom veel over dunne toiletten gedragen.
Voor zulke kanten mantels kiest men veel grove
geelachtige lersche kant, die zonder voering ge-
maakt wordt, terwijl de hals op de manier van de
Japansche kimono wordt afgemaakt, zonder kraag.
Van voren loopt de mantel tamelijk spits uit, in
den rug is hij bijna onmerkbaar getailleerd.
anti-these, de tegenstelling: het getrouwd-zijn en
het niet-getrouwd-zijn.
Dr. E. Schulz deelt in de Tag hier meerdere
bijzonderheden van mede, waaraan wij 't volgende
nog ontleenen
Tusschen de witgedekte tafels, waaraan 't feest-
maal zal plaats hebben, zien wij reeds vroeg in den
morgen de dorpsschoonen in hun feestdos heen en
weer loopen. Nellie, de dochter van den waard,
bedient ors en vertelt: „Ik ben de vice-presidente
van den huwelijksbond van Ecaussines" en gewichtig
voegt deze schoone blonde er aan toe: „Het is
thans de vijfde maal, dal wij trachten zelf 't geluk
te nemen en jonge mannen uit heel de wereld als
gasten uitnoodigenwant vijftig meisjes uit Ecaus
sines wenschen te trouwen en gij weet niet, hoe
moeilijk dit tegenwoordig in ons dorp is
De treinen hebben van verre en dichtbij een
massa trouwlustige en nieuwsgierige mannen aan
gevoerdbenevens enkele meisjes, die hopen, hier
misschien een goede vangst te doen. De optocht
der jonge mannen voorafgegaan door een muziek
korps, stelt zich op vooraan scharen zich de dames
van den huwelijksbond, in gala-costuum, en nu gaat
het t dorp door; hier en daar wapperen vlaggen
en banieren in de lucht met verschillende opschriften,
als. „vrienden van de schoonmoeders", „vergenoegde
echtgenooten", enz. Vroohjk klinkt het liedje: „Do
kleine Ecaussinerin", de muziek speelt, de stoet
gaat juichend en hossend voorwaarts en de schoonen
van den huwelijksbond kunnen zich nauwelijks voor
omhelzingen redden. Plotseling wordt het stil
de presidente verschijnt op een met bloemen ver
sierd balcon. Zij is geen beauty, maar een sympa
thiek persoontje en zij houdt een rede, die telkens
door luide bravo's onderbroken wordt. Zjj vertelt
van de droomen der dames van Ecaussines, die alle
hopen bij dit feest een man te vindendie haar
naar t altaar zal leiden en die zij nu reeds liefde
en trouw beloven. Waarom zal de vrouw niet tot
den man mogen zeggen Gij bevalt me, ik zal van
je houden, neem mijp"
Een geweldig applaus is het antwoord op deze
woorden. Een hevige hagelbui doet evenwel haar
toehoorders vluchten en zij klaagt, dat 't mooiste
gedeelte van haar rede nu niet gehoord zal worden.
't Bal-champêtre verregentalles begeeft zich naar
de cafe's; Nellie, de trouwlustige vice-presidente
zingt, door een zwerm vereerders omringd, eenige
vroohjke liedjes en wordt tot loon op de schouders
rondgedragen en door allen afgekust.
Al te vroeg naar den zin der schoonen brengt
de trein een groot deel der gasten weer weg, de
anderen blijven tot vroeg in den morgen en vieren
leest den geheelen nacht door en de huwelrjks-
candidaten die zich in het net der Ecausserinnen
hebben laten vangen, worden niet losgelaten. Met
trots vertelde een lid van het comité dat een Rus,
een Amerikaan en een Armeniër reeds door de
bekoorlijkheid van Ecaussines en hare bewoonsters
wareu gebleven in 't aardige plaatsje.
schap1da'fo' ,G' Ez't8o%M0nd aan Zee, dronken-
bo.,,% :t dagea hShV.i» d" 28 5
D AF JÏ endM^R' r, r A!k"aar' K K- te Heiloo,
S R* \r u z' te ,Egm°nd binnen, J. K., J. M. en
Zaandam £00'dscba7°ud9> H. op de V. en J. K. te
wet da U <L A 9 Afiterdaal' overtreding Jacht
je3e L I a 10Eeo t 1 boet9ofl week tuchtschool,
7a Qa i ef'K t 2 boe,e of 2 daKeo hechtenis, de
2 Maal ïf f o6te °t 2 da«ea hechtenis, de 10e
f3 boite nf t l Maal 2 dag*n hechtenis," de tie
of 2 maal 4 dag^echtenis. de 12ü 2
vri?ndXrSBig:BgawBe,f eIa8<ln»<' richt h.t
0 m8ar dnï«9sd Terzook tot allen, die zich de
weelde mogen veroorloven, hetzg voor genoegen, hetzij
ma»géLB tnJ' f6B' °P "is of te
Edart u m69r Tan bet rei88'ld t« willen
nfiondeien ton behoeve van minvermogenden, (en dam-
?"der. m d,8 ,efrst3 Plaats kostwinner»), die volgens attest
n d iaa-E i I', 1 *an gewondheid een verbluf
in de buitenlucht dringend noodig hebben.
aan 4fi7etnjSar 19C6 »R»isbelasting*
aan 467 personen eenige weken van buitenzgn vereohaffen.
aanbevole'n g8B h°ndt zich ™endelgk
Het Sub-Comi voor Alkmaar:
O. MOLTZERFoeke.
M. BOSMAN—Waalewijn,
J. M, COHEN STUART.
Den onbekenden gever van f 2
wordt hsrielyk dark gezegd.
J. M COHEN STUART.
voor »Reisbelasti«g<
Alle zomersproeten verdwijnen n a liet
gebruik van 1 potje
Verkrijgbaar bij
VHRBRONSiMït OBO 1> 66. -r-
VEBURONHBNOORD
ACHTER 1MB VISOI1BARHT.
VAPIJTEN.
UABFETTEN.
liOOPEl 8.
IiKKOEiIdUlIg.
CIORDIJNEN.
COIPLEIfi HEIIBILEBR1NO,
Zitting 24 Mei 1907.
P. Z. Cz. te Egnaond aan Zee, in staat van dronken-
MP„ w a? verstoren, f5 boete of 3 dagen hechtenis.
ieder 2 Ta^enhêchte^SovertrediBS Wchtwet,
J. G., J. de G. te Akers'oot, W. v. B. te Hoorn,
overtreding politie verordening, de le en 2e ieder f 1
hechtenis hechtenis, de 3e f 0.50 boete of 1 dag
van
De trouwlustige vrouwen van
Ecaussines.
In ons nummer van Woensdag deelden wij reeds
het een en ander mede over een vrouwenpolitiek
in de Belgische plaats Ecaussines, berustend op de
J. D. te Alkmaar, overtreding provinciaal reglement,
2 maa f 2 boete of 2 maal 1 week tuchtschool.
r d T Bergen' S' V' en H' v- W. te Castricum,
f9 kjf Akl?aar' 0VLertfedi»g rijwielreglement, de le
w i j dag hechtenis, de 2e en 4e ieder f 1
tuchtschool; g teni?' de 30 f 1 boete of 7 daSen
„MATANZAS."
Eeilgst adres voor
Aanbevelend, W. SWAGER
LANGESTRAAT 59.
»Hollandsoha boerenkiepe, meBïar, gewone boereakiepe
dia tieren toch op den duur 't basts in onze luchtstreek,
Ja, bskyk oeie maar gerust eers» hg haalde een beest
schreeuwend uit da mand dat do vearen eraf ïlogon
«Laat hem maar,* zei mgnheer. »lk kan zóó ook wel
z:en.«
De boeren konden zoo wreed zgnl
De koopman kneep de kip in den buik:
»JoBg vleesch, allemaal mooi jong vleeschi Is 't om
te braaien, merieer
»Nee, waarachtig niet. 't Is voor de ren.*
»Zoo I Non maar dan kan 'Jr ze oo recommandeeren,
hoor. Om op te eten bannen ze óók heerlgk, malsch als
boter, k heb er gisteren nog twee bjj Van Briene ver
kocht. Maar voor de leg 1 Er zgn geen beter legkiepe
•i b8nnen Tan AnSnstns of ende Juli? daar
Wil k at zgn
had zicb een omlooP om hen heen verzameld.
M0®b"®r ,Ya» PatLtea voelde zich verlegen met zün ge-
wichtigheid. Een kwajongen uit de groap schreeuwde
»Drle jaar geleden en zette 't op een loopen.
Mgnheer Van Putten voelde een klein beetje spijt, dat
bg toch maar siet het aanbod van een vriend, die er
vers.and van had, had aangesomen en hem ze laten koopen.
»Za l.gge acü al,« ging de boer voort. »k heb dagen
gehad, aat ze twee eiers lagen, meneer, zoo waar as ik
hier sta.
Ik ben er van morgen vroeg mee uit "t Gooi gekomen,
T8B Goo'?clle kleP0> moaeer, en onderweg heb ik
van die acht kiepe zonder liegen zeven eiers kunnen
rapen. Ik heb ze dadelgk veikooht bg Van Briene, voor
zes csnte t stuk, de eiers.*
»En wat kosten deze kippen
26 meeaemen al'o acht voor 'n tientje?*
»Made mand er bg vroeg mgnheer, die zich al
met acht kippen zag thuiskomen.
brengen'l«m°neerBie' Maar ik ial b« 00 thnis
Mgnheer, deels om van de menschen af te zjia die
maar aa°P 'B" ««wichtigheid indrongen,
maar óók voor een groot deel omdat 't toch piiohtigé
kippen wsrendie kolossaal ichenen te leggen een
waar koopje sloeg toe voor 't stelletje.
»Maar nou heb oe nog geen haan d'rbg I* zei de boer.
Heb oe al een haan thuis? Dit bennen allemaal hennen.
Ze bennen al aan den leg,*
»Nee, ik heb geen haan. Maar dat hoeft niet. Dat zün
maar doodvreters.* 8
»Dat moet oe niet zeggen, mjjaheer 1 Ten eerste kan
oe dan met broeien, als oe geen baan hebt*
Voor dat argument voelde mgnheer veel. Niet te kunnen
broeien Zou hg nog maar een haan ook nemen
10 1 Worden Zfl dan broeisch informeerde hg
nog eens scouur.
»Ja, dót wel, mgnheer, genoeg hoormaar de eiers
eiers zét i J"8®11 A'S B,«nheer 29 °P vréémde
Mgnheer begreep er niet veel van. Maar om zich te
redden, gaf hg maar toe
»Ja, broedeieren, dat is niet goed
»Justement wèl,« zei de boer. Wacht, mgnheer, me
zoontje kan wel even met oe meegaan.«
stel°hennenm dö 'am'be ^aB Lutten aan haar eerste
BL0n ,M'dda« stonden mgnheer en mevrouw en Fritsje
aanhoudend voor 't rennetje, en als er een van de
vogels naar binnen ging en een beetje lang wegbleef
werden onmiddellgk de sigarenkistjes geïnspecteerd.
»Ze zullen ze toch niet opeten zei mgnheer, toen
zo tegen den avond niet anders dan de steenen eieren
gevonden hadden.
»Och, t is te onrustig zoo«, zei mevrouw. »En 't is
voor de beesten nog zoo vréémd. Voel jn je dadelijk op
je gemak in een nieuw huis V P
rJa maar, ik hoef geen eieren te leggen.
loen lieten "ze de gevleugelde vrienden gaan slapen,
echt el1" genden Dnor«e» lag er nog geen een
ALlesJJwent' 7,00,1 de beesten in acht dagen geen een
ei hadden gelegd, wist de familie Van Putten al niet
1 0t^ 511 wordezoo. De kanarie in de huiskamer
Jegde óók nooit eieren. Toch, toen de vriend van de
kippen kennis eens kwam, namen ze hem mee naar
Q8 ren.
„Prachtige diertjes," zei deze. „'t Zijn legherens I"
„Ja, hou jij ons maar voor den gek I"
waarachtig, hoorHoe oud zgn die ?u
„Nou, dat vragen wij jou! Drie jaar?"
De vriend schaterde het uit.
„Jij bent óók kippenhouderAls ze drie maanden
komt"8 t m°0i' Me k°P draf' als '4 bfl
wai,,,eor «aa® ze dan leggen
„Met Januari, Februari, kerel, op zjjn vroegst!"
»Ooh I"
Na dien tijd voerden ze de beesten extra goed, keken
ze minder m de sigarenkistjes. Zoe naderde November
VanTapattenmaai1* t'eBdede ™jaardag van mevrouw
„Dat zeu vreeselijk aardig zgn," mediteerde mijnheer,
am nog altijd een flauwe hoop had dat de kippenvriend
zich vergist zou hebben, „als we ep jouw verjaardag
't eerste eitje hadden 1" S
nik zou 't als een goed voorteeken beschouwen
beaamde zgn vrouw.
Fritsje zat daarbg, en in Fritsjes brein rgpte een idee.
waarachtig, toen mgnheer den tienden November
s morgens nog vroeger dan anders ging kijken 11..
lag er een ei I 't \V as een prachtig groot, rose ei'n
K.anjer van een ei! De kippen liepen net of er nets
gebeurd was l
En mgnheer holde den tuin van vijf bij zeven door,
net ei in de hand.
Het ei werd zorgvuldig gekookt en met een toepas-
selgk woordje weid het aan het ontbgt in de feestelijk
versierde dop van de jarige geplaatst. Wat vreeselijk
aardig van die kippen, om juist op dezen dag 1Nu
zouden ze ook wel gauw allemaal beginnen en konden
pa en Fritsje ook versohe eitjss eten; niettegenstaande
den kippenkenais. Mevrouw zat met tranen van aan
doening in de oogen voor het ei. Fritsje glom.
t Is haast zoude om 't open te breken,* zei de jarige,
zenuwachtig met haar mes manocuvreerend. We moesten
t eigenljiK bewaren! Juist op dezen dag I Je zou zeggen,
hoe weet-ie het
»Nee, vrouwtje,* drong mynheer, lief (zjjn vrouw was
maar eens in 't jaar jarig). »Dat moet jjj nou opeten 1
Dat ia nou voor jou, omdat je jarig bentl*
»Nu, dan zal ik het doen,* zei mevrouw. .Maarjulie
ook een stukje eivan, pa, Frits 1*
En na zich de oogen afgewischt te hebben, B'oeg ze
met een raken zwaai van 't mei, in ééas, handig het
kopje van 't ei af. Toen maar opeens haalde ze den
net opgeborgen zakdoek weer terug.... keek van 't oi
raar haar man, van haar man naar voldoening-glimmende
Fritsj», van Fritsje werr saar 't ei....
»Wat ia er?« vroeg mgnheer ongerust. In zjjn neus
gaten drong een doordringende zwavelwsterattfluoht.
»Wat is er vroeg Fritsjv, van kleur verschietend.
»Maar maar zei mevrouw, stotterend van ont
zetting, »dat ci stinkt... dat ei is niet vei seh 1Man 1
zouden onze kippen
»Geen versche eieren leggen Onmogelgk 1*
>Maar, ruik dan zelf l«
Ja, ja, ik ruik genoeg 1 Laat 't maar gauw weg
nemen I*
Als dat nu maar geen slecht voorteeken is 1*
»Kom ben je mal, drink een slokje warme thee. Neem
'n sneetje koek Frits, wat is er, jongen Frita
was opeens met zyn hoofd voorover op tafel gevallen, het
gezicht in zgn armen, en snikte het nu uit:
»Pa, maatje, neem me niet kwaljjk 1 U hadt zoo graag,
dat de kippen vandaag 't eerste ei leeëa I Nou, daar zou
toch uiets van komen, dat zag ik wel ankomen, als ik
ze niet een handje hielp 1*
Mgnheer en mevrouw keken elkaar ontzet aan. Ont
zettende kippenmyaferiëa spookten voor hun verbeelding.
Die Fritsje, wie had dat
tja pa, moe, toen heb ik 'n ei gekooht, op den hoek
hier, voor zeven centen, en dat heb ik vannacht stiekum
in 't hok gelegd I
Dj anderen proestten het uit.
»Maar, dwaze jongen,* zei mevrouw, »daar moetje
niet om huilen, dat vin ik vreesolgk aardig van je. Dus
jg was 't eigen'gk, en niet de kip, die de attentie...?*
»Ja, Maar ik dicht er niet aan, dat 't bedorven kon
igo.«
»Nee, natuurlgk niet. Je bent een lieve jongen. Kom
hier, dan krgg je een zoen van me.<
Bedeesd kwam het kind op haar t09, toch nog een
beetje ongelukkig.
»Eu rekent d'aitslag, niet, maar telt het doel alleen,*
reciteerde vader.
Acht dagen later begon de eerste kip te kraaien.
