Week's Sterilisator
De Kleine Kameraad.
WILLEM VAN VUURE
.i. de Fiw iïïW
boottocht, in 5 de TT:: ™g*n s»w
t?g^™kliS,rChU'i,Sl0ege° k""°d
Voor dames
FEUILLETON.
dLr oLi i V met 2 f°Uten- Waar in het werk
m VuSiTicbTbFhS'Lw'MÜg™."SIfe KrtS
ML■"ïïiJ.T.wr*'«ov.laeh.ig gL... b,LrtS StaüTïïïïïirde"ow
je ^aar nu aan,' htVo™ "eb I ITS'AT kfe: 5 I STfijwA-
Aileen verkrijgbaar bys
MIENT 4 en 8.
0--,re»k» vost
keer mede geweest, Marietje voor het eerst en ik
voor het tweed. Nu wij hebben daar aardig wat
over gepraat, zoo erg zelfs dat mijn moe ons be
rispen moest, want in bbd was het zoo'n leven en
gepraat dat moe moest komen om ons te verbieden
dat het nu toch tijd was om te slapen en wij zijn
ook met de gedachte aan de boot in slaap gegaan,
maar we zijn weer met de boot opgestaan ook.
Moe had inspres ons lang laten slapen, omdat wij
dan maar gauw af moesten maken om naar school
te komen. Nu u weet wel de scholen beginnen
om 9 uurom 10£ uur ging onze school uit, om
ons klaar te maken voor het feest. Moe wilde
hebben dat wij eerst nog wat aten, maar wij hadden
geen van drieën honger. Wij kregen met ons drieën
twintig cent mede om wat te koopen en ik boven
dien van vader nog een vlag. Nu die kwam goed
te pas. En zoo gingen wij om kwart over twaalven
naar school, daar werden wij geregeld twee aan twee
en om kwart over een gingen wij er van door. Nu
hadden wij alle drie het geluk om het eerst af te
varen met de boot. Want die wachtte niet op de
andere booten, omdat zij weer direckt terug moest.
8^D£ dan °ok zoo hard, dat de golven water
over de scboriïng heen rolden en bet riet deed
buigen of het ons veel pleizier toewons. Bij de
spoorbrug daar deed zich het eerst een merkbaar
geval voor. Door de groote golven brak er een
schuit, een vlet genaamd, los en dreef in het midden
van bet kanaal.
En bij Koedijk brak er een roeibootje los en
daar voerde de boot, die achter onze aan kwam,
tegen op. Na nog zoowat een 1/i uur gevaren te
hebben, naderde ons een vrachtschuit die bijna
voorover ging door golven. Daarna zag ik een
boerinnetje dat haar schapen weghaalde doordat de
golven over het gras kwamen en zij verloor daarbij
haar boerinnehoed. !/4 uur daarna ging onze boot
aanliggen en stapten wij aan wal. Toen werden wij
weer op twee bijeen geschaard en gingen naar
Schoor Een wandeling van de boot tot Schoorl is
een /2 uur loopen. Nu daar gekomen zijnde
gingen wij spelen. '/4 uur daarna kregen wij een
broodje met kaas en een glas melk dat mij heerlijk
Toen gingen wij volop spelen en liepen de duinen
op en het afloopen ging vrij wat beter dan het
beklimmen.
Dit duurde wel 1/i uur, toen kregen we een
glas melk met koek (korsje.) Toen ging meester
met de jongens en meisjes naar het Zwanenmeertje.
Ik mocht echter niet mede van mijn moe want
verleden jaar was ik daar met blootpootje spelen
een nieuwe kous kwijd geraakt, toen ging ik met
ü°f ,meer j°D?ens op de zandduinen spelen. En wij
hadden dan ook veel pleizier. Want wij gooiden
elkaar er iederen keer af. Wij waren aan het vlag-
verovertje en als ik of een andere jongen er bijna
boven was dan pakten wij elkaar vast en vielen dan
beide weer naar beneden. Wij hebben twee uur
gespeeld met jongens en meisjes. Toen we terugkwamen
kregen we een stuk tulband met een glas bessewijn.
ioen zeiden de heeren, die dat alles rondgedeeld
hadden wie het eerste bij mijn is, krijgt nog een
stukje tulband met een glaasje bessewijn. Ik was
er zoowat het 3, toen kreeg ik nog een half glas
bessewijn met een halve plak tulband. Toen
werden wij weer twee aan twee geregeld en gingen
weer een wandeling maken van een 'I, uur en
kwamen bij de boot toen was het net 8 uur. Wij
stapten in en gingen toen niet het eerst maar het
laatst. Nu gingen de booten lang zoo hard niet.
Ik stond te wuiven met mijn vlag van belang. En
wij hadden vuurwerk en muziek. En op de boot
werd er een jongen zoo misselijk, dat hij al de
kersen uitspoog en hij zeeziek werd; toen werd hij
naar beneden gebracht en op de kussens gelegen.
Hjj had maar eventjes twee pond kersen opgegeten.
Mijn vader, mijn zusjes, mijn moeder en mijn vrienden
stonden mij op te wachten. Toen we tehuis waren
We dansen in het mulle zand
En geven elkaar een stevige hand
We trekken meester aan zijn jas
En loopen in een vroohjke pas.
Eerst laat gaan wij naar de boot weer heen
Dan dansen we om den meester heen
Wat hebben w'een pret. Wat hebben w'een pret
We gaan van avond laat naar bed.
Zoo vervuld waren onze gedachten over bet a.s.
schoolfeest, dat mijn vriendinnetje Trijntje Muller
en ik samen een versje daarop verzonnen.
Mijnheer Eits vond het zoo mooi, dat wij het ook
aan de andere kinderen mochten leeren. Dat was
al de voorpret van het schoolfeest.
Eindelijk was dan die lang verwachte dag ge
komen, maar och, wat een teleurstelling 's morgens
bp het ontwaken. Het was regenachtig weer
Gelukkig echter werd het tegen den middag beter
en hoewel de lieve zon geen enkele maal bij bet
feest werd gezien, was het toch droog.
't Was ook maar niet fijntjes, we hadden heen
en terug muziek op de boot, dus konden wij naar
hartelust zingen en dansen met Mijnheer Kooij. Dat
is toch zooi n leuke Mijnheer, die speelt net mee
alsof hij zelf nog een kind is. Ik was tenminste wat
blij, toen we verlof kregen bij dien Mijnheer te gaan,
nu wist ik zeker, dat we pret zouden hebben.
Want al dat lekkers en het veld en de duinen
zijn wel aardig maar dat alles is niets, als niet de
ijnheer waarbij je bent, prettig meedoet. Dat is
eerst een pret. Ik kan ook niet zeggen, wat ik hei
prettigst vond. Ja toch wel. In de duinen. O wat
een klimpartij en lachen! We waren zoo gauw weg
dat we mets hebben gezien van het sprookje
nu en dan een verkwikkende oase in den vorm van j
een frissche gedachte, een leuke opmerking, een
vermakelijk zinnetje of een aardige zinswending.
Enkele daarvan laten we hier volgen, eenigszins
gerangschikt. 6
Onze wedstrijd.
„De uitgever van de Alkmaarsche CourantVomt
allen lof toe, om bij de kinderen op te wekken de
vrijmoedigheid, al gaat het niet om een prijs te
winnen (de prijzen kunnen met gemak behaald
worden als men wordt geholpen ot veel tijd eraan
besteed, om een opstel of teekening te maken) hun
gevoelen kenbaar te maken over het schoolfeest,
dat jaarlijks gehouden wordt en waar de jeugdigen
deelnemers niet over denken wat moeite en zorg
daarvoor wordt besteed, voor ons geld het feest alleen
„Ik las Donderdag in de Courant, dat do
schoolfeestkinderen als ze wilden een opstel of een
teekening maken, welnu dan maak ik er ook maar een
8 ^orgens 9 uur op het plein zag ik één vreemd «en e=n shawlvormige taillé? "waarvan"'d^btidn^hawk
JlDg' t" e kinderen uit de 4e, 5e en 6de *er over de schouders afvallen. Va» den winter zulS
k fl.RBA harMow Ann J 1 7 mode o» lül ZUüeB
E k j e s in de modewereld.
Niettegenstaande het zomerweer dit jaar buzondrr
ongunstig is gaat de mode steeds voort du«e steffen
om on f o bl.ouses te brengen, die slechts geschikt zijn
S7 zonnige, warme dagen te worden gedragen
k* toiletten, kanten b'ouses dunne zijden blouses
"les w^t 'tP°ane11 van voi'e en éolienne,
alles wat maar dun en luchtig is, is in de mode maar
kan met gedragen worden door 't nog vaak zoo gure
weer Linnen costumes worden rök geborduurd en
«et kant versierd. Op dit gebied ziet men een 0Bge"
loofelqke lux«, men ziet geheele kanten mantels en
n dragta' die. b* allerlei rokken passen.
kOrw™0U7 wordt reeds weer vervangen door de
^te: zeker ook wel aan deze» kouden zomer
yten is. Een nieuw model ls Wlgende: een korte
i5*®4 eeP nauwe' )aB*e manchet.1 Deze mode zaï
vele dames zeker niet onwelkom zyn, daar ze de lange
handschoenen onnoodig maakt. De wijde Japansche
h^noT I ook HOg 1B de gunst der mode ver
heugen, wil men evenwel liever iets anders.
„Doornroosje".
Hoogst voldaan kwam ik 's avonds thuis en
droomde van varen en wandelen, van muziek, de
duinen, tulband en bessensap en toen ik 's morgens
wakker werd, was 't eerste wat ik aan Moe zei
k WH nog wel langer op school blijven hoor, zoo'n
schoolfeest is toch eemg, jammer maar, dat het zoo
gauw voorbij is. Want ik heb nog liever één mid
klaBse hadden een opgeruimd gezicht".
„Wij hebben verleden week Woensdag school
feest voor het trouwen schoolbezoek".
„Nu zag ik vreemd op, want wat nog nooit ge
beurd was, was dit, dat wij nu niet het muziek
korps van mhr. Otto maar dat van Koedijk hadden,
liet hoofd hiervan wist ik niet, nu dat ging mij
ook mets aan, want kleine jongens mogen niet zoo
nieuwsgierig zijn".
„We kwamen bij de boot, maar 't was de ver
keerde. Dooh dat was niets, want we keerden terug
en kwamen waar we wezen moesten*.
„De dagen vooraf waren vol teleurstelling door
de heerscbende ziekte, en ze ons daarom bang
maakten dat het feest niet zou doorgaan en ten
tweede, doordat het schier alle dagen regende".
Hot boottocht je.
„Het eerst gingen we door de Priesche brug,
..ei?..wu^den. met boeden en petten, daar kwamen
deze modellen zeker veel gedragen worden.
L>9 1
De veeren op de hoeden worde» niet meer eekruld
"7" ZÓ0' dat het deB scbËn heeft, alsof ze
door de» wind verwaaid zijn. Ze worden zoo geschikt,
dat ze neervallen a!s de stralen eener fontein, of ze
worden als losse toeffes n kransvorm op den breeden
to ffssg6!e£t f aae6St geliefde Z«B wel "Ete veer-
m«roï (w,arte reigerveerea, groote bossen witte
marabous, enkele struisveeren, die zich over groote
osse rozen heonbuigen. De roos van heel zachte kleur
£BlddeB vaB dan rand, met daarover heen de
struisveer of door crêpe de chine bedekt heer cht nevens
de veer. Vooral by gekleade toiletten worden hoeden
woidir^ri1 V8? g?dra£0B- Voor j°«»ge meisjes evenwel
Zt,a,h, gekozen, maar garneert men de hoeden
vrnpht S?00*! roZe? "et blaadjes, klimopbladeren
en vruchten. Breede randen, een platte bol, kransvormie
garneersel. Draagt men den hoed uit het gezicht, da»
Ju»h a opgemaakt worden, dat het onder
KrLi!l a Tau aardig ta voorschijn komt. Hoe
b 5® e.r de rand, hoe voller het kapsel, dat tegenwoordig
zeer laag op het voorhoofd wordt opgemaakt. Het
allernieuwste model der hnerinn is Ho
3KWjr,!B 1f' 7aDi ik heb nog liever één mid- W1J bij den ziekenberak, alle kinderen uit den barak breedë^rTnl 1M(?d®1 h d®r h,°ede,? is de »cloche«> «et
Ma abt je Prins.
Het schoolfeest.
Het schoolfeest ia het heerlijkst feest,
Lit onzen kindertijd,
Wij zijn dan allen blij van geest,
En juichen dan om strijd.
De heer Bosman, och gij kent hem wel,
Die oude grijze heer,
i lie geeft ons telkens voor ons feest
Drie groote booten weer.
Daar gaan wij mee naar Schoorldam,
En stappen wij aan wal,
Dan wandelen wij naar Schoorl toe,
Waar de pret beginnen zal.
Dan gaan wij met meester naar het duin,
Ut naar het Zwanenmeer,
En hebben wij lang genoeg vertoefd,
aan WIJ naar het veldje weer.
Daar wacht dan melk en tulband ons,
En zijn wij goed voldaaD,
Dan is 't: jongens voorwaarts marscb,
Weer naar de boot gegaan.
Zoo is ons feest dan weer voorbij,
En keert weer het volgend jaar,
w °P 'k' gaan allen,
Weer vroolijk met elkaar.
Thijs van Lobbregt.
rooISidnaZieyan al diö 72 °P8tellen was een tijd-
praatten wijernog druk over eer Vaar'"bid I van fouten 39 %i7l 20**1 TTf tWemelden
gïnf?- b0d konden wij onze monden ook welke soms 1 in' een kh«l 'J2 n r"" 6n
...t h» houden. P„T Q. Wm kindere„ ktaop M
hadden zoo graag mee gewild, die arme kinderen!" I E"n pana*a-hoed warfenTaBge^ekglrnte11 aiuiar°snut
„De boot maakte een hevigen golfslag, daar- I ?eer, ch!c< Deze sluiers zjjn huel mooi te krjjge» va»
door werd het riet geheel en al ondergedompeld fBten 'HÜ0 afgepaste randen, gekleurd mousseline
Een paar bootjes die aan den wal lagen schommel- worden rond dan bol gelegd e» vallen heel
den heel erg, ja, er raakte er zelfs een los. De
boerenmeid, die hrf gezien had liep schreeuwend Q M R T E N T I E N.
li 0bst
Het Schoolfeest.
(WijzeAl is ons prinsje nog zoo klein.)
Het schoolfeest is een heerlijk feest
Dan juichen de kinderen om het meest
En komen wij op Schoorldam aan
Dan gauw maar naar het veld gegaan.
En komen wij op het veld dan aan
Dan zullen wij maar gauw aan 't spelen gaan.
We nemen een bap en drinken een slok
En gaan dan gauw de duinen op.
de opstenen was er maar één met 0 fouten, twee
der oudere leerlingen zoovéle fouten werden gevon
het erf op. Een eind verder stond een oude vrouw
met haar hoedje te zwaaien, wat hadden we daar
een dolle pret om."
„Wat trotsch was onze boot en ik niet minder."
In het duin,
„Op een hoog duin bleef ik met mijn mede-
feestgenooten zitten om wat uit te rusten".
„Daar gekomen waren eenige meisjes bezig een
stukje voor te dragen. Hoe het heette weet ik
met, maar het was heel aardig",
Vijf sterke jongens zouden roovers zijn en de
rest zou reizigers en detectives voorstellen. Eén
bood zich aan als reiziger in lantaarnpalen".
„De rooverhoofdman gaf zich het eerst over
(ook een mooie)".
„Op eens was het of de meester weggetooverd
was. We zagen hem nergens, ik werd zoo angstig
zoo angstig, dat ik bijna begon te huilen, doch
myn vriendinnetje zeide „och meid, wees niet bang,
laten wij dit maar opgaan".
»4k ging even zitten om mijn schoenen en kousen
uit te trekken. Wij deden het en trokken onze
kousen en schoenen weer aan". (De juiste volgorde!)
„Er werd besloten schuilhokje te gaan spelen.
Nu zal ik tellen, zei mijnheer. Dit werd goed ge
vonden". 6
„Toen wij één duin op, waren was meester Russen
reeds moe en daarom, nadat wij wat gerust hadden
namen we een touw en trokken meester Russen met AANBESTEDINH-
ons allen het duin af. Toen moesten we weer wat tvttcy<i>i J-UJ-/J.O kJf.
rusten en toen meester weer wat uitgerust was HÜODw'a ARn )^EEMRA-DEN Taa d«" poldar HEER
zetten wij den tocht voort." g V"1f Juli 1»07,
„De kinderen van de 3e gemeenteschool hadden v»« SÏÏÏÏ»18 bÖ iB8oV'S-
hun onderwjjzer onder het zand bedolven, waar I '«vering vaa 50 E.G. ra-'polie, ICO K G. ?ark«B
tot het versch bewaren van groenten
en vruchten in wijdmondsch Glazen
met zeer gemakkelpke sluiting.
beeft deze wedstrifd'"aïs =feTng blp^ld
hH* Doïlne8UltaaA °Pgeleverd- „wat naa i
handeld, in 11° het "speïe^ ?ehe1ele,8?hoolf®e8t_ be" I meniSte SePikt
K r\ r\ HnnLi r» 1
was", 13
j* J0pstellen beg°D"en met „Eindelijk
«ëhnlffGn. metJ d° niededeeling, dat men over het
schoolfeest „gedroomd" had.
elukkig was er in deze opstellen-woestijn
17)
romantische avoalurrn op
een nutomobleltocht.
Vervolg va» DE KRANIGE CHAUFFEUR.
zoo
o»s toe dat wH a n,ga M,nut0B lat0r riep Jack
de» 1Ü 5 de greeS van bet kant0B Tessino had-
dea gepasseerd e» op hetzelfde MOMent eliBSterden
kl"." -««. i» h« hoog,,. p„„" £"SÏ
0 zee e" toe» we dwars de» bergketen over-
stake» en langs de sombere Val Tremolo afdaalden
nacht Z ifefg P.'otsel'ng de wind die ons dag en
W« c„?ih B,aJ0Stue«Z0 klanken vergezeld had.
vreemd an* nn°at T, Sti"e' ïskoude iucbt ons
ZTr toescheen; alleen het licht
Het schuim van den Reusz, die hier een waterval hoog" eenz'am^AIn™ tOT V6rbrak de diePe stilta der
als met "zweepslagen; dë" sS w^Vd? uhX waarlan^hlwïtuiï ra°telbare W0Bd!»g0B Baar omlaag
duisternis
trilde
trilde en een oogenblik scheen het dat wij teeen de 7 ,een sPaBnead0 tccht waardoor
da brug geslingerd zoude'n Sem ons oSSdï nachf hS? Wattt in dea
Maar gelukkig kwamen wjj er ongedeerd over. e» ee» 7 hadden we slech s een duister
mynheer Schipper blijkbaar het grootste genoegen raaif'1 (geklopte bladr-uzel), fo KG.' paarde»75
in had." 8 ste^rme-kaanen en 18 vat-n pdroknm f 1 8o't> KG
Het Einde. L-m1 t *T 'oorhon'}«a monsters in het
P
„Wat had ik graag mijn moe en va uit de I fz^ng bggen.0'^ 7 d c°adltsöa sr aubes edirg ter
s Nachts droomde ik, dat ik nog in de duinen bö Alkmaar, 'óór dec dag der aanbestedinr
was. En s ochtends lag ik niet in mijn bed, maar «bohtingea zjjn te bekome» In d n opiiohter
naast mijn bed, in mijn slaap was ik nog van de noemd-
duinen afgerold." Djjkgraaf en Heemraden voornoemd
M. KALIS, Dpkgraaf,
P. WONDER Az., Siorefaris.
voor-
Toen bereikten wjj Sn^hTRaK bewo°g e0B z?ner ooren.
met slecht plaveisel en spaarzaam verlichte stratea beest Wn n,lk staPt0n u,t rn kwamen nader. Het
waar drie of vier werklieden, vroegtijdig op pad, on" staat voor hu» JSu f 6H da7,zÜn fan,ili0 bekend
aancraantn» F F Bs 8ï8aï. voor stillen, teruggetrokken aard, deed dit
bf^.S van. ™deljjkheid Wlij verlangen den arme».
aangaapte» met eeo mengeling va» schrik en ver'won
dering. Het was Balhazona, e» het doorlijdend kwa
we aan den rand van een groot water: maar het
nan tn I A/tnviM/\ L 1 r
dering. Het was Bellinzona, ee het doorijjdend kwamen verlaten ^zel t^'hezltto^vi .y0r!aBSeB de* armen^
we na„ Hon ra»H M u,OB I veriaien ezel ta bezitten. Maar zjjn pooten waren zeer
kwartier verd"er hield" VVinTton"'ïl Twe^kom" I ^"bÏÏen 1", r® afgr0BdeB. die als "bet wa"re"öndër
beschutting van het Urner-Locb, een overdek7e6 doTr! I o"orb"d®7.„2,l!er_:. ,wieleB SaaPt0B- E0B enkele maal
gang in de rotsen.
Met
&er-
sngst gaven wy ons genoegen ta kennen, dat wjj dit door eeë Ïn"al T'cono onze reisgezel en we gleden
gedeelte alvast zonder ongelukken hadden afgelegd, en uit Gurtneben vLrlïIe ^aar We Ba 0BS vertr0k
na ons overtuigd te hebben dat Molly zoo rpgewekt was m VIIh ®erst 0en weBScb zag0B- Het
was als ooit en de weerwolf zjj. tanoen niet In ons 7ous om hSl wet een r00d0 kap als een
rytuig had gezet, stuurde Jack met de hoogste ver- We waren LÜf gesloten en een hark in de hand.
snellmg den weg op naar het Ursern-dal, waar onze oude Tien innï^ g0Baderd v°or by het wist, want de
lantaarns een enkele maal lichtstreDen wiemen I P f .04 0B IBet g00» ander geluid dan het
groene Alpenweiden inplaats van op kale rotsen. Weldra dat oude^verbn1 „ettiBgeB- E"n 0»kele seconde doemde
n ®n nWe te Andermatt waar geen sterveliig onzen la-t.nm!' +verbaasde gezrcht op in dm lichtkring onzer
snellen doortocht opmerkte. Nu reden wij on den „rülü was b0t..voor eeuwig verdwenen,
grooten hoofdweg die in een rechten lyn, van Coire tot 0m ms tl^L k ®^®nS heem 2al ,0!ePb"B00ren
Martigny, door by.a heel Zwitserland loontAn dezen doen 0Pb0uden,v zei Molly. ,Hy denkt
Tot dusver was onze vermetelheid met succes beloond, we^üf' F4®®dS 'Cneller, vl?og de auto deB beemden
Ongeveer één uur in den morgen stoven we door een I aninitr 'h ^geurige lucht stroomde ons tegemoet,
een gapenden, zwarten muil gelyk in de» schy» drSve»" Dmf dom h V"n wal"oteB> kastanjes en
I QruiV0B- Door dorp na dom spoedden wy ons voort,
ACbU|B,0Rde riviereB stuivend, snelden we spoedig
door Airoto, waar mensch noch dier zich bewoog. Nu
dö luidstematiee Ticoiin nn7A roïco-QT^i
bleeke tint in het Oosten den dageraad aankondimd^ «Jt h &e? Z0(? te»g0r gebouwd schepsel te beladen
dat Jack eindelijk de teugels inhield aamkond,gde' de g[oote pakken die ik op «yn reis wilde mee"
Niet een onzer was vermoeid, niet een onzer had weTt Go«eland, die van alles wat
behoefte aan rust. Integendeel, onze «nelle rit nv«r I ;ir 1 Ieerö dier zorgvuldig bekeken en juist toen
Alpen had de begeerte «aar steedë gmoter s^ad i £l« P™,PUnt,Jt°,1,d d0 'ottrompet ta steke. over zyn
wekt en allen wenschten door te rijden tot wif ons od kl i i, VGrbrak by de bekoring door te
Itahaansch grondgebied zouden bevinden Een recht tot« eeB ongeloofelijk oud beest was,
rood als de bloesem der vruehthn! m!„ k f 0Bgesth,kt 0B* te werken. Hjj maakte mij ook
hemel te kleuren en een gouden glans de toopm da? tre??ig°P0m" ta hik W°Bd 8Sn T schouda':- Hat was
bergen, toen we voortgleden langs den oever van het Sk? h,Ht0„r bekeBBen B,aar de »an bad volkomen
meer, voorby schilderachtige dorpjes en scawDanib* t il W I wes er niemand met wien ik den
en cypressen. Aan de Italiaansche preus wacntten ons fk kunnen sluiten, en met bitter verdriet was
de gewone, vervelende formaliteiten van betalen n» £("3B Pa8 g0vondea schat aan zjjn
plombeeren, en nadat dit in orde was gedachten ever te laten We stapten weer ine» rede»
slaperige beambte», gemelijk gestemd o^er onzen I h" 7" VS t0t y da aut0 liet stilstaan voor
vroegen doortocht mkar zich weinlg bekL-ere.H d® ,deur. !auu eea mooi botel te Pallanza, waar de
- j>misdaad,* snorden wrwëer veX'"®""^ I ^t,e:fifcb baas"® Z«B 'erkki0l t0 verwisselen voër
onze
aan
in het jonge morgenlicht,
Eensklaps ontsnapte ons een kreet van blndsehan e» I heh^nff/fe jw8! grB0,B,ea 0B kofh0 gebruikt te hebben,
Molly liet de auto stilstaan. Ieder had hetzelfde diner hm'a i r dadelïk 0,01 den hotelhouder de question
srezien en ieder was door dezelfde gedachteÏetroffe.g dit ?r L LuC®r.n !®rte!de ik b0-, was my verzekerd
Hier hadden we ei.delyk gevonden w?ar?oo? ES 2« k® e0n overvloed van ezels en muile els ware. i>
io.„Q_ -u eemaah nl hl? L 5 P het kant°n Tessino en in de nabyheid der Italiaansche
gemaakt om het te zoekenwat «ere». Zyn antwoord echter sfelde me diep të leun
Muilezels en ezels zag men in dit sredeelte van het
land zeer zelden, verklaarde hy. Wel is waar werden
vastgebonden"ge9n levende zie! was"in"dè nThfiuTiH I hL®®111^0 d°°r boeren ?P buB landeryen gebruikt, maar
te bespeuren. Het dier stond niet te eten het Ho«H I waren .«agero, zwakke stumpers, niet geschikt voor
blykbaar niets dan denken, hët kïek ^s aal met eXCUrS16 alS W°"SleUr W6nnchte te ta MaköB-
een blik die scheen te spreken van eenzaamheid en de
begeerte naar menschelyke kameraadschap. i
»Net iets voor u!< riep Molly; en de innie {Wordt vervolgd.)
begeerde schat, bemerkend dat aller blikken op
langen rit hadden
Zwitserland my onthield, bood Italië me aan. Alleen
op een dicht by den weg gelegen weide stond een
kleine, donker-gryze ezel met een touw aan een steen
