No. 204
Honderd en negende jaargang.
1907,
DASBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
twee Onderwijzers,
Groote Paardenmarkt
Prijs der geween idvertentiBi
VRIJDAG
3G AUGUSTUS,
ALKMAAR,
TE ALKMAAR,
op Maandag 2 September 1907.
"bTnN HS NL A N~D.
Over de grenzen.
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaab f 0,80franco door het geheele Rijk f I,
Afzonderlijke nummers 3 Cents
Telefoonsuamer 8„
Per regel f 0,10. Bjj groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|Y. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HERMs, COSTER ZOONVoordam O 9.
Herhaalde oproeping.
Aan de Bargr-rpchool te
(Hoofd de heer F. J. AUKES) worden OHTRAiG»
bevoegd tot het geven van onderwjjs in de Fransche taal
en in vak J.
De jaarwedde bedraagt f MttO met vier 5-jaatljjkschs
verhoogingen voor dienstjaren in de gemeente, elk van
f ttO. Het bezit of het verkrjjgea der hoofdaote geeft
aanspraak op eeae verhooging met f ÏOO. Eventueels
tegemoetkoming ie huishuur f ÏOO. Voor het bezit der
akte Fransoh M. O. f ttO meer.
Stukken in te zenden aan ket Gemeentebestuur vóór
of op 10 September a.s.
Zjj, die den cursus ter opleiding voor de akte
vau hoofdonderwijzer te ALKMAAR weseohen te
volgen, kunnen ziok aanmelden vóór of op Sept.
e.k., bjj den directeur, den heer J. MEDEMBLIK, te
U r s e mbij wien tevens nadere inlichtingen te be
komen zjja.
Aanvang van den nieuwen cursus 9 kept a.s.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
24 Aug. 1907. DONATHSecretaris.
Int. Libertair en Homnaualstfisch Congres.
Aaa het begin der gister gehoudea zitting vestigde
de voorzitter, de heer Lange, er oader vele blijken van
instenamisg de aandacht op dat de sociaal-democratische
organen Vorw&rts (Duitschland), l'Hunaanité (Frankrijk)
en le Peuple (België) tot dusver nog met geen enkel
woord "e van het Internationaal Libertair en Kommunis-
tisch congres te Amsterdam gerept hebben. Zjj vormen
eene ongunstige tegenstelling met het Volk, het orgaan
der S. D. A. P. in Nederland, dat objectieve verslagen
publiceert.
Dr. Friedeberg (Duitschland) merkte, naar aanleiding
hiervan, onder groote vrooljjkheid van het congres op,
dat de Vorw&rts in deze aan de gewoonte getrouw
bljjft. Het blad pleegt van rechtszaken eerst na afloop
een overzicht te geven, en het beschouwt dit congres
waarschjjnljjk als het gericht der anarchie over de
sociaal-democratie.
Malatesta (Italië) voegde hier nog een bon mot aan
toe. Vroeger, zeide hjj, gat de sociaal-democratische
pers verkeerde verslagen van onze vergaderingen, en
nu negeeren ze onsdat is vooruitgang l (algemeen
gelach).
Op voorstel van denzelfden spreker werd daarna
besloten de twee punten«Algemeene werkstaking en
(Reisbrieven).
VI.
Het was aan een draai van den weg. Warm neen,
het scheen alsof de zomer alle tot nu toe geweigerde
warmte ineens wou ge*en. Al vroeg hadden wjj onze
fietsen bestegen. En waar wjj op den berg logeerden en
de weg, dien wjj gegaan waren, heel, heel langzaam
daalde, waren wjj door de fris«che morgenlucht zonder
eenige vermoeienis met snelle vaart gevlogen, wel 20
kilometer in het uur. Geen gesjok van onzen motor,
geen al te lui zitten in em wiegende auto wjj hadden
een ideaal auto gehad in ons gewoon rjjwiel, dat over
den mooien breeden, telkens laeg en veilig voor ons
uitliggeaden weg was voortgerold zonder één oogenblik
een angstige vaart te krjj ;en.
Doch helaas berglanden die alleen maar afloopen
zjjn er niet. En toen dus da zon wat beter was doorge
komen, stonden wjj voor een weg die langzaam scheen
te klimmen doch al spoedig onze krachten had uitgeput.
Toen dus duwe*. De zon was warm, de weg wit, de
boomen niet.
Waarom men toch in het buüesland zooveel boomlooxe
wegen heeft Waarom men speciaal in een boschstreek
dikwgls gedwongen wordt zoo grawelg* in de zon te
rjjden? In uw gezegend laad, ontwoekerd aan da baren,
liggen de wegen vaak niet mooi, maar men heeft er ten
minste boomen, men kan er met warm weer soms haerljjk
frisch fietsen. Doch in hst buitenland es sptciaal in
Duitschland is dit wel een groot bszwaar, dat men op
warme dagen niet de breed getakte, flink uit de kluiten
gewassen boomen van veel vaderlandsohe straatwegen
boven zioh heeft. Aan den Rjjn en de Moezel is de hitte
zoodoende vaak ondragelijk en tot zelfs in het Zwarte
Woud hebben wjj oas al fietsend blauw gsërgerd aan en
rood gewerkt op de bruinwitte wegen. Nu is het wel
waar: op veel van die Duitsohe wegen doet men bffeljjke
pogingen om sohaduw te leveren. Doch de pogingen
blgven bjj pogingen en 's armen fietsers aanschjjn wordt
bgna onafgebroken door onze warmtebron bestraald.
politieke massastaking», en «Anarchisme en Vakbewe
ging* te zanten te behandelen.
Vóórdat men de behandeling der agenda voortzette,
kreeg S. Nacht (Polen), gelegenheid om eene aanklacht
in te dienen tegen den Hollandschen kameraad Croiset.
Nacht heeft dezen, volgens zgn zeggen, gisteravond in
da zaal, vóór de zitting, betrapt, terwijl hjj bezig was
mededeelingen over de gistermiddag gehouden huishou
delijke vergadering, te verstrekken aan Nederlandsche
«burgerlijke» journalisten:
Croiset protesteerde tegen de uitdrukking «betrapt».
Als kjj iets in het geheim had willen doen, zou hjj
zich wel-verborgen hebben.
Croiset is dan ook voortgegaan met zjjne mededee-
lingen toen andere kameraden binnenkwamen: Bovendien
heeft hjj niet het geheele proces-verbaal van de zitting
aan de pers gegeven met naam en toenaam, maar ver
strekte slechts de 's middags aangenomen motie, waarin
besloten wordt tot oprichting der «Internationale», en
welk in zulk een vorm was gegoten, dat zjj voorpubli
catie geschikt was. Eenige namen die Croiset zich
aanvankelijk tegenover den Hollandsche journalisten
liet ontsnappen, verzocht hjj later niet te varmeiden en
de Hollandsche burgerlijke pers heeft zich, dat erkende
Croiset gaarne, aan dat verzoek eerljjk gehouden.
Croiset was zeer opgewonden. Als men hem niet
vertrouwde, moest men hem er maar uitgooien, of des
noods dooden I
Nochtans verhieven zich verschillende stemmen in de
zaal om het gedrag van Croiset af te keuren. Op voor
stel van Malatesta werd ten slotte met overgroots
meerderheid aene motie aangenomen, waarbij de houding
van Croiset betreurd wordt, en overgegaan wordt tot
de orde van den dag.
Daarna pauze.
Voor des middags tot de geregelde werkzaamheden
werd overgegaan deden Chapebei en eenige andere af-
fevaardigden eene poging om de motie-Malatesta
etreflende het geval-Croiset wat te verzachten. Zjj
stelden daartoe eene motie voor, waarin de lichtzinnig
heid van Croiset betreurd wordt, met de bjj voeging
echter, dat dit niet in den zin van een directe bis am
moet worden opgevat. De tegenstanders zouden echter
die beteekenis in de motie kunnen leggen, terwijl
slechts gesproken kan worden van een voorbijgaande
onbezonnenheid. Op grond hiervan wenschten Chapebei
c. s. het congres te doer- uitspreken, dat het aan Croiset
niet zjjn vertrouwen onttrekt. Deze motie werd echter
verworpen met 11 tegen 18 stemmen en men ging
eenvoudig over tot de orde van den dag.
Aan de orde was hierop het puntanarchisme en
vakbeweging.
Rogdoefi (Rusland) verzekerde dat de anarchistische
beweging daar te lande grooten invloed heeft op de
arbeidersbswegisg, speciaal bjj groote werkstakingen. Van
daar dat de Russische regeering zelve arbeidersvereni
gingen oprichtte; onder leiding van Soubatte. Maar deze
organisaties gingen verder dan de regserisg zelve gewild
had. De beweging der arbeiders begon het karakter aan
te nemen van een revolutie, en de regeering heeft toen
geen middel ongebruikt gelaten om de bew'gir g te
onderdrukken.
Cornelissen (Holland) vulde het batoog van Monatte,
gisteravond gehouden, aan. Hjj wees erop dat de dia
mantbewerkers te Amsterdam es te Antwerpen de ver
betering hunner positie uitsluitend aan hunne economische
actie, dus niet aan de politieke, te danken hebben, maar
hjj waarschuwde tegen maatregelen waardoor voor een
gesloten groep van arbeiders privilegiën worden gescha
pen. Als voorbeeld noemde hjj het z. i. reactionnaire
leerlingstelsel der diamantbewerkers. Een zelfde verschijn
sel doet zioh voor bjj de Engelsche trade unions en in
Zoo was het ook nabjj ons ongenoemd oord over de
grenzen. Es zoo geschiedde het dat wjj dus in het zweet
on-/os aanschjjns verplicht waren onze fietsen erop te
duwe®.
Dat is een lseljjk ding, als het lang duurt. En het
is speciaal in Duitschland een levljjk ding, omdat de
measchen, werkend op het land, in hun blikken een
ietwat vrooljjk gemis aan inzicht in omze'ernstige bedoe
lingen leggen. M. a. w. wjj zjjn herhaaldeljjk uitgelachen
als wjj zoo aan het «snuivsn» waren, geljjk onze naburen
zeggen. De meisjes, werkend in 't hooi, meenden blijk
baar wjj moeten nu eenmaal voor ons dageljjksch brood
zoo in de zon slaven, doch hoe komt zco iemand er in
's hemels naam toe om dood alleen voor zjji pleizier
zoo'n ding over een witten zonweg omhoog te gaan
duwen, terwijl hjj tjjd e-. geld heeft om ver ras zjjn
zaken in de schaduw van een grooten boom op mollig
gras bp een ruischende beek een üesch Opperheimer Gold
berg of Berncastler Doctor op te trekken om nu
maar niet met Horatius te spreken van eene fijne flssch
Falerner.
Nu trekken wjj ons niet vesi aan van de opmerkingen
vau dit buiten den tempel staande volk en hullen ons
met minachtend gebaar in onzen mantel van natuurge-
nietenden en gezondheid-door-iz spanning- in-de-frisscbe-
lucht-bevorderosden Sommerfrisohler, Doeh er is iets
anders, dat ons bjj zoo'n gelegenheid wèl heel erg kan
hinderen, er is iets dat ons dol maakt als het dreinerig
gezeur van een ondeugend kind of h*t doelloos wachten
op iemaad die maar niet komt. Er is iets, dat ergert
als te nauw* schoenen op een bal ot te harde geluiden
bjj zenuwhoofdpijn. Er is iets, dat hindert als een steen
puist of als izflusnzapjjn, dat aan je rust knaagt en je
maar niet loslaat, dat griezelig voelt als een met zout
bestrooide slak of als een in het gras aangeraakte adder.
Er ia iets dat den geduldigsten man tot een lastig reis
genoot en een erg6ïljjk tiran maakt. En dat iseen
door de warmte flauwgevallen boord. O, dat ergerljjke,
weës, slappigs, waar anders de scherpe beslistheid van
een flink gestoven boord is. O, dat meegevende, zacht
omkrullende, slordig bevuilde doekje, waar eens het glim
mende boord schitterde.
Amerika. Als er een oorlog uitbreekt tnsschen Amerika
en Japan, dan zal dit volgens spr., mede een gevolg zjjn
van de geprivilegieerde Amerikaansche arbeiders, die geen
werklieden van een ander ras in hun laad dulden:
Malatesta (Italië) hield een merkwaardig betoog over
de vakbeweging en de algemeens werkstaking. Hp aoht
de faak der vakbeweging in dienst der revolutionaire
idee niet zóó belang!jjk als wel eens geleeraard wordt,
ook in anarchistische brochures. Tot de vernietiging van
het kapitalisme kan men langs dezen weg niet komen
en ze beeft vele schaduwzijden, als daar is het kweeken
van ambtenaren. Bovendien werkt de vakbeweging vooral
in dit opzicht verkeerd, dat zjj de klove tussckea arbeiders
en arbeiders vergroot. De stjjging van loonen door de
vakvereeniging bewerkt, wordt voor een groot gedeelte
gedragen door de medearbeiders, en bjj een oeoonomischen
strjjd zjjn de proletariSrs, die als onderkruipers dienst
doen, het gevaarlijkst. En deze strjjd tusschen arbeiders
en arbeiders zal verscherpen naarmate de industrie zioh
verder uitbreidt, ea meer in macht wint.
Evenmin kan de algemeene werkstaking einddoel zjjn,
d. w. z. spreker verwerpt haar niet, dooh zij is slechts
één der middelen.
Voor het leger met zjjn kanonnen en geweren is
spr: niet bevreesd. Vroeger meenden de anarchisten, dat
zjj daar geljjke wapenen tegenover moesten stallen, maar
Malatesta wjjst erop, dat de anarchie beter doet de
militaire machten, welke het kapitalisme aanwendt ter
verdediging zjjner belangen te bestrjjden met de chemische
verweermiddelen (bommen l corr.) welke de moderne
watenschap ons aan de hand doet.
De rede van Malatesta werd lulde door het oongres
toegejuicht: Op de met-anarchistische toehoorders maakte
zg een zeer verrasBendea indruk, omdat de sprekers zioh
tot dusver in zeer gematigde termen uitlieten en niemand
eigenljjk echter den grappigen Italiaan zulke vernieti
gende bedoelingen had vermoed.
Gisteravond hield dr. Friedeberg (Borlge) zgn referaat
ovsr de algemeene en de politieke werkstaking. In de
eerste plaats moet den mensohen het klassebewustzjjn
worden bggebracht ea daarvoor is de vakbeweging het
biste middel. Dat is de groote sociale school, detchool
voor de revolutie.
Het grootste middel is natuurljjk, ook volgens dr.
Friedelberg, de revolutie. Maar, zegt hjj, de revolutie is
nog nooit geweest het werk van ééa dag, van één enkele
gewelddaad.
Spr: stelde eene motie voor, waarin wordt verklaard
dat het anarchisme boven de klassendoeleinden uit, de
volledige economische en psychische bevrjjding der
mensckeljjke persoonlijkheid tem doel heeft, en op een
reeks van omschreven gronden het libertair-kommunis-
tisch congres dientengevolge verwerpt de politieke massa
staking, die immers enkel eene beveiliging van het voor
het anarchisme buiten discussie bljjvenrle parlemeutahisma
beoogt. Echter aanvaardt hst congres da economische
revolutionaire algemeene staking, omdat het die beschouwt
als eea geschikt middel om de economische samenstelling
der hedendaagsche maatschappij te sloopen en het prole
tariaat uit de loonslavernij te bevrjjden.
Ook Malatesta had zjjne gedachten in eens motie neer-
gelegd.
In deze motie verklaart het oongres, dat de vakorgani
satie als strjidmiddel in den strjjd voor betere arbeids
voorwaarden de arbeidende klasse dienen kandat echter
de stichting van afzonderlijke groepen van revolutionaire
mannen in de algemeene vakorganisaties, die alle vak-
mensohen toelaten, dringend geboden is, en door die
revolutionaire groepen slechts die directe actie der
arbeiders zal worden gesteund, welke een beslist revolu-
Welnu, de weg was warm, de stijging sterk en:.,
ons boord viel flauw.
Maar waarom een boord en nog wel zoo'n heoge
beord aangedaan? vraagt de lezer, schijnheilig even.
Gij weet het net zee goed als wij, lezerOmdat de
gemakkelijke sportkleeding van een jaar ef 15 geleden
niet meer geduld werdt, emdat men een hoegen boord
moet aanhebben of men fietst, werkt of uitrust. Omdat
de wereld lijdt aan boordenmanie en de halsvleei-
planken, die de meeie vrouwenhuizen maar niet veer
geed willen verlatei, nog stijver vast schijnen te zitten
em de manneljjke halzen, waar zij minder moois aan
het oog onttrekken maar even erg hinderen. Omdat
wij allen dwazen met elkaar zgn, dat wij ens zee laten
onthalzen door de almachtige mode.
En het werd steeds warmer. En aan don warmen
weg scheen geen eind. En de boord hing slap, slap.
Totdat wij boven kwamen, toenwas er vlakte
maar evenmin sohaduw. Nu ging het beter, er was
een aasje wind en al spoedig waren wij can een be
roemden serpentine-weg, die ons heen en weer draaiend
in het groene dal zou brengen.
En aan den eersten draai was schaduw, was een bron,
waren goen mieren en geen vliegen
Ten einde te voorkomen dat de blikken onzer lezers
over deze vliegen heen zouden vliegen, herhalen wjj
eenigszins uitdagend en nadrukkelijk: „geen vliegen".
Nu kunnen ons onze geede vaderlandsohe vliegen niets
schelen. Zij dragen bakteriën, zegt men ons. Doeh
daarvan trekken wij ons niet veel aan. Het zgn soms
heel aardige beestjes, de kleinste en netste huisdiertjes
met wie wij zoo dagelijks in aanraking komen. Zij
zgn fijn, vlug, elegant en het is soms niet onverma
kelijk naar hen te kijken de vliegen wel te verstaan,
niet de muggen die men, gelijk bekend is, xn het
Noordoosten des lands soms verkeerdelijk met elkaar
verwisselt.
Natuurlijk zij hebben, hee klein ook, hun gebreken.
Het is niets aangenaam 's nachts, als gij niet slapen
kunt, een bromvlieg tot eontubernaal te hebben. En
het is soms een lastige gewoonte, dat vliegen den dood
zoeken in de gelven van uw kopje thee ef uw glas
tionair karakter draagt.
Nadat nog velschillende sprekers over de ingediende
moties het woord haadea gevoerd, en er een rumoerig
debat had plaats gehad over den aan de laatste redenaars
toe te meten tjjd, werd, lang na middernacht, de zitting
verdaagd tot hedesoohtend.
Gemengd Nieuws.
Het kasteel te Wychen.
Hef op St. Nicolaasavond van 19C6 afgebrande kasteel
te Wjjchen, toebohoorende aaa de douairière Andriaga
de Kempenaer, zal opnieuw worden opgebouwd en in
zgn vorigen luister worden teruggebracht. Da Njjmeegsehe
architect Ludewig is met dit werk belast.
Srie-irle.
Een der medewerkers van het Hdbl, sohrjjft:
Hoor, daar zgn ze nog! Hoer: srie-sriel
Waarachtig 1 Za zgn laat van 't jaar, ze hadden al
ruim drie weken weg moeten zgn
Zoo ongeveer verliep gedurende de geheele Augustus
maand het gesprek eiken avond tegen zonsondergang: In
't begin was 't nogze zullen wel gauw vertrekken,
't is hun tjjd I Later, ze hadden al eaa week ruim
een week 16 dagen 14 dagen enz, weg moeten
zgn!
Wie? Wel de gierzwaluwen, die gillende, vliegende
zwarte halve maantjes.
Den 4en Mei zgn ze oorrect op tjjd gekomen, om hier
in den gestelden termijn 3 maanden hun huishou
dentje op te zetten, een paar kleinen groot te brengen
en steeds maar srie-srie te schreeuwen.
Dat grootbrengen schjjnt van 't jaar niet zoo vlot te
zgn gegaan. Ten minste er moet ergens iets gehaperd
hebbenwant anders gaan ze met ds eerste Augustus
dagen al weer heen, en ïu zwermden ze Maandag 26
Aug. nog in grooten getale boven de stad.
Dinsdagavond wachtten we te vergeefs op 't bekende
geluid. Woensdagavond meenden we het weer te hooren
maar er werd een paar huizen verder een jaloezie opgehaald.
In de verte zag ik een zestal vogels vliegen, die er
op gelekenmaar 't waren gewone boerenzwaluwen.
Onze eerste Amsterdamsche zomergasten (I) zjjn dus
vertrokken, net terwjjl we onze eerste zomersohe dagen
hebben,
Intusschen daalt de barometer al weer I
Wanneer we nog een restantje hoop hebben bewaard
op mooi zomerweer, doen we maar verstandig denk ik,
het netjes in een hoekje op te bergen en te bewaren
voor 1908.
Misschien brenge e de gierzwaluwen dam wat zomer mee
Uit Schermerhora-
Tst directeur van het vesfoads voor Schermerhora.
Avenhorn en Ursem is benoemd de heer J. de Leeuw
alhier. Sedert 24 jaren is deze functie waargenomen
door den hear A. Wesshoff, die onze gemeente metter
woon gaat verlaten.
Beiger Knisthudel
Dsza wssk exposeert Mevrouw van den Hosf-van Rossom
Behalve dat er van haar nog zgn bggekomsn drie batik
werken, is de geheele expositie 't zelfde gebleven ale de
vorigs werk.
Dsze drie batikwerken zgn in zwarten ljjst en op
perkament een «viooltjes» een «Oost-Indische Kers» en
een «gouden regen.»
kwast. Deoh overigens deen zij niet veel kwaad. Eb
OBie muggen on muskieten zgn ook niet noo slecht
als hun naam is. Teoral niet als men ze vergelijkt
met deze afschuwelijke tergende dieren, die in Duitsch
land blinde Fliegen heeten en talrijker en lastiger
schijnen te worden, naarmate gjj dichter bij het hoog
gebergte komt.
In onze ongenoemde verblijfplaats was er slechts nu
ea dan een verdwaalde. Ea slechts ééa hasft oss dien
ngdigen, giftig» prik dosn vosles, die sterke zwelling
en daarna alachuweljjke jeuk geeft, zoo gjj er nog zoo
goedkoop afkomt. Doeh wee, wanneer gjj zuideljjksr komt,
in ket Schwarzwtld, aan enkele Zwitssrscke meren on
vooral aan ket meer van Constans en de Ue terse*. Die
streek is berucht om de blinde Fli*g*n, welke u er dan
ook eenvoudig niet met rust laten, z*lfs niet in den
sohaduw der boomen en in bosscben. Is het datr warm,
dan is de wandeling één -voortdurende strjjd tusschen de
vliegee, die een rustig plaatsje op uw huid zoeken om
u hun vergif te inooulecren, en den wandelaar, die dat
vergif liefst niet binnsukrjjgt, ook al heeft hjj hst be
kende zwarte kokertje met ammoniak in den zak om het
gevaar te bezweren. In de hotels speciaal aan de
Untersee kijkt niemand u vreemd aan als u naar
ammoniik vraagt of naar pepermnatoUe, dat besohermend
moet werken. En men doet ar elkaar griezelige verhalen
over tantes die bezweksn zjjn aan zulk een vliegssteek
en over neefjes, die ernstige kwalen aan deze verrader-
Ijjke blinde Fliegen te danken hebben.
Nu zal men goed doen met al die schrikkelijke verha
len niet zoo maar zonder meer te gelooven, Dooh een feit
bljjft het, dat m*n in zulke streken in de warmte in die
Tliegen een vjjand heeft, die het verbljjf voor sommige
menscheu dikwjjls heel onaangenaam kan maken.
Vliegen van het soort, waarover wjj hier sehrjjven en
die wjj in het lieve vaderland nooit outmost hebben,
waren er op hat bovenbedoelde plekje aan den d'-aai
van den Serpen tine weg niet. Wat er echter wèl was,
vertellen wjj een volgende maal.
Wordt vervolgd.)
ALKMAARSCHE COURANT