No. 204 Honderd en negende jaargang. 1907, DASBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. twee Onderwijzers, Groote Paardenmarkt Prijs der geween idvertentiBi VRIJDAG 3G AUGUSTUS, ALKMAAR, TE ALKMAAR, op Maandag 2 September 1907. "bTnN HS NL A N~D. Over de grenzen. Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaab f 0,80franco door het geheele Rijk f I, Afzonderlijke nummers 3 Cents Telefoonsuamer 8„ Per regel f 0,10. Bjj groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N.|Y. Boek- en Handelsdrukkerij v|h. HERMs, COSTER ZOONVoordam O 9. Herhaalde oproeping. Aan de Bargr-rpchool te (Hoofd de heer F. J. AUKES) worden OHTRAiG» bevoegd tot het geven van onderwjjs in de Fransche taal en in vak J. De jaarwedde bedraagt f MttO met vier 5-jaatljjkschs verhoogingen voor dienstjaren in de gemeente, elk van f ttO. Het bezit of het verkrjjgea der hoofdaote geeft aanspraak op eeae verhooging met f ÏOO. Eventueels tegemoetkoming ie huishuur f ÏOO. Voor het bezit der akte Fransoh M. O. f ttO meer. Stukken in te zenden aan ket Gemeentebestuur vóór of op 10 September a.s. Zjj, die den cursus ter opleiding voor de akte vau hoofdonderwijzer te ALKMAAR weseohen te volgen, kunnen ziok aanmelden vóór of op Sept. e.k., bjj den directeur, den heer J. MEDEMBLIK, te U r s e mbij wien tevens nadere inlichtingen te be komen zjja. Aanvang van den nieuwen cursus 9 kept a.s. Burgemeester en Wethouders van Alkmaar, Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter. 24 Aug. 1907. DONATHSecretaris. Int. Libertair en Homnaualstfisch Congres. Aaa het begin der gister gehoudea zitting vestigde de voorzitter, de heer Lange, er oader vele blijken van instenamisg de aandacht op dat de sociaal-democratische organen Vorw&rts (Duitschland), l'Hunaanité (Frankrijk) en le Peuple (België) tot dusver nog met geen enkel woord "e van het Internationaal Libertair en Kommunis- tisch congres te Amsterdam gerept hebben. Zjj vormen eene ongunstige tegenstelling met het Volk, het orgaan der S. D. A. P. in Nederland, dat objectieve verslagen publiceert. Dr. Friedeberg (Duitschland) merkte, naar aanleiding hiervan, onder groote vrooljjkheid van het congres op, dat de Vorw&rts in deze aan de gewoonte getrouw bljjft. Het blad pleegt van rechtszaken eerst na afloop een overzicht te geven, en het beschouwt dit congres waarschjjnljjk als het gericht der anarchie over de sociaal-democratie. Malatesta (Italië) voegde hier nog een bon mot aan toe. Vroeger, zeide hjj, gat de sociaal-democratische pers verkeerde verslagen van onze vergaderingen, en nu negeeren ze onsdat is vooruitgang l (algemeen gelach). Op voorstel van denzelfden spreker werd daarna besloten de twee punten«Algemeene werkstaking en (Reisbrieven). VI. Het was aan een draai van den weg. Warm neen, het scheen alsof de zomer alle tot nu toe geweigerde warmte ineens wou ge*en. Al vroeg hadden wjj onze fietsen bestegen. En waar wjj op den berg logeerden en de weg, dien wjj gegaan waren, heel, heel langzaam daalde, waren wjj door de fris«che morgenlucht zonder eenige vermoeienis met snelle vaart gevlogen, wel 20 kilometer in het uur. Geen gesjok van onzen motor, geen al te lui zitten in em wiegende auto wjj hadden een ideaal auto gehad in ons gewoon rjjwiel, dat over den mooien breeden, telkens laeg en veilig voor ons uitliggeaden weg was voortgerold zonder één oogenblik een angstige vaart te krjj ;en. Doch helaas berglanden die alleen maar afloopen zjjn er niet. En toen dus da zon wat beter was doorge komen, stonden wjj voor een weg die langzaam scheen te klimmen doch al spoedig onze krachten had uitgeput. Toen dus duwe*. De zon was warm, de weg wit, de boomen niet. Waarom men toch in het buüesland zooveel boomlooxe wegen heeft Waarom men speciaal in een boschstreek dikwgls gedwongen wordt zoo grawelg* in de zon te rjjden? In uw gezegend laad, ontwoekerd aan da baren, liggen de wegen vaak niet mooi, maar men heeft er ten minste boomen, men kan er met warm weer soms haerljjk frisch fietsen. Doch in hst buitenland es sptciaal in Duitschland is dit wel een groot bszwaar, dat men op warme dagen niet de breed getakte, flink uit de kluiten gewassen boomen van veel vaderlandsohe straatwegen boven zioh heeft. Aan den Rjjn en de Moezel is de hitte zoodoende vaak ondragelijk en tot zelfs in het Zwarte Woud hebben wjj oas al fietsend blauw gsërgerd aan en rood gewerkt op de bruinwitte wegen. Nu is het wel waar: op veel van die Duitsohe wegen doet men bffeljjke pogingen om sohaduw te leveren. Doch de pogingen blgven bjj pogingen en 's armen fietsers aanschjjn wordt bgna onafgebroken door onze warmtebron bestraald. politieke massastaking», en «Anarchisme en Vakbewe ging* te zanten te behandelen. Vóórdat men de behandeling der agenda voortzette, kreeg S. Nacht (Polen), gelegenheid om eene aanklacht in te dienen tegen den Hollandschen kameraad Croiset. Nacht heeft dezen, volgens zgn zeggen, gisteravond in da zaal, vóór de zitting, betrapt, terwijl hjj bezig was mededeelingen over de gistermiddag gehouden huishou delijke vergadering, te verstrekken aan Nederlandsche «burgerlijke» journalisten: Croiset protesteerde tegen de uitdrukking «betrapt». Als kjj iets in het geheim had willen doen, zou hjj zich wel-verborgen hebben. Croiset is dan ook voortgegaan met zjjne mededee- lingen toen andere kameraden binnenkwamen: Bovendien heeft hjj niet het geheele proces-verbaal van de zitting aan de pers gegeven met naam en toenaam, maar ver strekte slechts de 's middags aangenomen motie, waarin besloten wordt tot oprichting der «Internationale», en welk in zulk een vorm was gegoten, dat zjj voorpubli catie geschikt was. Eenige namen die Croiset zich aanvankelijk tegenover den Hollandsche journalisten liet ontsnappen, verzocht hjj later niet te varmeiden en de Hollandsche burgerlijke pers heeft zich, dat erkende Croiset gaarne, aan dat verzoek eerljjk gehouden. Croiset was zeer opgewonden. Als men hem niet vertrouwde, moest men hem er maar uitgooien, of des noods dooden I Nochtans verhieven zich verschillende stemmen in de zaal om het gedrag van Croiset af te keuren. Op voor stel van Malatesta werd ten slotte met overgroots meerderheid aene motie aangenomen, waarbij de houding van Croiset betreurd wordt, en overgegaan wordt tot de orde van den dag. Daarna pauze. Voor des middags tot de geregelde werkzaamheden werd overgegaan deden Chapebei en eenige andere af- fevaardigden eene poging om de motie-Malatesta etreflende het geval-Croiset wat te verzachten. Zjj stelden daartoe eene motie voor, waarin de lichtzinnig heid van Croiset betreurd wordt, met de bjj voeging echter, dat dit niet in den zin van een directe bis am moet worden opgevat. De tegenstanders zouden echter die beteekenis in de motie kunnen leggen, terwijl slechts gesproken kan worden van een voorbijgaande onbezonnenheid. Op grond hiervan wenschten Chapebei c. s. het congres te doer- uitspreken, dat het aan Croiset niet zjjn vertrouwen onttrekt. Deze motie werd echter verworpen met 11 tegen 18 stemmen en men ging eenvoudig over tot de orde van den dag. Aan de orde was hierop het puntanarchisme en vakbeweging. Rogdoefi (Rusland) verzekerde dat de anarchistische beweging daar te lande grooten invloed heeft op de arbeidersbswegisg, speciaal bjj groote werkstakingen. Van daar dat de Russische regeering zelve arbeidersvereni gingen oprichtte; onder leiding van Soubatte. Maar deze organisaties gingen verder dan de regserisg zelve gewild had. De beweging der arbeiders begon het karakter aan te nemen van een revolutie, en de regeering heeft toen geen middel ongebruikt gelaten om de bew'gir g te onderdrukken. Cornelissen (Holland) vulde het batoog van Monatte, gisteravond gehouden, aan. Hjj wees erop dat de dia mantbewerkers te Amsterdam es te Antwerpen de ver betering hunner positie uitsluitend aan hunne economische actie, dus niet aan de politieke, te danken hebben, maar hjj waarschuwde tegen maatregelen waardoor voor een gesloten groep van arbeiders privilegiën worden gescha pen. Als voorbeeld noemde hjj het z. i. reactionnaire leerlingstelsel der diamantbewerkers. Een zelfde verschijn sel doet zioh voor bjj de Engelsche trade unions en in Zoo was het ook nabjj ons ongenoemd oord over de grenzen. Es zoo geschiedde het dat wjj dus in het zweet on-/os aanschjjns verplicht waren onze fietsen erop te duwe®. Dat is een lseljjk ding, als het lang duurt. En het is speciaal in Duitschland een levljjk ding, omdat de measchen, werkend op het land, in hun blikken een ietwat vrooljjk gemis aan inzicht in omze'ernstige bedoe lingen leggen. M. a. w. wjj zjjn herhaaldeljjk uitgelachen als wjj zoo aan het «snuivsn» waren, geljjk onze naburen zeggen. De meisjes, werkend in 't hooi, meenden blijk baar wjj moeten nu eenmaal voor ons dageljjksch brood zoo in de zon slaven, doch hoe komt zco iemand er in 's hemels naam toe om dood alleen voor zjji pleizier zoo'n ding over een witten zonweg omhoog te gaan duwen, terwijl hjj tjjd e-. geld heeft om ver ras zjjn zaken in de schaduw van een grooten boom op mollig gras bp een ruischende beek een üesch Opperheimer Gold berg of Berncastler Doctor op te trekken om nu maar niet met Horatius te spreken van eene fijne flssch Falerner. Nu trekken wjj ons niet vesi aan van de opmerkingen vau dit buiten den tempel staande volk en hullen ons met minachtend gebaar in onzen mantel van natuurge- nietenden en gezondheid-door-iz spanning- in-de-frisscbe- lucht-bevorderosden Sommerfrisohler, Doeh er is iets anders, dat ons bjj zoo'n gelegenheid wèl heel erg kan hinderen, er is iets dat ons dol maakt als het dreinerig gezeur van een ondeugend kind of h*t doelloos wachten op iemaad die maar niet komt. Er is iets, dat ergert als te nauw* schoenen op een bal ot te harde geluiden bjj zenuwhoofdpijn. Er is iets, dat hindert als een steen puist of als izflusnzapjjn, dat aan je rust knaagt en je maar niet loslaat, dat griezelig voelt als een met zout bestrooide slak of als een in het gras aangeraakte adder. Er ia iets dat den geduldigsten man tot een lastig reis genoot en een erg6ïljjk tiran maakt. En dat iseen door de warmte flauwgevallen boord. O, dat ergerljjke, weës, slappigs, waar anders de scherpe beslistheid van een flink gestoven boord is. O, dat meegevende, zacht omkrullende, slordig bevuilde doekje, waar eens het glim mende boord schitterde. Amerika. Als er een oorlog uitbreekt tnsschen Amerika en Japan, dan zal dit volgens spr., mede een gevolg zjjn van de geprivilegieerde Amerikaansche arbeiders, die geen werklieden van een ander ras in hun laad dulden: Malatesta (Italië) hield een merkwaardig betoog over de vakbeweging en de algemeens werkstaking. Hp aoht de faak der vakbeweging in dienst der revolutionaire idee niet zóó belang!jjk als wel eens geleeraard wordt, ook in anarchistische brochures. Tot de vernietiging van het kapitalisme kan men langs dezen weg niet komen en ze beeft vele schaduwzijden, als daar is het kweeken van ambtenaren. Bovendien werkt de vakbeweging vooral in dit opzicht verkeerd, dat zjj de klove tussckea arbeiders en arbeiders vergroot. De stjjging van loonen door de vakvereeniging bewerkt, wordt voor een groot gedeelte gedragen door de medearbeiders, en bjj een oeoonomischen strjjd zjjn de proletariSrs, die als onderkruipers dienst doen, het gevaarlijkst. En deze strjjd tusschen arbeiders en arbeiders zal verscherpen naarmate de industrie zioh verder uitbreidt, ea meer in macht wint. Evenmin kan de algemeene werkstaking einddoel zjjn, d. w. z. spreker verwerpt haar niet, dooh zij is slechts één der middelen. Voor het leger met zjjn kanonnen en geweren is spr: niet bevreesd. Vroeger meenden de anarchisten, dat zjj daar geljjke wapenen tegenover moesten stallen, maar Malatesta wjjst erop, dat de anarchie beter doet de militaire machten, welke het kapitalisme aanwendt ter verdediging zjjner belangen te bestrjjden met de chemische verweermiddelen (bommen l corr.) welke de moderne watenschap ons aan de hand doet. De rede van Malatesta werd lulde door het oongres toegejuicht: Op de met-anarchistische toehoorders maakte zg een zeer verrasBendea indruk, omdat de sprekers zioh tot dusver in zeer gematigde termen uitlieten en niemand eigenljjk echter den grappigen Italiaan zulke vernieti gende bedoelingen had vermoed. Gisteravond hield dr. Friedeberg (Borlge) zgn referaat ovsr de algemeene en de politieke werkstaking. In de eerste plaats moet den mensohen het klassebewustzjjn worden bggebracht ea daarvoor is de vakbeweging het biste middel. Dat is de groote sociale school, detchool voor de revolutie. Het grootste middel is natuurljjk, ook volgens dr. Friedelberg, de revolutie. Maar, zegt hjj, de revolutie is nog nooit geweest het werk van ééa dag, van één enkele gewelddaad. Spr: stelde eene motie voor, waarin wordt verklaard dat het anarchisme boven de klassendoeleinden uit, de volledige economische en psychische bevrjjding der mensckeljjke persoonlijkheid tem doel heeft, en op een reeks van omschreven gronden het libertair-kommunis- tisch congres dientengevolge verwerpt de politieke massa staking, die immers enkel eene beveiliging van het voor het anarchisme buiten discussie bljjvenrle parlemeutahisma beoogt. Echter aanvaardt hst congres da economische revolutionaire algemeene staking, omdat het die beschouwt als eea geschikt middel om de economische samenstelling der hedendaagsche maatschappij te sloopen en het prole tariaat uit de loonslavernij te bevrjjden. Ook Malatesta had zjjne gedachten in eens motie neer- gelegd. In deze motie verklaart het oongres, dat de vakorgani satie als strjidmiddel in den strjjd voor betere arbeids voorwaarden de arbeidende klasse dienen kandat echter de stichting van afzonderlijke groepen van revolutionaire mannen in de algemeene vakorganisaties, die alle vak- mensohen toelaten, dringend geboden is, en door die revolutionaire groepen slechts die directe actie der arbeiders zal worden gesteund, welke een beslist revolu- Welnu, de weg was warm, de stijging sterk en:., ons boord viel flauw. Maar waarom een boord en nog wel zoo'n heoge beord aangedaan? vraagt de lezer, schijnheilig even. Gij weet het net zee goed als wij, lezerOmdat de gemakkelijke sportkleeding van een jaar ef 15 geleden niet meer geduld werdt, emdat men een hoegen boord moet aanhebben of men fietst, werkt of uitrust. Omdat de wereld lijdt aan boordenmanie en de halsvleei- planken, die de meeie vrouwenhuizen maar niet veer geed willen verlatei, nog stijver vast schijnen te zitten em de manneljjke halzen, waar zij minder moois aan het oog onttrekken maar even erg hinderen. Omdat wij allen dwazen met elkaar zgn, dat wij ens zee laten onthalzen door de almachtige mode. En het werd steeds warmer. En aan don warmen weg scheen geen eind. En de boord hing slap, slap. Totdat wij boven kwamen, toenwas er vlakte maar evenmin sohaduw. Nu ging het beter, er was een aasje wind en al spoedig waren wij can een be roemden serpentine-weg, die ons heen en weer draaiend in het groene dal zou brengen. En aan den eersten draai was schaduw, was een bron, waren goen mieren en geen vliegen Ten einde te voorkomen dat de blikken onzer lezers over deze vliegen heen zouden vliegen, herhalen wjj eenigszins uitdagend en nadrukkelijk: „geen vliegen". Nu kunnen ons onze geede vaderlandsohe vliegen niets schelen. Zij dragen bakteriën, zegt men ons. Doeh daarvan trekken wij ons niet veel aan. Het zgn soms heel aardige beestjes, de kleinste en netste huisdiertjes met wie wij zoo dagelijks in aanraking komen. Zij zgn fijn, vlug, elegant en het is soms niet onverma kelijk naar hen te kijken de vliegen wel te verstaan, niet de muggen die men, gelijk bekend is, xn het Noordoosten des lands soms verkeerdelijk met elkaar verwisselt. Natuurlijk zij hebben, hee klein ook, hun gebreken. Het is niets aangenaam 's nachts, als gij niet slapen kunt, een bromvlieg tot eontubernaal te hebben. En het is soms een lastige gewoonte, dat vliegen den dood zoeken in de gelven van uw kopje thee ef uw glas tionair karakter draagt. Nadat nog velschillende sprekers over de ingediende moties het woord haadea gevoerd, en er een rumoerig debat had plaats gehad over den aan de laatste redenaars toe te meten tjjd, werd, lang na middernacht, de zitting verdaagd tot hedesoohtend. Gemengd Nieuws. Het kasteel te Wychen. Hef op St. Nicolaasavond van 19C6 afgebrande kasteel te Wjjchen, toebohoorende aaa de douairière Andriaga de Kempenaer, zal opnieuw worden opgebouwd en in zgn vorigen luister worden teruggebracht. Da Njjmeegsehe architect Ludewig is met dit werk belast. Srie-irle. Een der medewerkers van het Hdbl, sohrjjft: Hoor, daar zgn ze nog! Hoer: srie-sriel Waarachtig 1 Za zgn laat van 't jaar, ze hadden al ruim drie weken weg moeten zgn Zoo ongeveer verliep gedurende de geheele Augustus maand het gesprek eiken avond tegen zonsondergang: In 't begin was 't nogze zullen wel gauw vertrekken, 't is hun tjjd I Later, ze hadden al eaa week ruim een week 16 dagen 14 dagen enz, weg moeten zgn! Wie? Wel de gierzwaluwen, die gillende, vliegende zwarte halve maantjes. Den 4en Mei zgn ze oorrect op tjjd gekomen, om hier in den gestelden termijn 3 maanden hun huishou dentje op te zetten, een paar kleinen groot te brengen en steeds maar srie-srie te schreeuwen. Dat grootbrengen schjjnt van 't jaar niet zoo vlot te zgn gegaan. Ten minste er moet ergens iets gehaperd hebbenwant anders gaan ze met ds eerste Augustus dagen al weer heen, en ïu zwermden ze Maandag 26 Aug. nog in grooten getale boven de stad. Dinsdagavond wachtten we te vergeefs op 't bekende geluid. Woensdagavond meenden we het weer te hooren maar er werd een paar huizen verder een jaloezie opgehaald. In de verte zag ik een zestal vogels vliegen, die er op gelekenmaar 't waren gewone boerenzwaluwen. Onze eerste Amsterdamsche zomergasten (I) zjjn dus vertrokken, net terwjjl we onze eerste zomersohe dagen hebben, Intusschen daalt de barometer al weer I Wanneer we nog een restantje hoop hebben bewaard op mooi zomerweer, doen we maar verstandig denk ik, het netjes in een hoekje op te bergen en te bewaren voor 1908. Misschien brenge e de gierzwaluwen dam wat zomer mee Uit Schermerhora- Tst directeur van het vesfoads voor Schermerhora. Avenhorn en Ursem is benoemd de heer J. de Leeuw alhier. Sedert 24 jaren is deze functie waargenomen door den hear A. Wesshoff, die onze gemeente metter woon gaat verlaten. Beiger Knisthudel Dsza wssk exposeert Mevrouw van den Hosf-van Rossom Behalve dat er van haar nog zgn bggekomsn drie batik werken, is de geheele expositie 't zelfde gebleven ale de vorigs werk. Dsze drie batikwerken zgn in zwarten ljjst en op perkament een «viooltjes» een «Oost-Indische Kers» en een «gouden regen.» kwast. Deoh overigens deen zij niet veel kwaad. Eb OBie muggen on muskieten zgn ook niet noo slecht als hun naam is. Teoral niet als men ze vergelijkt met deze afschuwelijke tergende dieren, die in Duitsch land blinde Fliegen heeten en talrijker en lastiger schijnen te worden, naarmate gjj dichter bij het hoog gebergte komt. In onze ongenoemde verblijfplaats was er slechts nu ea dan een verdwaalde. Ea slechts ééa hasft oss dien ngdigen, giftig» prik dosn vosles, die sterke zwelling en daarna alachuweljjke jeuk geeft, zoo gjj er nog zoo goedkoop afkomt. Doeh wee, wanneer gjj zuideljjksr komt, in ket Schwarzwtld, aan enkele Zwitssrscke meren on vooral aan ket meer van Constans en de Ue terse*. Die streek is berucht om de blinde Fli*g*n, welke u er dan ook eenvoudig niet met rust laten, z*lfs niet in den sohaduw der boomen en in bosscben. Is het datr warm, dan is de wandeling één -voortdurende strjjd tusschen de vliegee, die een rustig plaatsje op uw huid zoeken om u hun vergif te inooulecren, en den wandelaar, die dat vergif liefst niet binnsukrjjgt, ook al heeft hjj hst be kende zwarte kokertje met ammoniak in den zak om het gevaar te bezweren. In de hotels speciaal aan de Untersee kijkt niemand u vreemd aan als u naar ammoniik vraagt of naar pepermnatoUe, dat besohermend moet werken. En men doet ar elkaar griezelige verhalen over tantes die bezweksn zjjn aan zulk een vliegssteek en over neefjes, die ernstige kwalen aan deze verrader- Ijjke blinde Fliegen te danken hebben. Nu zal men goed doen met al die schrikkelijke verha len niet zoo maar zonder meer te gelooven, Dooh een feit bljjft het, dat m*n in zulke streken in de warmte in die Tliegen een vjjand heeft, die het verbljjf voor sommige menscheu dikwjjls heel onaangenaam kan maken. Vliegen van het soort, waarover wjj hier sehrjjven en die wjj in het lieve vaderland nooit outmost hebben, waren er op hat bovenbedoelde plekje aan den d'-aai van den Serpen tine weg niet. Wat er echter wèl was, vertellen wjj een volgende maal. Wordt vervolgd.) ALKMAARSCHE COURANT

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1907 | | pagina 1