No. 206,
Honderd en negende jaargang.
1907.
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Herhalingsonderwijs.
Prijs der gewem advertentiSii
MAANDAG
2 SEPTEMBER
Hinderwet.
BINNENLAND.
ZIONISTEN-CONGRES.
Uit Hof- en Hoofdstad.
Deze Courant wordt eiken avend behalve op Zon» en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Kijk f S
Afzonderlijke nummers 3 Cents»
TeXetoonMnsmer 3,
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HHKMs. ÖOSTEK Ss ZOON Yoordam C 9.
Amsterdam.
Hiltersnm*
Zwolle.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS »aa Alkmaar
breagen ter kennis Tan belanghebbenden, dat het boven
bedoelde onderwijs tal MnTRigen voor de jongens
op Maandag O September a.s., des namiddags 6
nur, in de 5e Gemeeatescbool asn de Nisnwrslooten
voor de mefsjes op Woensdag 11 September
d, a, v., des namiddags 2 aar, in do Burgerschool aan
de Bnllesteeg.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
30 Aug. 1907. DONATH, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennis, dat heden op de gemeente
secretarie ter visie is gelegd het aan hen ingediende
verzoek met bjjlagen van de firma PRINS OLIJom
vergunning tot het plaatsen van eeee drogerjj voor
sigaren in een op te richten sigarenfabriek in het perceel
Luttik Oudorp, wjjk O No. 86.
Bezwaren tegen deze oprichting kunnen worden ingediend
ten raadhnize dezer gemeente, mondeling op Zaterdag
14 September e.k., 's voor middags te elf nur en schriftelijk
vóór of op dien tjjd. Gedurende drie dagen vóór ge-
melden dag kan de vertoeker en hij, die bezwaren heeft
ingebracht, op de secretarie dezer gemeente van de
terzake ingekomen schriftaren kennis nemen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
31 Aug. 1907. DONATH, Secretaris.
Onbestelbare Brieven en Briefkaarten.
Postkantoor te Alkmaar.
LIJST van de aan dit kantoor en de daaronder be-
hoorende hulpkantoren ter post bezorgde brieven en
briefkaarten, welke wegens onbekendheid van de geadres
seerden niet zjjn kannen worden nitgereikt.
2e Helft der maand Augustus 1907.
Brieven.
Mej. J. Later veer
Eato Emaus
Anna Emaus
Rika Bielau
K. Wit Cz. 't Zand.
Briefkaarten.
Wed. Bosch
Rika Scharfi
Pieters
Mej. S. Kejjzer
P. Plngboer
Meji Tr. Meijer
Mej, G. van der Veen
Twee briefkaarten zonder adres.
Buitenland.
Erna Rubbat Berlin.
Aan de afzenders wordt aanbevolen hun naam en adres
op de stuklcen te vermelden, opdat deze bij onbestelbaarheid
aan hen kunnen teruggegeven worden.
Tegen woest rjjden.
Naar de Avp. verneemt, heeft do minister van Justitie
een rondschrijven gericht aan alle hoofden van ge
meente- en rijkspolitie, om zooveel mogelijk te waken
tegen het hard rijden van automobielen.
INDRUKKEN.
Het groote strijdpunt van dit congres waspolitiek
of practische arbeid. Men heeft eene strooming, die
geen heil ziet in practischen arbeid, vóór de Sultan
van Turkije den Joden rechten heeft gegevende
„nur-politikers", de andere uiterste strooming meent,
dat politiek streven heel mooi is, maar geen resul
taten geeft: „aan het werk!" zeggen ze, de „practici".
Beide richtingen vonden uitmuntende woordvoer
ders. Cowen, van Londen meende: „Gij veracht,
terecht een Jood, die zijn intrek neemt in een hotel,
dat liever „Juden rein" is; als gij nu immigreert
naar Palestina, begaat gij de zelfde insluip-politiek".
Dr. Trietsch vroeg daarop: „waarheen moeten wij
dan de emigranten uit de pogromstreken leiden?
Er is wel een verbod van immigratie in Turkije,
maar men houdt er zich practisch niet aan 'en gunt
er den Joden eene bevoorrechte positie".
Dan gaven hunne meening: dr. Mahler en Stand,
Oostenrijkers. Deze antwoordde Cowen: „wat zegt
gij van insluipen in Palestina P In zijn eigen huis,
in zijn eigen land is van binnensluipen geen sprake
Toen kletterde de zaal van handgeklap; hij had
gezegd, wat allen dachten!
Dr. Marmorek, het enfant chéri der beweging,
houdt eene gloeiende improvisatie, hij is politiek-
Zionist. Dan volgt Weismann, die een even vurig
contra- betoog levert,
In de voorstellen der dagen geleden benoemde
Palestina-commissie was een gedragslijn vastgelegd,
die beide partgen tot elkaar bracht. Over die con
crete voorstellen liepen de debatten. Prof Warburg
uit Berlijn, autoriteit op het gebied van kolonisatie,
stippelt de lijn uit, die de Palestina-politiek heeft
te volgen.
Antimilitaristisch Congres.
Ia de Zaterdagmiddag voortgezette sitting van bet
congres kwam in behandeling het voorstel van het Zwesd-
scha Auti milit. Comité, waarin elke arbeid die betrek
king heeft op den voortduur ea ontwikkeling van het
militarisme van internat, sociaal standpunt absoluut ver-
wsrpaljjk wordt genoemd. Da internationale vakbeweging
dient in den strjjd tegen hot militarisme opgebouwd te
worden op deze grondslage», dat alle arbeidzoekenden
en nienw-toetredende arbeiders der gsheele wereld onvoor
waardelijk den algemeen nuttigen arbeid moetan verkie
zen, en alle arbeiders reeds werkzaam bij militaristische
werken, dien arbeid moeten staken, zoodra Zjj algemeen
tuttigen arbeid kannen verkrgg6n.
De bedoeling is de arbsidrrs nit de militaire werk
plaatsen en arsenalen te halen. Eenerzjjds wordt het
vanzelf sprekend genoemd, dat anti-milh. arbeiders niet
werken ia arsenalen, aan oorlogsschepen, gevangenissen,
eov. Maar Domela Nienwenhuis en maüme, Sorgue, een
bekende Fiaasohe revolutionaire, achten het juist van
het grootste belang, dat er anti-mil. arbeiders zjjn in de
kazernes en arsenates, om daar te propageeren en ook
te kannen staken in geval van oorlog. De laatste wjjst
er op, dat hst in Frankrjjk reeds zoo isj Aanbevolen
wordt ook sabotage bjj militaristische»: arbeid.
Emma Goldman acht het noodig beide denkbeelden te
combineeren. Evenals in Rusland geschiedt ter propa
geering der revolutie uit samenzweringstaotiek kannen
enkele arbeiders in de arsenalen es?, gaan, nuar in het
algemeen moet het deelnemen aan militaristische»! arbeid
nit ethisch standpunt worden ontraden.
Kolthek stelt deze motie voor
«Het Anti-mi). Congres enz. constateert, dat de arbeid
die door de productieve arbeiders verricht wordt ten
dienste va» het militarisme, een schadelijke arbeid is;
overwegend dat de voodzakelgkheid om te leven de
arbeiders verplicht om dien arbeid te verrichten
is van oordeel dat de sabotage een strijdmiddel is voor
de productieve arbeiders in dienst van het militarisme
zeer aanbevelenswaardig is.»
Een verklaring als bier wordt voorgesteld, wordt door
de Doitschers «laf* genoemd.
De resolutie Zweden werd verworpen met bjjna alge
meene stemmen een geijjk lot ondergingen de resoluties-
Kolthek en Goldman. Er werden dus geen resoluties
aangenomen.
Tegen deze wjjze van behandeling protesteerden do
afgevaardigden van Zweden en Holland.
Daarna leidde Domela Nienwenhuis de besprekingen
in over de beginsslvragen van het federale secretariaat
der A. I. A. in Fraikrijk, luidend
1#. Wat moet de houding zjjn der anti-militaristen in
tjjd van vrede
2°. Wat bjj gedeelteljjke werkstaking
8°. Wat bjj algemeene werkstaking het land waarin
zjj leven
4°. Wat bjj algemeene werkstaking in ren naburig
land
5°. Wat bg oorlog in het land waarin zjj leven P
6°. Wat in geval van oorlog lusschen twee naburige
landen P
en over da door de Anti-Mi], Vereenigisg gevraagde
uitspraak over de boyootbewrging.
Da spreker deed dit aan de band sessr gedrukte schets,
welke reeds in het Fransch is verschenen, en verbreid
zal worden in alle falen.
In zjjae toelichting wees de schrijver er op, dat de
vrpdenkers, bljjkens de resoluties welke zjj op hun con
gres ts Parjjs in 1905 aannamen, dichter staan bg de
Toen trad Dr. Schmarja Levin op.
Hij is een der slachtoffers van Ruslands's droevige
toestanden. Afgevaardigde in de eerste Doema,
zwerft hij nu rond, zonder woonplaats. Hij heet een
der „misdadigers" van Wijborg.
Do lange gestalte buigt zich over den katheder.
Kalm begint zijne verdediging van Palestina-arbeid,
zooals de commissie zich die denkt. Maar allengs
wordt zijn betoog vurig, onstuimig. Hij valt zijn
vriend Marmorek aan„Yerleg uw bacteriologisch
instituut naar Palestina, gij zult er de bacteriën,
die gij te Parijs vindt, ook aantreffen, met uitzon
dering, zeker, van den bacil van het anti-semitisme
Dan schetst hij hoe gunstig de toestand voor de
Joden is in Palestina, hoe voortreffelijk het gaat
met de reeds gestichte koloniën. „Gaat er eens zien
gij vindt er koloniën waar 1500 menschen arbei
den, in allerlei beroepen. Alleen geen enkelen
politieagent zult gij aantreffen." „Onder de argu
menten van Dr. Marmorek zjjn zeer deugdelijke
maar waar vaderlandsliefde in het spel is, daar be
staan geen argumenten
Zijn redevoering, geklommen tot hartstochteljjke
uitiDg van innige overtuiging, slaat in. Ook de
politici gaan inzien, hoe nuttig onder bepaalde voor
waarden, de practische arbeid, ook voor de Zionis
tische beweging, kan zijn of kan worden.
Als de eenigszins gewijzigde voorstellen der Pa
lestina-commissie in stemming worden gebracht is
de minderheid gedaald tot een tiental stemmen.
Het belangrijkste stuk werk van het congres is
daarmee beëindigd.
Het congres eindigde met verkiezingen; vooralle
te bezetten posten had de permanente ausschuss eene
nominatie ingediend.
Als voorzitter wordt voorgeslagen: D. Wolffsohn.
Gejuich, Protesten. „Stemmen, stemmen!" 't Zijn
anarchistische anti-miiitarist< n dan da sociaal-democraten.
Bsbel zeide immers nog op het congres te Stuttgart, dat
het anti-militarisms schadelijk is voor den vrede; dat
de propaganda ten voor dit denkbeeld dadeljjk in de ge
vangenis zullen worden geworpen, en dat de propaganda
een nadeeligen invloed zon hebben op het soc, dem. stem-
msnaantal ij de verkiezingen.
Domela Nienwanhnis heeft sedert 1896 niet meer het
internatiosaal socialistisch congres bezocht, en de sociaal
democraten meenden daarom van zjja criiiek ai te zjjn.
Maar het is niet aldus. Zjjn idee werkt voort. Hervé
heeft het nu weer aan de orde gebracht, en het werd
zelfs een hoofdpunt van discussie te Stuttgart. Intusschen
verwacht spr. van de scoiaal-demooraten niets voor het
anti-militarisme. Daarom wenscht hjj de anarchistische
propapanda krachtig voort te zetten, vooral in de vak
verenigingen, want uit de arbeiders worden immers de
soldaten gerecmteerd. Zjj vormen het voorname contingent.
Dat erkende laatst nog de Dnitsohe keizer toen hg in
Hannover toesprak. «Naast God«, aldus de keizer
»heb ik den vrede kunnen bewaren door mjjne trouwe
troepen.*
Wjj willen, aldus spr., het militarisme bestrjjden, door
den internationalen boycot van den oorlog tusschen de
mogendheden, wjj willen de mobilisatie onmogeljjk maken
door dienstweigering en door de algen eene werkstaking.
Men zegt wel, dat deze middelen niet nit te voeren
zjjn, maar ernstige argumenten er tegen heeft spr. nog
nooit gehoord.
Ten slotte wees spr. er op, dat ook prof. Sergi te Rome
thans tot het anti-militarisme bekeerd is. De vrede der
volkeren is, ook volgens hem, niet te verwaohten van
de pao ficistende diplomatie is bankroet, en hg ver-
heerlgkt den opstand tegen het militarisme, De beweging
werkt dus wèl door.
Lansiak (Enschede) oordeelt dat, om het kapitalisme
te overwinnen, het militarisme krachtig moet wordeu
brstreden.
Thans komt aan de orda de vraag hoe men staat ten
opzichte van het geweld. Over dit door Nederland ge-
btelde punt is geen referaat, zoodat Duitschland, om in
de psrs geen verkeerd beeld te krjjgen, het punt wil
afvoeren.
Daarna werd het congres gjplotan.
Int. Libertair en Kommnnlstlsch Congres.
In de laatste Zaterdagmiddag gehouden zitting werd
aangenomen een protest motie tegen het Tsaristisch
regime der Franseha republiek, dut de twaalf anti
militaristen te Parjjs enz gevangen hielden bevattende
een sympathie-betuiging met alle kameraden die ge
vangen zitten. Aan het internationaal bureau werd
opgedragen als eerste daad van werkzaamheid, de ge
vangen kameraden te steunen.
Yosris was ingekomen de resolutie van de gedele
geerden der anarchistische kommunisten van Rusland,
Rogdaeff c. s., waarin verklaard wordt dat het Russische
proletariaat geen genoegen neemt met de politieke
vrijheid op papier, doch de totale verniet'ging der
politieke en economische slavernij eiseht, en om dat te
bereiken, alle middelen zal aanwenden, als doer de
anarchisten werden gebruiktdat het congres niets
verwaoht van bovenaf, doch hot proletariaat zelf sjjn
algeheels vrijheid zal meets* bevechten tegen het go-
weid der kapitalistische regeeringen, die alles zullen
aanwenden om de bevrijding van het proletariaat te
verhinderen. Het congres hoopt dat nimmer de prole
rariërs in vreemde uniform hulp verleenen tegen hunne
om de vrijheid kampende Russische broeders en ver
klaart tevens dat het Russische proletariaat in den
mannen, die durven. Geen gesloten briefjes, opge
stoken handen met grooten durf uitsprekend, dat
ze Wolffsohn niet wenschen te behouden.
De heer Wolffsohn wordt herkozen met 132
tegen 59 stemmen. Hij dankt de gedelegeerden en
spreekt de hoop zóó te werken, dat hij den volgenden
keer ook de stemmen der 59 tegenstemmen zal
veroveren. Daarmee herwint hij al vast hunne
sympathie, voor zoover die mocht zijn verminderd.
Prol. Warburg heelt alle stemmen, de heer J.Kann
eene groote meerderheid.
Daarmee is het pleit beslisthet dagelijksch
bestuur, de regeering, is gekozen.
Het was een verheffend oogenblik, toen de heer
Wolffsohn het slotwoord sprak. „Dit congres is
een congres van éénheid, van vereenigiDg geworden.
Eén doel hebben wij allenook één weg, één
hoofdweg althanspolitieke actie, met practischen
arbeid tot grondslag".
„Wij zullen met toewijding en volharding blij en
arbeiden voor ons arme volk, dat slechts een keten
heeft en dat een wereld zal moeten veroveren, wil
het eens weder rustig wonen".
De hamer valt. Het congres is ten einde. De
congresleden staan op, op de overvolle tribunes
verheit men zich even' ens. Dan gaat weemoedig
gezang, dan beweegt zich de rhytme van het Lied
der Hope door de booge zaal. We gaan uiteen.
De geestdrift van de Zionisten heeft op allen,
die onbevooroordeeld luisterden, grooten indruk
gemaakt. Dat zijn mannen, die vechten voor een
ideaal.
Maar niet alleen de geestdrift maakt impressie.
Men hoort met bewondering naar wat de sprekers
zeggenhet is bet intellect, dat aan het woord is.
strjjd tegen de gele internationals), dat zjja de regee-
riagea, de kapitalisten, da constitutioneels e* de demo
cratische republikeinen, zal gebruik maken van sabotage,
van vernietiging, van beschadiging van spoortreinen,
stoombooten en van alle transportmiddelen, die de voe
dingsmiddelen veor de kapitalistische klasse aanbrengen.
En accepteert voorts alle middelen die tot het doel, de
totale vernietiging der politieke en eeonemisohe slavernij
leiden kannen.
Deze motie werd met algemeene stemmen aangenomen.
Alleen onthielden zich de Hollandsohe gedelegeerden,
omdet zij de genoemde middelen voor Rusland wel ge»
wenscht achten, maar de tosstand in Nederland anders
is. Woordvoerder der Hollanders was pref. van Rees.
Daarna stelde Samson eene resolniie veor, waarin het
nut der preduetieve associatie voor den strijd van het
anarchisme wordt betoogd. Het congres stemde hier niet
ever, maar nam de motie voor kennisgeving aan.
Na nog eenige besprekingen werd het congres gesleten.
Onder Christen-Democraten.
De federatie-Amsterdam van de Ohristen-democratisohe
party, heeft een motie tegen den heer Staalman aange
nomen, waarin gezegd wordt
«kennis genomen hebbende van de meer dan sehandeljjke
bejegening, waa'aan in het al meer tot het peil vaneen
schendblad afzakkend orgaan »De Christen-Democraat*
van den heer Ai F. Staalman, nu reeds weken achtereen
de heeren da. W. H. Lieftinck en Jan Janze met ver
schillende andere partjjgenooten zjjn bloot gesteld, allen
mannen, die de zaak der Christen-demooratie steeds met
algeheele toewijding en met inspanning van alle krachten
hebben gediend en waarvan sommigen zich zelfs vaak
met opoffering van eigen persoonlijke belangen, voor die
van den heer Staalman hebben bejjverd;
«ontzegt (zjj) den heer Staalman op grond van deze
handelingen en zjjn in 't publiek aangenomen houding,
algeheel voor na en voor altjjd baar vertrouwen en wenscht
met de O.-D. F., zoolang zjj zulk een voorzitter heeft, in
geenerlei betrekking te staan.*
Staalman antwoordde daarop
«Deze Amsterdammers, die alvorezs lid te worden van
den Sooialistenbond, met dominé Lieftinck mislukte
pogingen deden, ons de redactie van ons blad afhandig
te maken, hebban ons in den laatsten tjjd onder allerlei
vorm bedreigd met plaatsing hnnner pamfletterie in de
groote pers.
«Heel de kwestie btstaat hierindat Staalman
weigert als particulier te betalen een som van negentig
gulden, die door den penningmeester der partjj van da.
Lieftinck ter leen is ontvangen tot delging van een door
de partjj erkende schnld.
«Staalman hseft zich als partjj-voorzitter bereid ver
klaart zich mede verantwoordcljjk te stellen aan ds.
Lieftinck terug te betalen, wat door dezen voor de partjj
is geleend en betaald,*
«Ego* van de Pr. Geld. en Nijm, Cï, nit de Residentie
vertel.t
«De 'coulevard-oafé's is geen terrein voor landeljjke
familiariteiten, van lepelende dames en klare-met-suiker
drinkende heeren 1 Neen, op «de Pier*, 't meest demo
cratische der strendgenietingen. Voor een dubbeltje ben
d'er op 1 Maar je verkjjkt d'er nog wel 'n dubbeltje extra
aan, wanneer je die vreemde lnidjes de landtong ziet
opstappen. Met een onzekere stap, als een kind dat loopen
leert, beginnen ze hnn wandeling op zee. Intnssohen maar
half gerost aangaande solite't van 't ding. Ze kjjken je
Inderdaadonder de deputé's is het aantal intel-
lectueelen, het aantel mannen van beteekenis zeer
groot. Namen als die van Dr. Max Nordau, Dr.
Marmorek (Parijs) en prof. Warburg (Berlijn) heb
ben klank, daar zag men Dr. Bodenheimer (Keulen),
Dr. Daiches (Leeds), Dr. EhreDpreis (Sofia), Dr.
Gaster (Londen), Dr. Katsenelsohn (Libau), Dr.
Nossig (Berlijn), Dr. Schmarja Levin, Dr. Magnes
(New-York), prof. Boris Schatz (Jeruzalem), Dr.
Tschlenow (Moskou), Hermann Struck (Berlijn, de
bekende etBer; Pilichowski (Parijs) een bekwaam
schilder, om slechts enkelen te noemen.
Yan de vele mannen van Joodsch intellect uit
Nederland waren er zoo goed als geen. Dit ligt
stellig hieraan, dat de toestand der Joden in Neder
land van dien aard is, dat de Nederlandsche Joden
minder aan hun ras-verschil met hunne omgeving
worden herinnerd. In zooverro eert het de Neder
landsche verdraagzaamheid.
Maar zoolang het grootste gedeelte der Joden
leeft in een, hun vijandige, omgeving, zoolang af
gevaardigden uit Kischenew en Bjilostok u vertellen
van den eeuwigen angst waarin hunne familiën leven,
zoolang er geen recht is voor den Jood, omdat hij
Jood is, zoo lang is er voor ieder menscb, zeker
voor eiken Jood ook als hij zoo gelukkig is,
in 't vrije Nederland te leven een plicht.
Dan heeft hij zich te scharen aan de zijde van
hen, die vrijheid en geluk willen brengen aan de
millioenen Joden, die door zoogenaamd Christelijke
volkeren worden gekneveld.
De naaste toekomst brenge het bewijs, dat Neêr-
land's intellectueelo Joden nu, na het achtste Zionisten-
congres, hebben gevoeld, dat er voor hen een
grootsche taak te vervullen is.
R.
ALKMAARSCHE COURANT.
TT
a
