No. 210
Honderd en negende jaargang.
1907.
DAGBLAD VOOR. ALKMAAR EN OMSTREKEN.
VRXIBüG
6 SEPTEMBER,
Herhalingsonderwijs.
MARKTKEURING.
MOND- en KLAUWZEER.
Gemeente Begraafplaats.
BINNENLAND.
Prijs der gewese idvertsiitiSfl
Deze Courant wordt eiken svandbehalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaab f 8,80franco door het geheel© Eijk f t(—
Afzonderlijke nummers 3 Cents,
Teiefeffl&a&mser 8,
Per regel f 0,SÖ. By groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.|V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HERMs. OOSTEB ZOONYoordam O 9,
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter ksncis van bslanghebbsaden, dat het boven
bede-] e onderwijs sal aanvangen voor de jongens
op Maandag 9 September a.s., des namiddags 6
unr, m de 5s Gsmeantesohool aait da Nienweslootes
voor de «acSsJew op Woensdag 11 September
d. a v., des namiddags 2 uur, is de Burgerschool aas
de Bnllesteeg.
Burgemeester en Wethouders voorsoemd,
Aibmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
30 Aag. 1907. DONATH, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeeae kennis, dat in het Gemeenteblad
van Alkmaar No. 235 is opgenomen het besluit ?au don
raad dier gemeente ran 28 Augustus 1.1., waar by is vast-
gfsteld eese
Wijziging der verordening,
regelende den rang, het ge
tal en de bezoldiging van de
ambtenaren bij den dienst
der gemeente-werken.
Welke verordening, heden afgekondigd, gedurende drie
maanden Yoor een ieder ter lezing is nedergeiegd ter
gemeente-secretarie en aldaar tegan betaling van f 0.05
in afdrnk is verkrijgbaar gesteld:
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
4 Sspt. 1907. DONATH Secretaris,
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar,
Overwegende, dat het, ter voorkoming van de ver>
spreiding van het mond- «n klauwzeer, wezsoheljjk is
maatregelen te namen voor eane doeltreffende keuring
van het ter weknljjksche veemarkten aas te voeren vee
Brengen ter kennis van belanghebbenden. dat van
heden af het randvee des Xaterd&gs slechts
tot het marktterrein zal mogen worden san.
gevoerd door de Heuttiistraat van de zijde
van de Pieterstraat af, zullende alle andere
toegangen voor dien aanvoer «(Ja verboden,
onder bepaling voorts, dat bet randvee uit
sluitend wordt toegelaten tusschen en ÏO
uur des voormiddags.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
5 Sspt, 1907. DONATH, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar,
Overwegende dat in dein gemeente zich het eerste ge
vel va» moed- ea klauwzeer heeft voorgedaan
Waarschuwen de ingezetenen
om geen melk ongekookt te
gebruiken.
Burgameaster en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitten
5 Sspt. 1907. DONATH, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Alkmaar brengen ter algerceene ken
nis, dat de opzichter der Begraafplaats alle
werkdagen voor belanghebbenden te spre-
Over de grenzen.
(Reisbrieven).
VII. (Slot).
Het regent.
Het heeft treuwens geregend vanaf het oogenblik
dat wij ever de grenzen zij» gekomen. Simpelvelé regen,
Wylré regen not zoo iets voer van dia aohteraf-
plaatsjes met bnn onfrissche stationnetjes. Maar Val
kenburg eok al regen een dreevig geval voor het
Nederlandsehe „luehtkuroord", voor het plaatsje dat
leeft van de zen, van het mooie weer, gezien deer hat
temperament van een „zomsr-frisohte-bszoeker".
Ee het regende al me ar door. Als de treia stilstond
hoerde je dadel gk het watergclek. Es de trein stond
veel en te lang stil, zeedat wg, neordelgker deor ons
land kruipend, hee lengt r hoe verder achter eng speer-
boekje aankwamen.
Daarbij kwam de enplszierige volte van de treinen
en het feit, dat er mevschen uit een lagers klasse in
een hoogere zaten. Dat laatste schijnt voor den ge«
middelden Nederlander allerverschrikkelijkst. Niet «en-
zeer, omdat hij niet met „miadera mensehea" in een
coupéo wil zitten. Dat doet hij in de tram in alle
kalmte, waarom zen hij het dan niet in een spoorweg
wagen doen Doch omdat hij het gevoel niet schijnt
te knnnen verdragen, dat iemand vlak naast hem voor
precies dezelfde diensten zooveel minder betaalt dan
bij zelf. Men kan er dan ook op rekenen, dat er is
een vollen Nedorlandschen trein vele zielen hunkeren
naar den controleerenden conduoteur. Doch deze laat
zieh in den drukken tjjd niet zien. Is Nederland in
gewone tijden het land, waar de treinreizigers het
meest gecontroleerd worden, in den vscantiekaartentjjd
is eok deze voortreffelijkheid van de spoorwegdiensten
verdwenen en moeten wg onze ziel in zaligheid be
J*"'»' een juffrouw „uit de lagere klasse"
zich zelf en haar familie breed maakt in een te heege
kon zal zijn des middags te 12 uur, in zijn
kantoor, hoofdingang der Algemoene Be
graafplaats.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzittar.
5 S«pt. 1907. DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 6 September.
De zetters der Belgische couranten bebbea de
grootste letters uit hun kasten moeten halen, om
de meest „sprekende" hoofdjes boven het nieuws
uit Antwerpen te plaatsen. We hebben hier vóór
ons een Fransch blad uit Brussel, waarin met letters
van meer dan 2 c.M. wordt aangekondigd: Formi
dable Incendie. Het blad ontvangt zijn kolommen
berichten over dezen „vorsebrikkelijken brand" niet
van een eigen verslaggever, zooals da term gewoon
lijk luidt, maar van „onze eigen verslaggevers."
Zelfs een Hollandsche courant uit Antwerpen heeft
een Fransch aanzien gekregen is, zooals dat heet,
journal h manchettes geworden. Over de geheele
breedte van het blad staat: „Erge onlusten aan de
haven. Wagens omver geworpen en in brand ge
stoken. Verschillende brandstichtingen. Talrijke ge
kwetsten. De Burgerwacht onder de wapens" enz.
De geheele courant wemelt van de aandacht trek
kende letters: „de Burgerwacht heeft kogels, weer
een wagen in brand, een botsing." In het bericht
van die botsing lezen we o.a.
„Het regent steenen en twee personenwaar-
tusschen uw reporter, werden licht gekwetst."
Het blad bevat een hoofdartikel getiteld „oorlog"
en achter dit woord staat een dikke uitroepsteeken.
Het begint aldus
„De poppen zijn aan 't dansen en geen kiein beetje!
Dozijnen wagens omgeworpen en in brand gesto
ken, koopwaren vernield, tal van min of meer erg
gekwetsten, een politieagent voor dood, het tram
verkeer gestremd, een houtmagazijD in vlammen op
gegaan. Ziedaar, vluchtig overzien, de bilan van
dezen eersten oorlogsdag.
Want oorlog is 't nu wel!...."
Het eindigt als volgt
„Intusschen zullen wij méér dan ooit ons best
doen, om het publiek zoo snel en zoo getrouw
mogelijk in te lichten over de gebeurtenissen van
den dag, en evenzeer ons wachten voor overdrijvingen
die een onnoodige paniek veroorzaken kunnen, als
voor alles wat maar van aard zou kunnen zijn om
de gemoederen, langs den éénen kant of langs den
anderen, aan te hitsen en aldus olie op het vuur
te gieten.
De plicht van de Antwerpsche pers is hier niet
slechtseerlijk het publiek in te lichten, doch
tevens kalmte aan t8 prediken."
Hoe gretig het nieuws in Antwerpen zelf gelezen
werd, moge hieruit blijken, dat het bovenbedoelde
1 lad reeds de derde editie van het nummer van
dien dag was en dat van de eerste editie „die reeds 6
uren hedenmorgen op straat was" duizenden num
mers verkocht werden. En toen dat nummer ver
scheen was nog niet de allergrootste brand uitge
broken, de brand, welke zoo fel woedde, dat wiel
rijders uit Bergen-op-Zoom, die op den lucht-
gloed aftrokken, denkende dat het vuur dicht bij
was, in Antwerpen terechtkwamen. De schade
wordt geschat op millioenen. En dan te moeten
klasse, vast van plan om geen van do kennissen later
het verhaal te schenken va» haar chiqne reis en de
bizondere handigheid waarmee zjj „da hoogten» der
mossokheid" bereikt had.
Het regende, de treinen waren vel, de douanes waren
Nederlandse!» sehaeidig, de kinderen waren lastig en
vsa ons zessen leden er drie aan zemerbuitenverblijf-
kwalan. Een had iots aan zijn knieën en zijn voet
van het vele loepen en klimmen, ea» iets aan zijn maag,
vele vreemde eten en drinken, en eea iets aan
zijn slijmvliezen, van het vele buiten zijn.
Zij klaagden over de kralen, ©var den regen ea
over het feit, dat de dokters wel ep reis zenden «yp.
„Waarom teoh gaas de dokters ep reis ep het oogen
blik, dat vel® mensches met klehse ongesteldheden uit
ds zemarbuiteaverblijven terug komen 1", zoo klonk hst
in den spoorwegwagen, die kalm over da vaderlandsehe
rails werd voortgetrokken.
Ds stations leken rommelig, hst publiek duf, met
weinig variatie en msi weinig otdegevcel. Ea laagsamer-
feaad kwamen bekende puate3, kwam hst thuis op
dagen.
Er waren tw?a msaningea in de coup i der huiswaarts-
treckeaden. Do esne was van ds lui dis hat een of ander
aan een.g lichaamsdeel haddes en die blij waren kus
eigsn bed ea bun gewone comfort te zullen krjjgen. De
adders was van de gezoadsa. Zjj zagen met schrik bot
oude, ket nauwkeurige bekende, het vervelende wae;r over
zich kamen. Zjj zegen het oude station, al te bekend»
gezichten, al te bekende straten en bat leege, stille huis,
wsar iets wondorlp-vreemds in de kamers en in de
gaagea king. Het nieuwe, het ob gewone, hst frisscb®,
het varrasssBds was voorbjj. Wet' bu kwam, het was
weer bet oude-eentoaige tan bet dageljjksob leven, de
sleur, ds 3sg, die e?a herhaling 20a zgjn van
de vorig-a. Wat nu kwam, het waren weer da vriende
lijke es da onverschillige en da ietwat gespannene en de
vjjandige verhoudingen van de gewone omgeving, het
denken, dat de ramp aan kwaadwilligheid moet
worden toegeschreven
Maar zulke buitensporigheden staan buiten den
eigenlijken strijd. Reeds Woensdagochtend werd
er in een vergadering van 3000 dokwerkers de
zaal was „bomvol" zegt het verslag door de
beide sprekers verzet aangeteekend tegen de daden
van dieven, vechtersbazen, brandstichters en troebel-
watervisschers.
„Laakbaar, zoo heetten zij 't gedrag van hen die
de politie aanvielen, de wagens omwierpen en de
verschillende branden ontstoken. Wieme en Milio
verklaarden dat al die feiten buiten hun weet ge
schieden en dat die daden ten zeerste afkeuring
verdienden. De sprekers deden hun mannen ook
opmerken dat het meerendeel der woelmakers, kerels
waren, jongelingen van 16 tot 20 jaar, die met de
beweging niets te maken hebben. Die oproerige
mannen, belust op ophefmakende tooneeltjes, die
brachten de zaak op de slechte baan en die voerden
tot de betreurenswaardige gebeurtenissen."
De sympathie van het publiek met de stakers
en uitgeslotenen zal hierdoor dan ook wel niet ver
minderen. Ontegenzeggelijk zijn de Antwerpenaren
op de hand van „den arbeid" en niet van „het
kapitaal". De grond van de staking en uitsluiting
is het weer intrekken van een verhooging met 1
franc van het loon der graan- en houtbewerkers.
De havenarbeiders werden in den strijd betrokken.
Burgemeester Hertogs deed een verzoeningsvoorstel,
dat niet werd aangenomen, daar de graan- en hout
bewerkers zich er niet mee konden vereenigen.
Latere onderhandelingen stuitten af op den onwil
der patroons, om met de leiders te handelen. De
burgemeester heeft eergisteren een nieuw bemidde
lingsvoorstel gedaan, n.l. om voorloopig het werk
te hervatton tegen 5 fres. per dag en een arbitrage
commissie te benoemen, waaraan beide partijen zich
zouden verbinden te onderwerpen. De in de Fédé-
ration maritime georganiseerde werkgevers hebben
echter gisterochtend dit voorstel van de hand ge
wezen. Daar het publiek overtuigd ia, dat de reeders-
bond het geheele havenbedrijf wil beheerschen -
een daad die volstrekt niet past in het kader van
het vrije Antwerpen is de meerderheid gaan staan
aan de zijde der stakers. Maar de sympathie van
het publiek duurt niet lang en geeft niet vee1, al
thans niet vergeleken met de macht die de reeders-
bond ontwikkelt. De „Fédération Maritime" toch
bestaat uit 72 leden. En welke leden! De grootste
maatschappijen, zooals de Norddeutsche Lloyd, de
Hamburg-Amerika-lijn, de Morgan-trust zijn aange
sloten.
Het is een reuzen-organisatie van het internatio
nale kapitaal en zij werkt zóó krachtig, dat allen
volgens do statuten gehouden zijn zich neer te leg
gen bij de beslissingen van de helft 1.
Dit bedenkende, moet men wel tot de slotsom
komen dat het pleit voor de werklieden verloren
moet worden. En voor de rest is het verlies groo-
tendeels voor Antwerpen, welke stad en welker be
woners natuurlijk ernstig door deze beweging en
haar nasleep worden getroffen.
was weer de gewon* last van de beslommeringen van
het dageljjkach leven, die men op zjjn schouders moest
nemen en waaraan men sa een of twee dagen, weer ge
heel gewend zou zjjn.
Ea het eenige wat er van de reis zou ovsrblgvaa, was
het stofgoud van de herinnering, een leege plaats in de
porismonnaie, een antwoord op de stereotype vraag
»Waar ben je van den zomer geweest?*, een versleten
paar zolen, het gevoel, dat men weer wat fciasoher bjj
zgn werk zou zgn ea de mogelijkheid om van tjjd tot
tjjd nog eena flink op Nederland af te gaven, sterk door
de ervaringen die rnea over ds grenzen weer had opgedaan.
0»s bljjft sohtsr nog iets. Wij hebben den lezer hst
laatst ochtargslatsn op een kromming van den weg, die
serpenteerend van den kermeter afloopt naar het mooie
Hsimbach, Da lezer behoeft zich ovar de plaats niet te
biklagen. Hst is esa van de bekoorlijkste piekjes, die
wjj in Daitsckland kousen. Maar hjj heeft toch in elk
gtval recht om ta weten, wat daar gebeurde.
Na dan wg zate», het was warm en ons boordje
was flauw. Toss ineens kwam or van den bovenarm van
des weg een stofwolk op ess aanvliegen. Wg dachten
eerst aan esa auto, die hier gelukkig nog weinig voor
kwam, en vervolgens aan een motorrjjwi»!.
Da wolk naderde sue). Plotseling een goweldigo kaal
en een klein Amsterdammertje met een enorm groot
rasse! vloog voorover in het gras, terwjjl een lorajet
nog iets Lager boog maakt». De naar stappen, die ons
van ds plaats des osheils scheidde», hadden wg spoedig
afgelegd en daar voadsn wg, toen da stofwolk was op
getrokken, eoa fists mst osn gssproagen achterband, die
saa aeu er. or na gr ooien tak was vastgebonden, welke
daarachter lag en eea omhoog scharnier,d klein mannetje,
dat iatwat pfjalgk grinnikte en een soort Duitsch sprak,
dat duideljjk vaa o?er de grenzen kwam.
Hst slachtoffer begreep zelf nog niet voel van het
geval. Wy stelden een ondersoek ic loco in en toen
ging ons een üoht op. De mat* was onnatuurlijk platte-
I>e begrooting van Curasao.
Ingediend is het wetsontwerp tot definitieve vast
stelling van de koloniale hnishoudeljjke begrooting van
Curasao voor 1908.
Het wijst aas uitgaven aan een bedrag van f 890.903,
terwjjl de inkomsten geraamd zijn op f 566.615.
Bjj vergeljjking met de begrooting voor het loopande
jaar wjjzen deze cjjfars op eene verhooging van de uit
gaven met slechts f 555.65, daarentegen van de middelen
met f 37.695. Als gevolg hiervan kan de bijdrage uit
's rjjks schatkist, welke voor dit jaar ep f 361.427.35 is
geraamd, op f 324.288, dus f 37.139.35 lager worden
gesteld.
Be vergadersaal der Tweede Kamer.
Men is thans in Des Haag druk bezig de vergaderzaal
der Tweede Kamer met het oog op de is het gebeuw
te houden openingsplechtigheid weêr in treoszaal te
herscheppes. Zoowel het platvorm, de troonzetel es
het baldakjjs met draperieën, speren es asdere versie
ringen, die reeds sedert eesige jaren uit de zaal wares
verdwenen, zjjn weer voor den dag gehaald om te worden
herplaatst.
De plaats van waar H. M. de openingsrede zal uit
spraken, wordt weer precies als weleer ingericht
Kamerontbinding.
Door het dagblad Be Echo was beweerd, dat reeds zeer
kort na de opening der nieuwe zittingsperiode van de
Tweede Kamer Kamer-ontbinding te wachten zon zgn.
Zekere partjjgrospen zouden in den inbond van de Troon
rede, meer bepaaldelgk in d» aankondiging van Grondwets
herziening, dan Wil in de indiening van ket daartoe
strekkend wetsontwerp, aanleiding vinden tot een ver
klaring, dat zo oagtnegen zjja in dsz» met de regeering
samen te werken. Ds regeering zou, volgens hst blad,
hiervan op de hoogte zjjn es het voornemsn hebben deze
handelwijze te beantwoorden met een voorstel tot ontbinding.
Bet Vaderland acht het noodig deze mededeelingen als
een proefballon te qualifioeeren en noemt ze dan ook
onjuist.
Kamerverkiezing te Franeker.
Ia de gisteravond gehouden vergadering stelde de vrjj-
zinnige kiesvereeniging Algemeen Belang», te Franeker,
candidaat voor de Tweede Kamer (vacature Tak)no. 1
dr. A. van Raalte, te Dordrecht (V.-D.), no. 2 mr. A.
Ferf, te 's Gravenhage (U.-L.). (Bil.)
Naar het Centr. nit goede bron verneemt, zullen eerst
daags de ncodige stappen worden gedaan om ook een
nikkelen 10 centstuk uit te geven. Het model dat reeds
gemaakt werd, is geheel als dat van den nikkelen stniver,
doch iets grootsr.
9e Katholieke Sociale Week.
Gistermorgen behandelde mr. A. baron Van Wjjnbergen
te Breda het onderwerpwerkstakingen en besprak
achtereenvolgens de volgende puntenBegrip van werk
staking. Soorten van werkstaking, Geoorloofdheid van
werkstaking, Opportuniteit van werkstaking»
Gistermiddag maakten de deelnemers gezamenljjk een
tocht naar de bosschen.
Gisteravoed besprak jHr. mr. O. van Nispen tot
Ssvenaer: Het voorkomen van werkstaking, a. Collectieve
contracten, b. scheidsgerechten, aan de hand van de
volgende pacten
1. Het belang van werkgever sn arbeider en van de
maatschappij.
2. De ollectieve arbeidsovereenkomst als middel:
lands bang gsweest voor da gevaren van de afdaling
aaar Hcimbach. T»n sic de zgn vaart te verminderen
kad hg, een wondsrljjken raad volgend, dien hg eens in
een courant gavoaden had, een swaren lak achter aan
zgn fiets gabonden. Die tak was plotseling achter «en
oaefftnheid van dan weg bljjvtn zitten, met groot geweld
was eea scherp afgesneden gedeelte daarvan ia den achter
band gedrongen en ziedaar de val en de knal verklaard.
Ea daar stond ons Amsterdammertje met zjja ransel,
ver vaa eenig menscheljjk wezen in de gloeiende hitte,
gebogen over zijn band. Ook zgn boord wss flauw.
En zelf zei hg met zoo'n bedenkeljjk gezioht, dat hem
niets mankeerde, dat men zonder veel moeite ia zjjn
oogsn de overtuiging kon leztn, dat hg inwendig zwaar
gekneusd was:
Daar stond ons Anssterdammerij».
En daar stonden wg, niet Amsterdammers.
Want al hadden wg een prachtigen bandreparatif-
koker, wg konden er niets mee aasvangen, onze handen
stonden verkeerd.
Toen kwam er een meneer van de hoogte aanpeddelsn,
zoo rustig alsof hg over een gladden weg reed. Ds man
hield even op, vroeg wat het Amsterdammertje man
keerde. Het bleek een Duitsohe dokter. Hjj betastte
den vriend en zei, dat het niets was. Hjj hanteerde het
kokertje en de basd zwol. En toen nam hg met een
ietwat ironisch sail heil» afscheid.
Dat was onze hards e lts aan den overkant van de
grenzen. Hst Amsterdammerijs en wg zegden, dat wg
haar ter harte zonden nemen.
En met deze vrome voornemens zgn wg nu wéér over
de grenzen gekomen.
ALKMAARSGHE COURANT.
Wikkelen 1© ceatstuk.
