No. 229.
Honderd en negende jaargang.
1907.
DASBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De Kleine Kameraad.
ZATERDAG
Prijs im gswsae advsrteiitllii
28 SEPTEMBER
ENGELSCHE BRIEVEN.
FE UI LLETON.
Sprokkelingen.
Deze Courant wordt eiken aVMdbehalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Kijk f I,—
Afzonderlijke nummers 3 Cents
TeletoosuPMKer 3.
Per regel f 0,10, Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte
Brieven franco aan de N-|V. Boek- en Handelsdrukkerij
v|h. HERMs. COSTER ZOONYoordam. O 9,.
Van onzen Londenschen medewerker.)
UIT DE WERELD VAN ARMEN EN RIJKEN.
Londen, 23 September 1907.
Nog altijd sterft hier ong veer eens per week een
mensch van gebrek. Ea hoewel dit op eene bevol
king, grooter dan die van heel ons vaderland, niet
veel kan genoemd werden, is het natuurlijk toch
nog een te groot aantal. Als men evenwel in dezen
tijd van 't jaar eens een tochtje door de hopvelden
van Kent ging maken, zou men eenig begrip krij
gen van den staat van armoe, waarin een onnoeme
lijk aantal bewoners van Londen verkeeren en be
grijpen, dat er bij die menschen slechts weinig
tegenspoed behoeft te komen, om ze van gebrek te
laten omkomen. Als men de ongelukkige schepsels
daar langs de wegen onbesohut en onbedekt ziet
liggen, hulpeloos, na een vergeefschen tocht uit hun
sloppen en stegen, om hier werk te vinden bij den
hopoogst, dan verbaast men zicb, dat ze dien verren
weg nog hebben kunnen afleggen.
Vele duizenden worden weliswaar 's nachts voor
weinig of niets met den spoortrein vervoerd, doch
talloozen kunnen zelfs dat klein bedrag niet missen.
En nu is de hopoogst niet zoo gunstig, dat al die
werken willen, er aan werken kunneD. Hoewel het
mooie, droge weer nog veel heeft terecht gebracht,
schijnt de vrucht niet zoo goed te wezen dat de
Engelsche brouwers haar gretig kochten. Ten minste
dat is de eenige verklaring die mij gegeven is voor
het feit, dat, hoewel den heelen zomer over de
slechte vooruitzichten van de hop is geklaagd, en
hoewel zoovelen niet aan den pluk kunnen meedoen,
er toch nog 50.000 centenaars voor uitvoer naar
het buitenland overschieten.
Zooals ik zei, een hopplukker is zoowat de aller
armste werkman in Londen. Een weinig beter zijn
er die aan toe, die thuis werken voor de zooge
naamde „sweaters", werkgevers, die het allerlaagste
loon aan arme vrouwen en kinderen uitbetalen. De
„Daily News" heeft reeds een tentoonstelling van
aldus verkregen werk georganiseerd, dat toen groot
opzien baarde. Doch het hielp natuurljjk slechts
weinig om het kwaad te keeren. De bekende artist
Walter Orane heeft nu Zaterdag weer een derge
lijke tentoonstelling geopend is Bishopsgate Institute,
dus vlak op de grens van het Oosteinde. Het is om
iemands hart te breken, als men daar bijvoorbeeld
kaarten ziet uitgestald, waarop 384 haken en even-
zooveel oogen zijn gehecht en er bij leest, dat voor
dat werk, dus om de 768 voorwerpjes daarop vast
te maken, de groothandelaar niet meer dan een
stuiver loon uitbetaalde.
Haast even erg is het loon dat voor het naaien
van een mou selienen rok en onderrok wordt betaald.
Men ziet daar keurige japonrokken hangen, die in
het Westeinde zeker voor niet minder dan 25 k 35
gulden worden verkocht en voor het naaien waarvan
een meisje 80 cents ontvangt. Zij kan een zoo'n
stel per dag alkrijgen en zou dus de kapitale som
van f 4.80 n de week kunnen verdienen, wanneer
niet de besteller haar nog f 1.20 kortte, zoogenaamd
voor huur van de naaimachine en garen.
0e rowMllselie avonturen op
een automobleltocht.
Vervolg vu DE KRANIGE CHAUFFEUR.
76)
«Maar,* begon ik. Jack en Molly wilden echter niet
naar me luisteren, bewerend dat net verstandigst zou
zjjn dadeljjk toe te stem wen daar er geen sprake van
was Chambery te verlaten zonder mjjdat hoe langer
ik nadacht en bezwaren opsomde hoe meer benzine
de motor noodeloos zou verbranden.
Aldus gedwongen gaf ik toe en werd naar uijjn
hotel gedreven door Jack, die er op stond mij te
vergezellen uit vrees dat ik onderweg van gedachten
zou veranderen. Tien minuten later zou Gottelsnd met
den wagen voor de deur van de «France* staan, in
de onderstelling dat ik dan tot vertrekken gereed zou
zjjn. Dank zjj de vereenigde krachten van een valet
de chambre en mezelf was mjjn koffer al gepakt,
maar nu moest alles veranderd wordenmjjn motor jas
in weken niet gebruikt en er uitziend of hjj even-
zooveel jaren dienst had gedaan en mjjn stofbril
te voorschjjn gehaald, en eenige kleinigheden geworpen
in een reistasch in der haast door een bediende ge
kocht in den eersten den besten winkel. Terwjjl ik met
den hotelhouder afrekende, zorgde Jack voor de
verzending van mjjn koffer naar Monte Carlo en wij
waren juist gereed toen de stem van de au#o oas naar
buiten riep.
Door de snelheid waarmee alles in zjja werking
was gegaan, had ik niet eer de gelegenheid wij van
de veranderde omstandigheden rekenschap te geven,
voor Mercédès «eenzaam als een vallende ster< schoot
door de straten der stad;
Er was een tjjd geweest dat ik terugdeinsde voor
Hebben deze werksters het hard, ander; n, die
het veel beter gaat, zijn ook nog niet tevreden.
Ik bedoel de spooi wogambtenaren. Het zou me te
veel ruimte kosten, om hier hun grieven uiteen te
zetten. Dat is te minder noodig, wijl op het oogen-
blik de strijd loopt over de vraag, of de directies
al dan niet met de houlden der vereeniging van
spoorwegambtenaren willen onderhandelen, dan wel
of zij blijven staan op hun standpunt, dat zij alleen
met hun eigen personeel willen te doen hebben.
Dat Btandpunt is in Engeland vrij wel onhoudbaar,
daar het recht tot vereeniging zoo sterk gegrond
vest is op de zeden en gebreken van dit volk. En
waar dat zoo is, vindt het geheele publiek en de
geheele pers, dat de directies zich zedelijk aan
sprakelijk stellen voor de staking, als die uitbreken
mocht, ten gevolge van deze weigering. Ik schreef
want ook onder de co
Gaat mevrouw met haar auto uit, dan krijgt Fidel
of hoe 't ding heet, zijn eigen bril op, opdat hem
geen stof in de trouwe oogjes vliegt.
Ik weet niet of Fidel gecondenseerde melk krijgt.
Anders kan mevrouw ook op dat punt gerust wezen.
Die melk wordt heusch van melk gemaakt. Ik heb
het zien gebeuren op de kruideniers-tentoonstelling
in Agricultural Hall, waar men de koe, het melken
en alles vertoond zag. Die melk kwam hier tot
nog toe alleen uit Zwitserland, doeh er is nu een
Engelsche zuivelfirma, die jaarlijks 10 millioen gal
lons van die melk afzet.
Dat is het eenige bepaald nieuwe op deze ten
toonstelling. Trouwens durea de tentoonstellingen
daar slechts een week en ze dienen meer als beurs,
waar groothandelaar en winkelier elkaar ontmoeten
en hun zaken afdoen. Dat is in vele gevallen wel
zoo eenvoudig als het „bereizen" van den winkeliers
met opzet de geheele pers, v
servatieve bladen vindt men er zoo goed als geen, j stan\ al kan dat natuurlijk nooit achterwege blijven
de vakvereeniging niet steunen in haren eisch,
die
om door de directies erkend te worden.
Op het oogenblik spreken en schrijven beide
partijen nog erg in den „dat nooit zei van Speyk"-
stijl. Doch we hebben nog een goede maand voor
de borst, voor en aleer de ambtenaren van hun
gevoelen hebben kunnen doen blijken en die maand
kan wat meer meegaandheid brengen. Intusschen
is het van de ambtenaren geen kwade tactiek, dat
ze steeds beweren niets liever te willen dan een
XIII.
Nederland's ondergang door eene
spin.
Wij schrijven 1794.
In December vanren de Franschen, van wier
overwinning de vrijheid in Holland afhing, in onze
gewesten en die overwinning was zeker, zoo de
koude, die nimmer zoo hevig was, aanhield,
vreedzame afloop. Doch in Nederland weet men Tevergeefs hadden de Nederlandsche gezanten alles
x_i_: u-x-.u—i. l aang0wen(j om <jen vrede te verwerven, reeds was
de wanhoop in Holland ten top gestegen, toen de
dooi inviel. De vreugde was groot in de lage
landen bij de zee en reeds wilden de Fransche
generaals den terugtocht aanvaarden, toen een
zekere Quatremer Disjonval met een vreemde en
schijnbaar allerzotste voorspelling voor den dag
kwam. Disjonval was een Fransch geleerde, te
Parijs in 1757 geboren, en erlangde reeds vroeg,
wegens zijn kennis in de physische en chemische
wetenschappen, eene plaats in de Fransche Académie
des Sciences. In 1778 richte hij een koninklijke en
gepreviligieerde fabriek op te Sedan, doch eenige
jaren later, in 1786, ontmoeten wij hem in Neder
land en wel naar het rchijnt met politieke bedoe
lingen, als behoorende tot de partij, die toen de
groote omwenteling voorbereidde. Wat hier zijn
eigenlijk doel is geweest en waaraan hij zich
eigenlijk schuldig maakte, is mjj onbekend, maar
zeker is het, dat bij te Utrecht in hechtenis ge
nomen en tot 25-jarige gevangenisstraf werd ver
oordeeld. Gedurende zijn gevangenschap bracht bij
den tijd door met wetenschappelijke onderzoekingen,
en onder anderen met bestudeering der spinnen in
zijn kerker, vooral met betrekking tot de weers
gesteldheid. Toen nu Disjonval in zijn Utrechtschen
kerker hoorde, dat de Franschen uit vrees voor de
invallende dooi zich gereed maakten terug te trekken,
zag de Fransche geleerde aan zijn "pinnen, dat de
dooi slechts van korten duur zou zjjn en spoedig
weder plaats zou maken voor strenge vorst. Hjj
wist zijne opmerkingen bekend te maken aan zjjn
landgenooten, en de Fransche generaal, die Quatremer
wat eei spoorwegstaking beteekent en hier zouden
de gevolgen nog honderd maal ernstieer wazen.
Wat het verkeerswezen betreft, zal er weldra in
bet South Kensington museum een aardige tegen
stelling te zien zijn. Men weet dat een auto onlangs
op de baan van Brooklands 24 uur liep en 96 K.M.
in het uur aflegde. Die auto gaat naar dat museum.
Daar ligt evenwel nog steeds op opstelling te wach
ten een ander paardeloos rijtuig, een motorbus uit
het begin der 19de eeuw, die op Brighton liep en
heel snel ook, want zij bracht het tot niet minder
dan zoowat 11 K.M. in het uur, dus tienmaal min
der, dan de auto die er naast zal komen te staaD.
Als men zoo van eeuw tot eeuw de machinale rij
tuigen gaat bjj elkaar zetten, zullen onze nage
slachten een interessant onderwerp van gesprek
hebben, wan^, dan vliegt natuurlijk iedereen en
gaan we met omnibus-ballons de aarde rond.
Vooreerst zal dat evenwel alleen voor de rijken
te genieten bljjven, evenals vroeger de fietsen en
nu de auto's heel wat tijd noodig hebben, om bin
nen het bereik van ieders beurs te komen.
Dat is evenwel niet zulk een treurige manier
van geld uitgeven, als sommigen er nu op nahou-
deD, die schatten ten koste leggen aan hun schoot
honden. Die nuttelooze dieren dragen mooie jakjes,
's winters met astrakan kragen. Ze hebben keurige
schoentjes aan hun voetjes. Een Amerikaansche
rijdt hier met zoo'n dier rond, dat alleen om zjjn
halsband, die 600 gulden aan diamanten kostte, het
stelen waard zou zijn. De lieve diertjes hebben
hun eigen toilelbenoodigdheden, gaan ze op reis,
dan gaat een ledikantje mee, met keurige sprei er
over, waarop elke pop jaloersch zou kunnen zijn. Disjonval zeer hoog achtte, vertrouwde op het woord
den naam van haar die de automobiel had geschonken,
meenende dat Mol'y er met een bijbedoeling zoo
dikwjjls de aandacht op vestigde. Telkens als «die
beste Mercédès* zich in ons gesprek wou mengen,
had ik haar wet geweld er uit verbannen, nu echter
scheen het mij toe, dat niet zjj maar ik de indringer
was en nog wel op een meer materieels manier.
Wellicht was dit van een poëtisch standpunt beschouwd
een eigenaardige w; aakneming van het Lot, die ik
echter zonder eenig bezwaar aanvaarde omdat Mol'y,
blijkbaar genezen van den lust om haar rijke vriendin
me telkens voor oogen te houden, zoo ongeveer als
een schitterende vlieg voor een arme forel, nu een
soort scheidsmuur tusschen ons had opgetrokken. Het
plan was zoo spoedig mogeljjk Monte Carlo te bereiken
om de gedwongen v rhouding niet te lang te doen
duren. En gedurende dezen snellen tocht hadden
Mercédès in de tonneau en ik vóór dea plicht te leven
en te laten leven.
Flauwtjes herinnerde ik mij, dat in da eerste dagen
van ons reisje toen wjj op zoek waren naar een
muilezel, Mol'y het mooie gezichtje van haar vriendin
had geprezen, maar da zilvergrjjze paddenstoel ontnam
me de gelegenheid de waarheid va» haar bewering te
constateeres of te ontkennen. Het kleine, driehoekige
venstertje was van doorschijnende grijze stcf of er
werd een grijze voile onder gedragen; dat had ik met
een enkelen blik niet kunnen opmerken en ik durfde
noch wenschte haar nogmaals aan te zien.
In suizende vaart stoven we voort onderwijl Jack
me al de bizonderhaden van hun doen en laten mee
deelde, hoe ze na mjjn vertrek nog lang in Zwitserland
waren gebleven en te Aix-les-Bains gearriveerd op
denzelfden morgen, dat wjj langs het muiiezelpad den
Mont Revard bestegen. Ten slotte dat ze gister middag
naar Charat éiy hadden geautosnobield;
«Stel je voor dat ik meer dan twaalf uur wet je in
dezelfde stad ben geweest zondes het te weten l« riep
ik tamelijk luid. »Ik was, om een uitdrukking van
mevrouw Winston te gebruiken, tameljjk «somber van
geest* en de gedachte dat jullie zoo dichtbij was, zou
mjjn stemming veel verbeterd hebben;
van den geleerden weervoorspeller, dat weldra het
Fransche leger zijn intocht in Holland over het ijs
zou kunnen voortzetten. De aftocht werd niet ge
blazen, na 12 dagen viel de vorst weder in j de
Franschen werden overal meester en Disjonval
kreeg zijn vrijheid terug, nadat hij van de 25 ver
oordeelde jaren reeds 7 achter den rug had.
Zoo verloren de Nederlanders hunne vrijheid
door eene spin
Voor dames.
Kijkjes in de modewereld.
Nu we allerwege de herfstmodes uitgestald zien,
nu de winkels mooi etaleeren met groen en bloemen
om de nieuw aangekomen stoffen, japonnen, mantels
en boeden op z'n voordeeligst te doen uitkomen en
zooveel mogelijk koopers te trekken, nu voelen we
door het zonnige weer zoo weinig behoefte aan herfst-
deeren als we er eenige weken geleden, ja, eigen
lijk 't grootste deel van den zomer zooveel behoefte
aan gevoelden. Als we de herfst- en winterstoffen
jeschouweD, zien we, dat laken en fluweel een groote
rol hierbij spelenlaken is trouwens een stof, die
nooit uit de mode geraakt, maar het eene seizoen
wordt het wat meer, het andere wat minder gedragen,
wordt steeds in fijnere qualiteiten vervaardigd,
mooier, glanzender en soupeler. In den herfst zullen
mantelcostumes van laken veel gedragen worden,
zij staan altijd zeer „chique" en vooral nu met de
lange, nauwsluitende mantels, die de meeste dames
zoo slank kleeden, zullen zij veel opgang maken.
Ook fluweelen mantelcostumes zullen veel gedragen
worden met korte manteltjes en voetvrije rokken.
De korte manteltjes worden veelal met Japansche
mouwen vervaardigd, die vooral slanke figuren zoo
aardig kleeden. De korte mouwen blijven stand
houden, hoewel getracht is ze te vervangen door
zeer lange, die over de hand vallen. De meeste
dames vinden deze evenwel veel te lastig, nu ze de
half-lange of driekwart-lange mouwen gewend zijn
en zullen deze laatste zeker lang blijven verkiezen
boven de lange.
Slechts zelden wordt een zak practiseh aangebracht
in de rokken. Toch kan dit deel der dameskleeding
onmogelijk gemist worden, al lang zocht men daarom
naar de meest geschikte plaats om de zak aan te
brengen. Practiseh lijkt ons de volgende plaats
onder den volant of strook van den onderrok. De
verbindingsnaad van volant en rok wordt ver een
lengte van 10 c.M. los gemaakt, men brengt tusschen
de voering en de volant een zak aan van stevig
linnen.
De opening wordt gesloten met eenige druk
knoopjes. Vindt men één zak te weinig, dan kan
men er meerdere aanbrengen, zonder dat dit leelijk
staat, want zij bevorderen het wijd uithangen van
den onderrok. Wil men iets uit den zak halen,
dan kan dit zeer gemakkelijk geschieden door den
japonrok van onderen heel eventjes op te lichten.
In japonrokken moeten nooit zakken angebraeht
worden, daar men ze bjjna altijd kan zien en de
rok, wanneer <.r veel in den zak is, op die plaats
met een punt gaat hangen.
Ik had nas niet tot Mol'y ia het andere kamp durven
wenden, maar bljjkbaar scheen alle communicatie
tusschen ons toch niet verbroken. De wind moet mjjn
wooiden tot haar hebben overgebracht, want haa arm
leggend op de leuning van onze zitplaats, bcog zjj zich
naar ons toe.
«Zeide u dat u zich gisteren ellendig voelde?* vroeg
ze met v le en de belangstelling;
«Ja, aller-ellendigst I*
«Arme Lord Lane! Ik heb niet goed verstaan waarom
u zoo plotseling uw voetreis eindigde en lust kreeg
om met den trein te gaan. Uit uw brief had ik
begrepen dat u zich best amuseerde en wjj vreesden
al, dat de kans gering zou zjjn u te Grenoble te
overhalen uw gezelschap te verlaten en met ons mee
ie gaan.*
«Mjjn gezelschap verliat mjj en dal, was het einde
van mjjn goede dagen,* antwoordde ik, niet weinig
ingeaomen met Molly's opvatting van de rol van een
«stil poesje,* wiens bestaan vergeten kan worden. Alsof
een man ooit haar bestaan zou kunnen vergetei l
«WatDie fatsoenljjke Joseph ea zjjn Fisois
«Als ik spreek van «mqn gezelschap,* dan bedoel ik
eigenljjk den Jongen over wien ik u schreef,* ant
woordde ik verre van afkeerig wat te praten over het
onderwerp dat mjjn gedachten aanhoudend bezighield,
ofschoon ik besloten was alleen ia een vertrouwelijk
gesprek zijn lof te zingen.
«O, ja, die wonderljjke Amerikaansche jongen. Bleef
hjj al den tjjd zoo aardig of stelde b.jj u ten slotte
teleur?*
«Teleurstellenherhaalde ik. «Neen, juist het
tegendeel. Telkens verraste bjj mjj met nieuwe hoe
danigheden. Ik heb nooit iemand ontmoet als hjj
«Dat komt mogeljjk omdat u geen andere Ameri
kaansche jongens kent. Ik betwijfel of ik hem wel
zoo merkwaardig zou hebben gevonden.*
«Ja, dat zoudt u zeker. Er kunnen geen twee
meeningen omtrent hom bestaan.
«Ziet bjj er goed uit?*
«Buitengewoon. Die oogas van hem zjjn eigenljjk
te mooi voor een jongen of juister zouden het zjjn
voor eiken anderen jongen. Was hjj een meisje geweest,
dan zou iedere man dadelijk tot over zjjn ooren veiliefd
op haar worden.*
«Wat een enthousiasmeHeeft hjj geen zusters
«Hjj heeft er één die op hem moet ljjken. Mjj was
beloofd uf half e». half beloofd met haar kennis
te mogen maken op het einde van ons reisje te Monte
Carlo, waar de Jongen haar verwachtte.*
«O, dan is hjj mogeljjk naar zjjn zuster toe.*
«Neen, dat denk ik niet
«Dat zou toch het motief kunse* zjjn waarom hjj
u verliet;
«Ik weet niet wat er hem toe bracht, maar mjjn
vertrouwen in het ventje is groot genoeg om zeker te
zjjn dat hjj er een goede reden voor had.*
»En begon u elkaar nog niet te vervelen
«Als u den jongen zag, mevrouw Winston, dan zoudt
u dadeljjk begrijpen dat in zjjn tegenwoordigheid het
woord «verveling« verdwjjnt als een microbe in kokend
water. Ook geloof ik nisi dat ik hem verveelde. Hjj
zeide eens dat wjj eik ons we. gs zouden gaan indien
wjj de «mijlpaal* bereikten, daarmede bedoelend het
tijdstip waarop wjj elkaar allervervelendst zouden vinden,
maar ik kan me niet voorstellen dat de mjjlpaal in 't
zicht was. Ik denk dat hjj plotseiisg en onverwachts
besloot heen te gaaa.«
«U mag hot Lot wel dankbaar zjja dat het u met
zulk een i»toressa»ten jongen in aanraking bracht,
want oogeBFchijaljjk on nam hjj u den tjjd om over
hot verleden ie treuren
«Het verleden? O, dros»mals, ik wist daar voor een
oogenblik niet wat u bedoelde. Aan u het recht, mevrouw
Winston, oca te verklaren: «ik heb het je welgezegd.*
Het beduidde niets, dat andere, niets dan oen beetje
gewonde jjdelhoid, en in werkoijjsheid is u het Lot
waaraan ik dank verschuldigd ben voor het goede
inzicht, het juiste begrip.*
«Wat bedoelt u vroeg Molly op angstigen toon.
«Ik deed niets, ik
«U nam me mee. De rest volgde vanzelf.*
Wordt vervolgd.)
ALKMAARSCHE COURANT
