een pakhuis of stal.
Winkelmeisjes
TE KOOP
v. W AVER EN's
BEROEMDE
BOCK.
t:
Weintrauben
Sinaasappel
Dessert-Marmelade
Dadels
Annanas
fondant Stollwerck.
80 cent.
Chocolade, Uilier, Suchard. De Jong, Bensdorp, Driessen enz., enz.
FIRMA C.®KEG, Langestraat.
NDIAN FLOWERS ANTI RHEUMATIC OIL
Gevraagd een net Meisje,
rses te Bers
Ter overname aangeboden
VRAAG EN AANBOT).
Een flink, ruim pakhuis,
Oorspronkelijke Schetsen
Dienstbode gevraagd,
J. B. L. SIMON, Alkmaar,
GRAFTEEKENEN, SCHOORSTEENMANTELS enz.
Vilt Dames-Pantoffels,
groote Opruiming
Bespeelt Biljart Monach.
ADVERTENTIES.
Aankomend Klerkje gevraagd.
VANAF 23 NOVEMBER ALOM VERKRIJGBAAR.
ALKMAAR.
Firma A. BOERSEN. DIJK 7.
Onze St. Nicolaas Etalage is gereed, en wij kunnen onze
clientèle eene uitgebreide sorteering aanbieden, als:
üoosjes Fruits Öonfifs, n.l.
MARMALADE-FRüCHTE per kistje 95 cent.
ANNANAS per kistje 95 cent.
Opgevulde Mandjesin alle prijzen vanaf «30 cent.
Gevulde doezen Stollwerck, vanaf 27^2 cent.
Diverse BORSTPLAAT u
per doosje
KENNEMER SPORTCLUB.
op Woensdag 27 November a.s.,
aanvangende V2 nnr.
Van 1—5 regels 25 cent bij vooruitbetaling.
TE HUUR of TE KOOP
voor Sint-Nicolaas en Kerstmis.
DE BERGER KUNSTHANDEL.
Dagelijks geopend.
Gebruik
BOTER van 50 cent, die is gelijk ROOMBOTER.
Alleen verkoop J v d MEULEN,
Boterstraat.
Inkoop van HUISRAAD en INBOEDELS,
gedragen MANS- en YROUWENKLEEREN,
oud PAPIER enz.
S DE JONG St. Annastraat 38.
J. v. d. HOEK, Achterstraat.
STEENHOUWERIJ,
firma KALLANSEE KLEIJMEER
BURGERMEISJE
Odeon Spreekmachine,
Het eenigst adres
voor prima Hengelosche Tafelbieren
is H. H. TöNIS.
Steenhouwerij. Koningsweg 67.
Café „Kennemerland". Ritsevoort 35.
■EU
Heden geven we eenige eenvoudige maar aardige
costumes, die gemakkelijk zelf of met behulp van een
huisnaaister te vervaardigen zijn.
lo. Een rococo-costuum. Dit bevallige herderinne
costuum is gemaakt van licht, gebloemd mousseline,
De vierkant halsuitsnijding der van voren met een
strik versierde punttaille is omrand met een ruche van
rose zijde. De 75 cM. wijde volants der halflange,
strakke mouwen zijn van wit batist, evenals het van
boven in een 1 cM. bree.d hoofdje ingehaald Russisch
hemdje, dat van boven uit de halsuitsnijding die an
ders te laag zou zijn, te voorschijn komt. De rok is
zeer eenvoudig, geheel zonder garneering en is even
als de paniers in plooien gelegd.
Deze paniers zijn aan weerskanten op de rok vast
gehecht en laten de voorbaan onbedekt, het lijfje valt
over hen heen. Het lijfje, zoowel als de rok, die 21/2
M. wijd is, sluit van achteren.
2o. Een Spaansch meisje. Het hoofdvereischte van
dit eenvoudig te vervaardigen costuum bestaat uit een
lichte, gebloemde sjaal van 185 cM. lengte en 60 cM.
breedte heeft. Bezit men deze evenwel niet, zoo kan
men een doek van gebloemd mousseline of een andere
lichte stof nemen en deze rondom met franje bezetten
De sjaal moet om het lichaam gedrapeerd worden.
Men legt de sjaal dubbel, zoodat zij een driehoek
vormt en begint met de eene smalle zijde van voren
aan den linkerkant, zoodat de punt, in het midden van
voren afhangt, voert daarna de sjaal naar achteren om
den linkerarm, als mede naar den rechterschouder. Op
de schouders wordt de sjaal met sierpeldjes vastgesto
ken. De rok van geel satijn wordt van boven ingehaald
en van onderen afgemaakt met een plissé van. zijden
mousseline of iots dergelijks. Van voren links, alsmede
in het haar zijn roode bloemen en een sierkam aangc
bracht. Een tamboerijn voltooit het costuum.
zeer geschikt voor iedere werkplaats, wordt in
het centrum der stad te huur aangeboden.
Br. fr. letter O 53, Bur. dezer Ct.
Spanjaardstraat. Te bevragen bij F. J. KLUFT.
Ook aan huis te ontbieden.
Voor het repareeren van Kachels en het leveren
van Kachelpijpen in alle prijzen het beste adres bij
Nog gebruikte Kachels voorhanden.
Grafmonumenten. Schoorsteenmantels.
biedt zich aan voor 2 a 3 dagen per week, voor
halve dagen of iets dergelijks, tot hulp in de huis
houding. Te bevragen bureau van dit blad.
UIT HET VAT.
Wederom verkrijgbaar puik kokende
Snij- on Spercieboonen h 12 ct., en echte Mainzer
Zuurkool 6 ct., alles per pond, bij G. W. v. d. POL,
Schoutenstraat.
VAN
LEO FAUST.
- NAAIMUGJE. -
Om 8 uur kwamen de naaimugjes van 't atelier. De
avondstraat vulde zich plotseling met een gewemel
van gracieuse figuurtjes vaak bedriegelijk nagemaakte
dametjes, en hooge lachjes, schaterende kreetjes klon
ken uit de lange rijen die den trottoir over de geheele
breedte innamen en een oogenblik schoonveegden. Uit
de donkere poort naast het gesloten woonhuis, waar al
leen een enorme koperen plaat op de deur het beroep
der bewoners verkondigde, kwamen ze. naar buiten, als
ec-n hoorn des overvloeds die zijn flonkerenden klater-
gouden inhoud uitstort en splitsten ze zich in twee
groepen: een die rechts-, en een die naar links ging.
Een enkele bleef nog haastig even napraten, gauw nog
wat vragen, vertellen, afspreken, dan huppelend de an
deren achterna, met een sprongetje en een gilletje, de
handen op haar schouders, een gat brekend in de dich
te rij, zoo stijf aaneengesloten van nieuwsgierigheid en
babbelzin.
Zij kwam het laatste van al naar buiten. Ze had
expres getreuzeld boven bij 't wegbergen van haar
boeltje, want ze wilde, ze kon nu niemand zien. De
toeleg was geluktzelfs haar vriendinnetje wachtte
niet meer.
Het jong getier was voorbij, verspreid nu over den
Minotaur. Het donkere kind, dat het laatst uit de
poort gekomen was, wierp een schuwen blik om zich
heen en stond een oogenblik stil voor de deur met het
blinkend koperen bord, als aarzelde zij welken kant op
te gaan. Zij was een klein meisje, kleiner dan al de
anderen die vóór haar de poort waren uitgekomen. Dat
zij echter toch niet zoo jong was, kon men wel zien
aan haar ouwelijk gezichtje: een hatelijk, leelijk,
bang gezichtje, als van een oud vrouwtje uit het bes
jeshuis maar zij was kennelijk klein gebleven van
de slagen en schoppen en stompen die ze thuis immer
had gehad. Haar vriendinnetje wist den volgenden
morgen te vertellen van heel wat keeren dat ze haar
leed of haar ang9t voor vader zij haar had uitgehuild
en toch wist die nog niet eens het ergste. Want het
arme kind had nog een zekere fierheid in zich, die
haar er toe drong zooveel mogelijk haar smart alléén.te
dragen, en welke al de ellende ten slotte niet geheel
het zwijgen had kunnen opleggen. Deze was het die
haar ook nu gedwongen had te wachten tot ze alleen
zou kunnen zijn.
Machinaal, uit een als 't ware ingeboren instinct
om t» behagen, schikte ze wat aan haar leelijke zwarte
hoedje, plukte voorzichtig een draad rijggaren van haar
kale manteltje. En ze dacht onderwijl wat vader zou
Een 20-jarig MEISJE, wenscht van betrekking te
veranderen en zag zich met Februari gaarne als
assistente in de huishoudirig geplaatst Ook ge
negen met kinderen om te gaan. Br. fr. bureau
dezer courant onder lett. O 58.
Met 1 Januari wordt in een klein gezin, een nette
P.G., leeftijd 1620 jaar. Wasch buitenshuis. Br.
fr. onder letter P 58, bureau dezer courant.
GEVRAAGD:
een ONGEMEUBILEERD KAMERTJE voor een Juff.,
die veel uit is, doch 's nachts thuis is, de prijs van
80 h 90 ets. niet te boven gaande per week.
Adres bureau van dit blad.
In het Magazijn van
W. JANSEN, Luttik-Oudorp C 59.
is een GROOTE UITVERKOOP
van Nikkel war en en andere luxe en h u i s h o u-
delijke artikelen.
met 12 platen, nog maar weinig gebruikt,
gekost hebbende f 65, nu voor f40 TE KOOP
aangeboden. Te bevragen bureau dezer Courant.
een nette VULKACHEL, voor groote kamer, kantoor
of winkel. Te bevragen bureau dezer Courant.
In 't Magazijn „de Passage" kunnen direct een paar
geplaatst worden.
een gladharige JACHTHOND, bruin en wit, teef,
patrijs-ras, 2 jaar oud. Te bezichtigen Oudegracht 135.
voor dag of dag en nacht. Wasch buitenshuis.
Adres Mej. NETTENBREIJER, Pieterstraat, café.
merk „SIBERIA". Hoofddepót St. Petersburg. Agen
tuur Nederland
NETTEN's SCHOENENMAGAZIJN.
Morgen, Zondag 24 November, zal het Magazijn „de
Passage" den geheelen dag geopend zijn, er zal dan een
gehouden worden. Ingang Fnidsen of Zaadmarkt.
bij G. H. SWART,
NIEUWPOORTSLAAN.
In het Magazijn „de Passage" is in voorraad een
groote partij POPPEN en POPPENWAGENS
SPORTKARRETJES, KINDERSTOELTJES en vele
andere artikelen. SPOTPRIJS.
Zich te vervoegen Zaterdagavond bij den Heer H.
W. HOLSMULLER.
doen als hij hoorde dat ze acht gulden moest betalen.
Zij werd heen en weer geslingerd tusschen twee ge
dachten aan den eenen kant het vreeselijke thuisko
men en de bekentenis, aan den anderen het heerlijke
eerst nog een eindje omloopen en rustig kunnen na
denken, het angstwekkende feitenmateriaal rangschik
ken in haar hoofd, een uitkomst, een oplossing vinden
misschien, doch meteen de vrees voor het pak slaag,
des te steviger naarmate zij meer over haar tijd thuis
kwam. Toch won ten èlotte het laatste plan het in
haar. Zij wierp nog eenmaal een schuwen blik om
zich heen, en wendde zich toen af, den anderen kant
uit, niet in de richting van haar huis.
Langzaam liep ze voort. De groote, holle oogen, die
aan een doodskop deden denken, starend voor zich
heen.
Nu denken! Koortsachtig woelden haar hersens,
zochten een uitweg als bange vogel versperd in nau-
wen kooi. En den heelen tijd keerden ze weer terug
bij het punt van uitgang, als de moordenaar die om de
plek zijner misdaad zwerft.
Haar moeder, wie dat eeuwig' niets verdienen begon
te vervelen, was een paar weken geleden aan mevrouw
gaan vragen, wanneer ze nu geld zou krijgen. De vol
gende maand, had madame beloofd, twee kwartjes in
de week. Vandaag was het de eerste keer dat zij ze
mee zou brengenen ze had ze niet. Vader zou er naar
vragen, waar ze waren, en ze had ze niet
Zoo was het gegaan: in haar blijdschap en haar
trots dat ze nu verdiende, had ze willen laten zien dat
ze nog wel wat meer kon dan mouwen omboren en ve
terbandjes of haken en oogen aanzetten. Ze had de
mouw van een satijnen bruidsjapon gekregen om om
te boren, en toen ze klaar was en nog een half uur tijd
had en niemand haar meer wat te doen gaf of op haar
lette, toen had zo stil het lijf genomen, zich verkneute
rend in de gedachte hoe mevrouw zou opkijken als de
mouw er al in zat. Het armsgat van het lijf was te
nauw, en niet er aan denkend dat de ruimte van bo
ven bij elkaar wordt genomen, had ze het van onderen
uitgeknipt ter wijdte van de mouw en deze er in gezet.
Toen had ze het lijfje weer netjes weggelegd.
En ze glom van trots en voldoening, toen, tegen
acht uur, een van de oudere meisjes, haar boeltje weg
bergend, had uitgeroepen
„Gossie, wat is er met dat lijf gebeurd ?!"-
Madame snélde toe om te zien. Toen kon het kind
zich niet langer inhouden.
„Dat heb ik gedaan!" riep ze stralend.
Een doodsche stilte volgde. De meisjes bogen zich
haastig over haar werk, dat ze al aan 't bijepnnemen
waren. En in het beklemmend gevoel van een nade
rend onheil, stamelde ze ter verontschuldiging„Ik
was klaar met de mouwen en ik had niets meer te
doentoen heb ik ze meteen er even ingezet."
Ze zag nog het van woede en wanhoop vertrokken
St. Nicolaas!
gelaat van mevrouw
„Duivelskind! wat heb je gedaan!!"
Het kind besefte nog niet de beteekenis van wat ze
gedaan had. Maar het werd haar duidelijk, toen ma
dame haar vertelde, radeloos dat ze voor minstens acht
gulden satijn bedorven had, nog daargelaten het werk.
„Je moet het natuurlijk betalen," eindigde zij. „Je
zou net vandaag zijn gaan verdienen, is 't niet: zeg nu
maar tegen je moeder dat je nog zestien weken kan
wachten."
Het kleine, donkere kind liep bevend verder, terwijl
ze dit tooneel almaar en almaar overdacht. En daar
naast dat andere tooneel: haar vader die zou vragen
naar de eerste twee kwartjes. Ze dacht hoe ze gere
kend hadden op het geld. Ze herdacht hoe hij haar
geslagen had acht dagen geleden, toen ze een stuiver
to weinig had mee teruggebracht van den kruidenier.
Ze herdacht al zijn anderen buien van dierlijke, onbe-
heerschte drift. Het was één kruisweg van een arm
getrapt en geranseld kind: elke statie vertoonde haar
saamgekrompen figuurtje met het magere lichaam en
het gezichtje van een oud vrouwtje, schuwer in een
hoek gekropen.
Starend liep ze verder. Ze was zonder dat ze het
wist in een stille buitenwijk verzeild geraakt. Opeens
schrok ze op. Het sloeg negen uur. Waar was ze?
Ze las een naambordje van een straatObrechtstraat.
Ck ze was in Duinoord! Dat was minstens drie kwar
tier van huis. En het was al negen uurMet ontzet
ting bedacht ze, dat ze anderhalf uur te laat zou thuis
komen
En ze liep weer verder. Haar moede gedachten ver
warden zich. Hoe ze ook zochten, ze konden geen uit
weg vinden. En telkens waarschuwde het in haar
hoofd, vakor en vaker: nu moet je naar huis. Ga nu
toch naar huis
Ze zou, dacht ze, niet eens meer den weg kunnen
vinden. Nu moet je naar huishet klonk ten .slotte
onverbiddellijk en het liet geen plaats voor andere ge
dachten. Toen was het dat zij antwoordde: Ik durf
nu niet meer. En dat het plan rijpje in haar over
spannen hoofdje, de eenige oplossing die ze kon vin
den: nooit meer naar huis terug!
Zij herademde, toen zij den moed had gehad zichzelf
dit te beantwoorden. De gedachte was al lang, zonder
dat <ze het nauwelijks wist, in haar geboren, maar ze
had haar niet onder de oogen durven zien tot nog toe.
Nu stond zij echter voor den tweesprong en de vreese
lijke angst voor vader, te grooter naar zij wist zijn woe
de verdiend te hebben, gaf haar moed.
Zij was nu de straat ten einde. Voor haar lag een
kade en daarachter een breed, donker water. Waar
nu heen? Zou ze zoo moeten blijven loopen dien
nacht? Het was koud en het begon te motregenen.
Ze dacht nog eveu aan naar huis gaan: maar dat idee
zette ze onmiddellijk weer van zich af. Ze huiverde
van koude, van ontzetting. En morgenochtend, waar
dan naar toe Oze huildede holle oogen blonken
in het lantarenlicht, en het leelijk, oud gezichtje trok
krampachtig.
En opeens een gedachte die door haar hersentjes
schoot als een bliksemstraaldat water
Zij huiverde: en in een instinctmatigen drang naar
behoud van 't ellendig leven, deinsde zij terug! Dat
nooitDat water zou zoo kil en zoo koud zijnHet zou
haar omsluiten, binnendringen aan alle kanten in
haar lichaam, het zou dichtglijden met alleen het ge-
klok van een paar lhchtbellen die barstten boven haar
hoofd. En ze zou naar zee spoelen, een leelijk, blauw
opgezwollen lijk.
Doch als ze dan weer dacht: wat anders? Is er een
andere uitweg? dan vond ze al het andere toch nog
veel erger dan dit. Bovendien: dat zou allemaal lang
duren, en dit dit zou gauw uit zijn.
En .ineens, in één vastberaden zet, liep ze naar voren,
dapper naar voren, met een oogenblik de extaze van
een Jeanne d'Arc op haar gezichtje, liep ze recht naar
voren, dwars de kade over, en forceerde zich niet te
denken, nu niet meer te denken, nu haar besluit een
maal vaststond, en sprong.
Een plas, een watergespat, een snijdende dierlijke
gil en de stilte. En weer langs de verlaten kade
die gil, uitgestooten, ongearticuleerd, beestachtig om
zelfbehoud, hoe zoo'n klein meisje zóó gillen kan
en weer de angstig gespannen stilte, het wachten of er
geen antwoord komt.
Maar er kwam geen antwoord. De huizen in mas
sief zelfbewustzijn stonden roerloos,onverschillig het
aan te zien, gesloten. Den doodstrijd van een naai-
mugje, dat een satijnen trouwjapon had verknipt. De
straten waren leeg. Nergens klonk ook maar een voet
stap. De lantarens negen haar vlammen mededoogend
naar het leelijke hoofd met de losgeraakte haren en
den stuipachtig wijd opengespalkten mond, in de con
centrische kringen op het water als een enorme spin in
een reusachtig web.
Toen naderde een agent, die de ronde deed. Zijn
stap klonk hol in de verte. Het doodstil meisje in het
water, luisterend met ten uiterste gespannen zenuwen,
hoorde het. Nog een gil, nog een. Haastiger stappen.
De agent naderbij op een drafje. Toen weer rillend
weg, hollend om een dreg te halen.
Toen hij terugkwam was er niets meer te zien. Het
watervlak lag onbewogen. Op den kant nu een paar
mensclien, zenuwachtig.
„Je haalt hier toch niets op," zei er een. „Het
spoelt dadelijk naar zee."
En smullend van het ontzettende, griezelige geval,
volgden ze met gespannen oogen het touw van de dreg
dat door 't water sneed.
