Laat 95, KleeÉgmagazijn „Nieuw England."
Laat 95, Kledingmagazijn „Nieuw England."
Laat 95, Kledingmagazijn „Nieuw England."
Voorkamer met boren-siaapkamertje te huur,
dvert entién
N.V. KENNEMERLAND,
Prima BIEREN der Bierbrouwerij „Keizer Barbarossa",
Alkmaarsche Onderlinge
Begrafe nis-Vereeniging
Fabriek van verduurzaamde levensmiddelen, Alkmaar.
VRAAG m AANBOD.
J. B. L. SIMON, Alkmaar,
GRAFTEEKENEN, SCHOORSTEENMANTELS enz.
Een flink, ruim pakhuis,
MARMERSLIJP,
Bespeelt Biljart Monarch.
DAGMEISJE.
opmaken van Fruitmanden voor St. Nicolaascadeaux.
Goede Carbid-lantaarn,
Oorspronkelijke Schetsen
Zwemles van Bibi.
Een geschikt St.-Nicolaas-cadeau
Groote Uitverkoop.
Balschoenen, Overschoenen
in NETTEN's Schoenenmagazijn.
Gemarineerde Haring per pot,
Zaagsel.
Zaagsel.
een flinke Dienstbode,
Heeren- en Damesparapliiies
Poppenwagens
door bij liet koopen van busgroenten, jams en tafel-
zuren er op te letten dat gij het inerk KENNEMERLANIi
vraagt en krijgt.
Verkrijgbaar bij:
R. DE GROOTMzn., Laat; G M. J. BAKKER, Verdronkenoord;
A. DEKKER, Ridderstraat,
Ondergeteekenden geven hierdoor kennis, dat zij als AGENT
voor Alkmaar en Omstreken hebben aangesteld de Heer
JT. Koersen, St. Jacobstraat 2-3,
welke zij ten zeerste aanbevelen.
Onder verwijzing naar bovenstaande, beveel ik mij ten
zeerste aan voor de levering van de
te Groningen, zoowel per fust als per flescli.
genaamd Schilders Begrafenisfonds.
Van 1—5 regels 25 cent bij vooruitbetaling.
Steenhouwerij. Koningsweg 67
voor Sint-Nicolaas en Kerstmis.
DE BERGER KUNSTHANDEL.
Dagelijks geopend.
STEENHOUWERIJ,
fl'-ma KALLANSEE KLEIJMEER
Te koop Buf Orpingtons.
Café „Kennemerland". Ritsevoort 35.
Inkoop ran HUISRAAD en INBOEDELS,
gedragen MANS- en VROUWENKLEEREN,
ond PAPIER enz.
S. DE JONG, St. Annastraat 38.
J. v. d. HOEK, Achterstraat.
Het eenigst adres
voor prima Hengelosche Tafelbieren
is H. H. TöNIS.
K. v. d. POL, Ridderstraat 19. Tel. 211.
E. SCHEEPMAKER, Stationsweg 6.
Een flinke waschvrouw vraagt
Komt zien en overtuigt U
Kledingmagazijn „Nieuw England
Vilten Siberia pantoffels, "^pjf
D. LIEKEIES OEBLES, Breedstraat 43.
BIERBROUWERIJ „KEIZER BARBAROSSA".
Onder beleefde aanbeveling,
J. BOERSEN, St Jacobstraat 2 - 3.
Opgericht 183 0.
Het BESTUUR van bovengenoemde Vereeniging maakt bekend, dat de VRIJ
STELLING VAN CONTRIBUTIE zal ingaan den lsten Maandag in
December, zijnde 2 December 1917. voor alle Leden die vóór 1 September 1907
als Lid waren ingeschreven, uitgezonderd de Kinderklasse die blijft doorbetalen.
Deze vrijstelling is voor het grootste gedeelte 13 wekendat zeker in dezen slech
ten wintertijd voor de arbeidersgezinnen een goede tegemoetkoming is.
Het Ledental bedraagt thans 7074 en de vrijstelling is voor ieder gerekend op
39 Cent per Lid.
De leden, die nog bij den Bode contributie schuldig zijn, worden verzocht deze
vóór 31 December 1907 te willen aanzuiveren, daar na dien datum royeering volgt.
ALKMAAR, November 1907.
Namens het Bestuur,
J. BIJLOOS, President.
J. J. BOOGH, Secretaris.
zeer geschikt voor iedere werkplaats, wordt in
het centrum der stad te huur aangeboden.
Br. fr. letter O 53, Bur. dezer Ct.
Grafmonumenten. Schoorsteenmantels.
Concurreerende prijzen. Nieuwesloot B 1
tot onderhoud van marmervloer, het beste te ver
krijgen bij J. B. L. SIMON, Steenhouwerij
Koningsweg 67.
6 Hennen met Haan, broed 18 Juni. Ouders
bekroond met 2en prijs Aves 1907. Te bezichtigen
en te bevragen bij K. SPAAN, Boterhuizen, Heer
Hugowaard.
Ook aan huis te ontbieden.
Voor het repareeren van Kachels en het leveren
van Kachelpijpen in alle prijzen het beste adres hij
Nog gebruikte Kachels voorhanden.
Voor licht werk en het verrichten van boodschappen
GEVRAAGD een net
Adres Oudegracht 215.
Speciaal adres voor hel
Gezouten GROENTEN.
SNIJBOONEN uit het vat 15 cent per pond.
SPERCIEBOONEN 12 cent per pond.
ZUURKOOL 5 cent per pond.
liefst „Sol ar" ter overname GEVRAAGD. Br. met
prijsopgave onder lett. D 59, aan het bureau dezer
courant.
beleefd een wasch aan huis, naar verkiezing thuis.
Br. onder letter G 59, Bureau van dit Blad.
VAN
LEO FAUST.
Met haar vijfden verjaardag had Lizy van haar
ouders een hondje gekregen. Ze was den 26sten Juli
jarig en logeerde dien zomer met pa en ma, haar groo-
ten broer en de kinderjuffrouw in een pension in Sche-
veningen. Het was vacantie en dus ging zij iederen
middag' met Bibi en haar moe of de juf wandelen, als
het mooi weer was.
Bibi, zoo heette het hondje. Het was een klein
smousje, nauwelijks zes weken oud. Het had al heel
scherpe tandjes als naaldjes waar het goed mee kon
bijten, maar overigens was het nog een echt jong ding.
Het had zwart haar, wollige zwarte krullen, en blauwe
oogen: een zeldzaamheid, zei men, hij smousjes.
Iedereen vertroetelde het beest. Behalve de juffrouw;
die kon wel eens erg boos op Bibi zijn, vooral als hij
wat in zijn broekje gedaan had en zij het schoon moest
maken. liet was ook nog zoo'n jong hondje.
Als zij met hem uitgingeen klein wit meisje met
het hondje als een hoopje zwart dons aan een wit lin
tje achter zich aan, dan keek iedereen het grappige stel
letje na en haar ouders 't meest van allen. Deze ston
den, als zij niet meegingen en Lizy met de kinderjuf
frouw moest gaan, aan het hek van den voortuin hun
dochtertje na te kijken den heelen Badhuisweg af.
Haar pa had de eene hand om maatje haar middel ge
legd en met de andere stond hij te wuiven, terwijl hij
om beurten riep net zoo lang tot ze zóóver waren
dat ze het niet meer hooren konden„LizyBibi
Lizy keek telkens als haar naam geroepen werd om, en
wuifde met haar handje: het hondje spitste de kleine
oortjes. En soms, als ze al zóóver van huis waren, dat
Lizy haar ouders nog wel aan het hek kon zien, als ze
omkeek, doch him roepen niet meer hoorde, dan richtte
Bibi de fijne oortjes eensklaps op en bleef luisterend
staan. „Hij hoort paatje nog roepen!" zei ze dan jui
chend tegen juf.
Het groote feest was echter, wanneer zij met haar
ouders mee mocht. Dan werd het hondje eerst gewas-
schen en gekamd - o je moest voelen hoe 'n dun li
chaampje hij had als hij gewasschen werd, het leek wel
niets dan een pak zwarte krullen! en hij kreeg een
extra-schoon wil lintje aan. En het kind stapte naast
haar moeder met het hondje voort als een veldheer aan
het hoofd van zijn troepen.
's Nachts mocht het hondje op haar voeteneind sla
pen en 's middags at het de kliekjes van haar bord die
zij niet meer op kon. Dikwijls wanneer zij iets heel
lekker vond, zei ze maar expres dat ze niet meer lust
te, omdat ze vreesde dat Bibi anders niets van dat lek
kers zou krijgen.
Het grootste plezier hadden 't meisje en 't hondje
aan het strand. Waar het zand nog rul en niet nat is,
daar rolden beiden dan over en door elkaar 'en groeven
er kuilen, die dadelijk weer vol liepen. Lizy met een
houten schopje en Bibi met zijn pootjes.
Eens had de juffrouw een schopje vol zand geno-
is een KISTJE SIGAREN,
gekocht bij K. v. VLIET, Zaadmarkt, bij de Bierkade.
Depót der Sigarenfabriek van Prins en Olij.
Specialiteit voor KLEEDING NAAR MAAT tegen
concurreerende prijzen.
Alle soorten Wintergoederen, DEMI-S AISONS,
PALETOTS, ULSTERS, JEKKERS, en alle soorten
KINDERKLEEDING.
Beleefd aanbevelend, OTTO VAN OS,
Coupeur, Tailleur.
Brieven onder lett. E 59, bureau dezer Courant.
k 41/2 cent per stuk.
Aanbevelend, Jb. Hoogland-Smit, Laat 151.
I. BAKKER Dz., Bouwkundige,
beëedigd Makelaar en Taxateur,
vraagt ter plaatsing
Particulier Kapitaal op lste Hypotheek
Aanbevelend, I. BAKKER Dz., Kerkplein 4.
Uiterste prijsopgaaf gevraagd van 50 k 100 zak
zaagsel. Br. onder lett. A 59, bureau dezer courant.
KALFSLEDEREN CITYBAGS, PLAIDRIEMEN,
HONDEN-HALSBANDENLEIDSELS enz. enz.
met of zonder PENSION,
Nieuwpoortslaan 12 4,
Voorradig Toog- en Priksleden, voor weinig
geld, geschikt voor St. Nicolaas-cadeau, bij B. BRUIN,
timmerman, Koorstraat hij de Groote Kerk.
Tegen Kersttijd GEVRAAGD,
tegen flink loon, hij J. Lammerschaag te Koedijk.
zijn heel goedkoop en mooi, in het luxe magazijn van
H. JANSEN, Luttik-Oudorp C 59.
met ijzeren onderstel en
leeren kap, voor f 1.40, en
SPORTKARRETJES voor f 0.90, welke alleen in het
magazijn de „Passage" verkrijgbaar zijn.
Ingang Fnidsen en Luttik-Oudorp.
men en het naar Bibi gegooid, terwijl ze bromde„Lam
beest
Dat had Lizy, die niet begreep waarmee haar hondje
dat verdiend had en die dacht dat elk zandkorreltje
dat teere, kleine lichaamtje pijn moest doen, zóó zenuw
achtig gemaakt dat zij luide was beginnen te huilen
en woedend de juf handen vol zand in het gezicht had
gesmeten. Dat was een heele scène geworden. Lizy
hield niet eer op voordat de juffrouw, nu ook werke
lijk boos, haar hardhandig bij een arm had gegrepen
en haar met een paar klappen voor haar broek had
weggesleurd van 't strand. Lizy kwam thuis met een
behuild gezichtje en de juffrouw met een oog dat niet
kijken kon omdat 't vol zand zat. En toen elk zich
over den ander beklaagd had, terwijl Bibi, met zijn lin
tje nog om, in een hoek van de kamer doodsbang zat
te beven, toen mocht Lizy nog eens zonder dat de juf
frouw er bij was, apart aan haar vader en moeder alles
vertellen precies zooals 't gebeurd was.
Den volgenden dag schreef haar maatje een visite
die ze moest maken, af, en ging zelf met haar naar
't strand. Dat was heerlijkmaatje maakte een heele
groote kuil voor hun drieën en liet toen kersen komen,
waarvan Lizy net zooveel mocht eten als ze wou. Bibi
lustte geen kersen. Ze kwamen pas thuis toen 't eten
al op tafel stond.
Den volgenden ochtend had het hondje weer wat ge
daan op 't zeil van de slaapkamer. Dat was in een
heelen tijd niet meer gebeurd en je kon dus zien dat
hij 't wel best laten kon als hij maar wou. Daarom
kreeg hij een paar stevige klappen van 't baasje. Lizy
haalde hem met zijn neusje er door, hoe hij ook spar
telde, en zette hem toen dadelijk in den tuin.
De juffrouw moest 't opruimen. Maatje wilde het
zelf doen.
„Ik ben bang dat ze het op het kind zal wreken," zei
ze.
Maar pa wilde dat niet hebben en liet juf het doen.
Lizy dacht dat deze dien dag weer heel boos op het
hondje zou zijn, maar dat viel mee.
Aan de koffie was zij het alweer heelemaal vergeten
en vroeg ze of Lizy met Bibi dien middag weer met
haar naar het strand gingen. Lizy, die ook niet haat
dragend was, stemde daarin volgaarne toe.
Toen ze zoover weg waren, dat ze haar ouders niet
meer konden hooren, vroeg de juffrouw:
„Wat heb je gisteren met je maatje gedaan, Lizy?"
Het hondje spitste de oortjes en zette zich schrap
op de pootjes, net of 't niet verder mee wou.
,Hij hoort paatje nog roepen," zei Lizy. „Luister 1"
En ook zij bleef luisterend staan met den vinger voor
het mondje. Maar zij hoorde niets.
„Lizy!" herhaalde de juf." Wat hebben jelie giste
renmiddag aan 't strand uitgevoerd?"
,0, heerlijk!" juichte het kind." We hebben eerst
kuilen gegraven zóó diep en toen zijn we kersen
gaan koopen en ik mocht er zoovéél van eten als ik
wou, en Bibi ook. Maar Bibi lustte ze niet."
„Hou je van kersen?" vroeg de juf.
„O ja, ik wel, dol! Maar „hij" met een teederen
blik naar 't hondje, dat nu weer trouw achter Aaar aan
tippelde hij lust ze niet gek hel"
»Lizy," zei de juffrouw op eens„Ik heb een idee.
mmmm
Ileb je Bibi wel eens laten zwemmen?"
„Zwemmen?" verwonderde liet kind.
Ze waren nu al héél ver van huis ze konden het
huis niet meer zien. Toch spitste het hondje nu weer
de fijne oortjes en bleef pal staan.
„Hij hoort paatje hem weer roepen!"
„Hondjes die gezwommen liehben lusten wèl kersen,"
ging de juffrouw voort. Het kind keek met groote
oogen verbaasd tot haar op. „Nu heb ik een idee: we
gaan eerst Bibi leeren zwemmen en dan. dan gaan
we met z'n drieën óók kersen eten! Hoe vin je dat?"
„Zou die kunnen zwemmen?" vroeg Lizy.
„We zullen 't hem leeren. Ilij zal 't heerlijk vin
den met die warmte."
Het was een breed strand. De juffrouw liep het met
het kind heelemaal over. Het was of het hondje tel
kens nog zijn naam hoorde roepen, zoo liet het zich
iederen keer voorttrekken. Misschien was het ook
moe; het was een heele tocht door het mulle zand.
Lizy werd ook moehaar schoentjes raakten vol.
't Was net of ze op allemaal heele fijne speldjes liep.
Maar de juffrouw g'ing maar verder. Zwijgzaam liep
het kind mee; ze dorst niet te vragen het liever een
anderen keer te doen, want dan zou ze ook de kersen
niet krijgen. En Bibi zou het zoo heerlijk vinden in
het frissche water
Eindelijk kwamen ze aan een steenen pier in zee.
Die moesten ze op; aan het strand was het niet diep
genoeg om te leeren zwemmen. Lizy werd bang toen
ze aan beide kanten die wild schuimende zee zag, zoo
heel anders dan aan 't strand. Ze had wel hard willen
wegloopen met het hondje in haar armen. Maar de
juffrouw liep kalm verder.
Heelemaal aan 't eind van de pier, waar de puntige
steenen zoo glad waren dat Lizy ieder oogenblik uit
gleed en de zee spatte over de rondom het hoofd opge
stapelde rotsblokken heen en bruiste tusschen de paal
tjes door die het omzoomden, daar zou Bibi zwem
men leeren. Het kind en de juffrouw waren daar de
eenige menschen.
„Als ik met maatje ben, mag ik hier nooit loopen,"
zei Lizy.
„Nu, met mij dan wel.. Je zal niet verdrinken!"
„Ik zal d'r afvallen, zegt maatje altijd: of de zee
comt ineens, hoep, d'r heelemaal overheen en slokt je
op! Ja!"
„Praatjes," zei juf kort. „Kom, zullen we Bibi
zwemmen leeren?"
En met nam ze het angstig zich verwerende beestje
op Ze had een oogenblik medelijden: het voelde zoo
klein en teer.
„Nu gooien we 'm zoo, ineens, midden in de zee:
niet?"
„Zou 't 'm geen kwaad doen?"
„Kwaad? welnee, hij zal 't lekker vinden."
„Zou die niet schrikken?"
„Och, welnee."
„En als-t-ie nu eens niet kan zwemmen?"
„Hij kan 'tIedere hond kan zwemmen, 't Is z'n na
tuur."
„En lust-ie dan ook zoo graag kersen?" vroeg ze nog
tenslotte, bijna overtuigd.
„Ja."
„Doe u 't eens!"
„Of zullen we 't den volgenden keer doen?"
Maar het kind, geheel gerustgesteld, begon er ple
zier in te krijgen.
„Neen, doe u 't nu eens
„Nou, vooruit dan, daar gaat-ie hoor! Een
tweehoep!"
Het schuim spatte een klein beetje meer: het kleine
zwarte pakje verdween.
„Nu moet je 'm roepen," zei de juffrouw. „Dan
zwemt-ie hier naartoe."
„Bibibibiriep het meisje. Het kleine stemmetje
stierf weg in 't zeegeruisch.
Maar van het hondje geen spoor.
„BibiBibiZe schreeuwde het nu met al de kracht
vau haar longetjes.
„BibiEen kreet van wanhoop.
Maar van het hondje was niets te zien.
De juffrouw sloeg de oogen neer onder den grooten,
smeekenden blik van hel kind.
Toen wierp de zee iets over de rotsblokken heen.
't Was 't hondje. Lizy snelde er heen, juichend: „Bi
bi 't Lag op de blokken bazalt buiten de palissade, 't
Leefde. Een zwak gepiep bereikte Lizy's oor. Zij wilde
over de paaltjes klimmen. Ze lette niet meer op de
juffrouw, die op 't laatste oogenblik hevig opschrik
kend haar vastgreep en terughield.
En de zee nam het hondje weer weg. Weer ver
dween 't Nu voorgoed.
„Bibi! Bibi!" Ze stond te huilen en te schreeuwen.
De juffrouw riep nu mee. Maar 't hondje kwam niet
meer terug.
Nog een heele poos stonden ze uit te zien en te roe
pen, tot het opkomend water hen meer en meer terug
dreef van 't steenen hoofd. Het hondje zagen ze niet
meer.
„Misschien is hij naar 't strand gezwommen," zei
de juf.
Ze liepen 't strand af't kind doodmoe en huilend
zich voortsleepend, in haar handje verkreukeld 't witte
lint. Ze vroegen hier en daar, maar niemand had iets
gezien.
En ze kwamen thuis, een kwartier over etenstijd. Pa
en maatje stonden voor 't hek naar hen uit te zien.
Lizy deed huilend en afgebroken het verhaalde juf
frouw beaamde het met een stommen hoofdknik. De
ouders keken elkaar aan, beteekenisvol.
Dien avond laat kwam moe met de juffrouw bij Lizy
ledikantje. Het meisje sliep nog niet; haar kussen
tje was nog nat van de tranen. De juffrouw kwam
haar goedendag zeggen. Stug kuste ze 't kind, terwijl
de moeder streng toekeek.
Den volgenden dag was juf weg, en zoolang ze nog
in Scheveningen bleven, mocht Lizy iederen middag'
met haar pa of haar maatje of met hen samen uit.
Ze kreeg een ander hondje dat niet zoo aardig was.
Langen tijd wilde ze daarvan niets weten en als ze er
naar keek begon ze te huilen. De echte liefde er voor
kreeg ze nimmer. Van Bibi heeft ze nooit meer iets
gemerkt.
