Breukbanden
In Van Nieuwkuyk's
Schoen- en Leder-Magazijn,
HET WAPEN VAN LONDEN".
Rembrandt Daalders Cacao,
verkrijgbaar in en K.G.
Intercommunale Hypotheekbank,
I
NIEROP SLOTHOUBER,
Vraag en Aanbod.
ADVERTENTIE N.
Firma J. SCHOUTEN Co.,
Alkmaarsch Warenhuis
H. JANSEN Jr.,
Au ijs-Tabletten
Anijs-Suiker Anijs-Olie
Siemp-Tabletten
Slemp-Poeder
Slemp-Siroop enz. enz.
HouttilBló, Alkmaar,
(Aluminium).
g
SCHOUWBURG „HARMONIE".
Beide Kerstdagen opvoering van
Enkele kaarten 35 ct. Heer en Dame 60 ct. Introductie's a 25 ets, tot een beperkt aantal bij de loden verkrijgbaar.
1>. A. WISSELINK te Alkmaar.
Oorspronkelijke Schetsen
Te huur of.te ko°p een net vrijstaand Burger
woonhuis, met zij- en achtertuin, gas- en water
leiding en andere gemakken. Hum-prijs f 3.per
week. Te bevragen bij J. de Oraaff, Laat 53.
zonder veer, geen knelling, noch
hinderlijke drukking.
Eenigst adres
KERSTFEEST en NIEUWJAAR.
FN1DSEN 63, bij de Kaasmarkt.
Drogisten, Alkmaar.
zijn steeds voorhanden:
HEUREKA PLATVOET-ZOLEN,
R. KEUTER Az.
99
Zaalopening 7 uur. Aanvang 8 uur. :-: Sluiting der zaal 9 uur.
W De kaarten toegang gevende voor den lsten, zijn NIET geldig voor den 2den Kerstdag.
HEERENGRACHT 450, AMSTERDAM.
Y™ 4 0/l ?n 4 /o Pandbrieven, in stukken van t ÏOOO
t 500 en f 100, verkrijgbaar bij den heer
HET PORTRET.
Een Jagerscostuum" zooals dat bij drijfjachten
wordt gedragen kleedt zeer vlug- en sierlijk. Het be
staat uit een vuurroode, lakensche rok, die tot de en
kels reikt en waarop op gelijkmatige afstanden van el-
kaar banden zijn gebracht ter gameering, die van bo-
ven tot onderen loopen. Het frak heeft van achteren
lange panden en van voren revers. De mouwen zijn
strak en voorzien van opslagen van geel laken, waarop
3 knoopen. ter versiering worden aangebracht. Het
vest is eveneens van lichtgekleurd laken en sluit met,
knoopen van voren in het midden. Een witte boord
met dasje komt er boven uit. Het vest is omrand met
rood laken. Een jockeypet, leeren handschoenen en
een rijzweep behooren bij dit elegante jachtcostuum.
Voor een groep van vier meisjes, die in grootte on
geveer gelijk zijn, is het aardig voor te stellen: Lente,
Zomer, Herfst en V/inter. Ze moeten vier gelijke ja
ponnen dragen in empire-stijleen kort lijfje, waaraan
een rechte, ingerimpelde rok wordt bevestigd. De ja
ponnen worden op dezelfde manier versierd, op 't ge-
lieele lijfje worden bloemen aangebracht, die uit flu
weel of zijde gesneden worden en op de stof bevestigd
worden. Langs den uitgesneden hals en de afscheiding
van lijfje en rok worden rijen bladeren aangebracht.
De kleuren van da toiletjes moeten verschillend zijn.
De „lente" b. v. draagt een lichtgroen kleed en gar
neert het lijfje en den onderrand van den rok met Mei
klokjes en viooltjes. De „Zomer" draag*t goudgeel,
heeft ter garneering een stralende zon en papavers
van vuurroode zijde, korenbloemen en dergelijken. De
„Herfst kleedt zich in een lila gewaad en versiert zich
met wijnranken en wingerdbladeren en trossen drui-
ven, die gemakkelijk zelf te vervaardigen van watten
bekleed met zijde. Het kleed van den „Winter" is
met ijskegels en zwanendons gegarneerd, sneeuw
vlokken kunnen op den rok worden aangebracht.
Van een domino kan men een „automobielcostuum"
vervaardigen, door onder langs den rand rondom wie
len aan te brengen, eveneens van voren langs de slui
ting, om den hals een wiel te dragen, dat op de schou
ders rust en voor hoofddeksel een wiel te gebruiken.
Deze wieletjes kan men maken van bordpapier en ze
niet papier te plakken. Ook op de schoentjes worden
kleine wieletjes aangebracht.
V at men in „Carmen" van de liefde zingt, kan ook
voor de mode gelden, ook zij is van den „Zigeuner-
stam," zoo grillig en fantastisch als de liefde. Waar
zij haar zinnen op zet, moot gebeuren. Gisteren ston
den de groote, met vreemdsoortige veeren beladen hoe
den in haar gunst, heden begunstigt zij kleine model
len, gegarneerd met bont. Gisteren draaide zij de kor
te mouwen den rug toe, heden vallen zij weer in haar
smaak.
De hedendaagsche mode veroorlooft alle stoffen,
geeft echter de voorkeur aan lichte, souple weefsels:
dun fluweel, Liberty-zijde, fijn laken, zijdemousseline
en tulle. Mousseline en tule, beide over- en overbela-
den met soutache, vallen in 't bijzonder in den smaak
voor visite-toiletten. Soutache verdringt alle andere
garneeringen, zelfs op laken en fluweel wordt het aan
gebracht.
Als tailor-made draagt men over den lakenschen rok
veelal het lange, Amerikaansche in den rug los jacket
van blauw serge of geribd fluweel, met mohair-tres be-
naaid of met soutache en knoopjes versierd. De klei
ne zak-paletots zijn uit de mode, ook die van bont, die
men evenwel tot een nieuwe dracht kan laten omwer
ken, door het b. v. van een vest, versierd met groote
knoopen te voorzien. De paletots worden nu gemaakt
met lang-aangeknipten schoot.
Atlas-zijde komt thans in aanmerking voor het tai-
lor-made costuum: zeer dunne, souple voor den geplu-
seerden rok, sterkere voor het jakje of de bolero. Ook
voor hoeden valt deze zijde in den smaak, zij worden
met atlas overtrokken en met fluweel gevoerd, de kleur
van het laatste moet een contrast vormen met die van
de zijde. Als gameering wordt op die hoeden alleen
een struisveer gezet.
Het klokmodel der hoeden is in omvang wat kleiner
maar daarvoor wat hooger geworden. De garneering
van deze modellen bestaat slechts uit reuzen-rosetten
of vederbossen. Mooier zijn de behoorlijke toques van
otter, skunk of hermelijn. Zij zijn ongevoerd, behou
den daardoor hun natuurlijke soupleheid en voegen
zi.ch naar 't hoofd. De garneering bestaat uit een
aigrette. Dergelijke toques zijn warm, elegant en prac-
tiseh.
oorsprong der kunstmatige paarlen. Ontelbare, vlijti
ge handen verschaffen zij een goed inkomen en vele
vrouwen en kinderen verdienen er hun dagelijksch
brood mee.
Het vervaardigen van glaspaarlen wordt uit
sluitend in Bohemen uitgeoefend, in de woud
streken van het Zuidelijk gedeelte van het
Reuzengebergte en in de arme bergdorpjes van het
Thuringsehe Woud. Het Bolieemsche fabrieksplaats jr.
Gablonz is in 't bijzonder de plaats, waar de mooie
zwarte geslepen paarlen, die voor japon versiering en
tie kleurige, die voor borduren gebruikt worden haar
oorsprong vinden, ook de groote paarlen die als ruilar
tikel naar liet Zuiden en Westen gaan en door de wil
den van Afrika en Azië om haar glans en schittering-
zoo geliefd zijn.
Metaalpaarlen van zilver en goud worden in het Sak
sische Ertsgebergte vervaardigd.
Ook het I huringsche Woud heeft zijn specialiteit.
Daar toch worden de glaspaarlen vervaardigd, die al
lerlei bonte kleuren hebben en zoo mooi schitteren en
die, wanneer ze aan den Kerstboom hangen de kinde
ren zoo in verrukking brengen. Zij worden naar alle
richtingen verspreid en vormen een bron van bestaan
voor de arme bewoners van de Thuringsche dorpen.
Ook ontstaan daar de melkwitte waspaarlen, die zoo
veel gelijken op de echte paarlen en als sierlijke haar-
tooi nooit uit de mode zullen gaan.
In de glaskogeltjes wordt een buisje geblazen, dat
den perle d'amour-achtigen glans verleent en daarna
worden zij eerst met was .bewerkt. Deze paarlen wor
den ook in groote steden gemaakt, n. 1. in Weenen, Ve
netië, Uorence, Rome en Parijs. Zij komen niet ai-
leen m den bekenden ronden vorm voor, ook langwer
pig-
Behalve de glaspaarlen kennen wij nog de rozen paar
len die uit Turkije komen en in Katholieke landen
veel voor rozenkransen gebruikt worden. Zij bestaan
uit gedroogde rozenbladeren en de rozenolie geeft haar
die heerlijke, zachte geur, die er steeds aan blijft.
eei andere paarlen worden van barnsteen ge
maakt, biervan bestaat een imitatie van celluloid, die
niet van de andere te onderscheiden zijn. Celluloid
is een stof, die nog veel voor de toekomst belooft. Het
kan alle kleuren aannemen en wedijvert met het echte
barnsteen en de mooie, roode kleur van het koraal. De
celluloid-paarlen zijn nog weinig bekend,, daar zij voor
t meerendeel naar Afrika en Azië worden uitgevoerd.
Ivolossale kettingen van deze paarlen dienen als ver-
siermg of hoofdbedekking van de bruinen en zwartjes
daarginds. Het imitatie-koraal blijft daarentegen
voor t grootste gedeelte in de landen waar het ver
vaardigd wordt en wordt in Bohemen, Hongarije en
Oroatie veel gedragen. Op Mariadagen, waarop de
meisjes daar witte kleeren dragen, maken de koralen
Kettingen haar eenige versiering uit.
an 1 5 regels 25 Cents, bij vooruitbetaling.
gespeelt b i 1 j a r t Monarch. Café „Kenne-
merland", Kitsevoort 35.
gen bekwaam Boekhouder heeft nog eenige uren
disponibel. Fr. br. onder lett. N 60, bureau dezer
Courant.
£jOSTUMES. Bij Mej. A. Harte veld, Clarissenbuurt
10 kunnen nog eenige nette LEERLINGEN geplaatst
worden.
gestel s. v. p. de Kerstbrooden vroegtijdig bij
F. S Tjti T N E R Nieuwesloot, B 4.
Oudste adres.
ge HUUR °f TL KOOP een riant Winkelhuis, nabij
de Kaasmarkt te Alkmaar, voor alle zaken geschikt.
Br. fr. onder lett. M 60, bur. dezer Courant.
gANKETBAKKERIJ. Er kan terstond een nett
Leerling geplaatst worden bij A. NIESSEN, .Ritse
voort 42 a.
Te HUUR voor f 7.— per week een flink Winkel
huis, op besten stand nabij de Markt en aan't water
gelegen, voorzien van gas- en waterleiding. Br. bureau
dezer courant onder lett. L 60.
TE KOOP een beste HANDWAGEN, ook HUIZEN
TE KOOP, aan 't vaarwater gelegen, bij J. Bruin,
St. Pancras.
j^Jej. BIERMAN, Lindelaan No. 1, vraagt een flink
Dagmeisje, niet beneden 18 jaar, z. g. g. onnoo-
dig zich aan te melden.
^/"r aagt ZAADNOORDIJK's Anljsbeschuit 16 ct.
per ons. Fijn van smaak, licht in het gewicht.
Baansingel No. 1. Koorstraat No. 4.
Te Koop en te huur nieuwe en gebruikte VAAR
TUIGEN bij J. BRUIN, St. Pancras. Aan 't zelfde
adres te koop een akker BOUWLAND, groot 11 snees,
liggende onder Huiswaard, gem. Koedijk.
VERDRONKENOORD D 66,
GROCGLAZEN 5 ct., TUMBLERS 5 ct.,
6 diepe BORDEN 40 ct., 6 platte BORDEN 40 ct.
6 BOTERHAMBORDJES 30 ct
6 Porceleinen KOP- en SCHOTELS 55 ct.,
6 Aardewerk KOP- en SCHOTELS 35 ct.,
PUNCHTUMBLERS 5 ct.
VERKRIJGBAAR BIJ
Heureka Platvoet-zolen sluiten aan alle kanten
geheel aan den vorm van het schoenwerk aan, zijn
uitstekend voor de voetspieren, en verleenen den
patiënt een gemakkelijken lichten tred.
GOj
Wl
COMPLETE MEUBIL E E RIN G.
U ACHTER DE VISCHMARKT g
60 61.
TAPIJTEN GORDIJNSTOFFEN.
De paarlenmode.
De mode van heden begunstigt het dragen van paav-
natuurlijk worden kunstmatige paarlen gedra
gen. Zij versieren de baljaponnen der dames, de ele
gante taschjes zonder welke geen dame zich tegenwoor
dig meer op straat begeeft. Zij worden gebruikt voor
halskettingen voor jonge meisjes en voor horlogekettin
gen van oudere dames. Waar de paarlen glanzen, is
pracht en weelde, schoonheid en sierlijkheidWeini
gen der bevallige draagsters denken evenwel aan de
C Vo4J^ t f./LU^RMANDEN.Verkrijgbaar vanaf
f 27,50, bij GEZ. KAAN. 1
J. U- E. SI M O N, Alkmaar. Steenhouwerij Ko-
ningsweg 67. Grafteekenen, Schoorsteen
mantels enz.
VnmKer^mi8- DE BERGER KUNSTHAN-
uhL. Dagelijks geopend.
I. BAKKER Dz., bouwkundige, beëedigd Ma-
k el a ar en Taxateur. Vraagt ter plaatsing
particulier Kapitaal op 1ste Hypotheek,
Aanbevelend, I. BAKKER Dz.,
Kerkplein 4.
U.„vTan, cjel' Gulik, Pompenmaker e Houtdraaier.
WerkplaatsLaat B 202, tusschen Kapel- en
Ki-steeg. Oude pompen omboren tegen billijken prijs.
Wolly en Mistletoe
Bezoekt s. v. p. DOGGENAAR's bloemenmagazijn.
JJJej, W. S. SCHILLING, diploma Piano N. T. V.,
Kennemerpark 3, Alkmaar. Spreekuren dagelijks
van 12 uur.
Te kuul Bet Café genaamd „de Graaf van Eg-
mond", en tevens Veerhuis, met afzonderlijke
bovenwoning, Oudegracht 215.
Te bevragen Ridderstraat No. 16.
N°g eenWe 200 g°G<' als nieuwe Vul- en andere
Kachels TE KOOP, bij J. VA*N DER HOEK
Achterstraat.
Tooneelspel in 5 bedrijven van Ds. N. C. J. SCHERMERHORN.
Juist geen fijnproevers alleenmaar een ieder, die
het drinkt, geeft de voorkeur aan de Hengelosche
Bieren. H. H- TöNIS.
yerloren 11 Dec. een groote zilveren BROCHE; de
vinder kan rekenen op een belooning. Schouten
straat 17 te bezorgen.
Firma Mr. Tan lij, Loi-Oudorp,
VAN
LEO FAUST.
De liefde blijft in de feuilletons als in het groote
leven het interessantste.
Zij was een arme pianojuf. Ze verdiende zes gulden
in de maand met twee lessen per week en haar eentonig
bestaan van vingeroefeningen en gamma's afgeroffeld
door gamaal-achtige vingertjes werd alleen afgewis
seld door een avondje bij haar moeder met een kopje
thee en een haakwerkje of door de verjaarvisite bij een
barer leerhngetjes, waar ze dan een vingerhoed koffie
kreeg uit een kinderserviesje en beduimelde handjes
een Engelsch koekje legden naast het kopje op 't scho
teltje.
Zoo'n eentonige, zure pianojuf, al is haar leven nog
zoo 3uf, heeft toch ook een hart en een stelletje rag
fijne illusies. Een hart dat bijwijlen klopt in je keel,
tot je nauwelijks spreken en ademhalen kan; en een
paar illusies als herfstdraden, hopeloos wapperend dooi
de najaarslucht, glanzend in de zon en tranen zwaar
neerhangend in den regen, zich hechtend aan al wat
het ontmoet en geruischloos losscheurend bij het min
ste wmdstootje.
Er was één huis, daar kwam mijne arme pianojuf
net netst. Ze kwam er maar éénmaal per week, want
de moeder van haar leerlingetje was bang dat ham-
meisje zich anders overspannen zou, met alles wat de
school reeds van kinderen vergt. Die moeder was een
lieve zorgzame vrouw, met in de eerste plaats een on
metelijke- genegenheid voor haar eenig- kind, voor wie
zij tegelijkertijd de plaats van een vader ook vervulde,
en bovendien een sympathie en tegemoetkomendheid
voor eiken vreemde, zooals men die bij oude vrouwen,
wier leven door veel leed gelouterd is, dikwijls aan-
trett. Het kind was de tegenstelling der moeder. Had
liet nu tienjarig nest misschien het karakter van den
vader of deed het al te toegevende opvoedingssysteem
hnrer moeder reeds nu zijn verderfelijken invloed gel
den 1 Beiden wellicht. Doch dit leerlingetje was mijn
pianojuf het lastigste van allemaal o! zij had er
slechts acht m 't geheel en kon haar vaak martelen
met die innig-valsche grillen die een verwend, nukkig
kind van haar leeftijd soms tot een bezoeking, een klei
ne duivelin in mensehengedaante maken.
Toch zei ik kwam mijn pianojuf in deze wo
ning liet liefst. Eu dtiar ze maar eens in de week er
moest zijn, zocht ze meestal in de andere helft van de
week nog een of ander voorwendsel om er nog eens te
rug te komen. De eène keer was het een paraplu, die
zij vergeten had, een andermaal bracht ze haar leer
lingetje een boek of een op haar schamele verdiensten
bespaard pak chocolade.
En waarom ze zoo graag in deze woning kwam?
Waarom haar hart vaak klopt in haar keel, wanneer ze
er in de vestibule wachtte om binnengelaten te wor
den en waarom de herfstdraden harer illusies glinste
rend wapperden als ze voor de piano zat naast het on
willige meisje? Ge zult er om lachen en toch was
het zoo innig droevig en medelijdenswaard dit kleine
lichtpuntje in het grauwe leven van mijne pianojuf, dat
in haar oogen de afmetingen van een zon aannam daar
ze geen andere lichtpunten had om het bij te vergelij
ken. Op de piano, juist tegenover haar blik, wanneer
ze rechts van liet leerlingetje zat, stond een klein por
ti etje. Met al haar ervaring van levensellende, met al
haar weten van twee stuivers maken een dubbeltje en
met al liaar aangenomen schijn van gewichtigheid te
genover de kinderen, gedragen als een armelijk komedi-
antenpak zoo heb ik wel in een kermistent een arme
meid voor koningin zien speken en boeren en buitenlui
namen hun petten af als zij naderde -met haar het
leven radende oogen en haar mond van berusting met
heel haar langzaam reeds de manieren en trekken aan
nemen van een oude vrijster was ze toch nog zoo na
ïef, mijn pianojuf, zoo een echt naïef kind. En daar
om had het kunnen gebeuren dat ze als een echte bak-
viseh. verliefd werd op dit portretje, zonder dat
ze wist wien het voorstelde, zonder dat ze durfde te
vragen.
Het was de buste van een niet onknappen jongen
man een man van dertig, vijfendertig jaar misschien
met een mooien baard en een knevel als een reclame
voor een Schnurbartbinder. Er zijn er méér zoo en het
was het raadselachtige, volkomen geheimzinnige won-
i j j('e Befde in ons doet, dat haar zoovele anderen
had doen voorbijgaan zionder op te zien, doch in dit
portret haar reeds bij de eerste ontmoeting een ont
roering bracht, die haar oogen blyder deed schitteren
en haar geheel jongqr e» mooier blozender deed zijn,
alsof het model van het portret haar kon zien, en met
een schok het haar duidelijk maakte hoe heel anders
haar leven zou zijn aan de zijde van dezen man. Het
was dwaas dat het een portret was en toch. kwam
het ook niet misschien daardoor dat ze op een man
haar blik nooit dorst doen rusten, terwijl naar dit por
tret haar oogopslag als 't ware getrokken werd de uren
dat zij gedwongen was er tegenover te zitten en niets
anders te doen had dan te luisteren machinaal? Want
ze kende ze van buiten, die études, waarin het nukkige
kind maar geen vorderingen maakte en die ze telkens
weer moest hooren, tot in het oneindige toe, met de
zelfde fouten. Soms hoorde' ze ze 's nachts in baar
droom. Maar dan verscheen tegelijkertijd het portret
voor haar onrustige oogen, geïdealiseerd en in een sfeer
die baar bloed sneller naar de polsen joeg, haar ge
dachten blijer en zaliger maakte.
I recies met dezelfde beschroomdheid als een jong
verliefd kostschoolding heeft, voedde pianojuf haar
liefde.
Als ze in de voorkamer bij de piano zat en ze hoorde
achter de porte-brisee een mannenstem, een mannen
lach, dan dacht ze: „zou hij dat zijn?" En ze was tege
lijkertijd huiverig en begeerig- dat de deuren konden
worden opengeschoven en hij eensklaps vóór haar zou
staan. Op straat dacht ze vaak hem te zien, maar dan
dorst ze weer niet flink te kijken en hij ging voorbij.
Als een verliefd bakvischje keek ze hem dan na in de
spiegelruiten der uitstalkasten.
Tenslotte wendde ze zich aan het denkbeeld hem te
ontmoeten. Ze was overtuigd dat dit gebeuren zóu.
Hoe het dan echter verder gaan moet, daar durfde ze
niet aan te denken! Ze zou al gelukkig zijn als ze hem
gezien had. Haar wenschen gingen niet verder.
Nu keek ze moediger, wanneer ze op straat dacht,
dat hij eraan kwam. Maar ze zag hem nu nooit meer.
liet was geen oud portret, hij kon niet veel veranderd
zijn. Nu vatte ze ook onomwonden het plan op, haar
leerlingetje naar het portret te vragen.
Eens, toen ze 's avonds bij haar moeder voor het
raam zat, meende ze stellig hem te zien voorbijgaan.
Ze zette gauw haar hoed op, maakte een voorwendselen
baande zich haastig een weg door de menigte in de
lichting waarheen hij gegaan was. Ze zocht en ze
zocht, maar ze vond hem niet terug.
loen maakte ze het stellige voornemen den volgen
den middag aan Julie te vragen. Doeh toen ze naast
het ondeugende kind zat, ontbrak haar weer de moed
om erover te beginnen.
Zoo stelde ze het weer van week tot week uit, aldoor
met een stille contemplatie van het portret de lesuren
vullend, tot eens het bijdehandte kind, dat misschien
al meer en meer gemerkt had dat ze zat te droomen,
een poosje op haar lette en opeens uitviel:
„lk geloof dat U verliefd bent op neef Adolf!"
Zij begreep 't eerst niet recht. Maar het nest nam
het portret van de piano, duwde het haar onder haar
oogen, en, terwijl zij hevig schrok:
„Daar, bekijk het maar goed."
De pianojuffrouw herstelde zich echter gauw. Het
schoot door haar heen,- dat ze nu of nooit iets van hem
zou te weten komen.
Julie, zet dat portret onmiddellijk neer!" zei ze,
haar strengste gezicht trekkend: „Zulke brutaliteiten
duld ik niet."
Het kind, op haar beurt een oogenblik overtroefd,
zette de foto aarzelend weg.
„Ik heb zoo'n pijn in me buik!" dreinde ze, het nu
over een anderen boeg werpend, en medelijden trach
tend te wekken.
Doch de juffrouw ging daar niet op in.
„Heeft die neef van je ook zulke ondeugende kin
deren?" vroeg ze heel politiek maar terwijl haar hart
weer hoog in haar keel klopte.
„Hij is nooit getrouwd geweest."
De herfstdraden wapperden in Zonneschittering.
Maar zij dorst niet verder vragen.
„Nu, speel nu maar verder."
„Ik kan niet: ik heb zoo'n pijn in me buik!"
„Nogal? Woont je neef hier?"
Een blijdschap doorgolfde haar. Niet getrouwd! hij
was niet getrouwd. Nu eerst ontdekte zij, hoe ze onbe
wust daar bang voor geweest was.
„Hij is al lang dood!" antwoordde het kind.
Meer hoorde ze niet. Het kind vertelde verder, nu
weer in haar humeur, nu ze praten mocht.
„Nu spelen," zei toen mijn pianojuf. Ze wrong het
uit haar keel. „Als je nu niet speelt, roep ik je moe
der."
En de vingeroefeningen en gamma's en études gin
gen verder. Ze gingen steeds verder. Ze zag ze ver
der gaan, altijd hetzelfde, haar heele leven.
